R°°k CHIEF WHIP
De Leidsche
Bioscoop-Programma's
LEIOSCH DAGBLAD - Eerste Blad
Zaterdag 10 Februari 19ï
Meer dan ooii bescherm Uw gezondheid
KWALITEITS-
NAAIMACHINES
Overzicht
Duitsch complot
Turkije
in
Verspreide berichten
C. F. MEERPOEL
3*" ALLEEN: Breestraat 171.
RECHTZAKEN
de Russische aanvallen ln dit gebied wor
den voortgezet.
Volgens rr.ededeelingen van Finsche
zijde zou sedert het begin van den
oorlog slechts een kleine Russische een
heid er ln geslaagd zijn om tot den Fin-
schen oever van de gelijknamige rivier dooi
te dringen en daarmede hebben de Finnen
destijds spoedig afgerekend.
Een aanwijzing omtrent het groote aan
tal tanks dat de Russen in den strijd wer
pen kan men verkrijgen door een oog te
werpen op de lijst van de Russische ver
liezen nï 21 tanks op één dag (gisteren)
alleen op de landengte
Voor de eerste maal in dezen oorlog be
ginnen de Russische gepantserde colonnes
de sterkte van de Duitsche voorhoede te
benaderen, die het Duitsche leger gebruik
te om de Poolsehe infanterie en cavalerie
te vernietigen. Het effect van de Russische
gepantserde colonnes is minimaal tegen de
taaie Finsche verdediging. Ten Noorden
van het Ladogameer is een sterpunt, waar
de Russen een aantal tanks en geschut
hadden geconcentreerd, ln handen van de
Finnen gevallen, zij maakten 19 tanks buit.
zoodat het totaal van de tanks, die op een
dag veroverd werden, daarmede tot 40
steeg. Dit cijfer heeft alleen betrekking
op het Zuid-Oosten van Filand.
De gevechten, die zeer hevig zijn, wor
den nog steeds voortgezet.
DE HULPVERLEENING.
De Finsche minister-president Ryti heeft
den Franschen gezant te Helsinki ontvan
gen om hem dank te betuigen namens de
Finsche regeering voor de snelle hulp die
Frankrijk Finland heeft kunnen leveren.
Finland schat deze hulp nog te hooger, om
dat het weet met welke moeilijkheden
Frankrijk te kampen heeft.
Waaruit die hulp echter bestaat?
Van bevoegde zijde wordt te Londen ver
nomen. dat het gerucht, als zouden een
Poolsehe een Fransche en een Canadeesche
divisie naar Finland gaan, onjuist is.
De Britsche vrijwilligers gaan afzonder
lijk. hun reis wordt door de Finsche auto
riteiten geregeld. De Britsche autoriteiten
werken slechts in zooverre mede, dat zij
verlof tot vertrek uit het land verleenen.
De Deensche ambulance in Finland zal
met een veldhospitaal met 100 bedden wor
den uitgebreid, het materiaal bevindt zich
reeds in Finland. Vandaag zullen nog 10
Deensche ziekenverpleegsters naar Finland
vertrekken.
Sir Walter Citrine, de uit Finland terug
gekeerde Engelsche vakvereenigingsleider,
zeide nog, dat de Finnen z.i. den strijd nog
zeer lang zouden kunnen volhouden indien
Europa den Finnen zwrae artillerie en
eenige duizenden vliegtuigen wilde ver
schaffen en beide liefst zoo spoedig moge
lijk. De Finnen hadden zelf een voldoend
aantal geschoolde vliegers en benzine was
ruimschoots voorhanden. Sir Walter was
in het bijzonder getroffen door het moreele
peil van den Finschen soldaat wat het
beste bleek uit de hem door generaal Man-
nerheim zelf verstrekte gegevens omtrent
de wederzijdsche verliezen. Tot half Janu
ari waren er vijftig Russen gevallen voor
iederen gedooden Fin.
Het was de plicht der Britsche regeering
om niet alleen in haar eigen belang maar
in dat van de geheele beschaafde wereld
tevens den Finnen nog veel meer hulp te
bieden.
Uit Amerika heeft Finland niet veel
daadwerkelijke hulp te verwachten. Zelfs
een leening is zeer twijfelachtig geworden.
(Inges. Mem
Reuter meldt uit Istamboel. dat de Turk-
sche regeering vrijwel alle Duitsche tech
nici. die werkzaam zijn in alle overheids-
of seml-overheidsbedrijven, direct of indi
rect in verband staande met de nationale
defensie, ontslagen heeft. Al deze Dult-
schers moeten Turkije binnen eenige dagen
verlaten hebben. Het schijnen er meer dan
honderd te zijn. waaronder een twintigtal
ingenieurs en technici, die werkzaam zijn
met het aanbrengen van de machines in de
beide duikbooten voor de Turksche vloot,
die op het oogenblik op de Kruppwerven
aan de Gouden Hood gebouwd worden.
Verder twintig technici werkzaam aan de
vlootbasis Gueldjuk aan de zee van Mar
mora, en twintig werkzaam in de munitie
fabriek van Kirikkdale bij Ankara. Een
reden voor de Turksche maatregelen wordt
niet opgegeven.
Naai dc Engelsche radio gisteren mee
deelde is de Turksche regeering een wijd
vertakt complot van Duitsche agenten op
het spoor gekomen, dat tot doel had sabo
tage te plegen, vooral in munitiefabrieken.
Er zouden reeds vele arrestaties verricht
zijn.
DE FRANSCHE KAMER.
Gisteren heeft de Fransche Kamer twee
geheime zittingen gehouden. Volgend1 com
muniqué is gepubliceerd
De debatten handelden over de lands
verdediging en gaven aanleiding tot diep
gaande besprekingen, welke zonder incident
in eensgezind gevoel van vaderlandsliefde,
waakzaamheid en Fransche saamhoorigheid'
verliepen.
legen de normale priizen
zijn thans nog te be
komen
Daarom spoedigst naar:
7317
(Inges. Med.)
DUITSCHLAND'S BEVOLKING.
Het Duitsche Rijksbureau voor de Sta
tistiek maaikt de voorloopige resultaten van
de in Mei 1939 gehouden volkstemming in
Duitsohland bekend.
Volgens deze resultaten telt de bevolking
79.364 408 zielen. Daarbij is de bevolking van
Memel. Danzig en de in Polen ingelijfde
streken niet inbegrepen. Sedert 1933 is de
bevolking met 3.8 procent toegenomen.
Het mannelijke deel der bevolking is ln
aanzienlijk sneller tempo dan het vrouwe
lijke toegenomen; tegenover 1000 mannen
staan 1048 vrouwen (in 1933 1061 vrouwen).
Het aantal inwoners per vierkanten kilo
meter bedraagt 136: in het oude rijksge
bied is het van 140 tot 147 gestegen.
Te Berlijn zijn 4 339.000 menschen geteld,
te Weenen 1.920.0000, te Hamburg 1.713.000.
DODD t
Overleden is de vroegere Amerikaansche
ambassadeur te Berlijn. William Dodd.
RAUSCHNIGG'S BOEK VERBODEN.
De regeering van Zweden heeft besloten
het boek van den voormaligen president
van den Senaat van Danzig. Rauschnigg.
..Hitier m'a dit" (Hitier heeft mij gezegd),
te verbieden en in beslag te nemen.
DE VERHUIZING DER DUITSCHERS
UIT TIROL.
Thans komen dagelijks ongeveer twee
honderd tot driehonderd Duitsche bewoners
van 'het Boven-Etschgebied over de Duit
sche grens. Alle immigranten verkrijgen
binnen drie dagen het Duitsche burgerrecht.
Het is de bedoeling, dat zich in den gouw
Tirol-Vorarlberg ongeveer 50.000 Duitschers
uit Italiaansch Tirol vestigen. Te Innsbruck
wil men een nieuwe wijk met 2500 woningen
bouwen, die in 1942 gereed' zou zijn. Elders
in het grensgebied moeten 5000 woningen
gebouwd' worden.
HAAGSCHE RECHTBANK.
De auto op den hoek.
De verdachte, een chauffeur uit Leiden,
had bezwaren tegen het feit, dat een auto
bestuurder in Leiden telkens binnen enkele
meters van. den hoek Haarlemmerstraat
Vrouwenkerkhofstraat zijn auto parkeert.
En dat zou ook aanleiding zijn, dat hij de
auto, die daar stond, hadi aangereden.
Daarvoor stond hij nu terecht. De offi
cier vond het verweer van den verdachte
niet doeltreffend, want als hij wist dat
passeeren onmogelijk was. had hij moeten
wachten-. Dat de andere autobestuurder niét
juist parkeert, is geen vrijbrief voor ver
dachte en daarom vorderde de officier f. 10
boete subs. 10 dagen 'hechtenis.
ROOSEVELT'S NIEUWE STAP.
Onverwacht heeft president Roosevelt
weer een stap gedaan, die zeer de aandacht
trekt. Hij zendt Sumner Welles met een bij
zondere vertrouwensmlssle naar Europa om
zich een oordeel te vormen over den gang
van zaken in de oorlogvoerende landen,
Finland en Rusland uitgezonderd. Fen kan
deze zending vergelijken met de rod. die
wijlen kolonel Edward House heeft gehad,
toen hij door Wilson's regeering werd uit
gezonden om de oorlogvoerende regeerin
gen te polsen.
Het is duidelijk, dat Roosevelt en Huil
de informaties, die Welles zal verzamelen,
zullen gebruiken om te bepalen, of de tijd
reeds dichterbij is gekomen, waarop de Ver.
Staten in staat zouden zijn. om vredesvoor
stellen te doen.
Maar dat de tijd daartoe reeds rijp is,
wie gelooft er aan? Ook Hull's polsen der
neutralen schijnt niet in de eerste plaats
daarop berekend.
Senator Holt, democraat en volgeling van
Roosevelt, verklaarde critisch, dat Roose
velt Welles naar Europa zou hebben ge
zonden in wedijver met de „Wllsonsche
interventiepolitiek". President Wilson heeft
hetzelfde geprobeerd met kolonel House,
zonder succes! De democratische senator
King was over Roosevelts actie zeer tevre
den en sprak de hooD uit, dat Roosevelt de
mogelijkheden zou weten te vinden om Mus
solinl los te maken van Hitier.
In het algemeen gelooft men te
Washington niet, dat Welles' vertrek naar
Europa dat zal plaats vinden op 17 de
zer in gezelschap van Myron Taylor oer
ss. „Rex" de vredeskansen plotseling
enorm doen stijgen. Ook de aankondiging
van Huil wordt zeer getemperd door de
verklaring, die hij heeft afgelegd voor de
commissie uit het Congres en waarin hij
vooral betoonde, dat de onmlddelijke voor
uitzichten vrij vaag zijn. Het vertrek van
Welles met Myron Taylor te zamen brengt
echter wel weer sterk het element van
samenwerking tusschen Roosevelt en den
Paus naar voren. Roosevelt heeft deze ge
ruchten ontkend, maar van het Vatlcaan
werd geen ontkenning gepubliceerd.
Taylor heeft een met de hand geschreven
brief aan den Paus van Roosevelt bij zich.
In deskundige kringen spreekt men de ver
wachting uit, dat de Oslo-Staten erg op
den voorgrond zullen komen, daar het ln-
gevaar-brengen der integriteit van hun
territoir wel eens tot de mogelijkheden zou
kunnen behooren, indien Rusland er ln zou
slagen Finland te onderwerpen of indien
Dultschiand zou pogen Frankrijk aan l»
vallen via Holland en Belglé.
Alleen ln Engeland hoort men welnij
commentaar.
Een officieel woordvoerder van di
Britsche regeering zeide naar aanleid^
van Hull's verklaring „De Britsche en Fran
sche regeeringen hebben reeds dikwijl)
duidelijk aangegeven de condities ondt:
welke zij bereid zijn de vijandelijkheden t
beëindigen.
Eveneens hebben zij duidelijk de princi
pes aangegeven waarvoor zij vechten, prin
cipes. die - zoo gelooven belde regecringen
niet minder duidelijk zijn aan het volt
in de Ver. Staten dan aan de Europeesch
democratieën die de wapenen opgenome:
hebben om die te verdedigen".
De „Daily Telegraph" zegt;
Er heeft nooit eenlg twijfel bestaan over
de voorwaarden waarop Engeland
Frankrijk vrede zouden sluiten. Verleden
Jaar heeft ónze koning de Duitsche lelden
gewaarschuwd, dat het Britsche rijk i
wapens niet zou neerleggen voor Europi
bevrijd zou zijn van de vrees voor agress»
De president der Fransche republiek heeft
hieraan toegevoegd, dat Frankrijk molt
voortgaan te strijden voor een vrede, ge-
grondvest op rechtvaardigheid, voor her
stel van het Oostenrijk, Tsjecho Slowakije
en Polen aangedane onrecht. Ieder staats
man en elke partij In de twee landen heb
ben zich niet alleen verbonden maar wilier,
vurig die doelstellingen ten uitvoer leggen,
wat het ook moge kosten.
Bij den dokter: „Ja dokter het is niét
meer noodlg; In den tijd, dat ik wacht»
moest, heb ik uitgevonden, wat au
scheelde."
Trianon-Theater. „Calling dr. Kildare"
speelt zich, zooals de titel reeds duidelijk
maakt, af in kringen van medici, die ook
ditmaal weer voor problemen gesteld wor
den, gelijk zulks in zoovele films over dit
onderwerp het geval is. Waarom die moei
lijkheden vrijwel steeds dezelfde zijn?
Waarom die steeds weer eerst verkeerd, la
ter dank zij volhardendheid goed worden
opgelost? Men zou haast den indruk krij
gen. dat de medische wetenschap slechts
één ernstig probleem kent, n!. de houding
tegenover de maatschappij. Dit wil niet
zeggen, dat de film een herhaling van een
andere is. Neen. de vorm, waarin de moei
lijkheden zijn gegoten, is ditmaal zeker
aardig gevonden. Een jonge dokter, die de
leiding krijgt van een van de vele klinie
ken van een groot New-Yorksch hospitaal,
wordt hij een jongen geroepen, die een
schotwond heeft opgeloopen. Zijn operatie,
die in een kelder in een der achterbuur
ten plaats vindt, lukt, maar nu komt de
vraag op: dit geval aangeven, hetgeen zijn
plicht is, of laten loopen en den Jongen
zijn vrijheid en leven laten, terwijl hij voor
moord wordt gezocht door de politie?
Hij besluit tot het eerste en komt dien
tengevolge in conflict met de politie. Zijn
arrestatie en tevens schorsing van zijn
betrekking staan voor de deur, als hij den
werkelijken dader van den moord weet te
ontdekken. Een wijze les van zijn heer en
meester, den hoofdmedicus van het hos
pitaal. die gedurende al zijn wedervaren
ingrijpt en meeleeft, tot slot van de film,
brengt hem tenslotte door de moeilijkhe
den heen. Een aardige film, onderhoudend
en niet zonder de noodige spanning.
Van heel ander genre is „J'étals une
aventurière", een overzicht van de voor
naamste lotgevallen van een meisje, dat
onder leiding van twee deskundigen wordt
opgeleid in het oplichtersvak en al spoe
dig met de grootste listigheid den men
schen hun geld afhandig weet te maken.
Vera, de voortvarende leerlinge, komt
echter in aanraking met Pierre Glorin,
dien zij ambtshalve op moet lichten, maar
voor wien zij groote genegenheid opvat.
Aanvankelijk levert deze complicatie een
aantal conflicten op, die echter worden
opgelost als zij besluit, zijn huwelijksaan
zoek te aanvaarden. Redelijkerwijs zou de
geschiedenis afgeloopen kunnen zijn. had
niet een onvoorziene ontmoeting plaats
tusschen Vera en haar vroegere mede
plichtigen, die zonder haar hulp minder
goede zaken kunnen doen. Een poging, om
Vera te bewegen, weer voor hen te wer
ken, loopt vast op haar listigheid. Zij
moeten in haar hun meerdere erkennen.
Meesterlijk, zoowel van opzet, als uit
werking en spel, is de slotscène, diefstal
van alle juweelen der gasten, aanwezig op
een feest bij Vera. In deze scène culmi
neert de groote attractie van de filmhet,
manoeuvreeren tusschen experts op gebied
van oplichten, die leder elkanders streven
willen tegenhouden, zonder dat zij den
tientallen aanwezigen laten merken, dat
er iets aan het handje is.
Deze Fransche film is bij uitzondering
niet zwaar, maar licht van Inhoud. Boven
dien spannend en goed gespeeld. De hoofd
rollen worden vertolkt door Jean Murat
en Edwlge Feuillere als Pierre en Vera.
Van het wereldnieuws kunnen de uit
stekende en indrukwekkende opnamen uit
Finland, die met doodsche stilte door de
zaal worden gevolgd, niet onvermeld blij
ven.
Casino-Theater. „In den greep der
Wildernis", de hoofdfilm van deze week,
speelt zich af in den tijd dat Brazilië nog
het monopolie van den rubberhandel had.
Op den uitvoer van de rubberzaden stond
toen de doodstraf en niemand waagde het
dan ook deze zaden naar een ander land
te smokkelen. Een echter, een avontuur
lijke man, waagde een poging en slaagde
er in de zoo begeerlijke rubberzaden naar
Engeland te doen vervoeren. Onder het
mom van te gaan zoeken naar een tot
dusver ongevangen gebleven vlinder trekt
hij met een kleine karavaan de wildenis
in, totdat de tocht te gevaarlijk wordt en
de karavaan hem in den steek laat. Hij
gaat dan alleen verder. Al spoedig komt
hij echter in contact met een wegens
moord opgejaagden jongeman en samen
vechten zij verder in het haast ondoor
dringbare oerwoud. Mr. Whlckman wordt
door een slang zoodanig gebeten, dat ver
der reizen haast onmogelijk voor hem
wordt. Hij besluit dan dat José alleen met
de rubberzaden verder zal gaan en dat hij
hem achterlaat dicht bij een fort, waar
hij spoedig door de soldaten gevonden
wordt. Wanneer hij echter wil vertrekken,
wordt hem dit belemmerd, maar na een
kort gevecht en een Hst weet hij te ont
snappen en weet dan na veel wederwaar
digheden een kist met rubberzaden aan
boord te brengen van een Engelsch op-
metingsvaartuig. Hij zelf wordt echter ge
vangen genomen. Wegens het smokkelen
van rubberzaden kunnen ze hem echter
niet veroordeelen, maar dan wordt hij
wegens splonnage ter dood veroordeeld,
Zoover komt het echter niet, want op het
laatste oogenblik moet men hem wegens
een bekentenis van zijn vijand vrij laten.
En zoo kreeg ieder zijn deel Engeland zijn
rubberzaden, en al komt het niet in de
film tot uitdrukking, mr. Whlchman zijn
geliefde.
Voor de pauze gaat de film „Voor recht
en vrijheid", waarin men den strijd ziet
van door staking der vijandelijkheden tus
schen Noord- en Zuid-Amerika, vrijgeko
men soldaten, die zich ergens willen gaan
vestigen. Opwindende gevechten tegen
wilde horden Indianen en bandieten vor
men den hoofdschotel van deze film De
soldaten weten alle aanvallen echter af te
slaan en zoo vormt een massale trouw
partij het gelukkig slot van deze film.
Rex-Theater. De film „Onteerd" met
Marlène Dietrich in de hoofdrol en gere
gisseerd door den beroemden Joseph von
Sternberg dateert alweer van eenige Jaren
terug. Toch hebben wij gisteravond weer
volop genoten van het magnifieke spel van
deze veelzijdige actrice, die ook nu nog
overal triomfen viert.
„Onteerd" is een film. die omstreeks
1915, dus in den wereldoorlog, speelt ln
Oostenrijk. Door een toevallige omstan
digheid komt Marlène in aanraking met
den Geheimen Dienst en zij besluit haar
vaderland als spionne te gaan dienen.
Haar eerste opdracht vervult zij prachtig
en haar tweede begint eveneens met suc
ces totdat blijkt, dat deze Russische offi
cier haar rivaal is. want hij behoort tot
den Geheimen Dienst van Rusland. Het
wordt een spel op leven en dood tusschen
hen; steeds is de een den ander te slim
af. Dan blijkt, dat deze beide menschen
van elkaar zijn gaan houden en dit wordt
de vrouw noodlottig. Zij geeft hem kort
voor zijn executie kans om te vluchten en
verraadt hiermede haar vaderland. De dood
is voor deze spionne die haar leven voor
haar vaderland gaf, het einde.
Victor Mc. Laglen vervult de rol van
den Russischen officier en te zamen met
Marlène Dietrich geeft hij diep mensche-
lijk spel te zien.
Voor de pauze draait een vroolijke film
„De firma Adam en Eva", met Herbert
Marshall, Miriam Hopkins, Kay Francis en
den komischen Edward Everett Horton in
ae hoofdrollen.
Herbert Marshall en Miriam Hopkins
zijn getrouwd en beiden zijn zij meester-
zakkenrollers. Op deze wijze hebben zij
zich een groote luxe verschaft en door
het stelen van een handtaschje worden zij
in staat gesteld een jonge, rijke vrouw op
meesterlijke wijze van haar geld te beroo-
ven. Alvorens het evenwel zoover is, zijn
er nog heel wat verwikkelingen, die den
toeschouwer aangenaam bezig houden.
Luxor-Theater. Willy Forst behoort
tot de meest vooraanstaande menschen In
filmland! De roem van den filmacteur is
gevolgd door dien van den regisseur en het
is thans zóó dat de belangstelling van het
publiek reeds in ruime mate gewekt wordt
door de mededeellng alléén dat Forst een
nieuwe film heeft gemaakt. Vooral over
„Bel Ami" is daarbij nog al het een en
ander te doen geweest in de filmrubrieken
der wereldpers, want precies zooals het be
kende refreintje zegt: „Bel Ami" is char
mant, maar.pikant en dat gaf hier en
daar nog al aanleiding tot critiek, zóó
veel critiek zelfs dat de film ln ons land
aanvankelijk verboden werd. Wat de con
trole-commissie sindsdien geschrapt heeft,
weten wU niet, maar een feit blijft dat
pikanterie ook nu deze film nog niet
vreemd is. Overigens: wat een talentvol
regisseur is Willy Forst toch en wat een
innemend speler! Welbeschouwd is het
onderwerp van de film vrij onbeduidend:
een episode uit de tweede helft der vorige
eeuw toen in Frankrijk het streven wak
ker werd om Marokko onder de Fransche
heerschappij te brengen en staats- en
eigenbelang bij de politici blijkbaar nog
al eens met elkaar in strijd kwamen, ter
wijl over het algemeen de kennis van Ma
rokko bitter gering was. In dien tijd kwam
een jongeman in Parijs, die sinds een vijf
tal jaren in Marokko had vertoefd en die
nu. dank zij zijn innemend uiterlijk en
charmante manieren, door de dames op
den voorgrond geschoven werd als „des
kundige" en weldra grooten Invloed uit
oefende op den gang van zaken. Ministers
werden ln de pers door hem aangevallen
en ten val gebracht en het slot van het
lied was dat hij het recht tenslotte deed
zegevieren, zij het dan allerminst door
eigen initiatief. Veeleer kwam dat initiatief
van de zijde der vrouwen, die om hem heen
dwarrelden als vlinders om een bloem en
somtijds zelfs in het openbaar twistten
om zijn gunsten!.
De moeilijke taak om van de rol van
dezen „Bel Ami" Iets goeds te maken wees
Forst ztchzelve toe en hij slaagde volko
men ln zijn voornemens. Forst is ais ge
knipt voor deze populaire figuur: char
mant, luchtig en een tikje ondeugend. Hij
acteert goed, zingt leuke wijsjes en is ge
heel en al de hoofdpersoon dezer gebeur
tenissen, waarin hij goed terzijde wordt
bestaan door Olga Tschechowa. Ilse Wer
ner, Hllde Hlldebrand en vele bekende
mannelijke sterren uit de Duitsche film
wereld. Bovendien heeft de regie alle kwa
liteiten van zijn vorige films geëvenaard.
Er is een vlotte dialoog prettige zang en
muziek, terwijl tal van interessante ope
rette-scènes voor de noodige variatie zorg
dragen. Zóó werd de film „Bel Ami" voor
waarlijk honderd procent amusement en
het talrijke publiek bleek dat gisteravond
hoogelijk te waardeeren!
Een film uit de New-Yorksche onder
wereld gaat vooraf. Humphrey Bogart,
die ln deze rollen al heel wat routine ge
kregen heeft, is de leider der bende en
Kay Francis zijn voortreffelijke tegenspeel
ster.
In het Luxor filmnleuws ziet men o.m.
opnamen van het bezoek van Prinses Ju
liana aan de Sleutelstad ter gelegenheid
van het achtste lustrum der Vereenlglng
voor vrouwelijke studenten.
Lido-Theater. „De twee straatjongen)
van Parijs" naar den gelijknamlgen ni
man van Pierre Decourcelle is een fiS
naar een oud en beproefd recept, waarii
de sentimentaliteit hoogtij viert. Men oor
deele zelfeen echtpaar leeft gelukkig a
verheugt zich in het bezit van een zoontlt
Maar er komen wolken aan den huwelijk»
hemel; een zuster van de vrouw des M'
zes, die eveneens getrouwd is, onderhoud!
al te Intieme relaties met een officier vu
het Fransche leger De oudste zuster nff»!
op zich den officier te wijzen op Bi*
plicht om deze betrekkingen te verbwW
en zij slaagt daarin, zij het ook tenkosU
van haar eigen huwelijksgeluk, want dar
een toevalligen samenloop van omstar#
heden komt de verdenking van deze Uil'
son op haar zelf te rusten. Haar echtge
noot ontsteekt daardoor zoodanig in woek
dat hij hun zoontje, dat. naar hij in SP
verregaande jalouzle gelooft, niet al!'
kind is, weggeeft aan een inbreker, diet
hij op heeterdaad in zijn villa betrapt. Zij:
vrouw is over dit verlies ontroostbaar
ook hij koestert al heel spoedig diep 1*
rouw over zijn ondoordachte daad. Hét
evenwel te laat: het kind is nergens m
te vinden
Jaren gaan voorbij en het kind groeit»
in gezelschap van een ziekelijk stiefbrok
tje. waaraan hij zich zeer gaat hechten.
midden van een bende misdadigers. Hu:
stiefvader geeft hun meer slaag dan eW
de stiefmoeder is zwaar aan den dria
verslaafd en zoo belooft hun ontwivë
ling weinig goeds. Eens stelen zij zelfs f
handtaschje, nota bene van de fit®
moeder van een hunner, maar van»;
sprekend herkennen zij elkaar niet
inbreker, die door den vader met de „of
voeding" van het kind belast was. f"®
deze mede, dat zijn zoon nog in leven is®
hoopt reeds op een nieuwe vorstelijke f
looning. Maar wanneer hij in zijn wojj
wagen terugkeert om het kind te half®
blijkt de jongen te zijn weggeloopen!
toch in bezit van het geld té komen,
sluit hij den ziekelijken knaap de rol
den vermisten zoon te doen spelen en aio»
geschiedt. Maar de waarheid zegeviert
hier; uiteindelijk komt de verwissel™
aan het licht. De „echte" zoon weet je
stiefvader een portefeuille te ontfutsf'!5
waarvan de inhoud de volkomen onset®
van zijn moeder bewijst; de .schurk". Uj
de stiefvader, ontloopt zijn gerechte stj
niet en komt door verdrinking om
leven en het ziekelijke kind, dat P«ri
van rekening de vermiste zoon niet w®
te zijn, wordt door zijn kwaal ten S"
gebracht.
Men ziet: het verhaal druipt van des®-
timentaliteit!
Voor de pauze draalt een film va®
geheel ander genre, een even on»"*,
schijnlijke geschiedenis weliswaar,
dan een vroolijke, ln operettestijl,
Danielle Darrieux de belangrijkster»"
vult.
2-1
