Het veldleger oefent IUYLENSPIEGHEL Holland's blonde duinen in den winter ^Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 23 Januari 1940 Derde Blad No. 24487 Ijs en sneeuw bondgenoot der verdedigers RECHTZAKEN ^KIN/T IN UTÏIIIN^ LAND- EN TUINBOUW In den :db(S Wil teaj Pi:,. rat'. atS ilia; anw.. I lino. I OMHULSELS GESTOKEN, RUKKEN DE GROEPEN VAN DEN AANVALLER VOORWAARTS DOOR HET BESNEEUWDE TERREIN. fs bij het veldleger was er dezer da- oefening in grooter verband, on- oog van den commandant veldleger it-generaal J. J. G. baron van ,ot Voorst. ■as een bar koude dag, een van de ecord-dagen van het einde dei- reek. Bij een temperatuur, als toen te, zou in vollen vredestijd de oefe- n afgelast. Doch in mobilisatietijd lOH zoowel aanvoerders als soldaten, n in een onverhoopten oorlog het k niet voor het kiezen heeft, llljterie en artillerie uit de betrokken verkten bij de oefening samen. De lerstelllng" was eenigszins tegen- de troepen zouden optrekken te- S linie, die zij in maanden moeiza- beid zelf hadden aangelegd. Toch ,r de les van de oefening in. Offi- jn manschappen ondervonden: een zou niet meevallen, ook niet over n slooten. oóneel van den strijd was een 400 ireede strook polderland, rechts en .,ior inundaties beschermd, doch niet ,/Jront. Een acces dus, zooals de naam strooken droog land. die als het Tblndingsdammen vormen tusschen le oevers" van een geïnundeerde et spreekt vanzelf, dat het betrok- tn-ies, evenals alle andere in ons ver- gsstelsel, terdege van versterkingen jrzien. De versterkingen waren door in aantal verdedigers bezet, die er .arkeerden. Het gros der oefenende streed als aanvallende roode partij lijk drongen zij door tot de lijnen, ;e voren op papier waren bepaald; beurt zoo bij elke aanvalsoefcning. ,5(jrnaamste was. dat iedere deelnemer :n beetje verbeeldingskracht zich denken in hetgeen zijn lot zou zijn t, als de verdedigers eens niet zui- isse patronen, maar een echt vuur i afgegeven. kan aannemen, dat de aanvallers van deze oefening, aangewezen om in oor logstijd in dit terrein de verdedigers te zijn, bemerkt hebben, dat de veracdiging in de werkelijkheid de beste kansen zou hebben. Het terrein immers is door de ver dediging zoo bestudeerd, dat elk punt. waar de vijand houvast zou kunnen krijgen, be streken wordt door het vuur van erfkele kazematten, mitrailleurnesten en batte rijen en dat juist, waar de doortocht ge makkelijk lijkt, mijnenvelden of hinder nissen liggen. De vijand moet improviseeren en veel menschen offeren, de verdediger laat zijn wapenen systematisch het terrein bestrij ken volgens vooruit vastgestelde plannen. De aanvaller is kwetsbaar en ongedekt. De verdediger houdt zich schuil in stevige aarden en betonnen kunstwerken. Dat de slooten stijf bevroren waren, was een factor, die het voorwaarts dringen bij deze oefening vergemakkelijkte. Maar al leen bij deze oefening, want in werkelijk heid zouden de verdedigers de slooten zoo veel mogelijk door verandering van den waterstand als dekkingsplaatsen bedorven hebben. Dat de tankgracht een werk der laatste maanden welke het acces over de volle breedte doorsneed, in oorlogs tijd ijs zou hebben, is ondenkbaar. Dynamietpatronen, op het juiste oogen- blik tot ontploffing gebracht, vergruizelen dan het ijs, hetgeen ons op een enkel punt gedemonstreerd werd. De verradelijkheid van een mijnenveld en van een tankval worden aldus in één middel vereenigd. Als dan het voordeel van den gemakke- lijken overtocht over waterhindernissen grootendeels wegvalt, dan blijven daarte genover de nadeelen staan, welke de win ter den aanvaller veroorzaakt. Probeer maar eens tegen een bevroren dijk, waar een sneeuwlaag over ligt. op te klimmen! De voet kan zich geen trede drukken, want de grond is hard en glad. Maar nu een sol daat die een versterkte linie aanvalt. Zwaar bewapend en gehaast trekt hij over sneeuw velden, waar hij als een zwarte stip op staat afgeteekend. Dekken kan hij zich alleen in de sneeuwlaag, want het is on mogelijk zich in den bevroren bodem in te hakken. Tijdens de hierbedoelde oefening was bij de aanvallende groepen weinig animo voor dit soort dekken te bespeuren en gaven de jongens er kennelijk de voorkeur aan in gebogen houding aan den loop te blijven. Vermoedelijk zou het herhaalde sneeuw- bad man en wapen slecht bekomen zijn. Maar in de werkelijkheid zou het toch moe ten, want de schootsvelden ter plaatse zijn voorbereid. Verstoppen kan de aanvaller zich noch in huizen, noch in boomgaarden, want zij zullen in oorlogstijd daar niet meer zijn. Lange vorstperioden brengen allicht sneeuwval met zich mee. Bij deze oefening kon het effect van deze terreinfactor goed bestudeerd worden, want er lag ongeveer 40 cM. sneeuw. De gevolgtrekking, die bij den eersten oogopslag gemaakt kon wor den, is. dat het sneeuwdek verreweg het gunstigst is voor den verdediger. Wel ste ken de steile wanden van zijn kunstwer ken en zijn pantserkoepels duidelijker af, maar zij zijn met eenige hoopen sneeuw op witte lakens zeer gemakkelijk te camou- fleeren. Alles, wat stil staat, kan met sneeuw gecamoufleerd worden. Wat be weegt, kan zich wel in witte lakens of witte jassen hullen, maar daarvan geldt meestal: .Ik dacht dat ze wit waren, tot ik ze tegen de sneeuw zagJ'. In ieder geval onze troepen hebben de witte jassen ook. Wij zagen ze dragen bij deze oefening, die in het algemeen voor sneeuw-camouflage alle mogelijkheden bood. Deze en andere punten zijn ook bij de officiersbespreking na afloop van de oefe ning ter sprake gekomen. Intusschen was voor den leek het inte ressantste element de wijze, waarop het acces in de afgeloopen maanden van ver sterkingen was voorzien. HAAGSCHE POLITIERECHTER. Niet gedimd. De autobestuurder J. J. de V. uit Wasse naar reed over den Zijdeweg in den avond van 28 Augustus, toen hem een andere auto tegemoet kwam. De bestuurder van dit voertuig dimde niet voldoende, en toen de heer De V. stopte, deed ook de bestuurder van het andere voertuig zulks. Dat bleek zekere Van D. te zijn, die zonder veel dis cussie, den heer De V. een stomp in het ge laat gaf. Hij moest voor die handeling terecht staan, doch liet verstek gaan. Na het getuigenverhoor herinnerde de officier er aan. dat met Van D. al jneer strafrechterlijke dingen zijn voorgevallen, waarom hij twee maanden gevangenisstraf vorderde. Het vonnis van den politierechter werd conform den eisch: twee maanden. Hij stopte niet. Er was in de Lange Kerkdam te Wasse naar controle op de wegenbelasting voor auto's. Een monteur uit Wassenaar passeerde den controlepost, en werd gewaarschuwd te stoppen. Maar hij deed dat niet. hetgeen nu tot gevolg had, dat hij terecht stond we gens niet voldoen aan de vordering van een ambtenaar. De verdachte zei niet te hebben gestopt, omdat hij geen papieren bij zich had. De officier vond dat des te erger, waarom hij een maand gevangenisstraf eischte. De politierechter veroordeelde tot f. 25. boete subs. 25 dagen hechtenis, benevens voorwaardelijk een maand gevangenisstraf met een proeftijd van drie jaar. EEN REMBRANDT NAAR NEDERLAND. Uit Schotsen bezit. Naar wij vernemen, aldus de „Tel." is een der meest bekende Rembrandts die zich in Britsch particulier bezit bevinden, namelijk het uit 1655 dateerende portret van 's meesters zoon Titus, door den Schot- schen eigenaar verkocht aan de Neder- landsche kunstkoopersfirma D. Katz te Dieren. Een koopprijs van tusschen 3'/, en 4 ton wordt genoemd. Het ls nog niet bekend wat de lies tem ming van het schilderij zal zijn. Men acht het intusschen niet uitgesloten, dat de kooper Ls opgetreden In opdracht van een bekend verzamelaar. Het uit de late periode van den meester dateerend stuk werd o.a. geëxposeerd op de Nederland- sche kunsttentoonstelling welke eenige jaren geleden in Burlington House is ge houden. BEN QP&D GECAMOUFLEERDE LICHTE MITALLLEUR IN STELLING. VRAGEN EN ANTWOORDEN. Vraag: Mijn Cliva heeft verleden jaar gebloeid en nu heeft de plant een zaadbal gevormd. Deze laatste is rood. de steel is nog groen. Wanneer kan deze vrucht worden afgenomen en is het ook nadeelig voor de plant? P. M. te L. Antw.: Het beste is deze vrucht half Februari af te nemen en dan de zaden meteen te zaaien; voor dit laatste ls noodig een bloemenkas of -bak met een vrij hooge. geregeld onderhouden vochtige warmte. Dit zaaien zal derhalve het best door een bloemist kunnen worden gedaan. Een en ander heeft de plant de noodige inspanning g£kost. Het is de vraag, of in het afgeloopen seizoen een nieuwe bloemstengel is gevormd. Veel zal afhangen van de toen aanwezige groeistoffen. Vragen op Tuinbouwgebied aan de Redactie ondei motto: „Tuinbouw". KANTONGERECHT TE LEIDEN. Diefstal van kool. Gistermorgen moest voor het kantongerecht alhier terecht staan een werkman uit Katwijk a. d. Rijn wegens diefstal van kool van het land van den heer D. Noort aldaar. Verdachte ont kende dezen diefstal, het was afval geweest, dat hij voor den landbouwer A. A. Aanhanen aldaar van dit land moest halen. Het kon wel zijn. dat er een maaltje kool bij geweest was, maar kool had hij niet gestolen. De gemeente-veldwachter J. Janse uit Katwijk a. d. Rijn gaf echter een heel andere verklaring. Naar aanleiding van een klacht van den heer Noort. dat er voor durend kool van zijn land werd gestolen, had hij zich verdekt opgesteld en had verdachte op heeterdaad betrapt toen hij 's avonds op het land van den heer Noort roode kool aan het snijden was. 17 van de mooiste roode kooien lagen reeds klaar om mee te nemen; hij had ook nog een 16-jarigen jongen bij zich om de kool te ver voeren. Op de gestolen kool had hij beslag gelegd. D. van Duin, melkslijter uit Katwijk aan Zee verklaarde, dat hij verdachte opdracht had gegeven afval van het land van den heer Noort weg te halen. Verdachte beriep zich er nogmaals op, dat het uitsluitend om den afval te doen was geweest. Het O.M. achtte de diefstal wettig en overtui gend bewezen. Hier is een zeer gevoelige straf gezien den ernst van het feit op haar plaats waarom het O.M. voor het stelen van de kool f25 boete eischte of 14 dagen hechtenis en f. 10 boete of 8 dagen hechtenis voor het loopen op verboden grond. Verdachte schrok van dezen hoogen eisch. De kantonrechter wilde dezen keer deze hooge straf nog niet opleggen en ver oordeelde verdachte voor het stelen van de kool tot f7.50 boete of 3 dagen hechtenis en f. 2.50 boete of 1 dag hechtenis voor het loopen op verboden grond. Verkeersovertredingen. Een student moest terecht staan, omdat hij op een nacht op het Levendaal had gereden met een rijwiel, waarvan de remmen niet goed werkten. Verdachte verklaarde dat de agent van politie hem eerst had aangehouden, omdat zijn licht niet in orde was. Aanvankelijk wilde de agent hem laten gaan. maar toen hij merkte dat hij een R.K. student was, veranderde zijn houding en ging hij het rijwiel nader onderzoe ken en had toen ontdekt dat de rem van het achterwiel niet voldoende werkte. De agent van politie M. van Hilten verklaarde uitdrukke lijk geen hekel aan Roomsche studenten te heb ben. maar de remmen deugden niet. hij had verdachte zelf de remmen laten probeeren en toen was gebleken dat de remmen niet in orde waren. Het O.M. vond de houding van verdachte hoogst ongepast en eischte f. 6 boete of 4 dagen hechtenis. De kantonrechter vond ook de houding van verdachte onhebbelijk om voor te geven, dat de agent iets tegen R.K. studenten had. De wetten zijn ook op studenten van toepassing, waarom de kantonrechter hem veroordeelde tot f.5 boete op 2 dagen hechtenis. Overtreding Vestigingwet. De vorige week moest een Leidsch kruidenier terecht ataan, omdat hij zonder toestemming van Tuurlijk, ónze buurt heeft óók haar fou ten. Er zijn- wel wat véél hondjes, die 's avonds érg laat buiten loopen en zich dan het hart uit het lijf blaffen, zonder dat iemand de moeite neemt hen tot de orde te roepen. Ook zijn er een paar radio's, waar menigeen dolgraag met een bijl op af zou gaan en de een spreekt wel eens wat al te gretig met den ander over wéér een ander. Neen, onze buurt is niet volmaakt, maar zij heeft tenminste een hart. Er han gen hier en daar wel eens kaartjes: „Aan de deur wordt niet gekocht", U weet wel, aan den anderen kant van die kaartjes staat de naam van den slager gedrukt, mét zijn telefoonnummer. Dat is zooveel als zijn service en zijn reclame maar die kaartjes ten spijt wemelen onze woningen van de stukken zeep en de veiligheidsspelden, van de veters en de koper-gevlochten panne lappen en als er iemand komt om antwoord op het liedje: „Eenzaam en verlaten, sta ik aan moeder's graf, ik zwierf langs vele stra ten, recht op dit kerkhof af" en zoo veertien coupletten lang, dan scharrelen we tóch een stuiver uit het potje op den keukenschoor steen. Onze buurt schept zoo ijverig sneeuw van de trottoirs onder den vaderlijken blik van een hevig-geknevelden dienaar van den Heiligen Hermandad, zij sleept zoo tijdig de vullisvaten naar binnen, terwijl diezelfde dienaar dreigend aan zijn potloodstompje likt, zij strooit zoo liefderijk asch voor de onzekere voeten van ouden van dagen. Wij zeggen elkander zoo vriendelijk goe dendag: „En hoe is het met Uw schoon moeder?" „O, dank U, erg vriendelijk, dat U zoo informeert, tja, met die kou, zoo op en af, hè?", wij feliciteeren elkander, als er „weer eentje bijgekomen is", die over twee jaar in alle tuinen zal spelen en in alle huizen zijn cijns aan koekjes zal komen in nen en overal omringd zal zijn van tantes en ooms en als er es iemand heen gaat van de zijnen dan schudden wij malkan der lang en sterk de hand en dan zeggen wij wélgemeende dingen, die wij raar zouden vinden, wanneer wij ze opschreven en over een week of drie nog es over zouden lezen maar op het oogenblik zélf doen zulke woor den zoo goed En onze buurt viert de hoogste hoogten van haar welwillendheid bij haar cultus van het pietje. Ach, de pietjes hebben het zoo góed bij ons daar kan géén buurt tegenop, gelóóft U mij. Alle intelligente pietjes overwinteren dan ook in onze tuinen, waar wij ze gewoon weg achterna-zitten met onze kaaskorstjes, blokjes oudbakken brood, kouwe aardappels en wat er zoo al meer aan kruimpjes van onze tafels afvalt voor de vogelen des hemels. De beestjes eten in onze buurt fei telijk a la carte, schier tuin aan tuin staan de voederhuisjes volgeladen met de heerlijk ste spijzen, een dag en nacht geopend cafetaria, waar om niet gegeven wordt. De musschen vliegen van de hors d'oeuvre naar de pasteitjes en van de pasteitjes naar de soep, heusch, wij zijn zóó stapel op onze pietjes, dat wij met Argus-oogen elkander's voederhuisjes beloeren, uit angst, dat de buurman méér klandizie zou hebben dan wij. Wij rijgen apenootjes tot lange snoeren, wij hangen vet spekzwoerd aan de huisjes en in vet gebette zaden. Wij specialiseeren ons zelfs, de een m musschen, de ander in vin ken, een derde in koolmeesjes en een vierde in merels. Wij zetten bakjes water buiten met waxine-lichtjes er onder tegen het be vriezen en wij voeren niet ééns al het oud bakken brood aan de pietjes; soms houden wij nog een boterham over om weg te geven aan de deur. Ja, wij vormen zoo met ons allen een écht- soliede. goedhartige, Nederlandsche buurt, die op lijsten inteekent zonder al te veel te morren, die naar moderne zede lucht be schermt en aan eerste ongeluk bij hulp doet. Wij leenen elkaar's harken en passen op elkaar's kinderen en ik zeg maar. dat Europa een vóórbeeld aan ons kan nemen. Dééd Europa dat maar den minister van Economische Zaken en de Kamer van Koophandel alhier 103 dagen het bedrijf van kruidenier had uitgeoefend. Het O.M. eischte toen 103 maal f. 2 boete is f .205 boete of 103 dagen hechtenis. De kantonrechter, uitspraak doende, veroordeelde verdachte tot 103 maal f. 1 boete ls f. 103 boete of 103 dagen hechtenis. rtr iinfirM nrnr Wélk een prachtig ge zicht, onze blonde dui nen in sneeuwwitte winterpracht! Steil steken rij veelal omhoog en de ski-loop ster kan het natuurlijk niet nalaten, daar pro fijt van te trekken. Gelijk heeft zij! In „Schuszfahrt" suist rij omlaag en al duurt de vreugde in ons land maar héél kort, toch heeft zij even een Zwit- sersche illusie! Met toch nog een onder scheid: slechts in dë lage landen strekt zich het eindelooze grijze watervlak der zee voor haar uit, in plaats van de „Skiwiese", in fel contrast tot het be sneeuwde strand aan den voet. Van dit thans typische en weinig voorkomende Hollandsche vergezicht hierneven een fraai* opname.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 9