neke en Dieneke op het ijs
Zaterdag 13 Januari 1940
No. 45
1?
tie Jaargang
liet vallen en opstaan leert Dieneke schaatsen
Veen morgen staat Ineke in het erkertje
'^planten te begieten dat mag ze tegen-
>rdig altijd zelf doen van Moeder!
ze een hard getik hoort tegen de ruit
'ff\ de overkant.
Heneke staat daar in haar warm flanel-
ochtendjasje en zwaait wild met haar
:'aen om de aandacht van haar vriendin
r trekken.
jri^at heeft ze daar in haar hand?
}J. Ineke ziet het al: het is een thermo-
s'.fber, die gebruikt wordt om te kijken of
omensen koorts hebben. Dieneke wijst op
P thermometer en begint dan te dansen
te springen voor het raam, zodat haar
0,eder komt en haar vlug het glazen in-
}pamentje afneemt.
^tMoes, Dieneke heeft koorts!" roept Ineke
erir binnen. „Ze heeft het me zelf gewezen
ert de terremeter".
laTher-mo-meter," zegt Moes. ,.En Die-
;:e zal zeker wel geen koorts hebben, want
S mocht ze haar bedje niet uit!"
Jee. dat is waar! Ineke peinst er over,
t haar vriendin dan wel bedoeld heeft.
2 tax ze behoeft niet lang te peinzen, want
rder komt beneden en zegt: „Het vriest
^lik. hoor! De thermometer bij den drogist
■''■tes vier graden onder nul. Ik kon het
•n met de kijker uit het raam."
r„0!" roept Ineke, „wat enig! Dan mogen
dus op het ijs!"
..Niet zo haastig, juffertje! We zullen
j.-rst op inspectie uitgaan om te zien of het
)i vertrouwd is," vindt Vader. En zo ge-
Würt het ook. ALs Ineke en Dieneke om
vaalf uur uit school komen, staat Vader
m al op te wachten.
D.Ha, Vader!" roept Ineke.
5 ..Ik dacht, we moesten eens even gaan
ijken naar de vijver in het park. of daar al
preden kan worden!"
0„Mag ik ook mee?" vraagt Dieneke.
5 l„Ja, jij ook. Ik heb het al aan je Moeder
:vraagd."
Dieneke danst en springt alweer van het
ie been op het andere van louter pret! Zc
kt wel een ondeusende kabouter met haar
auwe trainingsbroek, dik rood jasje en
►de muts met een witte pluim, waar haar
varte krullen guitig onder uit kijken. Zij
miet nog meer dan een ander kind van
-è gedachte, dat ze straks misschien op het
s zal staan. Want dat zou dan voor het
_jrst van haar leven zijn: in Indië is im-
"lers geen ijs!
Nu gaan ze vlug met z'n drietjes het
ark in. Al bij de ingang horen ze gekras
an schaatsen op het ijs en gejoel van
inderen. Wat ligt de vijver daar prachtig
issen de hoge dennebomen! Ja hoor. het
jjs is vast wel vertrouwd, want er rijden
pker wel honderd mensen en kinderen op.
ommige kleuters zwieren al heel aardig,
ndere schuiven en krabbelen maar zo'n
jeetje of duwen een stoeltje of slee voor
-'ch uit. Ook valt er natuurlijk zo nu en
an eens eentje op z'n neus, maar dat
I indert niet! Hij krabbelt weer overeind
i zet ztfn tocht voort.
..O. Vader. Vader!" jubelt Ineke.^Ze hangt
m haar Vader's arm en springt op en
eer van ongeduld.
tl.Ha. Ja, vanmiddag zal het wel gaan.
ebben jullie vrU van school?"
„Natuurlijk, Vader, het is toch immers
Woensdag!"
„O, gunst ja! Wil je wel geloven, dat ik
daar helemaal nog niet aan gedacht had?"
„Ik dacht er vanmorgen in bed al aan,"
zei Dieneke. Daarom ging ik met de ther
mometer voor het raam staan om Ineke te
wijzen, dat er ijs was."
..Mag jij ook mee gaan rijden, vanmid
dag?"
„O ja, ik mag wel," zegt Dieneke, „maar
ik heb geen schaatsen. Dat is jammer."
Ineke moet er eens rustig over peinzen,
maar dan zegt ze: ..Ik weet wat: jij neemt
je sleetje mee en ik mijn schaatsen. Dan
rijden we om beurten. Eerst rij ik en jij zit
in de slee en dan ga ik in de slee zitten en
jij duwt mij."
„Ja maar, ik kan immers niet rijden,"
zegt Dieneke. Ik kom toch immers uit In
dië!"
„Nu, dan leer je het maar," vindt haar
vriendin. En Vader is het hiermee eens.
Ineke heeft ook rijden moeten leren het
vorige jaar. En toen heeft ze een paar keu
rige schaatsjes gekregen van Grootmoeder!
Dieneke vindt het erg moeilijk om te
wachten tot Moeder met de boterham
klaar is. Het liefst was ze direct met haar
slee naar het park gestapt. Maar als de
koffiemaaltijd eindelijk is afgelopen, pakt
haar Mammie haar extra warm in met een
dikke wit met rode das en dan gaan ze
samen op pad met de slee tussen zich in.
Die kan nu niet glijden, omdat er geen
sneeuw ligt.
En juist komt Ineke met haar Moeder
het hekje uit. De fonkelnieuwe schaatsen
kletteren aan haar arm.
.Wacht even1" roept Dieneke's Mammie.
i9AfiA ap fiq mttbS .tppiu uio itïuooa
maar Ineke's Moeder zegt: ..Och, laat ze
maar, ze kunnpn geen kwaad."
En als de Moeders bij de vijver komen.
staat Dieneke zowaar al op de schaatsjes.
Ineke kan haast niet langer wachten: ze
moest zien, hoe haar vriendin het rijden
er af bracht!
Kijk, wat een mal gezioht, die kleine
kabouter met haar schaatsjes op de walle-
kant! Met een heel benauwd gezicht tuurt
ze naar de witbekraste ijsvlakte en vraagt:
,Kun jekun je er heus niet opeens
doorzakken? En..als het nu eens begint
te dooien en het ijs smelt? Wat dan?"
„Onzin," zegt Ineke. „Kom maar mee." Ze
geeft Dieneke een hand en nu hebben ze al
gauw de vijver bereikt. En kijk, daar staat
Dieneke op schaatsen! Ze roept: „O, o, wat
glad!" en houdt zich stijf aan Ineke's man
tel vast.
„Wacht," zegt Ineke en ze wil haar vrien
din flink om de schouders pakken om haar
te helpen. Maar opeens glijden de schaat
sen van Dieneke onderuit en plof! daar
liggen ze samen op het ijs te spartelen!
De Moeders, die juist de schaatsen heb
ben aangebonden, moeten er om lachen!
Gelukkig hebben de meisjes zich niet be
zeerd.
Nu zullen ze het beter gaan doen: Ineke
wordt lekker warm in de slee gestopt en
haar Moeder gaat er achter. Tjonge! wat
kan die Moes rijden: de slee vliegt over
het ijs! En Dieneke's Mammie helpt Die
neke overeind en zet haar achter een
stoeltje, dat voor vyf cent te huur is.
„Mam, blijf bij me hoor!" roept Dieneke
angstig. Ze voelt zich niets op haar gemak
en valt nog wel een keer of tien. Maar na
een poosje gaat het al veel beter. Nu mag
Dieneke's Mammie zich eens warm rijden
achter de slee en bemoeit Ineke's Moeder
zich met Dieneke. ctie vreselijk ijverig ach
ter haar stoeltje duwt.
En een kwartiertje later mag Ineke rij
den. Die- kan het al heel flink. Ze rijdt
kruislings met Moes, terwijl Dieneke door
haar Mammie gesleed wordt.
De vriendinnen hebben een fijne mid
dag, vooral, omdat er een tentje met choco
lademelk en gevulde koeken op het ijs staat
en ze ieder een dubbeltje hebben gekregen!
..Morgen gaan we weer." zegt Dieneke als
het vijf uur is en de pret dais uit raakt.
„Iedere dag," zegt Ineke, „net zo lang.
net zo lang, tot het weer hélemaal
zomer is!"
R DE RIJ ITERv. d. FEER.
Ineke kan al keurig rijden!
