Ons Kort Verhaal
let afscheid van burgemeester
M. J. E. Kwint
BENDER
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 13 Januari 1940
Vierde Blad
Ne. 24479
VI55CHERIJ-BERKHTEN
^ITf»
Van de gemeente Koudekerk aan den Rijn
pHannborg Pianochord—
De waaghals
g
Foto v. Vliet.
termiddag nam burgemeester Kwint onder groote belangstelling afscheid als zoodanig, in
-band met ztjn benoeming tot burgemeester der gemeente Baarder. Barwoutswaarder en
etveld - Hierboven de burgemeester en diens echlgenoote met het Secretarie-personeel.
In de Raadsvergadering van Koude-
erk aan den Rijn, heeft burgemeester
wint gistermiddag als zoodanig af-
tïieid genomen.
Aanwezig waren alle leden, alsmede
et geheele gemeente-personeel en de
eeren Colijn burgemeester van Alphen
in den Rijn, Warnaar, burgemeester
in Haaerswoude, Brug, burgemeester
an Leiderdorp en Mumsen, burge-
ieester van Woubrugge. Voorts de ge-
leente-sccretaris van Hazerswoude de
eer B. den Braver en de heer Stijkel,
ir. van de Gemeentebedrijven van
oskoop.
a voorlezing der ingekomen stukken,
d op voorstel van B. en W. in verband
de vacature van gemeente-secretaris,
staan wegens vertrek van den burge-
,'ster. zih.st. tot waarnemend secretaris
oemd de heer G. J. Corts, gemeente
vanger, zulks met ingang van 15 Ja-
ri a s. De voorzitter wenschte den heer
ts geluk waarna deze de vereisohte
en aflegde.
ierna volgde het afscheid van den bur
gmeester, wegens zijn benoeming tot
gemeester der gemeenten Waarder,
tveld en Barwoutswaarder.
ie voorzitter sprak de afscheidsrede
waaraan wij het volgende ontleenen:
REDE VAN BURGEMEESTER
KWINT.
Ipr. merkte o.a op, dat het niet een-
idig is na een tijdperk van 15 jaren over
a.s. vertrek te spreken. Een tijdperk
den aanvang af. getypeerd door na-
logsweeën, een tijdperk niét van toene-
nden bloei, doch wel dank zij uiw steun,
ik zij uw groote vertrouwen, een tijd-
•k van dankbaren arbeid, van de meest
gelijke mogelijkheden, met de minst
gelijke uitgaven.
>e zoo veel besproken crisis en de steeds
nemende moeilijkheden hebben een
rke rem gevormd, op al onze goede
nnen die nog te verwezenlijken zouden
1, waarop spr. nader inging.
■an den meermalen herhaalden wensch
i mijn vrouw en mi] om gelijk, de een-
digste burger dezer gemeente, ook hier
kunnen wonen, heeft uw Raad om ver
diende redenen gemeend niet te kun-
(1 voldoen. Gij zult, indien gij de notu-
raadpleegt, kunnen gelooven, dat zulks
voor een goed deel deed besluiten po
gen te doen om het burgemeestersschap
ers voort te zetten. Uw afwijzende hou-
g in dit opzicht was gedeeltelijk het ge-
-g van de laat ik het eerlijk zeggen
achelijke hooge prijzen, die de grond-
snaren voor hun eigendommen meen-
'ji te mogen vragen. Daarom stond het
'r mij vast. dat. zoodra de beslissing der
eering omtrent het aanleggen van een
.gveld bekend was. er hier zoo spoedig
gelijk stappen zouden moeten worden
aan tot het gereedmaken van een uit-
idingsplan, omdat zulks in de toekomst
groei dezer gemeente zou kunnen be
geren. Een groot deel van mijn werken
jjenken was uit den akrd der zaak gewijd
3 de groote en moeilijke vraag wat wij
den te doen voor hen, die geen arbeid
den vinden Hoe aantrekkelijk zulks
was! het bleek niet de dankbaarste
k. Zoo gaarne had ik ook nog verwe-
lijkt gezien mijn idiaal om hier een
'®rt en speelterrein te hebben. Ik wil bij
afscheid gewag maken van een bijzon-
is aardig initiatief een verzoek n.l. van
aantal Jongens aan mij gerioht, om
/fT hen een speelterrein beschikbaar te
i Jen. Ik had mij voorgesteld deze zaak
sprake te brengen, indien en zoodra
volkswoningbouwplan tot uitvoering
worden gebracht. Even tipte ik deze
lerwerpen aan, om te doen uitkomen
er hier nog genoeg te doen was.
pr. richtte vervolgens waardeerende
irden tot de wethouders en droeg in vol
[trouwen het loco-burgemeesterschap
■'i den heer Slegtenhorst over.
.«'oorts dankte spr. den Raad hartelijk
-r de zeer aangename samenwerking en
r het groote in hem geschonken ver-
uwen, alsmede het gemeenteperso-
1 m het bijzonder den heer Corts
zijn medewerkers, den politieman den
r r Dalebout. dokter Vlaanderen, den
reentewerkman van Doorn,, den ge-
enteopzichter. het brugpersoneel, hoofd
i den Luchtbeschermingsdienst en het
>fd der O. L. school, den Rijksveldwach-
1 en den bewaarder van het gemeente-
s en zijn familie. Speciaal noemde spr.
ook de Burgerwacht als hulporgaan voor
de plaatselijke politie en het Fanfarekorps,
met welker beider inwendige organisatie
spr zich dikwijls heeft bezig gehouden
Spr. eindigde met de beste wenschen
voor Koudekerk a. d. Rijn en hoopte har
telijk, dat God haar zijn zegen in de toe
komst rijkelijk zal schenken.
Vervolgens was het woord aan wethouder
Slegtenhorst.
REDE VAN WETHOUDER SLEGTENHORST
Deze wees er o.a. op, dat bij de burge
meesters installatie van den heer Kwint
het vertrouwen werd uitgesproken, dat men
van hem veel goeds kon verwachten.
De belangen der gemeente, werden door
U krachtig aangevat.
Spr. achtte zich thans gelukkig, de ba
lans te mogen opmaken.
Het blijke uit de opsomming van werken,
welke onder Uw bestuur werden uitgevoerd.
In Februari 1925 werd het besluit geno
men tot aanleg van een paardenpad en
aansluiting aan het waterleidingnet van
de Lage Waard.
In 1926 werd de Dorpsstraat herbestraat
en wegverbetering bevorderd bij den Gnep-
hoek. In 1927 wist ge de wijken Hondswijk
en Hooge Waard gedeeltelijk van electrisch
licht te voorzien en de bestrating van Boe-
renschouw tot de Steenfabriek van Leeu
wen-Boer. terwijl in 1930 het overige deel
tot de Oostelijke grens der gemeente, volgde.
In 1928 en 1929. na moelzamen arbeid en
krachtig doorzettingsvermogen (voortdu
rend onder vuur genomen door eenige Rijn-
oeverbewoners van beide kanten i kon
de bouw van een aan alle eischen vol
doende brug over den Rijn worden begon
nen en voortgezet, zelfs met opheffing van
tol, een brug, tot groot gerief voor beide
gemeenten en in het algemeen belang,
waafop wij met zekeren trots en onze
naburen met jaloerschheid neerzien.
In 1931 vond de bouw plaats van twee
brugwachterswoningen, welke aan den eisch
van burgerwoningen-voldoen en met de
brug een prachtig geheel vormen. Voorts
wrd in 1932 de Lage Waard geëlectrificeerd
en het gedeelte Lage Rijndijk vanaf Rijn
hoeve tot Weltevreden en in 1933 werd ook
de Hooge Waard met doortrekking van den
kabel vervolmaakt.
1933 was het jaar, waarin met groote
ingenomenheid van alle ingezetenen, (uit
gezonderd enkele dwarskijkersi de hand
gelegd werd op Bijdorp, waarin, naar wij
hopen, in verre toekomst het bestuur der
gemeente, zetelt.
Onproductieve gemeentegebouwen werden
verkocht en in 1934 werd het overige ge
deelte van den Lagen Rijndijk bestaat en
de Oude-Bouw- en Woningverordening, na
deze studie en langdurige voorbereiding
gemoderniseerd, welke, wanneer hier meer
animo tot nieuwbouw komt, aan alle be
hoorlijke eischen zal blijken te voldoen. Ook
in 1935 werd de toren, welke volledig herstel
behoefde, gerestaureerd, en dat aloude
bouwwerk overgedragen, onder bepaalde
voorwaarden, aan de Kerkvoogdij der Ne-
derlandsch-Hervormde Kerk, en met het
intusschen gerestaureerde Kerkgebouw,
weer een schoon geheel vormde.
In 1936 voegde de Regeering aan Uw be
stuurstaak als Burgemeester, de admini
stratieve taak van Gemeente-secretaris toe,
in welk jaar U het zeer belangrijke besluit
nam. voortaan met een levensgezellinne den
moeizamen tocht des levens voort te zetten.
Verkeer en veiligheid waren voor U twee
belangrijke factoren, vandaar, dat wat
het laatste betreft, de oude en verouderde
brandspuit aan den kant werd gezet en een
nieuw en modern apparaat werd aange
schaft hetwelk bij nauwkeurige behandeling
en goed onderhoud, een zekere veiligheid
biedt tegen: „Brandgevaar". Tenslotte me
moreerde spr. de bestrating van den Lage
Waardscheweg en het verbeteren en moder-
niseeren van de secretarie.
Gij laat niet een gemeente achter met een
onoverkomelijke schuldenlast, als dat wel
bij andere burgemeesters het geval is, maar
door de snelle en flinke aflossingen, welke
ge steeds bevorderde en voorstond is deze
niet bezwaarlijk voor de toekomst.
Spr. dankte tenslotte den burgemeester
is door zijn voor
namen eenvoud
en beschaafd toon-
karakter nog steeds
de meest gewilde
kleine piano.
Prijzen van t 360.- af
Hoofle-
woard
90
A'dam - Roktardam - Arnhem - Breda
6066 llngez Med
Lalden
door J. P. BALJÉ.
Het stond voor een ieder, die Kobus - - -
Barentsen kende, vast, dat hij wis en zeker i fens ongeschreven wetten den waaghalzen
remmen stopte en een uitgebreide vocabu
laire aan scheldwoorden over hem uitstort
te Was hij op de fiets, dan jakkerde hij
tusschen alle verkeer door en ontsnapte
dagelijks enkele malen aan een zekeren
dood met die dosis geluk, die blijkbaar vol-
toegemeten wordt,
Kobus ging naar zee. En de buren schud
den deelnemend het hoofd, toen ze dat be
sluit van zijn moeder vernamen. „Enfin",
zeiden ze onder elkaar „dan krijgt hij ten
minste een eerlijk zeemansgraf". Want
Kobus had zich door zijn kwajongensstre
ken, die aan baldadigheid grensden, niet
bepaald bemind gemaakt bij de ordelijke
leden van de maatschappij.
De kapiteins, waar hij bij voer. hadden
heel wat met hem te stellen. Zóö'n licht
matroos hadden ze nog zelden meege
maakt. Ze stonden doodsangsten uit, als ze
hem op onverantwoordelijk-nonchalante
wijze in het want zagen klauteren, maar
aan den anderen kant hadden ze bewon
dering voor den durfal, want er was geen
baantje zoo gevaarlijk, of Kobus voerde het
uit. Toch scheen de zee niet zijn element
te zijn, want toen hij op zijn derde reis bij
stormweer van de „bak" was geslagen, waar
hij op dat moment heelemaal niets te ma
ken had. en met een aantal gebroken rib
ben in het zeemanshospitaal van Bahia
Blanca opgenomen moest worden, gaf hij
er den brui aan. Na zijn herstel stelde de
consul hem op transport naar Nederland
en keek Kobus uit naar een ander baantje.
Die baantjes lagen echter niet opge
schept en daarom besloot Kobus het in den
vreemde te zoeken. Als blinde passagier
wist hij. onder treinen hangend. Frankrijk
te bereiken, en toen hij daar kwam. brak
juist een oorlog uit. Hij wist dienst te ne
men in een vreemdelingenlegioen.
En Kobus Barentsen zou zichzelf niet
geweest zijn als hij zich ook daar niet
onderscheiden had door zijn onvergelijke
lijke roekeloosheid, die geen durf meer ge
noemd kon worden. Hij was steeds de
een vroegen dood zou sterven, want een
grootere waaghals dan hij moest nog ge
boren worden.
In zijn jeugd zei de heele buurt al, dat
hij nog eens ongelukkig aan zijn einde zou
komen, want er bestond geen sleeperswa
gen, geen vrachtauto, geen tram, waar hij
niet aangehangen had en in groote vaart
weer afgesprongen was. maar een ver
stuikte pols was bij diè waaghalzerijen het
ergste geweest, wat hem overkomen was.
Als er ijs lag, was hij de eerste, die pro
beerde, of het hem al dragen kon; niet
alleen in de stadsvijvers, waar het hem
hoogstens een paar natte voeten kon kos
ten, maar ook op het gevaarlijke kanaal.
Daar was hij dan ook een keer prompt
„kopje onder" gegaan en slechts met de
grootste moeite was het gelukt hem tus
schen de ijsschotsen vandaan te visschen.
Het had hem een stevige longontsteking
bezorgd en zijn naaste buren hadden wijs-
glimlachencj verklaard, dat zij het altijd
wel gezegd hadden, dat die Kobus op zoo'n
manier nooit een „blijvertje" kon zijn. Maar
Kobus dacht er anders over, en kwam de
crisis, alsmede koortsen van meer dan 40
graden te boven. De buren schudden het
hoofd over zooveel brutaliteit, maar wisten
te voorspellen, dat het alleen maar uitstel
van executie zou beteekenen.
En Kobus liet niets na, om de voorspel
ling van zijn buren waar te maken. Waar
er maar een gelegenheid was om zijn bra-
vour te toonen, deed hij het. Hij ging
zwemmen in de breede rivier bij „afgaand"
water, lette er niet op, of de badman toe
terde, tot hij geen adem meer had, maar
zwom naar de roode lichtboei, die de
scheepvaart tot baken diende, rustte daar
een kwartiertje op uit en zette dan den
terugtocht in Het kostte hem alleen een eerste, om zich als vrijwilliger op te geven
feilen uitbrander en een klinkenden draai voor hachelijke ondernemingen, werd vijf -
om z'n ooren van den badman. Z'n groot- keer gewond, waarvan twee maal zoo ern- net altijd wel geweten, dat die roekelooze
ste genoegen vond hij er in, precies voor j stig. dat alleen een wonder en zijn onge- Kobus nog eens ongelukkig aan zijn eind
een hardiijdende auto langs den weg over looflijke taaiheid hem het leven er deed zou komen.
te steken en hij had nooit meer schik, dan afbrengen, en toen hij den dienst verliet, .Auteursrecht voorbehouden)
wanneer de hevig verschrikte chauffeur sierde een rijtje militaire onderscheidingen
met een afschuwelijk geknars van zijn I zijn borst. I (Nadruk verboden).
uitvoerig voor zijn menigvuldigen arbeid in
een reeks van jaren in het belang der ge
meente verricht, en wenschte hem Gods
besten zegen toe.
Dan werd het woord gevoerd door den
heer de Jong als oudste raadslid en mede
namens den Chr. Besturenbond, terwijl de
heer van Egmond waardeerende woorden
sprak als voorzitter van het Burgerlijk Arm
bestuur en de afd. van „Het Groene Kruis."
Hierna richt de gemeente-ontvanger, de
heer Corts. zich namens het geheele ge
meente-personeel tot den Burgemeester:
REDE VAN DEN HEER CORTS.
Deze wees er o.a. op hoe er hechte ban
den zijn ontstaan, welke thans losgemaakt
moeten worden, doch moeilijk te verbreken
zijn. Wij hebben elkander leeren waardee-
ren en' verstaan en daarom stemt het ons
met des te meer weemoed, dat Gij gemeend
hebt. Uw werkkracht aan een andere ge
meente te moeten geven.
Wij achten het ons een voorrecht, onder
Uwe leiding hier werkzaam te mogen zijn
en denken dankbaar terug aan hetgeen wij
al die jaren van U hebben mogen leeren,
mede ook dank zij Uw groote wetskennis en
helder inzicht van zaken. Wij hebben U als
Chef hoogelijk leeren waardeeren en zijn U
erkentelijk voor de groote welwillendheid
en voorkomendheid, waarmede Gij ons
steeds tegemoet trad.
Ook richtte spr. hartelijke woorden van
afscheid tot mevr. Kwint, die zich in
zoo korten tijd in zoo ruime mate be
mind heeft weten te maken. Tenslotte
bood spr. den heer Kwint een stoffelijk
blijk van waardeering en hoogachting aan.
Dan werd achtereenvolgens nog het
woord gevoerd door den heer W. A. van
den Dool als plaatselijk leider van den B.
V.L. en als voorzitter van de Oranje-Ver-
eeniging en hoofd van de O. L. school;
door burgemeester Colijn van Alphen aan
den Rijn, namens den Kring van Burge
meesters en Secretarissen van de Rijn
streek, door burgemeester Warnaar van
Hazerswoude; door burgemeester Brug van
Leiderdorp als voorzitter van den Kring
van Burgerwachten; door den gemeente
veldwachter Dalebout voor de ondervon
den steun en waardeering en door den heer
H. van den Berg als voorzitter van het
fanfarekorps „Kunst na Arbeid."
De Burgemeester dankte allen voor hun
waardeerende woorden, ook mede namens
zijn echtgenoote.
DRUKBEZOCHTE RECEPTIE
Hierna werd een ruim gebruik gemaakt
van de gelegenheid om persoonlijk van den
burgemeester afscheid te nemen.
Wij merkten o.a. op ds. v. Binsbergen.
Herv. predikant en echtgenoote; ds. Ham
pers Geref. predikant en echtgenoote; de
hoofden en het personeel van verschillen
de scholen, het bestuur der muziekver., de
Burgerwacht, kerkeraad van de Ned. Herv.
en Geref. Kerk, Koudekerk's Gemengd
Koor, den Chr. Nat. Werkmansbond, de
schoolbesturen en vele gemeentenaren.
Er heerschte een recht hartelijke sfeer!
Die medailles bezorgden hem in het
vaderland wèl een zekere bewondering,
maar geen baantje. Totdat het hem einde
lijk lukte, zich als glazenwasscher te ver
huren.
Als men Kobus boven op zijn ladder be
zig zag, hield men het hart vast. Dat doet
men altijd als men een gewonen glazenwas
scher bezig ziet met zijn halsbrekende toe
ren. Maar Kobus was geen gewone glazen
wasscher. Als hij gedaan had als al zijn
andere collega's, wat voldoende is een nor
maal mensch kippenvel te bezorgen, zou
hem het baantje te emotieloos zijn geweest.
Kobus hield het midden tusschen een gla
zenwasscher en een geveltoerist. Natuurlijk
kwam het geen moment in zijn hoofd op.
wanneer hij een ruit had gereinigd en hij
naar de volgende moest, netjes zijn ladder
af te dalen en diè voor de volgende ruit te
plaatsen. Dat deden zijn collega's immers
ook alleen in uiterste noodzaak. Maar voor
Kobus bestond geen uiterste noodzaak.
Iedere uitstekende steen was voor hem vol
doende om er zijn voet op te zetten en een
andere uitstekende steen te zoeken, waar
hij een hand of een paar vingers om kon
klemmen. Met zijn andere hand draaide hij
dan zijn ladder naar zijn doel en vaak floot
hij ondertusschen nog een deuntje.
„Nou", wisten zijn kennissen elkaar te
vertellen, „dat is het einde van Kobus
Barentsen. Er is tenslotte aan alles een
grens en Kobus zal als glazenwasscher
sterven".
Zijn buren, zijn vrienden en zijn kennis
sen kregen gelijk. Kobus stierf op
jongen leeftijd. Kobus blies als glazen
wasscher den laatsten adem uit! De voor
spellingen kwamen uit, want Kobus was
zesentwintig jaar, toen Magere Hein hem
in zijn knokige vingers kreeg.
Kobus had juist zijn equilibristische toe
ren aan den gevel van een groot kantoor
gebouw beëindigd en hij was zijn ladder
afgedaald nadat het laatste raam was
schoongemaakt. Hij liep op zijn wagen toe
met zijn emmer in de hand, toen hij strui
kelde over een losgeraakten veter van zijn
schoen. Hij viel en kwam zoo ongelukkig
terecht, dat de haak, waaraan hij zijn
emmer ophing, hem juist in den slaap
drong.
Zesentwintig jaar was de waaghals, toen
hij overleed. Als glazenwasscher
Toen zijn kennissen het vernamen knik
ten ze alwetend met het hoofd. Ze hadden
NTEUWS UIT ÜMUTDEN.
(Van onzen correspondent)
Weekoverzicht.
Zoo langzamerhand zijn wij van de feestdagen
uitgerust en is alles in de vaart wat daarvoor
in aanmerking komt. Een paar booten zijn nog
maar van voor de Kerstdagen binnen, nl. de
Maria. IJM. 95 en de Claesje. RO 48. zoodat
er op het oogenbllk al weer een goede twintig
booten in de vaart zijn. waarvan er gisteren
maar één binnen was. n.l. de Viking Bank. Er
kan dus spoedig wat meer visch verwacht wor
den en dat wordt meer dan tijd. want wat wij
tot nu toe ln het nieuwe jaar gehad hebben,
is een bitter beetje. De handel klaagt steen en
been. en het is vooral de straathandel, die er
nu heelemaal uitligt. Maar hoe krijgen we het
anders? De omstandigheden zijn nu eenmaal
van dien aard. dat we zoo maar niet een dertig
of veertig opgelegde booten naar zee kunnen
zenden als er eens zooveel beschikbaar moch
ten zijn. Het eenige middel om den binnenland-
schen handel ruimer te voorzien is invoer uit
Scandinavië, maar daar schijnt men een beteren
afnemer te hebben dan ons land. Wat er hier
uit het Noorden op de markt komt. is niet van
zulken omvang, dat de gezinnen met schrale
beurzen aan de beurt komen. Want alles ls
natuurlijk zoo duur. dat visch een luxe-artikel
geworden is en dit voorloopig ook wel zal
blijven.
Met de haring staat het even anders. Er is
deze week een groote part-ij haring uit Noor
wegen ingevoerd, zoodat de rookerijen weer wat
hebben kunnen koopen. Als deze consignatie-
zending voor den importeur loonend is geweest
als de zending ten minste voor zijn rekening
was zal er wel meer geïmporteerd worden,
want haring is nog altijd een gewild artikel.
Rechtstreeks uit zee kwamen er deze week nog
1875 kisten, waarvan 1370 van de Viking Bank,
IJM. 183, dus dank zij deze verrassende vangst
ongeveer f. 12.000 besomde.
Er kwamen deze week slechts zes trawlers
aan de markt en de besommingen waren ruim
voldoende. Op de Viking Bank volgde de Ber
gen. IJM. 16. met circa f. 7700, wat ook nog
een mooie reis genoemd mag worden. De Knik
ker. IJM. 4. was de laagste, maar f4880 is voor
deze tusschenboot nog niet slecht. Van een
verbetering van den aanvoer door het in de
vaart brengen van trawlloggers zien wij voor
loopig nog niets komen. De hooge premie, die
voor molestrisico betaald moet worden, schijnt
een sta-in-den-weg te zijn.
DE TRErLVISSCHERIJ.
Geheel in overeenstemming met de ver
wachtingen kwam er de afgeloopen week
zeer weinig visch aan de markt. De vraag
was zeer goed en de prijzen waren buiten
gewoon hoog. De fijnvischsoorten tot f. 2.
per kg. en de kleine schol van f. 15.— tot
f. 30.per kist.
De enkele loggers en kotters, die aan de
markt, kwamen, profiteerden van de gunstige
markt. Een kotter uit Den Helder besomde in
een weekreis f. 2100.De stoomtreilers maak
ten het eveneens goed. Er kwamen nog enkele
partijen haring aan de markt, doch deze z\jn
niet meer zoo groot als in het laatst van Decem
ber. Het schijnt met de haringvangst af te loe
pen. De prijs bedroeg van f. 8.tot f. 10— per
kist.
De Denen schijnen de visscherij, niettegen
staande de vele gevaren op eigen kusten, inten
siever uit te oefenen dan de Hollanders. Regel
matig worden nog ladingen per auto uit Dene
marken aangevoerd en de afgeloopen week
kwamen er weer eenige snorrevaadkotters te
IJmuiden aan de markt. Deze scheepjes be-
somden van f. 1300 tot f. 2000.—.
De onderhandelingen over de gages op motor -
treilloggers hebben geen resultaat opgeleverd.
Van reederszijde bestaat er weinig animo om
te gaan varen, niettegenstaande de regeering
de faciliteitenregeling voorloopig voor onbepaal-
den tijd verlengd heeft. De toestand is echer te
onzeker. Het uitrusten van een treiler gaat met
groote kosten gepaard; alle benoodigdheden
zijn intusschen aanmerkelijk in prijs gestegen
en dit zal in de toekomst nog erger worden.
De molestverzekering vraagt groote bedragen.
De besommingen zijn op het oogenbllk wel gun
stig, doch de groote vraag zal zijn. hoe het
prijsverloop'zal zfjn, wanneer meerdere schepen
in de vaart komen.
De export ligt op het oogenblik geheel stil.
Dit houdt wel in de eerste plaats verband met
de geringe aanvoeren, doch bij grootere aan
brengsten zou de uitvoer toch maar zeer beperkt
kunnen zijn. Frankrijk heeft de geheele invoer
van alle visch voorloopig verboden. Engeland
daarentegen kan wel wat visch gebruiken, wat
blijkt uit de Belgische treilers, die hun vangsten
regelmatig daar landen. Dc contingenteering,
die thans opgeheven is. zou bij grootere aan
voeren weer ingevoerd kunnen worden en dit
zou vanzelfsprekend een directe steun voor de
markt van IJmuiden beteekenen.
Het ziet er naar uit, dat dit voorjaar de
motorloggervloot niet aan de visscherij zal deel
nemen.
De kleine aanvoeren hebben een zeer ongun-
stigen invloed op den toest and in den binnen-
landschen vischhandel De Nederlandsche Bond
van Kleinhandelaren in het Visch- en Haring-
bedrijf heeft den minister-president en de minis
ters en Economische Zaken en Sociale Zaken
telegrafisch in kennis gesteld van den noodtoe
stand in den vischhandel. De organisatie heeft
aan de Ministers dringend verzocht om hulp te
verleenen. Het hoofdbestuur heeft een onder
houd aangevraagd om de zaak te bespreken.
KlIN/T ENLETTEREN.
NIEUWE UITGAVEN.
In de derde reeks van „Waakzaamheid ver
scheen het derde nummer. „Documenten-oorlog
door Max Nord Het boekje vat de mededeelm-
gen samen, gedaan in de diverse witboeken, die
over den huidigen oorlog en tijdens het ontstaan
ervan znn uitgegeven door de oorlogvoerende
landen. Eveneens wordt hierin betrokken de
verhouding van Engeland tot Bfitsch-Indie. Het
werkje werd uitgegeven door Ntjgh en Ditmar
te Rotterdam.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek stelde
een reeks statistische beschouwingen samen
naar publicaties, die door het bureau gedaan
werden ln het derde kwartaal van 1939. Aan
dit boekje. Statistische Sprokkelingen genaamd,
wordt een lijst toegevoegd van de publicaties,
in bovenstaande periode verschenen. Een aantal
overzichtelijke grafieken verduidelijkt den
tekst De inhoud behandelt hoofdzakelijk de
industrie werkloosheid, handel, economie en
onderwijs.
KUNSTKRING HET SCHOUWSPEL.
Gezelschap Saalborn-Parser.
Op de derde voorstelling (21, 22 en 23
Jan.) waarop de Kunstkring Het Schouw
spel zal optreden het gezelschap Saalborn-
Parser. Gegeven wordt „Als het je tijd is...."
tooneelspel in 11 tafereelen naar den roman
van Lawrence Watkin.
Evenals vorige malen zijn op de boven-
rangen weer voor de militairen plaatsen
beschikbaar gesteld tegen den luttele prijs
van f. 0.25.
