Van oud en nieuw .zóó zult ge D weer voelen! LEIDSCH DAGBLAD - Zesde Blad Zaterdag 30 December 1939 Uitgevoerde openbare werken De mobilisatie Het Oranjehuis Kerkelijk leven Diversen Baadt met de droeve doodenlijst door J. P. Baljé toogd, dat onderhandelingen worden ge voerd met het Leidsche Gemeentebestuur om door den bouw van een verhoogd sta tion ln den bestaanden toestand verbete ring te brengen. Mogen deze onderhande lingen spoedig tot het dringend gewenschte resultaat lelden! Uit het bovenstaande blijkt wel. dat het gemeentelijk apparaat weer op volle toeren draaide, waarbij van de ambtenaren in ver band met de bijzondere omstandigheden veel inspanning werd gevraagd. Wij komen daar straks nog op terug, maar willen niet nalaten in dit jaaroverzicht een woord van welverdienden lof te richten aan het adres van alle ambtenaren der verschillende ge meentediensten. die ondanks de handicap van onvoldoende bezetting en in vele ge vallen een zeer aanzienlijke uitbreiding der werkzaamheden erin geslaagd zijn alles normaal te doen functioneeren, waardoor het openbare leven ongestoord zijn gang kon gaan. Een van de diensten, waarvan de presta ties het gemakkelijkst aanwijsbaar zijn, om dat het terrein, waarop het grootste deel dier prestaties tot uiting komt, de openbare weg is, is de dienst van Gemeentewerken en de onderstaande lijst van in 1939 uitge voerde of in uitvoering zijnde openbare werken, bewijst wel, dat deze dienst ook in het afgeloopcn jaar een groote activiteit aan den dag heeft gelegd I. Verbeteringen in het belang van het verkeer. a. met den bouw van de nieuwe Schrlj- Versbrug werd een aanvang gemaakt; b. de verbreeding van het Gangetje, de overkluizing van het water langs het Gan getje. alsmede de bouw van de nieuwe Kar- nemelksbrug kwamen gereed c. verschillende straten of straatgedeel ten van de binnenstad werden verbeterd door vernieuwing van de bestrating, al dan niet gepaard gaande met aanleg van trot toirs. o.a de Mare. het Rapenburg O.Z., de Nieuwe Rijn, de Botermarkt, de Hoogland- sche Kerksteeg, de Koestraat en de Hee rengracht O.Z. n. Stadsuitbreiding: nieuwe straatgedeelten werden aangelegd bezuiden de De Sitterlaan In uitvoering kwamen straatgedeelten in het verlengde van de Van Beuningenlaan. Antonie Duykstraat, Andries Schotkade. Leuvenstraat, benoorden de Trompstraat en op het voormalige provinciale terrein aan den Hooge Rijndijk hoek Kanaalweg. III. Werken in verband met de centrale rioleering. De aansluiting van het Rljnsburgerweg- kwartier op de centrale rioleering. waar voor gedeelten stamriool ln den Stationsweg en den Rijnsburgerweg werden gelegd, kwam gereed. IV. Gebouwen. a. de uitbreidingswerken van het Open baar Slachthuis kwamen nagenoeg gereed. b. de bouw van een openbare lagere school aan de Kernstraat (opleidingsschool voor Gymnasium en HBS.) kwam gereed. c. de openbare lagere scholen aan de Vrouwenkerksteeg en het Vrouwenkerkhof werden verbouwd tot R.K. Jongensschool voor U.L.O.; d. een aanvang werd gemaakt met de verbouwing van het voormalige Hoofdge bouw op het terrein van het gesticht „En degeest" c.a.; e. Het perceel Zonneveldstraat no. 15 werd verbouwd tot „Hoofdpost voor de Luchtbescherming"; f. de door brand vernielde lokalen ln het „M.S.G."-gebouw aan de Pieterskerkgracht werden hersteld. V. Diversen. a. in de zweminrichting „De Zijl" werd een onthardings- en zuiveringsinstallatie aangebracht; b. op een terrein, nabij den Leidschen Hout- kwam de aanleg van sportterreinen met den bouw van clubhuisjes, bruggen enz. in uitvoering; c. in verband met maatregelen voor de bescherming van de bevolking tegen luchtaanvallen werd een 17-tal openbare schuilloopgraven gemaakt, een 10-tal kel ders tot openbare schuilplaatsen ingericht, terwijl nog voor de inrichting van een 5-tal kelders voorbereidende maatregelen werden getroffen. Voorts zijn in voorbereiding de noodige uit te voeren werken voor het scherf- en instortingsvrij maken van gebouwen, be stemd voor het onderbrengen van 1' wijk- oosten. 4 brandweergarages, 4 geneeskun dige posten en 2 ontsmettingsploegen. Maar niet alleen aan Gemeentewerken, ook anderen takken van gemeentedienst, zooals aan den Geneeskundigen Dienst, den Reinigingsdienst en niet het minst aan de politie en den Luchtbeschermings dienst werden zware eischen gesteld in verband met de met groote kracht ter hand genomen opleiding van vrij willigers voor de verschillende hulp diensten. En dan spreken wij nog maar niet eens van het personeel van den Burgerlij ken Stand, dat moest werken aan de voor bereiding van de Distributie en tal van an dere af deelingen van gemeente-dienst, die op eenigerlei wijze bij deze vraagstukken betrokken waren. Want welk een veranderingen bracht niet de mobilisatie, welke in de laatste week van Augustus werd afgekondigd, in het gc- heele openbare leven te weeg? Honderden stadgenooten werden plotse ling uit hun werkkring weggeroepen om hun militaire plichten te gaan vervullen; tientallen auto's en honderdtallen paarden werden opgevorderd en overal werden maat regelen genomen ter handhaving onzer neutraliteit en bescherming onzer eigen dommen. Een groot aantal scholen werd door de militairen in beslag genomen; voor vele gebouwen werden barricades van zand zakken aangebracht; verscheidene musea tijdelijk gesloten en ook in tal van particu liere woningen voorzieningen getroffen ter beveiliging der bewoners tegen de gevolgen van eventueele luchtaanvallen. De plaatselijke afdeellng der Ned. Ver. voor Luchtbescherming, die middels een zeer geslaagde tentoonstelling en verschil lende demonstraties ln samenwerking met het Hoofd van den Gemeentelijke Luchtbe schermingsdienst en tal van gemeentedien sten. reeds lang tevoren de burgerij op de wenschelijkheid van zelfbeschermendc maatregelen had gewezen, we-d overstelpt met aanvragen om advies en maakte zich ook verder verdienstelijk door een in ver sneld tempo voortgezette organisatie van de opleiding van vrijwilligerscorpsen voor hulpverleening op onderscheiden gebied, waaraan ook diverse Gemeentediensten, zooals de brandweer, de Geneeskundige Dienst en de Reinigings- en Ontsmettings- dienst hun krachten wijdden. De dienst van Gemeentewerken richtte een aantal schuil kelders in. bouwde op vele plaatsen schuil loopgraven voor de burgerbevolking, die zich ten tijde van het luchtalarm op straat mocht bevinden en voorts werd van over heidswege een organisatie opgebouwd voor de regeling der distributie van levensmid delen. Heel het gemeentelijk ambtelijk ap paraat werd in dienst gesteld van de bij zondere omstandigheden, waarvoor de al- gemeene politieke toestand in Europa ons plaatste. Ook na die eerste drukke dagen bleef de kwestie van Leiden's beveiliging, inzonder heid tegen luchtgevaar de aandacht vragen. In dit verband noemen wij de verdere uit werking van het Luchtbeschermingsplan; de indeeling in wijken en blokken, de oefe ningen met de van regeerlngswege beschik baar gestelde babyspuiten en slangenwa gentjes, de verduisteringsoefeningen, de beproeving van de sirenen ter aankondiging van luchtgevaar en voorts van particuliere zijde de stichting van een Luchtafweer- fonds en een Bloedtransfusiedienst. Uit dit alles blijkt wel, dat 1939 van de ambtenaren en beambten van schier alle overheidsorganen de uiterste krachtsin spanning heeft gevergd en met groote er kentelijkheid willen wij daarnaast gewagen van de groote schare van vrijwilligers op zeer uiteenloopend terrein, die hun tijd en krachten beschikbaar wilden stellen voor hun medeburgers. Al hopen wij allen, dat zij nooit hun diensten zullen behoeven te verleenen, het stemt niettemin tot groote dankbaarheid te weten, dat er in onverhoopte uren des ge- vaars een groote groep Leidsche mannen en vrouwen is, die tot dienen bereid en voorbereid zijn. neemt in de harten van de Leidenaars steeds een bijzondere plaats in en het spreekt dan ook wel vanzelf, dat de geboorte van Prin ses Irene in onze stad op den Nationalen Feestdag, 7 Augustus, op hartelijke wijze is gevierd. De Contactcommissie van verecni- gingen op Nationalen grondslag had een uitgebreid feestprogramma samengesteld, dat onder begunstiging van goed weer vlot werd afgewerkt. Z. K. H. Prins Bcrnhard bracht tweemaal een kort bezoek aan onze stad: de eerste maal op 27 Januari ter be zichtiging van de uitbreiding der Academie en ter aanvaarding van het Beschermheer schap van het Studentenweerbaarheids- corps „Pro Patria", dat bij de Universiteit een eerewacht formeerde en den tweeden keer op 20 Nov. ter inspectie van verschil lende alhier gelegerde troepenonderdcelen. Verdere koninklijke bezoeken vallen niet te memoreeren. Het jaarlijksche feest van de herdenking van Leiden's Ontzet bleef ditmaal in ver band met de tijdsomstandigheden achter wege; alleen de traditioneele uitreiking van haring en wittebrood, de Koraalmuziek in het van der Werffpark en de kerkelijke her denking vonden doorgang. Om dezelfde re den werd ook de Jaarlijksche tentoonstel ling van vee- en bodemproducten, de Vebo. afgelast. De Ned. Hervormde Gemeente leed een ernstig verlies door het overlijden van ds. J. W. Groot Enzerlnk, die sedert 1921 de Leidsche Gemeente had gediend. Te zijner nagedachtenis werd ln zijn wijkgebouw. de Kooikapel, tot welker totstandkoming de overledene zooveel had bijgedragen een bronzen plaquette onthuld. In de vacature dr. Locher werd een be roep uitgebracht op ds. H. C. Touw van Eerbeek, die aan deze roepstem gehoor schonk en eerlang hier ter stede zijn in trede zal doen. De vacature voor de negen de predikantsplaats duurt nog steeds voort en het staat te bezien of de Gemeente over de middelen zal beschikken om daarin bin nenkort te voorzien. De Waalsche Gemeente verloor door den dood haar voorganger, ds. L. G. M. Bresson, die gedurende ruim 30 jaar deze gemeente had geleld: ook deze vacature is nog niet vervuld. De Evang. Luth. Gemeente kreeg haar tweeden predikaflt' in de persoon van ds. J. N. Bieger, gekomen van Bergen-op-Zoom die de plaats innam van ds. C. de Meijere, wien het vorige jaar eervol emeritaat was verleend. Ds. Bieger preekte intree op 23 April na ln den dienst bevestigd te zijn door ds. J. J. Simon van Gouda. In de plaats van ds. E. L. Nauta, wlen met ingang van 1 Mei op zijn verzoek eer vol ontslag werd verleend als legerpredl- kant. werd kort geleden benoemd ds. J. Luchies. De Geref. Kerk beleefde een hoogtepunt op 10 October, toen de nieuwe Zulderkerk in gebruik werd genomen, welke ln de plaats kwam van de Hooigrachtkerk. Op 26 Mei nam ds. J. Verkuyl afscheid van deze gemeente om in denzelfden dienst te worden opgevolgd door ds. R. C. Harder. Aangaande de R.K. Kerk maakten wij de volgende aanteekeningen: op 10 Juli werd rector J. Reynen door den Bisschop van Haarlem benoemd tot pastoor te Schevcnin- gen: hij werd als rector van het Slnt-Eliza- beth-ziekenhuis opgevolgd door kapelaan F. A. M. Bernefeld, voorheen te Oegstgeest. Kapelaan J. Landesbcrgen werd benoemd tot rector van het gesticht Groenenstein te 's-Gravenhage. Tenslotte vermelden wij nog. dat op 9 en 10 Juni hier ter stede de 15de algemccne vergadering van „Kerk en Vrede" werd ge houden. De volgende feiten, welke zich niet in een rubriek laten samenvatten, zijn nochtans de vermelding waard: op 25 Januari werd in de Stadsgehoorzaal de tentoonstelling „Maak Zelf" geopend, een expositie op huis houdelijk gebied, welke bevredigende be langstelling trok. al kon zij niet halen bij Heerlijk en heilzaam is dat Badzo- bad... koolzuurhoudend, naar dennen geurend: een weldadig, heilzaam zoutwaterbad, dat zorgt voor 'n betere huidfunctie, 'n beteren bloedsomloop. Een weldaad voor wintervoeten, verkoudheden en Rheumathiek! Vraagt onze brochure! 1 K.G. pat km l oor voetbaden 20 els. Voordeeliger m Inerts voor kuipbaden: 3 K.G. pakken 43 ets. Verkrijgbaar bij Apothekers en erkende Drogisten. N.V. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BOEKELO 5300 (IïlRez Med.) het aantal bezoekers van de Luchtbescher mingstentoonstelling „Als het om men- schenlevens gaat", die door 11.000 betalen de bezoekers werd bezocht, terwijl de plaat selijke afdeellng er een ledenwinst van 1600 personen mee mocht boeken. Op 4 April had in de vuurwerkfabriek def firma Kat een ernstige ontploffing plaats, waarbij een arbeider ernstig werd verwond. Begin Maart werden de automatische ver keerslichten nabij de Gijselaarsbank in ge bruik gesteld en vier maanden later de automatische telefoon. Een droevig ongeval vond plaats in den avond van 26 Juli, toen nabij de Vink twee jongetjes uit Utrecht door verdrinking om het leven kwamen. Op 2 December legde de echtgenoote van den directeur der Ambachtsschool, mevrouw Kuijntjes den eersten steen van de groote uitbreiding dier school, welke op 1 April a.s. gereed moet zijn. Nog een tweede schoolge bouw verkeert „in statu nascendi", name lijk de Industrie- en Huishoudschool aan het Rapenburg, welke tijdens de zeer in grijpende verbouwing men kan eigenlijk beter van nieuwbouw spreken ls gehuis vest in het voormalige Gymnasium. Tenslotte zij hier vermeld, dat bij Kon. besluit van 1 December aan notaris H. M. Markussc op zijn verzoek eervol ontslag werd verleend. Wij noemden hierboven reeds de namen van enkele vooraanstaande stadgenooten, die ons in den loop van het thans eindigen de jaar door den dood ontvielen. Helaas is daarmede niet volledig. De Leidsche gemeenschap be treurde gedurende 1939 in de volgorde van hun verscheiden het overlijden van: den heer T. S. Goslinga, oud-wethou der van financiën, oud-voorzitter van den Raad van Arbeid en oud-voorzitter en pen ningmeester van de Gereformeerde School- vereenlging; mr. dr. H. Vos, een der beste kenners van ons staats-, gemeente- en ad ministratief recht; den heer C. F. Schudel, lid van de firma Wilhelm Schudel, commis saris van de Eerste Leidsche Hulpbank, lid van de vroegere Commissie voor de Volks bijeenkomsten en penningmeester van de Sociëteit „Amlcitia"; dokter H. W. Blote, vroeger practiseerend arts te dezer stede: den heer A. Coert, oud-directeur van het Stedelijk Museum „De Lakenhal"; den heer A. J. den Hollander, oud-loco-rentmeester van het Hoogheemraadschap Rijnland en gedurende meer dan 40 jaar penning meester van de plaatselijke afdeellng der Ver. tot bevordering van het Vreemdelin genverkeer; den heer L. Boom. organist der Marekerk; mej. dr. Mia van der Kallen, een van de oprichtsters van de vrouwelijke R.K. jeugdbeweging in het bisdom Haarlem; den heer G. L. Hofsteenge, oud-onderwijzer bij het Openbaar Lager Onderwijs en oud- leeraar van de avondschool van het Ge nootschap „Kennis is Macht"; den heer L. C. Veerman, een bekend musicus; mej. H. E. Drost, een bekende figuur ln de Ned. Her vormde kringen; den heer J. Oppelaar, oud directeur eener dakpannenfabriek te Kou dekerk, oud-voorzitter van de Leidsche IJs club en van de Commissie voor de Volksbij eenkomsten, commissaris van de Leidsche Spaarbank en van de Eerste Leidsche Hulp bank en oud-bestuurslid van het voormalig Kon. Militair Invalidenhuis; den heer J. L. Bloemen, oud-directeur van het telegraaf- en telefoonkantoor te dezer stede; den heer G. Lekkcrkerker, oud-lid van den gemeente raad en ouderling der Ned. Herv. Gemeente; den heer J. F. X. Sanders, directeur der be kende zeepfabriek en oud-wethouder van financiën; den heer W. A. Bodewes, hoofd der Chr. Opleidingsschool in de Ooster straat; den heer P. J. van der Baan, leeraar aan de Instrumentmakersschool, verbonden aan het Kamcrlingh Onnes Laboratorium; den heer C. L. Waldköttcr, oud-voorzitter van den Leidschen Ouderraad: ir. M. C. F. J. Cosijn, oud-adviseur-verificateur aan 's Rijksbureau voor Zee-instrumenten; den heer D. C. Schuit, oud-hoofd der Zuldsln- gelschool A, oud-leeraar van het Kon. Ge nootschap M.S.G. en lid van verdienste van dat genootschap; mevrouw J. C v. Poel geestBrand, secretaresse-pennlngmeestc- resse van de plaatselijke afdeeling der Ned. Ver. voor Dierenbescherming; A. van Bor- selen, gedurende vele jaren bestuurslid der Reserve-luitenant Van Weerden was in een uiterst neerslachtige bui en op zichzelf is dat niets verwonderlijks, want er zijn meer menschen, die speciaal op Oudejaar een melancholleken kijk op het leven hebben en in trieste overpeinzingen, neerblikken op het afgeloopen jaar. Bij Van Weerden was het evenwel wat anders; hij behoorde tot het pessimistische slag menschen en in het bijzonder de laatste maanden was zijn kijk op het leven er niet vroolijker op ge worden. Niet alleen de sombere Europce- sche perspectieven, ook niet alleen het feit, dat hij gemobiliseerd was, waar hij maar matig mee was ingenomen, waren debet aan zijn zwartgalligheid; meer kwam dat door het feit, dat ook zijn verloving met Anita onlangs was verbroken. Nu zat hij_ in een hoekje van een tweede klasse-coupé en reisde van „ergens in Ne derland" naar Amsterdam. En het was niet om daar een gezelligen Oudejaarsavond door te gaan brengen, want zijn ouders hadden het prettiger en veiliger gevonden, eenigen tijd geleden voorlooplg hun bivak ln Zuid Frankrijk op te slaan, zoodat hij feitelijk zonder bepaald doel naar de hoofdstad reisde. Hij hoopte alleen, dat het in Amsterdam wat minder vervelend zou zijn, dan „ergens in Nederland", een klein plaatsje, waar hij zich placht te vervelen. Sint Nlcolaas en' Kerstmis waren dagen geweest, waar hij met een rilling aan te rugdacht, en het waren dan ook alleen negatieve overwegingen, die hem met ver lof naar Amsterdam gedreven hadden. Hij was diep in gedaohten verzonken, toen hij plotseling opschrok, doordat er iets met een harden plof voor zijn voeten neerviel. Opkijkend, staarde hij in een paar donkere meisjesoogen en een blozend gezicht en ijlings bukte hij zich om het voorwerp, dat gevallen was op te rapen. Het was een boek. „Pardon," zei het meisje, toen hij haar het boek overhandigde, ik moet zijn in-1 gedommeld. Dank u wel." Hij boog even. „Drie kameraden, van Remarque", merkte hij op. „U leest een somber boek." Ze nam hem een oogenbllk aandachtig op. „Ja", zei ze dan. „Ik houd van sombere, cynische boeken. Ze zijn echt en levens waar." „Vindt u?" „U dan niet? Denkt u niet, dat er in de wereld meer leed dan vreugde ls? Bewij zen deze tijden dat niet opnieuw? Mobi lisatie. oorlog, haat, nijd, het zijn alle maal dingen, die den boventoon voeren. Ziet u ook maar ergens een lichtstraaltje? Kunt u iets opnoemen, dat aanleiding geeft, optimistisch te zijn?" Hij aarzelde en keek haar op zijn beurt aan. Ze was nog jong en het schrijnde, dat ze zoo'n sceptischen blik op het leven had. En hij kon niets aanvoeren, dat haar re deneering logisch kon weerleggen. Had hij zelf niet precies zoo gedacht als zij? „Maar u ls nog zoo Jong," zei hij. „Het leven zou voor u nog open moeten liggen." Er verscheen een schim van een glim lachje om haar mond. „Jong." zei ze zacht. „jong. Ook als men jong is kan men nadenken. Men hoeft niet oud te zijn, om verdriet te hebben." Weer keek ze hem even snel aan. „En uzelf dan! Bent u al zoo oud0 En gelooft u aan een goede, rustige wereld, waarin het prettig is te leven?" Hij wilde wat antwoorden, toen de trein vaart matigde. Men naderde Amsterdam. Er kwam een licht gevoel van spijt in hem op, dat het gesprek afgebroken zou moeten worden. Het meisje Interesseerde hem. Hij nam een vlug besluit. „Ik zou ons gesprek graag voortzetten." zei hij*. ..Maar wc zijn al in Amsterdam. U gaat zeker Oudejaar vieren in de hoofd stad?" Ze haalde de schouders op. „Oudejaar vieren! Wat is er voor verschil tusschen dezen dag en lederen anderen? Ik had Oudejaar willen houden maar ik ben op mijn besluit teruggekomen." „Als het mogelijk is en u geen verplich tingen hebt, komt u dan nóg eens op uw besluit terug. Ik heb óók geen plannen en misschien zouden we den avond samen wat dragelijker kunnen maken. Ergens zal nog wel een dinertafeltje te krijgen zijn. Ik ben er mij van bewust, dat mijn voorstel wat onconventioneel klinkt, maar als u zich daar overheen zoudt kunnen zetten.." „ConventieZe krulde wat minach tend de lippen „Ik haat dat woord Het wringt je in een dwangbuis en ik houd niet van dwang." De trein stopte en hij hielp haar in haar mantel. „Dus....?" „Goed!" stemde ze toe. „Eigenlijk is alles beter dan een koude, naargeestige pen sionkamer." In Carlton kregen zij een tafeltje. Tijdens het diner werden ze wat ver trouwelijker. „Hoe komt u aan dien som beren kijk op het leven, juffrouw ten Cate?" vroeg Van Weerden haar bij het dessert. „Voor u zou het leven toch prettig kunnen zijn. Ik zei u al, u is zoo jong, u ziet er zoo u excuseert mijn openhar tigheid? zoo aardig uit." Even vertrok haar mond. „Zóó jong, als u schijnt te denken, ben ik niet. En dan, ik ben van nature niet vroolijk. Mijn ouders stierven, toen ik nog vrij jong was. Ik heb altijd moeten vechten voor een be hoorlijk bestaan. Mijn verloofdeis ver dronken. Twee maanden geleden. Hij was stuurman. Menschenhanden plaatsten een mijn op den weg, dien zijn schip nam. Het is oorlog en ook Nederlanders betalen tol. Voor mij was die tol zijn leven." „Dat was verschrikkelijk", erkende hij. „Het was wreed!" zei ze bitter. „Hij was een beste, eerlijke jongen, en hij probeer de me wat nieuwen levensmoed te geven, toen ik heel erg down was. Misschien zou het hem op den duur gelukt zijn, als ik wat meer van hem was gaan houden." Ze zweeg even. „Als het me tenminste gelukt zou zijn, ooit écht en met volle vreugde van iemand te houden. Er zijn zoo weinig goede menschen. Egoïsme is nummer één in deze wereld." ..Maar u." ging ze toen verder, „u bent ook een pessimist. Ik zag het aan u, direct al toen u in den trein stapte. Ik heb u van mezelf verteld, nu is het uw beurt." „Voor mij was het leven minder wreed in materieel opzicht. Mijn ouders hebben het betrekkelijk goed. Ikzelfoch ik ben mogelijk een product van dezen on- evenwichtigen tijd. Ik ben nu reserve officier, maar in het gewone leven zit ik op een kantoor tegen een bescheiden sa laris. Het is de laatste plaats, waar ik heen had moeten gaan. Ik stik er van benauwd heid. van ergernis om de chefs en chefjes, die in hun kleinburgerlijkheid over me re- geeren, genieten van speldeprikjes, die ze toe kunnen dienen, als ze slecht geslapen hebben of hun vrouw narrig Ls geweest. Danwas ik ook verloofd Mijn meisje vond me te slap, te saai. Ik kwam niet vooruit, ze had met mij geen toekomst, zei ze, ik moest eerst maar eens zorgen, dat ik wat bereikte. Dan zou ze nog eens zien Er was iets verbetens in zijn stem en zijn gezicht. Een beetje bruusk stond hij op. De band zette een rumba in. „Zullen we dansen?" vroeg hij schor. Op het rhythme van de muziek gleden ze luchtig over den dansvloer. Ze keken el kaar in de oogen en vonden er iets van eikaars ontreddering in. „Oudejaarsavond," fluisterde ze wrang, „wij dansen, hoewel we geen vreugde voe len. Wij zijn beiden verbitterd. Is het niet vreemd, dat juist wij, twee ontredderden, elkaar in den trein moesten treffen?" „Gelooft u aan voorbeschikking?" „Nee, daar geloof ik positief niet aan. Ik kan er niet aan gelooven, anders zou ik nog meer in opstand moeten komen." „En tóch. Ze bleven dansen. Tot bij twaalven. Van Weerden bestelde champagne. Then de klok twaalf sloeg, dronken ze elkaar toe. „Gelukkig Nieuwjaar!" wenschte hij. ..Dank Je," zei ze. „dat hebben velen me ieder Jaar gewenscht. Er. vroeger heb ik wel eens gehoopt, dat die wcnschen waar heid zouden worden." „Bij jou vergeleken ben ik nog een op timist", schertste hij. „Ik geloof tenminste nog, dat er geluk kan bestaan op de we reld, al ziet. die er nog zoo somber uit. Ik geloof, dat ik de kraoht zou kunnen heb ben, al het oude achter me te laten liggen en te trachten. Iets nieuws op te bouwen. En ik geloof ook een beetje. in voorbe schikking. Vanmiddag kenden we elkaar nog niet, Tiny. Nil spreken we elkaar al bij den voornaam aan. Vanmiddag was ik een sombere cynicus. En hoe paradoxaal het ook moge klinken, jouw grauwe kijk op het leven, heeft mij een beetje veran derd. Of ls het alleen Je persoon, Je stem, je oogen Ze lachte. Voor het eerst klonk het echt, zonder bitteren bijklank. „Het wordt tijd, dat. we weggaan, Paul. De champagne werkt bij je. Wil Je een taxi bestellen?" Toen ze bulten kwamen, was er een oor- verdoovend gefluit en getoeter. De scheper, ln het IJ maakten lawaai. Menschen rie pen. Er was een nieuw jaar, nieuwe hoop. het oude was voorbij en men verwachtte van het nieuwe iets beters, zooals telkens weer. „Tiny", zei Van Weerden, toen de taxi bij haar pension stopte, „het ls gek, maar ik geloof, dat ik van je zou kunnen hou den. JIJ bent natuurlijk te cynisch, om aan liefde op het eerste gezicht te gelooven. Maar we zouden de kennismaking kunnen voortzetten." Stil keek ze hem aan. „Twee ontwortel den als wij bij elkaar?" vroeg ze met twij fel in haar stem. „Zou daar ooit iets goeds uit kunnen groeien?" „Misschien," dacht hij. „Het leven ver nieuwt zich altijd weer. De natuur ver nieuwt zich. Waarom zouden wij niet even goed die kracht kunnen vinden?" En toen ze niet antwoordde: „Waarom ging je vanavond met me mee? Uitsluitend om niet alleen te zijn? Zou je dat met ieder ander gedaan hebben?" Ze glimlachte. „Nee, zeer zeker niet. Er was iets „Precies. Net als bij mij. We trokken el kaar aan. Laat het zijn door beider pessi misme, maar er was iets. Je zei het zelf. Overmorgen moet ik naar mijn standplaats terug. Kunnen we elkaar ontmoeten die paar dagen? En dan mogelijk samen op nieuw probeeren, iets van ons leven te ma ken. Een nieuw jaar, een nieuw leven." Langzaam liep ze op de deur van haar pension toe. Dan gaf ze hem de hand. „Ik kan er zoo slechto in gelooven. het leven heeft me te harde slagen toegebracht. DagPaul." Maar toen ze de deur al bijna dicht had en hij haar een beetje beteuterd nakeek, stak ze nog even haar hoofd om de deur. „Tot morgen!" zei ze. (Nadruk verboden). (Auteursrecht voorbehouden). 2—6

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 22