IWaar de Vrouw belang in stelt
de Greet*
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Donderdag 28 December 1939
Lr
De geboorte van de
eerste viool
Poppenmoedert j e's
lief en leed
Wij en onze kleeding
Donkersteeg 1 - Telef. 20706
Hoe we van oud nieuw
maken
Jaar-Einde
Goedkoop en toch
smakelijk
Een goede raad uit Boekelo
Kerstnacht in de Karpathen.
De houthakkers en hun vrouwen hebben
de lange zwarte pijpen aangestoken. De
scherpe rookgeuren mengen zich met de
goede dlerenlucht van de schaapsvachten,
die ze nog bij het binnenkomen in de houten
herberg om de schouders hadden geslagen
en met den geur van brandewijn met abri
kozen.
Ergens uit dien rommeligen nevel vol ge
zelligheid duikt een klein zigeunerorkest
op, een tamboerijn en twee violen.
En als de avond nadert, treedt op eens
een boerin naar voren. Zè draagt hooge
roode laarzen, een geborduurd Jakje en on
telbare felgekleurde rokken. Ze zingt het
oude, schrijnende lied van Roslka, dat hier
beter dan iets anders het lief en leed van
de aarde symboliseert.
Het lied van de geboorte der allereerste
viool klinkt door de nevelige ruimte, en als
de stem zwijgt, klagen en zuchten de violen
van datgene, wat een stem niet meer uit
spreken kan
Eens, heel lang geleden, in den tijd toen
nog nimmer een trilling van vioolsnaren
een menschelljk hart had ontroerd, leefde
ergens diep ln dit bosch, een mooi hout
hakkersdochtertje, dat Rosika heette. En
vlak bij het huisje, waar zij met haar
ouders en haar broers woonde, lag het kas
teel met den knappen burchtheer. Hoe het
kwam, dat deze beeldschoone jongeling
nooit naar de kleine Rosika omkeek als zijn
weg hem op een van zijn wilde Jachtpar
tijen door het bosch en voorbij het hout
hakkershuisje voerde, weet ik niet. (Mis
schien was hij zoo fijngevoelig om het lied
niet te willen bederven).
Maar hoe het zij: Rosika was hopeloos
verliefd; zij weende en zuchtte haar da
gen door en stak ontelbare kaarsjes aan
ln het kapelletje van het dorp.
Toen dit alles niets hielp, riep zij den
duivel te hulp.
De duivel zwerft altijd zoo'n beetje over
al rond. Maar ln de groote Hongaarsche
bosschen is hij dag en nacht bij de hand
als Iemand hem roept. Op het eerste tee-
ken, dat Rosika gaf, liet hU zich uit een
boom voor haar voeten glijden onhoorbaar
als een regendruppel in den hersft. Hij was
jong en knap en zag er bizonder opge
ruimd uit.
„Wat wensch Je, mooi meisje?" vroeg hij
met zijn vleiendste stem En Rosika vertel
de hem van haar verdriet.
„Och, och" zei hij „als het anders niet is!
Slechts vier of vijf, hoogstens zes kleinig
heden heb ik noodlg en ik zal een onfeil
baar middel scheppen om den jager aan je
voeten te brengen. Het eerste, wat je me
moet geven is al héél gering, het ls haast
de moeite niet waard om te noemen: het
zijn de paar dagen, de enkele uren, die Je
vader nog te leven heeft.
Er zijn dingen, die vreemd klinken ln de
ooren van een liefhebbend dochtertje, zelfs
uit den mond van den duivel.
Rosika aarzelde, weende, zuchtte en
stemde tenslotte toe, zooals u natuurlijk
wel gedacht had. En de duivel greep den
goeden man onverhoeds bi) een been,
zwaaide ermee door de lucht en legde ein
delijk een kleine houten kast met een steel,
gevormd uit het been, dat hij in de hand
gehouden had, voor Rosika neer.
De stem van het meisje beefde, toen ze
vroeg:
„En wat wil Je nu nog meer?"
„Je vier groote broers, Rosika".
Ze snikte, wrong de handenmaar ze
had reeds zóóveel gegeven! Zou ze nog te
rug hebben gekund? Tusschen de groene
dennen lagen de vier broers van Rosika
vast in slaap. Maar reeds had de duivel zijn
werk gedaan. Hij pakte de broers een voor
een beet en draaide ze om zijn vingers, tot
ze niets meer waren dan bundeltjes pezen.
Dan bevestigde hij naast elkaar de vier
snaren op de viool, precies zóó als de vier
broers van Rosika naast elkaar ln het
bosch hadden gelegen.
„Kijk" zei hij „ls dat geen aardig kunst
je?"
„Is het nu klaar?' vroeg Rosika sidde
rend.
„Nog niet heelemaal". En de duivel nam
haar mee naar het houthakkershuisje,
waar haar oude moeder met de sneeuw
witte haren voor het vuur knielde.
Met één handbeweging had hU van de
vrouw een strijkstok gemaakt, waarop hij
de witte haren spande.
„En nu" zei hij tegen Rosika. terwijl hij
I naar de viool overhandigde „nu hoef je
alleen maar te strijken en Je ridder zal je
I slaaf zijn".
En toen hij dit gezegd had, was hij ver-
chvenen als sneeuw voor de zon.
Rosika speelde en speelde.... En eens
I op een dag toen de burchtheer haar huisje
Ik sla haar gade in haar teedere zorg
voor het zieke kindje.
Een week geleden maakten we achter
elkaar twee rampspoeden mee: Liesje en
Dleneke raakten achtereenvolgens haar
beenen kwijt.
Toen het eerste beenenstel opeens los ln
de wieg gevonden werd, heeft Ietje ge
huild. Het is ook griezelig: zóó is je kind
nog gezond en zóó bestaat ze enkel uit
een rompje met hoofd en armen.
De Grootmoeder van Liesje heeft het
moedertje getroost en haar gewezen op
het vroolijke gezicht van het slachtoffer en
op haar permanent, die er nog prachtig ln
zat. Kun Je glimlachen en Ijdel zijn, als je
zóó'n vreeselljke pijn in Je beengewrichten
hebt op de plaats, waar gisteren nog je bee
nen zaten? Neen immers!
Ietje heeft zich laten overtuigen en heeft
haar tranen gedroogd in den mooien nieu
wen zakdoek van Sinnlklaas.
En toen lag het op Grootmoeder's weg
om onverwijld Liesje naar den poppendok
ter te brengen. Moes heeft gezegd: „Ja, die
zal vast wel heel lief zijn tegen Liesje
Nee, hij ls niet boos op haar, verbeeld je: ze
kan toch zeker niet helpen, dat haar bee
nen zijn los gegaanOf het lang
duurt? Nu, zeker een paar dagen zal Liesje
bij den poppendokter moeten logeeren
O ja, een biscultje krijgt ze vast wel
maar een slaapliedje? Nu, ik weet niet, of
de poppendokter goed zingen kan. Liesje
zal moeten wachten, tot ze weer bij haar
moedertje is."
Met een diepe zucht heeft Ietje haar kind
aangekleed met haar warmste pyama'tje.
De beenen zijn apart in een papiertje ge
pakt en Ietje heeft het zielige dochtertje
gekust met de woorden: „Dag, mijn arme
lieverd. Nu word Je gauw heelemaal weer
beter."
Als ik op visite kom. vertelt ze mij het
verhaal ln geuren en kleuren. Ze zit op
haar klein stoeltje voor den haard en heeft
Dieneke op haar schoot, stevig gewikkeld ln
een dekentje.
„Tante, zijn losse beenen besmettelijk?"
vraagt ze wijs.
„Welnee, Prul, hoe kom je daarbij?"
„Daarnet was lk zóó bang, dat Dienke's
beenen ook los zouden gaan. Ik durfde er
niet naar kijken."
„Laat mij eens zien."
„Zult U er niet aan trekken. Tante?"
vraagt ze angstig. Ik beloof haar, dat het
onderzoek pijnloos zal plaats hebben. Ik
wikkel de deken los enhoud Dleneke's
beenen in mijn hand.
In Ietje's oogen trillen de tranen alweer,
maar ik neem haar met kind en al op mijn
schoot en heb er gauw iets op bedacht.
„Vanmiddag ga ik Liesje halen en breng
meteen Dieneke weg. Is dat goed?"
„Ja, fijn", zegt Ietje en is alweer ge
troost.
Ik sla haar gade ln haar teedere zorg
voor het zieke kindje. Dat krijgt een extra
dekentje en mag terwijl het Inslaapt, moe
dertjes hand vasthouden. Als straks de
jongens binnenkomen, wijst Ietje met de
vinger op de lippen naar de wieg en zegt
angstig-vriendelijk: Kunnen Jullie niet, als
jeblieft een beetje stil zijn? Ze slaapt pas!
Het December-weer lokt niet tot uitgaan.
Maar ik overwin m'n traagheid en flets in
een vliegenden storm naar den poppendok
ter, waar ik Dieneke aflever en Liesje op-
visch uit een chaos van poedelnaakte pop-
penlljven. Ik ben blij, dat het teergevoelige
moederharje dit niet te verwerken krijgt....
Als lk thuis kom, hoef ik niet te bellen.
Ietje staat onr het hoekje van de deur, met
handjes blauw van de kou.
Het standje versterft op mijn lippen als
lk de stralende oogen zie en de armen, die
Liesje met papier en al aan het moeder-
hartje trekken. „Dag mijn zoet kind! Dag
mijn eigen schatje", hoor ik Ietje fluiste
ren. En ik denk: „Zoolang er nog moeders
zijn, ls de wereld nooit heelemaal trooste
loos. Ja, zóó zijn moeders en zóó zijn alle
vrouwen met een moederlijk hart: als het
verdriet komt, zal de liefde Inniger worden
en de offers grooter."
Ik betrap mezelf erop, dat lk echt stil
ben, als Liesje dien avond vroeg in bed
wordt gestopt om „eens heelemaal bij haar
eigen moedertje uit te rusten."
MAJA.
voorbijkwam, ontsnapte aan de viool een
lange snikkende klacht, zooals nimmer nog
menschenooren gehoord hadden.
Het paard stond stil, de honden zwegen.
Rondom Rosika en haar burchtheer wa
ren enkel lentegeur en bloemen. En zelfs
dat alles verdween: de wereld bestond voor
hen niet meer.
Hoelang de liefde tusschen die twee ge
duurd heeft, meldt de legende niet. Waar
schijnlijk even kort als alle bevliegingen,
waar de duivel de hand ln heeft. In leder
geval: eens kwam er een einde aan. Het
kasteel verviel, het huisje verdween, al
leen de vloo) bleef bestaan. Die werd ge
vonden door een zigeuner, die haar volgens
de zede van zijn ras, mee nam naar zijn
tent
En sindsdien hebben de zigeuners met
dit wonderinstrument de macht gekregen
om het hart van den ongevoeligsten luis
teraar sneller te doen kloppen en om de
verliefden nóg vuriger verliefd te maken.
Als het lied uit is, komt uit alle hoeken
van de herberg de jeugd te voorschijn en
danst. Gracieus zich wiegend tegenover el
kaar, zonder elkander ooit te raken,
draalen en springen de paren. Ze slaan
met de hakken op den grond, klappen met
de vingers, leggen de armen sierlijk gevou
wen achter het hoofd. De jongens dragen
Kerstrozen op den hoed, de meisjes laten
haar wijde rokken zwieren, terwijl de dikke
vlechten op de ruggen dansen
Maar dan opeens klinkt buiten het pure
geluld van de kerkklok, die roept tot de
nachtmis. De herberg loopt leeg en de zi
geuners spelen onderweg met evenveel vuur
de gewijde melodieën ter eere van het
Kerstkind als zooeven hun smartelijk lied
van het lief en leed dezer oude aarde....
Wat moeten we kiezen om er op
ons voordeeligst uit te zien?
Vele dames worden, als ze zoo bij de
etalages van groote confectiezaken staan
te kijken of een modeshow bijwonen, wei
eens even wanhopig bij de gedachte, dat
bepaalde fouten of foutjes in haar eigen
figuur het haar onmogelijk zullen maken
dit of dat japonnetje dat toch zóó schat
tig ls! te dragen.
Ze denken er dan echter niet zoo gauw
aan, dat de Fransche mode-ontwerpen, die
ln de meeste gevallen den grondtoon ook
voor onze confectie hebben aangegeven,
heusch wel hebben gedacht aan die minder
volmaakte figuren en hiermee geducht re
kening hebben gehouden bij het scheppen
van de diverse modellen.
De kunst van een goed mode-ontwerper
bestaat niet alleen in het creëeren van
leuke dingen in het vage, maar bovenal ln
het aanpassen van het ideaal aan de,
meestal niet volmaakte, werkelijkheid. Hij
mag nooit vergeten, dat zijn hoofdtaak is,
de vrouwen, die zijn modellen in het dage-
lijksch leven zullen dragen, aantrekkelijker
te maken.
Vooral de modekoning Lucien Lelong
heeft dit punt uitvoerig bestudeerd en ln
zijn collecties, die altijd zeer gevarieerd
zijn, komt dit streven tot aanpassing dui
delijk naar voren. Uit de overgroote keuze
van modellen, die ieder seizoen haar aan
dacht vragen, moet echter iedere vrouw
voor zichzelf de juiste weten te kiezen.
Zij moet weten, wat haar flatteert en
wat haar charme zou verminderen. En als
te dit eenmaal goed weet, dan moet ze zich
ook aan die regels houden, hoe aantrekke
lijk een Japonnetje of costuumpje, dat
haar nu eenmaal niet staat, verder ook
moge zijn.
Wilt u een paar gulden regels voor een
goede kleedingkeuze, in verband met uw
eigen figuur? Hier volgen ze dan:
Als u lang en mager bent draagt u bij
voorkeur: glimmende, niet te dunne stof
fen, horizontale lijnen aan kraag en cein
tuur, lange, wijde mouwen. Mantelcostuums
met blouses zijn zeer geschikt. U vermijdt
zorgvuldig: verticale streepen, puntige hals
uitsnijdingen, hooge taille, tè lange of tè
korte rokken.
Hebt u korte beenen dan kiest u: eenigs-
zins langere rokken dan de huidige mode
aangeeft, nauwsluitend om de heupen en
van onderen uitspringend. Taille van ach
teren op zijn plaats en van voren iets
hooger. Vermijd vooral alle horizontale lij
nen, volant aan den rok, te korte rokken, te
lage taille, breede schouders.
Is uw buste iets te zwaar draag dan:
wijde blouses met golvende lijnen, punthals,
los gedragen vesten.
Kies bij voorkeur heele japonnen of don
kere blouses.
Neem nooit: strak zittende blouses of
truien, jabots, het contrast van lichte
blouse of donkeren rok, tè sterk betoonde
taille, waardoor het bovenlichaam nog
forscher HJkt.
Als u groot en dik bent draag dan liefst:
donkere of gedekte kleuren, simpele lijnen
en zooveel mogelijk stoffen, in de schuinte
verwerkt Voor 's avonds verdient een iets
lager décolleté de voorkeur.
Vermijd vooral: schelle kleuren, dikke
stoffen, volants en alle relief-effecten als
borduurwerk, groote bloemen, sommige be
drukte stoffen en steeds alle ruiten.
Bent u daarentegen klein en dik draag
dan: japonnen van één kleur met lange
verticale lijnen, punthals, iets verhoogde
taille en iets langere rokken.
Draag echter geen horizontale effecten,
geen japonnen in twee kleuren (rok en
blousei geen te lichte tinten, geen wijde
mouwen.
Hebt u een jongensfiguur, kies dan: zeer
jeugdige, echt vrouwelijke Japonnen, hoog
aan den hals en versierd met Jabots of
gedrapeerd over de buste. Draag de taille
op haar plaats.
Vermijd: alles wat naar het manlijke
zweemt, zooals boordje, dassen, vierkante
schouders enz. enz.
Hebt u smalle schouders en breede heu
pen? (Deze fout komt vaker voor, dan men
denkt) draag dan: kopmouwen, rokken, die
niet te strak zitten om de heupen en ronde
halzen
Vermijd: alle raglanachtlge modellen,
punthalzen, lichte ceintuurtjes, die de taille
min of meer inrijgen en daardoor de heu
pen nog sterker doen uitkomen.
Houdt u zich aan deze regels, dan zult u
zeker goed kiezen!
FELICITAS.
vooi /zehjecte
^a}idi>ko6e tncüke-ufjf
5067 (Inaex. Med.)
Jurkje met ingebreide mouwen voor
kleine Zus.
Heel vaak gebeurt het, dat de kinder
jurkjes van onze kleine meisjes heel vlug
aan de mouwen versleten zijn, terwijl de
rest nog goed ls.
Wat nu gedaan? Korte mouwtjes ln het
jurkje maken ls een niet afdoende oplossing,
want dan wordt het jurkje voor den winter
te koud, terwijl het in den zomer te „win-
tersch" staat. Het beste ls in zoo'n geval,
het jurkje geheel „om te bouwen" en wel
met mouwen en schouderstukjes van brei
werk. Dit geeft een zeer origineel effect en
het maakt, dat het jurkje weer een of meer
Jaren mee kan. Artistieke moeders zullen
hier vast wel een aardige kleurencombinatie
weten te bedenken. Ik zie b.v. voor me een
lichtgroen jurkje met beige mouwtjes, waar
op later bloemetjes worden gemaasd in twee
kleuren groen; een blauw jurkje met zacht
gele mouwtjes of een donkerrood jurkje met
mouwtjes In een mooie kleur grijs.
Eenig vindt u niet, om zelf voor uw dochter
tje een aardige combinatie uit te zoeken. Het
breien gaat heel eenvoudig. Er wordt eerst
even een papieren patroon geknipt van
schouderstukjes en mouwen en volgens dit
patroon wordt dan gebreid. Het wijst zich
vanzelf.
Het onschatbare voordeel van deze op-
knapmethode is, dat we nu met succes het
volgend Jaar het Jurkje kunnen verlengen
met een aardlgen rand breiwerk in de tinten
van mouwen en schouders.
Peinst u eens mee, hoe het het aardigste
kan worden?
LATEN VETWOBMPJES puistjes of vlekken Uw
uiterlijk niet ontsieren. Geef Uw gelaat regelmatig
een Radox zuurstofbad. - De zuurstof, vrijgemaakt
door oplossing van Radox ln warm water, maakt Uw
wangen weer frleeh en teer.
Bij Apofh. en Dreg. is
5046
40 d per pak en 15 ct per klein pakje.
(Ingez. Med.)
Bont verscheiden zijn de winterfeesten in
het warmste hoekje van het jaar
Sinterklaas troont in de huiskamers.
Kerstmis schijnt ln de harten. Oudejaars
avond. genoeglijk-stemmig voorbereid bij
warme punch, slemp en oliebollen, vindt zijn
culminatie op straat, onder den sterren
hemel. Het ls de avond, zwaar van herinne
ring. De avond, die koesterend en soms wei
verstikkend-warm bedolven ligt onder de
schimmen van al die andere Oudejaars
avonden, waarvan de kleuren verschillen,
maar de sfeer dezelfde bleef.
Daar ls de Oudejaarsavond dat het
menschje, pas „ik" geworden, voor het eerst
op mag blijven: een heet-begeerde duizelig-
zware verrukking!
En de Oudejaarsavond met het dikke pak
sneeuw, stuivend opgewaaid tegen de kerk.
Het vroom omhoogbloeiend kaarslicht, pin
kelend in de gouden en zilveren kappen van
Frlesche vrouwtjes en de geur van warme
stoven en brandschoone, Noordsche roman
tiek. En dan is er de Oudejaarsavond van
het eenzame menschenkind met het hart
boordevol heimwee en levenswellust, dat
zich heel alleen tusschen feestende men-
schen en glerflultende schepen, even voelt
opgetild ln de geheven ure, bulten Jaren en
dagen.
Er is ook de Oudejaarsavond met het
goedburgerlijke geluk, dat tintelt in de ge
heven glazen en in de oogen, vochtig van
spot-goedkoope ontroering. En de donker
stille, die maar niet voorbij wil gaan, omdat
de pijn om wat het leven heeft vernield él
te zwaar drukt. Altijd wentelt het lichtende
zonnewiel nieuwe Ouwejaarsavonden, vol
warmte en levensintensiteit, op ons af.
En altijd weer is daar de Nieuwjaarsmor
gen: vreemd spooksel, karakterloos als een
verschbehangen leeg huis vol stijfselgeur;
traag als de pols van een kind na een
koortscrisis. Blikkerig-nuchter, met visioe
nen van schele hoofdpijn, gure wind en
visites makende echtparen in een stil stadje.
Bont verscheiden zijn de winterfeesten in
het warmste hoekje van het jaar, ons op
voerend tot de goed-aardsche volheid van
het Jaar-einde.
Als de twaalf slagen van den toren klin
ken gaan de deuren open en de menschen,
duizenden, mlllloenen menschen, staan on
der de sterren.
Mlllloenen menschen als één menschen
kind. Het zwijgt en voelt den warmen klop
van zijn hart den koelen wind om zijn voor
hoofd, in het wondere oogenblik, dat tijd en
eenwigheid elkander schijnen te raken. Zijn
ziel ademt in de oneindige ruimte en zijn
voeten drukken de eeuwig-smartelijke, ln-
nig-dlerbare wereldbol.
Aardeklnd hemelkind ls hij. En hij
weet dat het goed ls.
RHÉMONDA.
Een praatje over verschillende slasoorten
In den zomer ls men er wel aan gewend,
geregeld rauwe groente te eten. Sla, to
maten, komkommers komen op tafel, dik
wijls ook als tweede groente. Tegenwoordig
kan men in het najaar deze groenten heel
lang krijgen, maar eens worden ze toch
te duur, voor den een vlugger dan voor
den ander. Men is er aan gewend geraakt,
eiken dag wat rauwe groente te eten en
weet dat dit bij een goede, volledige voe
ding hoort.
Gelukkig kan men ook van allerlei win
tergroenten heel smakelijke slasoorten
maken en deze behalve de gekookte groente
opdienen. Ook kan men ze geven als enke
len schotel. Geeft men er dan goed warme
aardappelpuree, gebakken aardappelen zoo
uit de pan, of gekookte aardappelen met
warme botersaus bij. dan zal men ook tege
moet komen aan het bezwaar van sommige
menschen, die een maaltijd met koude
groente alleen ln den zomer lekker vinden.
En op heele koude dagen laat men de sla
achterwege; erwtensoep en stamppotten
zijn dan meer op hun plaats.
De groente moet aangemengd worden
met een saus. Slappe groenten, die veel en
vlug vocht loslaten, maakt men kort voor
het gebruik aan, de andere soorten een
uurtje van te voren, zoodat de saus er ln
kan trekken.
Natuurlijk moet alle groente die rauw
gegeten wordt extra goed gewasschen wor
den en heel fijn gesneden, geraspt of ge
schaafd.
(Overijssel): Uit hygiënisch oogpunt ge-
bruike men voor alle spijzen Jozo of Nezo.
Zuiverder keukenzout bestaat er niet.
4737 (Ingex. Med.)
RECEPTEN.
Slasaus, le recept.
Benoodigdhedenéén ei, vier lepels sla
olie, twee lepels azijn of wat citroensap,
zout, peper, soya, mosterd.'
Bereiding: Het ei vier minuten koken,
pellen en fijnmaken in den slabak. De olie
en de droge bestanddeelen toevoegen en
roeren tot de olie zich goed gemengd heeft
met den half zachten eidooier. Daarna de
azijn of het citroensap er mee vermengen.
Slasaus, Ze recept.
Benoodigdheden: een dl. melk. een lepel
maïzena, een el, drie lepels gesmolten
boter, anderhalve lepel azijn, een theelepel
zout, peper, aroma.
Bereiding: De maïzena aanmengen met
wat van de melk, bij de rest doen en even
al roerende door laten koken. De azijn toe
voegen. De gesmolten boter al roerende
bij het sausje gieten en alles bij het los
geklopte ei schenken. Het sausje op smaak
afmaken met zout, peper en aroma.
Zuurkoolsla met appelen.
Benoodigd: een pond zuurkool, vier ap-
eplen, slasaus volgens een der recepten.
Bereiding: De zuurkool even afspoelen
en uit laten lekken. Het slasausje klaar
maken. De appelen in blokjes snijden of
raspen en vlug door de saus roeren, om
verkleuren zooveel mogelijk te voorkomen.
De zuurkool er bij doen en pijn. drie kwar
tier laten staan voor het gebruik.
Gemengde sla I.
Benoodigdheden: twee struikjes Brus-
selsch lof, twee kleine winterwortelen, een
gekookte biet, een halve selderyknol, sla
saus.
Bereiding: Het lof schrappen, ln dunne
reepjes snijden, vlug wasschen en uit laten
lekken op een vergiet. De wortelen was
schen en raspen, de biet stroopen, was
schen en klein snijden, den selderyknol
schillen en in blokjes snijden. Alle groente
voorzichtig door de slasaus roeren.
Gemengde sla II.
Benoodigdheden: een groote rauwe biet,
drie appelen, een ui, slasaus.
Bereiding: De biet afborstelen, schillen
en raspen. De appelen raspen of in blokjes
snijden en alvast in de slasaus doen. De
ui heel fijn snipperen. Daarna alle groente
goed met de slasaus mengen.
Gemengde sla III.
Benoodigdheden: een kleine knolseldery.
twee kleine gele struiken andijvie, slasaus.
Bereiding: De selderyknol schillen, in
blokjes snijden of raspen, van de andijvie
de buitenste bladeren verwijderen en het
gele gedeelte heel fijn snipperen. Goed
wasschen en uit laten lekken. Daarna met
den selderyknol de slasaus vermengen. De
saus eenigen tijd ln laten trekken.
Zondag: Groentesoep, gehakt, Brusselsch
lof, aardappelen, vanille vla met bitter-
j koekjes.
J Maandag: Biefstuk, groene kool, aard-
appelen, appelbeignets.
Dinsdag: Stamppot van snijboonen met
I rookworst, chocoladepudding, vanillesaus
Woensdag: Erwtensoep, rijst met appelen.
Donderdag: Ribstuk, savoyekool, aardappe
len, citroenrUst
VrijdagBokking, roode kool, aardappelen,
rijst met boter en suiker.
Zaterdag: Kerryschotel (van rest ribstuk
en rijst van den vorigen dag), vruchten-
gruel.
3—3
