Kinderverlangens
Een bijzondere verrassing
DE ONGELUKSVOGEL
tEIDSCH DAGBLAD - Vierde Blad
Zaterdag 2 December 1939
En een mislukte inbraak op Sinterklaasavond
(Een vertelling voor den Sinterklaastijd)
Overzicht onzer belangrijkste
Veemarkten
„Als de oorlog voorbij is"
door J. P. BALJÉ.
Alles, wat ook maar ecnigszins van
waarde en verhandelbaar was, werd mee
gepikt. De zak was lastiger te torsen.
„Wordt le niet te zwaar?" vroeg Sinter
klaas bezorgd.
„Nee", zei Zwarte Piet kortaf. „Hindert
niet. Ik heb een taxi besteld!"
„Ben je krankzinnig geworden?" schrok
de Sint.
„Nou", grinnikte Plet, „prachtverrassin-
gen".
De taxi schoot vooruit door de natte
straten.
„Waar gaan we eigenlijk heen?" vroeg
Sinterklaas fluisterend „Ik had het
plan
„Ssssst", waarschuwde Piet met een
knik naar den chauffeur, „laat dat maar
aan mU over".
VUf minuten reed de wagen, toen. met
een plotseling knarsen der remmen, stond
hij stil Nieuwsgierig keek Sinterklaas naar
bulten, uitte dan een verschrikten kreet.
„Doorrijden", snauwde hij den chauffeur
toe. „doorrijden, of...
Maar Zwarte Plet hield hem een revol
ver voor.
„Geen gijntjes". beval hij barsch. „Uit
stappen. en vlug!"
Een polltle-agent stond al aan het por
tier, en maakte een Ironisch-hoffelijke
Nattig glom het asphalt onder de boog
lampen in de brecde straat, waar anders
een gezellige drukte kon heerschen, maar
die nu vrijwel uitgestorven leek. Het was
Sinterklaasavond en vrijwel iedereen was
thuis. Bovendien was het op straat koud
en kil. Klamme mistwolken werden door
plotselinge windvlagen door de straten ge-
jaagd. en de enkele voorbijgangers stapten, Zwarte Piet grijnsde, zoodat zijn witte j buiging.
met diep in hun jaskragen weggedoken tanden ln zijn cbbehout-gepolltoerde ge- „Wil de bisschop zoo goed zijn?"
hoofden, zoo snel mogelijk voort om thuis zicht te zien kwamen. Knarsetandend stapte Sinterklaas
te komen. „Natuurlijk niet hierheen. Twee zijstra-
Op den hoek van een zijstraat stond een ten verder. Op Sinterklaasavond is dat
Sinterklaas. Dicht tegen de huizen gedrukt, immers niet gek. Er rijden wel vijftig Sin-
beschutting zoekend tegen den mist, die terklazen ln taxi's door de stad. Veel mln-
zelfs door zijn bisschopmantel scheen heen 1 der opvallend, dan met zoo n zwaren zak
te dringen. Hij stond daar al vijf minuten, te zeulen".
het
Hoofdbureau van Politie binnen.
Een half uurtje later zat hij tegenover
rechercheur Vermeer, wiens wangen nog
rood glommen van het vele boenen om den
schoensmeer er af te krijgen.
„Vertel me nu eigenlijk eens, hoe je hem
en tuurde steeds scherp in een bepaalde Tja„ von<j ,je sint met een tikje be- 1)31 Selapt hebt!" zei hl) nijdig
richting. Nu en dan mopperde hij wat bij wóndering nu in ztin stem. .Eindelijk ook Rechercheur Vermeer glimlachte geamu-
zlchzelf. Toen, als uit het niet opgedoken, p^ns een goed idee van jou". En dan, nog se®rd
vmvcAm. «Into AA» nn/l&rs fitrnnr nood hom Ta
verrees plots een andere figuur naast hem eens rondkijkend: „Dan moesten we nu
Zwarte Piet Even scheen Sinterklaas te
schrikken, toen de donkere figuur zoo on
verwachts naast hem verscheen, dan won
zijn ontstemming het van zijn schrik.
„Je bent ook niet al te vroeg!" mopperde
hij narrig.
Zwarte Piet bromde wat voor zich heen.
„Afijn", zei Sinterklaas ongeduldig, „la
ten we nou maar vlug voortmaken. We
hebben nog een dikke tien minuten te loo-
pen".
Zwijgend stapten ze de zijstraat ln. Sin
terklaas met lange stappen voorultloopend,
Zwarte Piet half op een sukkeldrafje ach
ter hem aan.
„Je hebt den zak toch bij je?" vroeg Sin
terklaas op eens, zich halfomdraalend.
.Tuurlijk". zei Zwarte Plet kortaf, den
zak. dien hij meetorste even naar voren
houdend Er was een zacht gerinkel van
metaal te hooren.
„Stommeling". beet Sinterklaas zijn
knecht toe. „wees wat voorzichtiger.
Zwarte Piet gaf geen antwoord en draaf
de weer met den ouden bisschop mee. Ze
liepen door vele donkere straten, voordat
Sinterklaas eindelijk zijn gang wat matig
de. Aandachtig bekeek hij de huizenrij. Het
was een villa-complex, en in de straat was
geen sterveling te zien. Voor één der villa's
hield Sinterklaas eindelijk stil.
„Hier zal het zijn", zei hij zacht, „geef
me even de sleutels aan".
In de stilte was opnieuw een zwak
metaalgeluid te hooren De twee mannen
maar gaan. Veel bijzonders is er niet meer"
„Best".
Ze gingen denzelfden weg weer terug. Bij
de deur keken ze goed uit. geen onraad!
De mist was nu veranderd in regen, en op
straat was het bepaald onbehaaglijk. Vlug
stapte Sinterklaas voort, zoodat Piet hem
nauwelijks bij kon houden.
„Volgende zijstraat links" hijgde hij.
Ze sloegen de aangeduide zijstraat ln.
Tien meter van den hoek stond een taxi.
Sinterklaas liet Piet nu voorgaan.
Even sprak deze met den chauffeur. Toen
wenkte hij Sinterklaas, die haastig in
stapte.
„Je weet het adres", zei Piet nog, toen hij
voorzichtig den zak tusschen hen inzette.
„Zeker, meneer", antwoordde de chauf
feur beleefd. En dan, een grap makend:
„Aardige Sinterklaasverrassingen bij U?"
„Je had pech, Rooie! Je plannetje was
aardig, maar je had pech. Kijk eens, we
hadden het oog op Gerrit de Smakker voor
een bepaald zaakje, en vandaag knipten wc
hem. De knaap bleek er doodonschuldig
aan te zijn. maar toevallig had hij jouw
briefje in zijn zak. Stom, dat hij het niet
vernietigd had, maar hij was bang de In
structies te vergeten. Zoo kwam het be
raamde kraakje aan het licht. Toen we
hem de duimschroeven een beetje aanzet
ten. is hij beginnen te praten. Het was een
klein kunstje, om hem te vervangen, ln de
duisternis en men mijn gepolitoerde ge
zicht kon je me onmogelijk herkennen,
vooral omdat je natuurlijk heelemaal geen
verdenking kon hebben.
Zoo zie je. Roole, dat je pech had. Het
werd een minder aardige Sinterklaas-ver
rassing voor je!"
Auteursrecht voorbehouden
Nadruk verboden.
Door W. GASCOGNE.
stonden voor de deur van de villa en ln de Zacht zoemde de lift in het groote Waren-
dlepe duisternis waren hun gestalten nau- huls omhoog.
welijks zichtbaar Even een zwak geluld, Kleine Clara gleed mee, de hoogte in en
een geschuifel en de twee gedaanten wa- ze voelde ineens vele verlangens ontwaken
sIaav rla otmocfopr Tp Ifnmpn TT 1
ren in het huis verdwenen.
In de gang stonden ze enkele oogenblik-
ken stil.
„Voor alle zekerheid", zei Sinterklaas,
maar noodig is het eigenlijk niet, want ik
weet secuur, dat de bewoners op het
oogenblik aan de Riviera zitten. Die vin
den het hier te koud, om Sinterklaas te
ontvangen", grinnikte hij. Zwarte Piet
grinnikte mee.
.Bracht idee", bromde de laatste, „inbre
ken moet je eigenlijk altijd op Sinterklaas
avond doen. Geen sterveling, die je ver
denkt, al loop Je met nog zulke groote zak
ken over straat, als Je maar een Slnter-
klaaspakkie aan hebt".
Sinterklaas stiet opnieuw
Dat scheen door de atmosfeer te komen. Er
hing een zekere spanning. De kinderen in
het warenhuis waren bijna niet te tellen.
Zooveel waren er Kinderen in gezelschap
van moeders en kindermeisjes. En de kln-
deroogen glansden bizonder bij het zien
van al het moois, dat daar binnen te koop
was. Allen hoopten, dat hun verlangens
vervuld zouden worden.
Buiten in de kou, de neusjes rood van
den ijzigen wind, stonden ook vele kleinen,
die het verwarmde gebouw niet binnen
durfden te gaan. Ze waren bang voor den
grooten, grimmlgen portier, die hen stellig
zou wegjagen. Ze wisten het bij ondervin
ding. Nu moesten ze zich tevreden stellen
een zacht met het zien van al die begeerlijkheden
IfiFySS«S baard 'en' m^n"mijter*™) STofiMSS ^«35?^
eSLS»"°U V°°r Zle WU "«MïïTen
Latonwe opschieten", drong Zwarte ^toegang tot het land der kinderdroomen
PLaneznaam gleden ze door de donkere Kleine Clara volgde haar gouvernante
gangen Sinterklaas wa, blijkbaar van de juffrouw Griffin, door de ^opende deur. ta
plaatselijke situatie goed op de hoogte, een soort van wanhoop, in een ontevr d
want hij bewoog zich met zekerheid door
het huis. Hij opende een deur, ze kwamen
in een suite.
„Geef me de werktuigen", zei hij kortaf.
Zwarte Piet deed een greep in den zak,
gaf „Sinterklaas" toen een breekijzer en
enkele andere dingen. Het breekijzer wees
Sinterklaas af.
„Straks", zei hij, „da's te onmodern. Ik
heb dynamiet, dat werkt reuze. Ja. dat
stemming.
Clara was negen jaar en op haar smal
gezichtje lag een stugge trek Het genot,
dat de stijgende lift haar had geschonken,
was al weer verdwenen. Dat omhoogglij-
den had een vreemd gevoel gewekt; het
was een nog niet eerder ondervonden sen
satie voor haar geweest. Nu volgde zij de
juffrouw met loome stapjes. Zij verwachtte
van dit uitstapje geen plezier. Juffrouw
II CU UïiiailUCb, UO V woxivv x v CJ oauIIJ
vloerkleed en dat tafelkleed, geef me dat Griffin kon nooit eens gewoon doen. Altijd
even aan". was ze zoo onnatuurlijk, zoo stijf deftig.
Zwijgend togen ze aan het werk. En het zoo geheel anders dan de juf op .school,
zonderlinge schouwspel deed zich nu voor clara was ontevreden en ze wist niet, dat
van een Sinterklaas en een Zwarte Piet. dit voornamelijk kwam, omdat zij geen on-
die bij het onzeker zwevende licht van een i vervulde wenschen had.
electrische zaklantaarn maatregelen na- Met snelle stappen liep juffrouw Griffin
men om een brandkast met de meest mo- langs de verschillende vitrines. Van alles
derne middelen te „kraken". Een beetje was er uitgestald: spoortreinen, autos,
dynamiet werd in het slot van de brand- stoommachines, blokkendoozen en nog veel
kast gewerkt, vloerkleed en tafelkleed wer- meer. Clara keek bewonderend naar dat
den over de kast gehangen. jongensspeelgoed. Ze kon er met genoeg
„De lont", fluisterde Sinterklaas toen. van krijgen. De groote hobbelpaarden, de
Zwarte Piet gaf een lange lont aan, en voetballen en de andere vele dingen trok-
met de meeste nauwkeurigheid bracht Sin- ken haar onweerstaanbaar aan. Het meisje
was in een soort droomtoestand geraakt.
Het was warm in het warenhuis en al die
vreemde speelgoeddieren schenen haar aan
ze op school zat, had er ook om haar
hals. Snoeperig stonden ze.
Ze wilde maar, dat zij ze eens in haar
hand mocht houden. Ze wist zeker, dat ze
ijskoud zouden aanvoelen.
Clara! klonk weer de stem van juf
frouw Griffin. Clara kwam haastig toeloo-
pen. De verkoopster was bezig een nieuwe
doos met poppen te openen. Clara trok de
gouvernante van die plaats weg.
Daar, in die andere kast, zei ze, ze duidde
met haar teere vingertjes de plaats aan.
De verkoopster merkte wat het meisje
wilde en er kwam een minachtend lachje
om haar mond.
Dat is goedkoope rommel, merkte ze
op en toen voegde ze er aan toe, als een
verontschuldiging: Ja, ziet u, dat goed
moeten wij hier ook wel hebben, want u
begrijpt, er komt hier van alles. En voor
menschen, die niet zooveel kunnen beste
denZe zweeg verder beteekenisvol.
Juffrouw Griffin lachte voornaam en be
grijpend knikte ze.
Natuurlijk, natuurlijk stemde ze in.
Het kind werd aangetrokken door dat kla
tergoud. Kom Clara. kijk eens naar die
prachtige poppen. Dit is er een zooals je
moeder wilde, dat je kiezen zou.
En terwijl ze dat zei nam ze een zoo
voornaam mogelijke houding aan, ln de
mecning, dat de verkoopster dan niet mer
ken zou, dat zij tenslotte maar een onder
geschikte betrekking had.
Clara liet haar hoop op de mooie kralen
varen. De verkoopster sprak nu tot haar.
Kijk eens wat een verrukkelijk kleedje
deze pop aan heeft. En vind je niet, dat
ze mooi haar heeft? Kijk, de oogen kunnen
sluiten.
Werktuigelijk streelden Clara's dunne
vingertjes de pioppenkleeren. Het was een
lange, magere pop, met spierwitte haren,
met rose kleertjes aan en op de wangen
lag een blosje. En de pop had lippen, alsof
ze op een suikertje sabbelde. Clara hield
niet van witte haren; ze had ze zelf ook.
En als die pop nu nog maar een blauw
jurkje had aangehad! Hemelsblauw, dat
vond Clara mooi. Hemelsblauw, zooals die
kralen.
De pop werd Ingepakt' De lift zoemde
omlaag en zonder aandacht te schenken
aan het dure stuk speelgoed stapte Clara
ln de auto.
Clara's moeder, mevrouw de Grijs, keek
van haar romannetje op toen haar doch
tertje haar kamer binnenkwam.
Clara's mondje beefde verdacht en er
schenen traantjes in de ooghoeken te glin
steren.
Onderzoekend keek de moeder haar kind
aan.
Ben je niet blij met Je nieuwe pop,
Clara? vroeg ze.
Clara's lippen plooiden zich vastberaden.
Moeder, zei ze, mag ik twee dubbeltjes
van u?
Nog nooit tevoren had zij moeder om
geld gevraagd en vol verbazing sperde
mevrouw de Grijs haar oogen wijd open.
Jij? Twee dubbeltjes? Kind, waarvoor
toch?
En zonder het antwoord af te wachten
lachte ze luid, als amuseerde de vraag van
het meisje haar buitengowoon.
Op het gezichtje van Clara kwam ccn
norsche trek. Ze voelde zich belachelijk.
Zou zo het moeder nog eens vragen?
Ben je niet blij met de pop? vroeg de
moeder opnieuw.
Nee, niet erg, was het antwoord.
Ga dan met juf terug en kies een an
dere, besliste mevrouw de Grijs en ze nam
haar boek weer op.
Clara bleef staan.
Mag lk twee dubbeltjes? herhaalde ze.
Ze had nu een jongensachtige houding
en er flikkerde een brutale blik in haar
oogen.
De moeder had een geweldigen hekel aan
die houding en aan dien blik. Ze had haar
dochtertje liever wat meisjesachtiger ge
zien.
Als de pop je niet aanstaat kun je een
andere halen En kom me nu niet meer
met zulke dingen lastig vallen. Roep nu
juffrouw Griffin maar even, dan zal lk
haar wel zeggen wat ze doen moet.
Hiermede was het onderwerp afgehan
deld en Clara ging heen met tranen in de
oogen en de handjes krampachtig samen
geknepen.
Weer waren ze in het warenhuis, waar
het vol was en druk.
Wil de Jonge juffrouw dan maar eens
kijken of ze deze mooier vindt? vroeg de
verkoopster vriendelijk.
Ik wil die snoer blauwe kralen hebben,
antwoordde Clara flink.
De jonge jufrouw moet haar keuze
maken uit deze poppen, gaf de gouvernante
te kennen.
Met een blik van afkeer keek het kind
naar de poppen. Ze wenschte alle poppen
en alle gouvernantes van het slag van Juf
frouw Grif fin naar het andere eind van
de wereld.
Dan wendde ze zich af.
De lift was weer omhoog gekomen en
had gestopt. Aan de hand van een eenvou
dige vrouw stapte een meisje uit van on
geveer denzelfden leeftijd als Clara.
Dat meisje keek met begeerige oogen
naar de mooie poppen, zooals Clara naar de
kralen had gekeken. Vooral die met de
groene jurk scheen haar aan te trekken.
Kom kindje, zei dc moeder. En het
was als gleed een pijnlijke trek over haar
bleeke gezicht, toen ze voortging.
Die poppen zijn te duur voor ons.
Even later zag Clara hen weer voorbij
gaan en weer merkte ze de verlangende
blikken van het andere meisje naar de
poppen. En in de hand van het meisje zag
ze de snoer blauwe kralen.
Een vreemde gloed glinsterde in Clara's
oogen.
Geef me de pop met die groene jurk.
verzocht ze.
Juffrouw Griffin wilde iets zeggen, maar
reeds had de verkoopster de pop aan Clara
gegeven.
Goed zei ze en ze wilde vragen de pop in
te pakken. Maar zoover kwam ze niet.
Ze staarde Clara na, die was weggeloopen,
de pop in den arm
Clara! riep ze gebiedend.
Maar ditmaal luisterde Clara niet, Juf
frouw Griffin zag haar op de lift toesnel
len, die reeds vol menschen was.
De liftboy sloot de deur. Clara stond er
KWANTITEIT BLIJFT NOG GROOT
DOCH KWALITEIT VERMINDERT.
Op de alachtveo-aideollngen moet men mo
menteel soms lang zoeken voor men een mooi
slachtbeest vindt en dat ondanks er een bul i
tengewoon groot aanbod is. Onder deze om
standigheden heeft er gewoonlijk eon verschui
ving plaats in de sorteering en verhuist de 2dé i
kwaliteit naar de eerste en de 3de naar de 2de
soorten en het is dan ook om deze reden, dat
de noteeringen nog zoo weinig hooger zijn'dan I
voorheen, terwijl in werkelijkheid de prijzen
toch merkbaar zijn opgeloopen. We zien thans
een zeer matig slachtbeest verkoopen indien i
het tenminste slachtrijpe kwaliteiten bezit, voor
70 tot 76 cent per KG. geslacht gewicht, 'doch I
niet anders dan als 2de kwaliteit kan worden i
aangemerkt. Dit is de noteerlng, die we kort i
geleden voor dc 1ste kwaliteit aangaven, ter.
wijl momenteel onder de 65 cent per KG niets I
meer kan worden gekocht, dat de naam kwa- I
liteit ook maar ecnigszins bU benadering waar-
dig is. Voor het leger werden steeds behoorlijk
goede koelen gekocht tegen prijzen van ge-
middeld 60 cent per KO„ doch dat Is ook nu l
|k erJ
niet meer mo gelül
5 cent per KG. bU
en er moet deze week zeker
Onder het groote aanbod bevindt zich een
overwegend aantal magere dieren, die niet an
ders dan voor het bllkvleesch geschikt rijn en
deze brengen ln verhouding aanzienlijk minder
op. Op de elndmarkten van deze week werd
dan ook veel meer voor het blik dan voor het
leger gekocht en men besteedde ruim 40 tot
ongeveer 46 cent p>cr KO. De z.g. kottlnghan-
del, die er ln deze koelen is ontstaan maait!
het den aankoopers niet gemakkelUk. want
steeds worden de vraagprijzen verhoogd, terwijl
men toch volop aanbod krUgt, maar leder
tracht met dezen handel iets te verdienen
Op de gebruiksafdeelingen was hot nanbod
op dc clndmRj-kton reeds (-enigszins teruggaan
de.. doch de handel hnd desondanks een kalm
verloop met voor dc beste soorten vaste prüsen,
doch overigens flauw.
In Jongvee en voorjaarskalfvee een bijzonder
flauwe handel en ln verhouding lage prijsen
Vooral pinken konden weer zeer moeilijk afse'
vinden.
Klein slachtvee en ook het wolvee was goed
gevraagd en flink prUshoudend. De varken
markt. sloot deze week met een teer kalme
stemming te Leeuwarden, doch de noteert*
was niet lager.
.....dram ga lk weer ad verteeren",
«eggen sommige ondernemers.
Maar het is in de eerste plaats die
vraag of dezulken dam nog gullen
bestaan. 3746
Voorts ls het dubieus of dergelijke
ondernemers dan nog wel de kans
krijgen te concurreeren met hen die
actief bleven, die al adventeererol
gestaag hun goodwill versterkten en
hun voorsprong ongenaakbaar ver
grootten.
nog bulten. Juist voor de deur werd ge l
sloten zag de gouvernante tusschen del
menschen ln de lift een klein meisje met|
Clara's pop ln haar armpjes gekneld.
Juffrouw Griffin snelde toe, maar ze]
kwam te laat. De lift daalde.
Clara's gezicht glom van genoegen,
Die zijn van mij, zei ze met eenl
triomfantelijk stemmetje en ze liet het|
snoer van hemelsblauwe kralen zien.
Beneden wachtten de moeder en haar doch-1
tertje op het meisje, dat de pop toebehoor
de. Tranen rolden het kind over dc wangen
—Ze gaf mij de pop toch, moeder.
De moeder zweeg en toen ze even laterI
een dame zag met het meisje van de pop.f
haastte zij zich om het geval te verklaren
Toe. smeekte Clara. laat haar de popi
houden. Dan vind lk u echt lief I
En zoowaar, juffrouw Griffin knikte. Erl
was iets tot haar doorgedrongenI
Een zielsgelukkig kind huppelde enkelel
oogenbllkken later naast haar moeder door!
de Decern berkou, de pop stevig tegen zicti|
aangedrukt
(Nadruk verboden.
Auteursrecht voorbehouden).
Sinterklaas geeft ook BADZO Vraag I koolzuurhoudende zoutwaterbaden.
terklaas deze aan.
„Ga jij alvast maar ln een hoek van de
andere kamer", voegde Sinterklaas zijn
knecht toe, „lk kom zoo".
Piet schuifelde weg, even knetterde een
lucifer, dan smeulde de tont, en ging Sin
terklaas met haastige voetstappen Zwarte
Plet achterna. Ze drukten zich tegen den
wand. Seconden, die minuten schenen te
duren, volgden, dan een doffe knal,
dempt door de kleeden, veel rook,
Zwarte Piet deed hoesten, wat hem op een
verwensching van Sinterklaas kwam te
staan. Maar veel tijd had de Sint daar niet
voor, want hij snelde al op de brandkast
toe, om eventueelen brand te blusschen.
Het bleek niet noodig te zijn. de kleeden
te staren, net alsof ze Iets wilden zeggen.
De juffrouw keek even over haar schou
der naar het meisje.
Kom alsjeblieft hier, gebood ze.
Clara kwam gehoorzaam Zonder belang
stelling bleef ze naast Juffrouw Griffin
ge- staan
die Dat is een prachtige, zei de verkoop
ster. Ze hield een grootere, houterige pop
in haar handen. Dit is werkelijk een mooie
pop, maar niet goedkoop.
O, de prijs komt er niet op aan.
Onbewogen luisterde kleine Clara naar
het gepraat. Naar de pop keek ze niet. Ze
waren alleen geschroeid Met een breek- had een hekel aan poppen en ln het bijzon
ijzer was de kast nu heel gemakkelijk open der aan het soort, dat Juffrouw Griffin zich
te krijgen voor haar liet aanprijzen. Moeder wilde ook
„Het zwaarste is achter den rug", mom- altijd dat ze met poppen speelde. Maar zij
pelde Sinterklaas tevreden, en reeds graai- holde liever en draafde en stoelde als zoo
den zijn gretige handen in de kast. .Zicht
me nou verdikke eens wat bij", schold hij,
„dat ik wat zien kan".
Het licht van de zaklantaarn speelde ln
de geopende brandkast. Er lagen dikke
boeken In, die met een minachtenden
grauw opzij werden geschoven. Een ijze
ren geldkistje werd zonder commentaar ln
den grooten zak gedeponeerd, alles wat de
veel andere kinderen op straat en zooals ze
zoo heerlijk bij school, met haar kennisjes
kon doen.
In een etalagekast eenige meters ver
derop zag Clara Iets glinsteren.
Stil sloop ze weg van de poppenafdee-
ling en bleef staan voor de uitstalling van
verschillende soorten kralen en halssnoe
ren. Clara vond vooral het blauwe kralen
hem een doos van 10 pakken a 1 Kg.
(prijs f. 2.- per doos) of een doos van 8
pakken a 3 Kg. (prijs f. 3.60 per doos)...
en U geniet langen tijd van de heilzame,
Voor gezonde voeten: BADZO.
Voor een gezond lichaam BADZO.
N V KON NED ZOU MNDUSTRIE - BOEKELO
3789
(Intrez. Med.)
grage vingers van den braven Sint van bun snoer prachtig. Het waren van die door-
gading vonden, verdween in de donkere schijnende heel licht-blauwe kralen. De
diepte van den zak prijs hing er aan. Twintig cent.
..Zoo", zei Sinterklaas, „nou even rond- Clara verlangde aanstonds die kralen te
kijken. Er zal nog wel meer zijn, wat de bezitten. Al lang had ze dergelijke kralen
moeite waard is. graag willen hebben. Het meisje naast wie
Mijnheer Dinges wreef zich do oogen eens
uit. Neen, hij was toch wei goed wakker.
En nu kwam zfln heldhaftige aard weer
Doven. Hij snelde op de keukendeur toe
en begon zoo hard als hy maar durfde op
de ruiten te slaan. De deur kon hy niet
open krijgen, want die was namelijk in
het slot aev&llezu
Nummer 18 hoorde in huis het lawaai en
kwam snel naar buiten. Toen hy echter
hoorde, wat er aan de hand was. trok hy
een verbaasd gezicht. In geen der kamers
was de man door hem aangetroffen. (Jok
cp den zolder had hy zich niet verstopt.
En in den gang was hy hem niet tegen-
gekopietu
Mevrouw Dinges vatte, vooral
agenten om haar heen stonden, e'
moed Nu durfde zy wel naar
weet had de indringer het vlecsch ops J
geten Zij kreeg een kleur van angs f
zy daaraan dacht. En zy richtte
schreden dan ook eerst naar de
waar *t vleesch in stond.
2-4
binnen. W,e|
