Waar de Vrouw belang in stelt
de Groet
Zwijgen, werken, dienen
Handwerken voor St. Nicolaas
IEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Donderdag 23 November 1939
EHEEH
MIDZA-B0N5
Dagbladreclame
<3:
Een gezellig garnituur voor de
moderne eettafel
Donkersteeg 1 - Telef. 20706
Enkele gedachten over
geestelijken opbouw
PAST OP!
Voor prima Leidsche
WOLLEN DEKENS
is het adres sinds 1875
„Het Leidsche
Wollen Dekenhuis"
is niet te vervangen
Kleine wenken voor de
huisvrouw
Wat zal ik geven
Vooral in gezinnen, waar een kleine
dreumes aan tafel mee eet, kan de moder
ne wijze van tafeldekken door middel van
Heine kleedjes een ware uitkomst zijn.
Wordt er iets gemorst, dan kan zoo'n klein
lleedje onmiddellijk vervangen worden
door een schoon, zoodat alle leed weer ge
itden is en de huisvrouw niet langer ont-
eemd behoeft te zijn over haar anders
door het minste vlekje reeds totaal ont
arde tafellaken.
Doch niet alleen, dat de prettige stem-
Bing aan tafel bewaard blijft, het groote
jordeel van deze wijze van tafeldekken is
lerens, dat zij minder kostbaar kan zijn
minstens zoo smaakvol.
Van groot belang er bij is echter de hoe
danigheid van het bovenblad der eettafel;
li deze van een mooie houtsoort, dan wil-
Im wij die toch liefst wat sparen voor de
ote feestelijke eetpartijtjes. Bij den da-
|ti(jkschen disch doen wij dan goed deze
i de een of andere practische, doch sma-
telijke manier te beschermen. Onder het
boote tafelkleed leggen wij anders als be-
fediermende laag een precies op het blad
end molton kleed, doch dit is thans
rat'.iurlijk niet mogelijk. Een practische
kschuttende laag levert in ons geval een
pl gewoon linoleum op. En daar wij bij
'm wijze van tafeldekken gerust met iets
tenders voor den dag mogen komen,
pezen wij kleedjes en linoleum in een har-
mie van kleuren. Echter houden wij ook
tekening met ons servies; bij een teer por-
teieinen servies met zachte pasteltinten,
[ust nu eenmaal geen combinatie van fel-
'iuw met rood.
Wt nu wat het tafelblad betreft; de
eedjes zelf vragen thans onze aandacht,
fel wat variatie kunnen wij hierin bren-
m, omdat wij niet zoo aan strenge
schen gebonden zijn. Naar hartelust kun-
Kn wij dus aan het fantaseeren gaan en
practische wijze restjes linnen of zijde
putten ais dat zoo uit mocht komen. Ook
peurt het wel, dat wij van een bepaald
"elgarnltuur nog bijvoorbeeld een heel
elschap vingerdoekjes hebben overge-
iden. Met een enkel aardig motief zijn
dan in een oogwenk omgetooverd in
fn moderne tafelbedekking. Heel geslaagd
F "ilvoorbeeld ook voor de ontbijttafel een
W van dergelijke kleedjes, heel eenvou-
U geknipt van vroolijk Brabantsch bont;
fpiaats van de kleedjes te zoomen, trek-
p' wij langs den omtrek draden uit, zoo-
pi er een aardig vlot effect ontstaat ln
W vorm van franje. Voor het diner hou-
P wij deze garnltuurtjes toch nog bij
Jwlisur in wit; wat een bijzonder ge-
ljlgd geheel krijgen wij niet, wanneer wij
f kleedjes maken van gewoon boeren
ken, met langs de zoomen een eenvou-
•p open naad. Links bovenaan een open
werkt familiemonogram en wij bezitten
K kostbaarste tafelgoed ln dit genre, wat
f bedenken kunnen. De servetten wor-
T3 dan op geheel dezelfde wijze afge
rukt. Mocht het zelf maken van een der-
[■■iJk garnituur voor de hulsvrouw-met-
[firug-tijd een bezwaar zijn, dan besteedt
pet na het knippen van de kleedjes
P'oudlg uit aan een machinale lnrich-
jj! van dit werk. Zij kan dan toch met
5 zeer origineels den dag komen.
I
IHet beeldige garnuuurtje van onze foto
phemd voor de koffietafel; het werd
vaardigd van fijn linnen ln ultrama-
F«lauw, waarop vroolijk. maar toch ook
I; gedistingeerd, het Jachtje ln rood en
uitkomt Het vingerdoekje heeft het-
t'°e motief ln een der hoeken gekregen,
.wat het een keurig geheel is. Onnoodlg
l'.pgcn, dat bij een dergelijke „set" een
i kleurig, wit of crème servies het
!s ware ls. En thans wilt U natuurlijk
'•«8 welen, hoe groot een garnituur is en
IJ- afmetingen ieder kleedje daarvan
p Al naar de grootte van het gezin
wij een garnituur uit zes, acht of
P' kleedjes laten bestaan met even
?jeel servetten of vingerdoekjes. Het is
"'wel prettig om bij eventueel morsen
i-t j ie extra in .voorraad te hebben,
(j ?e grootte van ieder kleedje betreft.
set oog op de verschillende servie-
15 hti beter, dat ieder dit zelf be-
«i] nemen daartoe een der borden
■I'ften hiervan de middellijn; dc kleed-
orden nu in de hoogte 6 c.M. en in
CpEte 12 c.M. langer genomen, zoo-
C:J' voldoende ruimte op bestaat voor
JLL Bladen, vingerkommen of bekers.
r"*J moet dan nog het aantal centi
meters voor de zoomen gerekend worden
Bij een dergelijk tafelgarnituur behoort
votA pektfecfe
fla)ideko6e ïrtaAe-up!
3070 (Incez. Mrd
hangt van uw tafel af, hoe groot dit zal
worden; hierbij wordt gerekend, dat het
aan alle zijden minstens 8 c.M, van de
bordenkleedjes is verwijderd. De afwerking
en de versiering van deze middenkleedjes
is geheel dezelfde als die van de overige
stukken.
En thans een woordje over de afwerking
van ons koHietafel-gamltuurtje. Nadat
alle omtrekken keurig en onzichtbaar met
de hand gezoomd zijn, brengen wij in rood
en wit met splitszijde en in de schuine
platte borduursteek staafjes aan van
slechts een halve centimeter breedte langs
boven- en onderkant van de borden-
kleedjes. In den te borduren hoek van de
vingerdoekjes komt aan weerszijden van
de punt slechts één rood en één wit staafje
welke even lang zijn als die op de borden
kleedjes. De lengte hiervan bepalen wij,
door de iengtekanten door zeven te deelen:
aan de bovenzijde beginnen wij dan met
een wit staafje, terwijl wij wisselen door
aan de onderzijde met een rood staafje te
beginnen. Hierna komen de scheepjes aan
de beurt. Het hierbij afgebeelde voorbeeld
wordt met behulp van carbonpapier over-
geteekend op de stof en nu kunnen wij
aan het opvullen gaan. Voor het juiste
effect ls het noodig, dat de zeiltjes in ver
schillende richtingen geborduurd worden;
het grootzeil (links i vullen wij in korte
platte steekjes van boven naar beneden in
schuine richting op. terwijl de fok (rechts)
van links naar rechts bewerkt wordt. De
romp van het schip vullen wij eveneens
van links naar rechts op, thans met roode
splitzijde. De golfjes zijn gewone witte stik-
steekjes die nog eens met de overhandsche
steek zijn bewerkt. Mast en vlaggetje plus
de giek (onderaan het grootzeil links) be
staan uit dergelijke roode steken, evenals
de twee lijntjes, waarmee de zeilen aan
het schip bevestigd zijn.
NORA HANA.
ook nog een grooter middenkieed, dat onze
Hollandsche tafelmatjes vervangt. Het
EATEk' VETWOB.MPJES puistjes of vlekken Uw
uiterlijk niet ontsieren. Geef Uw gelaat regelmatig
een Radox zuurstofbad. - De zuuretof. vrijgemaakt
door optoesing van Radox in warm water, maakt Uw
wangen weer frlseh en teer.
Bij Apoth. en Drog. i 90 en 40 d. per pak en 15 d. per klein pakje.
3082 (Ingez. Med.)
Drie woorden vol zin en beteekenis in
onzen tijd. Drie woorden ter overdenking
voor ons. moderne vrouwen. Drie trappen
van ontwikkeling, waarlangs wij kunnen
groeien en ons ontplooien tot krachten ten
goede, ieder op ons eigen terrein, zij het
klein of groot. Er zijn in de wereld, waarin
wij leven, ontzaglijk veel krachten ten
kwade; er ls een verwildering en verwarring,
een hopelooze leegheid en een verraad aan
het Ideaal, als misschien nooit te voren.
Maar er zijn ook groote krachten ten goede.
En met die krachten, die overal dwars tegen
den stroom in, daadwerkelijk bezig zijn een
nieuwe wereld voor te bereiden, mogen wij,
als bewust geworden menschen. meewerken
Dit is een grootsche taak; té grootscher
nog, omdat het werk in alle stilte geschiedt.
Want het ls een geestelijk werk, dat niet
verdraagt een luid geklank van woorden en
leuzen. Het is ln hoofdzaak: het uitdragen
van een nieuwen geest van broederschap en
dienstbereidheid onder de menschen. waar
bij van hart tot hart wordt gesproken,
schouder aan schouder wordt gewerkt, met
anderen wordt meegeleefd en meegeleden.
Met iets minders kunnen wij niet volstaan
en daarom elscht dit werk onze heele per
soon. Hoe meer wij ertoe kunnen komen,
onszelf te bezinnen en te verdiepen, uit te
bannen het oppervlakkige en het waarde-
looze ln ons leven, hoe geschikter wij worden
voor dit geestelijke opbouw-werk.
Hoe moeten we hiermee beginnen? Dit is
de vraag van menige vrouw, die in zichzelf
voelt dc bereidheid om mee te bouwen, maar
overweldigd wordt door de veelheid der vor
men, waarin om haar heen het streven naar
een nieuwe gemeenschap zich baan breekt.
Toch behoeft die veelheid geen verwarring
in te sluiten, wanneer men rustig onder
scheiden kan tusschen vorm en Inhoud,
etiket en wezen. Een leuze en een naam
kunnen waarde, zelfs groote waarde hebben
voor een zekeren tijd, alleen het innerlijke,
de kracht, blijft. Deze gedachte kunnen juist
wij vrouwen uitsteken'1 verstaan, omdat wij
zoo dicht staan bii het leven en de dagelijk-
sche levenspractijk. Daarom voelen wij ons
heel vaak ongeduldig en onwennig op ver
gaderingen, waar veel over regels, wetten,
statuten wordt gesproken. We erkennen
natuurlijk, dat de vorm noodzakelijk is om
vastheid te geven aan ons streven, doch ons
hart trekt naar het wezen der dingen en
daarom hebben wil (gelukkig!) weinig ge
dold met de woorden en de leuzen.
En nu is bij het geestelijk opbouwend
werk van onzen tijd waarin de vrouw zulk
een groote taak zal kunnen hebben, het
wezen bijna alles, de vorm bijna niets. Daar
om kunnen we rustig alle namen van stre-
i vingen laten voor wat ze zijn: etiketten tot
tijdelijke verduidelijking.
Op het wezen komt het aan en dit wezen
sluit zwijgend in: het komen in de stilte om
ons te bezinnen, het uitdragen van de stilte
om ons heen.
Zwijgen,
dat beteekent: geen nutteloos gepraat in
ons leven toelaten, omdat er met gepraat
zoo eindeloos veel is en wordt bedorven.
Let u maar op de practijk: er is stoffelijke
nood om ons heen, er moet snel en afdoende
worden geholpen en we willen dus de han
den ineenslaan. Wat doen we? We vormen
een comité. Er zijn een voorzitster en een
secretaresse noodig. er wordt vergaderd, ge
praat en nog eens gepraat. Dit is niet erg
zoolang de kern van de zaak: het verleenen
van stoffelijke hulp in dit geval, in het
middelpunt staat en blijft staan Maar
hoe dikwijls gebeurt het niet. dat het ge
praat de overhand heeft. Het gepraat en het
vergaderingetje spelen met al de nasleep
van onderlinge ruzietjes, met al de afbraak
en teleurstelling, die erop volgen! Ook komt
de ijdelheid in het spel en de onervaren
vrouw, die het toch zóó goed bedoelde, raakt
verward in allerlei nesterijen.die haar krach
ten uitputten enhaar onbekwaam ma
ken om ooit weer met opbouwend werk te
beginnen. De kern was goed, maar op de
entourage is het streven gestrand!
Er zijn een paar lastige eigenschappen,
waarop veel opbouwend werk van vrouwen
reeds ls gestuit: babbelzucht en lichtge
raaktheid. Hoe snel wordt een ondoordacht,
een afbrekend woord gesproken, hoe vlug
zijn we beleedigd, als onze bedoelingen niet
worden gewaardeerd!
Daarom is zwijgen het allereerste uit
gangspunt. Zwijgen als het gaat om kritiek
op anderen, ont nutteloos gepraat over an
deren spreken alléén als het ons opbouwend
werk. wat dit ook zij. onmiddellijk ten goede
komt. Doen wij dit altijd?
Het tweede woord ter overdenking is
werken.
En hier voelen we ons onmiddellijk kip
lekker. Vrouwen actieve, bedrijvige vrouwen
doemen voor me op terwijl ik dit schrijf.
Onze moeilijkheid is in de meeste gevallen
niet: gebrek aan ijver maar wél ondoor
dachte activiteit.
Zelfbeheersching is het eerste gebod voor
wie opbouwend werk wil doen. Onderschei
den tusschen het groote en het kleine, het
belangrijke en het onbelangrijke.
En nu ls dat werk. dat het meest voor de
hand ligt. altijd het belangrijkste. Het is
fout, het huis uit te loopen om een ander
moreel of stoffelijk te helpen, als hierdoor
thuis den boel in de war loopt of althans
niet geheel in de puntjes verzorgd is. Vele
vrouwen hebben dit tot haar schade ver
geten en met tranen moeten leeren. Velen
van ons maken nog dagelijks in geringe
mate deze fout.
Zelfbeheersching, ook ln onze „opbouwen-
I de" woorden. Als we eenmaal begonnen zijn,
Imet andere vrouwen te praten over haar)
Weer een paar goedkoope maaltijden.
Zondag: Baklappen, spruitjes, aardappe
len, griesmeelpudding met gestoofde prut-
men.
Maandag: Varkensrollade, koolraap, aard
appelen, vruchten.
Dinsdag: Koud varkensvleesch, stoof
peren, aardappelen, havermoutpap.
Woensdag: Stamppot van snijboonen met
witte boonen en rookspek, appelmoes.
Donderdag: Gehakt, savoyekool, aardap
pelen. broodpap.
Vrijdag: Gebakken visch, sla van aard
appelen en bleten, botersaus, rijst met boter
en suiker.
Zaterdag: Erwtensoep, appel of sinaas
appel.
0
0
Berekende maaltijd voor 4 personen, be
staande nit stamppot van snijboonen met
witte boonen en rookspek, appelmoes.
Benoodlgd:
l'/i pond snijboonen uit
het zout f. 0.18
4 ons witte boonen 0.16
2'/i ons rookspek 0.24
l'/i K G. aardappelenO.OT/i
zout enz0.01
1 K.G. moesappelen0.08
1 ons suiker0.04V»
f. 0.79
Inplaats van rookspek, kan men ook
rookworst bij dezen stamppot geven. Men
neemt dan de helft van de hoeveelheid witte
boonen. De boonen moesten het eiwit ln
dezen maaltijd aanbrengen; daar rookworst
meer eiwit bevat dan spek. levert de worst
nu een groot gedeelte eiwit. Alleen zal er
dan weer wat vet bij gevoegd moeten wor
den. De hoeveelheden en de prijs worden
dan op de volgende manier berekend:
IV: pond snijboonenf. 0.18
2 ons witte boonen0,08
3 ons rookworst 0.39
50 gr. vet 0.04
2 K.G. aardappelen0.10
1 K.G. moesappelen0.08
1 ons suiker 0.04',
zout O.OO'/i
fj 0.92
Bereiding:
De witte boonen wasschen en 24 uur wee
ken. Ze met het weekwater opzetten en gaar
koken met zout.
De snijboonen afspoelen, opzetten met
ruim water en uur laten koken.
De boonen afgieten, afspoelen, weer op
zetten met ruim water en zoonoodig het
water nog eens ververschen. De boonen uit
de pan nemen. Onderin de gewasschen ge
schilde aardappelen leggen, hierop het rook
spek of de worst en hierop de snijboonen.
Zooveel water toevoegen dat de aardappelen
voor 1/3 onderstaan. Alles samen nog 3/4
uur laten koken, dan het spek of de worst
er uit nemen en alles doorstampen. Op het
laatst de witte boonen er door roeren en
zoonoodig nog het vet toevoegen.
Haarl.str. 137 - hoek Donkerst. 2-4-6
De NAAM waar
borgt ALLES!
3071
(Inge®. MecW
moeilijkheden, zeggen we zoo heel gemak
kelijk te veel. En in de veelheid der woorden
zegt de Bijbel zoo prachtig ontbreekt
de overtreding niet. Dit geldt niet al
leen voor de afbrekende of nuttelooze, maar
zélfs van de opbouwende woorden.
In een gesprek van hart tot hart heeft
het luisteren meestal meer waarde dan het
praten, denk u zelf maar eens in de
plaats van degene, die haar hart uitstort!)
Een enkel krachtig, opbeurend woord op het
juiste moment gesproken, doet meer dan
eindeloos gepreek.
Ook met onze handen werken we soms te
véél ten behoeve van anderen. Dit klinkt
gek, maar het is de waarheid. Ons helpen
kan ontaarden in bereddering.
We mogen nooit vergeten, dat het leven
een les is en dat ieder mensch die les moet
leeren. Dit „leeren" bestaat hierin, dat hij
onherroepelijk de gevolgen van zijn daden
moet dragen om dóór de harde werkelijk
heid geestelijk verder te komen. We mogen
dus nooit teveel moeilijkheden voor iemand
opruimen.
Sjouwen en sloven voor een vriendin, die
zichzelf in moeilijkheden heeft gewerkt, kan
waarde hebben, maar oneindig waardevoller
Is het. haar ertoe te brengen zélf met de
haar gegeven gaven en talenten de moeilijk
heden te boven te komen.
Ik hoorde onlangs een hoogstaande oudere
vrouw, die haar leven heeft besteed in dienst
van ouderen, zeggen: „Ik ben doodsbang
voor bereddering. Het persoonlijke leven,
het gezinsleven is te heilig voor klakkeloos
ingrijpen".
Onze fijngevoeligheid, onze intuïtie, onze
ervaring zullen ons moeten leeren. waar de
ODbouw de hulp van mensch tot mensch ein
digt en de bazige bereddering (uit ijdelheid1
begint.
Dienen
is het laatste en het hoogste. De kristalli
satie van zwijgen en werken. Dienst aan de
menschheid ls de zuivere kern die in ons
leven en streven overblijft als we al het
troebele, het eigenwillige, het overspannene
wegdenken.
Misschien is het een bitter klein beetje,
maar het zal in de eeuwigheid niet verloren
gaan!
R. DE RUYTER-V. d. FEER.
Verschillende artikelen zijn al duurder
geworden en zullen in de toekomst nog wel
meer in prijs stijgen. We moeten dus nu
reeds op allerlei manieren gaan bezuinigen.
Om thee te sparen kunnen we als volgt
te werk gaan. Ais de thee tweemaal is op
geschonken, gooien we de theebladeren met
weg, doch spreiden ze uit op een platten
schotel. Als ze goed gedroogd zijn, doen we
ze in een busje, waardoor de geur niet ver
loren gaat. Deze „tweedehandsch" thee kan
nog heel goed worden gebruikt. Natuurlijk
doet u er wat meer van in de theepot dan
bij versche thee.
Zeeprestjes mogen niet worden wegge
gooid. Als de stukjes heel klein geworden
zijn, droogt u ze en doet ze in een poreus
zakje. U kunt dit zeepzakje als „afwasch-
kwast" gebruiken en op die manier kan de
zeep nog een paar keer dienst doen.
Toiletzeep mag niet in de badkamer op
een vochtig bakje wegsmelten en zeer zeker
niet in het water blijven liggen.
De kinderen zondigen echter dikwijls te
gen dezen-regel. Wilt u zeker zijn, dat uw
zeep zuinig gebruikt wordt, dan boort u er
met een dikke breinaald een gat in en
hangt het stuk zeep aan een lintje in de
badkamer boven het- bad op. Het droogt
dan snel en wordt zuinig gebruikt fwant
niemand zal het gedachtenloos minuten
lang tusschen de handen wrijven!)
U spaart uw kousen door ze iederen
avond in lauw wateT te leggen en ze 's mor
gens zachtjes uit te wringen. Ze behoeven
dan bijna nooit met zeep te worden ge
wasschen en gaan veel langer mee. Want
door het harde boenen met zeep slijten
fijne zijden of fil d'écosse kousen geweldig
vlug.
Ook ons papier wordt al duurder. We
gaan' nu eens bedenken, hoe we op dit ar
tikel kunnen bezuinigen. In de eerste
plaats kunnen we de velletjes boterham-
papier, die we de kinderen mee naar school
geven, best twee keer gebruiken En verder
plunderen we onze goede schrijf bloes niet
meer om er kleine aanteekeningetjes op
neer te krabbelen. De meeste reclamekaar
ten, die in de bus komen, hebben wel een
onbedrukte achterzijde. Die gebruiken we
als notitieboekje en zoodoende sparen we
goed, duur papier!
Ook met een bescheiden beurs kunt U
Sinterklaas-geschenken maken.
6 c~U<
Sinterklaas ls allergezelligst, wanneer
men een ruime beurs tot z'n beschikking
heeft. Is dit echter niet het geval, dan
wordt het weieens moeilijk om iets aardigs
te bedenken.
Mogen we U eens helpen? Dit leuke Sin
terklaas-cadeautje. bestaande uit een paar
warme sloffen, kost heel weinig en zal,
mits netjes gemaakt, veel succes oogsten.
Veel materiaal is er niet voor noodig: een
restje wol, twee vilten zooltjes en een dik
koordje om de klep heen. ook met wol om
wonden.
De sloffen kunnen natuurlijk ook van
stof gemaakt worden, maar dan moet men
rekening houden met het feit. dat stof niet
rekt en en dus vooraf goed de grootte van
den voet meten. Breit men de sloffen, dan
heeft men iets meer speling. Het aantal
steken hangt natuurlijk af van de dikte der
wol en van de pennen.
Op onze teekening ziet U de verschillen
de deelen afgebeeld, hier voor voeten van
maat 38 of 39. Het verstandigste is, eerst
van stevig papier deze stukken op maat te
knippen en daarna een proeflapje te breien
U kunt dan controleeren. hoeveel steken
moeten worden opgezet. U begint te breien
aan den achterkant van den voet. breit
eerst 11 c.M. zonder minderingen, mindert
dan volgens papieren patroon en meerdert
later weer, terwijl aan den anderen kant
van de naald geminderd moet worden. Als
het model niet heelemaal precies is. behoeft
U zich niet zoo erg ongerust te maken- het
trekt aan den voet wel bij. Daarna word! de
klep gebreid en erop genaaid. Men wrrkt
tenslotte de klep af met een niet wol om
wikkeld dik koordje en naait een vilten
zooltje onder de pantoffel.
Leuk, vindt U niet?
