De mobilisatie van het arbeidersleger Een voor ons leger onmisbare organisatie LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag tl November (939 Vierde Blad No. 24428 gOsie Jaargang Etappen- en Verkeersdienst: EEN BLIJVEND St. Nicolaas-geschenk IS EEN GOEDE FOTO Millioenen vrouwen in on-vrouwelijke beroepen Uiterst nauwkeurige registratie van arbeidsmogelijkheden Alles wordt op den uitvoer gezet De Alphensche brug aangevaren Overzicht onzer belangrijkste Veemarkten GEVEILDE PERCEELEN De directeur, de kolonel van den Generalen Staf H. H. Thoden van Velzen, schetst de taak van zijn dienst (in het algemeen) (Van onzen speclalen verslaggever). (I). De woorden laten zich zoo gemakkelijk neerschrijven: Etappen- en Verkeersdienst, punt. De Nederlander in het jaar 1939 komt ze een enkel keertje in zijn lijfblad tegen. Maar als hij zijn krant laat zakken is hij ze op slag weer vergeten, onbewust van het feit. dat achter deze woorden een organi satie schuilt, zonder welke de mobilisatie stellig niet zoo vlot verloopen zou zijn als thans het geval is. Deze dagen heeft de directeur van den Etappen- en Verkeersdienst, de kolonel van den Generalen Staf H. H. Thoden van Vel zen, in een persconferentie te 's-Graven- hage enkele tipjes opgelicht van den sluier, «■elke de zoo uiterst belangrijke en moel- üjke taak van zijn medewerkers omhult. Daarnaast heeft de kapitein-intendant W. Ch. Wensink een uiteenzetting gegeven van de werkwijze der afdeeling Intendance. Op deze wijze hebben de vertegenwoordigers der Nederlandsche pers een algemeen in zicht gekregen over de voedselvoorziening van den soldaat en de werking van den verplegingsdienst. Een moeilijke taak.... Inderdaad, kolo nel Thoden van Vélzen. die in overeenstem ming met de militaire belangen slechts een algemeen beeld geeft, verheelt de moeilijk heden, welken zijn dienst het hoofd heeft moeten bieden, niet. Daar is in de eerste plaats de Veldpost, welke aanvankelijk slechts met zeer groote vertraging werkte, maar waarop thans niets meer te zeggen valt. Daarnaast zij hier opgemerkt, dat de Etappen- en Verkeersdienst een der mili taire organisaties is, welke met vele ban den aan de burgermaatschappij is verbon den. Zijn staf telt officieren, die nimmer actief gediend hebben, maar wier aanstel ling, in verband met hun positie bij voor beeld bij P.T.T. noodzakelijk was. Voorts is deze dienst het orgaan, dat van de bur- urs de motorvoertuigen en schepen vordert. Daarom kan gerust gezegd worden, dat de Etappen- en Verkeersdirectie zich precies op de grenslijn tusschen de burgermaat schappij en het militaire leven bevindt. Het is een van de redenen, dat er steeds naar den gulden middenweg gezocht moet wor den. waarbij men zoowel de belangen der militairen als van de burgers in het oog houdt. Wat de taak van den Etappen- en Ver keersdienst nu eigenlijk is? In de eerste plaats de aanvoer van personeel en mate rieel in den meest uitgebreiden zin van het woord van het achterland naar de strijdmacht, benevens de afvoer van perso neel i waaronder zieken, gewonden en ge ïnterneerden i van de strijdmacht naar het achterland. Een tweede, niet minder belang rijke taak is het aanleggen en voor gebruik gereed maken van gemeenschapswegen (waterwegen, spoorwegen, kunstwegen) en van verbindingen (radio, telefoon en tele graaf) van het achterland naar de strijd macht en omgekeerd, Ten derde heeft de dienst tot taak voorraden uit blootgestelde gebieden naar het achterland te vervoeren, terwijl hij voorts als neventaak de zorg heeft voor alles wat met het motormateri- eel samenhangt. De directeur beschikt over een staf de Etappen-directie ingedeeld in een aan tal sectiën, welke weer over een aantal uit voerende organen beschikken. Zoo is er de Sectie Algemeene Zaken, welke de alge- meene personeelsaangelegenheden behan delt en welke ook den afvoer van de bur gerbevolking regelt. Deze is thans reeds in klein formaat, of in „luxe-uitvoering", zoo- de militairen dit noemen hier en daar san den gang. Als uitvoerend orgaan heeft deze sectie de beschikking over etappen- troepen, welke o.m. tot taak hebben diverse magazijnen te bewaken. Een tweede Sectie is die van den Spoor wegdienst, welke in het bijzonder belast is met het beschikbaar stellen van treinstellen voor groote vervoeren. Tijdens de mobilisa tie en concentratie van de troepen heeft deze Sectic voortreffelijk werk geleverd, terwijl 7,ij thans even voortreffelijk werk doet bij het vervoeren van de verlofgangers. Spoorwegtroepen staan als uitvoerend or gaan ter beschikking van het sectiehoofd. Deze zullen tot taak hebben vernielde spoor lijnen te herstellen op die plaatsen, waar het voor het gewone spoorwegpersoneel te gevaarlijk zou zijn. De sectie welke vermoedelijk de ondank baarste taak heeft is die van den Motor- dienst. Ondankbaar? Inderdaad 1 Want hierbij zetelen de mcnschen, die auto's en motoren vorderen De Etappen-Directie is verder in de vol gende secties ingedeeld: de Vaartuigen- dienst, de Verbindingsdienst (telefoon, ra dio, telegraaf en postduiven i, de Veldpost- dienst, de Bruggen en Veren, de Wegen- en de Luchtvaardienst. Alle secties beschikken over uitvoerende organen. Maar daarnaast telt de Etappen-dienst nog een aantal af- deelingen, waartoe behooren: de Inten dance. de Geneeskundige Dienst, de Vete rinaire Dienst, de Artillerie en de Genie. Is de afdeeling Intendance, die in een volgend artikel onder de loupe genomen zal worden, wel éen der voornaamste, ook de Genees kundige Dienst, waaronder de door de Roode-Kruis-Compagnieën voor de gewon den ingerichte treinen en vaartuigen res sorteeren. is zeer belangrijk. In verband met het feit, dat de ingerichte operatie- en ver- bandschepen over een uitstekende outillage beschikken, kost het soms wel eens moeite deze voor oorlogsgebruik vast tc houden, te meer omdat verschillende militaire hospi talen niet zoo heel erg modern ingericht zijn. De afdeeling Artillerie heeft verschillende munitietreinen en -vaartuigen onder zich. Het laden van deze treinen en schepen was zeer goed voorbereid en is door eenige hon derden havenarbeiders binnen eenige dagen met zeer te prijzen ijver en met groote snel heid uitgevoerd. Ergens in ons land staan en liggen treinen en schepen gereed, om op het eerste sein daarheen gedirigeerd te worden, waar hun inhoud noodig is. De Genie zorgt voor den aanvoer van het materieel, benoodigd voor den bouw van stellingen. Honderden tonnen prikkeldraad, enorme hoeveelheden hout enz. enz. zijn per schip naar eindstations vervoerd en van daar gedirigeerd naar de plaatsen, waar het materiaal aangevraagd was. Zoo gaat het ook met de gevraagde mu nitie. Overal zijn de noodige aanvullings plaatsen. waar de munitie opgeslagen wordt als zij van de eindstations komt. Van de fabriek gaat de munitie eerst naar de hoofdmagazijnen, dan wordt ze ter beschik king van den directeur van den Etappen- en Verkeersdienst gesteld en deze dirigeert de noodige aanvulling per trein naar de eindstations. Zoo is, in het algemeen, de gang van za ken, welke, vooral bij 1914 vergeleken, toen de Etappen- en Verkeersdienst slechts een tweetal divisien in Noord-Brabant „bedien de", een minutieuze voorbereiding vergt. Het is een moeilijke opgave om er voor te zor gen. dat er geen stagnatie komt, zooals bij den Veldpostdienst eenigen tijd geleden het geval is geweest. Maar des te grooter is de voldoening, wanneer geconstateerd kan worden, dat men, met den volledlgen inzet van alle beschikbare krachten er in slaagt om alles op tijd daarheen te brengen, waar het noodig is (Nadruk verboden). Ateliers voor Moderne Fotokunst (parterre) Daglicht- en Kunstlicht-opnamen. SLEGTENHORST's Fotowerken NIEUWE RIJN no. 46 - TELEFOON 23010. 2574 <Ing«. Med.) Onze Berlijnsche correspondent schrijft ons: De Duitsch-Russische economische onder handelingen zijn zoover gevorderd, dat dc principieele afspraken nog slechts op papier gesteld behoeven te worden. Daarmee wordt dezer dagen een aanvang gemaakt en waar Berlijn en Moskou er kennelijk naar stre ven om de wereld te imponeeren door het bliksemtempo, waarmee de nieuwe bondge- nooten in de meest uiteenloopende kwesties tot overeenstemming plegen te komen, zal het wel niet lang meer duren, eer een for meel handelsverdrag in kannen en krui ken is. Goederenverkeer in natura. Een der opmerkelijkste kanten der Duitsch-Russische overeenkomst is onge twijfeld deze. dat beide partijen besloten hebben het onderling goederenverkeer ge heel in natura te houden, zoodat er geen de- vlezen of wat voor betaalmiddel dan ook aan te pas zullen komen. Rusland levert mangaan- en andere ertsen, petroleum en petroleumproducten, granen en vezelstof fen, in de eerste plaats vlas. Duitschland betaalt deze leveranties met industrieeele eindproducten, machines, auto's, fabrieks- installaties en naar eerst op het aller laatst werd toegegeven zeeschepen. De hoeveelheden grondstoffen en levensmidde len. welke Duitschland uit Rusland betrek ken wil, zijn zoo enorm, dat de Russische uitvoer naar Duitschland binnen afzienba- ren tijd ruim tien procent van den totalen Duitschen invoer zal bedragen. Wanneer het zoover is, zal Nederland zijn titel van Duitschland's grootsten leveran cier moeten afstaan om achter Rusland de tweede plaats op de ranglijst in te nemen. Maar niet alleen met Rusland heeft Duitschland vérstrekkende economische af spraken gemaakt. In de laatste maanden hebben ontelbare Duitsche handelsdelega ties vele Europeesche landen bereisd en van allerlei kanten kwamen zij met nieuwe ver dragen naar Berlijn terug. Op die manier werd er een kolossaal afzetgebied gescha pen. Vooraleer Midden-, Oost- en Z.-. Euro pa voorzien zijn van modem spoorwegma teriaal, vliegtuigen, machines, telefoonnet ten, bruggen, havenwerken, fabriekscom plexen enz. kunnen er nog tientallen jaren voorbijgaan Het komt er alleen maar op aan of Duitschland in staat is om zooveel te produceeren, als noodig zal blijken om zijn niet alleen door den oorlog, maar ook door dezen geforceerden export enorm gestegen behoefte aan grondstoffen te betalen. Beperking van binnenlandsch verbruik. Het Derde Rijk is. om een overbelasting zijner industrie zooveel mogelijk tegen te gaan, oogenblikkelijk begonnen het binnen landsch verbruik zooveel mogelijk te druk ken. Een radicaal distributiesysteem maakt het de Duitsche bevolking onmogelijk om zonder toestemming der autoriteiten de ge woonste verbruiksgoederen te koopen. Wie aanspraak meent te kunnen maken op een paar nieuwe schoenen, een nieuw cos- tuum of wat linnengoed, krijgt stelselmatig te hooren, dat zijn oude spullen nog heele- maal niet zoo versleten zijn. dat ze niet ge repareerd zouden kunnen worden. Naar ver luidt worden er thans jaarkaarten voor kleedingstukken ingevoerd. Zoo'n kaart zal honderd punten tellen. Wat daar al zoo op te koop is, kan men zelf nagaan, wanneer men weet, dat een costuum zestig punten en een paar schoenen vijf en twintig punten zullen kosten. Kousen en sokken vallen bui ten deze kaarten. Hiervan worden vier paar per Jaar en per hoofd men vergeve de beeldspraak verstrekt. Enorme hoeveelheden soldaten-,.kistjes" liggen in de groote opslagplaatsen. Millioenen vrouwen in de fabrieken. Terwijl op die manier het binnenlandsch verbruik tot een minimum is teruggebracht, werkt de industrie op volle toeren. Natuur lijk alleen maar voor den export. Krachtens de wet op den arbeidsplicht worden millioe nen vrouwen in de fabrieken geplaatst. Of de man een behoorlijk inkomen heeft, of er een aantal kinderen zijn, het speelt alle maal geen rol. Als de staat oordeelt, dat hij voor een vrouw belangrijker werk heeft dan het vervullen van haar huiselijke taak. dan gaat ze naar de fabriek. Reeds eenige maanden geleden telde Duitschland ruim acht millioen wer kende vrouwen tegen nog geen veertien millioen werkende mannen. Sinds de vrouw begonnen is overal den man te verdringen, waar ze hem maar eenigs- zins vervangen kan als taxi-chauf- feuse, conductrice, brievenbestelster, lo ketbeambte, kellnerin. enz. lijkt het de vraag, of de werkende mannen sinds velen van hen onder de wapenen zijn, tegenover het aantal werkende vrouwen niet reeds verreweg in de minderheid zijn. En intusschen worden er duizenden en duizenden vrouwen opgeleid voor de meest onvrouwelijke beroepen, vooral in de metaal- en electro-industrie. De mobilisatie van den arbeid. Het nationaal-socialistische Duitschland heeft in lange jaren van onvermoeid wer ken voor zijn arbeidersheir een even nauw keurig mobilisatieplan uitgewerkt als voor zijn leger. Direct na het invoeren der dis tributie waren er bijvoorbeeld tienduizenden verkoopers in confectiemagazijnen, schoen winkels en wat dies meer zij. volslagen over bodig. Ze zijn echter alleen maar in theorie werkloos geweest, want op het arbeidsbu reau kon men hun dadelijk meedeelen, welke nieuwe plaats in het bedrijfsleven er voor hen was ingeruimd. Ondanks dat het aantal gemobiliseerden in het begin van den wereldoorlog waarschijnlijk het dubbele bedroeg van thans, steeg de werkloosheid van twee tot vijf en twintig procent der overblijvende werkkrachten. Einde October 1939 had Duitschland niet alleen geen werk- loozen. maar het aantal „statistische werk- loozen" dat zijn de menschen, die door lichamelijke ongeschiktheid practisch tot permanente werkloosheid gedoemd worden was ten opzichte van een jaar geleden zelfs met de helft verminderd. De Duitsche regeering heeft in den loop van jaren nauwkeurig vastgesteld, waarop zij van iederen volksgenoot afzonderlijk re kenen kan. Evenals de soldaat zijn zak boekje heeft, zoo heeft iedere Duitsche ar beider zijn „arbeidsboek", waarin nauw keurig aangeteekend staat al hetgeen om trent zijn persoon wetenswaard lijkt. In zoo'n arbeidsboek kan men precies nagaan, wat de man geleerd heeft, welke examens hij heeft afgelegd, welke beroepen hij heeft uitgeoefend, hoe belangrijk de taak is. wel ke hij verricht, hoe zijn familieomstandig heden zijn enz. Vergrijpen tegen den ar beidsplicht als het wederrechtelijk opgeven eener betrekking of gevallen van grove na latigheid en plichtsverzuim worden in dit arbeidsboek zorgvuldig geregistreerd. Daar entegen wordt in de meeste gevallen in het arbeidsboek geen melding gemaakt van de lieten, die niet op het gebied van den arbeid liggen. Zelfs wanneer een arbeider de ge vangenis meermalen van den binnenkant heeft Ieeren kennen, zal men daarvan de vermelding in zijn arbeidsboek in den regel vergeefs zoeken. Men wilde echter op de hoogte zijn van de kennis en bekwaamheden der geheele bevolking en in de eerste plaats van hen die geen plaats in het bedrijfsleven inna men en dus ook niet over een arbeidsboek beschikken. Te dien einde heeft men een onderzoek ingesteld volgens het systeem eener volkstelling. Niet alleen Duitschers, maar ook buitenlanders en zelfs Joden moesten nauwkeurig verklaren, wat hun be roep was. welke andere beroepen ze eventu eel geleerd of uitgeoefend hadden, en over welke speciale kennis of liefhebberij zij be schikten. Op die manier kwam men van alle huisvrouwen te weten, waar ze door vóór haar huwelijk opgedane kennis of ervaring in het bedrijfsleven geplaatst konden worden. Tevens kwam men er achter, welke menschen men op de gbmakkelijkste wijze uit beroepen, die minder „lebenswichtig geoordeeld worden, kon „omscholen" naar andere beroepen. Men achterhaalde voorts hoeveel heele en halve deskundigen ter be schikking stonden op verschillende speci ale gebieden. Kortom, tengevolge van dit onderzoek weet men precies, hoeveel vrou wen er eventueel aan het naaien en breien gezet kunnen worden en hoeveel mannen, die op het oogenblik een doodgewone be trekking vervullen, eventueel als tolken in bezette gebieden belangrijke diensten kun nen verrichten. „Exporteeren of sterven!" In Duitschland moet het eerste mobilisa tiebevel nog verschijnen, ofschoon de oor log reeds ruim twee maanden aan den gang is. Het lijkt onwaarschijnlijk, dat er alsnog zoo'n bevel zal verschijnen. Men heeft geen lichtingen onder de wapenen ge roepen, doch voor iederen Duitscher indi vidueel bepaald, waar men hem het best gebruiken kon, aan het front of aan het „Heimatfront", dat wil zeggen in de fabriek. Militair voelt Duitschland zich onoverwin nelijk. Het kent daarom geen ander pro bleem dan zooveel grondstoffen in te voe ren als het noodig heeft om den oorlog ze gevierend te beëindigen. Deze grondstoffen kan het met niets anders betalen dan met de producten van zijn industrie. „Exporteeren of sterven!" heeft de Führer in den Rijks dag uitgeroepen. Scherper had hij de harde werkelijkheid van dit oogenblik niet kun nen formuleeren! Nadruk verboden. GROOTE VERKEERSSTAGNATIE. Hedennacht is de Alphensche Brug te ongeveer 1 uur aangevaren door de zandzuiger van de Graaf en Koeleman. De klok van de brug werd geheel ont wricht en het oor van de as is aangevaren, zoodat de schade belangrijk is. Thans wordt het verkeer door middel van schuiten overgezet. Het spreekt vanzelf, dat deze beschadi ging aan de Alphensche brug vandaag veel ongemak veroorzaakt op dit steeds zoo drukke punt. Reeds is een ongeluk er het gevolg van ge weest. Toen n.l. het overzetveer van J. Tromp den melkwagen van de Sierkan naar de overzijde wilde vervoeren, bleek deze wagen voor het veer te zwaar te zijn: zoo wel de schuit als de wagen verdwenen in de diepte. De twee op het veer zich bevin dende personen wisten er tijdig af te springen. Het verkeer voor auto's, wagens enz. wordt thans geleid over de gemeenten Zwammer- dam en Koudekerk, terwijl het tevens ge schiedt over de ponten aan Gouwsluls en Prinsenschouw. Daar de klap van de brug omhoogstaat, kan het scheepvaartverkeer gewoon door gang vinden. Men zal trachten de schade zoo spoedig mogelijk te herstellen, opdat het verkeer wederom gewoon doorgang kan vinden. DRIE KOEIEN OM EEN! Alhoewel er in het algemeen geen groote roep uitgaat van de prijzen die er voor het regee- ringsvee worden besteed, is het toch wel de moeite waard om te zien hoe de inkoopers van leger en blikvleeschkoeien op de veemarkten van alle zijden worden bestormd om zaken met hen te doen. Thans zijn twee categoriën werkzaam, want blik- en legervee wordt door verschillende per sonen gekocht en de heeren doen elkander geen concurrentie, terwijl de slager meestal weer in een andere klasse zijn inkoopen doet. Buiten al deze om. is er nog een aparte klas. Dit zijn de allerminste, die geheel buiten de consumptie vallen. Al deze verscheidenheden kan men momenteel aantreffen met een ander merk. Het zijn de goede vette beesten waarin de sla ger zijn initialen knipt als de koop gesloten is, terwijl voor den Etappendienst met E wordt ge merkt en de blikvleeschkoeien kan men onder kennen door een B op het kruis. De z.g. wrakke dieren houdt men gescheiden en merkt deze volgens de wet op de vee- en vleeschkeuring, met een X. Deze zijn bestemd voor diermeel. De laatste brengen gewoonlijk niet meer op dan de waarde van de huid en voor de blik vleeschkoeien. zooals we in ons vorig overzicht reeds mededeelden f. 70. tot f. 100.- Wtf troffen gister, hier op de Leidsche j veemarkt een veehouder die een 3 tal van deze voor het gebruik ongeschikt geworden j beesten verkocht voor f. 240. en weer een goede melkkoe voor dien prtfs kocht Dat was dus een ruil van drie koeien voor een! De omstandigheid dat men deze slechte koel en nu tot deze prijzen kan verkoopen heeft de handel in goed gebruiksvee heel wat bevorderd want bovengenoemd feit staat vanzelfsprekend lang niet op zich zelf. Over de geheele linie was er ook op het einde der week in gebruiksvee een goede handel, doch de guste koeien zonder melk werden slecht ver kocht. De slachtveemarkt was evenals begin der week zeer langzaam, met onveranderde prijzen. In jong fokvee verliep de handel in het alge meen lusteloos, met iets gedrukte, of zelfs la gere prijzen. Bovendien bleef er heel wat on verkocht. Nuchtere en vette kalveren bleven bij redelij ken handel aan de prijzen van begin der week. Op de wolvéeafdeeling was het aanbod zoowel op de Leidsche. als Leeuwarder markt vrij kort. tengevolge waarvan de handel, ondanks er voor export bijna niet wordt verkocht, toch tamelijk vlot en ruim prijshoudend verliep. De varkensmarkt is deze week geëindigd met een zeer flauwen handel te Leeuwarden en de noteering was gemiddeld een cent per k.g. lager dan vorige week. De vraag naar mestvarkens en biggen was over de geheele linie ook wat minder en de prijzen dalende. GEVEILDE PERCEELEN. Ten overstaan van notaris B. H. Stumpel te Leiden. Het huis. erf en tuin te Leiden. Utrechtsche Jaagpad 48 in bod: f. 1.900.- kooper de heer J. W. van Hagen, te Leiden voor: f. 2.090.-. Het winkelhuis en erf te Leiden. Haven 36 in bod: f. 6.900.- is niet gemijnd en niet gegund. Goedenmorgen. mevrouw, hebt U nooit eens een onbedwingbaren drang gevoelt U den rug te krabben

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 13