Opening opleidingsinternaat op Ypenburg - Tewaterlating O. 21
Vlucht uit Moskou
80ste JaargangLEiDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
ROMAN
van
MARLISE KOLLING.
42)
Het was nog vroeg in den ochtend, toen
«"Hert zich bij Gattersworth liet aandie-
nen maar de Engelschman bleek reeds bij
hand te zijn.' Zijn eerste vraag gold
(^aweta. Robert bracht hem van het ge-
?™rde op de hoogte en weldra zaten de
cht mannen tegenover elkaar, ditmaal
.?ie' als vijanden, maar vervuld van
Werzijdsche achting en vertrouwen. Zon-
p °°k maar iets te verzwijgen, vertelde
aan»' alles' wat zic^ sinds zUn bezoek
Moskou tusschen Lisaweta en hem had
i. Eerst nu kreeg Gattersworth
!™6enheid zich zelf een beeld te vormen
m v e tragische geschiedenis. Het viel
4 1 an<lers uit dan dat, wat Daisy hem
trachten bij te brengen.
Esrh hebt heel wat doorgemaakt, meneer
i„ 8". zei hij met oprechte deelneming
stem. „Jammer, dat miss Lohr dat
«n en
niet heeft geweten. Ik denk, dat zij
ander ook wel wat anders beoor
en daarmee ook anders gehandeld
^hebben'*'
Roberts gezicht verstarde. „Het is heel
vriendelijk van u, mister Gattersworth, dat
u Daisy in bescherming neemt. Ik vrees
evenwel, dat zij in dit opzicht volkomen
weldoordacht heeft gehandeld. Overigens
ligt het niet in mijn bedoeling haar aan
te klagen, want ikzelf ga tenslotte ook niet
vrij uit. Ik heb haar niet zóó lief gehad,
als men dat tusschen verloofden zou mo
gen verwachten. En daarom, mister Gat
tersworth ik hoop, dat Daisy en ik in
vrede uit elkaar zullen kunnen gaan. Ik
behoor nu bij Lisaweta von Bernekamp.
Zou ik Daisy kunnen spreken?"
„Een oogenblik ik zal eens even vra
gen, of zij al bij de hand is".
Gattersworth nam de hulstelefoon en
sprak een paar woorden met den portier.
Zijn gezicht verried een en al verbazing.
„Zoo dank u". Hij legde den hoorn op
den haak. „De portier vertelt me, dat
Daisy met den vroegen ochtendtrein naar
Weenen is teruggekeerd".
„Ze onttrekt zich dus liever aan een
onderhoud", constateerde Robert verachte
lijk.
Gattersworth keek zijn bezoeker zeer
ernstig aan. „Ik wil u wel bekennen, dat ik
Daisy lief heb, meneer Eschberg, maar
desondanks vind ik haar handelwijze niet
fair. Ik beloof u, dat ik er voor zal zorgen,
dat deze kwestie tusschen u beiden zoo
spoedig mogelijk wordt opgehelderd. Ik ga
vandaag nog naar Weenen terugHij
wierp een vluchtigen blik op zijn armband
horloge. „Ik heb nog voldoenden tijd om 't
vliegtuig te halen. Waar kan ik u de eerst
volgende dagen bereiken?"
„Stellig nog hier in Parijs ik zal zoo
gauw niet weg kunnen. U begrijpt, er is
nog van alles te doen. In de eerste plaats
moet ik wachten tot Lisaweta weer volko
men hersteld is".
„Ik wensch u alles goeds, meneer Esch
berg".
„Dank u, mister Gattersworth".
De twee mannen drukten elkaar de hand
Zij beseften beiden, dat iets een hechte
vriendschap tusschen hen in den weg stond
Daisy Lohr. Maar zelfs dat besef vermocht
hun wederzij dsche gevoelens van achting
en sympathie geen afbreuk te doen.
Vermoeid van de lange reis en geërgerd over
alles kwam Daisy laat in den avond in Wee
nen aan. Het gebeurde met Robert, Lisaweta
en Gattersworth had haar allerminst onbe
roerd gelaten. Zij had er meer dan genoeg
van en wilde er voorloopig niets meer over
hooren. Die mannen moesten eerst maar
eens tot kalmte komen. Met Gattersworth
zou zij het dan zelf wel klaar spelen.
Daar zij van haar ontijdige terugkomst
geen kennis had gegeven, werd zij door den
huisknecht met eenige verbazing ontvan
gen.
„O, juffrouw Daisy, wij hadden er geen
idee van, dat u vanavond al zou komen.
Mister Gattersworth is hier en die zei welis
waar, dat wij u vanavond konden ver
wachten
„Is mister Gattersworth al hier?" Daisy
begreep er niets van.
„Ja, hij wilde persé op u wachten."
Daisy trachtte tevergeefs een gevoel van
beklemming te onderdrukken. Zij voelde
zich haast verlegen in haar eigen huis.
Juffrouw Schellberg kwam haar met alle
teekenen van opwinding tegemoet. „Maar
kind, wat is er aan de hand? Gattersworth
zit al twee uur binnen met een gezicht, of
hij je aanstonds te lijf wil!"
.Ach, laat me, juffrouw Schellberg". Dai
sy's zenuwen waren tot het uiterste ge
spannen.
„Kind, je ziet er eenvoudig erbarmelijk
uit! Wil je niet eerst een oogenblik rusten?
Wil je thee?"
„Ik wil niets! Ik wensch alleen te worden
gelaten!"
„Ja, ja." Juffrouw Schellberg werd steeds
ongeruster. „Zal ik mister Gattersworth dan
zeggen, dat je je niet wel voelt? Wat is dat
ook voor een manier, om zoo laat op den
avond
„Ja, doet u dat maar. Ik heb vanavond
werkelijk geen zin...."
Op dit oogenblik echter werd de deur van
de bibliotheek geopend en stond Gatters
worth tegenover haar.
„Goeden avond, Daisy. Ik zit al eenigen
tijd op je te wachten!"
Hij deed een stap opzij en liet haar voor
gaan. In zijn hoffelijkheid lag een onuitge
sproken bevel. Met een angstig gezicht
stond Aline Schellberg voor de deur, die
Gattersworth voor haar neus had dicht
gemaakt.
„Ik heb Robert Eschberg gesproken, Dai
sy", begon Gattersworth. „Het blijkt, dat
die geschiedenis heel anders is dan jij mij
verteld hebt. Het is niet mooi, wat je ge
daan hebt, Daisy."
Daisy beet zich van wóede op de lippen.
Wat was dat nu toch alles voor een krank
zinnige verdraaiing van de feiten Waren
alle mannen er nu alleen nog maar om haar
verwijten te maken? „Misschien wil je wel
zoo goed zijn het aan iftij over te laten om
te beoordeelen, wat ik doen en laten moet!"
zei ze scherp. „Merkwaardig, dat jij je plot
seling geroepen voelt als verdediger van
Eschberg op te treden. Ik dacht, dat jij toch
alle reden had om over dezen loop van za
ken tevreden te zijn?"
„Je vergist je, Daisy. Ik zou blij zijn ge
weest, wanneer alles behoorlijk was ver-
loopen. Ik heb Robert Eschberg leeren
waardeëren, dat moet je goed begrijpen."
Daisy balde haar vuisten. „Begrijpen
Geen normaal mensch begrijpt immers iets
van dat krankzinnige gedoe praat me
niet meer over Robert Eschberg! Die denkt
misschien, dat hij er zoo gemakkelijk af
komt: Adieu Daisy, het spijt me, maar ik
vind een ander aardiger, ik heb je niet
meer -loodigO nee, Doug, zoo gemakkelijk
gaat dat niet! Laat hij die Lisaweta maar
trouwen, als hij dat dan persé wil maar
van m.j is hij nog niet af. Hij zal nog
v-eemd opkijken ik heb nog andere
pijlen op mijn boog."
„En wat zijn dat dan wel voor pijlen?"
Douglas Gattersworth vroeg het heel
kalm maar hij keek Daisy op een eigenaar
dige manier aan. Er scheen iets van ver
achting in te liggen en dat deed Daisy's
woede nog toenemen.
„Je weet waarschijnlijk niet, dat ik een
groot deel van het vermogen, dat ik van
mijn moeder erfde, in Robert's onderne
mingen heb gestoken. Vader heeft mij des
tijds daartoe geadviseerd. Wat denk je, dat
er gebeuren zal, als ik die credieten op
korten termijn opeisch?"
„Dat zal Robert Eschberg vermoedelijk
zeer ongelegen komen, Daisy."
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
PRINS BERNHARD heeft Zaterdagmiddag het nieuwe internaat van de
N.L.S. op het vliegveld Ypenburg officieel geopend. De Prins inspecteert de
leerling-vliegers. Naast den Prins de heer C. Kolff en generaal Reynders.
OVERSTROOMINGEN IN BUCKINGHAMSHIRE EN NORTHAMP
TONSHIRE tengevolge van hevigen regenval. De Havershambrug
in Buckinghamshire gedeeltelijk weggespoeld.
DE VOETBALWEDSTRIJD D.W.S.AJAX eindigde in een 5—1
overwinning van D.W.S. Tijdens een aanval op het D.W.S.-doel,
roept keeper Bruist: „Tot hie r toe en niet verder".
HR. MS. „O 21" IS ZATERDAG VAN DE WERF VAN DE
KONINKLIJKE MAATSCHAPPIJ „DE SCHELDE" TE
WATER GELATEN. DE NIEUWE ONDER-
ZEEËR GLIJDT TE
WATER.
HET ENGELSCHE KONINGSPAAR bezichtigde verschillende sta
tions van de ballon-versperring te Londen. De Koningin bekijkt vol
belangstelling een ballon.
GASMASKERS VOOR DIEREN.
PARIJSCHE DAMES BIJ HET KOOPEN VAN EEN GASMASKER
VOOR HAAR HOND.
GENERAAL GAMELIN (rechts) bij zijn bezoek aan het hoofdkwartier der
Britsche troepen in Frankrijk. Links generaal Gort, opperbevelhebber van
het Britsche leger.
