Aanbieding van bazuinen en bekkens Soerabajas 25ste jaarmarkt
LEID5CH DAGBLAD
Tweede Blad
[Vlucht uit Moskou
80ste Jaargang
FEUILLETON
ROMAN
van
MARLISE KOLLING.
37) 1
Helena Trubetzkoy kwam ruischend het
vertrek binnen. Haar gezicht leek nog
stroever.
.Mademoiselle Bernekamp heeft van
ochtend ontslag genomen uit haar betrek
king. Zij zal niet meer in het atelier terug-
keeren. Ik acht het gewenscht jullie daar
van op de hoogte te stellen en ik verbind
daaraan het verbod om eventueele nieuws
gierige vragen, van wie dan ook, in ver
band met dit ontslag te beantwoorden. Wie
er prijs op stelt aan het atelier verbonden
te blijven, zal goed doen zich hieraan te
houden en bovendien elke relatie met
mademoiselle Bernekamp te verbreken. Ik
wensch in geen geval, dat de reputatie van
het atelier nog verder afbreuk wordt ge
daan. Allen goed begrepen?"
Met haar zwarte, doordringende oogen
keek zij elk lid van het personeel afzon-
derlijk aan. Niemand durfde iets te zeggen.
Ninette en Lucilla hadden moeite haar
tranen te bedwingen. Nooit meer met Lisa
weta te zamen komen? En als zij nu eens
m kommervolle omstandigheden verkeer-
oe. Zoo lang zou zij wel niet van het ge
spaarde geld kunnen rond komen. Wat
moest er nu van haar worden? Beide meis
jes vroegen het elkaar fluisterend, nadat
allen weer aan het werk waren gegaan. Er
moest iets heel ernstigs met Lisaweta ge
beurd zijn, anders zou madame Trubetz
koy zich niet zoo onbarmhartig hebben ge
toond.
„En toch ga ik vanavond na sluitingstijd
naar haar toe", zei Lucilla koppig. „Ik kan
toch een landgenoote maar niet zoo in
den steek laten!"
„En als Helena er achter komt? Je weet,
ze kan niet hebben, dat men in strijd met
haar bevelen handelt."
„Daar behoeft ze niet achter te komen,
Ninette ik kan eenvoudig niet anders.
Ik zou geen rustig oogenblik meer hebben,
als ik Lisaweta zoo aan haar lot overliet."
Ninette gaf Lucilla plotseling een kus,
„Ik ook niet, Lucilla. ik ga met je mee!"
De D-trein WeenenParijs kwam hij
gend in het station tot stilstand. Galant
hielp Gattersworth Daisy uitstappen.
Sinds den vorigen avond beteekende zij
voor hem meer dan de charmante jonge
vrouw, met wie het zich loonde uit tijdver
drijf wat te flirten. Zij was waard, dat er
om haar gestreden werd. Misschien liet zij
Eschberg toch nog loopen. Hoewel hij er
niet met haar over had gesproken, hoopte
hij het van harte. Zij zou een uitstekende
vrouw vooi hem zijn. waarmee hij zich ook
overal in Engeland zou kunnen laten zien.
Weliswaar bezat zij een paar minder goede
eigenschappen, die zij nog zou moeten af
wennen, maar dat was van later zorg. Zij
zou er zich wel bij neerleggen, wanneer zij
eenmaal tot de ontdekking was gekomen,
dat als zijn liefde ten spijt, haar wil voor
hem niet steeds wet kon zijn.
„Zou je me nu niet eens willen vertellen,
lieve kind, wat je eigenlijk in Parijs wilt?"
vroeg hij, toen zij samen in een taxi naar
het hotel reden. „Wat is het doel van deze
geheimzinnige reis?"
Daisy kneep haar oogen half dicht.
„Iets zeer belangrijks, Doug. Voor jou en
mij misschien zelfs wel een levensbelang.
Ik sta op het punt mijn verloofde te ont
maskeren". Zij vertelde Gattersworth, wat
zij bij het laatste bezoek van Robert had
opgemerkt.
„Maar wat denk jij dan nu te doen?"
vroeg Gattersworth, niet begrijpend.
Daisy's gezicht verstarde van haat. „Wat
ik denk te doen? Ik ben van plan er voor
goed een eind aan te maken. Ik zal er voor
zorgen, dat dat schepsel onschadelijk wordt
gemaakt! Zij heeft al genoeg op haar kerf
stok. Waarschijnlijk is de politie hier nog
niet van haar verblijfplaats op de hoogte.
Wie weet onder welken naam zij zich hier
schuil houdt".
„En wil jij dat nu alles zelf ter hand
gaan nemen?" Gattersworth vroeg het
gemelijk en verbaasd tegelijk.
„Natuurlijk! Wie zou het anders moeten
doen? Ik ben toch tenslotte degene, die de
dupe van haar praktijken is geworden?"
„Neem me niet kwalijk, Daisy, maar dat
dunkt me voor een dame toch een weinig
verheffende taak".
Daisy wierp het hoofd in den nek. „Ver
heffend? Wat heeft dat er mee te ma
ken? Ik wil Robby alleen maar eens laten
zien, wie van ons beider, het sterkst is".
Gattersworth zweeg. Hij vond, dat Daisy
al weinig reden hai zich over Eschberg's
handelwijze verontwaardigd te toonen,
maar hij wachtte zich er wel voor deze
meening onder woorden te brengen. Als
Daisy haar verloving wilde verbreken
uitstekend, hij zelf wenschte niets liever.
Alleen de wijze, waarop zij zich in deze
geschiedenis meende te moeten mengen,
stuitte hem tegen de borst.
Bij hun aankomst in het hotel liet Daisy
hem voorloopig alleen. Zij had verschrik
kelijk veel te doen, verzekerde ze. Er zou
waarschijnlijk heel wat tijd mee gemoeid
zijn om achter het adres van die Lisaweta
Finschow te komen.
Douglas Gattersworth voelde zich ern
stig te kort gedaan. Hij had zich dezen
eersten ochtend in het kostelijke Parijs
met Daisy heel anders voorgesteld. Wat
moest hij nu beginnen? Er bleef niet veel
anders over dan een wagen te huren en
zich naar het Bois te laten rijden, daar
ergens te ontbijten en dan maar weer naar
de stad terug te keeren. Misschien kon hij
vanmiddag wel eens een bezoek brengen
aan de Engelsche club of aan zijn kennis
sen op het Britsche gezantschap
„Atelier Trubetzkoy, madame?" vroeg de
portier, bij wien Daisy haar licht opstak.
„Dan doet u het beste een taxi te nemen.
Ik zal den chauffeur wel even inlichten".
Helena Trubetzkoy zat juist midden In
een belangrijke bespreking, toen de boek
houder haar een briefje in gesloten cou
vert bracht. „Daar is een dame, die u
wenscht te spreken".
„Ik heb tocl. op het oogenblik geen
tijdGeërgerd scheurde Helena Tru
betzkoy het briefje open. „Daisy Lohr.
Weenen" las zij in drukletters en daar
onder waren vluchtig een paar woorden
gekrabbeld: „verzoekt om een onderhoud
inzake Lisaweta Finschow".
Finschow? haar onbekend. Maar Li
saweta, ja, ja, zij had een Lisaweta in
haar dienst gehad, Lisaweta von Berne
kamp.
Zij excuseerde zich bij haar bezoeker:
„Ik ben direct weer bij u."
Daisy Lohr werd door verschillende gan
gen geleid. Jonge meisjes in lange, witte
jassen en haastige loopjongens passeerden
haar. Eindelijk stond zij tegenover Helena
Trubetzkoy.
De voormalige Russische gravin ontving
haar met de vriendelijke terughoudend
heid eener vrouw van de wereld.
„Waar mee kan ik u van dienst zijn, juf
frouw Lohr?" Zij sprak vloeiend Duitsch,
zij het met een scherp Russisch accent.
„Gaat u zitten rookt u?"
„Dank u, ik wil niet te veel van uw kost
baren tijd in beslag nemen."
Daisy Lohr voelde zich niet geheel op
haar gemak. Die Helena Trubetzkoy had
zooiets superieurs.
„Ik zag dezer dagen in een tijdschrift
een bekroonde foto van uw atelier. Zij was
werkelijk buitengewoon."
„Ach vond u?" Helena Trubetzkoy
glimlachte erkentelijk. Wat een omwegen
bewandelde die jongedame. Om haar een
compliment te maken, zou ze toch wel
niet uit Weenen hierheen zijn gekomen. Zij
wachtte zwijgend op hetgeen zeker nog wel
zou volgen.
„Zoudt u mij misschien willen zeggen,
wie voor deze foto als model heeft gediend?
vroeg Daisy.
„Als regel geven wij daarover bij voor
keur geen inlichtingen."
„Ik zou u vriendelijk willen verzoeken in
dit geval een uitzondering te maken. Ik
heb reder, om aan te nemen, dat de, op de
foto vastgelegde handen aan een zekere
Lisaweta Finschow toebehooren.
(Nadruk verboden).
.(Wordt vervolgd).
MET DE ENGELSCHE TROEPEN ERGENS IN FRANKRIJK. SCHOTSGHE
SOLDATEN DOEN INKOOPEN.
DE COMPAGNIE INFANTERIE die in een schoolge
bouw aan de De Gheynstraat in den Haag gelegerd is,
ontving van de buurtbewoners een viertal bazuinen en
een stel bekkens ten geschenke. De hoornblazers geven
op de nieuwe instrumenten een nummer ten beste.
HET NIEUWE POLITIEGEBOUW OP DE MARKT
TE 'S-GRAVENZANDE, DAT DOOR DEN
BURGEMEESTER OFFICIEEL
WERD GEOPEND.
HET FINSCHE STOOMSCHIP „EMMI" dat gistermiddag te Amsterdam aankwam,
bracht de overlevenden mede van het Noorsche m.s. „Gressholm", dat op een mijn is ge-
loopen en gezonken. De geredden aan tafel in het Zeemanshuis. Rechts de kapitein van
het verongelukte schip
OP DE.BOERDERIJ VAN DEN HEER G.,\. DEN HAAN,
ROTTERDAMSCHEWEG 3 TE RIJSWIJK (Z.-H.)
heeft een geit zich ontfermd over een bip^Ptje
IN EEN VAN DE GROOTSTE BLIKFABRIEKEN van ons land
wordt momenteel druk gewerkt aan de vervaardiging van de
10.000.000 blikken, die van regeeringswege, gevuld met tomaten
soep, in den handel zullen worden gebracht.
SOERABAJA'S 25e JAARMARKT GEOPEND. In Indië zit men, hoewel men natuurlijk ook daar zeer den druk der tijden voelt,
niet bij de pakken neer. Zoo werden b.v. de plannen om het feit, dat de 25e Soerabajasche jaarmarkt zou worden geopend, extra te
herdenken, volledig uitgevoerd. De jaarmarkt bij avond.
