Gouden huwelijksfeest
De strijd om het bestaan
Engeland's hoofdstad in
oorlogstijd
Italië, Duitschland en Rusland
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Dinsdag 26 September 1939
VISSCHERIJ-BERICHTEN
Hoe Duitschland bezuinigt
GEMENGD NIEUWS
De Londenaars keeren terug tot den natuurstaat
Onze Berlijnsche correspondent schrijft
ons:
Hulsvrouw! Gij dient thans bij de ver
vulling van uw huishoudelijke plichten nog
op allerlei raadgevingen te letten. Bedenk
echter, dat het er hierbij ln de eerste plaats
om gaat, voor u en uw gezin het Juiste aan
deel der beschikbare levensmiddelen te ga
randeeren. Zorg om het dagelijksch brood
behoeft gij niet te koesteren.
Ziedaar de slltzln van een twaalftal ge
drukte raadgevingen aan de Berlijnsche
hulsvrouwen, welke verband houden met
het feit, dat men voor de eerstvolgende vier
weken niet langer één, maar zes verschil
lende distributiekaarten krijgt om ln de
verschillende behoeften van het huishou
delijk leven te voorzien.
Het nieuwe distributiesysteem bevat
eenige kleine lichtpunten. Zoo zijn de
[kaarten veel handiger geworden en het
tljdroovende afknippen van genummerde
vierkantjes door den winkelier behoort zoo
goed als tot het verloden Voor de heeren
der schepping is het verder een uitkomst,
dat de bepaling van alle vijf maanden één
stukje scheerzeep weggevallen is en dat wij
voortaan maandelijks zelfs recht hebben op
niet minder dan drie stukken scheerzeep.
Hoe groot die stukken wel zullen uitvallen
blijft voorloopig een raadsel.
Tegenover deze lichtpunten staan echter
verschillende schaduwzijden. In de eerste
plaats wordt er ln het vervolg geen volle
melk meer ter beschikking gesteld van vol
wassenen, met uitzondering dan van Jonge
moeders. Kinderen tot den leeftijd van 6
Jaar krijgen drie kwart liter melk per dag,
kinderen van 6 tot 14 Jaar een kwart liter.
Kaas wordt nog slechts ln een hoeveelheid
van ruim een half ons per week verstrekt,
aan margarine ontvangen volwassenen één
en een kwart ons per week, aan boter vier
vijfde ons, aan spek en reuzel te zamen
krijgt men ruim een half ons per week.
Brood, dat voortaan ook alleen nog maar
op kaarten verkocht wordt, krijgt men ln
een hoeveelheid, die ln den regel te groot
zal blijken. Aan vleesch en vleeschwaren
als worst enz. ontvangt men oen pond per
week, terwijl voor alle andere levensmidde
len de beschikbare hoeveelheden van week
tot week worden vastgesteld.
Een der meest Ingrijpende veranderin
gen ls voorts, dat men ln Duitschland
voortaan niet meer zonder distributiekaar
ten ln een restaurant kan eten. Men had
laten doorschemeren, dat het eten in res
taurants voorloopig aan geen beperkingen
onderworpen zou worden, nadat men de
restaurateurs verplicht had, hun lnkoopen
met 40% te verminderen. Er schijnt over
deze regeling echter nogal wat ontevreden
heid bestaan te hebben, welke niet heele-
maal ongerechtvaardigd te noemen is. De
vrijgezellen Immers, die in het Derde Rijk
allesbehalve gezien zijn, geraakten hierdoor
tegenover het gewone gezinsleven in een
uitgesproken bevoorrechte positie. Verder
konden al degenen, die daar het geld toe
hadden, ln een restaurant eten, wat ze
wilden, terwijl de minder goed gesitueerde
de lasten der opgelegde beperkingen moest
dragen.
Vandaag hebben wij op onze oude distri
butiekaart ons wekelijksch kofflerantsoen
van een vol.... kwart ons gehaald en we
weten op het oogenblik zelf niet, of we
voor den Zondag nog eens een „bakje
troost" zullen zetten, dan wel of wij onze
128 koffieboonen de Berlijner heeft na
melijk uitgerekend, dat er 128 koffieboonen
ln een kwart ons gaan als een historisch
document op onze schrijftafel zullen plaat
sen. Want het ls voor den laatsten keer, dat
we koffie ontvingen. Voortaan mag er ln
Groot-Dultschland geen koffie meer ver
kocht worden en in plaats daarvan krijgen
we één en kwart ons gebrande gerst in de
week!
Het vorig jaar heeft Hermann Goering
op het partijcongres te Neurenberg niet
zonder trots verklaard, dat Duitschland,
dank zij het vierjarenplan, desnoods een
dertigjarigen oorlog kon voeren. Een paar
weken geleden heeft de generaal-veld-
maarschalk nogeens verzekerd, dat er op
het gebied van de levensmiddelenvoorzie
ning in Duitschland om zoo te zeggen geen
vuiltje aan de lucht was. In zijn rede te
Danzig Het Hitler echter heel wat minder
optimistische klanken hooren. En de
Filhrer schijnt blijk gegeven te hebben van
beduidend meer werkelijkheidszin dan zijn
gevolmachtigde voor het Vierjarenplan!
Schraalhans is keukenmeester in het
Derde Rijk! Dit is feitelijk niets nieuws,
maar zoo strak hebben we den riem toch
nog nooit hoeven aan te trekken als op
het oogenblik. Zeker, men hoeft niet te
verhongeren, want brood ls er genoeg en
aardappelen zijn er zelfs overvloedig ver
krijgbaar. Maar dit danken wij alleen aan
het uitzonderlijke feit, dat Duitschland
twee jaar achtereen een record graan- en
aardappelenoogst heeft gehad. Op hetzelf
de oogenblik. dat deze belde oogsten of ook
maar één van belde ernstig tegenvalt, ls
het gebrek nauwelijks te keeren. Het lijkt
bovendien een open vraag, of het beschik
baar gestelde minieme beetje vet op den
duur niet absoluut ontoereikend zal blijken
vooral voor jonge kinderen, voor wie tot 6
jaar geen margarine en tot 14 Jaar geen
reuzel of spek ter beschikking wordt gesteld
Wanneer we het poovere lijstje contro
leeren van het schijntje levensmiddelen,
dat Duitschland aan zijn bevolking ver
strekt. dan komen ons onwillekeurig aller
lei triomfantelijke beschouwingen en op
timistische statistieken voor den geest,
waarmee de propaganda sinds jaar en dag
de bevolking heeft wijsgemaakt, dat er
telkens weer nieuwe triomfen te vieren wa
ren op het gebied der onafhankelljk-ma-
king van het Duitsche volk van den invoer
van levensmiddelen uit het buitenland. De
propaganda is we hebben daar al meer
malen op gewezen in dit opzicht beslist
te ver gegaan en schrikte er zelfs niet voor
terug om een soort van hoerastemmine te
kweeken. waarvoor op zijn minst heel
weiniv reden bestond. On hef oogenblik
moet, dit. noodzakelijkerwijze lelden tot een
sterken terugslag g'ne.rvan de uitwerking
heel makkelijk een zekere neerslachtig
heid en zelfs ontmoediging zou kunnen
«tin.
De lofliederen op de successen van den
„productieveldslag" waren echter zeer zeker
niet uitsluitend propaganda. Duitschland
heeft zijn landbouw Inderdaad geweldig be
vorderd en ofschoon men de gevolgde me
thode kan becrltlseeren, Ja, ofschoon men
zelfs spreken kan van een economisch nau
welijks te verantwoorden systeem, staat het
onomstootelijk vast, dat de Duitsche land
en tuinbouw, veeteelt en zuivelindustrie in
staat zijn om de behoeften van het Duit
sche volk tot groote hoogte te dekken, ook
al is het officieel aangegeven getal van
85% hoogsten van toepassing op een be
reids door allerlei maatregelen beperkte
nationale behoefte.
Het is onze stellige indruk en we zou
den onze opvatting met tal van ernstige
statistieken kunnen staven dat de rant
soenen, welke de regeering op het oogen
blik aan het Duitsche volk verstrekt, be
perkter zijn dan ln verband met de be
schikbare voorraden en geraamde oogsten
noodzakelijk ls. Men kan zich natuurlijk
op het standpunt stellen, dat men met zijn
voorraden zoo zuinig mogelijk omspringt,
omdat tenslotte een zeer slechte oogst
steeds tot de mogelijkheden behoort, ter
wijl het ook nog lang niet vaststaat, of de
luchtoorlog misschien in staat ls om land
bouw en veeteelt ernstig te belemmeren,
maar niettemin zou het ons niet verbazen,
wanneer er binnenkort een geweldige pro
pagandistische campagne op touw gezet
zou worden tegen het perfide Albion, dat
door zijn blokkade slechts oorlog voert te
gen vrouwen en kinderen
(Nadruk verboden)
AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN.
De 13-Jarlge jongen, die Vrijdagmorgen
bij een aanrijding op den Benoordenhout-
scheweg te 's-Gravenhage ernstig gewond
werd cn naar het Diakonessenhuis Bronovo
ls overgebracht ls daar gisteren aan zijn
verwondingen bezweken.
KIND VAN GROOTE HOOGTE IN HET
WATER GEVALLEN EN VERDRONKEN.
Bij het spelen op een balie aan de Kromme
Nieuwegracht te Utrecht is een vierjarig
jongetje van groote hoogte op een werf ge
vallen en vervolgens in het water terecht
gekomen. Een voorbijganger sprong terstond
te water en bracht het kind ln bewuste-
loozen toestand aan den wal.
Hoewel twee geneesheeren gerulmen tijd
kunstmatige ademhaling toepasten, mocht
het niet meer gelukken de levensgeesten
bij het kind op te wekken.
HET AUTO-ONGELUK TE LONNEKER.
De 17-jarige J. de Jong. die Zaterdag
avond bij de autobotsing te Lonneker zeer
ernstig gewond werd, is ln het ziekenhuis
„Ziekenzorg" te Enschedé overleden.
Het ls gebleken, dat zich ln de auto vijf
Jongens van 15 tot 17 jaar hebben be
vonden.
De wagen behoorde aan den vader van
een der jongens. De 19-jarlge monteur W
bestuurde de auto.
Hij reed, naar uit het onderzoek der po
litie is komen vast te staan, met zeer groote
snelheid en verloor in een bocht de macht
over het stuur.
Leiden'» Speciaalzaak v. verwarming
JAN DE NIE£ ZONEN
LEIDEN
K. RAPENBURG 10 - HEERENGRACHT 112
Ook Uw zaak voor een goede Haard,
Haardkachel of Kachel.
Smederij sindS 1864 -
290
MIDZA-bons.
(Ingea. Med.)
NOODLOTTIGE VAL.
Gistermiddag om half vijf is de echtge-
noote van den heer W. Damen in het café
„Maurickzicht" te Vught (N.Br.i op de trap
uitgegleden en gevallen. Zij kwam zoo on
gelukkig terecht, dat ontboden geneeskun
dige hulp niet meer mocht baten Korten
tijd later is zij overleden.
BUITENLANDSCH GEMENGD.
TROPISCHE REGEN IN CALIFORNIE.
Tengevolge van een heftlgen regenval in
Zuid-Califomië zijn dertig personen om
het leven gekomen.
VISCHPRIJZEN.
IJMUIDEN, 26 September. 1939.
Tong f. 1.90—0.92 per kg.; Kleinschol f. 305;
8char f. 7.20—5.10 per 50 kg.
Besomming K.W. 77 f. 17.
Mussolini zou reeds in 19SS aan
den Russischen ambassadeur te
Rome beloofd hebben Hitler in
zijn antl-bolsjewlstlsohen koers te
matigen.
(Van onzen Romeinschen correspondent).
Wie het nuchtere realisme kent, waar
mede het moderne Italië de politieke ge
beurtenissen en de Internationale ontwikke
ling in het licht van zijn welbegrepen
nationale belangen pleegt gade te slaan,
kan noch verwonderd, noch teleurgesteld zijn
geweest over de Italiaansche houding ten
aanzien van het geïmproviseerde verschij
nen van Sovjet-Rusland op het Poolsche
oorlogstooneel: demonstratieve kalmte,
waarvan de oogenschljnlljke onverschillig
heid slechts werd getemperd door de vol
doening van den toeschouwer, die aan
wezig is bij een match, waarvan zijn be
rekeningen en voorspellingen juist zijn ge
bleken. Immers reeds op 5 September had
men het hier dienstig geoordeeld ln een der
grootste dagbladen een historisch overzicht
te geven over de ontwikkeling van wat men
noemt de Italiaansch-Russische vriend
schap. In het genoemde hoofdartikel werd
uiteengezet, dat de voor de overige wereld
en de „Westersche kanselarijen" zoo
totaal onverwacht gekomen toenadering
tusschen Sovjet-Rusland en Duitschland ln
feite reeds eenige jaren geleden, „op het
zelfde oogenblik, dat de Westersche kanse
larijen haar noodlottige activiteit verdubbel
den, waarvan men thans de rampzalige ge
volgen ziet", werd voorbereid en ingeleid,
dank zij den vooruitzlenden blik van den
Duce. Uit de aangehaalde documenten blijkt
zelfs dat Mussolini reeds ln 1933 den toen-
maligen bolsjew'.stischen ambassadeur te
Rome en tegenwoordigen staatssecretaris te
Moskou Potemkin de formeel» verzekering
gaf. voortdurend al zijn Invloed bij Hitler
aan te wenden, teneinde den Führer in diens
klaarblijkelijk antl-bolsjewlstlschen koers te
matigen. Een hechter worden van de
Dultsch-Russische verstandhouding en sa
menwerking moest dus reeds a priori in
Italië gunstig worden opgenomen.
Hierbij komt, dat de onmiddellijke aanlei
ding tot de Russische hulpverleening aan
Duitschland in de recente toenadering der
Moskousche heeren tot Japan moet worden
gezien en dat is eveneens een kolfje naar
de hand van fascistisch Italië. Mussolini
had zich immers ten opzichte van het land
der Rijzende Zon veel sterker geëngageerd
dan zijn „As"-genoot, zoodat hij door een
mogelijke verkoeling in de verhouding tus
schen Duitschland en Japan Inderdaad in
een moeilijk delemma zou zijn geraakt. Dit
gevaar schijnt thans te zijn geweken en
een gecoördineerde samenwerking tusschen
de voornaamste tegenspelers ln het Verre
Oosten, die bij een geliquideerd of tot mach
teloosheid gedoemd Polen, via Duitschland
met de overige landen van de „as" één
hecht blok over twee continenten kunnen
vormen, zou zich heel goed aanpassen bij
het bekende verzet van den Duce tegen het
op behouden gerichte streven van het
Pritsche wereldrijk.
Bovendien Wordt in Italiaansche kringen
met. voldoening kennis genomen van de uit
gesproken neutraliteitspolitiek van alle
Balkanlanden en overstaten van de Middel-
landsche Zee. Men is er van overtuigd, dat
zelfs de landen, die door een alliantiever
drag met Engeland zijn verbonden en zich
oorspronkelijk ook als in staat van oorlog
met Duitschland verklaard hadden, zooals
Egypte of Irak. thans niet meer geheel ach
ter Engeland staan, terwijl de derde Engel-
sche „bondgenoot", Turkije, er de voorkeur
aan zou geven, ln goede verstandhouding
met den Russischen „vriend" te blijven
leven. De overige twee door Groot-Brlt-
tannlë gegarandeerde landen. Roemenië en
Griekenland, ziet men tengevolge van de
door het Russische ingrijpen ontstane
situatie aan alle Britsche invloeden geheel
onttrekken. Onder deze omstandigheden
heerscht hier de opvatting, dat Italië de
leiding zou moeten nemen ter vorming van
een neutraal Balkan-blok, eenigszins in na
volging van de succesrijk gebleken politiek
van het Oslo-blok en aldus alle mogelijkheid
tot uitbreiding van den oorlog naar het ge
bied van de Mlddellandsche Zee in den kiem
zou kunnen smoren. Het wegnemen van het
sedert de verovering van Albanië door Italië
in Griekenland heerschende wantrouwen en
het bepleiten van een hervatting der diplo
matieke betrekkingen tusschen Joego-Slavië
en Sovjet-Rusland voegen zich al evengoed
in het kader van deze politiek als de recente
erkenning van het nieuwe Slowakije door
de Russische regeering.
In het licht van deze overwegingen wordt
het begrijpelijk, dat de Italiaansche houding
ten opzichte van den Duitschen bondgenoot
ln de laatste dagen minder behoedzaam
objectief blijkt en de bestaande sympathie
scherper accentueert. Sedert de rede van
Hitier te Danzig vooral is het consigne aan
de fascistische pers, het Duitsche streven tot
consolidatie van de nu geschapen situatie
en tot een op dezen grondslag te sluiten
algemeenen vrede natuurlijk met weder-
goedmaking van het laatste onrecht van
Versailles, ook ten opzichte van Italië uit j
alle macht te steunen. Aan deze plotseling
weer duidelijk wordende gedragslijn van
Italië wordt geen afbreuk gedaan door wel
overwogen uitingen van respect of beleefd- I
held tegenover de Westelijke mogendheden,
zooals de overigens reeds iang besloten be
noeming van den soepelen en sympathieken
vroegeren ambassadeur te Warschau Bas-
tianlnl tot Itallaanschen ambassadeur te
Londen.
De hier geschetste warme verdediging van
het Duitsche „vredesoffensief" wil evenwel
niet zeggen, dat men deze actie kans van
slagen geeft. In dit opzicht heerscht in de
officieele kringen eerder een sterk en bitter
pessimisme, zoodat het misschien niet ver
keerd ls, in de verdediging van dezen vrede
een voorbereiding te zien van eigen positie
in den te duchten voortgezetten oorlog. Voor
dezen mogelijk dreigenden oo«og houdt zich
het land dan ook kennelijk paraat, ofschoon
de Duce zijn volk zeker niet vrijwillig aan
acuut krijgsgevaar zal bloot stellen alvorens
de wijnoogst, die in vollen gang is, te heb
ben binnengehaald. Voor dezen wijnoogst
of „vendemmia", een nationaal volksfeest
van de grootste beteekenis, alsmede voor den
zaai van het nieuwe graan, zijn op het
oogenblik aanzienlijke troepenafdeelingen
met verlof. Zoodra deze meest belangrijke
grondslag van het zuidelijke volksleven,
brood cn wijn. zal zijn veiliggesteld, is ook
het Italiaansche volk definitief gereed voor
een eventueel niet meer te vermijden oorlog.
(Nadruk verboden).
- -Naar-bed als de duisternis valt en
opstaan als het lleht wordt. En na
eiken nacht, die voorbU gegleden
is. ls de eerste gedachte: „Weer
geen luchtaanval! Wanneer zou
het er eindelijk eens van komen?"
(Van onzen Londenschen correspondent).
(Vertraagd door de censuur).
Londen, 21 September. Een mensch went
aan alles. Drie weken na het uitbreken van
den oorlog geeft de gemiddelde Londenaar
er zich nauwelijks meer rekenschap van dat
niet alleen het uiterlijk van zijn stad maar
ook de inrichting van zijn persoonlijke
leven geheel veranderd zijn. De nieuwigheid
van het Londensche leven in oorlogstijd is
er reeds af en ledereen heeft zich met een
verrassend gemak aan de veranderde om
standigheden aangepast. Men is zich nau
welijks meer bewust dat alles nog geen drie
weken geleden zoo heel anders was, men
weet niet beter of het ls altijd zoo geweest
en zal altijd zoo blijven. Zoo elastisch en zoo
snelwerkend is het menschelljk aanpas
singsvermogen.
Het is een goed ding want de nieuwe
omstandigheden hebben ons Londenaars
gedwongen met tal van ingeroeste gewoon
ten te breken en van tal van vertrouwde en
geliefde dingen af te zien Het begint al
dadelijk met het afloopen van den wekker.
In mlllloenen huizen vindt deze elke dag
weer even onplelzlge gebeurtenis plaats op
een uur dat in vredestijd nog door geen ander
eeluid verstoord zou worden dan het ge
snork van menschen, die in zalige onbewust
heid weten, dat zij nog ln geen tijden uit
de veeren hoeven. Vrijwel iedereen staat
veel vroeger op en wel om de eenvoudige
reden, dat hij gedwongen wordt vroeger
naar bed te gaan. Daar de cinema's in cen
traal Londen reeds om zes uur 's middags
dichtgaan, de verkeersmiddelen sterk be
perkt zijn en het uitgaansleven dientenge
volge vrijwel geheel tot stilstand is gekomen,
bestaat er immers geen aanleiding meer om
laat naar bed te gaan. Voor tallooze Londe
naars ls er bovendien nog een andere goede
reden om vroeger dan gewoonlijk het gezel
schap van Morpheus te zoeken. ZIJ kunnen
na zonsondergang ook in hun eigen huizen
niets doen. De fabrikanten van „verduiste
ringmaterialen". speciale gordijnen, zwart
papier etc., zijn namelijk zoo overstroomd
met werk, dat er weken over heen gaan voor
bestellingen worden uitgevoerd. Ikzelf zit
bijvoorbeeld ook nog steeds zonder mijn
reeds weken geleden bestelde gordijnen, met
het gevolg, dat ik 's avonds geen licht kan
opsteken. Zou ik het wel doen en zouden de
dekens, oude hemden en al de andere
vreemde zaken, waarmee ongelukkigen zoo
als ik hun ramen behangen, ook maar een
straaltje licht doorlaten, dan kan ik er zeker
van zijn onmiddellijk een politieagent of een
„airraidwarden" aan de deur te hebben En
dat ls een risico dat men beter niet kan
loopen gezien de bijzondere strenge straffen,
die er op de overstreding van de verduiste-
ringsbepalingen zijn gesteld. Liever geen
licht en vroeg naar bed dan de maximum
straf van 100 pond sterling boete en/of drie
maanden gevangenisstraf. Zoo is het dus
een van de eerste „beschavende" bewerkin
gen van den oorlog dat hij ons dwingt in
onze daglndeellng weer tot den natuurstaat
terug te keeren, opstaan met het licht en
naar bed gaan met de duisternis.
Het onbehoorlijk vroege uur, waarop de
wekker afloopt, is echter niet het eenige wat
er ons al dadelijk bij het ontwaken aan
herinnert dat het uit is met de goede oude
c'a^en van den vrede. Het blijkt eiken dag
opnieuw uit een onnoemelijk aantal dingen
die zoo heel ander zijn dan vroeger. Zoo
bijvoorbeeld de eerste gedachte die zich in
ons nog slechts gedeeltelijk ontwaakte brein
opdoet. In vredestijd was die bij ml) altijd:
„Wat voor weer zou het zijn?" Tegenwoordig
is het eerste wat ik denk: „Al weer een
nacht zonder luchtaanvallen. Wanneer zou
het er nu eindelijk eens van komen?" De
gedachte die daarop volgt staat al evenzeer
in het teeken van de veranderde tijdsom
standigheden; wat mij ln vredestijd na het
weer het meest Interesseerde bij het ontwa
ken was de post. Niemand schrijft meer.
de menschen hebben het te druk, velen van
hen zijn spoorloos verdwenen, sommige naar
het front of een garnizoen, waarvan de lig
ging strikt geheim wordt gehouden. Weer
anderen hebben ergens in de veilige provin
cie een toevluchtsoord gezocht. Ook uit het
vaderland komt zelden een brief. Waarom?
Ik weet het niet. De censuur misschien of
vertraging bij de post. Het doet er ook wei
nig toe. schijnt onbelangrijk ln deze wilde
tijden. Na de post, die niet komt, komen de
kranten eraan herinneren dat wij in een
nieuwe wereld leven, Geen amusante wereld
naar de kranten te oordeelen. Want niet
alleen zijn de berichten over moord en dood
slag, die zij brengen, weinig opwekkende
litteratuur, maar- ook de vorm waarin zij
hun deprimeerenden inhoud gieten is een
heel andere dan vroeger. Bijna al het nieuws
bestaat nu immers uit officieele communi-
qué's en aankondigingen en daar valt uit
journalistiek oogpunt weinig van te maken.
Elke krant heeft dezelfde saaie berichten,
het persoonlijk elei'ment, dat haar vroeger
zooveel kleur gaf, ls vrijwel geheel verdwe
nen en inplaats van de twintig tot vijfen
twintig pagina's, gevuld met lectuur van den
meest verscheiden aard, krijgen wij nu eiken
ochtend niet meer dan een magere zes blad
zijden. En ln alle kranten staat vrijwel pre
cies hetzelfde te lezen.
Ik maak de met punaises aan het raam
opgehangen deken los om te zien wat voor
weer het is. De ballons zullen het ver
tellen. Schijnt de zon, dan zitten zij als
horizontale zilveren peerdrupsen in hon
derdtallen aan den blauwen hemel. Is het
Engelsch weer, dan zijn zij ln de laaghan
gende wolken spoorloos verdwenen, totdat er
plotseling uit de grijze leegheid één te voor
schijn komt die naar beneden wordt ge
haald om hem in den letterlijken zin van
het woord nieuw leven in te blazen. Een
week geleden bleven de menschen daar nog
met belangstelling naar staan kijker,. Nu
let niemand er meer op. De baUons zijn
een even Integraal en onopvallend deel van
Londen geworden als de roode bussen of de
duiven op Trafalgar 8quare het altijd zijn
geweest. Zoo is het ook met de zandzakken
die overal tegen de souterrains van huizen,
kantoren en winkels opgestapeld liggen, met
de taxi's die ln miniatuur brandweerwagens
zijn getransformeerd, met de gehelmde
AR.P.-werkers die op alle straathoeken
staan te wachten op den luchtaanval die
maar niet komen wil. met de meisjes en
vrouwen in uniformen, overalls en gebroekte
costuums van alle mogelijke soorten, met de
papierstrepen die in een netwerk op negen
van de tien winkelruiten zijn geplakt Het
is allemaal al zoo vertrouwd en bekend ge
worden dat men er zich nauwelijks meer
bewust van ls dat Londen in zijn uiterlijk
aspect een belegerde stad 1» geworden.
Alleen 's avonds, wanneer de duisternis
gevallen ls, krijgt men even het gevoel van
Iets ongewoons en dreigends. De stad is dan
al spoedig vreemd stil en verlaten. De
heele bevolking is ln haar huizen gevlucht,
zoodat men zich voor het eerst weer het
bestaan van den vijand bewust wordt. Ir.
de pikdonkere straten doemen plotseling
de schaduwachtige figuren van een paar
voetgangers uit de duistcr.is op. De volgende
seconden is er even het geluid van veront
schuldigende stemmen wanneer de iecds on
vermijdelijk geworden botsing heeft plaats
gehad, een zaklamp werpt een oogenblik
zijn witte plek op het trottoir, dan verwijde
ren zich de voetstappen en ls het weer stilte
en duisternis. In het midden van de straat
zoek een enkele taxi, waarvan alleen twee
speldeknoppen licht op de spatborden zicht
baar zijn, Kruipend en tastend haar weg. Zoo
nu en dan klinkt even uit een opengaande
cafédeur gelach en gepraat of wordt de lu
gubere stilte plotseling verbroken door den
krakenden slag van een auto, die ondanks
alle voorzichtigheid tegen een onzichtbare
lantaarnpaal is opgebotst. Maar al spoedig is
alle geluld weer opgeslokt in de beklem
mende duistenis. de zwarte duisternis van
de jungle, waar ergens de ongeziene vijand
loert die in de heldere uren van den dag
geen verschrikkingen heeft en alleen in den
nacht zijn dreiging over een wachtend en
altijd met een half oor naar de sirenen luis
terend Londen legt.
(Nadruk verboden)
Morgen beginnen voor onze stadgenooten
Johannes van dn Berg en mej. Petronella
van Royen, wonende Hof van Venetië No. 4
aan de Uiterstegracht, voor de 51ste maal
de bruidsdagen, terwijl zij op Maandag
9 October a.s. hun gouden huwelijksfeest
hopen te herdenken.
Gezien hun leeftijd beiden zijn 75 jaar
oud genieten de Oudjes nog een betrek
kelijk goede gezondheid. Belden hebben
een uitermate werkzaam leven achter den
rug: de bruidegom was gedurende niet
minder dan 55 jaar werkzaam in de sajet-
afdeeling der N V. Textielfabrieken Gebrs.
van Wijk en Co.. legde eerst in Maart van
het vorige jaar den arbeid neer, waarna hf)
werd gepensionneerd, terwijl zijn vrouw
het hare er toe bij droeg om de gezins
inkomsten te vermeerderen door tot op
hoogen leeftijd uit werken te gaan.
Mogen beiden nog tal van goede jaren
voor elkaar en hun beide zoons gespaard
blijven.
3—3
