De wegwijzer naar
Kleïn-Bosdorp
CORRESPONDENTIE
Het geheim van den Bey
Nog een avontuur van mijn vriend Frits.
Mijn vriend Frits uit Durgerdammerdij-
kerpolder, je weet wel de jongeman, die ge
woonlijk luistert naar de naam „vuurtoren"
is werkelijk nog zo kwaad niet! Ja. hij is
meestal zelfs een en al vriendelijkheid en
welwillendheid tegenover mensen, alleen
ze moeten hem niet afsnauwen of onbeleefd
behandelen, want dan neemt hij wraak!
Deze zomer logeerde Frits in de vacantie
in de Achterhoek, toen hem plotseling inviel,
dat een oude schoolkameraad van hem. Jan
van Weelderen genaamd, daar dichtbij op
een oud landgoed moest wonen.
Hoe was het adres ook weer? Juist: Klein-
Bosdorp, post Achterhoeksebos.
Frits vond het leuk zijn ouden kameraad
weer eens te spreken en dus schreef hij hem
onmiddellijk een expressebrief, waarin hij
vroeg, of Jan hem in de loop van de vol
gende week kon ontvangen.
Het antwoord kwam per omgaande. Jan
verheugde er zich reusachtig op. Frits te
zien verschijnen! Direct haalde Frits zijn
grote autokaart voor de dag. spreidde deze
op de tafel uit en probeerde Klein-Bosdorp
te vinden. Dit dorpje was echter stellig zo
klein, dat het niet op de kaart stond. Wel
vond Frits na een beetje zoeken het dorpje
Achterhoeksebos. Nu. als hij daar eenmaal
was, dan zou Klein-Bosdorp zeker niet ver
meer zijn. Frits durfde het wel wagen en
fens op een zonnige morgen huurde hij een
taxi en reed in de richting Achterhoeksebos.
De chauffeur had hem direct ruiterlijk be
kend, dat hij ook niet verder de weg wist.
maar enfin, ze hadden hun Hollandse mond
bij zich en zouden dan wel vragen. Midden
in de eenige straat van Achterhoeksebos
maakte de auto halt. Rechts lag het eenige
café en links van de weg een winkeltje, dat
tevens postagentschap was, zoals een bordje
aanwees. De winkelier, tevens postbode,
stond voor de deur. Hij zag er grimmig uit
en groette niet terug, toen Frits en de
chauffeur hem vriendelijk groetend tege-
moettraden.
Leer om leer!" zei Frits lachend, terwijl
hij den postbode volgde
„Mijnheer, kunt u ons ook vertellen hoe
we van hier naar Klein-Bosdorp moeten
komen?" vroeg de chauffeur. „Ik vertel het
het! Ik doe het niet! Wat mot je in Kleln-
Bosdorp? Ongelukken maken?" brieste de
nan. De chauffeur zag eruit, of hij een klap
)m zijn oren had gehad. „Maar.ik heb
i toch niets gedaan!" hakkelde hij, „ik wou
illeen maar graag weten.
„Hoe je in Klein-Bosdorp komt. Ja, ja",
ei de man, „maar dat mot je zelf maar zien.
k ben postbode ena geen wegwijzer". De
hauffeur trok moedeloos de schouders op,
n nu zou Frits het dan maar eens probee-
en.
„Mijn beste man.begon hij.
„Ik ben je beste man niet en nu schei
e uit met je flauwe praatjes" brulde de
in der woedend. Frits voelde zich diep ge
denkt. Hij deed zwijgend het portier open
n kroop weer in de taxi, terwijl de postbode
ijn winkeltje binnenging en heel hard de
leur achter zich dichtsloeg
Frits en de chauffeur begrepen er niets
fan Z-e praatten rog wel tien minuten door
ivor de vreemde manieren van de A^hter-
loeksebussc bevolking, terwijl ze hierb.j
eelbeteekenend tegen hun voorhoofd tik-
en. En eindelijk besloten ze maar eens het
afé binnen te gaan. een glaasje limonade
e drinken en daar naar de weg te vragen.
„Die postbode hier is een eigenaardig
nannetje", begon Frits, „we vroegen hem
!e weg naar Klein-Bosdorp en hij ant-
icordde niet, maar begon ons verwoed uit
e schelden! Doet hij dat altijd?" „Neen",
ei de herbergier, „alleen nu. Hij is door het
olie heen als hij een auto ziet. omdat hij
e vorige week bekeurd is, toen hij een auto-
ngeluk veroorzaakte. Er was n.l. een
■pressebrief gekomen dat gebeurt hier
iv.'at eens per jaar en die moest hij per
ets naar Klein-Bosdorp brengen. En om
it hij anders bijna nooit fietst, reed hij
Beste raadselnichtjes en -neefjes.
Dezen keer wil ik iets zeggen over nieuwe
raadsels, die jullie weer willen inzenden en
die natuurlijk welkom zijn.
Wie nieuwe cijferraadsels, kruisjesraad
sels of dergelijke inzendt, moet er aan den
ken niet voortdurend te werken met jon
gens- of meisjesnamen. Veel gevraagde
jongens- en meisjesnamen in één raadsel
geven te weinig aanwijzing, om tot de op
lossing te komen; deze namen zijn immers
eindeloos op te noemen. Er mag b.v. wel
één naam in gevraagd worden, maar niet
in één raadsel twee. drie of meer.
Verder moeten jullie niet uitsluitend
raadsels maken van plaatsnamen. Lees
goed: „niet uitsluitend". Dat wil dus zeg
gen, dat er wel raadsels bij mogen zijn
van aardrijkskundige namen, maar: probeer
ook andere raadsels te bedenken. Ik vraag
dit, omdat de kleinsten onder jullie nog
geen aardrijkskunde kennen, en zeker niet
van Europa en de werelddelen Daarom
plaats ik van dergelijke raadsels niet meer
dan een of twee tegelijk, waaruit volgt, dat
ze vaak lang op plaatsing moeten wachten.
Ik heb graag: voor elck wat wils. Er zijn
nog vele andere woorden, waarvan je raad
sels kunt maken.
Ook voorlopig geen spreekwoorden, waar
van de ontbrekende letters moeten worden
ingevuld; van dat soort heb ik nog te veel
in voorraad.
Wie beproeft zijn krachten nog eens op
grote raadsels, invulfiguren, enz? Ik ont
vang graag raadsels, waaraan wat uit te
zoeken en waarbij veel te denken valt. Het
loopt tegen herfst en winter; het spelen
buiten begint nu af te nemen; dan komt
er meer tijd vrij voor de raadsels. Dan zijn
„flinke kluifjes" zeer welkom!
Je ziet: er is voor ons krantje weer ge
noeg te doen; raadsels oplossen, en. als je
zin hebt: raadsels mak»»-.
Nu de briefjes.
Piet Martijn. Het is aardig voor je, dat
het zo goed lukt met de rupsen. De oorlog
is verschrikkelijk, inderdaad. Het is maar
al te waar, wat je zegt: je wordt al akelig,
alleen door het denken aan alle ellende.
Tineke Marree. Zo is het nog prettiger:
nu kun je weer gewoon rustig werken in je
eigen school.
Truusje Sluymer. Dan kun je er beter
voorlopig mee ophouden. Misschien komt
over een poosje je zin weer terug. Je bent
aan leuke handwerkjes bezig. Ik zal je trou
we briefjes wel missen!
Hendrik Hanno. Het doet me plezier, je
weer aan te treffen. Het weerzien na een
vacantie is altijd prettig, zowel op school
als in onze krant. Al is het bij ons alleen
een weerzien op papier! Je hebt veel gezien
en genoten in je vacantie, en je had een
bijzonder mooie schoolreis. Ik hoop met je,
dat je spoedig in de schoolbanken mag
zitten.
Trieneke van Manen Nu, de zangvo
geltjes hebben mooi gezongen in H. Ja, zo
had je allerlei hinderpalen voor de raadsels
de laatste weken. Gelukkig, dat je school
weer begonnen is. Grootvader weer beter?
Zusjes Hartevelt. De kooklessen zou je
niet graag missen, Jannie. Daar leer je veel,
en ze eindigen lekker? Zeg aan je zusjes,
dat ik zeer verrast was door zo'n lange
links van de weg. de auto wilde voor hem
uitwijken en reed pardoes tegen een boom.
De postbode kreeg natuurlijk een bekeuring
en sindsdien wil hij liefst iederen automo
bilist naar de keel vliegenFrits glimlachte
en floot een deuntje tussen zijn tanden.
„Wil ik u eens vertellen, hoe u naar Klein-
Bosdorp komt?" vroeg de herbergier ge
dienstig.
„Dank u", zei Frits, „het is niet meer
nodig, maar wel wil ik graag een envelop
van u hebben als u me daaraan helpen
kunt!" De envelop werd hem gebracht en
Frits deed er zijn visitekaartje in, plakte
hem dicht en schreef er het adres op van
zijn vriend Jan van Weelderen, Klein-Bos
dorp, post Achterhoeksebos. En verder
schreef hij in de linkerhoek: expresse en
plakte er 15 ets. postzegels op. Hij stuurde
vervolgens het dochtertje van den herber
gier naar de overkant om de brief te posten.
Tien minuten later kwam de postbode
hevig mopperend uit zijn winkel en besteeg
zijn karretje. En Frits betaalde den herber
gier stapte in de taxi en verzocht den chauf
feur heel langzaam achter den fietser aan
te rijden!
„Leer om leer!" zei Frits lachend, terwijl
hij den postbode volgde....
Mahomed, bey van Tunis, was schatrijk,
zó rijk zelfs, dat zijn onderdanen beweer
den, dat hij de kunst verstond om goud to
maken. Maar ze hielden niet van hem
omdat hij hen volgens hun zeggen veel te
hard liet werken. Er kwam opstand in het
land en tenslotte werd de bey smadelijk
weggejaagd. Hij vond een gastvrij onderdak
bij den bey van Algiers, die hem plechtig
beloofde, hem weer op de troon zijner vade
ren te herstellen, mits hij hem het geheim
van zijn rijkdom openbaarde.
Mahomed ging hiermee accoord en hield
worod. Onmiddellijk na zijn hernieuwde
troonsbestijging zond' hij zijn bescherm
heereen ploeg ten geschenke.
brief. Ik ben heel bnj, dat zij mij weer zo
gced op de hoogte gebracht hebben van hun
doen en laten. P. schiet flink op (mijn com
pliment!), en prettig, dat R. het naar haar
zin heeft. Bedank hen hartelijk voor hun
brief en hun goede wensen; en breng mijn
beste wensen aan hen over.
Anny Bekooy. Je hebt een goede kleur
combinatie uitgezocht voor je kleed. Een
mooi en nuttig werk, dat je dagen prettig
vult. En een voldoening, als het klaar is;
zowel voor jou, als voor degeen. die het
ontvangt.
Annie Hansen. Het clubje geeft een
prettige afleiding, nu je nog vacantie hebt.
Maar ik begrijp, dat je toch naar school
verlangt.
Jannie Werk. Jij bent weer aan de
gang. gelukkig maar. Als het feestje door
gaat, zal er heel wat bij gelachen worden.
Kun je al die geleerde woorden al zeggen
zonder hapeVen, en met een ernstig ge
zicht? Ik zou de geneesmiddelen van „De
gewaande dokteres" niet graag slikken!
Mar iet je Lagerwij. Je hebt nog veel
genoten deze paar laatste weken. Maar nu
begrijp ik, dat je ook genoeg krijgt van
spelen, en naar school verlangt. Je raakt
uitgelezen en uitgespeeld. Waar ga je nu
rolschaatsen?
Marianne Hoogstraten. Je mag blij
zijn, dat je school hebt. Het is nu weer tijd
van werken, en dat is ook prettig. Dit wordt
zeker het laatste jaar op deze school. Ja,
ik hoor graag wat over je boek.
Zusjes de Vos. Ik vrees je niet meer
te herkennen, Toos, nu er zoveel ponden
bijgekomen zijn! Waar blijft dat allemaal,
in de lengte en in de breedte? Het zijn in
elk geval goede berichten! Ik ben blij, dat
je het zo naar je zin hebt. Ja, Rie en Joke
het is een hard gelag, nog steeds thuis te
moeten blijven. Geduldig afwachten, en je
tijd zo goed en nuttig mogelijk te vullen.
Corrie van Weelen. Wat prettig voor
je, dat je zo fijn mag leren naaien. Deze
les geeft je nog veel prettige uurtjes in het
vooruitzicht voor de winter.
Aukje van der Walle. Ja, Aukje, ik hoop
met je, dat, wat je nu bij de oefeningen
zag, nooit in werkelijkheid nodig zal zijn*
Wat zul jij naar school vprian^#»-»- ik be
grijp het. hoor-
Bernard van Vliet. Ik Den unj te horen,
dat jullie je gedwongen vacantie nuttig be
steden. En dan hoop ik met jullie op een
spoedige heropening van jullie school.
Annie Schneider. Hè, hè. dat is een tijd
geleden; je begrijpt, hoe welkom je briefje
mij weer is. Gelukkig, dat jullie school weer
begonnen is; van E. en I. nu ook. Je hebt
prachtige cijfers op dit rapport; zorg maar,
dat het van zo'n leien dakje blijft gaan. Je
krijgt het druk dit jaar. Hier stonden de
straten ook blank bij die regenbui op Zon
dag. Ik hoop natuurlijk, dat ik voor mij ook
nog een halfuurtje overhoudt voorlopig!
Drietal Laman. Wippie heeft een ge
zonde eetlust, en jullie kennen zijn lieve
lingshapjes! Nu. Marietje, je gaat een
groot stuk naaien. Je vertelt me wel. hoe
het geworden is, als het zo ver is? En de
jongens gaan hun eerste vreemde taal le
ren; nu je best gedaan!
Jo Kooien. Het is niet prettig, dat je zo
weinig naar school gaat. Het doet me ple
zier, dat je zoveel tijd aan je broertje be
steedt. Zo profiteerde hij veel van het
mooie weer.
Jannie Kooien. Moet je in de Overdek
te diploma zwemmen? Vertel me dan eens,
hoe je er uit ziet in je badpak. Raad jij
maar, waarom!
Flip Stouten. Ja, vele scholen moeten
„delen". Het is voor de andere school pret
tig, nu ook een halve dag aan de gang te
kunnen gaan.
Nelly Stouten. Ik raak er langzamer
hand aan gewend, dat uit jouw brief ver
rassingen te voorschijn komen. Maar wat
ik nu zie, is wel een grote verrassing! Ik
ben er heel blij mee, en vind het prettig.
