Jeugd regeert de wereld
Ons Kort Verhaal
IEIDSCH DAGBLAD - Vierde Biad
Zaterdag 26 Augustus 1)3)
Gemeenteraad van Oegstgeest
door Sydney Duncan
Twintig jaar „Sing-Sing"
Nicholaas II. Rusland's laatste czaar. was
vijftig: jaar oud toen hij in 1918 met zijn
geheele familie te Jekatrinenburg vermoord
werd. Wanneer hij een oude grijsaard ge
weest was. zou zijn verscheiden een juister
commentaar geweest zijn op het nieuwe
Rusland, dat nog in zijn alle ree rsten groei
verkeerde. Het waren hoofdzakelijk jonge
soldaten, zeelieden en arbeiders, die hun
vroegeren czaar arresteerden, bewaakten
en tenslotte terechtstelden. Jonge mannen
en vrouwen, die met revolvers op de heup.
door de straten van Leningrad en Moskou
patrouilleerden, verspreidden jubelend het
nieuws van zijn dood. De Oude Garde was
heengegaan en met deze haar idealen en
haar^macht; nu was de beurt aan de jeugd
en al heel spoedig werd jeugd alleen nog
maar met een hoofdletter geschreven.
Kort na de revolutie hebben de kinderen
In Rusland ontzettend geleden. Niemand zal
ooit kunnen zeggen, hoeveel er gestorven
zijn van honger en uitputting. Benden jeug
dige misdadigers, volkomen uit den band
gesprongen, stroopten het land af en leef
den van roof en diefstal. Zij zouden een
ware plaag voor het land geworden zijn.
Maar de revolutionnairen beseften dat het
hier ook om de volgende generatie ging
hoe die dan ook was de generatie, die de
voordeelen zou opstrijken van de verande
ringen. die zij tot zulk een hoogen prijs tot
stand hadden gebracht.
De Sowjet Unie was de eerste staat,
die op positieve wijze van zijn jeugd ge
bruik maakte. Karei Marx, die zijn
laatste levensdagen in de leeskamers
van het Britsche Museum sleet, had
nooit aan hen gedacht. Maar Lenin wel.
En Stalin heeft het werk. dat Lenin
begonnen is, voortgezet en verbeterd.
Mussolini en Hitier hebben beiden hun
jeugdorganisaties gebaseerd op de
grondslagen, waarop de jeugd in de
Sowjet Unie georganiseerd werd. De
geestdrift en de zin voor zelfopoffering
van de jeugd zijn voor een dictator van
veel te groote waarde om te verwaar-
loozen.
Jonge menschen in Rusland zijn zeer be
gunstigd. Men biedt hun zeer vele kansen
Maar in ruil daarvoor wordt er ook zeer veel
van hen gevergd. De weg in het leven wordt
hun gemakkelijk gemaakt. Er wordt voor
hun ontwikkeling gezorgd en er is werk voor
hen. Zij, die op 16-jarigen leeftijd de school
verlaten en niet verder studeeren. gaan .ge
durende twee jaar naar een soort ambachts
school. waar zij de theorie en practijk van
een vak leeren. Zij werken daar zes uur per
dag en worden door den Staat betaald, on
geveer de helft van hetgeen een volwassen
arbeider verdient. Zij mogen geen overwerk
verrichten; zij genieten allerhande facilitei
ten voor het beoefenen van sport, voor hun
verdere opvoeding en ontwikkeling; gouver
nementsartsen waken over hun gezondheid
Sinds 1931 zijn hun loonen, ln roebels toe
genomen met bijna 300 °/o.
En wat moeten zij den Staat geven in ruil
voor dit alles? Sommigen zouden zeggen
hun ziel. Maar de jonge Russen denken er
anders over. Hij of zij ziet zich als
deelgenoot in een geweldige onderneming
en wat de gematigder jeugd van andere
landen zou beschouwen als een afstand
doen van vrijheid, ziet hij als een schoone
gelegenheid tot „zeltf-redding". Wanneer hij
marcheert in de uniform van een Jonge
Pionier, of later als lid van de Komsomol,
beschouwt hij dat niet als gedrild worden,
maar zuiver als de rechtvaardiging van zijn
bestaan. Hij is werkelijk dankbaar voor en
vereerd met hetgeen sommige menschen
organisatie zouden willen noemen. Hij dient
den Staat en de Russische staat zoo ge
looft hij staat boven aan op de trap der
beschaving. Daarom is ook hij een pionier
der beschaving en vooruitgang. En aange
zien hij jong is. kan niets hem een grootere
voldoening geven dan juist dat.
Tegenwoordig behooren bijna veertien
millioen van Rusland's jeugd tot een
van de drie groote regeeringsorgani -
saties.
De politieke opvoeding van den jongen
Rus begint op zijn zevende jaar. Op zijn
zevenden verjaardag mag hij, wanneer zijn
JeugdEr is wellicht nimmer eea
tüd geweest, waarin dit magische
woord veelvuldiger gebruikt wordt dan
de onze. In de jaren, dat de wereld
oorlog woedde, hebben mannen uit vele
landen zich met vreugde opgeofferd
voor de toen nog ongeboren kinderen.
Waar zyn deze kinderen thans aan
toe?
Vol idealen en in het bezit van de kracht
om deze te verwezenlijken, juicht de
jeugd in 1939 zoowel de dictatoren als
de democratische staatshoofden toe.
Jonge handen torsen fier de vaandels,
jonge geesten zijn reeds verzoend met
de gedachte aan een nieuwen oorlog....
Wil men de wereld van vandaag be
grijpen. dan moet men de jeugd be
grijpen. De Engclsche journalist. Syd
ney Duncan, medewerker aan de
grootste Engclsche dagbladen en tijd
schriften op het gebied van jeugd-aan-
gelegenheden, zal in een serie van 7
artikelen zijn indrukken over de jeugd
van een zevental groote landen weer
geven. Hij zal daarbij de organisatie
der jeugd in Rusland. Duitschland.
Italië, Amerika, Japan. Turkije en
Engeland onder de loupe nemen, daar
bij nagaand op welke wijze de kinderen
in deze landen opgevoed, gedrild en be
loond worden. Gaarne introduceeren
wjj hierbij het eerste artikel van een
serie, waarbij wij het alleen-publicatie
recht voor Nederland verwierven.
gedraglijst goed is, toetreden tot de Octo-
bristen. De meeste tijd wordt hier gebruikt
voor ontspanning, gezamenlijke spelen en
het bijbrengen van de eerste beginselen van
het Stalinisme. De afdeeling waarvan hij
lid is, staat onder toezicht van een Jongen
Pionier, speciaal hiervoor uitverkoren, ter
wijl deze op zijn beurt weer onder controle
staat van een Komsomol, wiens leeftijd
hoogstens zesentwintig jaar mag zijn. Alles
wat de Octobristen doen, alles wat hun ver
teld wordt en bijna alles wat zij zien, is
gezuiverd van „kapitalistischen invloed".
Tegenwoordig mag hij zelfs sprookjes lezen,
waarin de heksen echter plaats gemaakt
hebben voor financiers en werkgevers.
Er wordt hem geleerd, en zóó dat hij het
kan begrijpen, dat godsdienst bedrog is, dat
Rusland het eenige gelukkige land is, dat
geen prijs te groot is, wanneer het om het
welzijn van Rusland gaat en dat er geen
grooter persoonlijk ideaal voor hem bestaat
dan de Jonge Pionier en de Komsomol on
der wiens bevelen hij staat.
Als hij tien jaar is wordt hij zelf een
jonge Pionier en zijn bezigheden krijgen
dan ook meer beteekenis. Nu begint, om
naar iets te noemen, ook zijn militaire op
voeding. Er wordt hem geleerd te exercee-
ren, met een geweer om te gaan en de
eerste beginselen van het vliegen worden
hem bijgebracht. Tegelijkertijd wordt er nu
ook meer aandacht aan zijn geestelijke ont
wikkeling besteed. Hij wordt ingedeeld in
speciale klassen, die parallel loopen met
zijn gewone dagschool Daar wordt hij on
derwezen in de geschiedenis van zijn com
munistisch vaderland, de ingewikkeldheid
van zijn regecring en ziet van de commu
nistische opvattingen van kunst, weten
schap. literatuur en liefde.
Het is de bedoeling iedere wensch om
zich afzijdig te houden in hem te doo-
den. „Hij, die niet voor ons is, is tegen
ons", wordt hem geleerd. Hij moet in
en voor de Sow jet-Unie leven; hij moet
Rnsland in een bijna bovenaardsch licht
gaan zien. Aangezien hij menschelijk is,
zal hij de behoefte in zich gevoelen om
iets te zoeken waar hij tegen op kan
zien, wat hij kan vereeren. Maar de
jonge Rus, die tegenover persoonlijke
problemen komt te staan moet zich niet
tot God wenden niaar tot de ziel van
de Sowjets. Zijn drieëenheid is: Marx,
Lenin en Stalin.
Wanneer de Jonge Pionier op vijftien
jarigen leeftijd een Komsomol wordt, nadert
hij den heiligen drempel van de Commu
nistische Partij. Hij behoort nu tot het ruwe
materiaal, waaruit de toekomstige leiders
zullen worden gekozen. Als zijn onderwij
zers hun taak naar behooren volbracht heb-
I ben. zal hij nu met hart en ziel voor de
USSR zijn.
Wanneer hij in zichzelf een deuntje fluit,
zal het de Internationale zijn. Hij zal over
goed en kwaad denken als communistisch
en niet-communistsich. Het is niet mogelijk
om dit op andere wijze te zeggen. Nu zal
hij op zijn beurt de opvoeding van jonge
Octobristen en Jonge Pioniers ter hand
nemen en het zal hem een eer zijn om steeds
het goede voorbeeld te mogen geven Wan
neer hij zes-en-twintig jaar is. verlaat hij
de Komsomols, waarschijnlijk om toe te tre
den tot de Partij: hij zal zijn aandeel krij
gen in het plaatselijk bestuur en in alle
veelvuldige gedecentraliseerde bezigheden
van de Sowjets.
Waar lijkt de jonge Rus op als individu?
In groote lijnen is hij vrijwel hetzelfde ge
bleven als het Tsaristische prototype. Niet
de grondslagen van zijn menschelijke na
tuur zijn veranderd, doch alleen de richting
die deze nemen.
Stalin heeft de menschelijke natuur
niet veranderd, maar hij heeft cr vorm
aan gegeven, in sommige opziititen
zelfs onherkenbaar. Zijn heiden heeft
hij veranderd in duivels, sommige van
zijn deugden in ondeugden, zijn kun
stigheden en schoonheden in een on
nut tijdverspillen. Hij heeft de jeugd
woorden in den mond gegeven, die
twintig jaar geleden onbekend waren.
Hij heeft de wereld vele maten grooter
gemaakt.
Hij heeft de aanhankelijkheid van de
jeugd voor de familie overgebracht op den
Staat, zoodat het tegenwoordig een deugd
is voor een zoon om zijn vader te verraden,
wanneer deze bijvoorbeeld een Trotskiist
is. „Zijn ideeën niet van veel grootere
waarde dan de familie?" vraagt de jonge
Sovjet. „Zijn de meeste schurken niet
I iemands vader? Als u de idealen van de
jeugd wil begrijpen, zoekt dan naar hun
helden. De populariteit van een Buffalo
Bill en van zoovele beroemde filmsterren
duiden aan wat hun lezers of bewonde
raars willen worden.
Twintig jaar geleden het Tsarisme
had nog slechts een jaar te leven deed
een Russische onderwijzer een onderzoek
naar de idealen van zijn leerlingen. Daar
bij vroeg hij ook, wat ze zouden willen
worden, wanneer ze groot waren. De merk
waardigste antwoorden werden gepubli
ceerd.
De kleine kinderen onder het regime van
Tsaar Nicholaas gaven o.a. de volgende
antwoorden: „Het zou wel prettig zijn om
net als onze onderwijzer te zijn: hij rookt
niet en drinkt niet, maar leeft rustig en
heeft een goed salaris." zei een jongen van
elf jaar. „Ik zou graag net zoo willen zijn
als generaal Souverov; dan zouden alle
soldaten mij liefhebben," was het ant
woord van een jongen van dertien. „Wat
zou het prettig zijn, om net zoo te zijn als
Peter de Groote. hij was verschrikkelijk
handig en werd beroemd", zei een jongen
van twaalf jaar. „Ik heb slechts één wensch
viiegenierster worden", was het antwoord
van een studente. „Mijn wensch is ernstig
gemeend, hoewel zij nooit verwezenlijkt
kan worden. Om alleen in de wolken te
zijn, de lucht te veroveren! Hoe verder
men van de aarde verwijderd is, des te
minder voelt men zijn slavernij." Ik zou
net als Robinson Crusoë willen worden; ik
zou graag net zoo eenvoudig willen zijn,"
antwoordde een jongen van veertien jaar.
Na twintig jaren communisme heeft het
dagblad „Komsomolskaa Pravda" een der
gelijke enquête gehouden. Verdwenen zijn
de wereldlijke afkeer van de studente en
de bijna Victoriaansche bewondering van
kalme deugd. De antwoorden van 1937
worden gekenmerkt door energie De kin
deren van 1937 hebben evengoed hun hel
den maar nu zijn het Roode Generaals en
proletarische leiders. Voor bijna al deze
kinderen is het ideaal op den achtergrond
de welvaart van Rusland.
„Ik zou willen zijn, zooals Vassill Cha-
paiev. Die toont de manier, waarop wij
voor de werkende klasse moeten vechten."
zeide een jongen van twaalf jaar. „Ik ben
besloten om geologie te gaan studeeren en
al mijn ontdekkingen en mijn werk ten
dienste van mijn land te stellen", was het
antwoord van een leerling uit de zesde
klasse. ..Wanneer ik tot de grensbewaking
zou behooren en een vijand viel in mijn
handen, dan zou ik hem vernietigen",
antwoordde een jongen van elf en een
jongen van dertien gaf ten antwoord „ik
zou een bekende grensbewaker willen zijn,
om de grens te kunnen verdedigen tegen
spionnen, evenals kameraad Dorojkine," En
een andere van denzelfden leeftijd: „Ikzou
net willen zijn als Stakhanov. Het is een
prettig idee. te weten dat hij zoo goed
werkt. Hij is gedecoreerd voor zijn werk,"
En eenvoudige deugden zijn alleen nog
maar „gezien", voorzoover ze een practische
toepassing hebben. „Voor alles wil ik eer
lijk en goed zijn, want als iemand zich niet
nuttig kan maken voor de werkende
menschheld. dan is hij zijn plaats in de
wereld niet waard", zei een meisje van
vijftien Jaar,
Zooals gezegd, de Jeugd in Rusland heeft
vele kansen, voorzoover deze overeenko
men met de communistische idee. Op zijn
of haar achttienden verjaardag wordt de
jonge man of vrouw in de USRR een bur
ger met alle faciliteiten en plichten
dit burgerschap, dat eveneens het stem.
recht inhoudt en het recht in alle verkies
bare betrekkingen in de Sovjet-Unie geko
zen te worden.
In de A.U.S.S., het hoogste regeerings-
lichaam van het land, zijn van de 1H3
afgevaardigden dertien beneden den leef
tijd van 20 jaar, 84 tusschen 21 en 25 Jaar
jaar en 479 beneden den leeftijd van 30
jaar. Jonge menschen hebben wonderen
tot stand gebracht; de 23-jarlge Zagrya
Zakirova, onderwijzeres en Partijlid, heelt
de geheele bevolking van haar uitgestrekt
Tartarendorp leeren lezen en schrijven De
19-jarige Claudia Sakharova is bedrijfslei
der van een der grootste textielmaatschap-
pijen in het Russische Manchester. Alexel
Stakhanov zelf, een mijnwerker, was net
twintig jaar toen hij een beweging orga
niseerde „Meer werk in minder tijd", die
thans geheel Rusland veroverd heeft.
Hun moeders zouden hen nauwelijks
meer herkennen, de jonge menschen
van het communistische Rusland. En
in de tegenwoordige Russische gemeen
schap zouden dc moeders uit het Tsa
ristische tijdperk zich heelemaal niet
op haar plaats voelen. Zij zouden het
leven veel veranderd vinden, ja, mis
schien niet meer de moeite van het
leven waard. Maar zij zouden weinig
medevoelen van haar nageslacht on
dervinden. Want vader en moeders heb
ben het veld moeten ruimen voor een
reusachtige idee.
CREDIET VOOR LUCHTBESCHERMING BIJZONDERE
VOORZIENINGEN IN VERBAND MET DEN TOESTAND.
schillende maatregelen zijn genomen, acht-1
ten B. en W. het noodzakelijk thans over
te gaan tot aanschaffing van een baby
brandspuit, kosten f 1600; het maken van I
een diepboring nabij Rijnsburg f. 1000: de I
aanschaffing van zand ad f.400; een slan- I
genwagen ad f 90; een emmerspuit, diverse I
gereedschappen en lantaarns; het maken I
van luiken aan de Centr.post van den lucht-
beschermingsdenst aan de Geversstraat;
het maken van schuilplaatsen op het I
A.S.C.-tcrrein. alsmede het verkrijgen van I
de beschikking over lijn 5 van de Radio-1
centrale Rijnsburg e.o. Uitvoerig werd dit I
punt besproken door verschillende leden.
O.a. vroeg de heer Sanders of er voor del
burgerbevolking der gemeente ook schuil-1
kelders werden gemaakt; andere leden be-1
spraken de aanschaffing van verdediging.'-1
middelen en gasmaskers.
De heer Kampenhout merkte op dat nletl
alle inwoners bij de Radiodistributie zijnl
aangesloten en achtte het wenschelijk datl
in de omgeving van de Indische wiji|
schuiigelegenheden worden gebouwd.
Uitvoerig heeft de voorzitter de vragen-1
stellers beantwoord o.m. dat het niet mo-[
gelijk is in verband met de zeer hooge ka-
ten. over te gaan tot het bouwen van
schuilkelders; hij bepleitte tenslotte ernstig!
het voorstel aan te nemen om toch zooveel!
als mogelijk is de bevolking der gemeente|
te beschermen bij eventueel gevaar.
Na enkele wijzigingen werd het voorstel|
van B. en W. aangen. met op I na alg.
(die van den heer v. d. Post).
Als laatste agendapunt werd behandeld!
de algemeene politieverordening voor del
gemeente Oegstgeest.
Hierbij verzocht de heer Kampenhout hetl
houden van algemeene beschouwingen Ditl
verzoek werd niet goedgekeurd, doch wél|
werd toegestaan enkele opmerkingen
maken, waarvan een ruim gebruik is ge-I
maakt door verschillende leden. Na ver-I
schillende discussies is de verordening metr
alg. st. vastgesteld.
Na een korte rondvraag volgde sluiting.!
Voor de laatste maal kwam de Raad van
Oegstgeest in de oude samenstelling bijeen.
Afwezig waren met kennisgeving de heeren
mr. L. Speij en J. A. Kattenbusch. Voor
zitter burgemeester A J. van Gerrevlnk.
Na opening en vaststelling der notullen
werd aan de orde gesteld de ingekomen
stukken w.o. een dankbetuiging van H.K.H.
Prinses Juliana en Z.K.H. Prins Bernhard
voor de zeer gewaardeerde gelukwenschen
aangeboden ter gelegenheid van de geboor
te van Hunne Docher.
Rapport van den gemeentesecretaris om
trent de kweste Caspari inzake het huren
van de schuur perceel Gevensstraat 2
Deze stukken werden voor kennnisgeving
aangenomen. Van de bewoners van het
Wilhelminapark was een verzoek ingeko
men om nogmaals aandacht te willen
schenken aan de beplanting van het Wil
helminapark.
Na eenige opmerkingen van de heeren
Bakker en Sanders werd met 92 st. be
sloten dit verzoek in handen van B. en W,
te stellen om prae-adves.
Vervolgens werd mededeehng gedaan van
een reeks goedgekeurde raadsbesluiten.
De aangeboden gemeenterekening over
1938 werd aangehouden totdat de nieuwe
Raad zal hebben zitting genomen
Achtereenvolgens werderl goedgekeurd:
de vaststelling van de kosten van het O.L.
onderwijs over 1938; de vaststelling van de
exploitatievergoeding der bijzondere lagere
scholen over 1937 en de afrekening over de
jaren 1934 t/m. 1937. Het voorstel van B
en W. tot het verleenen van medewerking
aan het bestuur van de R.K. parochiale
school voor de aanschaffing van 14 banken
van verschillende grootte ten bedrage van
phn. f26 per stuk, werd aangenomen.
Tenslotte werd vastgesteld de vergoedin
gen aan de buitengemeenten ingevolge art.
104 der L.O. wet. Als extra punt volgde:
Vaststelling van een crediet groot 1 6500
ten dienste van den Luchtbeschermings
dienst.
De voorzitter gaf de volgende toelichtin
gen: In verband met den dreigenden inter
nationalen toestand waardoor reeds ver-
Leesuurtje voor jonge Russische kinderen tijdens hun studie. De schrijver K. Tshu-
kovsky vertelt. Aan den wand op den acntergrond hangt in het midden een portret
van Stalin met zijn kind.
door W. GASCOGNE.
Twintig jaren moest de groote, sterke
Bill de gestreepte kleeding dragen van de
veroordeelden. Twintig jaren van zijn le
ven moest hij doorbrengen in de Ameri-
kaansche gevangenis Sing-Sing.
Zou hij die straf werkelijk verdiend heb
ben?
De menschen zeiden neen en het gezond
verstand eveneens. Maar de onverbiddelijke
wet zei ja. Want Bill had een man het
leven benomen. En nu was hij nummer 851.
Bill, de geweldige reus, had voordien
nooit zijn krachten misbruikt. Als een
klein, goedig kind had hij steeds met zich
laten handelen en nooit Iemand kwaad ge
daan. Maar wat hielp hem dat? Hij had
den doodslag bekend en er waren vele ge
tuigen geweest. Doodslag bleef doodslag en
hij mocht blij zijn, dat hij niet schuldig
was bevonden aan moord in den eersten
graad. Hij had een beschonken woesteling,
die zich met een bijl op zijn vrouw had ge
stort. neergeslagen. De man werd zoo
zwaar gewond, dat hij bezweek. Bill had
het gedaan om de vrouw te redden, maar
het had hem gemaakt tot gevangene num
mer 851. Geen klacht was hem over de
lippen gekomen, geen woord van wraak of
toorn. Maar hij zag er uit als een grijsaard,
ondanks zijn stalen spieren.
Gehoorzaam deed hij zijn plicht; zijn
zwijgen, zijn kalme gelatenheid namen
zelfs de minder sentimenteel gestemde be
ambten voor hem in. Hij kwam hun, trots
zijn gevangeniskleding niet voor als een
misdadiger, zooals de anderen. Eerst meen
den ze dat hij kindsch geworden was. maar
toen hij niets abnormaals deed, hielden ze
hem voor weergaloos goedmoedig. Maar
een gevangenisbewaarder is van nature
wantrouwig. Een gevangene is nu eenmaal
een gevangene en twintig jaar Sing-Sing
geeft te denken. Zou hij een middel ver
zinnen om uit te breken? De bewakers wa
ren op hun hoede. Toch maakten zij, voor
zoover hun plicht dat toeliet, zijn arbeid
lichter.
Een jaar ging voorbij en nog een jaar en
Bill bleef dezelfde. Zwijgend deed hij
steeds zijn plicht.
Men hield hem echter scherp in het oog
Voorzichtig, zeide de beambten. Hij is wat
van plan. Als we niet goed oppassen speelt
hij ons met zijn enorme krachten een
streek.
Bill werkte in de smederij. Niemand kon
zoo goed als hij het vonken spattend ijzer
onder den zwaren machinehamer bewer
ken. Gesloten verrichtte hij zijn arbeid en
bekommerde zich niet om de anderen.
Drie Jaren gingen voorbij. Bil! was nog
steeds dezelfde.
Het was een lentedag. Er kwamen be
zoekers om Sing-Sing te zien. Criminalis
ten. juristen en journalisten. Zc kwamen
studies maken over de misdadigers. Dat
gebeurde dikwijls. Een afschuwelijke ge
woonte, aan nieuwsgierigen toe te staan,
de cellen te bezichtigen en de gevangenen
gade te slaan, als waren het ln kooien ge
sloten dieren van een menagerie.
De groote Bill was weer in de smederij.
Eén druk van zijn hand en de ijzerkolos
hief zich op, zoo licht als een veer, schijn
baar, om dan dreunend op de gloeiende
klompen ijzer neer te vallen.
Daar kwam een echtpaar met een kind,
een meisje, naar de smederij. Slechts hoog
zelden nam men kinderen mee naar Sing-
Sing. Bill had in geen drie jaar meer een
kind gezien en de aanblik van de kleine
electriseerde hem. Ook hij had thuis zoo'n
peuter. Van denzelfden leeftijd. Dikwijls
kwam zijn vrouw, maar het kind mocht ze
niet meenemen. Zijn vrouw kende zijn on
rechtvaardig noodlot, maar het kind zou
hem nooit in de onteerende kleeding zien
Nooit.... al zou ze hem na twintig jaar
ook niet kennenWaarom had het lot
juist hem zoo getroffen, juist hem, den
goeden huisvader en vlijtigen arbeider?
Woede overmande den anders zoo kal-
men Bill. Het bloed steeg hem naar het
hoofd, hij knarste met zijn tanden; het
was alsof plotseling een vlaag van wilden
waanzin over hem kwam.Waarom
mochten anderen zich i. een kind verheu
gen en hij niet? Moest hij. omdat hij het
leven van een vrouw gered had voor altijd
zijn kind verliezen?
Het echtpaar kwam nader en nieuws
gierig keek het kleine meisje naar Bil
Met een wilden kreet sprong Bill op nel
kind toe. hief het met één arm ln df
hoogte, met den anderen de groote stoom'
hamer tot stilstand brengend.
De ouders stonden als versteend val
schrik. Dan strekte de vader met eei
smeekenden blik zijn armen naar Bill uil
Somber keek deze voor zich uit. Zijn oogei
flikkerden. Hij mompelde iets van tucht'
huis vader van zijn kind beroofd 'e'
ven verwoest wraak!
De medegevangenen noch de bewakei
waagden het iets te doen. In één oogen-
blik kon hij het kind verpletterd hebben
Eindelijk was dan de dag gekomen, waar
van zij reeds vanaf het begin gesproKer
hadden: Bill zou onheil aanrichten.
Wat zou hij doen met het kind? Zou
't kind verpletteren met den reuzenhamer
Rondom waren de toeschouwers blee
geworden. Ieder voelde, wist, dat zelfs
minste beweging den man tot woeste ra
zernij zou kunnen brengen. Doodscn
stilte. Bill zag het kind, dat 8een
vaar kende, in de oogen. Zijn treks»
klaarden op. Zooals de morgennevel wo'
voor het zonlicht, zoo verdwenen de diep
rimpels in zijn voorhoofd, toen hij ln
klare kinderoogen blikte.
Jij, groote man, JIJ doet kleine rveii
geen kwaad, hè? klonk het helder ktnde
stemmetje.
Bill lachte moe. Het kind kroop noogo
en legde haar armpjes in zijn kraenngj
nek. Vroolljk lachte ze toen en allen zag
ze stom, onbeweeglijk dit tooneel
Groote man, Jij huilt, klonk het stem
metje weer. Dat moet je niet doen. noo
en zacht streelde het kind Bill's fuw
laat. ocv.at
Toen legde gevangene nummer oo)
meisje in de armen van den vader.
God zegene uw kleine lieveling,
hij zacht. hc>
Hij ging weer naar zijn hamer, deeai i
werktuig opnieuw door de lucht sulzen
donderend op het vonkenspattende
neerkomen, .,j-r
Bill was weer de rustige, vlijtige arbeim
De woede-aanval der vertwijfeling i
voorbij „„rwiitl
Niemand dacht er aan hem een ve -i
te maken om den doodsangst, weinet i
had veroorzaakt. hl>I1Ij
Integendeel: na een half jaar werd il
gratie geschonken. Hij keerde huis jn
en sloot zijn eigen kind, zijn dochte™
zijn sterke armen De gevangen
ding had zij nooit gezien.
Nadruk verboden.
Auteursrecht voorbehow
2-4
