Ons Kort Verhaal
LEIDSCH DAGBLAD - Tweede Blad
Dinsdag 15 Augustus 1939
Gemeenteraad van Alphen
KERK- EN SCHOOLNIEUWS
Uit de Omstreken
Uit de Rijnstreek
Een Gelukwensch van
het Prinselijk Paar
DE WITTE ENGEL
O
V
A Hel Spoor der Verschrikking
Moedige redding uit zee
Nogmaals het Athletiekverbod
In de wildernis
LUCHTVAART
KATWIJK AAN ZEE.
EEN GELUKKIGE VONDST!
f. 2500.aan effecten teruggevonden
Een 'oanklooper alhier deed bij de politic
aangifte van het feit. dat hij per motorrij
wiel tusschen Rijnsburg en Katwijk aan
Zee een actetasch met een inhoud van
f 2500 aan effecten verloren had Een 'n-
woner van Katwijk a d. Rijn had het
geluk het verlorene te vinden Hij heeft het
aan den banklooper terug gegeven.
Hulde van badgasten aan de badknechts
Rovers en Koekebakker.
Voor verscheidene kinderen van badgas
ten eindigt half Augustus de vacantie, met
het gevolg, dat vele badgasten gisteren ver
trokken.
Alvorens weg te gaan hebben degenen,
die op het Zuiderstrand bij de kiosk „de
Vuurbaak" van den heer KI. Haasnoot ver
toefden een eenvoudige hulde gebracht aan
de badknechts W. Rovers en Th. Koeke
bakker; eerstgenoemde heeft een kano
vaarder uit het water gehaald en laatstge
noemde heeft gelijk elders vermeld
een jongen gered.
De heer De Vries uit Schiedam heeft na
mens de badgasten van „de Vuurbaak"
woorden van dank gesproken over de
trouwe wacht van deze beide badknechts
van den heer KI. Haasnoot. Door hun waak
zaamheid konden de kinderen der badgasten
veilig op het strand verkeeren.
De heer Visser uit Amerongen droeg een
zelfvervaardigd gedicht voor. waarin hij op
treffende wijze bovengenoemde gevoelens
vertolkte.
De badlijsteen.
Tot gistermiddag waren in de badregisters
ingeschreven de namen van 11.500 bad
gasten.
Met verlof is uit Ned. Oost-Indië al
hier aangekomen, dr. A. B. Boelman, wnd.
leeraar bij de Gouvernements-HBS. te
Bandoeng.
De heer Feike Asma uit Leiden zal
Vrijdag 18 Augustus des avonds in de Oude
Kerk een orgelconcert geven.
ALPHEN.
Een fabrikaat voor valsche
biggen-oormerken.
De landbouwer v. d. D aan den Steekter-
weg heeft een nieuw fabrikaat vervaardigd.
Bij hem is n.l. een inrichting ontdekt tot
het vervaardigen van valsche oormerken
voor biggen. Reeds lang was het den be
trokken ambtenaren der crlsls-varkenscen-
trale opgevallen dat het groote aantal big
gen van den landbouwer was voorzien van
het vereischte oormerk. Hoewel bekend is
dat ln deze oormerken door de landbou
wers meermalen wordt gehandeld, was het
aantal toch onbegrijpelijk groot. Bij een na
dere beschouwing van de bewuste merken
bleek evenwel, dat zij valsch waren. Voorts
is gebleken dat deze door den betrokken
landbouwer zelf zijn vervaardigd doo~ mid
del van een speciale plombeertang die hij
daarvoor had laten vervaardigen. Het in
strument en de oormerken zijn in beslag
genomen en tegen den betrokken landbou
wer is proces-verbaal opgemaakt.
KIND BIJNA VERDRONKEN.
De moeder was in slaap gevallen
Langs den Kortsteekterweg meerde een
pleiz erbootje met een gezelschap Amster
dammers. Het gezelschap ging eenigen tijd
aan de wal en verschillende deelnemers
gingen op de grasberm langs het Jaagpad
aan den Riin zitten Een moeder van een
3 jarie kind had zich uitgestrekt op het
AAN DE FAMILIE SPEKMAN TE
NIEUWVEEN.
G«lijk wij vermeldden, werd in het ge
zin van den heer J. L. Spekman te Nieuw-
veen een dochter geboren in hetzelfde uur,
waarop Prinses Irene het levenslicht aan
schouwde.
Het echtpaar Spekman voegde aan de
namen van deze dochter die van „Irene"
toe. Het Prinselijk Paar was van dit feit op
de hoogte gesteld en gisteravond ontving
de heer Spekman van den particulieren
secretaris van H. K. H. Prinses Juliana
onderstaand schrijven:
„In opdracht van Hunne Koninklijke
Hoogheden Prinses Juliana en Prins Bern-
hard heb ik de eer. den heer J. L. Spekman
en echtgenoote, te Nieuwveen. Hunne dank
over te brengen voor de kennisgeving van de
geboorte van hun dochtertje op 5 Augustus
j.lwaarmede Hunne Koninklijke Hoog
heden hen van harte gelukwenschen".
w.g. Baron Baud.
I
DINSDAG t./m. DONDERDAG
(Hartelijk aanbevolen door H. K. H.
Prinses Juliana).
Vooraf mooie Cowboy-film:
4915
LEIDSCHENDAM.
Alhier is een omstreeks 11-jarige jon
gen, die met zijn rijwiel aan den West-
vnetweg reed, tegen een trottoirband ge
botst, waardoor hij viel. Een juist achter
hem rijdende wielrijder reed de knaap daar
op over een zijner armen, waardoor die
brak. Na door een lid van E.H.B.O. voor-
loopig te zijn behandeld, is de knaap naar
St. An ton ills Hove vervoerd.
NOORDWIJK AAN ZEE.
Met verlof Is nit Nea. Oost-Indië alhier
aangekomen prof. mr. B. ter Haar, hoog
leeraar bij de Rechtshogeschool te Batavia
Schitterend V.V.V.-Vuurwerk.
Onder buitengewone belangstelling is op
het strand een schitterend vuurwerk afge
stoken, georganiseerd door V.V.V. Op den
Boulevard en op het strand hebben dui
zenden genoten van dit altijd mooie
schouwspel.
Besloten werd met een mooi stuk dat
aller aandacht trok, nJ. „Noordwijk de
mooiste badplaats."
JONGETJE TE KATWIJK GERED.
De badknecht T. Koekebakker wandelde
langs het strand te Katwijk
Ter hoogte van de Oude Kerk bemerkte
hij. dat een jongetje, dat later bleek te
zijn de 9 jarige Maarten v. d. Plas uit
de Kerksteeg, zich te ver in zee had ge
waagd en in verdrinkingsgevaar ver
keerde. Zonder maar één oogenblik té
dralen, sprong hij gekleed te water en
eigen leven riskeerende, smaakte hij
het genoegen den jongen, die al bijna
verdronken was, behouden op het droge
te brengen.
De jongen had veel water binnengekre
gen en dr T. Lodder moest een poos kunst
matige ademhaling toepassen.
De heer Koekebakker had intusschen één
zijner schoenen en zijn pet verloren. Onder
de badgasten op het strand werd een in
zameling gehouden. Voor de opbrengst
hiervan kon htl gelukkig ruimschoots een
paar schoenen en een pet koopen!
gras en spoedig bleek zij in slaap gevallen
en zag dus niet dat haar 3 jarig kind al
spelende in een sloot geraakte. Een der
andere leden van het gezelscap die het on
geluk zag was blijkbaar verstijfd van schr k
want eerst na eenigen tijd begon deze luid
keels om hulp te roepen Een kunstschil
der, die in de omgeving vertoefde, sprong
te water en mocht het genoegen smaken de
arme kiene, die reeds bewusteloos was.
op het droge te brengen. Men kan zich de
vreugde van de moeder, toen het kind
weer bijkwam, indenken!
Zilveren jubileum.
Op 1 September a.s hoopt onze plaats
genoot de heer J. Baas, ambtenaar bij de
Posterijen alhier, den dag te herdenken
waarop hij 25 jaar geleden in dienst trad
bil de P T T.
NIEUWVEEN.
De landbouwer St. wilde den motor van
zijn tractor aanzetten, maar de slinger
sloeg terug en kwam met kracht tegen den
hand van St. zoodat hij zich onder dokters
behandeling moest stellen. Hij zal zijn hand
eenigen tijd niet kunnen gebruiken
WADDINXVEEN.
De Burgemeester is van zijn verlof
teruggekeerd en heeft zijn ambtsbezighe
den hervat.
De maandelijksche collecte in de Geref.
Kerk heeft opgebracht f. 88.50.
a
Het bezwaarschrift van het raadslid den heer H. v. Kleef
en de behandeling door Ged. Staten.
De raad van Alphen vergaderde. Voorzit
ter burgemeester P A. Colljn. Afwezig weth.
Herngreen en de heer G. Bergshoeff. Na
opening met gebed werden voor kennis
geving aangenomen de besluiten van de
raden van Noordwijkerhout en andere ge
meenten inzake de uitkeering ex art. 104.
der L.O.-wet en een dankbetuiging van het
bestuur der R.K. H.BS. te Leiden, voor de
verleende subsidie ln het tekort op de
schoolrekenlng over 1936.
Het adres van Alphia.
Volgde het adres van den voorzitter der
Alphensche Voetbal- en Athletiekvereeni-
ging „Alphia" betreffende de weigering van
vergunning voor athletlekwedstrljden op
Zondag 23 Juli 1939 en verzoek om vergoe
ding van ter zake gemaakte onkosten en
geleden winstderving. B. en W. stellen voor
dit ln hun handen te stellen voor prae-
advles.
De heer den Uljl vroeg zich af of dit ver
bod Juist 13. B. en W. hebben wel gezegd,
dat de algemeene lijn is gevolgd en men
moge verschillen bij deze prlnclpleele op
vattingen. een feit is. dat de Zondagswet,
waarop men dit verbod heeft gegrond, reeds
125 jaar oud is en z.i. niet meer bruikbaar
ls voor dezen tijd De sport ls ontegenzeg
gelijk een niet onbelangrijk element en bij
de samenstelling dezer wet is hiermede geen
rekening gehouden, omdat zij nadien be
langrijk gegroeid is. Ook de arbeidersklasse
is door de toeneming der sport zeker in een
geheel ander daglicht geplaatst; door velen
wordt de vrije tijd op heel wat betere wijze
doorgebracht dan vroeger. Spr. had gehoopt
dat ook de overheid dit meer zoo zou zien.
De gemeente Alphen had zich dan niet op
nieuw zóó belachelijk gemaakt. Dat door de
algemeene lijn te volgen de algemeene op
vatting der bevolking ls gevolgd, geloofde
spr. niet. Zl. ware het verstandiger geweest
ook met de minderheid der bevolking reke
ning te houden, alhoewel het voor spr. nog
niet vaststaat, dat er een minderheid is, als
een onderzoek zou worden ingesteld. De be
trokken vereenlglng heeft nu groote schade
geleden. Het ergste achtte spr. echter de
tweespalt die door dit verbod ontstaat, ter
wijl er juist in onzen tijd een streven moet
zijn om de tegenstroomingen tot meer een
heid te brengen. Spr. meende dit reeds nu
te moeten zeggen, omdat aan zijn meening
ten opzichte van deze zaak niet behoeft te
worden getwijfeld.
De voorzitter merkte op, dat deze be
schouwing meer op haar plaats zou zijn ge
weest na het door B. en W. uit te brengen
prae-advies. B. en W. hadden geen voldoen-
OEGSTGEEST.
Auto gekanteld.
Gistermiddag omstreeks half vier heeft
nabij het Rijnzichtviaduct een verkeers
ongeval plaats gehad. Met een snelheid
van 80 a 90 K.M. naderde daar een perso
nenauto. waarin gezeten waren de heeren
E. P. uit Sassenheim en de Engelschman
mr. W. B.. wonende te Londen. Bovendien
zat nog in den wagen de echtgenoote van
laatstgenoemd mevr. C. B.-W.
Tengevolge van het springen van den
rechterachterbamd raakte de bestuurder de
macht over het stuur kwijt. De auto be
gon te slingeren, kantelde en sloeg een
paar maal over den kop, waardoor zij vrij
ernstig werd beschadigd.
Behoudens enkele lichte ontvellingen
kwamen geen persoonlijke ongelukken voor.
De auto werd door de fa. Ameele wegge
sleept.
Het 10-jarig zoontje van de familie v.
d. Sp. alhier js bij het spelen over de
leuning van het Rijnzichtviaduct gevallen.
Daar een tweetal opgebelde doctoren juist
afwezig was. heeft de heer H. v. d. Mey,
lid van de EHBO.-brigade een onderzoek
ingesteld, waarbij bleek dat de jongen zijn
linkerarm had gebroken. Nadat de arm was
gespalkt heeft hij hem per auto naar het
Ac. Ziekenhuis te Leiden vervoerd, waar de
jongen is behandeld, waarna hij naar huls
mocht worden overgebracht.
RIJNSBURG.
De feesten op 31 Augustus.
De plannen van het Oranje-Comité heb
ben thans vasteren vorm aangenomen. De
feestelijkheden zullen plaats hebben op
31 Augustus. Een uitgebreid programma is
reeds opgesteld.
Hedenavond zullen de Harmonie Ver-
eeniging te Katwijk en het plaatselijk
Muz ekgezelschap ..Wilhelmina" een ge
combineerde uitvoering geven op het
Rapenburg.
De leden van de Kooplieden Vereeni-
ging „Wederzijdsch Belang" hebben een
autotocht gemaakt naar Arnhem. Zij be
zochten verschillende mooie punten in de
omgeving.
Door J. P. BALJÉ.
Langzaam gleed zijn bootje voort, gedre
ven door zijn moeizame riemslagen. Het
begon al te donkeren en hij wanhoopte er
aan, zijn doel te zullen bereiken. Langs de
beide oevers van de rivier was alleen dicht,
wild strukgewas en behalve zoo nu en dan
de kreet van een dier was er niets te hoo-
ren. Hier woonde geen mensch meer, hij
was er van overtuigd. En tóch, hij wist
bijna zeker, dat John Lockheed enkele uren
voor hem deze rivier was afgezakt. Hij zat
hem op de hielen en waar nog een klein
beetje civilisatie was, had hij navraag ge
daan. Ja, men had een man in een bootje
voorbij zien varen. Een vreemdeling, onge
twijfeld, want men had hem hier nooit
eerder gezien. Ook het laatste huls. dat hij
nu al enkele uren geleden gepasseerd was,
had hetzelfde gemeld. Het moest John
Lockheed zijn.
Steve Cramble had een vrij aardig sig
nalement van John Lockheed, maar hij
had hem nog nooit gezien. Dat was een
handicap bij deze achtervolging. Als hij
hem zou achterhalen kon hij nóg niet met
zekerheid zeggen: „John Lockheed, kom
hier, je bent mijn gevangene." Maar hij zou
er eerst achter moeten komen, dat hij wer
kelijk met den gezochten boef te doen had.
De loome warmte en het lange roeien
hadden hem vrijwel uitgeput. Het was geen
pretje, een heelen dag in deze onmynsche-
lijke hitte te moeten roeien en dan boven
dien nog op te letten, of men den kerel
te pakken kon krijgen, dien men op de
hielen zat. Nu vroeg hij zich af, hoe hij
den nacht zou doorbrengen. Het kon ga-
vaarlijk zijn, zijn bootje tegen den oever te
meeren en zelf te gaan slapen, hetzij in de
boot, hetzij aan land. Want het wemelde
hier natuurlijk van roofdieren. Tóch zou er
wel niets anders opzitten, want hij kon
onmogelijk den heelen nacht door blijven
roeien. Nog even voorbij die kromming,
misschien was daar een betere gelegenheid.
Met uiterste krachtsinspanning trok hij de
boot de bocht van de rivier om. En bijna
was hem een kreet van vreugde ontsnapt.
Er was een kaal veld langs den oever, er lag
een andere boot en vijftig meter verder
stond een huis. Het onverwachte was wer
kelijkheid geworden. Hier woonde inder
daad nog een mensch.
Hij zag een langen, mageren man voor
het huis. Hij riep luid en stuurde zijn boot
je naar den oever Toen stapte hij uit en
trok de boot aan land. De man bleef stok
stijf voor het huis staan en keek star naar
hem, toen Steve op hem toeliep
„Hallo!" zei Steve. Iets waarschuwde
hem, niet naar John Lockheed te vragen.
Hij slikte dan ook de woorden, die hem al
op de lippen lagen weer in, en zei:
„Kan Ik vannacht hier misschien sla
pen?"
De magere man had zijn groet niet be
antwoord. Zijn gezicht stond onvriendelijk,
hij had donkere, harde oogen en een tanig,
gebruind gezicht. Even keek de man Steve
scherp aan, dan knikte hij kort. En hij
wenkte hem, binnen te komen.
Toen ze binnen waren, begon de man
direct een maaltijd klaar te maken. Hij
bakte visch, en Steve voelde, dat hij hon
ger had. Hij zette iets voor Steve neer, dat
op brood leek. schoof hem de visch toe en
at zelf met trage, bedachtzame happen.
Telkens zag Steve Cramble, dat de man
hem opmerkzaam opnam.
Onder het eten dacht Steve na. De man
kón John Lockheed zijn. Lockheed had
zijn lengte, zijn postuur. Alleen droeg Lock
heed tot voor kort een baard, maar die kon
natuurlijk gemakkelijk afgeschoren zijn.
List kon hem mogelijk helpen. En heel
voorzichtige vragen.
„Woont u hier al lang?" vroeg hij
De man knikte. Nog geen woord was er
over zijn lippen gekomen. Dat was niet
gek. hij zou hier natuurlijk zelden of nooit
menschen ontmoeten, wanneer hij hier
woonde en het spreken was dus geen ge
woonte meer voor hem.
„Hoe lang wel?" vorschte Steve verder.
Het duurde bijna een minuut voor de
mond van den ander openging. „Vijftien
jaar!" zei hij toen. Zijn stem klonk heesch.
Het was een onaangenaam, rasperig ge
luid.
„Vijftien jaar! Hoe houdt u 't hier uit?"
Een schouderophalen. De moeite niet
waard om te bepraten
Steve zoog op een vischgraat en scheen
heelemaal in dat werk op te gaan. Maar
zijn gedachten bleven werken. „Wat doet u
hier zooal?"
„Visschen!"
Toen stond de man op, als wilde hij een
einde aan het gesprek maken. Hij had
blijkbaar al te veel gepraat naar zijn zin!
Hij zette een ketel water op een vuurtje
en toen het water kookte, begon hij den
boel af te wasschen. Steve voelde zich ge
dwongen te helpen. Toen ze klaar waren,
hing hü den doek. waarmee hij afgedroogd
had aan een spijker, de ketel aan een an
deren.
Zelden had Steve in iemands gezicht
zoo'n verandering gezien. De man wend
purper van woede Wild greep hij den doek
en den ketel van de plaats waar Steve deze
gehangen had, en hing toen den ketel,
waar de doek gehangen had, en den doek,
waar eerst de ketel hing. Nog met een blik
vol nijd stak de man daarna een pijp op.
Steve's verbazing duurde slechts een
oogenblik. Hij had gelezen dat menschen
in de wildernis ingewortelde gewoonten
hebben, waarvan ze nooit afwijken. Alles
heeft een vaste plaats, en alles behoudt
ook die plaats. Zij zijn zoo vastgeroest in
die gewoonten, dat ze automatisch de din
gen op hun oude plaats bergen en ze die
desnoods in het stikdonker kunnen terug
vinden. Vandaar de woede van Steve's
„gastheer."
Het leek Steve niet het geschikte oogen
blik om over John Lockheed te gaan pra
ten. Dat de magere, tanige man zelf
John Lockheed niet was, leek hoe langer
hoe waarschijnlijker. Hij scheen thuis te
zijn in deze woning, hij bewoog zich rustig
en alsof hij nooit ergens anders geweest
was, en hij had de gewoonten van de een
zamen.
Den nacht bracht Steve door op een
veldbed. Hij sliep zeer onrustig, was telkens
wakker en dan spookten allerlei gedachten
door zijn hoofd. Aan zijn zonderlingen
gastheer, aan John Lockheed, en hoe hij
dien te pakken moest krijgen. Bulten hoor
de hij allerlei vreemde geluiden, nu en
dar. het gehuil van een dier, een kreet
van een vogel, het breken van takken.
Hij was blij, dat het ochtend was. Aan
het ontbijt besloot hij naar John Lockheed
te vragen.
„Hebt u gisteren Iemand in een boot zien
passeeren?"
De man dronk zijn koffie en keek hem
somber aan. Dan schudde hij ontkennend
het hoofd. „Niemand!" klonk zijn heesch
geluid.
,Na de afwasch-ceremonie verdween de
man zonder Steve lets te zeggen. Deze zag,
dat hij zijn boot losmaakte en wegroelde.
Steve Cramble stond besluiteloos voor de
blokhut. Hl] wist niet recht, wat hij be
ginnen moest. Verder de rivier op? De wil
dernis werd daar zoo groot, dat het weinig
zin zou hebben. Trachten, nog iets van zijn
gastheer te weten te komen, als die terug
kwam? Dat was misschien het beste. Mo
gelijk was de man nu gaan visschen, Steve
besloot hetzelfde te doen.
In zijn boot had hij vischtuig, en hij
bracht den morgen al visschende door.
Toen hij bij het blokhuis terugkwam, was
de ander er nog niet. Steve bracht zijn
vischtuig ln orde en hing dat tegen het
huls te drogen.
Na een half uur kwam de man even
eens. HIJ stapte op de woning toe, maar
toen hij vlak bij Steve was. kreeg hij weer
een woede-aanval. Nijdig rukte hij Steve's
vischtuig van den wand af en hing zijn
eigen tuig daar.
Steve lachte. „Bedoelt u, dat uw visch
tuig daar altijd hangt?"
Voor het eerst zei de man een zin.
„Sinds jaar en dag hangt mijn tuig daar!"
gromde hij woedend.
Opnieuw lachte Steve. Maar heel anders,
dan zooeven. In zijn hand blonk een re
volver en die was op zijn „gastheer" ge
richt.
„John Lockheed." zei hij, „je gaat een
eindje met me roeien. De rivier af."
Het gezicht van den ander vertrok. Hij
maakte een beweging, als wilde hij zich
verzetten, maar hij zag aan Steve's oogen,
dat de bedreiging met de revolver ernst was.
„Je hebt me bijna beet gehad, John. Je
was hier een paar uur eerder dan ik en je
vond deze leege blokhut. Of misschien heb
Je den bewoner ervan overvallen en deze
misdaad gevoegd bij de vele andere, die je
op je kerfstok hebt. Je kent blijkbaar de
wetten der wildernis en je liet me er bijna
inloopen."
Lockheed zag ln, dat tegenstand geen
nut meer had. Cramble zou hem terug
brengen naar de stad en daar kende de
politie hem maar al te goed. Berustend
haalde hij de schouders op.
„Hoe kwam Je er achter?" wou hij weten.
„Je maakte een fout, John Lockheed! Je
wilde Je rol te goed spelen. Je rukte mijn
vischtuig van den wand en zei, dat het
jouwe daar moest hangen en dat het daar
al jaren gehangen had. Maar.toen ik
mijn tuig er wilde ophangen, was er in den
heelen wand geen spijkertje te bekennen.
Die heb lk er zelf moeten inslaan!"
(Nadruk verbodenl.
(Auteursrecht voorbehouden).
de tijd, zoodat men thans met dit voorstel
komt. Spr. wenschte dan ook thans niet op
deze beschouwingen in te gaan, temeer daar
dit vraagstuk samen gaat met de opvatting
van de taak der overheid ten opzichte van
de Zondagsrust op den dag des Heeren. Z.i
is deze zaak overigens niet van beteekenls
voor bevordering van de eenheid der be
volking.
De heer den Uljl antwoordde te meenen,
dat het van belang kon zijn. Indien het
college van B. en W. vóór het uitbrengen
van zijn prae-advies, de meening van den
raad vernam.
De voorzitter merkte op, dat het tot
eigenaardige consequenties zou leiden in
dien B. en W. vóór hun prae-advies, eerst de
gevoelens van den raad zouden moeten
vernemen.
Hierna werd besloten het verzoek in han
den van B. en W. te stellen voor prae-
advies.
Inzake de niet-toelating van den heer G. M.
Herngreen en de toelating van den heer A.
J. Dekker als lid van den raad, deelde de
voorzitter mede, dat een missive van Ged.
Staten was ingekomen, betreffende de be
handeling van het door het raadslid den
heer H. v. Kleef omtrent deze aangelegen
heid ingediende bezwaarschrift.
Het bezwaarschrift wordt heden Dins
dag door het Prov. bestuur behandeld in
welke zitting verslag zal worden uitgebracht
door den rapporteur mr, T. J. Verschuur, De
raad zal voor de behandeling een gemach
tigde namens de gemeente moeten aanwij
zen. B. en W. stelden voor hiertoe aan te
wijzen den gemeente-secretaris mr. Helm-
strijd. Na een schriftelijke stemming werd
hiertoe met 14 van de 15 st. besloten met
1 blanco stem.
Hierna volgde sluiting, waarna de burge
meester nog mededeelde, dat de mogelijk
heid niet is uitgesloten dat de tegenwoordige
raad nogmaals voor 1 September a.s. bijeen
geroepen zal moeten worden als de heer van
Kleef ontvankelijk wordt verklaard ln zijn
beroep en de raad in beroep zou wenschen
te gaan bij de Kroon. Alleen de raad en de
benadeelde de heer Dekker dus kun
nen in beroep gaan tegen de beslissing van
Ged. Staten; niet de heer v. Kleef.
PREDIKBEURTEN.
Boskoop Geref. Gem.: Woensdagnam. half.
acht, ds. Lamain van Rotterdam.
Waddlnxveen Centrum: Woensdagnam.
halfacht, ds. de Rover van Vlaardtngen.
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Saaksum G. J. Paul, oand. Ie
Assen.
Bedankt voor Gouderak: P. P. J. Monster te
Aalburg c.a.
GER. KERKEN.
Aangenomen naar Langeslag; W. Vreugden-
hil, cand. te Rotterdam, dte bedankte voor
Mussel (Gron.).
GER. GEMEENTEN.
Bedankt voor Paterson (N. Am.) J. v. d. Berg
te Krabbendbke.
DS. J. HOEK.
As. Donderdag mag ds. J. Hoek, em.
predikant te Den Haag het zeldzame feit
herdenken dat hij voor 55 jaar het predik
ambt in de Ned. Herv, Kerk aanvaardde.
Ds. Hoek werd in 1861 geboren en ln
1884 candldaat in Zuid-Holland om 17 Aug.
van dat Jaar te Vorchten (ring Hat term
het predikambt te aanvaarden. Vandaar
vertrok hij in 1887 naar Zevenhuizen (Z.H.i
dm zich in 1892 aan de gemeente van
Oudewater te verbinden. Hier werd hem l
Dec. 1926 na een diensttijd van ruim 42
jaar eervol ontslag verleend, waarna de ju
bilaris zich metterwoon ln de Residentie
vestigde. Ds. Hoek wenscht zijn gedenk
dag beslist onopgemerkt te doen voorbij
gaan.
DS. P. J. GLASZ.
Ds. P. J. Glasz, em. predikant te Utrecht,
viert a.s. Donderdag zijn 70sten verjaardag.
Pleter Jacob Glasz werd 17 Aug. 1869 te
Joure geboren. Hij bezocht het gymnasium
te Leeuwarden en studeerde aan de Gem.
Universiteit te Amsterdam en de Doopsgez.
Kweekschool aldaar thelogie. In 1896 pro
ponent geworden, aanvaardde hij 15 Nov.
van dat jaar het predikambt te Rottevalle,
sprekende over het Schriftwoord: .Wede-
werkers uwer blijdschap", na tevoren t«
zijn bevestigd door ds, K. v, d. Meulen. 1898
vertrok de 70-jarige naar Alkmaar, welke
standplaats hij in 1910 met Arnhem ver
wisselde, om reeds na een Jaar naar
Utrecht te vertrekken. Deze gemeente heeft
ds. Glasz gediend totdat hem in Oct. 1934
eervol emeritaat verleend werd.
Ds. Glasz was om. werkzaam als leeraar
Hebreeuwsch aan het Stedelijk gymnasium
te Utrecht, alsook aan het Lyceum voor
meisjes aldaar. Voorts ls ds. Glasz voorzit
ter van de afd. Utrecht van den Bond voor
Staatspenslonneering en secr. van de aid.
Utrecht van de Evang. Maatschappij
van de van deze afdeeling uitgaande Mon-
tessorieschool.
DE POSTVLUCHTEN.
De „Nandoe" ls vanmorgen van Tjililitan naar
Nederland vertrokken met medeneming Van 2w
kg. post, 8 kg. pakketpost en 117 kg. vracht. B
Vanmorgen vertrok van Schiphol de „Pelika^
met de volgende bemanning: gezagvoerder Hul-
sebos. 2e bestuurder Rab. werktuigkundige Vee-
nendaal, radiotelegrafist Moulijn en steward
Aan boord van dit vliegtuig bevond zich 339-w3
kg. briefpost, 13.280 kg. pakketpost en 140.041 Kg-
vracht.
4—2
