Juni-vertier te Rome
Nieuws
uit de Filmwereld
Conclusies inzake Oss worden
aangenomen
2
80sfe Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 23 Juni 1939
Vierde Blad
No. 24307
Maar minister Goseling behoeft niet
af te treden, zegt jhr. De Geer
(ïïenSdorp B IR O
-K— K,eedin9 ,ndusUi8
Zoo warm?
„De terugkeer van Arsène Lupin"
Procureur-generaal de hoofdschuldige
Groote drukte
trots slecht weer
VRAGENRUBRIEK
(Van onzen parlementairen medewerker)
Zoo stond dan eindelijk de Ossche-scho-
tel op den disch der Tweede Kamer.
Dampend.
En tochtoch maakte hij een beetje
opgewarmden indruk. Omdat er al zooveel
van dezen schotel is gegeten. Maar de
Kamer-Commissie heeft hem opnieuw ge
vuld. En gesausd. En pikant gemaakt.
Zooals men weet, stelt de Commissie met
4 tegen 1 stem in haar Rapport aan de
Kamer voor:
„uit te spreken, dat de feiten en omstan
digheden, welke den Minister van Justitie
hebben geleid tot het nemen van den
maatregel van 1 April 1938 ten aanzien van
de brigade-Oss der Koninklijke Marechaus
see, dien maatregel niet rechtvaardigen,
terwijl aan hetgeen nadien is gebleken, in
elk geval geen motiveering voor dien
maatregel kan worden ontleend."
Welnu, reeds thans durven wij voor
spellen, dat deze conclusie zal worden
aangenomen.
Wij voorspellen, dit na de rede van
den christelijk-historischen leider, den
heer De Geer, die ongetwijfeld het
standpunt van zijn fractie vertolkte,
toen hij verklaarde vóór de conclusie
t« zullen stemmen.
Hulde bracht hij aan het Rapport der
Commissie, dat hij ..een model-rapport"
noemde, „een degelijk en beheerscht stuk."
„hetwelk voor twijfel geen plaats laat". Hij
achtte het uiterst onwaarschijnlijk, dat de
minister dit rapport nog zou kunnen weer
leggen en gaf als zijn oordeel te kennen,
„dat de minister niet met het vereischte
beleid is opgetreden", dat zijn optreden
,.van juist en bezonnen beleid was ge
speend".
De heer De Geer betreurde, dat de Mi
nister naderhand niet op zijn beslissing
was teruggekomen, hetgeen een uitsteken
den indruk zou hebben gemaakt, al er
kende hij, dat dit hem moeilijk was ge
maakt door enkele bladen, die hem be
streden, maar nog méér door enkele bla
den, die hem steunden, en die alles terug
brachten tot een geloofskwestie.
De christelijk-historische staatsman
verklaarde echter uitdrukkelijk, dat
zijn stem vóór de conclusie slechts „een
zakelijk karakter" zal dragen, en niet
wordt ingegeven door „persoonlijke of
politieke overwegingen". De minister,
die te goeder trouw is geweest, is niet
verplicht in de aanneming der conclu
sie een advies te zien om heen te gaan;
het resultaat beteekent geen motie van
wantrouwen; er zijn in den loop der
jaren reeksen van conclusies aange
nomen tegen ministerieel beleid of
tegen een beslissing, zonder dat de be
windsman aftrad.
Natuurlijk aldus de heer De Geer
kan de minister persoonlijk meenen, dat
hij moet heengaan, omdat hij zijn positie
geschokt acht, „maar dat is zijn zaak": de
heer De Geer sprak echter de hoop uit, dat
hij het niet zou doen.
En hij noemde het staatsrechtelijk „een
monstrueuze eisch" (bier en daar verno
men) dat mèt den Minister eventueel ook
zijn geloofsgenooten uit het kabinet zouden
treden.
Nog van twee andere zijden heeft men
zich met de conclusie van het rapport ver-
eenigd: de communist Wijnkoop en de so
cialist Van der Goes van Naters deden het.
Eerstgenoemde, die een eindelooze rede
hield (de spreektijd was ditmaal, helaas,
onbegrensd) verweet den minister talrijke
beleidsfouten en oefende een uitvoerige cri-
tiek op het beleid van den Procureur-Ge
neraal, waarvoor de minister ook verant
woordelijk is en op wiens kompas hij heeft
gezeild. Trouwens, ook de heer Van der
Goes van Naters heeft zich zeer scherp over
het beleid van dien rechterlijken ambte
naar uitgelaten. Hij gewaagde zelfs van
„het. systeem-Speyart", waarvan ook de mi
nister het slachtoffer werd en dat Neder
land onwaardig is. Zoo was het niet-ver-
volgen van den bankier v. d. H. een ernstige
fout; de heer Van der Goes meende, dat
er krachten aan het werk waren, die den
..bankier" wilden sauveeren, o.a. iemand
dien hij aanduidde als „een der machtigste
personen van Brabant". Ernstig keurde hij
het Vit uur lange verhoor van wachtmees
ter De Gier af, ook al een misstap van den
Procureur-Generaal.
De heer Van der Goes vroeg eerher
stel voor de brigade en overplaatsing of
ontslag van den Procureur-Generaal.
Hij constateerde bij den minister „ern
stige beleidsfouten", oadeze, dat hij, in
zake het overleggen van dossiers en het
hooren van getuigen de Kamer-Commissie
had behandeld, of zij een buitenstaander
was, een „derde", inplaats van een orgaan
der volksvertegenwoordiging.
Een verdediger had de minister gisteren
alleen in zijn partijgenoot mr. Van Maarse-
veen.
Deze afgevaardigde heeft in bijzonder
heden verschillende gevallen uit de zaak-
Oss besproken en 's ministers beleid ge
steund. Hij was van oordeel, dat de mi
nister uit een oogpunt van gezag en recht
niet anders heeft kunnen handelen, dan
hij deed, en heeft getracht dit tot in de
tails aan te toonen. Toch liet ook deze af
gevaardigde een enkele maal even door
schemeren, dat de minister misschien iets
voorzichtiger had kunnen handelen en ook
de brigade ruimer gelegenheid tot verdedigen
had moeten geven. Dooh hij achtte diens
houding met betrekking tot het niet-over-
leggen der dossiers volkomen juist. Het
door de Commissie voorgestelde votum
achtte hij veel te scherp; tenslotte heeft de
minister toch naar zijn beste weten zijn
plicht gedaan en er naar gestreefd het
recht der burgers te beschermen, dat naar
zijn meening werd aangerand. Volgens de
zen afgevaardigde waren de marechaussee
te Oss er stelselmatig op uit. kleinigheden
tot rechtszaken te forceeren en op te
blazen; daartegen moest de minister wat
doen. De heer Van Maarseveen meende, dat
men een minder-strenge uitspraak jegens
den minister zou kunnen doen.
Het is te hopen, dat de discussie
heden kan afloopen. Want zij is voor
den minister toch wel heel pijnlijk.
Maar kenmerkend bleek ook uit dit de
bat: dat men in parlementaire kringen
in den Procureur-Generaal te 's-Her-
togenbosch eigenlijk de groote oorzaak
van deze droeve affaire ziet.
✓oo
5*,
voltefmelk chocolade
BIJ UWEN WINKELIER OF IN ONZE VERKOOPFILIALEN EN DEPOTS
2202
(ingez. Med.)
Onze Romeinsche correspondent schrijft:
Met het begin van den zomer schijnt in
dit land, dat zich anders zoo gaarne met
den ecrenaam van het „Zonnige Italië"
laat tooien, eindelijk de zon haar heer
schappij iets duurzamer te willen vestigen,
want vreemd genoeg is tot dusver in deze
Zuidelijke contreien het weer van het jaar
nog minder vriendelijk geweest dan in ons
eigen land, waar er volgens de couranten
berichten zoowaar al een hittegolf moet
hebben geheerscht. In de maanden, waar
anders het meest verrukkelijke lenteweer
van heinde en verre de bezoekers pleegt
aan te lokken, was het zelfs bezuiden Rome
nog guur als in het land der „Maartsche
buien", en tot diep in Juni had de bevol
king onder hevige regens te lijden, die
in sommige streken, zooals in de Romagna,
bijna den omvang van een ramp aanna
men.
Het volstrekte ontbreken van alle lente
deed zich natuurlijk ook in het vreemde-
üngenbezoek gevoelen, dat anders tusschen
Maart en Juni een van de hoofdbronnen
van welvaart pleegt te zijn in de Eeuwige
stad. Wanneer desondanks de neringdoende
middenstand van Rome op zijn kosten is
gekomen, dan heeft hij dat vooral te dan
ken aan de indrukwekkende reeks van mi
litaire parades en daarnaast van officiëele
bezoeken en congressen, die gedurende de
eerste weken van de maand Juni een niet
onwelkom vertier in de Italiaansche hoofd
stad brachten. Na de groote wapenschouw
van de afgeloopen maand en de parade der
70000 fascistische vrouwen, waarover wij
reeds berichtten, waren het vooral de zege
vierende legioenen der „Frecce Nere" ofte
wel „Zwarte Pijlen" wier terugkeer in het
vaderland door de overige wereld misschien
nog vuriger was verbeid dan door de eigen
ëflRT
De ,oe waarborg-kleeding
alléén bij
2207
(Ingez. Med.)' 1
liefhebbende landgenooten, die haar stem
pel drukten op de trotsche metropole van
het nieuwe Imperium. Eerst het zuidelijke
Napels, dan de Eeuwige stad en tenslotte
het noordelijke Genua zagen binnen haar
muren een grootsche heirschouw, waarbij
ook de ter feestviering medegekomen
authentieke Spaansche troepen niet ont
braken, die vooral op ware jubelstormen
werden onthaald. Ook de verantwoordelijke
leiders van elk Spaansch wapen, van het
leger, de vloot en de luchtmacht, ontbra
ken niet op het appèl en vonden gelegen
heid tot belangrijke besprekingen met den
Duce. De Spaansche troepen waren niet de
eenige buitenlandsche soldaten, die het
leven in de steden en vooral in Rome hun
stempel opdrukten. Ook Albaneesche troe
pen waren in grooten getale aanwezig, zij
bevolkten de kampementen en kazernen,
zij hielden parades en zwoeren den koning-
keizer den eed van trouwe en last not least
zij vervulden den wachtdienst aan het
Palazza Venezia, hetgeen voor eiken Ita-
liaanschen soldaat als een groote eer wordt
beschouwd en steeds met bijzonder militair
vertoon gepaard gaat. Van zuiver Italiaan
sche parades in deze maand verdienen op
de eerste plaats te worden genoemd het
feest der „carabinieri" alsmede de „dag
der marine", toen meer dan tienduizend
matrozen voor den koning en den Duce
over de grandioze „Via del Impero" defi
leerden. Deze matrozen waren onderge
bracht in een groot kampement langs de
Vla Flaminia, waar men de meest belang
rijke gebouwen in den vorm van moderne
onderzeeërs of zelfs van de voorplecht van
een geweldig slagschip had opgebouwd,
waardoor een fantastisch effect ontstond.
Een ander evenement vim eenige impor
tantie was het eerste „Circuit van het
Imperium", dat in Ostia. het „Lido van
Rome" werd verreden. Het was al sedert
lang de wensch van de stedelijke autoritei
ten, een dergelijke sportieve gebeurtenis
aan de Eeuwige stad te verbinden, enthans
hoopt men hieremede tegelijk èn de belan
gen van Ostia en Rome te dienen èn de
toekomstige samensmelting van Rome met
zijn een kleine dertig kilometer verwijderd
strand in de hand te werken, hetgeen im
mers bij de „E. 42", de wereldtentoonstel
ling van 1942. volgens den wil van Musso
lini een voldongen feit behoort te zijn. Een
van de mogelijke candidaat-erfprinsen. des
Duce's zoon Bruno, loste dan ook het start
schot
Aangezien ook in onze dagen het Eeuwi
ge Rome nog steeds en feitelijk nu meei
dan ooit een getrouwe belichaming is van
zijn aloude godheid, den beheerscher van
den tijd met de twee aangezichten Janus,
en dus naast het aspect van hoofdstad van
het imperium nog het tweede gelaat bezit
van geestelijke hoofdstad der Katholieke
wereld, betaamt het ook de gebeurtenissen
van dat andere Rome te memoreeren. Ook
op dat gebied zijn er in deze dagen tal vim
gebeurtenissen, die een druk bezoek aan de
Euwige stad in de hand werken. Op de eer
ste plaats was het de sacramentsdag, een
feest dat in Italië als algemeen erkende
feestdag geldt, die door de bonte en glans
rijke processies, welke gedurende dien dag
en de geheele volgende week worden ge
houden, en waarbij op sommige plaatsen de
meest kunstzinnige bloemen tapijten op
den weg, dien de stoet neemt, worden ont
worpen. een groot aantal menschen naar
Rome trok. Verder zijn de verschillende
zalig- en heiligverklaringen, de eersten on
der de regeering van den nieuwen Paus,
welke in deze maand plaats hebben, een
machtige magneet, die zooals steeds tien
duizenden van pelgrims en van toeristen
naar het Vaticaan en naar het oude en
nieuwe Rome voert. Tenslotte worden er
tijdens het midzomernachtsfeest op 21 Juni
en op Sint Jansdag. 24 Juni. in de basiliek
van Sint Jan van Lateranen en daarbuiten
grcotsche feesten gevierd, die mede door
haar folkloristische waarde telkenjare het
doelwit vormen van vele tienduizenden, die
deel willen nemen aan dit nachtelijke fes-
Jongeman, uw aanzoek om mijn dochter
komt voor ons volkomen onverwacht
W. v. d. L. te N. Noordwijk, Leiden. Al-
nhen, Woerden. Utrecht. De Bilt. Bilthoven.
Pl.m. 75 K.M.
W. R. W. te L. Ver. Herv. Stichtingen v.
Zenuw- en Geesteszieken. Westeinde 5. Voor
burg. Adressen van Duitsche en Belgische
Stoomvaartmaatschappijen kunnen wij U niet
verstrekken.
zoo moe, zoo loom, zoo slap, zoo
lusteloos, zoo nerveus, zoo afgemat,
zoo'n hoofdpijn, zoo'n
neem zoo'n "AKKERTJE" en al Uw
klachlen zijn dadelijk verdwenen.
2219
(Ingez. Med.)
tijn, dat aan glans en ook aan jolijt slechts
kan worden vergeleken met het feest van
den Hl. Verlosser in Venetië. Pas na een
heele week te hebben gevierd, trekken de
feestgangers weer naar huis, rijk aan her
inneringen. maar wel eenigszins platzak.
De neringdoenden en de burgerij van de
Euwige Stad zijn echter het meest tevre
den, waarbij het niet zeker is. of dit slechts
het gevolg van de in weerwil van het on
gunstige weer gedane zaken, of dat er ook
de trots der oude Quirieten een rol bij
speelt, die evenals hun voorvaderen in het
oude Rome de vertegenwoordigers van alle
volkeren naar hun stad zien optrekken,
waarbij zelfs de legionairen uit de Levant
(Albanië) en het Iberische schiereiland
(Spanje) niet ontbreken
(Nadruk verboden).
HOLLYWOODSCHE FILM-DYNASTIEËN.
Spelers van de tweede generatie maken
naam in filmstad.
De naam van Arsène Lupin heeft reeds
Telen beziggehouden, spannend als zijn
avonturen steeds waren.
Zijn terugkeer zal velen dus verblijden.
Melvyn Douglas als René Farrand en Vir
ginia Bruce als Lorraine de Grissac, die
men hierboven in een der scènes ziet af
gebeeld. vertolken de hoofdrollen in deze
door George Fitzmaurice geregisseerde film.
welke gecreëerd werd naai de beroemde
fimiur van Maurice ie Blanc.
Acteeren mag zoo langzamerhand ook
wel tot de erfelijke kwalen gerekend wor-
I den.
I Verscheidene „junioressen" in Hollywood
bewijzen, dat schmink in het bloed gaat
zitten en dat een liefde voor de planken
van generatie op generatie overgedragen
wordt.
Niet minder dan een dozijn acteurs
dynastieën zijn zoo zoetjes-aan ontstaan,
doordat zoon of dochter in de voetsporen
van een illustre vader of moeder is ge
treden.
Het bekendste voorbeeld van tweede-
generatie-populariteit onder de acteurs is
wel Douglas Fairbanks Jr., die tot de
populairste „jeune premiers" van de filmstad
gerekend mag worden en hard op weg is
even beroemd te worden als zijn vader, „de
man met den zonnigen glimlach", eens was.
Zijn nieuwe rol in ..De ridders van de
Tafelronde" zal daar wel weer het noodige
toe bijdragen.
Een veelbelovende jongeman is verder,
zooals men weet, Tim Holt. de zoon van
den bekenden cowboy-acteur Jack Holt,
voor wie Paramount's studioleiding groote
plannen schijnt te hebben. Toen Tim het
idee van een filmcarrière aan zijn vader
ter overweging voorlegde, kwam de oude
Holt met den commentaar: „Prachtidee.
Ik heb altijd gevonden dat we een acteur
in de familie moesten hebben!"
Fred Kohier Jr, heeft eveneens hetzelfde
beroep gekozen als zijn vader en volgt die
zelfs zoo trouwelijk na. dat hii evenals de
oude Fred zich speciaal op schurkenrollen
wil toeleggen. In Akim Tamiroff's nieuwste
film ..Kozakkenbloed", krijgt hij daartoe
al gelegenheid.
Alma Lloyd, een dochter van den produ
cer-regisseur Frank Lloyd, is eveneens voor
de lens getreden en maakte haar debuut
onder haar vader's leiding in „Als ik Ko
ning was". Lloyd's recente successen als
schepper van films als „De muiterij op de
Bounty". „Tusschen Twee Oceanen" en
„Als ik Koning was" heeft zijn vroegere
acteursloopbaan in vergetelheid doen raken,
maar Alma Lloyd is toch een echte tweede
generatie-actrice.
i Basil Rathbone, die ook in „Als ik Ko-
i ning was" optrad, kan er ook trotsch op
zijn dat hij aan het hoofd staat van een
film-dynastie. Zijn zoon, Rodion. filmt
tegenwoordig bij Metro--Goldwyn-Mayer,
maar aan de Rathbone-dynastie zal ver
moedelijk wel gauw een einde komen, want
de jonge Rodion heeft verklaard dat hij
alleen acteeren wilde om ervaring op te
doen. Zijn eigenlijke beroep is namelijk
geluidsingenieur.
Katharine de Mille, dochter van Cecil B
de Mille, is in eenige van haar vader's
producties opgetreden. Ln zijn nieuwste
opus, „Union Pacific", zal zij echter niet
meespelen want Katherine is getrouwd met
den acteur Anthony Quinn en wil. vóór
alles een goede echtgenoote en huisvrouw
zijn.
Dolores Costello. een dochter van den in
het begintijdperk van de film populairen
Maurice Costello, was eens zelf een ster van
de eerste grootte in Hollywood, doch in de
periode van haar huwelijk met John Barry-
more is zij niet meer opgetreden. Nu het
huwelijk ontbonden is. tracht zij zich op
nieuw een plaats op het witte doek te ver-
o-eren.
Minstens twee van Hollywood's bekend
ste regisseurs behooren tot de tweede film
generatie. Henry Hathaway, wiens „Zee
wolf" nog niet vergeten is en die thans
werkt aan de Technicolorverfilming van
..De Ridders van de Tafelronde", is een
zoon van wijlen Jean Hathaway, die in den
stommen tijd in eindelooze series avontu
renfilms optrad. Elliott Nuzent is de eer 'e
beurt gevallen zijn vader, den acteur J C.
Nugent, te reg'sseeren in Paramount's
„Never Say Die", waarin hii met Bob Hope
en Martha Raye optreedt.
De ook in ons land mn de radio be
kende Lys Gauty is deze week te zien in
de film „La Goualeuse" (De Kroegzangeres)
in samenwerking met Constant Remy,
Dorville, Jean Martinelli en Marguerite
Pierry. Hierboven een scène uit deze film.
waarin men deze bekende chanteuse om
haar zang, zoowel als om haar spel bewon
deren kan.
