Wet nieuwe stadhuis alhier - Jubileum Luchtvaart-afdeeling in Indië Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad I Timotheus Klein op het oorlogspad FEUILLETON HET ZILVEREN JUBILEUM DER LUCHTVAART-AFDEELING IN INDIË. Een der hoogtepunten van het feest, vormde de luchtdag op het vliegveld Andir. De grcrote drukte in de tentoonstellingshangar. DE.START VAN EEN WAAGHALS. Het vertrek van Tom Smith met zijn toestel „Baby Clipper" van het vliegveld Old Orchard Beach voor een vlucht over den Oceaan, waa rvoor hij geen toestemming der autoriteiten had. Men heeft sindsdien niets meer van hem vernomen door KEES ANDRIESSE. Juist terwijl hij zichzelf op die manier pniststelde, merkte hij in het spiegeltje, eerste teeken, dat de achtervolging "tonnen was. Een snel grooter wordende ™twolk vertoonde zich aan het eind van '■- straat. De motorpolitie! Nu ging het er om. Timotheus drukte faspedaal zoo hard neer, dat zijn voet Pijn van deed en het scheen wel, alsof vrachtwagen den ernst van den toe- ;'®4 begrepen had. De motor raasde en ;"-id'- en scheen inderdaad de snelheid "5 iets op te voeren. Een blik op den snel- Mmeter leerde hem, dat hij thans bijna jWenüg reed. Niettemin zag Timotheus in, bij maar zeer weinig kans op ontsnap- had tegen de sterke motoren van de Politie, die natuurlijk met gemak honderd J1 meer konden halen. Inderdaad naderde tofwolk steeds dichter, zoo dat Timo- reeds de omtrekken van een auto en ;Tpt motorrijwielen kon onderscheiden. fitt was nu nog maar een kwestie van mi- tuten. Hij hoopte vurig dat, als men hem ""maal in het nauw gedreven had, er al- tbis een inspecteur bij zou zijn, die hem dadelijk op zijn woord geloofde, zoodat ze nog tijdig de bom uit het gebouw konden verwijderen. Maar hij had er slechts wei nig vertrouwen in dat zijn hoop inderdaad in vervulling zou gaan. Zou men in nor male omstandigheden al aan de waarheid van zijn zonderling verhaal twijfelen, hoeveel te meer dan nu hij achtervolgd werd ais een voortvluchtigen autodief! Opnieuw doemde er een hindernis voor den wagen op. Een eind verder was de weg opgebroken, zoodat er slechts een smalle strook overbleef om te passeeren, die bo vendien nog versperd dreigde te worden door een stoomwals, die van den anderen kant naderde en die juist op het smalle, vrij gebleven weggedeelte zou zijn geko men als de vrachtauto het bereikt had. Zonder resultaat drukte hij nog harder op het gaspedaal, maar de motor gaf reeds het uiterste. Log en lomp reed de wals het smalle gedeelte op. Timotheus was er nu vlakbij en kon niet meer remmen. De wegwerkers stoven schreeuwend aan den kant. Timotheus rukte het stuurwiel naar het opengebroken gedeelte en sloot zijn oogen in afwachting van het oogenblik, waarop zijn wagen over den kop zou slaan. Maar onmiddellijk opende hij ze weer. De wagen had een geweldigen schok gekregen, hij hoorde een oorverdoovend gekraak en ge- splinter, maar hij reed. Hij reed. Hobbelend en stootend worstel de hij zich door het mule zand en de losse 'teenen en kwam weer op het goede weg dek. Timotheus slaakte een diepen zucht en veegde met den rug van zijn hand het angstzweet van zijn voorhoofd. Hij was ge red; de anderen zouden door deze hinder nis natuurlijk tegengehouden worden. Maar een snellen blik in den spiegel sloeg zijn hoop direct weer den bodem in. De politieauto had slechts haar snelheid ver minderd en hobbelde nu over den gras berm, terwijl de twee motorrijders nog net langs de wals heen konden glippen en zon der onderbreking ging de achtervolging voort. Opnieuw kreeg de vrachtauto een schok, die Timotheus bijna van zijn zit plaats afslingerde. Op het zelfde oogen blik hoorde hij in het achterste gedeelte van den wagen een kraken en knappen. Er werd toch niet op hem geschoten? Haastig draaide hij het hoofd om en wierp een snellen blik door het ruitje achter in de cabine. Er lag slechts een groote steen op den weg, waar hij in volle vaart overheen gereden was. Maar meteen had hij iets anders opgemerkt. De achterkant van de vrachtauto was leelijk besohadigd door de aanraking met de stoomwals en door den schok van zoonet was de achterwand van den laadbak op straat gevallen. Direct daarna hoorde hij het rommelen alsof er een zwaar onweer losgebarsten was. De lading was door het gebeurde verschoven en gleed thans als een lawine naar achte ren. De zakken vielen op straat, scheurden open en bedekten den weg met een dikke laag steen- en eierkolen. Twee of driehon derd mud kolen was van den wagen geval len, die, lichter geworden, met grooter snelheid voorwaarts schoot. De weg voor hem was thans verlaten, zoodat Timotheus meer tijd had om in den spiegel te zien naar wat er achter hem voorviel. Zijn ach tervolgers hadden enkele meters op hem verloren, maar verminderden thans weer zijn voorsprong. Enkele seconden later hadden zij de plaats bereikt, waar de ko len uit den laadbak waren gevallen. Timo theus zag hoe de auto plotseling vaart ver minderde, maar het was reeds te laat. Met groote snelheid vloog de wagen op het met de zwarte laag bedekte weggedeelte, slin gerde en schoot op zij om daar met de motorkap in een sloot te blijven steken. De beide motorrijwielen hadden nog tijdig kunnen stoppen en hun berijders holden naar den gestranden wagen toe. Ondanks de mogelijkheid, dat er misschien slacht offers waren, kon Timotheus wel zingen. Hij was als door een wonder gered! De leege wagen reed nu tachtig kilometer en hij zag in de verte reeds de boomen van het Pare de l'Ariana. Hij kon nog op tijd komen! Snel naderde hij nu zijn doel en slechts toevallig wierp hij na enkele mi nuten weer een blik in den spiegel om te zien, of er nog iemand achter hem aan kwam. En dat was inderdaad zoo! Eén der motorrijders was blijkbaar bij den verongelukten wagen achtergebleven, maar de ander zat hem weer op de hielen en scheen iedere minuut terrein te winnen. De man reed met minstens honderdtien kilometer en Timotheus hield zijn hart vast voor ongelukken. Met zoo'n snelheid op een motorfiets over den weg razen was zelfmoordMaar het geluk scheen met den roekeloozen rijder te zijn, want hij kwam steeds naderbij en nu doemde achter hem ook de gedaante van den ander op! Moest hij-nu. vlak voor zijn einddoel, den strijd nog verliezen? De eerste motorfiets was nu nog slechts honderdvijftig meter van hem af en ze waren vlak bij de oprijlaan naar het Volkenbondspaleis Nu of nooit, dacht Timotheus Hij moest en zou op tijd komen, kostte wat het wilde Op twee wie len suisde hij om de bocht, rakelings een wegrijdende auto voorbijschietend. Grim mig klemde hij zijn kaken op elkaar. Hij zou als eerste het gebouw bereiken 1 Nog was zijn achtervolger niet In het zicht en hij stuurde den vrachtwagen uiterst rechts, terwijl hij tegelijkertijd iets vaart vermin der. Hij rukte het rechterportier open en, met één voet op de treeplank staande, schakelde hij met een snellen duw de ver snelling op achteruit. Tandwielen kraak ten en knarsten, als een dronkaard slin gerde de auto over den weg. Doch Timo theus was er reeds uitgesprongen en rolde tegen den zachten wegberm. Hij voelde een stekende pijn door zijn geheele li chaam, maar was meteen reeds weer over eind en holde naar den ingang van het secretariaat. Onder het voortrennen wierp hij een blik over zijn schouder en zag, dat vlammen van alle rijden uit de vrachtauto sloegen. Zijn plan was geslaagd! De bran dende auto zou zijn achtervolgers ophou den en gedurende dien tijd zou hij de bom kunnen wegnemen! Ademloos holde hij de stoep op en de hooge, koele vestibule binnen. Hij stoorde zich niet aan de toeloopende boden, doch racete recht door naar het bureau van den secretaris-generaal. Achter hem klonken» nijdige en verbaasde uitroepen, doch eer iemand van het personeel voldoende be grepen had wat er eigenlijk geschiedde, had Timotheus de deur reeds opengerukt en kwam als een kanonskogel het vertrek binnenvallen. Er waren slechts twee hee- ren aanwezig, de Engelsche minister en de secretaris-generaal. Hij keurde ze met geen blik waardig, doch keek haastig het ver trek rond. of hij ook ergens de helsche machine ontdekken kon. Onder het tegen overliggende venster zag hij een in "een bruin papier gewikkeld pakje. (Nadruk verboden), (Wordt vervolgd). HET NIEUWE STADHUIS ALHIER NADERT ZIJN VOLTOOIING. Nu de toren en het stadhuis van de steigers zijn ontdaan, krijgt men een goeden indruk van het fraaie bouwwerk, waarvan wij hier een tweetal foto's geven. Op de recht- sche foto op den voorgrond de Korenbeursbrug. UITGEBREIDE LUCHT-BESCHERMINGS- OEFENINGEN IN LONDEN. Een met gasmasker en helm uitgerust lid der luchtbe scherming, brengt een slachtoffer van een gasaanval in veiligheid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1939 | | pagina 5