Fransch ülootbezoek aan Rotterdam - De auto-races te Zandvoort
Hue JaarganglEIDSCH DAGBLAD Tweede BlaJ
Timotheus Klein
op het oorlogspad
FEUILLETON
-DE PIJN" HEEFT PIJN. Jan Pijnenburg is Donderdag op de
wielerbaan te Tilburg gevallen. Hij was dus niet in staat aan de
wielerwedstrijden in den Bosch deel te nemen. „De ,,Pijn" als toe
schouwer tusschen enkele sportbroeders
BIJ DE RAMP VAN DE ENGELSCHE DUIKBOOT „THETIS" gelukte
het aan vier leden der bemanning met behulp van een Davis-apparaat naar
boven te komen. Op onze foto ziet men een matroos in een reservoir oefe
nen met zoo'n apparaat.
PRINS BERNHARD WOONDE DE RACES VOOR AUTOMOBIELEN BIJ
welke Zaterdag te Zandvoort werden gehouden. De Prins ls vol belang
stelling voor den motor van den specialen wagen van den Duitscher
Hans Stuck.
door
KEES ANDRIESSE.
ÏÏmotheus telde en groepeerde en ge-
«e hoe langer hoe meer van de wijs.
jf' tamelijk gemakkelijk de letters e
5" 'n t in te voegen, maar de tekst, dien
«1 opdeze wijze kreeg, was baarlijke non-
£®.En toch was hij er van overtuigd,dat
y Julius Caesar-systeem was toegepast.
dan moest hij toch een begrijpelij-
tin kunnen opmaken De onleesbare
•"reeksen van het oorspronkelijke wa-
'^jlechts door andere, minstens even on-
WPelijke vervangen. Het vervangende
®wt begon met q en zoo kreeg hij den
jenden tekst: ,.97 15. Hho ee nni
;,;0t gdjtdeleee gieleenn es nikkitntoje
"f'*orLknrih kxtmgdl arx
r"Manks al zijn zwoegen was hij dus nog
'•ver ais jn he(, begin.
Geïrriteerd schoof hij de papieren van
en stak een sigaret op. Hij keek
ujn horloge om te zien hoeveel tijd zijn
n«looze pogingen tot ontsluiering van
- cryptogram hem gekost hadden. Het
feit kwart voor tien en om ongeveer
uur was hij er mee begonnen. Haast
twee uren waren daar dus mee verloren
gegaan. Verdrietig oogde hij de blauwe
rookwolkjes van zijn sigaret na. Zoo gin
gen ook zijn hooggestemde verwachtingen
in rook op! Hij had gemeend een kinder
achtig cijferschrift voor zich te hebben en
in plaats daarvan was het van een zeer
ingewikkelde soort. Was het tot nu toe
eigenlijk niet met alles zoo gegaan? Vol
grootsche plannen was hij naar Genève
gekomen. En wat had hij bereikt? Niets,
absoluut niets van beteekenis. En thans was
hij heelemaal op het doode punt gekomen.
Het eenige, dat hem verdere sparen zou
kunnen verschaffen, dit geheimschrift, was
niet te ontsluieren. Neen, hij had te veel
hooi op zijn vork genomen. En nu was al
les mislukt, zooals trouwens van den be
ginne af te verwachten was geweest
Het eenige. wat hem thans te doen stond,
was de politie in den arm te nemen.
Op dat oogenblik sloeg de klok tien uur.
Werktuigelijk telde Timotheus de slagen
en sprong toen plotseling overeind. Want
twee gedachten waren hem haast ter zelf-
der tijd door het hoofd geflitst.
Waar was Thea? Ze zou over een half
uur terugkomen, had ze gezegd. En nu was
ze reeds meer dan twee uur weg!
En het was vandaag de negen en twin
tigste dag, de dag, waarop de bom in het
'olkenbondspaleis moest ontploffen! Wei
swaar hadden ze den man die de bom in
'iet gebouw verborgen had. onschadelijk
-emaa'.rt, maar het vernictigingsinstru-
ment zelf lag nog steeds op zijn plaats.
Ieder oogenblik kon de explosie nu ver
wacht. worden, met al haar afschuwelijke
gevolgen
Intermezzo.
Een jong meisje kwam van de Prome
nade de Saint Jean, de gelijknamige Quai
opwandelen. Het was iets na achten en de
kade was op dat oogenblik vrijwel verla
ten. Het meisje scheen geen haast te heb
ben. Langzaam ging ze voort, blijkbaar
diep in gedachten verzonken. De wind
stoeide met haar golvende, zwarte haar en
joeg een blos van koude op haar hchtge
bruinde wangen. Hoewel niet iedereen haar
bepaald knap zou noemen, zag ze er toch
beslist charmant uit en zelfs de oerstijve
inwoners van Genève zouden zich niet
kunnen weerhouden haar een bewonderen-
den blik toe te werpen als ze haar ge
zien hadden.
Maar nu was er niemand. Een man, die
voor haar uit geloopen had, was een huis
binnengegaan. En ze was thans de eenige
persoon, die op de kade aanwezig was. Ze
bleef aan den rand er van stilstaan en
blikte naar het snel voortvlietende water
van de Rhóne. Maar haar gedachten sche
nen zich met iets anders bezig te houden,
want plotseling mompelde ze half luid: „Ik
lijk wel mal! Hij ziet er uit alsof hij zes
tig is en dan dien vlezen baardWat
haal ik me in mijn hoofd!"
Op dat oogenblik hoorde ze een auto
achter zich voorbij rijden. Ze wendde zich
van het water af en vervolgde haar weg.
De auto, die nu een meter of tien voor
haar uitreed, kroop met een slakkengan-
getje over het plaveisel en bleef toen voor
een der hulzen staan. Twee heeren stapten
er uit en hielpen een derden naar buiten
De man scheen ernstig ziek te zijn en niet
op eigen kracht te kunnen loopen. De bei
de anderen namen hem althans tusschen
zich in en voetje voor voetje gingen ge-
drelën naar de deur, die reeds door iemand
geopend was. Het meisje was nu vlakbij.
Plotseling bleef de zieke staan. Hij wend
de zijn hoofd naar haar toe en riep met
zwakke, haast onhoorbare stem: „Help,
help!"
Een oogenblik bleef het meisje als ver
steend staan. Daarop begon ze te rennen
en was in een oogwenk bij de drie mannen,
die reeds weer voort gingen.
De man, die geroepen had, had dat in
het Hollandsch gedaan!
„Wat is er aan de hand?"vroeg ze adem
loos. „Waarom riep U om hulp?"
Eerst toen zag ze het gezicht van den
zieke. Met groote oogen staarde ze hem
aan en sloeg geen acht op de woorden van
een van zijn begeleiders, die iets mompelde
van een fuifje en te veel op te hebben.
„Maarmaarzei ze aarze
lend, „U bent de ontvoerde minister! En
nu zal
Ze kon haar zin niet verder afmaken.
Iemand, die ongemerkt achter haar geslo
pen was, drukte haar plotseling een wee-
zoetig geurenden doek tegen neus en
mond. Even trachtte ze zich te verzetten,
maar direct daarop werd alles duister en
wist ze niets meer.
Enkele oogenblikken later was de heele
Quai de Saint Jean weer verlaten. Geen
mensch had iets van het gebeurde gezien.
De bom ontploft.
„Ik moet iets doen!" zei Timotheus te
gen zichzelf. „Thea is weg en het Volken
bondspaleis kan elk oogenblik in de lucht
vliegen. Ik moet werkelijk iets doen!"
Dat was inderdaad een juiste opmerking,
doch „iets" is een vaag begrip.
Timotheus eerste implus was de straat
op te hollen en zich met een taxi zoo snel
mogelijk naar het Parck de l'Ariana te
laten brengen. Gelukkig volgde direct een
andere gedachte, en wel dat dit het dom
ste zou zijn, wat hij in de gegeven omstan
digheden doen kon. Overal hingen toch
aanplakbiljetten met zijn signalement!
Men zu hem arresteeren, terwijl in het
Volkenbondsgebouw honderden menschens-
levens in gevaar waren en Thea in wie
weet wat benarde positie verkeerde. Zóó
kon hij niet weg. En er was hier ook geen
telefoon. Was hij dan tot nietsdoen ge
doemd?
Neen, dat was hij niet! Wat deden de
boekendetectives, wanneer ze niet herkend
wilden worden? Ze vermomden zich! Ze
smeerden schmink op hun wangen, plak
ten zich een baard en een snor aan en ver
wisselden van kleeren! Maar dat kon Ti
motheus eveneens! Weliswaar kon hij geen
valschen baard aandoen, maar hij zou de
echte kunnen afscheren! En andere klee
ren waren er genoeg Want hij had op zijn
slaapkamer allerlei benoodigdheden ge
vonden: pyama's, costuums, hoeden,
scheergereedschap, kortom alles, wat een
man noodig heeft. Dat waren eigendom
men van Thea's broer, die overleden was,
zooals ze hem op zijn vraag kortaf verteld
had. En daar Timotheus gevoeld had, dat
het onderwerp pijnlijk voor haar was. had
hij het verder niet aangeroerd Maar nu
kwam hem dat alles wonderwel van pas!
Met twee treden tegelijk vloog hij de trap
op.
(Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd).
JOSÉ MATUTE een lü-jarige jon
gen die uit zijn woonplaats in Mexi
co naar Hollywood liep, in totaal
2500 k.m. Hij wilde bij de film ko
men. Zijn landgenoote Dolores Del
Rio ried hem aan eerst nog wat naar
school te gaan
DE WEDSTRIJD N.E.C.—EINDHOVEN OM HET KAMPIOEN
SCHAP VAN NEDERLAND TE NIJMEGEN, WELKE ON
VERWACHT EEN t—2 NEDERLAAG BRACHT VOOR
DE NIJMEGENAREN. EEN SPANNEND MOMENT
VOOR HET NIJMEEGSCHE DOEL.
TER GELEGENHEID VAN HET 20-JARIG BESTAAN VAN DE GE
WESTELIJKE LANDSTORM COMMISSIE ZUID-HOLLAND WEST
werd op het vliegveld Ypenburg een reünie gehouden. Het défilé.
EEN FLOTTIELJE FRANSCHE TORPEDOJAGERS BRENGT
EEN BEZOEK AAN ROTTERDAM. De Fransche consui-gene-
raal te Rotterdam, de heer Imbault Huart bracht, vergezeld van
zijn echtgenoote een bezoek aan boord van de „Jaguar".
NEGEN- EN NEGENTIG PERSONEN kwamen bij de ramp van
de „Thetis" om het leven. Een der vier geredden, kapitein Oram
(met lichte jas).
