let Nederl. paviljoen op de Wereldtentoonstell in Venetië
ttie Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Rmotheus Klein
phet oorlogspad
FEUILLETON
[PRINS REGENT PAUL V AN ZUID-SLAVIE NAAR ROME. De
Prins, die een bezoek brengt aan het Italiaansche koningspaar,
verlaat het station te Venetië, waar hij zijn reis korten
tijd onderbrak.
zeer sterk tegen gekant, herinnerde me
gist a afgelegden eed, nietem ben ik vast
besloten, ik meende m land te dienen,
maar zie thans in dat al dit soort gedoe
niet anders d de grootste rampen kan ver
oorzaken. zal G om kw v 11 ontmoeten b
kanaal en hem onherroep v besl meedee-
len enring teruggeven, zal morgen aut in
Gen waarsch."
Blijkbaar was Van der Eem dus lid ge
weest van een geheimzinnige organisatie,
waarvan hij eerst meende, dat zij een ide
alistisch doel nastreefde. Toen hem het
tegendeel bleek, wilde hij zijn vrijheid her
nemen en werd vermoord om te voorko
men, dat hij de autoriteiten in Gen. het
geen waarschijnlijk Genève beduidde, zou
waarschuwen. Maar waarvoor? Wat zou
Van der Eem voor gewichtige dingen we
ten, die den autoriteiten niet bekend
mochten worden? En dat het gewichtige
zaken waren, bleek voldoende uit het feit.
dat men er een moord voor over had om
te voorkomen, dat ze verraden weiden.
Timotheus vond alles nog zeer raadsel
achtig. hij kon er, eerlijk gezegd, geen
touw aan vast knoopen. En wat had Van
der Eem met den minister te maken? „Mi
nisterGenève" waren zijn laatste
woorden geweest. Maar het was op dat
oogenblik slechts aan zeer weinig ingewij
den bekend, dat de minister van buiten-
landsche zaken ontvoerd was. Wist hij dat
van dien onbekenden G., den man. die
hem met zijn mes in den rug had aange
vallen? Of was hij er ook voordien van op
de hoogte geweest? Was de spionnenben-
de, die volgens Timotheus' overwegingen
waarschijnlijk voor de ontvoering verant
woordelijk was, indentiek met wat Van der
Eem de „organisatie" noemde? Maar hoe
kon hij daar dan ooit lid van zijn gewor
den in de veronderstelling zoodoende zijn
land te dienen?
Vragen, vragen, die alle onbeantwoord
moesten blijven, voorloopig althans. Want
Timotheus had het vaste plan het naadje
van de kous aan de weet te komen. Nu
had hij de kans om te toonen, dat hij
méér kon dan kinderbriefjes beantwoor
den! Bij deze gedachte had hij met de
vuist op tafel geslagen en daarbij de por
tefeuille geraakt. Hij voelde iets hards en
pakte haar opnieuw op, om haar nauwkeu
riger na te kijken. Het bleek, dat hij bij
zijn eerste onderzoek het achtervak, dat
over den geheelen buitenkant van het
voorwerp was aangebracht, over het hoofd
had gezien. Er zat slechts een dun, vele
malen opgevouwen stuk papier in, een
plattegrond van een groot gebouw, waarop
hier en daar kruisjes en pijltjes waren
aangebracht. In den rechter bovenhoek
stond een datum: de negen en twintigste.
Dat was over enkele dagen. Maar ook
deze plattegrond diende er slechts toe het
aantal raadsels met nog één te vermeer
deren. Van welk gebouw was hij en wat
hadden die kruisjes te beteekenen? En die
datum?
Hulpeloos moest Timotheus zich bekennen
dat hij, hoewel hij er van overtuigd was
talenten voor detective te bezitten, geen
enkele gevolgtreking kon maken. Het eeni-
ge, wat hij met een aan zekerheid gren
zende waarschijnlijkheid vermoedde, was,
dat de ring met den eigenaardig gevorm-
den groenen steen het herkenningsteeken
van de organisatie was, waarvan Van der
Eem lid was geweest. En zelfs dat was nog
niet zeker. En het had geen nut. oordeelde
hij, om nu reeds theorieën op te werpen,
die hem slechts een bevooroordeelde hou
ding tegenover de feiten zouden doen in
nemen, maar die geen enkele vaste basis
hadden. Hij besloot voorloopig eerst eens
naar Genève te gaan en dan af tewach-
ten wat er gebeuren zou.
Hij voelde niet het minste bezwaar, dat
hij de krant zoo plotseling zonder raadsel
tante liet. Op de redactie zouden ze het
zonder hem wel klaarspelen. Het eenige
dat hem hinderde, was, dat hij ze geen uit
voerig verslag van de schokkende gebeur
tenissen van den afgeloopen nacht zou
kunnen geven. Maar, troostte hij zich, als
hij, na het raadsel opgelost te hebben, uit
Genève terug kwam, zou hij een heele ar
tikelenserie over alles kunnen schrijven.
En dan zou men hem natuurlijk met
open armen ontvangen, omdat hij ccpy
bracht, waaraan geen enkel ander blad
ook maar zou kunnen tippen. Van ontslag
zou geen sprake zijn en men zou hem,
evenals Borgers, zijn eigenmachtig verlof-
nemen graag vergeven.
Sissend en blazend stoomde op dat oogen
blik de trein de overkapping van het sta
tion binnen en een beleefde conducteur
wees Timotheus zijn hoekplaatsje. Be
haaglijk liet hij zich er op neervallen. Dat
was nog eens wat beters dan de harde
banken van de derde klas, waarin hij tot
nu toe altijd gereisd had! Hij liet het
raampje zakken en wierp nog een blik
naar het verlaten perron Geen kranten
jongen was nog te zien Jammer, hij had
zoo graag nog willen lezen wat de „Nieuws
bode" over de ontvoeringskwestie gebracht
had. Maar enfin, op een ander station zou
hij wel een exemplaar van het ochtend
blad kunnen bemachtigen.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
drogen en door te kijken. ZIJ maakten de
onoverzichtelijke situatie, waarin hij zoo
plotseling verzeild was geraakt, allesbe
halve helderder. Allereerst had hij een
spoorbiljet eerste klas naar Genève gevon
den, waaraan een reserveerlngsbiljet voor
een hoekplaats was gehecht. De vertrektijd
van den trein stond er bij: CS. 6.30. In
een zwaar verlakte enveloppe bevonden
zich vijftig bankbiljetten van duizend
Zwitsersche francs. Voorts vond hij nog
een aantal foto's, waarvan hij verschillen
de herkende als beroemde staatslieden,
die bij de Volkenbondsvergadering aan
wezig konden zijn.
Op de achterzijde van deze portretten
stonden data en enkele onbegrijpelijke
teekens. Meer bevatte de portefeuille niet.
Timotheus liet alles in de zijne verhuizen
en legde de geledigde opzij. Daarna door
bladerde hij de zakagenda, die hij even
eens in de zakken van den doode had ge
vonden. Vooral de aanteekeningen, die op
den dag van het gebeurde betrekking had
den, boezemden hem belang in. Van der
Eem, zooals de jongeman volgens de voor
pagina van het boekje heette, had het als
een soort dagboek gebruikt en er voor el-
ken dag van het jaar een aantal dingen
in opgeschreven. Er was nogal wat onlees
baar door het water, er werden veel afkor
tingen bij gebezigd en hij had een zeer
onduidelijk handschrift, doch voor Timo
theus, die zelf ook aan beide kwalen leed,
was dat geen groot bezwaar. De notities,
die hij voor den laatsten dag van zijn le
ven gemaakt had. waren zeer interessant.
Zij luidden als volgt:
„Zal uit org. treden, wordt steeds duide
lijker d zij alleen t wille vh geldelijk voor
deel'ln stand wordt gehouden. G-ia daar
EX-KONING ZOG VAN ALBANIË
|ï-zocht met zijn gemalin en zijn drie zusters de beroemde
Aya Sofia kerk te Constantinopel.
door
KEES ANDRIESSE.
I ®">lheus heeft een ontmoeting in den
trein.
Timotheus, nu weer in droge
M«i„ v- over het °P dit Pr'lle och-
I wew 5 a Seheel verlaten perron heen
fnnm ,n.te'c'e. warrelden zijn gedach-
I. v als in een mallemolen op de ker-
I Wls bijna kwart over zes en om
■kt a- 2011 de D-trein eerst aankomen,
KhJj'l ,noS ruimschoots den tijd had.
J? "ij slechts drie kwartier een door
Md v .dromen gekwelden slaap had
Btntj'. bij zich zoo frisch als een
li^-ij "1 het dan ook, dat zijn arm hem
%en De adembenemende gebeur-
ahemVan ^teren hadden, in plaats
"eens en voor goed met zijn rustig
"ilevreden te doen zijn, een opwek-
h®T|oed op hem gehad en Timo-
kr besloten zijn kans om uit de
'1 v,5erahen niet voorbij te laten gaan.
b,|3 hadat zijn kleeren bij het pot
nat llet hokje van den nachtwa-
ngnEedroogd waren, naar huis ge-
Mt L dch in zijn kamer opgesloten
"j^P'eren, die hij in de portefeuille
Jongeman gevonden had, te
DE OPENING VAN HET NEDERLANDSCHE PAVILJOEN OP DE WERELDTENTOONSTELLING TE NEW YORK. DR. A. LOUDON, DE
NEDERLANDSCHE GEZANT, BIJ HET UITSPREKEN VAN ZIJN
OPENINGSREDE.
HUIZE WATERLAND BIJ VELSEN,
dat vele geslachten lang het bezit was van de familie Boreel van
Hogelanden, is als museum voor het publiek opengesteld.
E INSTALLATIE VAN DEN NIEUWEN GOUVERNEUR VAN
JOCJA dr. L. Adam. Met traditioneel plechtige ceremoniën
|*wd de nieuwe gouverneur geïnstalleerd. Inheemsche hoofden
bieden hun gelukwenschen aan.
DE VIADUCT OVER DE SPOORHAVEN TE DORDRECHT welke toe
gang zal geven tot de nieuwe verkeersbrug over de Oude Maas, wordt met
spoed afgewerkt, teneinde de brug de volgende maand open te kunnen
stellen. Het wegdek is nu bijna geheel klaar.
