\A
Jaargang
Zaferdag 29 April 1939
No. 9
i
„drie G-men" maken een
luchtballon
Geniale vondst van den Kever wordt op
zolder uitgevoerd
avontuurlijk jongensverhaal van
M. E. L. HEKTOR.
|een bank in het wandelpark, even
i de stad, zaten Guus, Gijs en Gerrit,
Kever, Padje en Sherlock. Achter
X'gen den rug der bank, hadden ze
bietsen, geplaatst. Zij waren bij de
■lljke opening van het nieuwe vlieg-
Jeweest, hadden den heelen middag in
gestaan en met het lang en aan-
Ind omhoog kijken een stijven nek
Jen. Nu waren ze op den terugtocht,
■aarts, maar aangezien ze van de in-
llng van het trappen en kijken moe
en er nog een uurtje tijd was tot
fer de boterhammen gereed maakte,
In ze hier een poosje, om de indruk-
lan den dag te bespreken.
iHet was in één woord prachtig!" zei
Iver.
L.O-Ké!" bevestigde Sherlock. „Die lui
■met hun vliegmachines wat ze willen;
fegen onderste boven, duikelen als
maken een.lop, loop.hoe
het ook weer?"
[„Looping!" doceerde de Kever op
flmeesterachtigen toon. blij dat hij
IB S -wijsheid eens luchten kon.
Nou dan, een looping, en ze laten zich
baar over één kant. fladderende als
■lad, naar beneden tuimelen.
l„Een feuille morte", vertaalde Kever
Jebeuren in de vakterm.
|,Mij best, een vuile moord", zei Sher-
Teenigszins geraakt over de onderbre-
|van zijn enthousiast betoog. „Dat is
de naam, want het lijkt, alsof ze de
houwers om zeep helpen willen".
I.Maar het is toch allemachtig mooi!"
pdje. „Dat zei de Minister ook! Hebben
jullie kunnen verstaan, wat ie zei, en wat
de burgemeester antwoordde?"
„Nee ikke niet!" verklaarde Sherlock
minachtend. „Het kan mij ook geen steek
schelen, wat ze zeiden. Ik heb mijn oogen
den kost gegeven en niet mijn ooren".
„Ik ook!" zei Padje. „En het mooiste
van de zaak is: het heeft ons niet gekost".
„Tja, we hebben ons kwartje entrée
netjes uitgespaard. Je ziet het buiten de
omheining net zoo goed als daarbinnen",
merkte Padje op.
Sherlock, de zoon van den kruidenier,
deelde de laatste klontjes kandij uit en
sprak: „En we hebben geen gebrek gehad".
Hij klopte op het leege suikerzakje.
„Da's waar", bevestigde Padje. „Je
bent een beste kameraad, en als mijn vader
kruidenier was zou ik ook voor een versna
pering zorgen".
Ook de Kever betuigde, op het klontje
zuigende, dat hij zich in dat geval niet on
betuigd zou laten.
„Weten jullie, wat ik het mooiste
vond?" vroeg Sherlock.
„Het was allemaal even mooi!" ant
woordden de beide andere G-men met over
tuiging.
„Nou ja, maar de luchtballon heeft op
mij den dlepsten indruk gemaakt. Weet je,
vliegmachines zie je lederen dag. Dat is oud
nieuws. Ik geef toe. dat je ze gewoonlijk
recht uit ziet schuiven, behalve wanneer
een militair vlieger het in zijn hoofd krijgt,
zijn meisje beneden in de stad to laten
zien wat hij kan. Dan maakt ie ook wel van
die gekke toeren. Maar een luchtballon!
Tjonges, dat is toch iets geweldigs".
„Het is waar! Een luchtballon, die zoo
statig opstijgt en hoog boven de wolken
zweeft, dat is indrukwekkend!" gaf de
Kever toe. „Ik zou wat graag eens in zoo'n
gondel zitten en meevaren".
[NNI-V U
„Ik zou liever met een vliegmachine
gaan", beweerde Sherlock; „als je met een
ballon in een storm verzeild raakt, word je
gewoonweg door elkaar gesmeten!"
„Geen sprake van", hield de Kever
vol. „Daar voel je niets van, want de ballon
bevindt zich met de luchtmassa in even
wicht en in rust, onverschillig of die lucht
massa stil staat of zich voortbeweegt".
„Jongens, hou op met dat gezwam. Ik
snap toch niets van jouw evenwicht en
luchtmassa's", merkte Padje op. „Als we
volwassen zijn, kunnen we eens probeeren
wat beter is, luchtballon of vliegmachine".
„Kunnen we niet eens een kleine
vliegmachine bouwen met een motortje?"
vroeg Sherlock. „Padje is op de Ambachts
school en leert voor monteur. Die zal toch
wel zoo'n ding in mekaar kunnen prutsen,
als wij hem een handje helpen, hè Kever?"
„Dat zou zeker wel gaan", antwoordde
Padje met een zelfvertrouwen, dat door
zijn bekwaamheid in het vak allerminst ge
rechtvaardigd werd. „Maar dat kost een
bom duiten, en die hebben we niet".
„Jongens ik heb een idéé! Een pracht
van een denkbeeld!" kondigde de Kever
geestdriftig aan.
„Zal mij benieuwen", knorde Padje.
„Wat voor een idéé? Wil je een raket-
vliegtuig maken?" informeerde Sherlock.
„Nee, een luchtballon!"
„Een luchtballon, waar we met ons
drieën mee opstijgen kunnen?" vroeg Pad
je, die vergat zijn mond te sluiten.
„Nee natuurlijk niet zoo groot, dat één
mensch er mee de hoogte in kan gaan. Dan
zou die ruim 100 kubieke meter inhoud
moeten hebben, dus een bol met een mid
dellijn van, laat ik zeggen 6 meter. Ik be
doel een ballon van vloeipapier, 1 meter
hoog, en die vullen we met heete lucht."
Sherlock en Padje keken vol ontzag naar
hun kameraad, die zoo maar uit het hoofd
met getallen goochelde.
„Enne.denk je dat we zoo'n ding
bouwen kunnen?" vroeg Sherlock.
„Wis en zeker!" bevestigde de Kever.
„Ik zal de grootte van de onderdeelen, bol-
segmenten, wel uitrekenen."
„Spreek Hollandsch, Kever en hou de
bolsegmenten in je bol," zei Sherlock, die
van wiskunde evenveel verstand had als
een koe van het voetbalspel. „Van vloei
papier wil je hem plakken en met heete
lucht vullen? Hebben we er de noodige
centen voor?"
„Dat zal wel gaan," verzekerde Padje,
die met het plan erg ingenomen was. „Vloei
papier is niet duur, en we hebben ieder nog
het kwartje entrée in onzen zak en nog
een paar duiten." Hij grabbelde in zijn
broekzak en bracht 36 centen te voorschijn.
Ook Sherlock hield kasinspectie en telde
de somma van 52 centen. De Kever had
maar 26 centen, maar daarvoor bezat hij
de noodige kennis en die was ook wat
waard. Te zamen beschikten de jongens dus
over een vermogen van f. 1.14.
„Dat is meer dan genoeg!" consta
teerde de Kever met voldoening. „Vloei
papier is goedkoop en voor de noodige plak-
stof en spiritus zal Sherlock wel gratis
zorgen."
„Daar sta ik voor in!" verzekerde
deze.
Dus, afgesproken! Zaterdagnamiddag
zijn we alle drie vrij. Dan beginnen we
direct met de werkzaamheden. Intusschen
reken ik de bolsegmenten uit. En nu gaan
we huiswaarts, want als we te laat komen,
krijgen we op onzen kop."
Ze hadden den heelen middag in de zon gestaan.
(Wordt vervolgd).
