SCHUDT UW LEVER
WAKKER
H.C,ANDERS
Donderdag 27 April 1939
Regeling autovervoer personen
goedgekeurd
DE NACHTEGAAL
LEfDSCH DAGBLAD - Derde Blad
RECHTZAKEN
Drama op een Amsferdamsch
politiebureau
Vergadering
der Tweede Kamer
Dagbladreclame
is niet te vervangen
CORRESPONDENTIE
agent schoot een brigadier neer.
Onder zeer groote belangstelling van de
zijde van het publiek behandelde de Am-
sterdamsche rechtbank onder voorzitter
schap van mr. J Boon de strafzaak tegen
den Amsterdamschen politieagent J. D. R.,
die op 31 Augustus van het vorige jaar den
Brigadier van politie J. T. van der Linden
in tiet bureau Pieter Aertzstraat heeft neer
geschoten. Hij had twee schoten op hem ge
lost; de eene kogel had het borstvlies en
een long doorboord, de tweede doorboorde
hoofdslagader en luchtpijp. Kort nadat het
drama was gebeurd, overleed de brigadier.
Na de twee schoten richtte de agent het
wapen op zichzelf, en met een zware hoofd
wonde werd de man opgenomen en naar een
der ziekenhuizen vervoerd, waar hij maan
denlang is verpleegd. Chirurgisch ingrijpen
redde hem het leven en thans is hij in zoo-
rerrc hersteld, dat hij ter terechtzitting kon
verschijnen.
Getuige-deskundigc dr. S. P. Tammenons
Bakker heeft te zamen met dr. F. Grewel een
psychiatrisch onderzoek ingesteld. Dr. Bak
ker lichtte dit rapport toe. De deskundigen
zijn tot de conclusie gekomen, dat verdachte
verminderd toerekeningsvatbaar is. Verd.
had vroeger, een jaar voor hij dit misdrijf
pleegde, een auto-ongeluk gehad Hiervan is
hij niet goed genezen en hij deed sindsdien
allerlei ondoordachte daden.
De president merkte naar aanleiding van
de conclusie van den deskundige op, dat het
schieten toch eigenlijk de daad van een vol
komen krankzinnige was. Hij schoot op dien
ongelukkigen brigadier, dien hij eigenlijk
heelemaal niet kende en die met de zaak,
waarvoor hij gehoord moest worden, niets
te maken had. Vindt u niet, dat verd. geheel
ontoerekeningsvatbaar is?
Desk.: Neen, het is een kwestie van meer
o( minder.
President: Ik ben maar bang. dat de we
tenschap nog niet zoover gevorderd is. Dan
komen er later menschen, die de rechterlijke
macht verwijten, dat zij een man levenslang
heelt gegeven, terwijl die man niet wist wat
hij deed. Kan het niet zijn. dat er iets ont
brak in de hersens van verdachte. Ontbra
ken de remmen niet, die een normaal
mensch weerhouden van dergelijke daden?
Desk. gaf toe. dat de remmende eigen
schappen ontbraken, doch hij bleef van
meening dat op het oogenblik van het schie
ten verdachte niet geheel ontoerekenings
vatbaar was, hoewel hij wel reeds geruimen
tijd in een gespannen en nerveuzen toestand
verkeerde.
Inspecteur Ebbenhout vertelde hoe het
drama zich had afgespeeld. De brigadier van
de centrale controle was om 11 uur op het
bureau; hij meldde zich bij den dienstdoen-
den inspecteur getuige Ebbenhout en
vertelde daar, dat hij opdracht had verdach
te voor inspecteur Van Slobbe, chef der ze
denpolitie, te geleiden.
De brigadier had de inspecteurskamer
weer verlaten om te wachten op den agent.
De deur van de kamer bleef open en getuige
Ebbenhout kon in de vestibule kijken, waar
enkele minuten later de vprdachte verscheen
Hij hoorde, dat de brigadier hem zeide. dat
bij mee moest naar het bureau van de ze
denpolitie. ..Waarvoor?" vroeg verdachte.
Dit weet ik niet", had de brigadier geant-
maar ik zou maar meekomen, want
h" is een bevel van een superieur.
Verdachte was toen de inspecteurskamer
binnengestapt, gevolgd door den brigadier.
De inspecteur had verd. ook gelast kalm mee
?aan. Plotseling werd verdachte spierwit,
tij creep den brigadier vast en wierp hem
inde vestibule, waarheen hij hem volgde. De
Nee mannen liepen het gebouw verder In,
gevolgd door den inspecteur. Op dat oogen-
btk draaide verdachte zich om, trok een re
volver en vuurde op den brigadier. Deze
(reep naar zijn hals en wankelde. De inspec
teur trok den brigadier opzij, maar op dat
moment vuurde verd. voor den tweeden keer.
De brigadier zakte in elkaar en direct daar
op had verdachte het wapen op zichzelf ge
richt.
Verschillende getuigen gaven inlichtingen
over de vreemde handelwijze van verdachte
gedurende het laatste jaar.
Het reclasseeringsrapport over verdachte
luidde zeer gunstig. Vroeger was verdachte
perkzaam bij de spoorwegen, later bij de po-
pue. Hij stond bekend als een goed politie
man die bij wijze van onderscheiding was
ingedeeld bij de karabijribrigade.
Hebt u nog wat te zeggen" vroeg de pre-
Verd - ,,Neen. alleen spijt alles wat er ge-
Nurd ls, mij ontzettend."
De officier van justitie vorderde hierna 2
lw ïya"genisstraf met aftrek van preven-
1De straf zal moeten worden doorge-
oraeht in de bijzondere strafgevangenis.
Vonnis 10 Mei.
ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN
en ri zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal
tn Uw Ingewanden doen stroomen Wanneer deze
stroom van gal onvoldoende is. verteert Uw voedsel
niet, het bederft. U voelt U opgeblazen. U raakt
verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent
humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber In.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen.
U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om
een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer
geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on
overtroffen om de gal te doen stroomen.
Elscht Carters Leverpllletjes bij apothekers en
drogisten, f. 0.76.
2412
ungez Med.»
oordeeld tot f. 20 boste subs. 20 dagen
hechtenis.
In hooger beroep zeide de ambtenaar
niet te hebben geslagen, doch afgeweerd.
Als getuige décharge deelde de inspec
teur van Bouw- en Woningtoezicht der ge
meente Wassenaar mede. dat hij ook al
iens moeilijkheden met v. W. heeft gehad.
De Proc.-Generaal eischte bevestiging
van de opgelegde straf.
Veldwachter beleedigd.
Een tuinder uit Ter Aar bevond zich daar
op de ijsbaan, terwijl hij geen lid der ver-
eeniging was.
De veldwachter had hem gewaarschuwd
van de baan te gaan. doch blijkbaar ging
dat niet te vlug. In ieder geval, de tuinder
vond het noodig om den veldwachter uit
te schelden.
De Politierechter had hem deswege ver
oordeeld tot f. 20 boete subs. 20 dagen
hechtenis, van welk vonnis hij in hooger
beroep kwam.
Verdachte zei. de boete niet te kunnen
betalen en hij vrceg om vermindering
daarvan.
De Proc.-Generaal wilde met den finan-
cieelen toestand rekening huoden en wilde
de boete daarom verlagen tot f. 5 subs. 5
da^en hechtenis.
Uitspraak over 14 dagen.
Suikerwerk in consignatie.
Een koopman, uit Rijnsburg afkomstig,
had van een grossier te Den Haag suiker
werken in cons gnatie ontvangen.
Hij had die suikerwerken verkocht en de
opbrengst ervan, f 75. niet afgedragen.
Voor deze verduistering had de Politie
rechter hem veroordeeld tot twee maan
den gevangenisstraf voorwaardelijk en
twee maanden onvoorwaardelijk. Van deze
beslissing kwam verdachte in hooger be
roep en hij zei uit armoede te hebben ge
handeld.
De Proc.-Generaal was het daar niet mee
eens. want verdachte had kost en inwoning
bij een zuster, en bovendien was het rap
port over hem niet heel gunstig.
Daarom vorderde de Proc -Generaal be
vestiging van het vonnis.
De verdediger meende, dat de consign a -
tie-afgifte niet bewezen was. zoodat hij
vrijspraak, subs, clementie pleitte
HAAGSCH GERECHTSHOF.
Mishandeling.
n,fT\ artle'der uit Hazerswoude had een
v-o Mnwoner van d'e gemeente een stè
re klap in het gelaat gegeven,
voor deze mishandeling had de Politie-
ppv. 1 veroordeeld tot een maand
nrSf"lsstraf voorwaardelijk met. een
Uit ,2 ïan drie iaar' en onvoorwaarde-
115 boete subs. 15 dagen hechtenis,
j;wam vonnis hij in hooger beroep
vprr?Lu.ed het 'n drift" zoo betoogde de
datau 1 ,maar de president merkte op.
Vii ,,er geen verzachtende omstan-
rvf.H.ïi «'orden genoemd. De klap was
sïaphW aan?ekomen, dat het oog van het
De n flink gezwollen was.
om „pr°cureur-generaal zag geen termen
tr de °Pgelegde straf wijziging te
-n- en eischte dus bevestiging,
d'i praak over 14 dagen.
Ambtenaar staat terecht.
Irbrii? ?n amf>tenaar van den Raad van
Sas«„„ den bouwkundige H. v. W. te
oontrow'" kwam om de loonlijsten te
'mbteno 'was °neenigheld ontstaan. De
lijsten "rende n 1 dat v. W. de loon-
gcren uis 'lad. doch niet wilde
bij jji' fv. W. meende, dat de lijsten
v «f k"ouder waren. Op het verzoek
door den 0"3. de woning t,e verlaten, werd
Noei]iiSLjmbtenaar niet voldaan, waarna
held 2en omstonden. Bij die gelegen-
het Rela-t aiT>btenaar v. W. een klap in
bloecip,,ri' 'l,ebben gegeven, waardoor v. w.
fe rtehTKrd,gewond'
"tbank had den ambtenaar ver-
HAAGSCHE RECHTBANK.
Fietsen gestolen.
Terzake diefstal van twee fietsen heeft
terecht gestaan de 54-jarige schilder H. L.
uit Leiden, thans gedetineerd in het Huis
van Bewaring.
Tegen hem had de Officier tien maan
den gevangenisstraf geëischt, zulks in ver
band met het feit, dat verdachte reeds eer
der is veroordeeld.
De Rechtbank heeft in deze zaak uit
spraak gedaan en verdachte veroordeeld
tot tien maanden gevangenisstraf, doch
met aftrek van pl.m. vijf maanden preven
tief doorgebracht.
Minister ontkent eenzijdige
bescherming der
spoorwegen.
(Van onzen parlementairen medewerker)
Een stroom van debat heeft zich in de
Tweede Kamer uitgestort over het W.A.P.
Wetsontwerp Auto-vervoer Personen), dat
het met Augustus a.s. afloopende R AP.
(Reglement Autovervoer Personen) moet
vervangen.
Gisteren hebben we reeds het standpunt
van de eerste twee sprekers, de heeren Bon-
gaerts en Van Lidth de Jeude, beide oud-
Minister van Waterstaat, vermeld.
Nu kwam er nog een heel rijtje bij:
Schilthuis, Van Braambeek, Diepenhorst,
I Posthuma, Krijger, Sweens, Ebels. De Vis
ser.
Bovendien:
als men bedenkt, dat alle sprekers een
half uur hadden, dan begrijpt men al hoe
veel tijd er met deze alaemeene beschou
wingen heenging.
Hier komt. ten overvloede, nog bij dat,
wat de hoofdzaken betreft, alle sprekers
eigenlijk op hetzelfde standpunt stonden.
De verschillen waren nuances op enkele
punten. Maar neem al dadelijk het voor
naamste, het vergunningsstelsel, dit werd
algemeen aanvaard. Wat eigenlijk moeilijk
anders kon, want er stond feitelijk niets
tegenover, en het vergunningsstelsel heeft
reeds practlsche ervaring achter den rug.
Zooals de heer v. Braambeek het uitdruk
te: alleen door het vergunnings-systeem zal
het mogelijk zijn een loyale regeling te
treffen voor trein en bus beide. Toch speel
de de vrees, dat de bus zou worden gedrukt
een zekere rol in enkele redevoeringen,
maar het was ook hier de heer Van Braam
beek. die erkennende dat dit stelsel een
zekere bescherming voor den spoorweg in
houdt (trouwens voor de geconcessioneerde
bus ook), de opmerking maakte dat. wie
dit niet wil, dadelijk weer terecht komt in
den toestand van absolute bedrijfsvrijheid,
met alle ellende van dien. En dit wil nie
mand.
Verscheidene sprekers betoogden dat een
goede werking der nieuwe wet grooten-
deels zal afhangen van de vraag, hoe de
bevoegdheden, welke het ontwerp schenkt,
gehanteerd zullen worden, en dit te meer,
waar het onmogelijk is, daaromtrent richt
lijnen in de wet op te nemen. Met klem
werd daarom op een zuivere en rechtvaar
dige toepassing aangedrongen.
Een zeker meeningsverschil met de Re
geering openbaarde zich ook wat betreft
de samenstelling der Bedrijfscommissie
(officieele naam: Commissie Vergunningen
Personenvervoer), met name ten aanzien
van de vraag of daarin ook de Gedepu
teerde Staten der betrokken provincie zeg
genschap moeten houden. Dit punt komt
bij de amendementen terug. Trouwens, een
enkele spreker moest van de Bedrijfscom-
mlssie heelemaal niets hebben.
Over den spoorweg en over de bus en
hun onderlinge verhouding, werd weer heel
wat ten beste gegeven. De spoorweg zei
men is het aangewezen middel voor
langere, de bus is het voor kortere afstan
den. Een meening. die zich ook in de cij
fers demonstreert: over 1937 b.v. vervoerde
de trein 47 millioen reizigers, maar de
bus.1881 millioen. Aan de bus. meende
mr. Diepenhordst. moet een redelijke kans
worden gegeven: hij gelooft dat ze een
groote toekomst heeft; maar anderzijds
mogen de spoorwegen niet worden afge
roomd. Volkomen terecht heeft de heer
Krijger er de aandacht op gevestigd, dat
de spoorwegen in ieder geval onmisbaar
zullen blijven.
De Minister van Waterstaat heeft er op
gewezen, dat er in wezen weinig meenings
verschil was in het debat; een afwijking
van eenig belang in hun oordeel deden al
leen de communist (De Visser) en de na-
tionaal-socialist «Woudenberg) hooren.Met
kracht heeft de Minister wederom ontkend,
oat het zijn streven zou zijn eenzijdig de
spoorwegen te beschermen: nergens uit dit
ontwerp kon dit blijken. De Regeering geeft
aan samenwerking tusschen trein en bus
verre de voorkeur, en daartoe biedt het
vergunningsstelsel een goeden grondslag,
vooral ook. omdat op deze wijze een goede
taakverdeeling mogelijk zal zijn. Intusschen
verklaarde de Minister toch uitdrukkelijk,
dat het „afroomen" van de spoorwegen
niet zal worden toegelaten; daarom zal b.v.
een paralleldienst alleen worden toegestaan
als er werkelijk een behoefte aan is, maar
zelfs dan zal de bus niet over het geheele
traject mogen rijden. Maar bepaalde richt
lijnen voor de uitvoering kunnen inder
daad niet in de wet worden opgenomen;
intusschen is er wel gelegenheid voor be
roep. De Minister beloofde, dat bij het
vaststellen der tarieven met het belang van
het publiek voldoende rekening zal worden
aehouden en hij verklaarde zich bereid, aan
de gemeentebesturen invloed te verleenen
op het verstrekken van vergunningen voof
inter-communale buslijnen.
Op het einde van den middag is over en
kele amendementen reeds een beslissing ge
vallen.
Zoo was er een voorstel van mr. Diepen
horst. om in art. 4 enkele .woorden in te
lasschen. waardoor vast zou komen te staan
dat alléén vergunning is voor het «tegen
vergoeding) vervoeren van personen per
auto, wanneer dit geschiedde „als bedrijf
of nevenbedrijf." Wanneer het niet als be
drijf geschied-de. ook als er voor betaald
werd. zou het niet onder de wet vallen. De
Minister gevoelde voor het denkbeeld van
dit amendement veel, maar vreesde toch
wel een beetje voor ontduiking en oordeel
de, dat deze aangelegenheid het best in de
uitvoerings-maatregelen zou kunnen wor
den geregeld. De heer Van Braambeek was
veel positiever in zijn verzet en voorzag
stellig ontduiking Maar de Kamer heeft
het amendement met 41 tegen 25 stemmen
aangenomen, zoodat alléén dan voor beta
lend vervoer een vergunning noodig is,
wanneer het als bedrijf, geheel of ten deele
wordt uitgeoefend. Wij zijn werkelijk be
nieuwd wat hieruit in de practijk zal
groeien, want de mogelijkheid van ontdui
king ligt er toch stellig in.
Een tweede amendement had eveneens
succes. Het was van den heer Bongaerts.
Het wilde de in te stellen „Bed rijf scom
missie" (art. 9) noemen „Adviescommissie"
en het uitbrengen van advies verplicht stel
len. Dit was inderdaad logisch; de Minister
zag het in en nam het amendement over.
Met het derde ging het anders. De heer
Van Braambeek wilde in de Advies-com
missie ook opnemen vertegenwoordigers
van verschillende andere groepen en orga
nisaties dan blijkbaar in het voornemen
lag. Art. 9 schrijft voor (na een wijziging
door het amendement-Bongaerts) dat in
de commissie zullen zitten personen uit het
ver voers-bed rijf, maar de heer Van Braam
beek wenschte allerlei andere groepen in
de wet op te nemen. Maar de Minister (en
hij niet alleen) had er bezwaren tegen; oolc
wenschte hij het opnemen van werkgevers-
representanten niet dwingend voor te
schrijven. Het eind was, dat het amende
ment met 36/30 stemmen werd verworpen.
Waarop het heele art. 9 (instelling der
Adviescommissie) er met 43/23 stemmen
doorging.
En het belangrijkste van deze stem
mingen was, dat 34 leden op het appèl ont
braken.
Na zülk een vacantie!
PRIJSVRAAG TOT 1 JULI R. 8000.- PRIJZEN
3729 (Ingez. Med,)' ]-
HAAGSCHE POLITIERECHTER.
De verduisteringsproef.
Onder toezicht van een inwoner van
Oegstgeest, had een auto-bestuurder tijdens
de verduisteringsproef in Wassenaar met
volle verlichting gereden. De auto werd
door de controleurs W. F. en C. M. aange
houden en de bestuurder gewaarschuwd.
Niettemin reed hij vlak daarop met ver
lichting verder. Als gevolg hiervan moest
de inwoner van Oegstgeest nu terecht
staan.
Hij zeide onbekend te zijn geweest met
het feit, dat ter plaatse een verduisterings
proef werd gehouden, terwijl hij ook meen
de niet strafbaar te zijn, omdat niet hij
de auto bestuurde.
Na verhoor van de controleurs, vorderde
de Officier f. 15 boete subs. 15 dagen hech
tenis.
Op juridische gronden verleende de Po
litierechter ontslag van rechtsvervolging.
Copyright P. I. B. Bon 6 Copenhogei
Het bosch, dat bij het paleis van den keizer hoorde, was werkelijk onmetelijk groot. Het liep door tot aan de k-uet, waar de diepe
en prachtig blauwe zee zich bevond.
haarlemsche rechtbank.
Dood door schuld.
De rechtbank deed uitspraak in de zaak
tegen den 26-jarigen chauffeur A. M. H. uit
Hillegom, die terecht heeft gestaan wegens
dood door schuld. In den nacht van 21 op
22 Febr. j.l. had verdachte op den Lisserdijk
tijdens mist een auto bestuurd, waarin geze
ten waren een zekere I. Imanse uit Hillegom
en de gebroekers Jh. Pijpers en T. H. Pijpers,
kellners van beroep en afkomstig uit Hille
gom. Verdachte had zijn wagen op den
smallen Lisserdijk gekeerd met het nood
lottig gevolg, dat de wagen achteruit reed
in de Ringvaart, waarbij de gebroekers P.
het leven lieten.
De officier van Justitie, mr. G. Sikkel, had
tegen verdachte geëischt 1 maand gevange
nisstraf. De Rechtbank achtte verdachte
schuldig en veroordeelde hem tot 1 maand
gevangenisstraf. De civiele vordering van de
nabestaanden der slachtoffers werd niet toe
gewezen.
O
De kruinen van de boomön staker, boven het water uit en men
kon dan ook, met niet al te groote booten onder de boomtakken
I& één van deze boomen woonde een ïwujhte^aaJ, die
prachtig kon zingen.
Mevr. H. F. Voor plaatsing van uw inge
zonden stuk is geen reden, vooral ook niet.
waar wij immers in die gansche kwestie geen
zeggenschap hebben.
Zijn gezang was zelfs zoo schoon, dat een arme visschor, óie
heusch wel wat anders te doen had, met zijn bootje stil hield, om
den nachtegaal te hooren. „Wat is dat prachtig", zei hfj. Het
vischnet eischte echter z(jn aandacht op en hij vergat den nachte
gaal, totdat hjj weer langs den bqom kwam en hem hoorde.
„Wat is dat prachtig", zei hij toen weer.
3—3
