De Yankee Clipper'in Southampton - Fransche minister in Londen
WgMMWIÏÏlgfflW
ïvWmmM
\va\v tw mmmw«f mmm
tst-w miiHSH izzzizSi
Op eenzamen
post...
lil Hl Hl SÜ fff I**
80sie Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
door
KURT SIODMAK.
11)
„Excuseer U mij", zei hij zachtjes en
keek verlegen in het gezicht van Ysot, die
hem rustig aan zat te kijken. „Ik heb
daarnet woorden gebruikt, die tegenover
een dame.
„Dat wilde ik ook zeggen", viel de kleine
luitenant in, die zijn hart van schrik in
zijn keel voelde kloppen, „jullie oude ijzer
vreters verleert erg gauw het laatste
beetje opvoeding!"
„Wacht maar, jongetje!" mompelde
Berrier en keek den nieuweling tegenover
hem aan; toen wendde hij zich weer tot
Ysot:
„Ik sta voor de uiterst moeilijke opgave
juffrouw U mede te deelen, dat de leger
leiding U in geen geval veroorlooft de
frontlinie te overschrijden. Het is ons
laatste woord!"
„Mooi", zei Ysot na een kleine pauze,
„dan niet. dan is de zaak afgedaan."
Berrier verstijfde. Een man werd toch
nooit uit vrouwen wijs. Eerst een groote
mond en dan ineens: „Dan niet!" Hij
schudde zijn hoofd en ademde verlicht
op. Het ging toch beter dan hij gedacht
had. Daarom liet hij het onaangename
onderwerp zoo spoedig mogelijk varen, en
ging opgelucht verder
..Hoe lang zullen wij nog het genoegen
hebben, U hier te zien? Vermoedelijk zal
overmorgen het bevel tot oprukken komen,
dan kan dat „groentje" daar tenminste
eens kruitdamp ruiken!"
Ysot richtte haar oogen op het
„groentje", den jongen luitenant, die haar
smachtend zat aan te staren.
„Ik ga vannacht nog terug, kapitein.
Het heeft geen doel, hier in Ben Schiorsch
te blijven."
Berrier loosde een diepe zucht. Het kon
heel prettig zijn, als de engelen de men-
schen in den steek lieten. Het werd hem
plotseling blij te moede, want daarmee
werden vele gevaren, zorgen en moeite van
hem afgewend. Ik zal haar tegenspreken,
dan gaat zij nog gauwer, bedacht hij slim.
„Maar juffrouw, vannacht al?"
Hij deed werkelijk alsof hij teleur
gesteld was.
Ha. ze ging erop in!
„Direct", zei ze mei een smartelijk lachje
en reikte hem haar hand, die hij kuste.
„Ik hoop U spoedig gezond en wel bij
ons in Parijs te zien U ook luitenant."
Vol geestdrift drukte Devilliers haar de
hand.
Zij stond op. nam vriendelijk afscheid
en verwijderde zich.
De twee officieren zagen haar critisch
na. tot haar slanke, sportieve gestalte in
huis verdwenen was.
„Ik wilde dat ik ook naar Parijs kon
gaan," zuchtte de kleine luitenant.
„Nou, wat heb ik je gezegd, vier uur,
niet eens vier maanden heeft het geduurd,
voordat je heimwee kreeg, jij uilskuiken!"
„Laat mij uitpraten ik wilde met
haar naar Parijs!"
Een auto reed voor. Het was de groote
open wagen van Ysot. Er werden koffers
uit huis gedragen. Het plein voor het café
was plotseling dichtbevolkt met nieuws
gierigen.
„Moet je toch eens zien, als er een
vrouw vertrekt.Devilliers!" Devilliers
knikte.
„Het is, alsof zij de heele wereld inpakt
en meeneemt. Wij arme. verlaten man
nen!"
Bedroefd stond hij van tafel op om een
apéretif te halen.
„Ga je mee, Berrier. Wat blijft ons
anders over dan een borrel?"
Berrier plukte aan zijn zwarte baardje
en stond eveneens op.
„Je hebt volkomen gelijk," zei hij en
lachte droevig.
Toen de maan recht boven de aar
de stond verliet een groote open auto
Ben Schiorsch; zij reed in de richting van
de kust, maar maakte plotseling een
groote bocht en raasde de woestijn tege
moet. naar het Zuiden toenaar het
front.
VII. Oude Geschiedenissen.
In de halfdonkere kasemat hokten de
„afgedankte Europeanen" bij elkaar.
„En hoe voelt de nieuwbakken com
mandant zich?" vroeg OMurphy.
Hij zat op zijn brits en construeerde met
behulp van een touwtje en een strik een
ingenieuze inrichting om zijn broek tegen
afzakken te beveiligen.
Hauser had zijn vraag niet gehoord.
Hij las.
„Daar kan hij niets van zeggen, aange
zien hij het nog moet worden", antwoord
de Achilles Daskalopouios valsch en wierp
zich op zijn andere zijde. „Zal hij dan hier
verdwijnen en onzen stal verlaten?"
De Griek liet zijn schitterende roofdier
tanden zien.
„Dat wordt beslist zijn eerste daad in
zijn nieuwe functie", verzekerde O'Murphy
„Daar benijd ik hem om. Het moet heerlijk
zijn om uit te kunnen rusten in een kamer
waar jij niet slaapt."
Achilles barstte los:
„Is mijn gezelschap je dan niet goed
genoeg?"
O'Murphy haaide zijn schouders op: „Als
ik mijn gezelschap uit kon zoeken, dan zou
jij er beslist niet voor in aanmerking
komen. Maar per slot van rekening zijn wij
geen van allen een haar beter. Bogdanoff
was een uitzondering. Hij was een groote
mijnheer en hij had zijn broek vast niet
met een touwtje opgebonden, zooals ik.
maar.
„En Hauser?"
Achilles loensde naar den hoek van de
kamer, waar Hauser over zijn boek zat ge
bogen.
„Hé, Hauser!"
Hauser gromde en draaide hem den
rug toe.
„Wat leest hij toch?" vroeg Achilles
nieuwsgierig en richtte zich half op.
„Een boek uit de bibliotheek van Bog
danoff," antwoordde O'Murphy. „Ik be
grijp het. jij niet."
„Hoezoo? Heb jij meer verstand dan
ik?" Achilles.
„In dit gevai vast en zeker. Wedden?"
Vol toewijding hield O'Murphy zich weer
met zijn broek bezig en haalde het touwtje
door zorgvuldig gemaakte gaatjes.
Bevend van woede richtte de Griek zich
op. Wilde die Iersche duivel hem soms be-
leedigen?
„Waarom wed je?" vroeg hij wantrou
wend.
„Een flesch sprit," zei O'Murphy rustig,
de eerste, die we bij de volgende verdee
ling krijgen."
Zuurzoet lachend reikte Achilles hem
zijn rechterhand. Toen vroeg hij„Nu wat
is het?"
„Nou, kijk zelf maar!"
Achilles sprong op. rende naar Hauser
en keek over zijn schouder. Toen
schreeuwde hij uit: „Je bent een bedrie
ger! Dat geldt niet! Dat is niet in het
Fransch geschreven!"
„Nee in het Engeisch," legde O'Murphy
flegmatiek uit. „Jij hebt verloren."
„Ik? Verloren?" siste Achilles. „Jij
hond!" Hij maakte zich gereed op den Ier
af te stormen, toen Hauser zich omwend
de en zijn arm greep.
„Hou je kalm, je kunt mijn flesch krij
gen", mompelde hij en las verder.
Gerustgesteld maakte Achilles rechts
omkeert en ging naar zijn bed terug, maar
halverwege bleef hij plotseling staan.
„Ik hoef mij door jou niets cadeau te
laten geven!" schreeuwde hij en sloeg met
zijn vuist op de tafel. „Ik heb een prach
tig voorstel Wij maken van deze wedden
schap die O'Murphy er met de haren bij
aehaald heeft een interessanten wed
strijd Waarom zit jij hier eigenlijk in de
woestijn? Wie de meest geldige reden
heeft, om hier te zijn, en wie de minste
kans maakt, ooit in Europa terug te
komen, krijgt de flesch."
(Nadruk verboden).
(Wordt vervolgd).
4» m
Wt ttl rrr zz: ------ -----
\\i ttx ill HI Iff fff fff fff
If! III Hf fff Ui //- iff fff
wnu» iïi iïs hi ïh ff-: m -'ffiffff
AUTO-ONGELUK BU HALFWEG. Een
personenauto met 2 inzittenden botste, waar
schijnlijk door een defect aan de stuurinrich
ting, tegen een paal en werd volkomen ver
nield. De bestuurder en zijn passagier bleven
nagenoeg ongedeerd. Een foto van den ver
ongelukten wagen.
EMIR ABDUL IL AH die
na den dood van Koning
Ghazi I regent van Irak. is
geworden.
DE FRANSCHE MINISTER VAN LUCHT
VAART Guy le Chambre (links) in Lon
den. Rechts de Britsche minister van Lucht
vaart Sir Kingsley Wood.
r rf
f t k
VOORBEREIDINGEN VOOR DE PRESIDENTSVERKIEZIN
GEN IN FRANKRIJK. Het schoonmaken van de hekken
welke in het paleis van Versailles de genoodigden binnen de
voor hen bestemde ruimte moeten houden.
DE GROOTE AMER1KAANSCHE VLIEGBOOT „YANKEE CLIPPER"
heeft de laatste étappe van haar reis van Amerika naar Europa volbracht. Gisteren arriveerde de
luchtreus te Southampton. Foto gemaakt even na aankomst in de haven van deze plaats.
DE OVERKAPPING VAN DE GROOTE BEÜRSZAAL der in aanbouw
zijnde Koopmansbeurs aan den Coolsingel te Rotterdam, is thans nage
noeg voltooid. De nieuwe overkapping, waarin duizehden licht-diffusee-
rende glastegels zijn verwerkt
PRINSES OLGA VAN YOEGO-SLAVIË de gemalin van
den prins-regent van Y oego-Slavië als Roode Kruis-zuster, bij
een examen voor vrijwillige ziekenverpleegsters.
