Het Regiment Wielrijders te Den Bosch gesplitst - Poort in verval
80ste JaargangLEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
De Sprong in het
Leven
HET EEUWFEEST VAN HET LEIDSCH STUDENTENCORPS wordt o.a.
gevierd met de opvoering van Shakespeare's „Veel leven om niets", onder
regie van den heer Ad. Hooykaas in den Schouwburg. Tijdens de
generale repetitie.
VIER BRITSCHE TORPEDOJAGERS LIEPEN IN DE HAVEN VAN TANDJONG
PERAK TE SOERABAJA BINNEN. Het waren de „Duncan", de „Diamond", de
..Delight" en de ..Duchess", dfc uit Hongkong kwamen. Een der schepen aan de kade.
ST. DAVIDSDAY is de schutspatroonsdag
van de Eng. Kon. garde de Welsh Guards. Een
officier deelt takjes groen Uit aan zijn man
schappen die dit dien dag op de borst dragen.
HET REG. WIELRIJDERS TE DEN BOSCH WORDT GE
SPLITST. Een gedeelte gaat naar Apeldoorn. Voor het
laatst defileerde het reg. in zijn geheel voor den comm. van
de Lichte Brigade, gen. H. E. M bar. v. Voorst tot Voorst
DE BEKENDE VEERTIENDE-EEUWS CHE BINNENPOORT TE CULEM-
BORG is in verval geraakt. Men heeft terstond maatregelen getroffen om
instorting te voorkomen en is nu bezig de schade zoo goed mogelijk
te herstellen.
EEN ELECTRISCHE TANDENBORSTEL werd als nieuwtje op
een tandartsencongres te Chicago gedemonstreerd. De borstel is
verwisselbaar, zoodat de geheele familie zich met een apparaat kan
behelpen.
OP 1 APRIL BEGINT DE IJ SSELMEERVISSCHERU. Vóór dien
datum moeten dus de netten gereed zijn. Een Urkervisscher kijkt
zijn materiaal na.
Oorspronkelijke Nederlandsche roman
door
FELICIA CORDEA.
28)
O, deze man was sluw! En gewetenloos!
Elvi's hoofd joegen de gedachten wild
«ooreen. Hoe waagde hij het feitelijk, haar
zulk een voorstel te doen? Elvl hield met
Beweid haar opkomende drift terug. Nu
mets verraden! Geen overijlde woorden!
«n onbezonnen woord en het spel v/as ver
loren.
Benige oogenblikken heerschte er een be
stemmend stilzwijgen.
Hun, Fraulein Elvira? Hoe denkt U er
over?"
«ik kan nog geen besluit nemen, mijn-
neer Avarldes. U zult mij tijd moeten laten,
0ïer Uw voorstel na te denken."
.Aber natürlich! Dat kan ik heel goed
«grijpen. Mag ik U dan overmorgen opbel-
'eo, om met U af te spreken, waar we el-
raar weer kunnen ontmoeten?"
«bat is uitstekend!"
'otulescu-Avarides bracht het gesprek op
er,™ onderwerpen. Hij wilde geen al te
arooten druk op net meisje uitoefenen. Hij
vertelde haar over zijn reizen en zijn ver
blijf hr vreemde landen. Hij vertelde goed
en Elvi's zenuwen ontspanden zich.
Toen vroeg hij haar met hem te dansen.
Maar Elvi weigerde. Ze kon de gedachte,
dat hij zijn arm om haar middel zou slaan,
nu niet goed meer verdragen. Toch kleedde
ze haar weigering voorzichtig ln. Ze moest
zorgen, dat ze zijn argwaan niet opwekte.
Ze had nog slechts een verlangen en dat
was, dat de avond spoedig om zou zijn. Ze
had het gevoel, dat zijn nabijheid haar
schroeide.
Maar het lot had voor Elvi op dezen avond
nog een verrassing weggelegd.
Verschuur was slecht gemutst, toen hij
dien middag thuis kwam. Het gesprek met
Elvi had hem ongerust gemaakt. Niet, dat
hij werkelijk geloofde, dat zij ln een liefdes
avontuur verwikkeld was, maar het leek
hem toch, dat zij zich in een soort avon
tuur geworpen had, dat niet in zijn smaak
viel. Elvi was nog zeer jong en haar levens
ondervindingen konden werkelijk nog niet
bijzonder groot zijn.
Verschuur was ongerust.
Het begon hem spoedig te vervelen, den
avond alleen thuis door te brengen. Hij
reed naar de stad om ergens een uurtje
zoek te maken, en wat menschen te zien.
Het feit, dat het aantal gelegenheden in
den Haag, waar men behoorlijk een avond
door kan brengen nogal beperkt is, bracht
het met zich mede. dat hij in het House of
Lords terecht kwam. Hij wist, dat het se
dert eenigen tijd weer geopend en opnieuw
gedecoreerd was. Daar kon hij ln ieder ge
val een half uurtje doorbrengen.
Zoo kwam het,dat Elvi, van haar bord
opkijkend, tot haar onuitsprekelijken schrik
de oogen van Verschuur met een uitdruk
king, waarin verbazing, boosheid en afkeer
om den voorrang streden, op zich gevestigd
zag.
Hij stond bij den ingang, zoodat zij hem
direct vol in het gezicht zag. Haar begelei
der, die met zijn rug naar de deur zat, kon
hem niet zien.
üit Elvi's gezicht trok alle kleur weg. Ze
had net tijd gehad, de uitdrukking op Ver-
schuurs gezicht te zien, voordat hij zich
kortweg omdraaide en wegging.
Ze dronk haastig haar glas champagne
leeg. Deze ontmoeting ontbrak er juist nog
aan! Het scheelde niet veel, of ze was opge
sprongen en hem achterna geloopen om
hem den samenhang der dingen uit te leg
gen.
Maar haar voeten weigerden den dienst
en hielden haar zoodoende terug van een
stap, dien ze stellig zeer betreurd zou
hebben.
Totulescu bemerkte haar bleekheid en
vroeg, wat haar scheelde.
Tot antwoord schudde zij het hoofd. Dan
vroeg ze hem, haar naar huis te brengen.
Uren verstreken, voordat ze tenslotte uit
moeheid in slaap viel.
Verschuur, ln zijn eenzame woning kon
evenmin den slaap vatten. Voor hem was
een schoon droombeeld in duizend scher
ven gebroken.
Het hoofdstuk Elvira Sittard was voor
hem afgesloten. Morgen zou hij Mr. Furné
opbellen en hem verzoeken, het dossier
terug te zenden en hem zijn rekening te
zenden. Zijn schelding zou hij wel door een
anderen advocaat laten afwikkelen. Hij
wilde ln geen geval de kans loopen, Elvi
bij Furné nog eens te ontmoeten.
XIV.
Reginald Lloyd had Europa den rug
toegekeerd. Zijn Impresario had een con
tract voor een driemaandelijksche tournée
door Amerika voor hem afgesloten.
Zijn engagement in den Haag was voor
hem slechts een klein tusschenspel geweest
Hij was feitelijk naar Holland gekomen,
om daar zijn zomervacantie door te bren
gen, Hij was er weliswaar nooit eerder ge
weest, maar hij had wel veel over Sche-
veningen hooren spreken. Zijn beroep
eischte groote geestelijke en lichamelijke
inspanning en daarom sloeg hij nooit rijn
j aarlij ksche zomervacantie over. De ont
wikkeling van het luchtverkeer had welis
waar het haasten en Jachten van een rei
zend artist veel verkort en vergemakkelijkt,
maar geheel ontkwam hij er toch niet aan.
En dan het werk zelf niet te vergeten.
Wat wist de oningewijde feitelijk over
de inspanning, die het een kunstenaar als
Reginald Lloyd gekost had. de hoogste
sport van zijn beroep te bereiken en de nog
grootere inspanning, zich daar te handha
ven? Want met de zuiver uiterlijke oefe
ningen tot behoud van de technische vaar
digheid, om zonder eenige beweging van het
gezicht luid en duidelijk te spreken, was
het natuurlijk niet afgeloopen. En daar
mee alleen zou Howard Carrington nooit.
Reginald Lloyd geworden zijn.
Zijn „nummer" was een van de lange
nummers in het variété-beroep. Hij bleef
gewoonlijk drie kwartier op het podium,
een spanne tijds, die meestal door drie
nummers in beslag genomen wordt.
Om nu drie kwartier lang een publiek
van duizend tot twee duizend toehoorders
aan één stuk door te kunnen boeien moes
ten de gesprekken, dat hij met zijn dum
mies voerde geestig en sprankelend, maar
vooral afwisselend zijn.
Lloyd had zich reeds lang afgewend zijn
dialogen voor zich te laten schrijven. Ze
waren toch nooit heelemaal naar zijn zin
geweest. Ten slotte besloot hij ze zelf te
schrijvenen hij had er succes mee.
Hetzelfde kon gezegd worden van zijn
poppen. In het begin had hij ze door goede
teekenaars laten ontwerpen. Later ont
wierp hij ook deze zelf. Ten slotte hield
zich ook nog met de technische afwerking
en het mechanisme van zijn dummies
bezig. In vroegere tijden hadden rijn vak-
genooten met poppen gewerkt, die star en
onbewegelijk waren. Ook die van Lloyd wa
ren in het begin zoo geweest. Spoedig had
hij echter ingezien, dat de vooruitstreven
de. moderne techniek, ook in zijn vak toe
gepast zou kunnen worden. Hij verdiepte
zich in het technische probleem, de bewe
gingen van zijn poppen zoo natuurgetrouw
mogelijk te maken en het moeilijkste....
ook hun gelaatstrekken, zoover dit maar
eenigszins mogelijk was. met technische
middelen te volmaken. Het resultaat van
dit alles was. dat hij in zijn beroep zoo
veel presteerde, dat het voor een buiten
staander eenvoudig niet te overzien was.
(Nadruk yerboden). (Wordt vervolgd).
