Carnaval in het Zuiden - Wereldbol voor wereldtentoonstelling
De Sprong in het
Leven
79sie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
1i^—
VOOR HET EERST SINDS TWINTIG JAAR heeft Prins Carnaval weer
op grootsche wijze zijn intocht in Breda gehouden. Voor het versierd sta
tion wordt Z.K.H. Prins Maskerade de Baronie Bredaniae, heer van Renkem
enz. toegesproken door den voorzitter van het Narrencomité.
DE VIERMAST-SCHOENER „ARGUS" AAN DE PARKKADE TE ROTTER
DAM. Deze viermaster is bestemd voor Portugal en gebouwd op de werf van
de Haan en Oelmans, te Heusden. Het schip is voorzien van een hulpmotor
en uitgerust voor de vischvangst.
LEERLINGEN VAN DE WELLINGTON-SCHOOI. IN
BERKSHIRE (Eng.) hebben in een nabij de school ge
legen bosch bomvrije schuilplaatsen voor de leerlingen en
leeraren gebouwd. De jongens aan het werk.
PRINS CARNAVAL MAAN
I deed zijn feestelijken
intocht te Roermond, waar
hij met zijn nar en de Uilen
drie dagen zal regeeren in
vroolijkheid. Een heildronk
met burgemeester Reymer.
DE NEDERLANDSCHE REEDERSVEREENIGING heeft voor de wereldtentoonstelling te New York een
wereldbol laten maken, waarop alle scheepvaartlijnen van de Nederlandsche reederijen staan aangegeven. De
bol heeft een omtrek van 11 m. en weegt 800 k.g. Tijdens de bezichtiging door leden van de vereeniging in de
machinefabriek „Voorwaarts" te Amsterdam.
GYMNASTIEKWEDSTRIJ DEN om het kampioen
schap van Nederland, te Leeuwarden. De Ned. turn
kamp. wenschen elkaar geluk, mej. N. Peeman (V.T.V.
Vlissingen) en J. Molenaar (Hercules N.-Scharwoude).
AJAX HEEFT VAN V.U.C. MET 2—1 GE
WONNEN. Moment voor het doel van de
Amsterdammers.
Oorspronkelijke Nederlandsche roman
door
FELICIA CORDEA.
20)
i®JJ had ze dat in hemelsnaam over het
Ev föhnen zien? Goed, Lloyd was ver
hit n' HU moest waarschijnlijk naar
een °f andere beroep terug. Misschien
5?" hij ook wel ergens een afspraak,
e'er wind! Een man heeft niet altijd de
nje beschikking over zijn tijd. Maar hij
immers haar adres. Ze had het toch
in Scheveningen voor hem opge
dreven. Indien hij belang in haar stelde
J\n hij stelde belang in haar, daarin
ze zich niet dan zou stellig
«waag of morgen, of uiterlijk overmor-
meen hrief van hem komen.
j?at belachelijk, zich zoo op te winden!
.f® de middaguren reed Angela voor
™e zekerheid nog eens naar Schevenln-
LtNo® alt«d was het strand even ver-
ma en waren de werklieden druk bezig
het afbreken van den zomerdroom.
®wr voor Angela was het niet meer zulk
""hopeloos beeld.
Er kwam toch weer voorjaarzon...
warmteschoonheid
Angela kwam laat thuis en ontmoette
Elvi juist, toen deze de deur uitstapte. Ze
riep haar toe:
„Ik kom je precies om half acht halen.
Zorg je dat je klaar bent?"
„O. in dat geval ben ik wel om tien mi
nuten voor acht klaar. Ik ken je. Tegen
dien tijd ben Je er misschien wel."
In de zaal van het Citytheater werd het
juist donker, toen de beide meisjes de trap
van het voorbaicon afdaalden, want Elvi
had gelijk gehad en Angela was eerst op
het laatste nippertje gekomen.
Juist begon het filmjournaal te draalen.
Daarna kwam de bekende brullende leeuw
met de oogen en ooren van de wereld, een
Hollandsch journaal en de onvermijde
lijke Mickey-Mouse-film. Maar ze was
aardig en de beide meisjes moesten erom
lachen.
Toen ging de groote portière dicht voor
het variéténummer.
„Met die variéténummers heb ik
meestal niet veel op," beweerde Elvi. „Ze
vallen gewoonlijk erg tegen. Er is natuur
lijk wel eens een goede onder, maar toch
heb ik vaak het onplezierige gevoel, dat
deze reizende artisten een vrij zielig be
staan voeren Hun persoon, hun lichaam,
hun ziel moeten ze op de planken leggen
om de menigte bezig te houden."
„Ik zou het niet kunnen, ook al was ik
straatarm. Weet je wat we nu krijgen?
Ma zei me, dat het iets heel bijzonders
moet zijn. Maar ik was niet in een bui, om
me er erg druk om te maken."
„En ik had té veel werk om me om het
programma te bekommeren. Ik kan je dus
ook niet inlichten. Maar, daar hebben we
het al."
Het gordijn ging open. Het tooneel was
ingericht als een kleine kamer. In het
midden ervan stond een canapé, die plaats
bood voor twee personen. Een van de
twee zat er al op. In een hoek leunde
namelijk gemakkelijk en onverschillig een
bijzonder groote pop, die een vrouw uit
het volk voorstelde met een uitdrukking
op het gezicht alsof ze juist iets wilde zeg
gen. Maar men zou niet hebben kunnen
vaststellen, of het iets "vriendelijks of iets
nijdigs zou zijn. Het was een allerzonder
lingst schepsel.
Het volgende oogenblik trad een jonge
man op het tooneelonberispelijk in
avondkleedingen voor Angela was
het, alsof het dak van het gebouw op haar
neerkwam.
Dét was toch niet mogelijkdat kon
toch niet waar zijn
Daarvoor haar oogenop het
tooneelboog licht glimlachend Lloyd,
voor een menigte, die wild klapte.
Hijhier op het tooneel.
Op het tooneel! Om deze stampvolle
zaal met zijn grapjes te vermaken en aan
het lachen te brengen!
Reginald Lloyd! Die haar het hof ge
maakt had! Dien ze den geheelen dag
met zooveel verlangen gezocht had
Juist kwam een van de plaatsaanwijs-
ters voorbij.
„Juffrouw, ik wilde graag een pro
gramma hebben. Dank Wilt U me een
oogenblik bijlichten, dat ik kan lezen, wat
er staatZoo, ik dank u wel!"
REGINALD LLOYD
De wereldberoemde Engelsche Buikspreker
In zijn Schets
,A CHAT with Miss BEADLE".
Een praatje met juffrouw Beadle.
Een buikspreker was hijWaarom
schreef hij maar niet dadelijkClown!
Angela was sprakeloos.
Verstikkende woede, schaamte, iets, dat
haar den adem beroofde steeg in haar op.
Ze keek naar het tooneel, zagmaar
hoorde niets.
Zijzag slechts den man, die nu naast
die afschuwelijke pop zat, die schijnbaar
levend geworden was en die met hem
praatte.
Nu stak hij een sigaret aanterwijl
de pop door bleef praten.
O, het was afschuwelijkafschu
welijk.
Wat hij zei, hoorde ze niet. De woorden
gleden langs haar heen, zonder tot haar
door te dringen.
Wat kon het haar schelen, dat de
menigte scherp en ingespannen toehoor
deen meermalen luid lachte om
den clown
Elv i boog zich naar haar toe en zei
geestdriftig:
„O Ans, ik lach me doodde man is
een genie.en die pop.o."
Angela klemde haar tanden opeen.
Anders had ze Elvi toegeroepen:
„Een kunstenaareen ellendige
clownhumbug
Juist! Humbug, dat was het. Poseerde
als een gentleman en maakte haar het
hof, zonder haar te waarschuwen, wat hij
was ohoe had hij het gewaagd.
Misschien had hij ook voor dit vak iets
moeten leeren. Misschien ook degelijk
kunnen zijn bovendienmaar hoe
waagde hij het, aanknooping te zoeken
met een meisje uit haar stand, zonder
haar te vertellen, wat hij was.
Een buikspreker! Die vernedering!
Op het tooneel ging ae vertooning ver
der, steeds onderbroken door lachsalvo's
van het publiek.
Nu was het ovorbij!
De gordijnen vielen dichtonder da
verende toejuichingen van het opgetogen
publiek. Vier keer moest hij zich opnieuw
vertoonen voor de geestdriftige menigte.
Toen bleven tot Angela's groote verlich
ting de gordijnen dicht. De lichten gin
gen aan.
„In 's hemelsnaam Angela, wat heb je?
Je bent doodsbleek?"
„Niets Elvi. Kom laten we een kopje
drinken. Ik voel me vreeselijk flauw."
Aan het kleine tafeltje zei Elvi:
„Dat was het beste variéténummer, dat
ik ooit gezien heb. De man is een genie.
Als zij zulke nummers altijd brachten,
zouden ze zeker iederen dag een stamp
volle zaal hebben Maar zelfs dan zou het
waarschijnlijk te duur voor hen worden.
Groote hemel, wat heb ik gelachen. Ik ben
er nog slap van."
„Ik heb het niet goed gevolgd. Elvi. En
ik zou nu graag naar huis willen gaan.
Neen, neen. jij blijft natuurlijk hier. Ik
kom best alleen thuis. So long!"
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
