Huwelijk Van Prinses Maria van Savoye- Hoog water bij Nijmegen
Tv/sede Blad
79s!e Jaarsarq
LEiDSCH DAGBLAD
FEUILLETON
Het Blauwe Teeken
DE WAAL IS BIJ NIJMEGEN BUITEN HAAR OEVERS GE
TREDEN, zoodat de kaden en eenige stukken land onder water
staan. Ook bij Lent is dit het geval, zooals onze foto laat zien.
De roman van een uitgestootene
door
HUGO BETTAUER.
47)
Daartegen getuig ik zelf en mijn
vrienden, daartegen vormen de leiders van
onze beweging het beste bewijs. Ik ken
genoeg blanke mannen en vrouwen en ik
weet heel goed, dat zij niet wijzer en niet
heter zijn dan de ontwikkelden onder ons.
Ik ken de literatuur van de Europeesche
Volken en ik weet, dat deze een zeer hoog
peil heeft bereikt, maar ik ken ook tal van
boeken van onze jonge geleerden en schrij
vers en ik weet, dat deze aan het bestaan
de voortbouwen, het werk voortzetten en
'het pas beginnen. Ik zelf ben onderwijzeres
°P een school voor verwaarloosde meisjes
van ons ras en ik heb zoowel leerlingen,
die dom en lastig zijn als anderen, die
verstandig en lief zijn. Er zijn luie en vlij
tige, meisjes, die zelfs het moeilijkste on
middellijk begrijpen en anderen, die nooit
iets zullen leeren. Wat dat betreft, doe ik
dus precies dezelfde ervaringen op als
elke andere onderwijzeres op een school
voor blanken.
Carlo speelde zijn laatste troef uit:
- Worden al uw theorieën niet gelo
genstraft door het voorbeeld van Haiti?
Daar genieten de negers reeds sinds lang
hun volle vrijheid en zelfbestuur en wat is
er het gevolg van geweest? Een wereld-
schandaal, een caricatuur, een weerzin
wekkende coimedie!
Voortreffelijk, het blijkt, dat u de
Amerikaansche bladen trouw leest! Maar
hoe oppervlakkig is het toch om steeds
weer met Haiti als voorbeeld te komen
aandragen! Ik heb er Immers zelf al na
drukkelijk op gewezen, dat wij een volk
zonder traditie, zonder geschiedenis en
zonder verleden zijn, een volk, dat nog in
de kinderschoenen staat! Stelt u zich nu
eens voor, dat iemand op de idee kwam
twintigduizend of nog meer kinderen, die
niet lezen of schrijven kunnen, bijeen te
rapen, hen naar een vruchtbaar eiland te
transporteeren en dan te zeggen: Ziezoo,
hier kunnen jullie nu in volle vrijheid
leven, zooals je het zelf graag wilt! Zouden
die twintigduizend Europeesche of Ameri
kaansche kinderen zich in zoo'n geval, on
danks de besohavlng van hun ouders, niet
als halve dieren ontwikkelen? Zou ook een
dergelijke kinderrepubiiek niet een cari
catuur worden, een prooi van de slechtsten
en de brutaalsten onder deze kinderen?
Laat lk u dit mogen zeggen: Wanneer men
de negers op Haiti door welmeenende
blanken of door onze ontwikkelde negers
liet opvoeden, dan zou Haiti binnen vijftig
jaar zeker minstens dezelfde trap van be
schaving bereiken als op het oogenblik
b.v. Australië 1
De trein stopte ln een vrij groot station.
Krantenjongens en venters met fruit en
chocolade liepen door de wagons en er ont
stond een pauze ln het gesprek. Toen de
trein zich weer ln beweging had gezet,
wendde Carlo zich opnieuw tot het meisje:
Ik heb u nu zooveel van mijzelf ver
teld. Mag ik u nu eens naar uw belevenis
sen vragen; zoudt u me niet eens willen
vertellen, hoe het mogelijk was, dat uit een
negerkind een dame groeide, die in ont
wikkeling en beschaving voor het gros der
Europeesche vrouwen niet behoeft onder
te doen en aan geest zelfs de meesten
overtreft?
Bij deze woorden had Carlo, een ingeving
volgend en de gewoonten van het land
vergetend. Jane's hand gegrepen en deze
naar zijn lippen gebracht. Het meisje trok
haar hand haastig terug en terwijl een
lidhte blos het gladde bruin van haar wan
gen kleurde, zij ze lachend:
Aan dezen handkus alleen al had ik
kunnen bemerken, dat u een Weener bent.
Ik heb namelijk een paar prachtige romans
van Artur Schmitzler gelezen, helaas in
een slechte Engelsche vertaling. Maar nu
zal ik stellig ook Duitsch gaan leeren!
U zou dus mijn levensgeschiedenis wil
len weten? Ach, zoo heel veel heb ik ten
slotte nog niet beleefd. Mijn grootouders
zijn meer dan zeventig jaar geleden, bei
den op het zelfde schip, als wilde dieren
naar Amerika overgebracht. Beiden kwa
men zij als slaven bij denzelfden katoen
planter in Virginia, waar zij samen leefden
en, naar mijn ouders meenen, zelfs door
een geestelijke wettig in het huwelijk wer
den verbonden. Overigens was de eigenaar
van de plantage, waar mijn grootouders
werkten, een fatsoenlijk man, die zijn sla
ven voor dien tijd goed behandelde. Toen
mijn moeder geboren werd, stond de vrij
heidsoorlog reeds voor de deur, maar mijn
grootouders bleven met hun dochtertje ook
na den oorlog op de farm in Virginia, waar
mijn grootouders stierven
Vrij laat voor een negermeisje in dien
tijd, eerst op twintigjarigen leeftijd,
trouwde mijn moeder met een Jongen man,
mijn vader, die reden had om aan te
nemen, dat hij het kleinkind van een
negerkoning was. De juistheid van die ver
onderstelling kunnen we in het midden
laten, maar in ieder geval was hij trot-
scher. Intelligenter en energieker dan de
meesten zijner soort-genooten uit die dagen
en toen lk twintig jaar geleden op de
wereld kwam, trok hij met mijn moeder
naar Atlanta in Georgia, waar hij een
kleine fruit- en krantenkiosk opende, ter
wijl mijn moeder als min in dienst trad
van de echtgenoote van een professor aan
de nieuwe universiteit In Atlanta, waarbij
zij mij bij zich mocht behouden.
Ik groeide te zamen met de kinderen
van den professor op. hielp er in de huis
houding en hoewel lk de zeer primitieve
negerschool moest bezoeken, leerde ik
thuis nog eens dubbel zoo hard met de
andere kinderen mee. Ik leerde zelfs nog
meer aan deze, want ik kon het uitstekend
vinden met de Fransche gouvernante, die
plezier had ln mijn belangstelling voor
haar taal. zoodat ik op mijn twaalfde jaar
reeds uitstekend Fransch sprak, terwijl de
kinderen van den professor, mijn zoog-
zusje en een jongen van veertien jaar
slechts met groote moeite een paar zin
netjes konden stamelen
Toen ik veertien jaar was. gebeurde er
iets vreeselijks, dat mijn geheele verdere
leven richting gaf. Mijn vader had, zooals
lk reeds zei, een kiosk, waar hij fruit,
limonade en kranten verkocht. Op zekeren
dag vervoegde zich een man aan de kiosk,
die zich wat fruit liet inpakken, ettelijke
kranten nam en zich daarna, zonder te
betalen, wilde verwijderen. Het kwam tot
een heftige woordenwisseling en toen mijn
vader met de politie dreigde, gaf de man
hem een slag in het gelaat Driftig, zooals
wij nu eenmaal allen zijn, sprong mijn
vader hem naar de keel en ranselde hem
geducht af. De man liep weg, maar kwam
een kwartier later terug met een heele
horde jonge kerels en na wanhopig weer
stand te hebben geboden, bleef mijn arme
vader, door drie kogels getroffen, dood
liggen. Een slachtoffer van de lynchwet,
zooals er in dien tijd duizenden vielen en
waarom zich geen rechter en geen politie
bekommerde.
De Negerbeweging had toen reeds een
gToote vlucht genomen. Medelijdende en
beschaafde kleurlingen trokken zich het
lot van mijn moeder aan en hielpen haar,
mede gesteund door het kleine kapitaaltje,
dat mijn vader had nagelaten, aan een
aardig huisje, waar zij door het verhuren
van kamers aan onze rasgenooten, althans
het hoofd boven water kon houden. Een
jonge professor aan de eerste hoogeschool
voor kleurlingen in Atlanta en diens echt
genoote, een vrouwelijke dokter, waren
onze, eerste pensionnaires en zij werden
spoedig gevolgd door andere ontwikkelde
mannen en vrouwen. Van dat oogenblik af
kreeg ik zelf ook gelegenheid om me te
ontwikkelen, goede boeken te lezen en mij
met hart en ziel aan onze nationale bewe
ging te wijden. Drie jaar geleden deed ik
mijn onderwijzersexamen en nu ben ik de
eerste leerkracht aan de inrichting voor
verwaarloosde negermeisjes en bovendien
als vaste medewerkster verbonden aan het
grootste dagblad van onze beweging „The
Crisis". Daardoor hebben wij het in mate
rieel opzicht zoo goed, dat mijn moeder en
ik ons huisje nu alleen kunnen bewonen,
maar evenals vroeger is ons huis nog steeds
een centrum van het intellectueel? leven
der negers van Atlanta, wier leiders elkaar
bij ons ontmoeten.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
TYPISCH GEBRUIK TE ARCEN (LIMBURG). Op 20 Januari
gaat de ongehuwde mannelijke dorpsjeugd langs de huizen om op een
versierden stok braadworsten op te halen, 's Middags worden door de
vrouwelijke jeugd de worsten gebraden, en
bij muziek en dans verorberd.
INDIË'S EERSTE INHEEMSCHE BURGEMEESTER mr. dr.
R. Ng. Soebroto. die benoemd is tot burgemeester van Madioen. Hij
is de eerste Inheemsche burgemeester in Indië. Zijn echtgenoote is
een kleindochter van den Soesoehoenan.
OOK IN INDIË WORDT DRUK GESCHAAKT. Thans maakt
de Hongaarsche schaakmeester Layos Steiner een tournee door
Indië. Tijdens een simultaan-seance te Batavia
(rechts Layos Steiner).
DE OLIFANT SUZE VAN HET WASSENAARSCHE DIEREN
PARK heeft zich laten manicuren en wel door den bekenden
dierentemmer Hagenbeek in eigen persoon (rechts).
Tijdens de behandeling.
PRINSES MARIA VAN SAVOYE EN PRINS LOUIS VAN BOURBON
PARMA werden na de huwelijksvoltrekking door den Paus in het Vaticaan
ontvangen. Telegrafisch overgebrachte foto van het jonggehuwde paar bij
het verlaten van het Vaticaan.
DE ITALIAANSCHE MINISTER VAN BUI-
TENLANDSCHE ZAKEN, CIANO, (links)
door den Zuidslavischen min.-pres. Stojadino-
witsj begroet bij aankomst te Belje.
NA DE AANKOMST VAN EENIGE TROEPENAFDEELINGEN UIT FRANKRIJK TER VER
STERKING VAN DJIBOETI (FRANSCH SOMALILAND) Inspecteerde de gouverneur
van deze plaats met zijn officieren de soldaten. Een foto van het voorbijmarcheeren van de
troepen langs het paleis van den gouverneur.
