Het bezoek van Koning Leopold III
De spoorwegen en het
busverkeer
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 23 November 1938
Derde Blad No. 24129
Plechtigheid
monument
bij het Belgisch
te Amersfoort
V er voerspolitiek
werkt
zeer
der regeering
nadeelig
79ste Jaargang
Gala-concert te Amsterdam
Galaconcert van de
Gemeente Amsterdam
Vorstelijk bezoek aan
het Rijksmuseum
Wat kost reclame
VRAGENRUBRIEK
In ëen stortbui arriveerde de auto van
H M de Koningin en Koning Leopold gis
termiddag tegen halfvier bij het Belgische
monument. In de beide volgauto's zaten
dezelfde leden van het kleine gevolg, die
ook met de beide vorsten den maaltijd ten
paleizc Soestdijk hadden gebruikt.
De militaire muziek zette de Brabancon
ne in toen de Koninklijke bezoekers hun
auto verlieten. Nadat verschillende der aan
wezigen aan den Koning waren voorgesteld
inspecteerden de Koning en de Koningin
de eerewacht en vervolgens daalden zij
Tan het hoofdgedeelte van het monument
al om in langzaam tempo net voetpad, dat
naar het voorste van het monument leidt,
geheel te volgen, tot groote voldoening van
de vele duizenden, die hier in een grooten
boog rondom het monument stonden opge
steld.
Teruggekomen bij het hoofdgedeelte van
het monument gaf de burgemeester van
Amersfoort, graaf van Randwijck, den Ko
ning eenige uitleggingen omtrent de bouw
wijze en symbolische beteekenLs der ver
schillende figuren. Vervolgens nam de
Koning de door een lakei gedragen groote
bloemruiker over, bestaande uit witte re-
ringen met paarse orchideeën en versierd
met linten in de Belgische kleuren en
plaatste dien aan den voet van het monu
ment. Stram in de houding sloegen allen
dit svmbolische gebaar gade terwijl de mu
ziek het Wilhelmus speelde, dat gevolgd
werd door de Brabanconne. Hierna ont
hulde de Koning de beide bronzen pla
quettes, die ter weerszijden in de beide to
rens zijn aangebracht, en die in het
men de indrukwekkende Vlaamsche zaal
met meesterwerken van Van Dijck en Ru
bens.
In deze zaal kon het bezoek langer du
ren. Den vorstelijken bezoekers werden in
deze passende omgeving ververschingen
aangeboden.
Tijdens den rondgang door het museum
hebben zich minister Spaak en de Belgi
sche gezant bij ons hof nog bij het gevolg
aangesloten.
De hooge bezoekers onderhielden zich
met vele autoriteiten. De heer Schmidt De-
gener en minister Slotemaker de Bruine
deden H. M. de Koningin en Koning Leo
pold uitgeleide, waarna naar het paleis
werd gereden.
Eén schitterender aanblik dan bij welk
gala-concert ook, dat we ons van de
laatste jaren herinneren, bood gister
avond de groote zaal van het concert
gebouw, ter gelegenheid van het gala
concert, aangeboden door het gemeen
tebestuur van Amsterdam ter ecre van
het bezoek van Koning Leopold.
De indeeling van de zaal was voor dit
bijzondere concert veranderd, en aan den
ie «.«V. hPt Mpriprlnndvh den reeds bijzondere concert veranaeru, en aan och
^l^^.^v,eftonlandSCh' kant tegenover het podium was tegen den
hiermede ten einde achterwand van de zaal de Koninklijke
Toen de plechtigheid Konin* lo8e ingericht op een verhoogde estrada.
was. begaven de Konin n welke ;Tlen iangs twee met loopers belegde
zich. voorafgegaan door den burgtrappen lfr iinker. en ter rechterzijde kon
betreden. Vooraan, in het midden van deze
estrada. stonden de beide fauteuls voor
de twee vorstelijke bezoekers, terwijl daar
achter de stoelen voor de leden van het
gevolg geplaatst waren. Van het midden
dezer estrada liep een breed gangpad naar
het podium. De stoelen ter weerszijden van
dit pad waren zoodanig opgesteld, dat men
aan beide kanten met het gezicht erheen
gewend zat.
Door den gemeentelijken dienst der be
plantingen was voor de Koninklijke estrada
een fraaie versiering aangebracht van
groen met roode begonia's, paarse orchi
deeën en kleine gele herfstbloemen. Voor
het podium bestond de versiering uitslui
tend uit roode begonia's De balustraden
van de balcons waren geheel bedekt door
beige draperieën met franjes van dezelfde
kleur, bijeengehouden door linten in de
zwart-rood-gele Belgische kleuren.
Reeds lang voor den aanvang vulde de
zaal en vulden de balcons zich met een uit
gelezen publiek, de dames in een rijke keus
van smaakvolle avondtoiletten, de heeren
Taa^ninnen, in het monument, om de
trap te beklimmen die naar de kamer leidt
waar plaquettes zijn aangebracht van Ko-
ningin Wilhelmina en Koning Albert en
van verschillende hooge autoriteiten. Bel
gische en Nederlandsche, die in de mobili
satie] aren aan het vluchtelingenwerk heb
ben bijgedragen. Tot op den bovensten om-
cang beklommen de belde vorsten het mo
nument. luide toegejuicht door de menigte
toen zij boven verschenen. Na eenigen tijd
binnen te hebben vertoefd, kwamen zij
weer naar buiten waar hun door twee kleine
kinderen van bewoners uit de omgeving
bloemen werden aangeboden.
Ruim een kwartier 11a aankomst der
hooge bezoekers namen zij atscheid van de
aanwezige autoriteiten en terwijl de mu
ziek de Brabanconne speelde, vertrokken
zij in de hofauto's in de richting van ®°est"
dijk, wederom toegejuicht door het publiek,
dat al dien tijd langs den weg was blijven
wachten om op den terugtocht nogmaals
gelegenheid te hebben de Koningin en
Haar Belgischen gast hartelijk toe te jui
chen.
Burgemeester van Amersfoort
onderscheiden.
Koning Leopold heeft tijdens zijn bezoek
aan het monument den burgemeester van
Amersfoort, mr. J. C. graaf van Randwijck
de versierselen van groot-officier in de
Leopoldsorde ter hand gesteld.
In den namiddag, het was ruim vijf uur
en de duisternis was reeds gevallen, heb
ben H. M. de Koningin en Z. M. Koning
Leopold, gisteren een bezoek gebracht aan
het Rijksmuseum te Amsterdam.
Duizenden hadden zich in weerwil van
den neervallenden regen opgesteld voor
den oostelijken hoofdingang van het mu
seum, waar de hofauto's bijna een half uur
ra het vastgestelde tijdstip, komende uit
Amersfoort, voorreden. Een hartelijk en
langdurig gejuich begroette het vorstelijk
gezelschap.
In de met palmen en bloemen versierde
hal ontving hier de hoofd-directeur, de
heer F. Schmidt Degener, het hooge be
zoek. Aanwezig was ook de minister van
onderwijs, kunsten en wetenschappen, prof.
ir J. r Slotemaker de Bruine, die de
Koningin ten geleide strekte, terwijl de
hoofddirecteur van het rijksmuseum, de
beer Schmidt Deneger, Koning Leopold
van voorlichting diende.
Door de groote fraai verlichte hal op de
eerste verdieping, waar in het centrum een
afgietsel van de beroemde Mozesput te
Dyon staat, vervaardigd door den beroem
en beeldhouwer Sluter, bereikte het vor
melijke gezelschap eerst de eeregalerij, die
Praalde in den zachten schijn van het stille
waslicht uit oud» koperen kronen. Hier
jerden de 17e eeuwsche schuttersstukken
bezichtigd, de prachtige glazen van de oud-
Kollandsche glazeniers en de zeldzame ver
zameling ceramiek en gobelins.
Geruimen tijd vertoefden Koning Leo-
Md en Zijn Hooge Gastvrouw voor Rem
brandt's meesterwerk, de nachtwacht, pra-
:"d onder de mystieke indirecte kunstver
richting.
Vluchtig moest het bezoek zijn aan de
'»1 voor sculptuur uit de tweede helft van
17e eeuw, met haar prachtige meester-
verken. w.o. het borstbeeld van den Am-
I ''•'Samschen burgemeester Andrles de
voor zoover niet in het stemmige zwart en
wit van het avondcostuum. in een bonte, kunnen gadeslaan op
Rotterdam. Dichter naar het podium toe
hadden de leden van het diplomatieke
corps hun plaatsen en achter hen de leden
van het consulaire corps. Voorts zag men
er vrijwel alle bekende persoonlijkheden uit
de kringen van kunst, wetenschap, handel,
nijverheid en scheepvaart, Het was een
schouwspel zooals de hoofdstad slechts zel
den te zien krijgt.
Kort voor half tien hadden allen hun
plaatsen ingenomen en arriveerden de hof-
dignitarissen. Onder hen bevond zich ook
de Belgische minister-president Spaak, die
gekleed was in rok en zich aan het begin
van de rij der Nederlandsche ministers
zette, naast zijn Nederlandschen ambtge
noot van buitenlandsche zaken. jhr. Patrjn
Onder het gejuich van de dichte menigte,
die zich ondanks de avondlijke duisternis
langs den geheelen weg van het koninklijk
paleis naar het concertgebouw Had ge
schaard. arriveerde even voor half tien de
Koninklijke auto.
Allen hadden zich in de zaal van hun
plaatsen verheven toen het concertgebouw
orkest onder leiding van orof. dr. Mengel
berg de Brabanconne inzette Voorafge
gaan door de beide hofmaarschalken schre
den drie aan drie de zes Amsterdamsche
wethouders en daarachter de gemeente
secretaris. Dan volgden, begeleid door den
in ambtseostuum gekleeden burgemeester
van Amsterdam, de Koningin en Koning
Leopold.
De Koningin was gekleed in een sleepen-
de. taupe-kleurige robe. waarbij Zij een
gTooben ruiker paarse orchideeën droeg. Zij
had een diamanten diadeem in het haar.
Over de japon droeg Zij wederom het vio
lette grootlint van de Leopoldsorde van
België. De Koning was zooals tijdens dit
geheele bezoek voortdurend, weer In den
khaki generaalsuniform met het Grootkruis
van den Nederlandsche Leeuw.
Statig schreed de stoet langs het mid
denpad naar de verhooging, tusschen de
riien genoodigden. waarvan de dames de
voorgeschreven reverence maakten, de
heeren een eerbiedige buiging.
Nadat de Koningin en de Koning even
eens hun plaatsen hadden ingenomen keer
de prof. Mengelberg zich vragend naar de
Koninklijke bezoekers en door een vriende-
lijken hoofdknik gaf de Koningin toestem
ming het concert te doen beginnen.
Het programma bestond uit de ouverture
Cvrano de Bergerac van Joh. Wagenaar en
uit de Variations sympho.niques voor piano
van Cesar Frank. Als solist trad de pianist
Willem Andriessen op. die door het publiek
werd beloond met een hartelijk en lang
durig applaus waartoe de Koningin het
sein gaf.
Als laatste nummer van het programma
voerde het concertgebouworkest Beethovens
vijfde symphonie uit. Koning Leopold luis-
1 terde gedurende het grootste gedeelte van
den avond met de kin op zijn hand steu
nend en blijkbaar diep onder den indruk
van het machtige werk. In het luide ap
plaus, dat volgde liet. prof. Mengelberg het
orkest deelen
Te omstreeks elf uur was het concert af-
geloopen. Op dezelfde wijze als zij waren
binnengeleid verlieten de vorstelijke perso
nen en de leden van hun gevolg de zaal,
wederom onder de tonen van de Braban
conne en weer uitgeleide gedaan door den
burgemeester en de overige leden van het
dagelijksch bestuur der gemeente.
Buiten stonden weer duizenden langs den
weg geschaard om opnieuw den stoet te
den terugweg naar
kleurige mengeling van de meest uiteen- den Dam
loopende uniformen, schitterend van goud De route voerde thans langs de geïllumi.
en zilver, fantastisch versierd met decora- neerde grachten. De stoet reed, onderweg
ties en ordelingen in vele kleuren. door talloozen warm begroet langs de Jan
Links van het middenpad zaten op de Willem Brouwerstraat. Wanningstraat. van
voorste riien de dames van de leden van Breestraat Willemsparkweg. Paulus Potter-
het dagelijksch bestuur der gemeente Am- straat, Hobbemastraat. Stadhouderskade,
sterdam: daar achter de leden van den ge- Leidsche Bosehje. Leidsche Plein. Leidsche
meenteraad met hun dames, hoogleeraren staat. Keizersgracht (evenzijde) Reguliers-
der gemeente-universiteit en andere nota- gracht 1'onevenzijde)Heerengracht (on-
belen. Op de voorste rijen tor rechterzijde 1 evenzijde), Leidsehestraat. Keizersgracht
zaten de leden van den ministerraad, mili
taire. geestelijke en rechterlijke autoritei
ten, oud-ministers en andere notabelen, o.a.
de burgemeesters van 'sGravenhage en
(onevenzijde). Raadhuisstraat. N.Z. Voor
burgwal Mozes en Aaronstraat, Dam.
Omstreeks tien minuten over elf was het
palels op den Dam bereikt.
Bestrijding van de argumenten der
spoorwegen.
De heer E. J. Muller, directeur van de
N.V. Bataafsche Import Mij., schrijft ons:
Het verweer der Spoorwegen in de Pers
contra de wilde busdiensten maakt oogen-
schijnlijk den indruk goed gefundeerd te
zijn; in werkelijkheid laat het echter ruimte
voor zeer ernstige critiek. Wij zullen dit ver
weer op den voet volgen (het gedeelte tus
schen aanhalingsteekens geeft, ten deele
verkort, het standpunt der Spoorw. weer):
Voor de exploitatie van het traject Am
sterdamRotterdam werden door de bus
diensten vele concessies aangevraagd. Deze
werden echter door de R.A.P.-Commissie
alle afgewezen op grond van bescherming
van de Spoorwegen, die tegen alle aanvra
gen bezwaar hadden ingediend.
De schuld, dat de bussen „wild" zijn ligt
dus niet bij de bussen, doch bij de spoor-
wegbeschermende wetgeving.
Het vervoer op minder drukke lijnen.
b. „De Spoorwegtarieven hebben gelijke
prijzen per K.M. voor alle lijnen als grond
slag. Hierdoor wordt ook het reizen op min
der drukke lijnen tegen redelijke prijzen
mogelijk. De Spoorwegen zouden op lijnen
met druk verkeer gemakkelijk hun prijzen
kunnen verlagen, indien alleen deze door
hen werden geëxploiteerd."
a. „De Nederlandsche Spoorwegen kun
nen hun bedrijf slechts uitoefenen op grond
van een door den Minister van Waterstaat
verleende concessie, onder een samenstel
««„«r Wuï|i.mvvll- van voorschriften, zooals: vervoerplicht,
door Verhulst. Door het kabinet dienstvoorwaarden, rusttijden, verlofrege-
*aarin o.a. doeken van Albert Cuyp zijn lingen, tarieven, etc."
Seexposeerd, bereikte men de Rembrandt- i
waarin vooral de prachtige stukken Het antwoord op deze bewering is een- euoou.ui
e verloochening van Petrus" en „Portret j voudig: De wilde busdiensten zouden niets Haag—RotterdamUtrecht, etc. moeten
jn Titus" de aandacht boeiden. Na de liever doen dan ook hun bedrijf onder con- mede betalen voor het vervoer van reizi-
Jfi Steenzaal, de Haarlemsche zaal en de cessie-voorwaarden drijven, alle hierge- gers tusschen kleine en onbeduidende
(-Jl niet ,.De Staalmeesters" en „Het Jood- noemde eischen zouden zij gaarne aanvaar- plaatsen. Of met andere woorden: om het
Bruidje" werden de kleine kabinetten den en hun tarieven zouden desondanks vervoer van luttele passagiers op verkeers
as bezichtigd, benevens de zaal met het belangrijk onder die der Spoorwegen kun-1 arme trajecten te kunnen handhaven, moe-
le *n 18e eeuwsche glaswerk en bereikte nen liggen. ten de honderdduizenden passagiers op de
Hier hebben wij nu „des Pudels Kern".
Deze bewering der Spoorwegen houdt niet
minder in dan een erkenning, dat de reizi
gers tusschen AmsterdamHaarlemDen
drukke lijnen het dubbele misschien het
drievoudige betalen van het tarief, dat noo-
dig is voor een loonende exploitatie van
deze drukke lijnen.
Deze gewrongen economie moge in het
verleden eenig bestaansrecht hebben
gehad, in dezen tijd, nu de kleine plaat
sen gemakkelijk per bus, per auto en per
rijwiel bereikbaar zijn, is zij niet meer
te verdedigen.
In dit opzicht is juist het busverkeer
ideaal, het kan op drukke trajecten rei
zigers tegen minimale tarieven vervoe
ren en toch in tegenstelling met de
Spoorwegen op de magere trajecten
met lage tarieven werken, door kleiner
materiaal te gebruiken. Tegenover de
gewrongen economie der Spoorwegen
dus de gezonde natuurlijke economie,
volgens het kostenprincipe.
Op magere trajecten rijden
reeds bussen.
c. „De wilde bus heeft vervoersplicht
noch arbeidsvoorwaarden, noch heeft zij
magere trajecten te bedienen."
Wij stelden reeds, dat de wilde busdien
sten niets liever zouden doen dan onder
concessie-voorwaarden te rijden. Wat het
bedienen van de magere trajecten betreft,
zoo is wel algemeen bekend, dat het juist
de busdiensten zijn, die op magere trajecten
diensten onderhouden. Bij opheffing van
Spoorlijnen zijn het allereerst de magere
lijnen, die door de Spoorwegen worden op
geheven en door het busverkeer worden
overgenomen: voor de vette lijnen (Amster
damRotterdamAntwerpen, etc.) kreeg
het busverkeer tot nu toe helaas geen kans
op concessie.
Bezoldiging personeel.
d. „In verband met de heerschende werk
loosheid wordt (door de busdiensten) in vele
gevallen personeel tegen abnormaal lage
bezoldiging aangenomen."
In de eerste plaats is dit onjuist. Talrijk
zijn de gevallen, waarin de wilde busdien
sten ondanks de onzekerheid van hun be
staan, hun personeel een zeer behoorlijke
belooning en arbeidsvoorwaarden geven.
In de tweede plaats moet worden opge
merkt, dat, wanneer in sommige gevallen
de bezoldiging van het personeel te wen-
schen overlaat, juist de weigering van een
concessie de voornaamste oorzaak hiervan
is. Het verkrijgen van een concessie, dus
cxploltatiezekerheid van den ondernemer,
beteekent uiteraard ook bestaanszekerheid
en betere voorwaarden voor den werknemer.
Daarvoor pleiten de arbeidsvoorwaarden in
vele geconcessioneerde en zelfs ook vele
wilde busbedrijven.
Parasieten?
e. ,JDe concurrentie der wilde bussen is
echter niet alleen oneerlijk, maar ook pa
rasitair. Zij kunnen alleen gedijen zoolang
de parallel-verbinding der Spoorwegen,
waarvan zij het verkeer afroomen, bestaat."
Deze bewering wordt gelogenstraft door
de feiten. Er zijn in Nederland tientallen
busverbindingen, waar geen parallel spoor
verbindingen zijn, waar dus niets af te
roomen valt en desondanks bestaan en flo-
reeren deze busdiensten, vervoerende hun
passagiers tegen lage prijzen in comforta
bele bussen.
Stations en waehtplaatsen.
f. „Men de busdiensten zou stations
moeten bouwen, want men stelt zich toch
niet voor, dat men het geheele verkeer Am
sterdamDen Haag van de trottoirs van
Spui en Damrak kan afwikkelen."
Wanneer men bedenkt, dat het tramver
keer in onze steden, dat vele keeren zoo
groot is als het reizigersvervoer per spoor,
vrijwel uitsluitend vanaf de trottoirs ge
schiedt. dan behoeft busvervoer vanaf de
trottoirs in het geheel geen schrikbeeld te
zijn. Overigens behoeft dit busverkeer niet
uitsluitend van Spui of Damrak te geschie
den. Integendeel en dit is nu juist weer
een der voordeelen van het busverkeer
het zou vanaf alle mogelijke punten in onze
steden, langs straten en pleinen kunnen
geschieden en wanneer waehtplaatsen noo-
dig zouden zijn, dan schept het busverkeer
deze zelf in samenwerking met restaurants,
winkels, bedrijven etc., zoodat ook deze
tegelijkertijd van het busverkeer profiteeren.
Dure stations, dure overkapping, dure per
rons heeft het busverkeer uiteraard niet
noodig, ook daarin schuilt een der oorzaken
van haar goedkoopte.
Waar de bussen worden geweerd.
g. „Niet kan worden toegelaten, dat het
particulier verkeer het Spoorwegverkeer zou
afroomen in streken met groote verkeers
dichtheid en het verlies opleverend vervoer
in streken met geringere verkeersdichtheid
zou laten voor den Spooor."
Het is wel vervelend in herhalingen te
vervallen, doch het is van belang het nog
maals te zeggen: juist het omgekeerde vindt
plaats, aan het busverkeer worden slechts
concessies voor de magere trajecten, die
voor de spoorwegen geen belang hebben,
verleend, alle vette trajecten worden uit
sluitend voor de Spoorwegen gereserveerd,
daar worden busdiensten opzettelijk ge
weerd. Door deze politiek worden op de
trajecten met de dichtste vervoersstroomen
tarieven aan het publiek berekend, die het
drievoudige bedragen der bustarieven en
waardoor honderdduizenden passagiers
worden gedupeerd.
Tarieven.
h. „De verschillen tusschen de tarieven
der geconcessioneerde bussen en der spoor
wegen zijn over het algemeen gering, ja er
zijn zelfs streken in Nederland, waar de ge
concessioneerde bussen wegens de geringe
dichtheid van het vervoer belangrijk meer
per K.M. moeten verlangen dan de spoorwe
gen doen."
Het is van belang hier op te merken, dat
op deze oogenschijnlijk ware bewering, een
geheel ander licht valt bij aandachtige be
studeering van het onder b gestelde Daar
erkennen de Spoorwegen zelve, dat zij aan
passagiers op drukke trajecten (Amster
dam. Rotterdam» relatief hooge tarieven be
rekenen. teneinde elders de tarieven lager te
kunnen stellen. Zij vervoeren dus op de
drukke lijnen boven en elders onder den
kostprijs. Het is dus volkomen logisch, dat
busdiensten, die geen concessies op de vette
trajecten kunnen krijgen, niet in staat zijn
zooals de Spoorwegen hun passagiers
van het eene (vette» traject te laten mee
betalen voor passagiers op het andere (ma
gere) traject. Kortom busdiensten zijn ge
dwongen te werken op het gezonde economi
sche kostenprincipe, tegen welk principe
door de Spoorwegen zwaar gezondigd wordt.
Het is algemeen bekend, dat tal van be
drijven groote sommen aan reclame uit
leggen. En misschien ligt het dus voor de
hand, dat sommige menschen daaruit con-
cludeeren dat wij voor vele artikelen heel
wat minder zouden moeten betalen als er
maar niet zooveel voor geadverteerd werd.
Welke reclame-kosten zouden er b.v wel
drukken op zoo'n pakje cigaretten of op
zoo'n stuk zeep. dat U zoo vaak met zoo
opvallende advertenties ln Uw blad gean
nonceerd ziet? Nog geen cent! Zou er niet
voor geadverteerd worden, dan zouden de
eigenlijke verkoopkosten, die nu ook heel
laag kunnen zijn, stukken en stukken hoo-
ger zijn.
Voor duurdere artikelen bedragen de
reclamekosten naar verhouding nóg min
der. Op een paar schoenen van f. 10 hoog
stens een paar dubbeltjes, op een kistje
sigaren enkele centen, enz.
Niettegenstaande dat alles hoort men
toch nog ln sommige gevallen op de
reclame afgeven, als zou deze de artikelen
duurder maken De provisie die aan rei
zigers wordt betaald, daar kan men ge
makkelijker overheen komen, omdat ieder
een kan begrijpen, dat hun diensten noo
dig zijn. Reclame evenwel, die oer artikel
veel en veel minder kast, vervult een even
voorname taak en helpt den reiziger meer
en vlugger te verkoopen. waardoor diens
onkosten nog aanzienlijk lager kunnen zijn
dan anders het geval ware
Iedere fabrikant en iedere koopman
weet, dat er méér wegen zijn om hun goe
deren aan den man te brengen. Niemand
eischt van hen dat zij adverteeren. Doen
zij dat, dan is dat omdat zij hebben be
vonden, dat zulks de meest economische
manier is om hun producten te verkoopen
en dus kan men er wel heel zeker van zijn.
dat reclame de kosten van een product
niet verhoogt. Wanneer h'et artikel goed is
en wat in de advertenties staat ln over
eenstemming met de kwaliteit van het
product, dan wordt het publiek gediend
door deze reclame en de adverteerder
krijgt zijn belooning in den vorm van een
verhoogden omzet, die de algemeene kosten
verlaagt,
En Inderdaad zijn de prijzen van tal van
artikelen van alledag aanmerkelijk gedaald
als gevolg van de geweldige kostenbespa
ring die door den zooveel grooteren omzet,
dank zij een verstandige systematische
reclame werd verkregen Het mooie hier
van is, dat die artikelen daardoor binnen
het bereik zijn gekomen van velen, voor
wie de prijs voorheen veel te hoog was
Adverteeren spaart ons dus geld in
plaats van dat we er voor moeten beta
lenen het heeft ook den zoo lagen
abonnementsprijs van de kranten mogelijk
gemaakt.
de G. te O. Betreffende de uitvoering van
het werktijdenbesluit zullen nog wel nadere
mededeelingen gedaan worden. Waarschijnlijk
zullen de bepalingen ook voor uw bedrijf gelden.
M. V. te K. U kunt tot den ambtenaar van
het Openb. Ministerie bij het kantongerecht te
Leiden het verzoek richten de zaak te willen
afdoen door middel van schikking.
J. K te L. U behoeft aan niemand toe
stemming te vragen.
S. te L. De vervoerder is aansprakelijk voor
de schade, tenzij een en ander aan de schuld
of zorgeloosheid van den verzender zou toe te
schrijven zijn.
G. P. te N. Bespreek deze aangelegenheid
nog eens met den notaris en handel volgens
zijn zienswijze. Het is mogelijk, dat ingevolge
bepalingen van het testament thans door u in
het geheel niets meer betaald behoeft te
worden.
W. H. te L. 1. De wet geldt ook voor bol
len- en teelland; 2. In het algemeen geldt de
pachtovereenkomst voor onbepaalden tijd.
G. B. te L. Tfacht de zaak in der minne
te schikken. De overeenkomst moet nageleefd
worden, ook al zou een mondelinge afsoraak
zyn gemaakt.
P. van A. te L. De trekking van de Hora-
verloting heeft reeds plaats gehad. Een trek-
kingslijst is ter inzage bij den heer W. F K.
de Kievit, P. de la Courtstraat 111, alhier.
Service.
i. .De Spoorwegen streven er met kracht
naar het reizend publiek een zoo goed mo
gelijke service te bieden."
Deze zelfde service trachten de busdien
sten aan het Nederlandsche volk te geven
en het medeleven van honderdduizenden
buspassagiers in den ongelijken strijd tus
schen de bus eenerzijds en Spoor en Staat
anderzijds, is voldoende bewijs hoezeer de
service en de lage prijzen van de bus door
het publiek worden gewaardeerd.
Nadeelige politiek,
j. .De Spoorwegen zijn een bedrijf van
en voor het Nederlandsche Volk."
Inderdaad het Nederlandsche volk offert
daaraan jaarlijks 30 millioen gulden op. en
bereikt desondanks niet anders dan dat de
honderdduizenden, die goedkoop transport
noodig hebben, op de „vette trajecten" Am
sterdamDen HaagRotterdam, prijzen
moeten betalen, die het drievoudige bedra
gen van de tarieven der busdiensten. En
het meest verwonderlijke bij dit alles is nog.
dat die busdiensten niet om onderstand
komen aankloppen, doch jaarlijks vele mil-
lioenen guldens bijdragen in de lasten ten
bedrage van rond 65 millioen gulden, die het
wegverkeer in Nederland telkenjare op
brengt.
Concludeerend meenen wij dan ook te
mogen stellen, dat de vervoerspolitiek
der Regeering. welke tot gevolg heeft
gehad, dat het aantal autobussen in 10
jaar tijds vrijwel stationnair, bleef n.l.
3159 in 1928 en 3841 in 1937, niet alleen
uit fiscaal oogpunt zeer nadeelig is ge
weest, doch ook in strijd is met het in
alle lagen der bevolking levend ver
langen naar vervoersvrijheid. in strijd
ook met de vooral thans zoo noodza
kelijke verruiming van de werkgelegen
heid, welke het autoverkeer, zoowel di
rect als indirect, bieden kan.
