Het bezoek van Koning Leopold - 80e Verjaardag Selma Lagerlöf 79sfe jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad noodlottige terugkeer FEUILLETON IéTmaakt niet veel verschil, waar u I' 'in bottelde, mr. Bishop," zei hij. „Ik I'niet dat het feit alleen, dat u, zoo- Amerikanen, vreemdelingen wan KONING LEOPOLD EN II.M. DE KONINGIN woonden gisteravond in het Concert gebouw to Amsterdam het galaconcert hjj van het Concertgebouw-orkest onder leiding van prof. dr. Willem Mengelberg, dat aangeboden werd door het Amsberdatnsch gemeentebestuur. H. M. DE KONINGIN BRACHT MET HAAR HOOGEN GAST EEN BEZOEK AAN HET RIJKS MUSEUM, WAAR DE DIRECTEUR, DE HEER SCHMIDT DEGENER DE VORSTELIJKE BE ZOEKERS RONDLEIDDE. BIJ EEN DER ZELFPORTRETTEN VAN REMBRANDT. KONING LEOPOLD ONTHULDE GISTERMIDDAG TWEE I GEDENKPLATEN AAN HET BELGISCH MONUMENT BIJ AMERSFOORT. TIJDENS DEZE PLECHTIGHEID. DE PILOOT ROBINSON die in Sept. j.l. Cham berlain per vliegtuig naar Godesberg en München bracht is verongelukt bij Redcliff Bay. Robinson en zijn metgezel werden gedood. De vernielde machine. KOLONEL FULGENCIO BATISTA, de chef van den generalen staf in Cuba, bij een receptie te zijner eere in de Cubaansche legatie te Washington. DE 80ste VERJAARDAG VAN SELMA LAGERLÖF. Feestvoorstelling in het Kon. Dramatisch Theater te Stockholm. De beroemde schrijfster in gesprek met Prins Eugen en Prins Wilhelm van Zweden. KONING CAROL EN KROONPRINS MICHAEL - hebben op Rambouillet deelgenomen aan een jachtpartij, hun aangeboden door president Lebrun. De koning en president Lebrun. Door LESLIE FORD. Vertaald door PAULINE FELLINGA. pi) L dacht dat mr. Bishop zou ontploffen, zijn gezicht, eerst purper van woede, George sprak, werd plotseling grauw, 1 Kolonel Primrose zich weer tot hem ■Mode. b® bottelde den wijn in den winterkeu- ®r. Bishop," zei hij. „Niet ln den ge- kelder. En niet om elf uur. U bent «at uur in mrs. Latham's tuin gezien, ''«adat mrs. Potter hier gekomen was", «n oogenblikje", zei Nathan Kaufman f'P' Zijn roode neus priemde uit naar .«"«l Primrose. „Mijn cliënt heeft niets e'«??en op het oogenblik, kolonel." zei kolonel Primrose beleefd. „Heb- ten laatste ontdekt wie uw «tl u?" IA- «eek vriendelijk naar mr. Bishop. ruig oud gezicht weer vlamde van I''?. Hij scbucide zijn hoofd. trouwt vooral erg beleefde en dat uw dochter haar ongeluk tegemoet hep, genoeg zou zijn om u de vrouw te doen dooden, die haar ware geluk verhinderd had. Neen, hier zit Iets diepers en heel anders achter." Hij keek langzaam den kring van roer- 'ooze gezichten af. „Er is altijd één opvallend probleem ge weest in deze zaak. van het begin af", zei hij. „Er zijn in iedere zaak altijd twee hoofdproblemen. Wie had het motief om te dooden? Wie had de gelegenheid? In deze zaak was het antwoord op de tweede vraag bijna belachelijk eenvoudig". Hij aarzelde even, nog langzaam de ge zichten bespiedend, één voor één. „Het antwoord op de vraag van de ge legenheid was ledereen. Jim Gould, mrs. Gould, mrs. Thorp, Andy Thorp, miss Ro semary Bishop, mr. Bishop, mr. Dikranov, dr Potter, mr. Barrol hier, mrs..Latham, zelfs mrs. Potter, wier li}k Maandagmor gen In deze kamer is gevonden." „Er was nog iemand", vervolgde hij, „die óók de gelegenheid had en waar, vreemd genoeg, niemand aan heeft gedacht", Ik geloof dat niemand bewoog, zelfs niet om een ander aan te zien. „Als nu het onderzoek naar de gelegen heid je nergens heen leidt, wordt de kwestie van het motief natuurlijk heel be langrijk. In dit geval is het van het aller grootste belang. Het punt is altijd ge weest: Wat was het motief waarom mrs. San dra Gould vermoord Is? En hier hebben wc weer een vreemde situatie. Want ter wijl er niet zoo héél veel menschen zijn die een motief hebben voor die daad, zijn er niettemin tóch te veel. Vergun me, ze u aan te wijzen: „Mr. Jim Gould. Het motief is duidelijk. Hij wou zich ontdoen van een vrouw, die hem het leven tot een hel maakte". „Miss Bishop. Den man te bevrijden van wten ze blijkbaar nog hield." „Mrs. Allee Gould. Weer duidelijk. Haar zoon bevTljden." „Mr. Bishop. Ook duidelijk. Zijn doch ter in staat stellen, te trouwen met den man van wien ze houdt." „Mrs Lucy Lee Thorp. Eveneens duide lijk. Zich zelf bevrijden van een mede dingster." „Mr. Dikranov. Zich ontdoen van iemand die te veel van zijn verleden wist." „Tot nu toe hebben al deze motieven één ding gemeen", vervolgde hij rustig. „Ze zijn alle berekend. Sommige zijn zelf zuchtig. sommige onzelfzuchtig. Ze zouden alle in meer of mindere mate moeten lei den tot een welberaamden moord. Er is nóg een moordenaar mogelijk, die het mo tief en de gelegenheid had Andy Thorp. Dat motief zou blinde hartstocht, jaloersche woede zijn en het zou het eenlge niet-beredeneerde motief zijn van de heele reeks". Kolonel Primrose zweeg, licht glim lachend. „Ik heb getracht, een motief te vinden voor mr. Barrol" zei hij. George slikte, ontzet. „Voor mij? hapte hij. „O, hemel!" t „We kunnen niet aannemen, dat hij verliefd op Sandra was, omdat hij haar denzelfden dag voor het eerst ontmoet had Als hij zich, om een vreemde reden, plotseling gedwongen gevoeld had, haar te dooden, zou je denken dat hij het had kunnen doen in het water, toen hij alleen maar haar hoofd een poosje onder hoefde te houden." Ik kon me met den besten wil George niet voorstellen, verteerd door een groo- ten hartstocht. Evenmin als George zelf, vrees lk. „Dus was het probleem altijd heel dui delijk", vervolgde kolonel Primrose. „Het had geen doel te tobben over „een" motief. Het probleem was altijd, hét motief te vin den. Het ééne motief, dat direct leidde naar den moord op Sandra Gould juist zooals er een heel eenvoudig motief was, dat naar dien op mrs. Potter leidde." „Wat was dat?" vroeg mr. Kaufman bruusk. .Angst. Angst voor wat ze zou vertellen. En er was nóg een vraag ln verband met den moord op mrs. Potter makkelijk te be antwoorden ln haar geval, welke voor het geval van Sandra óók beantwoord moet worden. Waarom werd ze gedood op dien bepaalden tijd? Waarom niet een maand, of een jaar, geleden, of twee weken later? Mrs. Potter werd gedood, omdat haar op staanden voet belet moest worden, mij iets mede te deelen. Waarom werd Sandra echter op dien tijd gedood? „Nu beseffen we natuurlijk allen, dat miss Rosemary's terugkomst het voor de hand liggende antwoord is. Het is het eenlge nieuwe dat gebeurd is. dat de din gen tot zoo'n crisis kon brengen. Zulke dingen bijvoorbeeld als de wanhopige ver bittering in Jim Gould's ziel, in de hare zeer zeker óók, waarschijnlijk eveneens in die van haar vader en van mrs. Gould." De kamer was volmaakt stil. Ik hoorde de staartklok op het portaal gaan, „tik, tak, tik tak," zwaar en gelijkmatig. Plot seling dacht ik aan die andere klok met haar tifeketik, tikketak; tikketik, tikketak. Ik probeerde wanhopig, ze uit mijn ge dachten te bannen. ,JEen tweede gebeuren, dat een acute crisis had kunnen veroorzaken, was San dra's ontmoeting met mr. Dikranov. De episode met de boot was een derde voor Andy Thorp en Lucy Lee Thorp. Echter kunnen er ook misdaden voorkomen, die niet aan een bepaald tijdstip gebonden zijn: ze kunnen psychologisch op tijd zijn: de culminatie van een lange reeks emotio- neele factoren. Het kunnen daden zijn, be gaan tengevolge van het plotselinge in storten van iemands uithoudingsvermogen, of als gevolg van bijvoorbeeld voortdurend beleedigd worden, of zelfs van langdurige afgunst tot geprikkeldheid. Er ls geen bij zondere aanleiding noodig om zulke hartstochten in actie te brengen. Ze sta pelen zich op en op een keer barst de dam. „Hier." vervolgde hij langzaam, „kom je ln het gebied van blinde hartstocht en onwetendheid en vooroordeelen, die uit barsten ln hysterie. Ik zei u, dat één per soon. die de gelegenheid had om Sandra Gould te vermoorden, iemand was, aan wien we geen van allen gedacht hadden. Die persoon had ook een motief van het soort dat ik zoojuist beschreef. Het is vreemd, dat we niet aan hem gedacht hebben, omdat hij van het begin af expres tegen ons gelogen heeft, ten einde ons te misleiden. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5