De „Chryssi" wordt opgeruimd - St. Ni colaas-surprises voor de Jantjes
79 sfe Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
De noodlottige
terugkeer
FEUILLETON
PER S.S. „HERCULES" van de K.N.S.M. zal voor de Jantjes
aan boord van Hr. Ms. „Sumatra" te Algiers, een zending St. Ni-
colaas-surprises worden meegenomen. De kisten gereed om aan
boord te worden geheschen.
PRINSES MARIE VAN SAVOIE
de jongste dochter van het Ital. ko-
niog8paar is verloofd met prins Louis
de Bourbon-Parma.
DE VERSIERING op het midden-Dam-
terrein te Amsterdam ter gelegenheid van
het a.s. bezoek van koning Leopold.
IN DE GUILDHALL
TE LONDEN - gaf
de Lord Mayor ter
eere van het be
zoek van koning Carol
en kroonprins Michael
een feestbanket. Foto
van de begroeting.
Tusschen den koning
en den kroonprins is
de Lord Mayor gezeten
nET EERSTE GE
DEELTE van het
gezonken Grieksche
s.s. „Chryssi" is bo
ven water gebracht.
Op de foto ziet men
een gedeelte van het
voordek waarvan niet
veel meer dan een ver
wrongen massa ijzer
over is.
IN DEN BERLIJNSCHEN ZOO WERD EEN
JONGE GIRAFFE GEBOREN.
MOEDER EN KIND.
EEN KIJKJE IN HET WEESHUIS TE NAARDEN waar een
25-tal Duitsche Joodsche kinderen liefderijk zijn opgenomen. Da
eerst-e Hollandsche maaltijd lieten zij zich goed smaken.
MODERNE BRUGGENBOUW.
Over 't Eindhovensoh kanaal tusschen
Geldrop en Helmond nabij Mierlo,
wordt een verkeersbrug gebouwd.
Door LESLIE FORD.
Vertaald door PAULINE FELLINGA.
ISOI
L*» 5'U'P lk zelf naar de telefoon, maar
L £em niet krijgen en Ella dat is
I wn!ï; telefoniste zegt dat-ie naar
L:»s "ead is en dat-ie geprobeerd heeft.
IJ" 'Touw te krijgen en waarom ik niet
I,., »a kijken en wat er is met die
|ctde kat."
grijnsde schaapachtig.
2eg dat ze zich moest schamen, zoo
l - iit n dame te praten. Ik zei niet dat ze
I'm. 7:'- op het dok; ik vond dat niet
Th kjtl 'n dorp het hoefde te weten,
(til h r ?eval' ze zag er uit als iemand met
koop zorgen, dus bleef ik in de buurt,
tin niks anclers doen. Wel meneer, te-
l kalf vier ging ze weer naar de tele-
acel en ze bleef er een heelen tijd. Toen
I ze naar huis, erg wankelig en naar
'«ken.
Sing weer naar de telefoon en vroeg
I rie ze opgebeld had Het was iemand
I.!, 'omerkolonie. zei Ella, maar ze had
listtangen zonder te spreken. Daar was
J nijdig om."
IV? H"51 nte' dat Ella Flint's zuster was.
lij; 1161 verschil maakte. Het verhaal
I CI volkomen geloofwaardig en hij had
zich onmogelijk kunnen vergissen in
iemand, die iedereen in de plaats jaren
had gekend. Ik zat te piekeren in bijna
volkomen verbijstering, terwijl kolonel
Primrose voor alle zekerheid nog een paar
vragen deed.
Want Flint's verhaal was vernietigend
natuurlijk. Als Maggie Potter onder aan
Church Street had gezeten van kwart voor
eenen ongeveer tot half vier en dat direct
onder het oog van de nachtpolitie. dan had
ze blijkbaar geen ruzie met Sandra gehad
bij de garage van de Goulds. En ook was
ze geen ooggetuige van een moord geweest
die omstreeks één uur had plaats gehad.
Evenmin kon ze natuurlijk ter plaatse zijn
geweest, of iemand gezien hebben die er
geweest was.
Ik keek kolonel Primrose zwijgend aan.
Hij wiegde zijn hoofd heen en weer.
En toen sergeant Buck agent Flint naar
buiten had gebracht en terugkwam, zat hij
r.og st.il te knikken, alsof hij eenig licht
zag in de Egyptische duisternis, of juist
niet dat kon ik niet zeggen.
Hij keek me aan. „Ze was lang in huis
geweest, hé?"
.Zeven jaar," zei ik. Hij knikte weer.
Noch ik, noch de sergeant spraken. We
keken maar naar hem; sergeant Buck met
waren eerbied. Dat was méér dan ik voelde.
Zoo ver ik zien kon, was hij totaal de kluts
kwijt Hij had aangenomen, dat het Mag
gie Potter was, die Hawkins en Andy ge
zien en gehoord hadden en dat haar ellen
dig einde in mijn huiskamer het gevolg
was van het feit, dat ze Sandra had zien
dooden en gezien was door den moorde
naar bij de garage. En nu was dat heele-
maal van de baan.
Kolonel Primrose sohrok op uit zijn ge
peins en keerde zich tot mijn verbazing
naar de kaartenkasten. Hij keek er even
naar en zei toen, vóór ik kon vragen wat
hij daar dacht te vinden:
„Ik kom terug met Buck, mrs. Latham,
wacht niet op ons met eten."
Sergeant Buck's effen gezicht lichtte op
als een booglamp. Ik was blij dat lk weg
mocht, al was het alleen daarom.
Ik dronk koffie op de voorveranda toen
kolonel Primrose alleen terugkwam. Ik had
maar liever gehad, dat sergeant Buck bij
hem was geweest; je kon niet weten, wat
voor nieuwe onheilspellende ontdekkingen
hij nu weer gedaan had.
Kolonel Primrose ging zitten. Ik schonk
hem een kop koffie.
„Eén klontje of twee?"
„Niets, liever."
Hij nam het kopje aan en leunde, het
gevaarlijk op zijn knie balanceerend, aoh-
terover Hij zag er moe uit. We spraken
geen van beiden. Ik had te ernstig gedacht
over de beteekenis van sergeant Buck's
ontdekking om er naar te willen vragen,
voor dat de kolonel zelf Iets vertelde Eén
ding stond vast. er wés een vrouw bij de
garage, toen Sandra vermoord werd; en
als het Maggie Potter niet was, dan moest
het iemand anders zijn iemand die me
veel nader was dan Maggie ooit geweest
was.
Kolonel Primrose dronk een tweeden kop
koffie leeg vóór hij zich voorover boog en
ernstig vroeg:
..Mrs. Latham, wilt u me één ding eerlijk
zeggen zonder uitvluchten?"
„Waarschijnlijk niet." zei ik.
„Dat weet ik. Dit is heel ernstig voor
ledereen. Weet u wie Zondagnacht op u
geschoten heeft?"
Het was zóó duidelijk, dat het nu ernstig
werd voor iedereen, dat k nauwelijks aar
zelde.
„Ik zeg het niet graag, alleen omdat het
ln het daglicht zoo bespottelijk lijkt," be
gon ik.
„Het zou minder bespottelijk zijn ge
weest als hij u geraakt had."
„Dat is zoo. Ik dacht, dat het Paul Dikra-
nov was. Maar ik heb geen enkel bewijs.
Ik dacht dat ik zijn Turksche sigaretten
rook. Ik vond dat ik meer bewijs moest
hebben, eer ik er over sprak. Het motief er
voor, bijvoorbeeld."
„Het motief is duidelijk genoeg," zei hij
kort. „U zag waarschijnlijk wat er Zater
dagnacht bij de garage gebeurde."
„Bovendien." zei lk, dit negeerend, „rook
ik den sigarettenrook bij de stoelen op het
grasveld en de leege huls lag aan den an
deren kant bij de heg."
Hij keek me aandachtig aan; een beetje
verschrikt, dacht ik.
„Wat bedoelt u?"
De huls hebben uw mannen die niet
gevonden? Zif lag in het gat in de heg,
toen ik naar de Goulds ging. en zii was
weg toen u en ik weer daarheen gingen
net vóór we Maggie hier vonden".
Kolonel Primrose staarde me aan en
haalde diep adem. Ik geloof, dat hij tot tien
telde eer hij iets zei, want hij was heel
kalm geworden toen hij sorak. Hij erinnik'e
zelfs.
„Ik zal me u altijd herinneren, mrs. La
tham" zei hij, ..behalve als een charmante
gastvrouw, als degene die me het meest in
deze zaak geholpen heeft.... Hoor eens,
mrs. Latham. Beteekent het feit van die
klok niets voor u, onder deze omstandig
heden?"
Er kwam een brok in mijn keel.
„Wat bedoelt u?" zei ik.
„De klok, mrs. Latham. De klok die u
van het bureau hebt genomen in de Mag
nolia's".
Ik staarde hem verstomd aan.
„U moet niet denken dat Buck en ik vol
komen van verstand ontbloot zijn", zei hij,
beleefd glimlachend. „Hij hoerde ze natuur
lijk toen hij met u praatte en hij hoorde
ze niet toen hü met mij sprak. Wel, er
waren maar twee mogelijkheden: of zeker
Iemand stelde alleen belang in uw gesprek
en niet in het mijne wat niet waar
schijnlijk was op dat oogenblik of u had
de klok verdonkeremaand. Het was heel
duldelük waar ze gestaan had op het bu
reau. Denk er den volgenden keer aan om
papieren te verleggen. Of de plek af te
stoffen. Vergeet ook niet de la af te sluiten,
boven die, waar u iets in verstopt"
Hij schudde heel streng rijn hoofd te
gen me.
„U hebt bijna iets vreeselijks gedaan,
mrs. Latham Die klok staat weer op haar
plaats. Ik wil dat ze daar blijft en er
mag niets van gezegd worden. Begrijpt u
dat en waarom?"
Ik knikte gedwee. Ik begon iets te be
grijpen.
„Ik schijn u maar niet duidelijk te kun
nen maken, dat we te doen hebben met een
volkomen koe'bloediger, moordenaar" ver
volgde hij wat vriendelijker. „Het is meer
geluk dan wijsheid dat u niet dood en be
graven bent Ik wou da* u trachtte dat in
te zien. Als het bekend was geworden, dat
u de klok had weggenomen en er alles van
wist
.(Nadruk verboden).
(Wordt vervolgd).