Uiltje
Zaterdag 12 November lij)
IE
'QlïWfpoe
E
De Leidsche
Bioscoop-Programma's
LEEDSCH DAGBLAD - Eerste Bied
WIÊÊÊÊÊM
SMIT-INSTRUMENTEN-LEI DEN
W*9 /siG/
SIGAREN
-SLUIT DE REDE GOD UIT?*
Prof. dr. J. de Zwaan spreekt voor
de N. C. S. V.
In het groot-auditorium der Universiteit
heeft gisteravond prof dr. J. de Zwaan,
hoogleeraar in de theologie aan deze Uni
versiteit gesproken over ..Sluit de Rede God
uit?" Prof. de Zwaan, die in de plaats van
prof. dr. mr. D. G. Rengers Hora Liecama.
die wegens ongesteldheid verhinderd was,
als tweede spr. in de lezingen-cyclus „Vier
avonden in de Academie", georganiseerd
door de N. C. S. V. optrad, werd Ingeleid
door den praeses van de Ned. Chr. Stu-
aenten-Vereenlglng, den heer Hardeman.
Prof. De Zwaan, die vervolgens het
woord verkreeg, zeide,. dat de vraag „Sluit
de Rede God uit?" gemakkelijk met ja of
neen te beantwoorden lijkt. Zij eischt ook
een eigen en persoonlijk antwoord! Eerst
moet men echter weten wat men met het
ongewone woord „rede" in onderscheiding
van het gewone woord „verstand" bedoelt.
Spr. ontwikkelde eerst wat hij de „naieve
opvatting" noemde. Dan is de ..rede" de
„x". die in de menscjiheid verschijnt als
een kracht, die den geestesarbeid der men-
öchen de eeuwen door voortbracht en gaan
de houdt, Dat is een kijk op de wereld, een
„wereldbeschouwing". Iedere opvatting van
wat „rede" bedoelt, sluit echter ook een
„geloof" in en zoo beantwoordt men op dit
standpunt de gestelde vraag dikwijls door
dezen collectieven geest der menschheid
zoowel .JSde" als „God" te noemen. Dit
antwoord is veel te oppervlakkig, b.v. om
dat men bij het woord God ook denkt aan
de schepping. Maar ook wat .Rede" be
doelt is dan slechts oppervlakkig bezien.
Bij nadere beschouwing stuit men n.l. op
„denkwetten", op de eigen structuur van
wetenschappen, op de behoefte der rede om
desondanks alles te ordenen naar een en
kelvoudig patroon. Omdat de rede, in den
mejisch verschijnende, zelf doel der „wer
kelijkheid" blijkt te zijn. ontmoet men in
deze ..rationalistische opvatting" der rede
(waarbinnen de voorafgaande opgesloten
ligt het geloof, dat de Rede een reali
teit ls van hoogere orde. die tegelijk de
grond is van wat wij „werkelijkheid" en
„wereld" noemen. Ook hier beweert men,
aldus spr., dat Rede en God sléchts twee
namen voor dezelfde zaak zijn. Die opvat
ting is echter sterk eenzijdig. Bij het woord
God toch denkt de menschheid niet aan
een zaak en niet aan een ordenend grond
patroon der „werkelijkheid", dat tenslotte
siechts uit telbare meet- of weegbar? re
laties zou bestaan. Er bestaat dan ook een
meeromvattende derde opvatting van: het
woord „Rede", die spr. de „mystieke op
vatting" wilde noemen. Daarbli wordt dat
deel der „werkelijkheid", dat niet door het
gewone wetenschap-vormende denken te
grijpen is. langs den weg der „intuïtie"
gevat. De groote vraag treedt daarbij in
een ander licht: die weg zou wellicht tot
kennis van. God kunnen leiden. Inderdaad
getuigen de mystici een werkelijkheid te
ontmoeting, andersoortig dan alle andere.
Deze mystieke opvatting van „Rede", hoe
overladen met naaiwerk is
absoluut geen bezwaar als
gij maar in 't bezit zijt van een
KWALITEITS naaimachine
van „Meerpoel" I Wist U dat
een kwaliteits machine abso
luut niet duur behoeft te zijn?
ALLÉÉN BREESTRAAT 171 - TEL. 2657
"3095
(Ingvc. Med.)
redelijk ook. is meestal verworpen door
hen,, die opze vraag het meest onder de
aandacht der wereld gebracht hebben, de
z.g. rationalisten. Bij de „mystieke opvat
ting" sluit n.l. de „rede", zij het dan langs
een slechts voor zeer weinigen begaanba-
ren weg. zeer zeker God in. Het blijft ech
ter de vraag of de ..godheid", waarvan zij
spreken identiek is met wat elders bedoeld
.wordt. Want dit is een weg van den mensch
tot God, dit is ontdekking en niet open
baring.
Spr. ontwikkelde verder, buiten theo'.o-
gischen beschouwingen blijvende, hoe
openbaring, abstract geformuleerd „actie
van den Anderen Kant", het centrale punt
is in godsdienst en Christendom en ein
digde met de woorden: Wij weten inder
daad nog niet, wat de rede in de toekomst
ooit vermogen zal, maar aangezien zij de
gave is. die den mensch tot mensch maakt,
laten wij, naar het woord van Christus
„God liefhebben" ook „met ons verstand",
ja „met al onze krachten".
MAATSCHAPPIJ DER NEDERLANDSCHE
LETTERKUNDE.
Prof. dr. P. Valkhoff over: „Lamartine
in Nederland".
Gisteravond heeft prof. dr P. Valkhoff
voor de Maatschappij der Nederlandsche
Letterkunde een voordracht gehouden over
het onderwerp: „Lamartine in Nederland".
Hij herinnerde er aan, dat indertijd dr.
J. H Kool in een voortreffelijk proef
schrift de resultaten heeft medegedeeld
van een onderzoek betreffende de ont
vangst, die de eerste dichtbundel van La
martine, de .Méditations". hier te lande
gevonden heeft. Spreker heeft op dit on-;
öerzoek voortgebouwd en ook nagegaan
hoe andere werken en daden van den groo-
ten Franschman hier beoordeeld zijn.
HOOGTEZONNEN
PHILIPS HANAU
OOK IN HUUR
DEMONSTRATIE DESVERLANGD AAN HUIS
PROSPECTU'S
OP AANVRAAG
ROOMBURGERLAAN
D E STKLTN O TG E
R E P A'R-A'T I E S
TELEF. 1663 LEIOEN
3098
(Ingez. Med.)
Als een wonder verscheen in 1820 In het
'.even van de réveilmannen Willem van
Hogendorp. da Costa en de Clercq die
direct tot het gemoed sprekende religieus
getinte poezie van Lamartine. Zij spraken
van „onzen Lamartine" en da Costa wilde
hem nastreven in het Nederlandse!) Hij
zong hem toe en vertaalde hem evenals
vele anderen: Sifflé. mevrouw Bilderdijk,
ter Haar, Jurriaan, Moulin, Rati, ten Kate,
Wap. De oude Bilderdijk maakte zelfs in
1823, zich richtend tot de vaderlandsche
jongelingschap, een transpositie van een
zeer reactionnalre ode van Lamartine.
Deze zelf was toen reeds aan het verande
ren. hetgeen bleek uit een groot gedicht
op Socrates en een ander over het het
levenseinde van Byron. Bilderdijk kon zich
daar niet mee vereenigen en riep pit: „Het
is alles het herstelde heidendom". Voor-
loopig evenwel bleef Lamartine nog de
vereerde dichter voor jonge Hollanders.
Lamartine en Byron worden in één
adem genoemd, en dikwijls tegenover
elkander gesteld, zooals door den Gronin
ger dichter Spandaw.
lil 1832 begon Lamartine zijn reis naar
het Oosten. Een dichterdroom, sinds lang
gekoesterd, werd daarmede vervuld. Fees
telijk ontvangen door sjeiks en emirs, wekte
hij verbazing en bewondering door ziin
vrijgevige weelde. In Syrië en Palestina
leerde hij het. Mohammedanisme kennen.
Hii heeft bezwaren tegen het fatalisme, dat
doodend is voor de geestelijke energie,
maar hii bewondert een godsdienst, die
twee groote verplichtingen aan den mensch
heeft opgelegd: het gebed en de naasten
liefde, „Le voyage en Orient," verscheen
hier al spoedig in een vertaling van Jan J.
H. Wap. een groot Lamartine-vereerder, die
den Franschen meester een rouwgedicht
had toegezonden bij gelegenheid van het
sterven van diens dochtertie in Syrië,
waarop Lamartine met een zeer mooi ge
dicht geantwoord heeft.
Wel had Lamartine gebeden bij het
Heilige Graf en zijn diepsten eerbied uit
gesproken voor het christendom, doch zijn
christendom was niet meer dat der Katho
lieken. noch dat der Calvinisten. In Frank
rijk Zwitserland en ons land werden .Le
voyage en Orient", en latere werken, als
„Jocelyn" en „La chute d'un ange" met te.
leurstelling door vroegere bewonderaars
gelezen. Toch prezen al zijn critici de
schoonheid der geschilderde taiereelen, de
muziek van zijn taal.
Lamartine had in het Oosten het bericht
ontvangen van zijn verkiezing tot kamerlid.
Als politicus heeft hij zich bil geen der
partijen van het Louis-Philippe bewind
aangesloten. Met zijn christelijk liberalisme
stond hij alleen en hij wilde alleen staan.
Zijn redevoeringen ais kamerlid bewijzen
dat deze „poëet" dikwijls een juister en
grootscher kijk op de toekomst heeft ge
had dan vele zoogenaamd practische be
roepspolitici.
Hii sprak in 1831 reeds profetische woor
den over de toekomst der dagbladpers:
„Voordat deze eeuw ten einde is. zal het
journalisme al het menschelijk denken
weergeven. De menschheid zal haar levens
boek dag aan dag schrijven".
Ook zijn prachtige redevoering in 1838
over de toekomst der spoorwegen toont zijn
voorspellenden geest. In 1847 stond Lamar
tine aan het hoofd' van de oppositie tegen
de reactionnair geworden politiek van den
Burgerkoning. Zijn „Histoire des Giron-
dins", zijn redevoeringen te Macon en el
ders, wekten ontzaglijke geestdrift. 24 Fe
bruari 1848 scheen hij het lot van Frank
rijk in handen te hebben. Hii had den
troon kunnen reden voor den kleinzoon van
Louis Philippe door het regentesseschap
der hertogin van Orleans te verdedigen,
doch hij heeft een voorloopig bewind voor
gesteld. waarin hij minister van buiten-
landsche zaken werd. Hier te lande heeft
Lamartines optreden van '47 en '48 veel
beroering gewekt.
Na de verschrikkelijke uitbarsting van
Juni '48. die Lamartine niet heeft kunnen
verhinderen, was zijn politieke rol uitge
speeld. Het kwam er voor hem nu nog
slechts op aan zich te bevrijden van den
„Uiltje" is de sigaar voor feestelijke gelegen!
heden! Of liever gezegd: „Uiltje" rooken is een
feestelijke gelegenheid op zichzelf! Heerlijk
die geur, dit aroma! Die prachtige brand, zoo
wit! Daar zijn de'duurste tabakken aan te pas
gekomen en de beste meleerders in 't land!
Rookt gauw eens zoo'n superieure sigaar uil
de nieuwe Uiltje-collectie. Vraagt Uw leverancier
de handige, mooi-gedecoreerde Uiltje-blikken
van 10 stuks. Ze gaan gemakkelijk in den zak.
„O* U(ll|*-serl«
«r*k f Ik mark hal Ir»
winkel. Talkon* nlauara an
tavrtdan gaaichtan! Rook»
U al Ulltja
Subliem 5 ct.
Penaal 6 ct,
Bolknak 8 ct.
N.V SIGARENFABRIEK „LA BOLSA". KAMFEN
3082
(Iogez, Med.)
ontzettenden schuldenlast, die op hem
drukte en die veroorzaakt was door een te
luxueus leven, doch vooral door een onuit
puttelijke vrijgevigheid. Hij weigerde eiken
steun van Louis Napoleon en trachtte zich
te verdedigen tegen zijn schuldeischers
door een voortdurenden uitputtenden let
terkundigen arbeid. In Nederland bleef hij
enkele vereerders behouden, zooals Jan
Wap, die zijn tijdschrift „De civllisateur"
als „De volksbeschaver" vertaalde, en hem
uitnoodigde in Nederland te komen als de
gast van hem en anderen.
Men kan zeggen dat na 1848 de belang
stelling voor Lamartine in ons land zeer
gering was. Een goede studie over hem van
Busken Huet, en een gedicht van Schaep-
man, hier en daar een artikel, enkele ver
talingen, ziedaar de geheele oogst van die
periode.
ACADEMISCHE EXAMENS.
Geslaagd voor het candidaatseXam
Nederlandsche taal- en letterkunde de heer
H. C. Landheer (Leiden) voor het candll
daalsexamen klassieke taal- en letterkwJ
de, de heer P. J. v. Litsenburg (Den Haas j
voor het doctoraal examen rechten: men
E. Beelaerts van Blokland—Hazelhoi
Roelfsema (Eindhoven) en voor het pro
paedeutisch examen theologie de heer W. dj
Jong (Drachten, Fr.)
Wil Nederland geestelijke invlo
blijven uitoefenen op zijn omgevini
en niet alleen die van anderen onder-|
gaan, dan dient grote zorg beate»
aan opvoeding en onderwijs.
Verbetering der leerlingenschai
is dringende eis.
K. 0. V,|
3016 (Ingez. Med
Trianon-Theater. Een film van Fred Astaire
en Ginger Rogers is voor velen een hoog
tepunt uit het fllmseizoen en wie de uit
stekende dans-prestaties van dit artisten-
paar aanschouwt, moet ten volle erkennen,
dat hier een topprestatie geleverd wordt.
Deze zang- en dansfilms zijn een traditie
geworden en leder Jaar trekken zij tallooze
bewonderaars. En hoewel wij wel eens be
ter geslaagde films van dit danspaar za
gen, is Carefree ongetwijfeld een voorbeeld
van verfijnde filmkunst. De hoofddans uit
deze film is de reeds beroemd geworden
„Yam" die hier door Fred Astaire en Gin
ger Rogers op unieke wijze wordt gecreëerd.
Het is echter meer een gezelschapsdans en
dit komt de aandacht, die men zoo gaarne
aan de hoofdfiguren schenkt, niet ten
goede Maar niet alleen deze „Yam" ook de
andere dansen worden op bewonderens
waardige wijze ten uitvoer gebracht. Iets
heel bijzonders en origineels is de door
Fred gedanste „golf-dance" waarin hij al
dansende een spelletje golf speelt, terwijl
de droom"-dans van het danspaar een
soepelheid en gratie te aanschouwen geeft
die een waar genot voor het oog zijn. De
Intrige ls eenlgszins dwaas en onaanneme
lijk, doch de manier waarop zij gebracht
werdt. doet dit totaal vergeten en het ge
heel ls een kostelijke film geworden met
vlotte, meermalen zeer geestige dialogen,
vroolijke dansscènes, en prettige liedjes,
door Fred Astaire en Ginger Rogers op de
hun eigen wijze tot een zeer genoegelijk
schouwspel gemaakt.
Voor de pauze draait een Lumina-ftim
met de bekende Dultsche filmspeelster Do
rothea Wleck in de hoofdrol, bijgestaan
door Karl Ludwlg Diehl en de juegdige
actrice Jutta Freyba. Het verhaal is de
veelvuldig voorkomende geschiedenis van
het schoolmeisje, dat verliefd wordt op den
nog jeugdigen leeraar, terwijl ook een lee-
rares genegenheid voor dezen koestert. Het
Is een aardige film met goede momenten
en de hoofdrollen worden op gevoelvolle
wijze vertolkt.
Lido-Theater. Een meesterwerk ls de
schepping „In Oud-Chlcago". Want het
sluitstuk op dit boetend verhaal uit het
midden der vorige eeuw vormt de histori
sche brand op den Ssten October 1874, toen
heel Chicago in vuur ten onder ging en
deze catastrophale ramp, welke in een ster
ken cimax ontwikkeld is, Ls een wonder
van techniek. Het allesvernietigende vuur
plant zich met een ongekende snelheid
voort, ellende en verschrikking, angst en
dood met zich meebrengend, en wat hier
de cameratechniek tot stand gebracht heeft
stelt alles op dit gebied, de aardbeving in
San Francisco incluis, in de schaduw. Doch
alvorens deze ramp zich over Chicago uit
stort, heeft zich een boeiende familieroman
afgespeeld, die op zeer knappe wijze sa
mengevlochten is met. het Chicago van pim.
1870, waar corruptie en verderf, verval-
sching en gemeenc Intrigue hoogtij vieren.
De geschiedenis, welke hier in een zoo slui
tend en harmonieus verhaal verteld wordt,
geeft het leven weer van een Iersche emi
grantenfamilie, waarvan de stamvader in
het gezicht van Chicago sterft, na een ge
vaarlijken wedren tu&schen zijn huifkaren
een trein. Zijn zoons gaan uiteenloopende
wegen op. Dion is de man van de corrup
tie die zijn politieke tegenstanders af
maakt, voordat zij hem afmaken. Jack is
advocaat, die niets liever wil, dan de cor
ruptie uitroeien en dan ook lijnrecht te
genover zijn broer komt te staan. Schitte
rend worden die tegenstellingen van het
maatschappelijk leven naast elkander uit
gestippeld. Maar dan stoot de koe van mrs.
o'Leary een lamp om en in een ommezien
is Chicago één groote vuurzee. Het ls harde
realiteit, deze tienduizenden, die vluchten
voor den doodDe rolbezetting is bui
tengewoon sterk.
De Ritz Brothers geven vooraf met hun
dolle grappen en komische fratsen een
reeks schetsen ten beste in „Als de maan
schijnt over Kentucky". Hun humor ls mo
gelijk wat uitbundig, maar men amuseert
er zich niettemin kostelijk mee. De parodie
„Sneeuwwitje, de dansgirls, of de Hill-
kllies" is tenslotte van een prachtige
onrtische kracht.
Luxor-Theater. De reeks van opwin
dende avonturen-films over den Rooden
Pimpernel trok indertijd even groote be
langstelling als de boeken, welke daarover
van de hand van baronesse Orcszy ver
schenen zijn. En nu de Pimpernel terugge
keerd is, sprak het vanzelf dat men in
Luxor, waar deze film gisteravond voor de
eerste maal gedraaid werd, een druk be
zoek verwachten kon. Als altijd heeft het
publiek zich ook nu weer kostelijk ver
maakt over de vele trucs, welke door den
Engelschman en zijn moedige vrienden,
aangewend worden om Fransche ter dood
veroordeelde aristocraten te redden van de
guillotine en den Franschen speurder
Chauvelin om den tuin te leiden. Wie de
vorige films zag. moet er daarbij even aan
wennen dat de hoofdrollen thans door an
dere personen voorgesteld worden. Leslie
Howard, die een zoo weergaloos gave creatie
van den Pimpernel gaf, heeft thans plaats
gemaakt voor Barnes en natuurlijk ls diens
opvatting een geheel andere dan van Ho
ward. ZIJ accentueert minder de tegenstel
ling tusschen den fat en den held, maar
zij opent toch vele mooie perspectieven,
welke ook in dit avontuur cachet aan de
film geven en spanning en sensatie schen
ken aan den strijd met den zelf door den
dood bedreigden Chauvelin, die tenslotte
door zijn „grootsten vijand" gered wordt uit
de handen van het woedende gepeupel, dat
heel de Fransche hoofdstad onveilig maakt,
zoodra Robespierre ten val is gebracht
Een Ufa-film „La Habanera" houdt na
de pauze de aandacht der toeschouwers in
Luxor gevangen, een film met de tegen
woordig zoo populaire Zarah Leander in
de voornaamste roll Zij vertoeft op het
eiland Portorlco, waar zij Zweedsche van
geboorte in een romantische opwelling
in het huwelijk getreden is met een warm-
bloedigen, en zeer heerschzuchtlgen land
edelman, dien zij niet verstaat en ook
nooit verstaan zal. Tien jaren van haaf
leven gaan in ellende voorbij, doch dan
komen twee doctoren uit Stockholm met
een speciale opdracht naar het eiland. Bei
den willen zij trachten de bacillen te ont
dekken, welke ieder jaar den gevreesden
Portorico-koorts veroorzaken, en bovendien
voelt een van hen zich gedreven door het
verlangen naar de vrouw aan wié door een
jeugdliefde vele herinneringen verbonden
zijn. Moeilijke omstandigheden ontstaan er
dan. de verwikkelingen volgen elkaar op,
want op het eiland duldt men de vreem
delingen niet, angst als men heeft dat hun
publicaties den handel op Portorido scha
den zullen, terwijl in de woning van den
edelman echtelijke twisten ontstaan dooi
de komst van den Zweedschen dokter en
door 't onbedwingbaar verlangen der vrouw
om, mét haar zoontje, voor goed naar Zwe
den te vertrekken.
De film heeft een goed gevonden slot en
Zarah Leander Ls voortreffelijk in haar rol
van de vrouw, die in haar liefde teleurge-
seeld is en slechts leeft voor haar kind.
Prachtig zijn die vele momenten, waarin
zij den blonden knaap vertelt van het koele
Noorden, van de sneeuw en de wouden en
weemoedige liederen zingt uit het verre
vaderland! Er is prettige muziek bij en er
is overtuigend spel. ook in de bijrollen, die
over het algemeen sterk zijn bezet.
Casino-Theater. Zelden zal een film
titel zoo goed het karakter van een film
hebben weergegeven, als de titel van het
weergalooze Ufa-product „Vluchtelingen".
Deze rolprent speelt zich af in het onrus
tige China, waar schrik en ellende demen-
schen ten deel vallen. En het is juLst die
beklemmende sfeer van rampzalig lijden
en van gejaagd voortvluchten. welke on
ophoudelijk de hand van een groot kun
stenaar verraadt. Want Gustav Weicky. die
belast was met de regie, is inderdaad ten
volle geslaagd in de weergave van de
aparte, Oostersche sfeer Men moet zich
eens even indenken, dat dit herrezen China
uitsluitend in de film-ateliers bestaar.
heeft. Het verhaal zelf is geweven om een
vijftigtal Russische vluchtelingen, die zich
in het stadje Charbin bevinden, zonder be
scherming en met de groote kans, eik
oogenblik een prooi voor den vijand te zul
len" worden. Het zijn Wolga-Dultschers en
nu eens heeten ze Russen te zijn en dan
weer géén Russen. Het beste voor hen was
de internationale nederzetting te bereiken
maar deze weigert hun den toegang. De
vluchtelingen probeeren een uitweg te vin
den, onder aanvoering van een dulvels-
kerel, die vroeger in Chineeschen gouver
nementsdienst geweest is. Op een verlaten
stations-emplacement vinden zij een trein
met een locomotief. Helaas, er is geen per
soneel meer en de rails zijn stukgeschott-
doch 's nachts slagen de vluchtelingen er-
In de rails te repareeren en Juist op het|
oogenblik, dat de Russen een aanval on-l
dernemen, ls de baan gereed de vluch-f
telingen ontsnappen aan het gevaar. L
Prachtig is die strijd van dat handje w|
menschen in beeld gebracht met Hans Al-I
bers in een bravourrol en Kathe von Na-|
gy als een dapper meisje. Een zeer goedeF
creatie geeft ook Eugen Klöpfer. L
De tweede film ls „Cowboy-eer", eeni
spannende rolprent, waarin de verledeni
week overleden Fred Kohier een hoofdrol'
speelt.
Rex-Theater De beroemde tenor Ben-1
jamino Glgll zingt en speelt in „JU Wf
mijn leven" en dus zal 's werelds onover-|
troffen meester van het bel-canto zijn I
bliek weer in extase brengen. Achtereen-I
volgens zingt hij een reeks Itallaanschef
liederen en een aantal opera-fragment®!
In een scenario, dat hem op het 1U' Ie'|
schreven schijnt. Hij Is de beroemde z*H
ger Mario Monti, die er met Blanca, #1
vrouw van zijn zangleeraar Scarpa vW|
door is gegaan. De teleurgestelde echtge-
noot gaat met het kind, Mary, naar Affl'-I
rika, ten einde zijn verdriet te vergeter-1
Hij geraakt daar aan lager wal en >J|
Bianca dit verneemt, gaat zij hem opi«'l
ken om het kind te zien, want BiaKJI
heeft toch niet het ware geluk gevonowi
bij Mario. Haar man weigert echter te reg'l
gen. waar Mary zich bevindt en nu Is "J
Mario, die een edelen inborst toont te I
ben. Hij begrijpt, dat het celuk van Blan"l
gelegen is in het weerzien van Mary »l
derhalve besluit hij het kind te gaan
ken. Mary wördt gevonden en zoo elnot
dit. gevoelige verhaal met een blij
Dit is de omlijsting, waarbinnen zich
aantal zangscènes laat genieten van
schen omvang. Men ziet Benjamin® j»®
op het tooneel en het publiek is ent" I
siast over zijn fenomenalen zang. i|
De nieuwe ontdekking Isa Miranda. "I
de moeilijke taak zijn tegenspeelster I
en zij deed dit niet onverdienstelük „i I
De kortgeleden overleden Warner o' '1
heeft één van zijn laatste Charlie t .1
creaties vertolkt in „Paniek op Broad?
en met zijn Oostersche wljsgeerigne»1
(Kt in „rallies up i
Oostersche wijsgeerigheid I
scherpzinnigheid heeft hij weer een o'=l
kend spannend avontuur beleefd.I
Ingewikkelde geschiedenis, die iuW*1"
boeiend Is.
