Opening van het Engelsche Parlement - Belgische officieren in Breda
79 iie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
De noodlottige
terugkeer
FEUILLETON
DRIE BELGISCHE STAF-OEFICLEREN zijn voor twee weken
aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda gedetacheerd om
beter bekend te geraken met Nederlandsche legertermen. Het zijn
v.l.n.r. kapt. Hierman, kapt. van Bingen en luit. Godvrind.
ADMIRAAL, HORTHY BEZET AAN HET HOOFD VAN ZIJN
TROEPEN HET AAN HONGARIJE AFGESTANE TSJECHO-SLO-
WAAKSCHE GEBIED. ADMIRAAL HORTHY IN KOMAROM.
MAARSCHALK SMIGLY-RYDZ,
de chef van het Poolsche leger in een stemlokaal te Warschau, bij
de verkiezingen voor de Sejm.
Door t .tbrt.tr FORD.
Vertaald door PAULINE FELLING A.
43)
•.Ze ging zitten schrijven."
..Schrijven?" vroeg kolonel Primrose.
«Ja, meneer. Het leek wel of ze niet kon
wat ze schrijven zou, want ze
uireef telkens een eindje en dan nam ze
«eer een nieuw velletje en dan schreef ze
opnieuw."
■■Wat deed ze met de andere velletjes?"
'.ioen ze klaar was deed ze ze bij mekaar
n verbrandde ze in den haard," zei Clara.
~en danste ze weer weg zonder een
zicht16 zeggen' met 6611 erg voldaan ge-
JM°nel Primrose glimlachte licht. Hij
vos me aan. „Ze wist echter zeker dat het
a geslaagde comedie was," zei hij.
hi) nam een enveloppe uit zijn zak en
"Pende die. Ik keek met groeiende belang-
'~r'n6 toe. Hij nam er het opgevouwen,
«Kreukelde papier uit dat ik op de tafel
mijn kamer had gezien, naast Sandra's
■0l^njwrd-briefje en de fluweelen bloem
en dit dat papier zijn?"
Ckra knikte.
Dat is er een. Ik kan niet zeggen of het
het zelfde is, omdat er in de heele club
zulk papier is. maar het kan zijn, en ze
heeft geen enveloppe genomen."
Kolonel Primrose gaf mij het papier.
„Dat is haar hand. niet, mrs. Latham?"
Ik dacht dat hij bedoelde, dat ik het
lezen moest. Dus deed ik dat.
„Ik vind dat ik met je praten moet,"
stond er. „Ik heb een voorstel. Ik zal ver
geten wat ik weet, als je een erge kleinig
heid voor me wilt doen. Ik zal je ontmoe
ten in mijn garage, zoodra ik kan, nadat ik
thuis kom. Kom vooral."
Dat was alles. Geen onderteekening, geen
namen om te toonen wie het geschreven
had en aan wie. Ik gaf het terug aan kolo
nel Primrose.
„Het is haar hand," zei ik „U kunt het
vergelijken met het andere briefje."
Hij zag me even vreemd aan. Mijn hart
verkilde onwillekeurig een beetje.
„Dat heb lk gedaan, mrs. Latham,"
zei hij.
Toen we buiten waren, vroeg ik hem er
naar. maar hij schudde zijn hoofd.
„Ziet u." zei hij. „ik snap de litteraire
nalatenschap van Sandra Gould niet. Wer
kelijk, de heele zaak wordt al lastiger."
„Gelooft u niet, dat die twee briefjes
van haar zijn?" vroeg ik voorzichtig.
„O. jawel. Dat maakt het juist zoo las
tig Daar schijnt geen twijfel aan. Maar
waarom moest ze dat zelfmoord-briefje
schrijven? En waarom dit? En waarom
teikens weer opnieuw beginnen, zooals
Clara zegt? En waarom die andere ver
branden?"
Hij keek me geïntrigeerd aan.
„Hel klopt niet, mrs. Latham."
„Wel," zei ik, „Sandra krabbelde altijd
briefjes. Hebt u ontdekt, aan wie dit ge
schreven is?"
Hij knikte.
„Dit is strikt vertrouwelijk. Het is gevon
den ik zeg liever niet door wie of hoe
in den zak van Dikranov."
„O," zei ik. Ik had het gevoel, dat volko
men misplaatst bleek te zijn, dat de zaak
zich nu begon op te helderen.
„HIJ zegt, dat ze het hem niet gegeven
heeft en dat hij het nooit eerder gezien
heeft. Ik zag haar toen ze uit de kleed
kamer kwam. Hij was blinde aan de brid
getafel. Ze ging naar hem toe in de hall,
vóór ze weg ging. Andy Thorp was geko
men om haar te halen. Ze had geen gele
genheid om met hem te spreken, maar
zeker wel om dat briefje In zijn hand of in
zijn Jaszak te stoppen."
„Heeft hij haar in de garage ontmoet?"
vroeg ik.
.En op haar hoofd geslagen met den
schroefsieutel?" zei hij. ,Ik weet het niet.
Ik neem aan. dat hij haar ontmoet heeft."
Hij grinnikte opeens.
„Al wat ik weet van den schroefsieutel is,
dat uw vingerafdrukken er op staan, mrs.
Latham."
„Ik heb hem van den grond opgeraapt.
begon ik ongeduldig en ook wat geërgerd.
Hij glimlachte weer.
„Dat weet ik, mrs. Latham. De zaak ls,
dat Jim Gould beweert dat hij hem op de
achterveranda heeft laten liggen toen hij
uit het dorp kwam. Hij geeft toe, dat hij
hem bij Toplady gekocht heeft."
Ik herinner me dien Zaterdagochtend
nog zoo goed. Hij had hem in zijn hand.
toen hij George Barrol de straat over zag
steken.
,Ziet u, mrs. Latham, lk weet dat ieder
een hier zal doen wat hij maar kan om de
Goulds te redden. Maar denkt u eens even
door over Jim Gould. Wat een prachtige,
gesloten aanklacht heeft de Officier van
Justitie tegen hem! Hij is niet zichzelf, om
te beginnen hij heeft zwaar gedronken
meer dan hij van zijn leven gedaan had.
Hij en Sandra hebben aldoor ruzie. Dat
zeggen alle dienstboden. Hij is er meer dan
beu van. Dat zag lk allang voor ik iets van
de geschiedenis met Rosemary wist. Ze had
zijn leven en zijn carrière verwoest. Ze
flirtte met ieder manspersoon, dien ze ont
moette zelfs met dien armen ouden dr.
Potter."
Hij glimlachte licht, toen ik mijn hoofd
schudde.
„Ik zeg niet dat Potter iets met haar
uitstaande had. Wei, ze verwoestte het
leven van Jim's zuster ook. Thorp was
blijkbaar erg op haar gesteld. Hij handelde
en handelt nog als een groote uil. En
om de kroon op alles te zetten, komt Rose
mary plotseling terug. Jim weet er niets
van. Niemand vertelt het hem Hij ziet
haar onvoorbereid. De schok doet hem een
glas aan scherven gooien in het publiek.
Dan maakt Sandra, waar al zijn vrienden
bij zijn. een scène, die hem belachelijk
maakt. Hij gaat met u naar huis. boos en
gegriefd en ongelukkig, tot alles in staat.
Dan gaat hij naar zijn eigen huis om tien
minuten voor eenen. Hij ontmoet haar
Misschien heeft hij Rosemary eerst ont
moet, wat het zeker niet beter zou maken
Laten ze zeggen dat hij Sandra ontmoette
met den man, aan wien ze dit briefje
schreef waarschijnlijk Dikranov. Hij
gaat naar het huis. Zij volgt hem. U kunt
u voorstellen ln wat voor toestand hij is.
Hij geeft haar een slag op haar hoofd met
den schroefsieutel en gaat naar binnen
of gaat door om Rosemary te ontmoeten,
hoe dan ook. Het maakt niet veel verschil."
„En hoe kwam ze in Andy's wagen ln de
garage?" vroeg lk triomfantelijk, wetend,
dat ik hem nu vast had.
Hij schudde zijn hoofd.
,Dat is zoo makkelijk, mrs. Latham," zei
hij, licht verwijtend. „Ze heeft overal krab
bels op haar beenen, haar scheenen zijn
ontveld, haar armen met blauwe plekken."
Ik staarde hem verbaasd en ontsteld aan.
Hij beantwoordde mijn blik vast.
„Er is niet de minste twijfel, mrs. La
tham," zei hij koel, „dat Iemand Sandra
Gould naar de auto sleepte of droeg Ze is
op haar hoofd geslagen met den schroef
sieutel en in den wagen gelegd, terwijl de
motor liep."
We gingen terug naar mijn huis, langs
het pad dat over de baai zag. Ik wilde hem
niet aankijken. Het was zoo ellendig nutte
loos, weerstand te bieden aan dat lang
zame, onverbiddelijke redeneeren en con-
cludeeren. dat het net strakker en strakker
trok. om zijn prooi, zijn buit. En dat zou
een van mijn vrienden zijn!
„Een man," vervolgde hij koel, „had
haai' in de auto kunnen krijgen zonder al
die schrammen en plekken, zou je denken.
Tenzij enkel maar bij wijze van ver
onderstelling. mrs. Latham het een man
was, die kalm en listig den schijn probeer
de te wekken, dat het door een vrouw ge
daan was."
Hij schudde zijn hoofd.
„Dat maakt de zaak ingewikkeld, hè?"
„Het had dus toch bijvoorbeeld Andy
kunnen zijn."
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
„ZOO'N HELM KAN HEEL WAT HEBBEN"
constateerden de Jantjes, die een bezoek brachten aan de Lucht
beschermingstentoonstelling te Amsterdam de ..Lubeta", waar
zij de beschermingsmiddelen grondig op deugdelijkheid
onderzochten.
»E OPENING VAN HET ENGELSCHE PARLEMENT vond gisteren
in het Hoogerhuis in Westminster plaats. De Engelsche koning, vergezeld
van zijn gemalin, arriveert in de statiekaros aan het Hoogerhuis.
INKWARTIERING TE NOORD WIJ-
KERHOUT van de trein-afdeeling
van de le artilleriebrigade uit de resi
dentie. Onderbrengen der caissons.
HET CANADEESCHE OORLOGSMONUMENT in Ottawa,
waaraan reeds sedert 1925 wordt gewerkt, is gereed gekomen en
zal door den Engelscben koning bij zijn bezoek aan Ottawa
volgend jaar onthuld worden.
