BINNENLAND
België's nieuwe politiek
Q. BLEUS ZONEN
Ons Kort Verhaal
IEIDSCH DAGBLAD Vierde Bied
Zaterdag 20 Augustus (938
Het probleem der defensie
ZUIVERAARS
Noordeinde 17 - Leiden
Telefoon 1078
Afscheid voorgoed
Nog slechts zeven weken scheiden ons
van de gemeenteraadsverkiezingen, maar
hoewel er in de keuken der partijen reeds
druk aan de voorbereiding gewerkt wordt,
vertoonen publiek en pers hiervoor op het
oogenblik nog niet vee! belangstelling. De
aandacht concentreert zich thans geheel
op de buitenlandsche politiek en vooral
op de vraagstukken die de defensie van
het eigen grondgebied raken. Gezien den
huidigen gespannen internationalen toe
stand is dat niet zeer verwonderlijk. Maar
paleizen voor de Intern. Tentoonstelling
van het Water, die in 1939 te Luik zal
gehouden worden. Op dien dag wapperden
de Fransche. Belgische, Waalsche en Luik-
sehe vlaggen op de terreinen der exposi
tie Na afloop bood het Fransche commis
sariaat-generaal In een Lulksch restaurant
een dejeuner aan, waar naast officieele
Fransche autoriteiten, ook de heer Neu-
jean annzat. Bij deze gelegenheid heeft de
Waalsche burgemeester in een tafelrede in
geestdriftige bewoordingen van zijn llefdi
rondom de buitenlandsche politiek spitsen voor Frankrijk getuigd en zich tevens la-
zich ook de binnenlandsche tegenstellin
gen weer toe. Wij weten dat sinds Koning
Leopold in op 14 October. 1936 zijn be
roemde verklaring aflegde, de Belgische
regeering slechts een uitsluitende en vol
strekt Belgische politiek wil voeren, die
het land bulten de conflicten van zijn bu
ren moet houden. Ook de militaire politiek
die noodzakelijkerwijze door de buitenland
sche beïnvloed wordt, beoogt het verwij
deren van den oorlog van Belgisch grond
gebied. In zijn bovenaangehaalde rede ver
klaarde de koning: „Tengevolge van onze
geographische ligging zijn wij ertoe ver
plicht een militair lichaam te onderhouden
cat. om het even welke onzer geburen. den
lust zou benemen een anderen Staat over
ons grondgebied heen aan te vallen". Vooral
van Vlaamsch nationalistische zijde ls er
reeds herhaaldelijk op aangedrongen, dat
de militaire politiek in overeenstemming
moet gebracht worden met deze richtlijnen
en niet langer eenzijdig tegen Duitschland
moet gericht worden. Heeft België inder
daad afgebroken met een eenzijdig ge
richte buitenlandsche en militaire poli
tiek? Ten einde dit na te gaan heeft het
Kamerlid Declercq de vorige maand eenige
schriftelijke vragen aan den Minister van
Landsverdediging, luitenant-generaal De-
nis, gesteld.
üit den aard der zaak kon de Minister
over de geheimen der defensie niet te
veel loslaten, maar toch blijkt uit het
antwoord dat op de begrooting van
1938 ook sommen uitgetrokken zijn
voor verdedigingswerken aan de Zuid
grens, d.i. de Fransche grens, dat ter
verdediging van dig grens een inun
datiestelsel is voorzien en evenals langs
de Oostgrens ook in het Zuiden in 1939
betonnen schuilplaatsen zullen worden
opgericht, waarvoor de plannen thans
in stadie zijn.
Voldoening hierover bij de Vlamingen,
dat thans ook in de militaire politiek
blijkbaar een nieuwe richting wordt inge
slagen. Maar al heeft het stelsel van ver
dediging van België tot dusverre nog den
stempel gedragen van een eenzijdigheid,
cie gedurende eenigen tijd de militaire po
litiek van België kenmerkte, het is de
vraag of het ongeduld der Vlaamsche ex
tremisten uitsluitend voortkomt uit be
zorgdheid om de veiligheid van den Staat
en of niet sympathieën voor den grooten
Germaanschen buurman en diens ideolo
gieën hierbij mede een rol spelen. In dit
verband zou ik althans melding willen ma
ken van de rede die Staatsminister van
Cauwelaert, de leider der Katholieke
Vlaamsche Kamergroep. op 18 Juli j.l. op
öe groote propagandavergadering van de
Kath. Vlaamsche Volkspartij te Mechelen
over de buitenlandsche politiek heeft uit
gesproken. Deze democraat die een over
tuigd voorstander is van de huidige for
mule der vrijwillige neutraliteit, oordeelde
het toch nuttig zijn Vlaamsche landge-
nooten op het hart te drukken dat zij zich
van vreemde Invloeden moeten vrijhouden
en zichzelf moeten blijven. „Wij hebben
aan de Franschgezinde landgenooten
steeds en scherp verweten dat zij door
den Franschen meer of min hun geest lieten
benevelen en hun hart in beslag nemen.
Wij hebben, aldus de heer Van Cauwe
laert, onze eigen Vlaamsche ziel met
ftnzelfde zorg te bewaken voor de zins
begoochelingen die door de Duitsehe
propaganda worden opgeroepen."
En de heer van Cauwelaert sprak er bij
deze gelegenheid zijn afkeuring over uit.
dat men van Vlaamsch-nationalistische
zijde ook thans nog nu de nieuwe Bel
gische politiek de laatste resten van het
Belglsch-Fransch militair accoord heeft
opgeruimd het Vlaamsche volk veront
rust met een nieuwen kreet: „Los van
FrankTijk".
Wanneer dus reeds In het eigen Vlaam
sche kamp op matiging wordt aangedron
gen. dan begrijpt men hoe de Waalsche
nationalisten op het feit reageeren dat de
militaire politiek van België inderdaad het
„Los var Frankrijk" begint te verwezen
lijken, waarop de Vlaamsche nationalisten
zoo aandringen. Men herinnere zich hun
verontwaardiging toen dit jaar ten tijde
der Tsjechische kwestie manoeuvres met
het front naar Frankrijk gericht, zijn ge
houden. Deze week vinden in België de
groote manoeuvres plaats, waaraan ca.
45C00 man deelnemen. Zij zijn van .veel
ten ontvallen dat hij de tegen Frankrijk
gerichte manoeuvres van dit jaar als
„vaines et bêtes" (vergeefsch en dom)
beschouwde, en hij noodigde de bevolking
te Spa uit ten teeken van protest bij het
défilé dat daar in tegenwoordigheid van
den koning zal plaats vinden, de Fransche
vlaggen te hijschen.
Deze verklaring van één der meest re
presentatieve Waalsche persoonlijkheden,
burgemeester van België's derde stad. over
een binnenlandsche aangelegenheid in te
genwoordigheid van vreemde autoriteiten,
heeft niet alleen de verontwaardiging van
Vlaamsche, maar ook van Franschgezinde
bladen als de .Nation beige" b.v, gewekt.
Na de parlementaire vacanties zullen In
terpellaties hierover zeker volgen. De „af
faire Neujean" ls echter voor een deel der
Franschgezinde pers en een aantal Parij-
sche bladen aanleiding geweest om de ge-
heele buitenlandsche politiek van België in
het geding te brengen, waarbij men het al
te dikwijls voorstelt alsof de nieuwe on-
afhankelijkheidspolitiek van België slechts
een gevolg ls van de binnenlandsche toe
standen hier en geschiedt om de Vlaam
sche nationaliteiten een genoegen te doen.
Ook de Brusselsche bladen hebben zich in
den strijd gemengd. Terwijl de Katholieke
..Vingtième Siècle" erop wijst dat het toch
niet de schuld van België ls, dat het sy
steem der collectieve veiligheid mislukt is.
bevatte de socialistische „Peuple" eenige
dagen geleden een uiterst scherp gesteld
hoofdartikel van het socialistisch Kamer
lid Max Buset.
Ook onder de socialisten zijn er velen,
die met leede oogen zien, dat België onder
leiding van partijgenoot Spaak zich steeds
verder verwijdert van den vroegeren bond
genoot. het democratische Frankrijk. De
heer Buset verwijt den voorstanders der
huidige politiek, dat zij de zaak-Neujean
te baat nemen' om een Waalsche reactie
tegen den nieuwen koers te voorkomen. Hij
beschuldigt de regeering ervan misbruik
van het vertrouwen van het Parlement te
hebben gemaakt, want niets in de begroo
ting van 1938 doet volgens hem vermoeden,
dat een deel van de voor de verdediging
uitgetrokken gelden, die door het Parle
ment goedgekeurd zijn. voor verdedigings
werken tegen Frankrijk gebruikt zouden
worden. Ook in de conferentie van Kopen
hagen ziet de heer Buset slechts een mani
festatie van België om zich te verwijderen
tan Londen en Parijs en toenadering te
zoeken tot Rome en Berlijn.
„Wanneer België met de Noordelijke
Staten wier positie door hun strategi
sche ligging een geheel andere dan die
van België isin September den genade-
stoot gaat geven aan den Volkenbond, zal
men daar volgens den heer Buset niets
anders voor in de plaats ontvangen."
Ondertusschen zijn de groote manouvres
in de omgeving van Spa begonnen. Het
Departement van Landsverdediging heeft
het nuttig geoordeeld hieromtrent „een
uitleg te verstrekken op een oogenblik.
waarop sommige verklaringen, van allen
Ons leger krijgt een brigade
genietroepen.
Reserve-officieren gaan over naar
beroepscorps.
De steeds voortsschrijdende toepassing
van technische hulpmiddelen bij de lands
verdediging heeft uit den aard der zaak
ook haar stempel gedrukt op den groei van
het wapen dr genie. Het regiment genie
troepen te Utrecht oorspronkelijk voort
gekomen uit de oude mineurs en sappeurs
wier vroegere taak thans (technisch ge-
perfectionneerd) nog wordt voortgezet door
het bataljon pioniertroepen omvat nog
twee bataljons, die door hun technische
specialisatie een zoo verschillende taak ten
opzichte van elkaar hebben gekregen, dat
van een arbeid, zooals die bij andere wape
nen in een regiment wordt gevonden, reeds
tientallen jaTen niet meer gesproken kan
worden. Behalve het bataljon pioniers om
vat het regiment genietroepen het bataljon
verbindingstroepen (telefoon, telegrafie,
radiotelegrafie, enz.) en het bataljon ver-
lichtingstroepen (zoeklichten te velde, voor
de kustverdediging en de moderne zoek
lichten voor de luchtverdediging).
Naast het feit, dat de bataljons door deze
specialisatie een soort van technische zelf
standigheid zijn gaan bezitten, die op zich
zelf reeds moeilijkheden veroorzaakt bij het
onderbrengen in één regiment, doet zich
thans de omstandigheid gelden, dat door
de uitbreiding der landsverdediging en de
meerdere toepassing der techniek, de af
zonderlijke bataljons te kleine eenheden
zijn om de hun toegewezen taak naar be-
hooren te vervullen.
Reeds geruimen tijd in voorbereiding
zijnde plannen tot reorganisatie en uit
breiding van het regiment genietroepen,
hebben thans hun beslag gekregen en zoo
zalnog voor het einde van dit jaar
een brigade genietroepen worden opge
richt, bestaande uit drie regimenten, wier
taak in hoofdzaak zal overeenkomen met
die der oorspronkelijke drie bataljons.
De hiervoor benoodigde uitbreiding van
het aantal commandeerende subalterne
officieren, alsmede andere officieren, zal
zeker niet zonder meer tot stand kunnen
worden gebracht met het aantal actief
dienende officieren en beroepskader, dat
thans bij het waDen der genie aanwezig is.
Er wordt dan ook, om te voorzien in het
aanzienlijk tekort aan officieren (eenige
tientallen) dat door deze reorganisatie zal
ontstaan, ernstig overwogen om een aan
tal reserve-officieren der genie te doer
overgaan naar het corps beroepsofficieren,
zooals dit ook reeds bij andere wapenen
het geval is geweest. (Tel.)
5447
(Ingez. Med.)
grond ontbloot, aan deze manouvres een
karakter willen geven dat ze niet hebben."
In het officieele communiqué wordt er
op gewezen, dat het terrein tusschen de
Vesdre en de Amblève is gekozen, omdat
zij den troepen de gelegenheid geven zon
der al te groote kosten voor den Staat de
onontbeerlijke grond- en camouflage-
werken uit te voeren. Om te vermijden, dat
deze manoeuvres door de openbare opinie
kunnen uitgelegd worden als zijnde tegen
één of ander naburig land gericht, wordt
liet bestaan van twee oorlogvoerende lan
den (Noord en Zuid) verondersteld, die den
loop van de Vesdre tot gemeenschappelijke
grens hebben. De verrichtingen beperken
zich tot den ten Oosten van de Ourthe ge
legen sector en aldus het communiqué
..men kan vaststellen, dat de veronderstel
ling geenszins in verband kan gebracht
worden met een eventueele actie tegen één
der naburige landen". Het Belgisch grond
gebied is eng genoeg „opdat een om het
even welke oefening ten onrechte kan
voorgesteld worden als zijnde tegen een
aangrenzend land gericht, en, zoo derge
lijke verkeerde opvattingen blijven be
staan, zou het onmogelijk worden onze
troepen verrichtingen te laten uitvoeren,
die de bekroning van hun opleiding zijn."
Weer een deputatie uit Indië.
Afvaardiging van den Soesoehoenan
van Soerakarta.
Met den Etoile du Nord is de deputatie
van den Soesoehoenan van Soerakarta gis
termiddag te Den Haag aangekomen. Zij
bestaat uit den oudsten zoon van Zijne
Vorstelijke Hoogheid Pakoe Boewono X,
Pangeran Hangabehi, vergezeld van zijn
echtgenoote, Raden AJoe Hangabehi en
twee kinderen. Pangeran Hangabehi ls lui
tenant-kolonel bij den generalen staf a la
suite en officier in de Orde van Oranje-
Nassau.
In de wachtkamer op het station van de
Hollandsche spoor waren ter begroeting
van de deputatie aanwezig de vertegenwoor
diger van de Koningin, kapitein Roms-
wtnckel, adjudant van Hare Majesteit, de
vertegenwoordiger van den Minister van
Koloniën, de heer Petrus Blumberger. chef
van het kabinet van dien Minister, de beide
zonen van den sultan van Pontianak, die
reeds eerder in ons land waren aangeko
men. de heer J. Ruys, namens den Rotter-
damschen Lloyd en verschilende oud-Indi
sche bestuursambtenaren.
Pangeran Hangabehi en de zijnen hebben
in hotel Wittebrug hun intrek genomen.
Wijzigingen van het
Postbesluit.
De Delitsche Poort
te Rotterdam.
Zij wordt afgebroken en op de
nieuwe plaats weer opgebouwd.
Naar wil vernemen, heeft het departe
ment van onderwijs, kunsten en weten
schappen thans een beslissing genomen in
zake de verplaatsing van de Delftsche Poort
te Rotterdam.
De Poort zal. in verband met de groote
kosten, die een verrolling van het gevaarte
zou meebrengen, niet on deze wijze worden
overgebracht naar haar nieuwe D'aats aan
het begin van het Haagscheveer. doch
worden afgebroken en verderop weer wor
den opgebouwd.
In verband met een en ander zal dus
binnenkort tot de wiiziging en verbetering
van het Hofplein, waartoe reeds geru'mcn
tijd geleden in den gemeenteraad besloten
is, kunnen worden overgegaan.
N-R.Crt.
Met ingang van 1 Sept. a.s. treden de
volgende wijzigingen van het pakketpost-
b°sluit en het internationaal postbesluit In
werking:
Belichte, doch niet ontwikkelde films en
platen, toegezonden aan beroeps-fotogiafen
e. d. zijn tegen het tarief van monster toe
gelaten. Deze voorwerpen kunnen dichtge
plakt worden ter bescherming tegen licht.
De verzending geschiede echter in open
omslag. Vermelding naam en adres afzen
der ook op de verpakking der films en pla
ten is gewenscht voor het geval deze uit
den omslag geraken.
Terwijl tot dusver het expresserecht van
10 cent (postpakketten 15 ct.in den regel
voldoende was voor bestellingen binnen den
bebouwden kom, zal dit, indien deze kom
zich niet tot een half uur afstands van de
postinrichting uitstrekt, in elk geval tot
dien afstand voldoende zijn. Buiten dien
kring was tot een maximum van 60 rent
extra verschuldigd, hetgeen de bestelling
overeenkomstig de loonregeling vorderde.
Thans wordt dit een vast extra recht van
15 cent (postpakketten 25 cent) voor elke
bestelling van één of meer stukken bij den
zelfden geadresseerde. De betaling van dit
extra recht kan door den afzender geschie
den. doch door dezen ook aan den geadres
seerde worden overgelaten. Veer- en over-
vaartsgelden vallende op een expresse-be
stelling komen voor rekening van het
staatsbedrijf. De afzender moet In elk ge
val het vast-expresserecht ad 10 cent vol
doen. Laat hij de gewone frankeering ach
terwege, dan betaalt de geadresseerde het
dubbele daarvan.
Voor meerdere voor denzelfden geadres
seerde bestemde zendingen (geen postpak
ketten) zal deze slechts éénmaal het inkla-
vingsrecht ad 25 cent behoeven te voldoen.
Indien de belastingdienst deze voor de hef
fing van het invoerrecht als één zending
beschouwt, hetgeen het geval is indien elke
zending op zichzelf niet nan het invoer
recht onderworpen zóu zijn.
door QUIEN SABE.
In het huis was het enerveerend gerucht
van vele menschen, die zoo stil mogelijk
onvermijdelijke werkzaamheden verricht
ten. Zijn zuster en zijn buurvrouw waren
nog boven, bij zijn vrouw, bij wat zijn
vrouw geweest was. De bejaarde dokter
kwam juist de trap af. Gaat u voor, wees
hij den arts met een rustig gebaar. De
dokter greep hem echter bij den arm en
schoof hem voor zich uit de kamer in.
Zachtjes sloot hij de deur. Alsof mijn
vrouw anders wakker zou worden,
dacht hij.
„Ga nu maar even zitten", zei de dok
ter Hij keek den ander met bezorgde
oogen aan. Hij kende die starre zenuw
spanning, die gebroken moet worden, wil
zij geen letsel veroorzaken voor het ver
stand, uit een jarenlange beroepservaring.
„Toen was zij zeker nog héél Jong?" pro
beerde hij, wijzend op het groote schil
derij, dat boven het dressoir hing.
De ander keek naar het schilderij alsof
hij het nog niet eerder gezien had. Het
toonde een smal gezicht met een glimlach
grooter omvang dan in vorige jaren en die nooit voltooid scheen te zullen worden
vele militaire buitenlandsche attaché's heb- om de hoeken van den kleinen mond. Het
ben er prijs op gesteld deze te komen bij- gewelfde voorhoofd werd vrijgelaten door
wonen. Sinds 1919 heeft België bijna uit-de donkere, even-gekrulde haren, de oogen
sluitend de oefeningen der groote eenhe- schenen hem met een zekere verstandhou-
den in de vlakten van het kamp van Be-
verloo (Limburg) doen houden Thans
heeft men voor het eerst het geacciden
teerd terrein der Ardennen hiervoor uit
gekozen. De verrichtingen zullen op Maan
dag eindigen met een groote troepen-
schouw te Spa, in aanwezigheid van den
Kor.ing. Toen nu de laatste weken in
Waalsche kringen de meening postvatte,
dat ook deze manoeuvres tegen Frankrijk
gericht zouden zijn, kende de verontwaar
diging geen grenzen. Ongelukkigerwijze
heeft een officieel hoog waardigheids beklee-
der. de heer Neujean, burgemeester van
Luik en liberaal Minister van Staat, hier
aan op een zeer ongelegen moment en op
een zeer ongelegen plaats uiting gegeven.
Op 4 Aug. jj. heeft n.l. de eerste steen
legging plaats gevonden van de Fransche
ding aan te zien.
„Negentien jaar antwoordde hij dan.
Hij voelde, dat hij heel langzaam moest
spreken Toen men hem des mldadgs had
opgebeld, dat zijn vrouw van haar flets was
gevallen, vlak voor hun woning, en ernstig
aan het hoofd gewond was binnengedra
gen, was er iets in hem bevroren. Hij had
toen geen antwoord kunnen geven, al zou
hij graag hebben gevraagd, of zij dood
was. Hij was gegaan zonder iets te zeggen,
het personeel had hem vreemd nagezien,
later door omwonenden ingelicht. Ontsteld
hadden zij den verderen dag allen arbeid
gestaakt, maar dat wist hij niet. Ais een
goed geolied mechaniek was hij huiswaarts
gegaan, vlug, maar niet overhaast. Hij
wist innerlijk toch met groote zekerheid
haar niet meer levend te zullen zien.
Thuis was de dokter hem tegemoet ge
treden, achter hem stonden de buurvrouw
en de meid. rood behuild, snikkend, haar
ontstelde monden verborgen achter haar
handen. Als ik nu maar kan praten, dacht
hij en hij probeerde het „Is zij dood?"
vroeg hij en hij hoorde zelf den vreemden
klank in zijn stem, een heeschheld aan
de grens van overslaan naar een falset. De
dokter knikte. „Zij is zoo juist gestorven",
sprak hij zachtjes.
Hij was naar boven gegaan, gevolgd door
den ouden huisarts alleen. Zijn hart klopte
hoog in zijn keel, toen hij de slaapkamer
binnen trad, automatisch even met zijn
knie de deur beroerend, omdat deze
klemde.
Op het kussen lag het hoofd van zijn
vrouw, heel anders dan wanneer zij sliep.
Zij placht te slapen op haar zijde, haar
beenen hoog opgestoken, weggedoken tus
schen kussen en dekens. Nu was zij, hij
zag het, neergelegd Haar gelaat was on
gerept. bleek blauw de leden over de ge
loken oogen, het haar van voorhoofd en
slapen weggestreken. Hoe kan zij nu dood
zijn, dacht hij, zij is niet eens gewond. En
zonder haar aan te raken, zijn oogen ge
vestigd op het vertrouwde gezicht, dat nu
zoo vreemd geworden was, vroeg hij den
dokter, zich weer dwingend langzaam te
spreken
„Waarom ls zij dood?"
„Het was een schedelbasisbreuk", ant
woordde de arts. En omdat hij dat ge
woonlijk zeide voegde hij er aan toe: „Ze
is direct bewusteloos geweest en zonder
het te weten ingeslapen".
Hij had geknikt en de kamer voorzichtig
verlaten. Van alles had hij vervolgens ge
regeld, hij had haar en zijn familie ln
kennis gesteld, de zoon van zijn buurman
had wat telegrammen weggebracht, hij
zelf had links en rechts getelefoneerd, heel
rustig, alsof het hem eigenlijk niet zeer
aanging, doch met een wonderlijk gevoel
var. een kille leegte ergens binnen in hem,
maar dat merkte, meende hij, niemand.
Dat gevoel van leegte verwonderde hem
niet, hij dacht, zij hebben daar mijn vrouw
weggenomen, Doch het was alsof hij een
ander analyseerde. Zelf herinnerde hij zich
niet eens haar stem meer, stond terzijde
als een gepreoccupeerde toeschouwer,
krampachtig, doch tevergeefs het verdriet
hegeerend in ruil voor de vreugde, die zijn
vrouw hem bij haar leven had geschonken.
Doch dit verlossende verdriet was niet ge
komen. Nu keek hij naar het schilderij en
zeide:
„Toen waren we net verloofd".
De dokter knikte peinzend. Als er nu
maar tranen kwamen, dacht hij. Nu moest
hij gaan. maar straks, overlegde hij plichts
getrouw bij zichzelf, kom ik terug. Hfj was
meer dan anders begaan met dezen ver
strakten man, die niet huilen kon.
„Ik laat u uit", kondigde de ander aan.
In den gang hield hij den korten jekker
van den arts op.
En terwijl hij den al wat strammen,
ouden man in zijn jas hielp keek hij naai
de smetteioos-wit gelakte tochtdeur naar
de vestibule. Hij keek naar een paar zwar
te krassen en strepen, onderaan bij den
hoek en bedacht hop zij dien morgen toen
zij hem uitliet, de laatste maal dat zij el
kaar zagen, de deur weer met den voet
had opgeduwd, omdat zij haar kimono aan
haar hals gesloten placht vast te houden.
Voor de zooveelste maal, terwijl hij haar
zoo dikwijls had gewaarschuwd, de verf
toch te sparen.
Hij hoorde zichzelf vanmorgen zeggen:
„Gebruik toch eens eindelijk je handen
voor die deur!"
„Je verstand bedoel je!" had zij. glim
lachend als een betrapt kind geantwoord.
En toen, Goddank had hij haar zijn ge
wone afscheidskus gegeven.
Hij keek naar die krassen in de witte
verf en opeens drong het tot diep in hem
door. dat er nooit meer een kras bij zou
komen. Heet welden de tranen op ln zijn
starende oogen, zij vulden de leegte en
verwarmden de kilte in hem, moeilijk
wrongen de snikken zich uit zijn borst.
Opgelucht en toch geschrokken keerde
de dokter zich om, hij legde zijn arm om
zijn schouders, hij had hem al onder be
handeling gehad, toen hij nog maar een
jongen was. Hij hield hem zwijgend ln vas
ten greep en terwijl de ander bij hem, grij
zen man, zijn leed uithuilde, bedacht hij
hoe hij de doode vrouw daar boven, inder
tijd zelf nog ter wereld had geholpen, het
was zoo'n nietig kind geweest.
En samen weenden zij daar ln de half
donkere gang, de oude arts verscholen, de
ander onbedwongen, voluit, overstelpt door
de eindelijke wetenschap, dat hij nu zoo
alleen was achtergebleven.
(Nadruk verboden).
(Auteursrecht voorbehouden).
INSTALLATIEVERGADERING
ALGEMEENE SCHOENENCOMMISSIE.
Te Tilburg is ten kantore van de fede
ratie van Nederlandsche schoenfabrikan
ten de algemeene sohoenencommissle
geïnstalleerd, welke commissie door den
minister van economische zaken is belast
met het toezicht op en de zorg voor de be
hoorlijke naleving van het op 8 Augustus
1.1. algemeen verbindend verklaarde beslui:
Inzake leverings- en betalingscondities bij
levering van schoenen.
In deze vergadering werd als voorzitter
der A.S.C. gekozen de heer P. Seheeren te
Nijmegen, terwijl als secretaris, die de
commissie voor wat betreft haar admini
stratieve taak zal bijstaan, werd benoemd
mr B J. M. van Spaendonck te Tilburg.
Mede werd overgegaan tot stichting van
het „uitvoerend bureau der A.S.C," dat be
last zal zijn met de dagelijksche leiding bij
de handhaving en uitvoering van genoemd
bindend besluit
Tot directeur van dit bureau werd be
noemd mr. J. B. G. M. Peters, te Tilburg.
Daar vorengenoemd bindend besluit
reeds op 10 Augustus j.l. in werking is ge
treden. mag van dien datum af door
fabrikanten van grossiers in, en impor
teurs van schoenen slechts worden ver
kocht en geleverd met inachtneming van
de bepalingen van dit bindend besluit en
onder de voorwaarden van de daarbij;
benoorende condities.
Het thans opgerichte bureau zal direct
met zijn werkzaamheden aanvangen.
VERANTWOORDING VAN DE VRIJ
WILLIGE BIJDRAGEN VÖOR DE
VERSTERKING VAN DE
DEFENSIE.
De volgende vrijwillige biidragen zijn noi
ontvangen
f2.50 G. A. N. S. D. H. den Haag; 049
dpi. soldaat. Amersfoort; f.3 off. K. N. I L
den Haag: f. 1 W S Amsterdam; f 2 50
G. A. N S. D. H. den Haag f. 25 Associate
Cassa Amsterdam l.o. van mej. F. B. Am
sterdam; f.1 N. T. P Delft
Tot en met deze verantwoording werd
ontvangen f 132.237.05.
CONTINGENTEERING VAN DEN INVOER
VAN WATERGLAS.
Ingediend is een wetsontwerp houdende
bekrachtiging van liet Koninklijk besluit
van 16 Juli, tot regeVng van den ir.vocr
van waterglas
De beperking van dezen invoer van
waterglas werd met Ingang van 1 Augustus
J.1, voor het tijdvak van 9 maanden ver
lengd.
Onder de bestaande verhoudingen zou
opheffing dezer contingenteering een over.
matigen invoer 'egen lage prijzen tot gevoU
hebben. Aangezien bovendien aar. de con
tingenteering geen noemenswaardige, W"
zwaren zijn verbonden, meende de minister,
dat zij moest worden voortgezet.
De verlenging voor een tijdvak van
maanden vindt haar oorzaak ln dewenscW-
lijkheid om in verband met het noodzake
lijke prtistoezicht, deze con'ineentecrincs-
periode meer te doen aanslui'en aan d®
perioden, waardoor de contractor met de
verwerkende industrieën worden afgesloten.
Als basistijdvak werd gehandhaafd b®'
Jaar 1934 Het percentage werd wederom
vastges'eld op 60 van het netto-gewicht.
VERKEERSDAGEN.
Door liet Verbond van Vereenigmg®?
voor Veilig Verkeer, zullen op Dinsdag
September, Woensdag 28 September en
Donderdag 29 September as. in ons jan
Verkeersdagen worden gehouden, tenemo
de weggebruikers nog eens nadrukkelijk
herinneren nan de plicht om in eigen
anderer belang de verkeersregelen nau»
lettend in acht te nemen.
2-4
