Waar de Vrouw belang in stelt
Witte jasjes!
DE GROOT
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 30 Juni 1938
Derde Blad No. 24005
originee
Voor handige vingers.
79ste Jaargang
Vreugde van den zonnigen zomertijd.
Uitkomst voor den
fietstocht
Pas op voor de zon!
De mode „van binnen uit'
Appligué-werk op tule voor baby
Mèt de warme, zonnige dagen komen
de witte Jasjes, vesten en manteltjes te
voorschijn. Zij zijn het, die ons eerst het
écht. zomersche gevoel geven!
Ongetwijfeld brengt onze mode-teeke-
ning u deze week op een idee voor uw
eigen garderobe.
Kijkt maar eens goed:
Voorgrond: Links een manteltje van wit
linnen met naad in het midden van den
rug en klein split)e van achteren. Heel
chique zijn de rond ingezette panden en
de forsche knoopen. Rechts een aardig
vestmodel. De twee rugpanden loopen over
de schouders door en vormen het schou
derstuk.
Achtergrond: Recht Jasje van wit alpa-
c.a. Groote motieven van soutache versie
ren de voorzijde Daarnaast een jacquette-
model van gespikkelde shantung. De stip
jes worden gekozen in de kleur van den
rok. Geheel rechts een bolero van wit
linnen, versierd met borduurwerk. Lange
mouwen.
Al deze jasjes worden bij voorkeur op
donkere rokken gedragen, liefst effen.
Enkele eenvoudige middeltjes tegen
zomersproeten.
Tja, die zomersproeten, ze zijn de plaag
van den zomen! Misschien hadden we er
heelemaal niet aan gedacht en zijn we
doodonschuldig een fiets- of wandeltocht
gaan maken in de felle zon en ziet
ze zijn er!
Het zijn verraderlijke dingen, die zo
mersproeten; vervelende kleine vlekjes in
het gezicht en op handen en armen, die
van bleekbruin tot heel donkerbruin kun
nen verkleuren. Vooral de jongeren on
der ons hebben er het meeste last van.
Het schrijven over middeltjes tegen zo
mersproeten ls eigenlijk een hachelijke
taak, ten eerste, omdat er zoo talrijke
praeparaatjes in den handel zijn, die wei
nig helpen en ten tweede omdat het mee-
rendeel van ons den strijd tegen de sproe
ten in arrenmoede al heeft opgegeven,
omdat men er eenvoudig het offer van de
huid te blijven beschermen niet voor over
heeft.
Nu, het moet gezegd, dat wat sproetjes
op een sportief, gebruind gezicht heele
maal niet misstaan vooral niet als het een
jong, levendig gezicht is. blakend van ge
zondheid!
Maar tóchwe kunnen ons nu een
maal niet allen permitteeren, naar harte
lust sproeten te hebben en er toch aan
trekkelijk blijven uitzien, In de meeste ge
vallen zal een eenvoudige, verstandige
anti-sproeten behandeling onze schoonheid
zeer ten goede komen.
Laat ons dus eens overwegen, wat we
kunnen doen.
We gaan natuurlijk uit van het stand
punt dat voorkomen beter is dan gene
zen.
Om de vorming van sproeten te voor
komen. moeten we een paar eenvoudige
voorschriften in acht nemen:
le. Wasch u nooit met warm water.
2e. Gebruik, als uw huid droog is. wat
zemelen in het waschwater leen handvol
in een klein katoenen zakje op een kom
lauw water is voldoende i.
3e. Gebruik, als uw huid droog is. lauw
water, waarin enkele druppels benzoë-
thictuur.
4e Bescherm uw huid steeds als u uit
gaat door een crème van uitstekende kwa
liteit en gebruik heelemaal buiten b.v. aan
zee of overal elders, waar de zon fel
schijnt, een zonnebrand-crème of olie. Deze
producten zijn te kust en te keur in den
handel. Als u gewend bent. poeder en op
maak te gebruiken, doe dit dan in den
zomer heel bescheiden en 'ja, dit ls mis
schien een offer, maar het is beslist nood
zakelijk! i ga nooit in de zon wandelen
zonder hoed!
Zijn ze er al?
Als u deze voorzorgen niet in acht hebt
genomen, kan het gebeuren, dat de zomer
sproeten tóch verschijnen. We moeten dan
zoo snel mogelijk beginnen met ae te be
strijden; in de meeste gevallen kunnen
ze zoo ze al niet heelemaal verdwijnen,
toch aanmerkelijk worden verzacht.
De volgende huismiddeltjes (waarvan u
zelf maar het meest geschikte voor uw
speciaal geval moet uitzoeken) zijn zeer
aan te bevelen, omdat ze de huid hoege
naamd niet aantasten:
le. Neem 225 gr. rozewater, 50 gr. water-
stofsuperoxyd, 5 gr. benzoëtinctuur. Dit sa
men in een fleschje doen, goed schudden,
het 's morgens op de huid brengen met
een pluk watten, en laten indrogen.
2e. In 450 gr. rozewater en 50 gr. ge
wone glycerine, 5 gr. poederborax laten
oplossen en dit tweemaal daags op de
huid brengen.
3e. In een liter water twee handenvol
versche paardebloemen laten koken, tot
de vloeistof tot de helft is verminderd.
Als u geen bloeiende paardebloemen meer
vindt, kunnen de wortels van deze plant
ook dienst doen. Bewaar het aftreksel in
een fleschje en laat het tweemaal daags
op de huid indrogen.
4e. Voor lichte zomersproeten is het vol
gende aan te bevelen: neem het sap van
een halve citroen en voeg hier drie drop
pels zuivere alcohol bij. Doop een watje
in deze vloeistof en houdt dit enkele mi
nuten tegen de sproetige plekken. Wasch
het gezicht een uur later met zuiver water
en wrijf er daarna een witte crème in.
Nabehandeling.
Natuurlijk zijn er nog heel wat andere
middeltjes op te^poemen, maar deze zijn
zeer zeker de veiligste. U kunt het hier
dus gerust eens mee probeeren. Denkt u
er eenter aan, dat alle middeltjes, die er
op uit zijn de huid op te bleeken, deze
ook eenigszins droog maken. Het is dus
steeds aan te bevelen een of twee uur
na de behandeling de huid in te vetten
met gewone cacaoboter en dit, indien
eenigszins mogelijk, een uurtje te laten
zitten.
Een hardnekkig probleem
en een vlotte oplossing!
Wonderlijk toch! Wij Hollandsche vrou
wen zijn in alle opzichten bij de pinken ge
noeg.en voor het kleedingprobleem op
de fietstocht hebben we nog altijd geen
oplossing gevonden.
En toch is er geen volk ter wereld, in
welks leven de fiets zulk een enorme plaata
inneemt als bij ons!
Misschien.... ja stellig ls juist dat de
oorzaak. We vinden de fiets zoo'n doodge
woon ding, bijna een deel van onszelf, we
zijn zóó gewend er voor het geringste bood
schapje gebruik van te maken, dat we er
zelfs niet eens aan denken, dat je gemak
kelijk öf lastig, ja zelfs èrg lastig en ver
moeiend fietsen kunt. Daar staan we vaak
pas bij stil als onze fiets heelemaal stil
staat, omdat onze hoed is afgewaaid, ons
haar in woeste wanorde verkeert of de
strijd tegen de voortdurend opwaaiende
rokken ons al te zeer heeft uitgeput. Wist u,
I dat Nederland tot voor korten tijd het eeni-
I ge land was, waar de vrouw er geen spe
ciale fletskleeding op nahield?
In Frankrijk, waar de vrouw nu eenmaal
haar kleedingproblemen geweldig ernstig
opvat en niet rust, voor ze deze radicaal
heeft opgelost, zou zooiets een troep
meisjes met vuurroode gezichten tegen den
wind intrappend, terwijl ze aan één stuk
door met een waar engelengeduld naar
haar rokken grijpen öf hulpvaardige jonge
lui, die achter hoeden aandraven een
voudig niet voorkomen!
Tot onze verontschuldiging dient gezega,
dat we nu eenmaal niet bij elke gelegenheid
waarbij we van de fiets gebruik maken, een
rationeele kleeding kunnen aantrekken om
de eenvoudige reden, dat ons fietsen meest
geen sport maar noodzaak is. Onmogelijk
om voor ieder boodschapje onze kleeding
te verwisselen!
Goed. maar op de dagen, dat we voor ons
plezier fietsen, moeten we toch heusch eens
wat meer aandacht aan ons costuum gaan
besteden. Wie dikwijls op mooi zomersche
Zondagen bijv. van Utrecht naar Amster
dam of langs andere drukke wegen heeft
gefietst, weet, dat de onrationeele flets
kleeding bij ons hoogtij viert.
De hoofden beginnen er beter uit te zien:
tot afwaaien geneigde hoeden zijn bijna
over de heele linie vervangen door hoofd
doeken, banden of mutsjes. Het boven
lichaam gaat ook nog wel, maar de bee-
nen
Opwaaiende rokken zijn nog aan de orde
van den dag en slechts hier en daar zien
we iets beters. Heel veel vrouwen en na
tuurlijk vooral jonge meisjes hebben een
oplossing gezocht in de lange donkerblauwe
wijde stranbroek. We kunnen dit tenue voor
de fiets niet bewonderen. Ten eerste, omdat
de rand van de broek steeds weer ergens
vastraakt en dan deerlijk gehavend wordt,
ten tweede, omdat het geheel er niet zeer
fijn en tamelijk onvrouwelijk uitziet Boven
dien zijn, als de pantalon wat nauw en van
niet al te beste kwaliteit is, vaak de ribbels
van de onderkleeding er doorheen zicht
baar, wat zeker wel het toppunt van leelijk-
heid is.
Neen we moeten onverwijld iets anders
bedenken. Weg met lange strandbroeken en
opfladderende rokken! De oplossing is de
rokpantalon van goede kwaliteit en u moogt
dit kleedingstuk ook gerust pantalonrok
noemen.
Het is een ding, dat als rok èn als fiets-
broek dienst kan doen: ideaal voor een
eenigszins langeren fietstocht Het laat veel
bewegingsvrijheid, treedt bij het fietsen als
broek op en vertoont zich keurig netjes als
rok, zoodra men een eindje gaat wandelen
of ergens „pleistert". Het is dus van belang,
dat de plooien diep genoeg worden inge
legd, dat het kleedingstuk op een rok lijkt.
Ook moet men erop letten, dat het uit niet
te lichte stof wordt gemaakt, wanneer het
voor rok moet dienen, 't Moet een flink eind
over de knie reiken, bijv. tot halverwege de
kuit en wil men het heelemaal correct heb
ben, dan kan een trekslulting worden aan
gebracht, die met één beweging van de
broek een rok maakt Deze „rok-pantalon"
zou eigenlijk fietsuniform moeten worden
voor de Hollandsche vrouw! De groote
charme van onze zomersche wegen zou er
zeker nog bij winnen!
dat is het, wat U
bereikt met garncering
van De Groot! Onze
knoopen, ceintures, cor
sages, enz. komen regel
recht uit Parijs, Wee-
nen, Praag en andere
mode-centra. Daarom
slaagt U bij ons zoo
góéd, als U iets origi
neels en zeer aparts
zoekt.
DONKERSTEEG 1
Telef. 706.
3^77 (Ingez. Med.)
Bloemetjes zijn heel erg in de mode dit
seizoen. En niet alleen de aardige bonte
bloemetjes, in borduurwerk uitgevoerd op
wit, maar ook het appliqué-werk.
Onze teekening toont u een heel gemak
kelijk bloemmotielje, aangebracht op witte
of gekleurde tule. De bloemetjes en blaad
jes worden uit stevig linnen in dezelfde
tint als de tule geknipt en hierop beves
tigd met een festonsteek in iets donkerder
kleur. De hartjes worden eveneens in de
tint van dit randje uitgevoerd.
Wiegerand, kraagje en jurkje worden, om
ze steviger te maken met een afstekende
kleur zij of satinet gevoerd.
Een aardig idee, vindt u niet?
Geen zinneloos regeerend despote, maar
uitdrukking van den tijdgeest.
Wat is mode eigenlijk? Wonderlijke vraag,
waarop welhaast niemand een bevredigend
antwoord weet. Eén ding kunnen we ervan
zeggen en dat is. wat de mode niet is. Ze is
geen zinneloos, klakkeloos regeerende des
pote, ze heeft een zekeren achtergrond, die
wortelt in den geest van den tijd De mode
heeft dus zin, al wordt zij ook duizendmaal
voor „onzin" verklaard. Ze is de openbaring
van een bepaald aspect van den mensch
van een levenshouding in zijn ontwikke
lingsgang.
Het is wonderlijk om te zien, hoe de por
tretten en vooral de vrouwen-portretten uit
bepaalde kunstperioden allemaal eenigszins
op elkaar lijken, als het ware familietrekken
vertoonen. Hoe komt dit toch? Hebben al
die schilders elkaar zoozeer beinvloed, dat
ze alle vrouwen op dezelfde manier zagen?
Heeft de natuur zich zoozeer door een al
gemeen schoonheidsideaal, dat toen heersch
te. laten beïnvloeden, dat gezicht en figuur
der vrouw naar dit ideaal werden gevormd?
Of heeft de mensch om modieus te zijn, al
die vrouwen zóó geregeerd, dat ze hieraan
vrijwillig, haar persoonlijkheid offerden?
Al deze drie factoren hebben natuurlijk
meegewerkt. Duidelijker wordt echter de
zaak, wanneer we voorop stellen, dat de
mode, evenals de kunst, haar wetten heeft,
waaraan ze ondergeschikt is. De mode is
niet vrij, maar gebonden. Zij kan niet an
ders uitdrukken dan den tijd, waarin wij
leven.
Alle vrouwen uit een bepaald tijdperk staan
onder den geest van dien tijd en die geest
drukt zich uit in de gestalte en 't gezicht en
tenslotte in de met deze verschijning har-
monieerende kleeding. Voor de mannen geldt
deze wet ook, doch in geringere mate.
Als we eens een paar portretten uit de
gothiek of de barok bekijken, dan zullen
we tenzij de kunstenaar er in geslaagd
is aan de gezichten en gestalten de uitdruk
king van het eeuwig-menschelijke. van dat
gene, dat van alle tijden is, te verleenen
menschen zien, die in dien bepaalden tijd
thuisbehooren en die bijv. in onzen tijd be
lachelijk zouden aandoen: de kapsels en
kleedingstukken werkten hiertoe mee, maar
zeer zeker ook de levensopvatting, zeden en
gewoonten. Wij doen aan sport en blijven
dus slank. Maar onze slankheid, die krach
tig en soepel wil zijn, is een heel andere dan
de slankheid der vroegere renaissance, die
zacht en ethisch was. De tijd van de roman
tiek gaf aan vrouwengezichten een droo-
mende uitdrukking met weeke gelaatstrek
ken en passieve houding. De uitdrukking
van onze vrouwen, is zelfbewust haar hou
ding vol ingehouden kracht.
Meestal geschieden deze veranderingen in
den tijdgeest en dus ook in kunst en
mode geleidelijk, doch we hebben op dit
gebied ook sprongen beleefd.
Het ideale vrouwentype van 1910 is in
sterke tegenstelling met dat van 1935 en
toch liggen hier slechts 25 jaar tusschen.
Iets dergelijks vinden we in den vrij plotse-
lingen overgang van rococostijl naar direc
toire. Beide keeren bewees de mode, dat zij
niet „zoomaar" gebiedt, want zulk een tota
le ommekeer in kleeding, houding en wezen
hing ten nauwste samen met een ommekeer
in de wereldbeschouwing.
En nu is dit eigenlijk het merkwaardige,
dat dezelfde vrouwen die er 25 jaar geleden
vol enthousiasme naar streefden, het ide
aaltype van haar tijd nabij te komen, zich
nu weer even enthousiast in dezen tijd ont
plooien. Het jonge meisje van 1912, dat met
haar stijf corsetpantser en chignonkapsel de
quadrille danste en zich ingetogen en schuch
ter gedroeg, is nu een sportieve vrouw van
in de veertig, onafhankelijk en zelfbewust,
die haar lenig lichaam, geoefend door sport
en spel. harmonisch beweegt enzich
heelemaal niet bewust is van deze gedaan
teverwisseling!
En zoo zijn er jeugdportretten met poe
derpruik anno 1785 van vrouwen die om
streeks 1800 dus slechts 15 jaar later
in Grieksche gewaden, op sandalen rond
liepen en zich in dit nieuwe tijdsgewricht
volkomen thuisvoelden.
Het paradoxale woord: niet de natuur is
het voorbeeld van de kunst maar de kunst
Is het voorbeeld der natujjr. bevat een kern
van waarheid. We zouden het zoo kunnen
zeggen, dat de natuur zich onder de vor
mende hand van den mensch zonder haar
„natuurlijkheid" te verliezen, bij de men-
schelijke Idealen aanpast.
ZONDAG: Tomaten met gehakt, Kalfs-
rollade. Doperwten. Aardappelen, Omelet
met gestoofde kersen.
MAANDAG; Koude kalfsrollade. Gestoof
de sla. Aardappelen, Griesmeelpudding met
bessensap.
DINSDAG: Rijst. Gekookte eieren. Kerry-
saus. Komkommersla. Broodschoteltje.
WOENSDAG: Koude ham. Tuinboonen.
Botersaus, Aardappelen. Rijstkoekjes.
DONDERDAG: Runderlappen. Gestoofde
tomaten. Aardappelen. Havermoutpap.
VRIJDAG: Gestoofde aal. Kropsla. Aard.
appelen. Flensjes.
ZATERDAG: Dikke groentesoep. Wentel,
teefjes. Vruchten.
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Tomatensoep, Gestoofde paddenstoelen
met rijst. Deensche vla.
2. Kaascroquetjes. Tomaten en komkom
mersla. Aardappelen, Gort met pruimen.
3. Zomererwtensoep. Andijvie in vuurvas
ten schotel met bruine boter. Aardappelen.
Meloen.
4. Komkommers met eiervulsel en toma
tensaus Aardappelen. Kersenpannekoeken.
RECEPTEN.
Komkommers met eiervulsel.
Benoodigdheden 14 personen): 2 flinke
komkommers, 4 eieren, 4 lepels melk, peper,
zout, '/i L. tomatensaus van: 1 pond to
maten, 20 gr. boter. >/t L. water, sago,
maggie-aroma
Bereiding: De komkommers schillen, in
de lengte doorsnijden, het zaad er uit ne
men en ze 20 minuten koken in weinig
water met zout. Een stukje boter in een.
kleine pan laten smelten, de eimassa erin
gieten en al roerende laten stollen, totdat
men een niet te droge, klonterige massa
heeft. Hierna de halve komkommers, die in
een vuurvasten schotel gelegd zijn. vullen.
De tomaten wasschen in stukken snijden
en in de boter 10 minuten smoren Het
water toevoegen en ze gaar laten kokee. 110
minuten) Ze zeven en deze massa binden
met aangemengde soda. Op smaak afmaken
met peper, zout en maggie-aroma. De saus
over de komkommers heen gieten en den
schotel plm. 10 minuten in een warmen
oven zetten.
Kersenpannekoeken.
Benoodigdheden 14 personen l200 gr.
bloem. 2 eieren. 4 d.L. melk. zout, ruim
pond ontpitte kersen, poedersuiker, boter.
Bereiding: De bloem met wat zout in een
kom doen. de eieren en 1 d.L. melk toe
voegen en roeren tot alle klontjes uit het
deeg zijn. Dan de rest van de melk en de
gewasschen. ontpitte kersen toevoegen. In
een kleine koekepan een flinken theelepel
boter laten smelten, goed heet laten worden
en een flinken lepel beslag erin gieten en in
de pan uit laten loopen. Er op letten dat in
elke pannekoek 8 a 10 kersen komen. Ze
lichtbruin bakken aan beide kanten en
dadelijk na het uit de pan nemen met
poedersuiker bestrooien Ze opstapelen en
warm opdienen.
Nieuwe aardappelen.
Gekookte nieuwe aardappelen, die over
gebleven zijn kan men den volgenden dag
niet tot puree verwerken. Ze zijn daarvoor
te glad, zoodat men nooit een mooie, luch
tige puree krijgen kan.
Men kan ze echter op verschillende ma
nieren bereiden en dan als warm of koud
gerecht geven aan de koffietafel of aan het
middagmaal.
De eenvoudigste manier is natuurlijk ze
te bakken, in plakjes gesneden, in blokjes,
of heel gelaten. Men gebruike dan slaolie
of boter voor het bakken, dient ze vlug op,
bestrooid met wat fijn zout en geeft er bijv.
wat kropsla bij. Een tweede manier is de
gekookte aardappelen in niet te dunne
plakjes snijden en deze voorzichtig aan te
maken met wat olie, azijn, peper en zout.
Wat gehakte peterselie strooit men er over
heen. als de olie en azijn wat in de aard
appelen getrokken is, dus even voor het
opdienen.
Heeft men wat groente over. bijv. spercie.
boontjes, worteltjes of doperwten, dan kan
men die er in stukjes gesneden, voor zoover
noodig is. door heen roeren, of men legt
een rand in plakjes gesneden tomaat om
de aardappelsla heen of wat blaadjes
kropsla.
Ten derde kan men de aardappelen op
dienen in een sausje, bijv. in kaassaus of in
tomatensaus. De aardappelen worden in
plakjes gesneden, in een vuurvast schoteltje
gedaan en bedekt met niet te dikke kaas
saus of tomatensaus.
Voor de kaassaus rekent men per d.L.
melk lepel boter en 1 lepel bloem. Naar
smaak roert men er kaas doorheen en
strooit voor het schoteltje in den oven gaat.
nog wat gerasDte kaas er over en schenke
er wat gesmolten bo'er op. Voor de toma
tensaus rekent men voor L. saus 1 pond
tomaten en bereidt deze als in het recept:
gevulde komkommers met tomatensaus.
Ook kan men plakjes aardappel en plak
jes tomaat laag om laag in een vuurvasten
schotel doen. De tomaten bestrooit men
met peper en zout. het laatst bedekt men
alles met. paneermeel en een paar stukjes
bofer en laat alle' in den oven goed warm
worden (15 minuten).
Tot slot kan men de aardappelen bakken
met wat gesnipperde uien of als dc aard
appelen gebakken ziin er wat blokjes kaas
doorschudden.De kaas moet dan even gaan
smelten voor men alles opdoet.
