fto Jaargang LEID5CH DAGBLAD Tweede Blad |Een goede zakenvrouw FEUILLETON DE DAVIS CUP-WEDSTRIJD NEDERLAND—FRANKRIJK op de M.E.T.S.-banen te Scheveningen. Hughan (voor) en de Franschman Petra (achter) in het enkelspel. HET 'iÜUDEN JUBILEUM VAN HET CONCERTGEBOUW. Na de onthulling door Willem Mengelberg van de door Hildo Krop vervaardigde plaquette van Willem Kes. door HERMAN ANTONSEN. Hij zag er woest genoeg uit, zooals hij het voordek met wijdultgespreide aéhtt ™nd- Niemand zei een woord. Hij even, gooide dan zijn sigaret over- w en liep naaf den voorboeg. Hij had r aan genoeg gehoord. Dat meisje zou oog een heele kluif aan hebben. Een umi aan den Srond zat en een be- i h ^'e "tets van haar moest heb oid niet langer duren, of ze moest of barsten. Be?fn boeS woel een frissche bries en uJ®"dracht op zee was kil. Voor de pas- Ini was de avond net half om, maar jj moesten naar kooi. Zeelui moesten Kf," °P 's morgens het dek te zwab- ElV, H'J ging naar het vooronder en rspijtfn kooi. ■teinmi e iets bemerkt had van de (it onder de bemanning of niet, een Wie dat' K den volgenden morgen "t t„m?a'Te?clen nam. Onder het ont- inni» een K 'n het kwartier der be- timing. Wvm ^eek °P en zaS haar midden in j h. ,.elt staanalleen, met een glimlach hst iPPt'11- Hij kreeg een drogen mond ■tji dloed hamerde in zijn slapen. Hij jé (i®;1 haastig zijn stoel, zoodat hij ach- breeden rug van zijn kameraad naast hem kwam te zitten en vond, dat die vrouw een gevaarlijke bedreiging voor hem vormde. „Goedenmorgen, jongens," zei ze even kameraadschappelijk, alsof ze was komen binnenvallen bij de veedrijvers van haar vader. .Lekker weer vandaag. Hebben jullie geen kop koffie voor me?" Er heerschte een oogenblik doodsche stilte. Enkelen van de mannen, die hun trui nog niet aan hadden, keken verlegen om zich heen. Anderen wilden opstaan, maar ze beduidde hen met een handgebaar te blijven zitten en ze gehoorzaamden als trekpoppen. De kajuitsjongen bracht haar een kop koffie, maar ze sloeg het aanbod van een stoel af en bleef met den kop in haar hand staan rondkijken. „Het kon hier wel eens een beetje opge schilderd worden, dunkt me," verklaarde ze. Dan proefde ze even van de koffie, maar zette meteen den kop neer en trok haar neus op met een vies gezicht. „Smerig!" riep ze uit. „Erg goed is de koffie niet," gaf Ludlow toe en de rest van de mannen trok een leelijk gezicht en mompelde afkeurende woorden Laat den kok eens hier komen," zei Va lentine. „Nu meteen!" De kok, een dikke kerel met een zakdoek om zijn zweetenden nek gebonden, in een erg vuil koksbuis, kwam binnen. Hij keek haar met onmiskenbare verbluftheid aan. .Die koffie." zei Valentine met haar wijs vinger naar het kopje wijzend, „smaakte alsof ze in een rubber laars gezet is Wat heb je daarop te antwoorden?" „Dat ligt aan het soort koffie, dat me verstrekt wordt, miss," klaagde de man zenuwachtig. „Het is een soort cicho rei en „Wie verstrekt Je die koffie?" „De havenmeester, miss." „O, doet die dat? Zoo, doet die dat? Nou als ik in New-York terug ben, dan zal ik eens een hartig woordje met hem praten. Gooi dien rommel ondertusschen maar weg. Ik duld niet. dat mijn bemannnig een dergelijk misselijk brouwsel wordt voor gezet. Ik zal dadelijk wat koffie van de Eerste Klas laten brengen." Ze wendde zich weer naar de verbaasde mannen aan tafel en keek glimlachend rond. „Als de rest van het eten net zoo slecht is als die koffie, dan moet ik het weten. Hoe staat het daarmee?" Een verward, geruststellend gemompel verzekerde haar, dat het eten verder nogal genietbaar was, al kon het heel wat beter zijn, zonder de keuken van het Ritz Hotel concurrentie aan te doen. Valentine be sliste, dat de zaak onmiddellijk moest wor den onderzocht. .Jullie doen mannenwerk", zei ze tegen hen, „en dus hebben Jullie behoorlijk manneneten noodig. Als jullie dat niet krijgen, dan wil ik het weten. Ik maak er geen malligheid mee. begrepen?" Ze Hep net zoo vlug weg. als ze gekomen was en de mannen in de kajuit van de Ma- rinoco keken elkaar met open mond aan en waren te verbluft om er een woord over fcc zeggen. Jonathan haalde verlicht adem er. kwam overeind uit zijn gedoken hou ding. Dat was op het nippertje af geweest! Ludlow was de eerste, die zijn spraak terugkreeg. Hij sloeg met zijn vuist op de tafel. „Zeg Jongens", zei hij, „het zou me toch niet verwonderen, als ze toch nog niet zoo kwaad was!" Jonathan bleef wat achteraf zitten „Zoo'n handig nest uit Texas!" bromde hij. Ze was werkelijk handig Maar dat maakte het plezier, haar te slim af te zijn, des te grooter. Het was een goeie dag, vond hij! X. Een week lang voer de Marinoco van ha ven tot haven en koerste dan weer naar het Noorden om naar New-York terug te keeren. Dien morgen vroeg wdren ze Som brero gepasseerd Sombrero, de vlakke rots met zijn vuurtoren, die daar stond als de uiterste wachtpost der Caribische Zee. Valentine lag in een dekstoel aan den lij kant van het sloependek en staarde in gedachten naar een inktzwarten hemel, waaraan geen enkele ster schitterde. Het was een heel prettige week geweest. Ze had met Bart Calhoun al die aardige ha vens van de Caribische Zee gezien en plot seling kwam ze tot het besef, dat het ge zelschap van Bart een groot deel van haar genot was geweest Hij kwam juist naar Laar toe. „De barometer daalt", zei hij kortaf en iet zich naast haar in een stoel neerval len. „Dat kon wel eens storm worden. De oude Marston houdt daar wel van". „Maar van mij houdt hij niet", merkte net meisje op. „En hij steekt dat hcusch niet onder stoelen of banken." „Daarin verschilt hij dan van mij", zei Bart. „Ik denk dat verscheidene oude da mes op je schitterende passagierslijst heel wat te kletsen zullen hebben over het feit, dat ik hier een praatje kom maken. Ik geloof, dat ze ervan overtuigd zijn, dat ik verliefd op je ben". .En wat hebben ze omtrent mij beslist?" „Och, dat beschouwen ze als vanzelf sprekend", zei hij op luchtigen toon. Glimlachend stopte hij zijn pijp en hield die met zijn stevige, breede handen vast. De wind blies zijn krullende haren van zijn voorhoofd weg en toen hij zich wat bukte, om zijn pijp tusschen zijn handen aan te steken, verlichtte de gloed van den lucifer de scherp gesneden trekken van zijn smalle gezicht. Valentine sloeg haar handen ach ter het hoofd ineen en keek hem peinzend aan. Bart was echt een man met zijn ruige pak en zijn pijp en zijn stevige handen. Hij hief het hoofd op en zag, dat ze naar hem keek. Een oogwenk keek hij haar aan, zei: „Hmm!" en legde zijn pijp neer. „Die gaat zoo uit", zei het meisje. „Ik dacht, dat jij je leven zoudt beteren?" „Dat dacht ik ook", zei hij lachend. Hij sloeg zijn arm om haar heen en gaf haar een kus. Ze verroerde zich niet. Haar lippen trilden en dat was alles. .Hopelijk heb ik je niet beleedigd", zei hij en ging weer zitten. „Beleedigd niet. Het was hartelijk van te." „Goed. Dan kunnen we nu verder praten" Ze hief afwerend haar hand op. iNadruk verboden) (Wordt vervolgd) rnJENOORD WINT MET 1-0 VAN DE BEFAAMDE MGELSCHE CLUB ARSENAL. - Moment uit den vedstrijd te Rotterdam. Vrauwdcunt bedreigt, hoog op- springend, den Ehigelschen keeper, Swindin. REPETITIE VOOR DE ALDERSHOT TAPTOE. - Een bataillon Scots Guards, in oude •witte uniformen gesto ken, oefenen voor dit ja-arlijksche militaire schouwspel, voor Castle of Guynes, dat daarbij een rol zal spelen. ONGELUK OP DE BROOKLANDS-BAAN. Een Delage gereden door J. Paul, vloog in brand en reed op het publiek in. Verscheidene personen werden gewond. Een gewonde toe schouwster wordt weggedragen. Linka de auto. DE UARZ-RIT teerste dag). 120 Nederlanders en 90 Duitschers nemen deel aan den tweedaagschen Harz-rit, georganiseerd door de Noord-Nederl. Motorclub. T. de Vries op Adler boven in het Harz-gebergte in de sneeuw. VOLGENS EEN OUDE in onbruik geraakte traditie I heeft de jeugd van Geleen (Limburg) weer haar Mei koning gekózen, die op zijn beurt weer een Mei-koningin kiest. Het Mei-koningspaar. DE AANBIEDING VAN EEN GROOTE NATIE- VLAG voor de Nieuw Amsterdam" door de Vereeniging De Princevlag. De vlag gaat in top.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5