Hoe een bliksemafleider
werd uitgevonden
Paaschvogel zeg
Grapjes
den koning zorgen. En ze wipte op de
schrijftafel, waar de koning met het hoofd
op de armen lag te slapen en kuste den
ouden man heel zachtjes op zUn witte oog
leden. op zijn spierwit haar en op zijn arme
magere handen.
De Prins, die toekeek, verbeeldde zich, dat
hij zijn vader zag glimlachen en Sleep
gewaad kwam ook aanloopen en stond er
heel verbaasd bij te kijken.
„Kom", zei het Prinsesje, ..helpen jullie
nu eens een handje". Toen knipte de Prins
met de koninklijke gouden schaar de baard
van den koning bij den grond af en samen
met Sleepgewaad bevrijdde hij voorzichtig
zijn voeten uit de ui.
,.Bah, wat een vieze lucht!" riep het Prin
sesje en ze schopte de ui opzij.
Ziezoo, dat was klaar. De koning werd nu
op een draagbaar gelegd en naar buiten
gedragen. Voorzichtig werd hij neergelegd
op een beschut plaatsje onder een hoogen
den en toegedekt met een zijden deken. En
prinsesje Zonneschijn ging zitten en streelde
zijn magere gele wangen en zijn witte ha
ren, net zoolang, tot hij glimlachend wak
ker werd.
Toen de koning de oogen opsloeg, was het
avond. De vogeltjes zochten juist hun vei
lige nestjes op en alles ademde vrede.
„Hè", zuchtte de koning, „wat is het hier
heerlijk! Sleepgewaad., zeg. Sleepgewaad,
jk droomde dat ik buiten was, in het bosch"
„Sleepgewaad met z'n zure gezicht is weg",
zei het Prinsesje. ..en ik ben prinses Zonne
schijn en ik blijf altijd bij u. En de ui is weg
en de baard is los en u bent heelemaal niet
treurig meer. Is dat niet heerlijk?"
„Heerlijk", fluisterde de koning, „o, zoo
heerlijk!" En toen viel-hij weer in slaap.
Vier weken lang lag de koning onder den
hoogen den, in een heerlijk diepen slaap
verzonken. De vogeltjes kwinkeleerden om
hem heen, de Prins liet hem zoo nu en dan
een bekertje melk drinken en het prinsesje
koesterde hem met haar levenwekkende
stralen.
En intusschen begon er in het kabouter
paleis een schoonmaaknee maar, een
schoonmaak, zooals je nog nooit gezien
hebt! Ze moesten zich haasten, want vóór
het Paaschfeest moest alles klaar zijn Alles
werd naar buiten gesleept, ook de hooge
Stapels gewichtige papieren die nat wa
ren geworden door de tranen van den
koning en die lagen nu heerlijk in de zon
te drogen. En de boomstammen werden
afgestoft en met nieuw mos bedekt en de
wortels kregen bevel, versche sappen uit
te zenden tot in de toppen der boomen
en een geurig bloemtapijt kwam op de
plaats, waar de schrijftafel van den ko
ning had gestaan En toen de boomen om
het paleis volop in blad stonden, werd de
grond boven de groote zaal weggegraven,
aoodat de zonnestralen vrij door de tak
ken en bladeren heen naar binnen kon
den spelen Alles groeide en bloeide in en
om het paleis!
En opeens op een dag het was onge
veer half April was de schoonmaak
heelemaal klaar en de koning heelemaal
beter.
Toen luidden de blauwe klokjes het
Paaschfeest in en tegelijkertijd riepen ze
de gaston ter bruiloft. Want prinsesje
Zonneschijn trouwde met den Kabouter
prins en werd prinses van het Kabouter-
lar.d. Nu die eer had ze ook wel verdiend,
vinden jullie niet?
R. DE RUYTER—V. d. FEER
Met Benjamin Franklin en zijn zoon
op stap.
Het is een stralende Junimiddag in 1572
en we staan op een weiland in de buurt
van Philadelphia. Wie komen daar aan?
Het zijn een man en een jongen van een
jaar of achttien en ze dragen samen een
grooten vlieger
Gek voor zulke groote menschen om
nog te gaan vliegeren? Nu, praat maar niet
zoo haastig, maar kijk goed uit. want de
vlieger, die we zien, is maar geen gewone
vlieger. Hij bestaat uit een grooten zijden
2akdoek, vastgespijkerd op een kruis van
cederhout en volgestoken met stalen naal
den en van den top van den vlieger steekt
een stuk ijzerdraad in de lucht De man
heeft het vliegertouw ook een snoer
ijzerdraad in de hand. Aan het einde is
het omwikkeld met een zijden lint en dan
hangt er ook nog een sleutelbos aan.
Een grappige vertooning, en je hebt na
tuurlijk allang begrepen, dat hier geen ge-
Fijn. liet is Paschen! Heel vroeg in den
morgen,
Klim ik voorzichtig m'n beddeke uit.
Nu naar beneden, heel zacht op mijn
teentjes.
Hoor ik daar niet zoo'n heel wonder
geluid?
Paaschvogel, kom je? Breng je me nu
eitjes?
Roze en witte en zilver en bruin?
Paaschvogel, hoor ik je daar al niet vliegen
Met reuzenvieugels vlak in den tuin?
Paaschvogel, zeg. wil niet boos op mij
wezen
Dat ik zoo vroeg uit mijn bedje al sloop,
Dat ik. om jou maar heel even te spreken,
Achter 't gordijn van de tuinkamer kroop!
Paaschvogel, luister: ik wou je iets vragen
Moeder zegt, jij hebt al d'eitjes geleld
Roze en witte en zilvermaar zeg eens
Heb j'ook die snoezige netjes gebreid?
MARIE MICHON.
v.oon vliegerpartijtje aan de orde is. Dit
zijn de beroemde Benjamin Franklin en
zijn zoon en ze zijn op het punt om den
bliksemafleider uit te vinden. Interessant
niet?
Laat ik je eerst eens even vertellen, wie
Benjamin Franklin was Hij werd geboren
in 1706 als zoon van heel eenvoudige ouders
tn begon zijn loopbaan in een kleine druk
kerij. Dag en nacht werkte hij om een be
tere positie te krijgen. Later begon hij zelf
te schrijven en zoodoende lukte het hem
om aan zijn drukkerij ook een dagblad te
verbinden. Hij werd boekhandelaar en pa
pierhandelaar en bemoeide zich ook veel
met de politiek, waarin hij later een groote
rol zou spelen. In 1737 werd hij postmees
ter-generaal van Pennsylvanië. Maar dat
was voor dezen genialen man nog lang niet
genoeg. In zijn vrije uurtjes ging hij aan
het knutselen met electrische apparaten
die toen nog zeer primitief waren
Hij bouwt o.a. met behulp van vrienden,
net zulke hartstochtelijke knutselaars als
hij, een electrische batterij, waarmee ze
een electrischen stroom door de Schuylkill-
rivier willen laten gaan. Het water zal als
leider fungeeren. Benjamin's huis is van
's morgens tot 's avonds vol nieuwsgierige
en hoofdschuddende menschen. En de
oudjes voorspellen den waaghals, die zoo
roekeloos met groote natuurkrachten speelt,
dat hij nog eens door zijn eigen stroom
verpletterd zal worden. Nu de proeven zijn
dan ook lang niet zonder gevaar en twee
maal krijgt Benjamin een zwaren schok,
waardoor hij een tijdlang ziek is.
Maar de weetgierige man geeft het niet
op! De beide natuurverschijnselen, die hem
het allermeest boeien, zijn de werking van
den bliksem en de oorzaak van den donder.
Reeds in 1737 schrijft hij hierover artike
len In zijn krant en in 1749 verschijnt van
hem een artikel over proeven met blik
semafleiders, die het electrische vuur ge-
ruischloos uit de wolken zullen trekken".
Want dat bliksem en electriciteit hetzelfde
waren, stond voor Franklin reeds lang
vast; nu kwam het er maar op aan, van
deze wetenschap gebruik te maken
In 1750 zendt hij zijn krantenknipsels
aan zijn Engelschen vriend Peter Collin-
son, die er onmiddellijk enthousiast over
is en ze aan de Londensche maatschappij
van wetenschappen voorlegt. Maar de ge
leerde en deftige heeren, die eigenlijk wat
minachtend neerzien op „zoo'n halfwilden
Yankee", moeten er niets van hebben.
Dan wordt Collinson ongeduldig en hfj
laat de artikelen van Franklin, waarin
proeven worden beschreven, als broch«
uitgeven. En dit geschrift wordt o.a, a
In het Fransch vertaald en veroorzaakt
Frankrijk direct een groote opwindin
Zelfs Lodewijk XV Interesseert zich vo
die leuke nieuwigheid en laat alle do
Franklin beschreven proeven op zijn c-igi
landgoederen door den natuurkundige D
llbard uitvoeren. En dus is hij eigenlijk i
eerste man ter wereld geweest die ra
behulp van een lange ijzeren stang b
wees, dat bliksem en electriciteit hetzell
zijn.
En een maand later volgt de proef vi
Franklin op het weiland te Philadelphl
Het is dus een heel gewichtige dag vo
die twee. De zon schijnt en het is drul
kend heet. Opeens begon het net za
als Benjamin verwacht had! hard I
waaien en een prachtige donderwolk rij:
hoog aan de lucht. Ze begint te knorre
en vuurstralen uit te schieten. En reel
omhoog stijgt de witte vlieger, precies o
die zwarte wolk toe.
Recht omhoog stijgt de witte vlieger
Er gebeurt niets, de donder knettert, d
regen begint te stroomen en doorwbekt
vlieger en snoer. En vader Benjamin pro
beert tevergeefs het zijden lint nog droof
te houden. Dichtbij is een afdakje, daal
kruipen ze onder, maar Franklin past ter
dege op, dat het snoer den rand van het
afdakje niet raakt, want dan kon er wel
eens een ongewenscht vuurwerk ontslaan
Er gebeurt nog altijd niets De wolk
staat nu precies boven hun hoofden en
even heerscht er een pijnlijke stilte. Dan
wijst Franklin zijn zoon op de losse draad
jes van het snoer, die stijf uitstaan. Hij
strijkt er met zijn hand vlak langs, zondei
ze echter aan te raken: de draadjes be
wegen zich heen en weer. Dan houdt hij
zijn vuist voorzichtig in de nabijheid van
den sleutelbos: een vuurstraal springt er
uit en springt over op zijn knokkels
De proef is dus prachtig gelukt. Benja
min Franklin heeft bewezen, dat electri
citeit uit de lucht kan worden afgeleid: hii
heeft het principe van den bliksemaflei
der ontdekt en hiermee de menschheid een
'■nschatbaren dienst bewezen! En als ze
Miuis komen, worden ze door moeder de
vrouw, die er niets van begrijpt, vreeselijl
beknord omdat ze zoo nat zijn!
Verdriet!
Er loopt een klein meisje op straat met
smaak in een boterham te happen en in
tusschen vreeselijk te huilen.
Een voorbijganger vraagt haai': „Wat
scheelt er toch aan, beste meid?" En zij!
,',Ik ik vind het zoo vr vreeselijl.
dat het heerlijke brood aldoor kleiner
wordt!"
Meer oprecht dan beleefd!
„Gedichten?" zegt de beroemde poëet
„O. die schud ik zoo uit mijn mouw!"
„Nu" antwoordt zijn vriend, „dan zou ik
In jouw geval mijn mouwen vlug dichtbin
den!"
