Prinses Juliana in den Raad Dan State-De Koningin bij Volkszangavond
LEiDSCH DAGBLAD
Tweede Bfai
79ste km gar.g
FEUILLETON
Het Groote Avontuur
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
66)
Of Reading nu niet genoeg had van de
edele vliegsport.
Volstrekt niet, nu meer dan ooit ver
langde hij opnieuw te beginnen. Laat nu
maar eerst zijn „De Havllland" aankomen.
Enkele weken later vertrok Reading op
Inspectietocht naar zijn nederzettingen.
Het was de laatste reis, die hij zou doen
per auto, want zijn vliegtuig zou met de
eerstkomende postboot te Wahenla aanko
men. Hij begaf zich nu naar Watsa, Nioka
en Ndele, waar vliegvelden werden aange
legd. Tenslotte ging hij enkele dagen uit
rusten op de hoeve van Avakoebl.
Avakoebi was het uitverkoren rustoord
van Reading. Iedereen wist dat in de Oos
telijke provincie. Daar zwierf hij uren en
uren rond en men was nooit zeker er hem
aan te treffen, want het gebeurde vaak,
dat hij op jacht bleef gedurende verschei
dene dagen. Het was van deze zoogenaamde
rmtpoozen, dat de Amerikaan gebruik
maakte om zich naar de geheime neder
zetting te begeven. Toch was hi) nooit erg
gerust tijdens deze afwezigheden. Het zou
vroeg of laat kunnen gebeuren, dat men
hem noodig had voor een officieele aan
gelegenheid en het feit, dat hij onvindbaar
bleef, zou dan wel eens aanleiding kunnen
geven tot achterdocht. Juist om die mo
gelijkheid uit te schakelen, had hij hoofd
zakelijk besloten zich een vliegtuig aan te
schaffen. Daarmee zou hij zich zoo dikwijls
hij het verlangde, naar de geheime neder
zetting kunnen begeven. Niemand zou ooit
argwaan koesteren naar aanleiding van
deze korte afwezigheid. Lebon had op
dracht gekregen een landingsterrein aan te
leggen. En nu ging Readmg een laatste
maal per boot naar het geheime kamp om
het voltooide veld te bezichtigen.
Toen hij te Wahenia terugkwam was
zijn De Havillandtoestel aangekomen. Een
week later stond het gereed voor het ver
trek op het vliegveld en vergezeld door
kapitein Ringels ondernam Reading zijn
eerste tochten. Bij de eerste landing voelde
de Amerikaan zich ietwat zenuwachtig,
maar toen die met welslagen was bekroond,
kwam zijn zelfvertrouwen heelemaal terug
en spoedig werd hij zoo vertrouwd met zijn
eigen toestel, dat hij het aandurfde alleen
naar Avakoebl te vliegen en van daar naar
de overige nederzettingen. Zoo kwam de
dag, dat hij 's morgens vroeg in het kamp
van Lebon landde. Zijn aankomst verwekte
daar een vreugde van belang.
's Avonds zat de Amerikaan in het huisje,
waar eens zijn vrouw had geleefd. Nu was
hij tevreden, nu kon hij hierheen komen
zco vaak hij het maar verlangde en dat te
kunnen doen was hem een zeer groote
voldoening. Hij hield van dit huisje, zooals
hij van alles hield, dat hem herinnerde aan
Ada Iljen. Hij had hartstochtelijk veel van
zijn vrouw gehouden. Hij kon zijn wil
plooien, want hij had een IJzersterk karak
ter. Alleen de herinnering aan Ada Iljen
kon hij niet afschudden. Het was een zie
kelijk verlangen, zich omringd te weten
met voorwerpen, die haar hadden toebe
hoord. En in dit kleine huisje sprak alles
zoozeer van haar. Hier dichtbij ook was zij
verdwenen. Hij voelde zich aangetrokken
naar de watervallen, waar zij verdronk. Hij
was overtuigd, dat zij om het leven was ge
komen. maar toch hinderde het hem. dat
men nooit een doorslaand bewijs had ge
vonden van haar dood, zooals het hem ook
hinderde, dat de journalist spoorloos was
verdwenen. Vroeger verlengden de toch
ten naar het gebied van de watervallen
telkens met verscheidene dagen zijn af
wezigheid van de bewoonde wereld. Thans
stapte hij in zijn De Havllland en een paar
minuten later zweefde hij al boven het be
trokken gebied. Naar gelang Reading beter
en beter het toestel leerde kennen, onder
nam hij grootere en grootere tochten boven
het geheimzinnige stroomgebied, waar Ada
lijen en Riefenberg waren verdwenen.
EEN VERRASSENDE ONTMOETING.
Toen Ada Iljen. Riefenberg en hun gevolg
na den tocht naar de rivier thuis kwamen,
bemerkten zij, dat de deur van Pikama-
llnga's kleine gevangenis open stond; de
wachter lag met een speer in het hart op
den grond. De inlandsche priester was ge
vlucht. Een oogenblik stonden de twee
blanken daar zonder te spreken, zoozeer
waren ze verrast door het onverwachte en
doortastende optreden van hun onder
danen.
Wat nu gedaan? fluisterde Ada Iljen.
Zij liep naar den doorboorden bewaker. De
man was dood als een pier. Zijn mond was
vertrokken tot een vreesaanjagenden grijns.
Dat is erg. mompelde eindelijk Riefen
berg. Wat hier gebeurd is. bewijst, dat ons
gezag aan het wankelen is.
Hij dacht na over de houding, welke hij
zou aannemen. Het verloop van de zaken
binnen de veilige omheining van zijn wo
ning afwachten, leek hem onvoorzichtig. De
negers immers zijn als kinderen: ieder
vergrijp moet dadelijk worden gestraft of
zij worden overmoedig. Wat hij zou doen,
wist hij zelf niet, maar hij wilde onmiddel
lijk handelend optreden.
Hij trommelde zijn mannen bij elkaar en
ïerdeelde ze in twee groepen.
Ik wil weten wat die heeren in het
schild voeren, zelde hij tot Ada. Ik neem
uw revolver. Ge behoudt het geweer en
blijft in de omheining met twintig man.
Ik denk er niet aan, antwoordde Ada
Ik volg u. Het is onzin onze krachten te
versnipperen.
Zooals Riefenberg thans was, had zij
hem nog nooit gezien. Hij duldde geen te
genspraak en greep haar bij den schouder.
Luister, kindje, hier bent u betrekke
lijk veilig. Ik loop even het dorp in. Ik wil
weten waar zich de stamhoofden bevinden.
Het is niet uitgesloten, dat ze mij op ver
giftigde pijlen onthalen. In den grond we
ten wij zoo weinig van deze kannibalen af.
Zijn toon was beslist. Tegenspreken
hielp niet. Hij had zich trouwens al omge
keerd en rende naar de opening, waar de
met lansen gewapende slaven stonden te
wachten.
En als ze u treffen, riep zij hem ach
terna.
Dan zullen ze u misschien sparen.
Ada Iljen wist daarop geen antwoord
meer. Ze wilde naar hem toeloopen, iets
innigs zeggen voor hij verdween. Zij aar
zelde even en toen was het te laat: Riefen
berg was al buiten, nadat hij twee negers
opdracht gegeven had bij de omheining te
waken.
Een paar oogenblikken later stond hij
met zijn mannen in het midden van het
dorp. Het was er nog steeds onheilspellend
stil en de hutten waren potdicht gesloten.
Hij trommelde tegen de gevlochten deur
tjes, maar niemand antwoordde. Toen
kwam hij bij de omheining van het over
leden stamhoofd. Op den grond neerge
hurkt zaten een paar vrouwen, maar zij
schenen niet te begrijpen wat de blanke
van haar verlangde. Onverrichterzake ren
den de mannen verder door het dorp en
zagen plotseling een kindje over den weg
loopen. Het was een knaapje, dat Riefen
berg kende en toen hij vroeg waar vader
naar toe was, wees het ventje den woudkant
uit. Zij gingen de aangeduide richting uit
en volgden het smalle pad, dat zich grillig
door het verraderlijke struikgewas slin
gerde. Voorzichtig vorderden zij, bedacht
op een overval. Na enkele minuten zagen
zij bij een bocht een volwassen inlander op
de vlucht gaan. Fweloe stormde vooruit,
haalde den kerel in op het oogenblik. dat
Jeze een zijspoor wilde inslaan en rolde er
mee op den grond. Riefenberg duwde den
overrompelden neger zijn revolver onder
den neus en dreigde hem neer te blikse
men, als hij niet dadelijk vertelde, waar
zijn rasgenooten zich schuil hielden. De
neger zat geknield voor den kafferkoning
te bibberen.
'Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
DE nEVIGE WIND. IN SAMENWERKING MET HET HOOGE VDOR-
JAARSPEIL VAN DE THEEMS - deed de kaden te Putney (Londen)
overstroomen. Verscheidene auto-bezitters, die hun wagens hier gepar.
keerd hadden, werdep verrast en konden niet meer wegrijden.
EEN ONWELKOME GAST. Te Breezand reed^een vrachtauto
door de pui van een café naar binnen. De bezoekers laten
zich evenwel niet storen en het caféleven gaat* zijn gewonen gang.
HET 350-JARIG BESTAAN VAN DEN RAAD VAN' STATE. -
De vergadering van gistermiddag werd door BA H, Prinses
Juliana bijgewoond. V.l.n.r zittend: J. J. Rambonnet, C. J.
Hasselman, Prinses Juliana, jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland,
v.l.n.r. staand: jhr. mr. dr. J. D. H. de Beaufort, mr. J. R.
Stcllenga, mr. dr. D. A. P. N. Kooien, mr. P. C. Boele van Hens
broek, mr. J. H. Seholten, mr. B. Kan, mr. J. Limburg, dr. A.
A. L. Rutgers, jhr. mr. L. v Bronkhorst Sandberg, generaal T.
F. J. Muller Massis, mr. Schokking en mr. P J. Aalberse.
DE KONINKLIJKE MARECHAUSSEE IN DEN BOSCH. - De DE N.V. SCHOENFABRIEK VOORHEEN D. CLAUDI TE KAATS-
feestelijke herdenking van het 120-jarig bestaan der Eerste HEUVEL is door brand verwoest. De schade bedraagt plm. 70.000
Divisie der Kon. Marechautsee te den Bosch. Défilé voor
de autoriteiten. gulden* Een beeld van de ruïne,
DE ROTS VAN GIBRALTAR. - Een Engelsch marine- BIJ DE FIRMA FREDER1K MULLER EN CIE. TE AMSTERDAM
vliegtuig vliegt over de rots van Gibraltar, de sterke werd gisteren een voorjaarsveiling gehouden van moderne en oude schil
l i r i... derijen, aquarellen en antiquiteiten. Jacques Wabbe Portret van een
Engelsche vesting, die den zeeweg naar Indie bewaakt. heer" onder den hamer.
H.M. DE KONINGIN woonde gisteren den Volkszangavond in de
groote zaal van den Dierentuin te 's-Gravenhage bij. Aan de rechterhand
van de Koningin zit mr. D. Fock, oud-Gouveraeur-Generaal van
Nederlandscb-Indië.,
