Een gelijk spel te Antwerpen (1—1)
Rondom den grooten strijd
Het verloop van den strijd
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 4 April 1938
Derde Blad No. 23934
Met eenig geluk zouden de Belgen
gewonnen hebben
79ste Jaargang
Voetbal in storm
en regen
Vijfduizend valsche kaarten in omloop gebracht
Geen fraai spel maar
een reeks van emoties
Wanordelijkheden en
gewonden.
Na de groote overwinning in Rot
terdam, waar het Nederlandsch elftal
vijf weken geleden met 72 van
België won, is het 11 gelijk spel, dat
de Oranjeploeg te Antwerpen behaalde
voor vele voetballiefhebbers een groote
teleurstelling. Toch is dit resultaat
voor insiders in geen enkel opzicht een
verrassing geweest. In Rotterdam
speelde een Nederlandsche ploeg, welke
ver boven haar gewonen vorm uitkwam
en het moest bijna onmogelijk
worden geacht, dat hetzelfde elftal in
België opnieuw een eclatant succes zou
boeken. Een belangrijke factor was
voorts, dat de Belgen in staat wa^en
een elftal op te stellen, dat sterker
was dan dat, hetwelk te Rotterdam
zoo'n zware nederlaag leed. Men had
nu weer de beschikking over den spil
Stijnen en daar juist de zwakke bezet
ting van de centerhalfplaats in het
Feijenoord-stadion een geweldige han
dicap was gebleken, kon vooraf wel
worden vastgesteld, dat het Belgische
elftal met Stijnen, die steeds uitstekend
heeft voldaan, in belangrijke mate
was versterkt.
In K NV.B.-kringen was men eveneens
van oordeel, dat men ditmaal een Belgisch
elftal zou ontmoeten, dat van vrijwel gelijke
kracht als de Nederlandsche ploeg moest
worden beschou-wd. De verwachting was
dan ook. dat een gelijk spel het meest
waarschijnlijk resultaat zou zijn. al achtte
men door de grootere productiviteit van de
Nederlandsche voorhoede een kleine over
winning eveneens een mogelijkheid. Pessi
misten voorspelden zelfs, dat de Belgen in
eigen huis wel eens revanche zouden
kunnen nemen, maar die groep was verre
in de minderheid.
De pessimisten kregen gelijk.
En toch hebben die pessimisten, het ge.
lijk spel ten spijt, eigenlijk gelijk gekregen.
Het heeft zeer weinig gescheeld of het
Nederlandsch elftal had een nederlaag ge
leden. Het geluk was niet met de Belgen,
die zich nu eenige zeker schijnende goals
zagen ontgaan door den paal en het goede,
maar zeer fortuinlijke keepen van Van
Male. Een kleine overwinning hadden de
Belgen, die over het algemeen ook een
tikje beter speelden dan dg onzen, wel
verdiend.
Men zal zich afvragen: Hoe was het
mogelijk, dat de Oranjeploeg. welke in
Rotterdam zoo prachtig partij gaf. nu met
een niet eens verdiend gelijk spel genoegen
moest nemen? Verschillende factoren ko
men hierbij in het geding. Wij memoreer
den reeds, dat het Nederlandsch elftal vijf
weken geleden eigenlijk boven zijn krach
ten speelde, terwijl de Belgen toen ver
beneden hun normale prestatie bleven.
Maar daarnaast waren er verschillehde
andere factoren, welke onze spelers in on-
gunstigen zin beïnvloedden.
Men kent het streven naar concentratie
van den heer Lotsy. met welke methode hij
een nieuwe periode voor het Nederlandsche
voetbal Inluidde. Concentratie Is noodig
voor den wedstrijd, maar in nog meerdere
mate tijdens den strijd zelve De heer
Lotsy heeft er steeds op gewezen, dat goed
en succesvol spel alleen mogelijk is. wan
neer elke speler zich gedurende de volle
anderhalf uur met zijn geheele wezen op
het gebeuren binnen de witte lijnen con
centreert. Hij moet voor de volle honderd
procent bü het spel zijn. ook al is de bal
niet in ziin nabijheid Concentratie was
echter in het stadion van Deurne te
eenen male onmogelijk.
De spelers werden in het begin van
den wedstrijd direct van hun stuk ge
bracht door de wanordelijkheden bij
de ingangen. Ook nu had men blijk
baar te veel kaarten verkocht, waar
door een deel van de toeschouwers geen
plaats kon krijgen. Ongeveer vijf mi
nuten na het begin slaagde men er in
de politieafzetting te verbreken, waar
door verschillende personen in het ge
drang gewond werden. Verplegers en
verpleegsters behandelden gewonden,
tientallen menschen klommen over de
omrastering en bij al dat spektakel
werden de spelers geheel van hun stuk
gebracht. De onzen schenen daarvan
meer hinder te hebben dan de Belgen,
die bovendien gesteund werden door de
weinig sportieve houding van het Bel
gische publiek, dat met voortdurend
geloei de Oranjemannen van streek
trachtte te brengen. Wanneer een
Hollandsche speler tegen de spelregels
zondigde, ging er onmiddellijk een
steeds herhaald .,Oei" geroep op. dat
ook zeer dikwijls werd aangeheven,
zonder dat er eenige reden voor kon
bestaan Zoo zagen wij eens Calden-
hove. die geen andere keuze meer had.
wilde hij geen uiterst gevaarlijke si
tuatie veroorzaken, den bal out trap
pen. Onmiddellijk werd hij uitgejouwd
door het publiek De houding der Ne
derlandsche toeschouwers stak daarbij
zeer gunstig af.
Het ongunstige weer.
Een derde en zeer belangrijke factor was
het weer. dat buitengewoon ongunstig
was. Een stormwind, welke bovendien nog
voortdurend draaide, stond schuin over het
terrein. Bovendien ontlastten zich regen
en hagelbuien boven het stadion, waar het
voor spelers en toeschouwers uitermate
onaangenaam was. Deze ongunstige weers
omstandigheden drukten ook een domper
op het spel. Het geheel was dan ook een
wedstrijd van een weinig aantrekkelijk
karakter, waarbij uit den aard der zaak
technisch goed spel maar weinig te zien
werd gegeven.
Maar er was nog een extra reden voor
de duizenden Nederlandsche toeschouwers
om min of meer teleurgesteld te zijn over
het spel van het Oranje-elftal. Vóór den
grooten wedstrijd, hadden n.l. de jeugd-
ploegen van België en Nederland tegen el
kaar gespeeld, waarbij de jonge Holland-
sche ploeg een in vele opzichten uitermate
fraai spel ten beste gaf.
Beide jeugdploegen telden veelbelovende
spelers van 17 tot en met 20 jaar. De Ne
derlanders bleken daarbij over een elftal
te beschikken, dat zeer rijke beloften in
houdt voor de toekomst Men zou eigenlijk
meer over het jeugdelftal moeten schrijven
dan over de eigenlijke Oranjeploeg. Het
Nederlandsch jeugdteam bleek n.l, over een
voorhoede te beschikken welke zoo schit
terend samenspeelde, dat men zich steeds
weer verwonderd afvroeg hoe spelers, die
zelden of nooit met elkaar samenspelen,
zulk een gaaf combinatiespel ten beste
konden geven. Nu dient men niet uit het
oog te verliezen, dat de Belgische jeugd-
ploeg vrijwel niets presteerde De tegen
stand was daardoor voor de onzen gering,
maar desondanks blijft het iets bijzonders,
dat het Hollandsche jeugdelftal zoo prach
tig combineerde. Ook de weersomstandig
heden waren tijdens den jeugdwedstrijd
nog wat minder ongunstig. Men kan echter
desondanks constateeren. dat het spel van
de voorhoed* van de Nederlandsche jeugd-
ploeg technisch beter was dan dat van de
aanvalslinie der eigenlijke Oranjeploeg.
De wiize. waarop b v. vrije ballen werden
geplaatst, was bij het jeugdelftal veel meer
verzorgd. Men hield ook meer rekening met
den wind. doordat er veel lager werd ge
speeld dan in den landen wedstrijd zelf
Na het vaak grandiose samenspel, dat
vooral de voorhoede van het jeugdelftal
presteerde moest het veel minder gave spel
van de eigenlijke Oranjeploeg voor velen
wel een groote teleurstelling zijn.
Zijn wijzigingen gewenscht?
Nu de wereldkampioenschappen voor de
deur staan, is de vraag actueel:
Moeten er nog wijzigingen worden ge
bracht in het Nederlandsche elftal?"
Het ls een feit. dat de ploeg, welke dit
Jaar In Rotterdam nog eens de oude glorie
deed herleven, binnen niet al te langen tijd
gewijzigd dient te worden. Gisteren is wel
duidelijk gebleken, dat Vente niet de aan
gewezen midvoor van het nationale elftal
is. Nu we over Bakhuys niet meer de be-*
schikking hebben, moet een centervoor
worden gezocht, die behalve een vaardig
schutter tevens een goed spelverdeeler is.
De jeugdige K.F.C.'er de Boer, die reeds
'egen Luxemburg heeft meegespeeld in het
Nederlandsch elftal, speelde gisteren in de
jeugdploeg een in menig opzicht virtuose
partij. Hij beschikt over een prachtig schot,
terwijl hij het spel uiterst handig opent.
Over die eigenschappen bleek Vente niet
te beschikken, die in dezen wedstrijd, on
danks zijn harde werken, maar weinig
presteerde. Zijn opstelling als midvoor is
trouwens ook maar als een tijdelijke op
lossing beschouwd. De Boer heeft echter
tegen, dat hij veel te licht gebouwd is en
daar er ongetwijfeld straks in Frankrijk
hard gestreden zal moeten worden, is De
Boer, hoewel hij een veel betere voetballer
is dan Vente, evenmin de ideale aanvals
leider.
De voorhoede van de Oranjeploeg, welke
in Rotterdam zoo onverwacht schotvaardig
was, speelde nu een matige partij. Ook nu
was Smit weer de beste man, maar de
Haarlemmer kreeg tegen de hard werken
de en lang niet zachtzinnige Belgische
verdediging weinig schietkansen. De beste
kansen heeft eigenlijk Mijnders nog gehad,
die ons niet is meegevallen. Wij hadden
beter spel van den snellen Dordtenaar
verwacht. Zeer matig was ook Van Spaen-
rionck, die o.i. alle kans heeft niet in het
Nederlandsch elftal herkozen te worden.
In het jeugdelftal was n.l. een binnenspe-
De politie te Antwerpen heeft ontdekt, dat
gisteren tydens den voorverkoop van plaats-
kaarten voor den voetbalwedstrijd België—
Nederland, welke ook thans zooals telkenmale
op de Keizerlei en elders werd gedreven door
opkoopers, valsche kaarten van tien en veertien
francs in omloop waren gebracht. Onmiddellijk
greep de politie in en stelde zich in verbinding
met den organisator van den wedstrijd. Bijge
staan door Rijkspolitie werden politieposten ge
plaatst bij de beide tribunes, waarvoor de val
sche kaarten waren verkocht. Al spoedig had
den de politiemannen de zakken vol valsche
kaarten en vele bezoekers, die misschien voor
hoogen prijs een kaart hadden gekocht, moesten
terugkeeren. Verschillenden van hen gingen
eens rondzien of zij misschien de opkoopers
konden vinden en spoedig kreeg de politie be
richt. dat op talrijke plaatsen nog opkoopers
hun handel dreven. De politie arresteerde hier
op vijf personen, die valsche kaarten bleken te
verkoopen. De kaarten en het geld. dat de op
koopers voor hun valsche kaarten hadden ont
vangen, werd in beslag genomen. Op het poli
tiebureau werden zij aan een streng verhoor
onderworpen en bekenden zij, dat het hoofd
kwartier wos gevestigd op de Keizerlei. De poli
tie deed hier onmiddellijk een inval en veertig
personen werden naar het politiebureau geleid.
Hier bleek, dat velen van hen zelf misleid waren
en dachten echte kaarten te verkoopen. zoodat
37 weer op vrije voeten werden gesteld.
In totaal werden acht personen vastgehouden.
Belgen en Nederlanders Uit het onderzoek is
verder gebleken, dat de hoofdschuldigen zich
vermoedelijk op Nederlandsch gebied bevinden
en het onderzoek wordt verder in samenwerking
met de Nederlandsche Justitie voortgezet.
Naar schatting zijn vijfduizend valsche kaar
ten in omloop gebracht.
Het Wilhelmus.
Het ls de gewoonte in een interland-wedstrijd,
dat zoodra een elftal binnentreedt en zich op
stelt voor de eerc-tribune. het aanwezige mu
ziekcorps het volkslied speelt. Gisteren maakte
het Nederlandsch elftal zfjn entréé. terwijl aan
weerszijden van de tribune een muziekcorps
had plaats genomen. Aan den eenen kant de
Kon. Harmonie ..De Vrije Antwerpenaren", een
corps met een fantastische uniform en aan de
andere zijde het groote. maar wat minder op
vallend uitgedoste harmonie-corps van de
Tweka-fabrieken. Van Heel en zijn mannen
kwamen binnen en maakten front voor de eere
tribune. waarop de grijze min.-pres. van België
Janson. o.m. plaats had genomen. Ongeveer
een minuut stonden de Nederlandsche spelers
daar. Maai geen muziek liet zich hooren. Blijk
baar dacht de dirigent van het eene corps, dat
de andere het Wilhelmus zou Inzetten. Een
koude wind striemde de ruggen der spelers, die
hun stramme houding lieten varen en zich
tegen de koude wat gingen vertreden. Toen de
muziek bleef zwijgen, werd het aan de Neder
landsche toeschouwers duidelijk, dat het zoo
niet ging. En weldra klonk uit duizenden kelen
plechtig het Wilhelmus. De spelers gingen op
nieuw in de houding staan, het publiek verhief
zich van zijn zetels
Daarna kwam het Belgisch-elftal in het veld.
Onmiddellijk zetten „De Vrije Antwerpenaren"
de Brabanconne in. die bijna door niemand
werd meegezongen. Glimlachend stond minister
Janson op de eere-tribune. Wat zal er op dat
moment in hem om zijn gegaan? Het hoofd der
Belgische regeering zal zeker tot de conclusie
zijn gekomen, dat de Nederlanders gisteren in
Antwerpen op treffende, waardige wijze van
hun eenheid hebben blijk gegeven!
Nederland op de eerste plaats.
Nederland heeft het voortournooi gewonnen.
Door beter doelgemiddelde eindigt ons land op
de eerste pïaats vóór België met Luxemburg als
derde. Na de 72 overwinning te Rotterdam
waren wij van meening, dat met dit elftal
Nederland op 15 Juni niet geheel kansloos tegen
Tsjechoslowakije zou zijn.
Ons oordeel moeten wij, na wat het Neder
landsch elftal ons gistermiddag heeft voorgezet,
wijzigen. Men zal goed doen. en nu drukken wij
ons zeer voorzichtig uit. niet al te hooge ver
wachtingen te koesteren omtrent de ontmoeting
tegen de Tsjechen, in het eindtournooi om het
wereldkampioenschap.
Ier, die in tegenstelling met De Boer een
flinke body heeft en die wel tegen forsch
spel kan. Wij bedoelen Van Veen van het
Almelosche Heracles, die ook gisteren een
prima partij speelde. Met den jeugdigen
V.U.C.'er De Harder vormde hij een haast
ideale linkervleugel. Het fraaie spel van
Van Veen kon wel eens aanleiding zijn voor
de Keuzecommissie hern in de plaats van
Van Spaendonck op te stellen, want dc Al-
mcloër voelt zich evengoed thuis op de
rechtsbinnen- als op de linksbinnenplaats.
Na Smit was Wels de beste man in de
voorhoede. De kleine Gorcumer speelde zijn
gewone, goed verzorgde spel.
De middenlinie.
Onze middenlinie speelde, globaal geno
men, niet slecht, maar toch schonk het
spel onzer halfs wat minder voldoening
dan anders. Dat was voornamelijk een ge
volg van het zeer goede spel der Belgische
middenlinie, welke zeker een klasse beter
was dan in Rotterdam. De Belgen waren
over 't algemeen wat agressiever dan onze
iialfs en zoo bemachtigden zij nogal dik
wijls den bal. De beste uit onze midden-
linie was Paauwe. de minste. aanvoer
der Van Heel. Het schijnt, dat Van Heel
niet meer geheel de oude is. al heeft zijn
spel nog steeds voortreffelijke kwaliteiten.
Iii de tweede helft zakte hij echter beden
kelijk af. Wij kregen den indruk, dat hij
was uitgespeeld, want hij kon het tempo
niet meer houden. Paauwe heeft van begin
tot eind een technisch hoogstaande partij
gespeeld. In tegenstelling met Van Heel
kwam Anderiessen, die voor de rust maar
matig was. er in de tweede helft steeds be
ter lü. Hij heeft wellicht door zijn enthou
siaste spel, dat de anderen inspireerde, ons
elftal voor een nederlaag behoed. Anderies
sen kan nog steeds in onze ploeg niet ge
mist worden.
De geruchten, dat Caldenhove den laat-
sten tijd minder goed op dreef is. werdej*
in dezen wedstrijd bewaarheid. Caldenhove
speelde ook nu een goede partij, maar zijn
spel was toch belangrijk minder dan in de
vorige wedstrijden. Daarentegen was We
ber veel beter, zoodat onze verdediging
vrijwel even sterk was als die te Rotter
dam. Weber heeft zich door dezen wed
strijd weer definitief een plaats in de
Oranjeploeg veroverd.
Doelman Van Male kan hoewel de
eenige goal der Belgen feitelijk door een
fout van hem is ontstaan op een prach-
figen wedstrijd terugzien. Hij heeft eenige
onhoudbaar schijnende ballen gestopt en
daardoor het Nederlandsche elftal voor een
nederlaag behoed. De goal der Belgen was
schter zijn schuld, doordat hij de situatie
verkeerd beoordeelde en ten onrechte ajn
Joel verliet.
Braine de ster van het veld
De Belgische ploeg vormde een gaaf
geheel. De groote kracht van de Roode
Duivels was weer Braine. die de beste
speler van het veld was. Hij zorgde er
steeds weer voor. dat nieuwe aanvallen
konden worden opgebouwd. Bovendien
schoot hij herhaalde malen hard en
zuiver en alleen aan Van Male is het
te danken, dat hierbij de bal niet in het
Nederlandsche doel belandde. De fout
van de Belgische voorhoede was ook nu
weer, dat met uitzondering van Braine
het schieten zwak was. Indien er beter
was geschoten, zou gisteren in Antwer-
Eivol was gisteren het Antwerpsche sta
dion. toen even voor het aanvangsuur, eerst
het Nederlandsche elftal en even later de
Belgische ploeg het veld betraden. De
volksliederen weerklonken het Neder
landsche zonder muziek, maar met zang.
het Belgische met muziek, maar zonder
zang de legerschare van fotografen na
men hun traditioneele plaatjes en de
scheidsrechter riep de beide aanvoerders
op het middenterrein bijeen voor den toss.
Van Heel bleek goed te hebben geraden en
gaf er de voorkeur aan, eerst met den
stoimwind in den rug te spelen. Van den
beginne af aan was het dus duidelijk, dat
de Nederlanders zich voor de rust een
voorsprong zouden moeten veroveren, om
dat het na de pauze uitermate zwaar ver
dedigen zou zijn.
Isenborghs bracht voor België den bal
aan het rollen, maar de eerste Belgische
poclng om den in een kanariegele trui ge
stoken van Male te benaderen, liep dood
op ons backstel. dat onmiddellijk den bal
naar de voorhoede verplaatste, waar van
Nederlandsche zijde het eerste schot kwam:
Van Spaendonck kreeg den bal goed voor
zijn voet ,en lost een lagen schuiver
waarmede Badjou echter geen moeite had.
Het spel was zenuwachtig aan beide
zijden. Men hield te weinig rekening
met den wind, trapte de ballen vaak te
hoog, klaarblijkelijk kostte het moeite
om de periode van nerveus elkanders
krachten verkennen snel te overwin
nen. Nog sterker geprikkeld, dan zij
toch al waren werden de zenuwen der
spelers, doordat een schare van circa
duizend toeschouwers de afzetting for
ceerde en de politie vergeefs probeerde,
het publiek buiten de omheining van
het speelveld te houden. Politie te
paard galoppeerde het veld op, men
schen werden onder den voet geloopen
en hardhandig door de politie terugge
dreven, er bleven mensehen liggen, be
zwijmd of gewond, verplegers en ver
pleegsters snelden toeer heerschte
koit, na den aanvang achter het Bel
gische doel, waar deze incidenten zich
afspeelden, zulk een consternatie, dat
zelfs de aandacht van den toeschouwer
volkomen werd afgeleid. Dit kwam aan
het spelpeil begrijpelijkerwijs allesbe
halve ten goede.
Toen de rust eenigermate was terugge
keerd, ontwikkelde zich een niet fraai,
maar snel op en neergaand spel, dat zeer
rijk was aan sensationeele momenten en
de Nederlanders iets in de meerderheid
bracht. Toen bijv. de Belgen een razend
snellen aanval ondernamen, wist Weber,
wiens resoluut ingrijpen ln dezen geheelen
wedstrijd sterk de aandacht trok, het leder
alleen in zijn macht te houden door den
bal tusschen zijn knieën te klemmen. De
scheidsrechter bestrafte dit met een vrijen
schop, enkele meters buiten het strafschop
gebied Braine schoot hieruit den bal on
gelooflijk hard ln een kluwen van spelers.
Er ontstond een gevaarlijke scrimmage,
maar ten slotte werd de bal weggewerkt.
Een even emotioneel oogenblik was het,
toen vlak na elkaar Vente aan den éénen
en Voorhoof aan den anderen kant rake
lings naast schoten.
Van geluk mochten de Belgen echter
spreken, toen Mijnders vanaf de zijlijn vol
komen onverwacht een scherp schot in
zond, zóó hard, dat het Badjou bijna had
vei rast. Slechts met moeite wist de Belgi
sche doelman erger te voorkomen. Nadat
Nederland enkele corners had genomen,
herhaalde zich dit. Nu was het Smit, die
na een ingooi den bal kreeg en een schot
inzond, waaruit de bal vlak voor het doel
opstuitte en op het nippertje nog door
Badjou corner kon worden gestompt.
Oogenblikkelijk hierna stormden de Bel
gen op het doel af van van Male, maar het
schot van Buyle uit een pass van Braine
ging naast. Caldenhove moest redding
brengen toen Buyle op zijn beurt den bal
fraai aan Braine doorgaf, maar wederom
belaagden de Nederlanders het Belgische
doel hierna en Vente had weinig geluk,
toen een fraaie hakbal uit een corner van
Wels rakelings langs het doel van Badjou
ging. Weinig beter verging het Mijnders,
die na een voorzet van Wels een goede
scoringskans kreeg, toen de uitloopende
Badjou het doel had verlaten. Mijnders
miste, maar met een beetje fortuin had dit
een doelpunt kunnen zijn.
De Belgen trokken weer op van Male af,
die slechts vallende, maar niettemin rustig,
een door Isenborghs ingekopten voorzet
van van de Wouwer uit zijn doel kon hou
den. Nauwelijks een seconde later moest
Badjou ver uitloopend een bal voor de
voeten van Mijnders wegtrappen. Vente
kreeg uit een voorzet van Wels een kans
om te doelpunten, maar ook zijn schot
faalde. Weer lieten de Belgen een staaltje
van hun kunnen zien. Braine kreeg den
hal van Buyle hij schoot, de bal sprong
terug van het lichaam van een Oranjeman
en van 5 meter afstand zond Braine nu
een kogel naar den uitersten hoek van het
doel. Languit vallende redde echter van
Male op onverbeterlijke wijze.
Enkele gevaarlijke Oranjeaanvallen volg
den. Vallend moest nu Badjou een schot
van van Spaendonck verwerken en even
later een hoog schot van Wels corner
stompen. Gedurende een zevental minuten
kwamen de Oranjehemden nu sterk in de
meerderheid, voortdurend zweefde de bal
voor het Belgische doel en in deze periode
werd ook het Nederlandsche doelpunt ge
boren.
Na 37 min. 0—I.
Na wat heen en weer getrap op flen
rechtervleugel belandde de bal bij
Vente. Deze gaf een zacht kopballetje
door naar van Spaendonck, die vrij
voor doel stond en zuiver in den bene
denhoek plaatste, onhoudbaar voor
Badjou (01).
Verwoed vielen de Belgen aan. Zij wis
ten de Hollanders op eigen helft terug te
dringen en op wonderbare wijze ontsnapte
ons doel dan aan doorboring. Van de Wou
wer gaf voor. Buyle kopte in, van Male
stond verkeerd opgesteld, viel wel uit naar
den bal, maar werd gepasseerd en via den
paal stuitte de bal niet in, maar uit ons
doel, waar van Male hem dan bemachtigt.
Dat de Belgen hier niet gelijk maakten,
was meer geluk dan wijsheid.
En opnieuw dreigden de Belgen nog voor
de rust gelijk te maken. Van de Wouwer
gaf voor, van Male stompte den moeilijker,
bal weg. Braine bemachtigde het leder en
schoot zóó hard in, dat de nu uitstekend
opgestelde van Male den bal wel stoppen,
maar niet in zijn macht krijgen kon, zoo
dat Braine opnieuw van zeer geringen af
stand inkogelen kon. Weer stopte van
Male maar de Belgen hadden hier geen
»n de onzen een buitengewoon groote dosis
geluk, anders zou het één-één zijn geweest.
Even later was het rusten.
Met zorg in hun hart zagen de tiendui
zenden Nederlanders, die de reis naar Ant
werpen gemaakt hadden om de onzen te
zien winnen, de tweede helft beginnen. Nu
kregen de Belgen den wind in den rug en
loen later hevige hagelbuien neervielen,
speelden de Oranjehemden onder wel bui
tengewoon moeilijke omstandigheden. Bad
jou heeft na de rust niet zoo heel veel
meer te doen gehad. Van Male echter des
te meer.Reeds onmiddellijk na de her
vatting moest onze doelman enkele malen
resoluut ingrijpen om erger te voorkomen.
Wel deed Nederland in deze periode goede
tegenaanvallen, waarbij enkele corners
weiden geforceerd, maar de Belgen waren
met den vrind mee gevaarlijker dan voor
de rust. Prachtig combineerend trokken zij
telkens op het doel af, waarbij de mees
terlijke spelverdeeling van Braine telkens
en telkens opviel. Hun schoten waren las
tig, hun spel was wat sneller dan dat van
de tegen den wind en den hagel intomende*
Oranjehemden en slechts aan het onge
ëvenaarde werk van van Male was het te
danken, dat de Belgen niet gelijk maak
ten toen Voorhoof een voorzet van van de
Wouwer verraderlijk inkopte. Ieder voelde
evenwel, dat er een Belgisch doelpunt in
de lucht zat en dit doelpunt kwam dan
ook, nadat er ongeveer 20 minuten in de
tweede helft gespeeld waren.
Gelijk (1—I)
De Winter plaatste den bal hoog voor
het Nederlandsche doel, Caldenhove en
Isenborghs snelden tegelijkertijd toe en
terwijl iedereen zich gespannen af
vroeg, wie zich van het leer meester
zou maken, verliet van Male geheel on-
noodig zijn goal. Isenborghs was eerder
dan Caldenhove bij den bal en het was
voor hem nu niet moeilijk om met een
kopballetje over van Male heen den
bal in het doel te zetten. (11). Jam
mer, dat van Male. die den geheelen
wedstrijd zoo fraai zijn doel had ver
dedigd, hier niet vrij uitging
Weer moest van Male even later han
delend optreden, toen Braine een kogel in
zond. Weber onderscheidde zich enkele
malen door zeer fraai Belgische aanvallen
ie onderbreken. En vruchteloos probeerde
intusschen de Nederlandsche voorhoede
door snelle uitvallen Badjou te bedreigen.
Pas na gerulmen tijd werkten de Oranje
hemden zich weer los uit de Belgische over-
heersching. Doortastender werden de aan
vallen opgezet, sluwer werden zij doorge
voerd en enkele malen moesten de Belgi
sche backs alle zeilen bijzetten om de Ne
derlandsche stormloopen te onderbreken.
Petit deed dit enkele keeren niet geheel
fair, maar de scheidsrechter strafte dit
niet af. Badjou moest weer herhaaldelijk
ingrijpen, maar het wilde nu eenmaal niet
lukken Alleen Wels en Smit waren een
"oortdurend gevaar, de anderen konden
hun glorieuze spel uit vroeger dagen niet
ontplooien.
Op en neer ging de strijd. Van Male
hield stand, al miste onze achterhoede een
paar maal bedenkelijk, toen de felle wind
den bal van richting veranderde. Zelfs van
Male sloeg eens finaal naast een bijna
loodrecht neerkomenden balTegen het
einde kwam Nederland nog even opzetten.
Een reeks korte, felle aanvallen volgde.
Maar tot doelpunten kwam het niet meer
en toen de scheidsrechter het eindsignaal
gaf, was de stand nog steeds gelijk.
Over het geheel genomen hadden de
Belgen vooral in de tweede helft wel den
toon aangegeven en voor alle Nederlan
ders zal het een verademing zijn geweest,
dat het bij 11 gebleven ls en dat men
ten minste niet met een nederlaag naar
huis behoefde te gaanl
