Het betrekken der nieuwe garnizoenen - Mengelberg üan tournée terug
V-
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Biad
79sfe Jaargang
FEUILLETON
Het Groote Avontuur
HET 2do BATALJON VAN HET REGIMENT JAGERS -
in zijn nieuwe garnizoen, Tilburg, aangekomen. De comm.
van het veldleger, luit.-gen. baron van Voorst tot Voorst
inspecteert, met den burgem. van Tilburg, de troepen.
DE SULTAN VAN MUSCAT, DE ONLANGS IN DEN HAAGSCIIEN DIERENTUIN G EARRI-
die Maandag in Londen arriveerde, legde gisteren een VEERDE JONGE HEERTJES zijn een groote attractie voor de
krans bij de Cenotaaph in Whitehall. jeued. Ze vechten om de raelkflesch te mogen geven.
HOE GRAVE ZIJN GARNIZOEN ONTVING.
Spandoeken en vlaggetjes boven de straten, waarlangs het lie bataljon van het 15e regiment Infanterie zijn intrede deed in
de nieuwe standplaats.
DE BEKENDE AUTEUR A. Ji. DE GRIEKSCHF, ONAFHANKELIJKHEID
DE JONG vierde gisteren zijn HERDACHT. Kroonprins Paul en prin-
öOsten geboortedag. De jarige in ses Friedericke verlaten de Metropolis
zijn woning in den Haag. Kathedraal, naden herdenkingsdienst.
TE WOGMEER WORDT 50 II.A. RIETBOSCH ONTGONNEN. Daar de rietcul
tuur tegenwoordig niet meer loonend is, helpt de Nederl. Heide-Haatschappij
deze gronden voor een andere bestemming gereed maken. Een speciale ploeg
door. twee motortractors getrokken, werkt den grond om.
PROF. DR. WILLEM MENGELBERG
is na zijn succesvolle tournée door Europa gisteravond op Schiphol in
ons land teruggekeerd.
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
50)
De man met het bleeke gezicht, de on
versaagde maandooder eischte, en Ada
Iljen bracht die eischen dadelijk over in
een voor de aanwezigen verstaanbare taal:
verbanning uit den stam van den toove-
naar Pikamalinga en Riefenberg's kroning
tot koning, dit op speciaal verzoek van Ada
Iljen. Ten overstaan van de bevolking gin
gen al de stamhoofden en priesters op
dit voorstel in. Riefenberg waarschuwde
met klem dat hl) in de toekomst bij de
minste opstandigheid de maan voor goed
uit de lucht zou halen en de kraters zou
doen overkoken.
Nu is het goed te merken, dat de
schaduw wijkt, fluisterde Ada Iljen.
Riefenberg nam het geweer en mikte met
veel omslachtigheid naar de maan. Een
schot weerklonk. nog een.... en nog
een. En zie, toen begon de maan te groeien
en niet lang daarna stond zij weer vol en
heerlijk te glanzen boven de wonderbare
wereld van het kraterland.
HET STANDPUNT VAN ADA ILJEN.
Het werd een vreemde nacht in het rumoe
rige kraterland. Toen de maan opnieuw
normaal was geworden, maakte zich een
onbeschrijfelijke geestdrift van de inlan
ders meester.
Zij lachten en klapten In de handen als
kinderen. De slaven brachten rondbuikige
holle vruchten gevuld met maïsbier, de
tam-tams begonnen te bonzen en de nach
telijke danspartij nam een aanvang.
Ada Iljen en Riefenberg hadden zich te
ruggetrokken naar de grot, waar zij den
nacht zouden doorbrengen. Het was kil
en vochtig, maar Fweloe had gezorgd voor
een groot houtvuur. Toen zij alleen waren,
gierde Riefenberg het uit.
fNee, riep hij, hebt U ooit zoo'n stel
ezels bij elkaar gezien?
Gelukkig voor ons, meende Ada Iljen.
Het lot is ons buitengewoon gunstig ge
weest. Alleen voor my is het een zware slag.
Voor u? vroeg Riefenberg verbaasd.
Ja, ik heb er toch mijn konlnglnne-
kroon bij verloren.
Zij zaten naast elkaar by het vuur. Rie
fenberg greep haar handen en keek haar
in de oogen. Daarin ontdekte hy een
glimpje guitigheid.
Is het niet zoo, drong zij aan, u hebt
mij toch op de meest onhoffeiyke wyze
van den troon gestooten.
Hu boog zich naar haar, terwyl hy haar
handen omklemd hield.
Ada, fluisterde hy, voor mi] bent u
meer geworden dan een negerkoningin. Ik
heb u leeren kennen als een heerlyke,
sterke vrouw.
Het was ongeveer alles wat Riefenberg
zei. Nog andere woorden gonsden door zyn
hoofd, maar zy wilden hem niet over de
lippen. Ik ken u al zoolang, wou hij zeggen,
sedert lk het kleine huisje ln het kamp
van Lebon heb betrokken, bent U in myn
leven gekomen. Ik weet niet of ik u lief
heb, maar ik vind het zoo heeriyk u dicht
by my te weten. Maar die onuitgesproken
woorden lagen in den innlgen blik, die op
haar was gevestigd en trilden door de vin
gertoppen, die haar handen omklemd
hielden.
Dat zag en voelde Ada Iljen. Ze schrok er
van en wilde zich terugtrekken. Ze lachte
spottend
Ligt het soms ln uw bedoeling ook mij
te onderwerpen, maanmoordenaar?
Ik heb geen enkele bedoeling, ant
woordde hij eenvoudig. Ik geloof alleen, dat
ik van u houd.
Die woorden maakten op Ada Iljen een
onverwachten indruk. Het was alsof
Iemand haar een klap in het gelaat gaf.
Ze wou de handen terugtrekken.
Laat me los, drong ze aan.
En toen Riefenberg niet vlug genoeg
deed, wat ze vroeg, sprong ze heftig over
eind. zoodat hy wel moest loslaten.
Meer woorden werden over het geval niet
gewisseld. Eenigszins beschaamd bleef Rie
fenberg zitten waar hy zat. Ada Iljen stond
met den rug naar hem gekeerd bij de ope
ning van de grot en staarde naar buiten.
Toen ze elndelyk opnieuw binnenkwam,
deed ze alsof er niets was gebeurd.
Morgenvroeg gaan we terug naar de
vallei. Ik zal blij zijn dat ongezellige oord
te kunnen verlaten, zei ze.
En hoe moet het dan verder? vroeg
Riefenberg.
Zooals zyn hoogheid het verkiest. We
zullen den toestand ernstig moeten bespre
ken, maar in afwachting stel ik voor. dat
we een paar uren zullen rusten, vooral gy.
die pas een aanval van malaria achter den
rug hebt, zult na al deze vermoeienissen en
ontberingen een beetje slaap goed kunnen
gebruiken.
Het was hem alsof er eenige spot in die
laatste woorden lag en Riefenberg voelde
het bloed naar zijn hoofd stygen.
O, dacht hy, ik heb me vergist, als zij
het zoo bedoelt, ook goed.
Hy sprong gezwind overeind.
Vooruit danen morgen begint myn
regeering. .Waar zijn hier de slaapvertrek
ken?
Met een spottend glimlachje wees Ada
twee bamboematjes aan, die aan weers
kanten van het vuur lagen.
Myn slaapzaal ls hier, zei ze. en de
uwe daar.
Goeden nacht, mompelde de journalist
en wipte naar buiten.
Hij hoorde nog hoe zy hem riep, maar
rende voort tusschen de rotsen door. Hij
stiet met den voet tegen een steen en
vloekte
Wachten zal ze. Ik zal haar wel klein
krijgen.
Hy liep de eene gang in en de andere
uit. Wat deed hy hier nu eigenlijk? Het
was waarachtig koud geworden. Daar lag
de open vlakte. Nog steeds weerklonk het
eentonige maar hartstochtelijke tamtam-
geroffel en kronkelden zich de lichamen
der dansers. Van achter een rots keek hij
toe. Hy was bang, dat de negers hem zou
den zien. Zy zouden het misschien gek vin
den hun mirakelkoning zoo eenzaam in den
nacht te zien rondzwerven.
In een van die kille holen den nacht
doorbrengen ging toch ook niet. Nu voelde
hy waarachtig hoe ongezellig koud het
was geworden. Er bleef geen andere uitweg
dan terug naar Ada Iljen te gaan. En dat
deed hy. Fweloe zat gehurkt het vuur op te
poken en verdween dan. Ada Ejen lag
onder een zwaar wollen deken te slapen.
Zijn bamboematje wachtte hem aan den
anderen kant van het vuur. Hy liep voorby
Ada. voorzichtig om haar niet te wekken.
Hij bleef staan naast haar. Haar gelaat was
naar hem gekeerd. Met gulzige oogen be
keek hy haar. Het was de eerste keer in
zyn leven, dat hy de gelegenheid had haar
gezicht zoo ongestoord te onderzoeken. Hij
hield zeer veel van Ada Iljen's gelaat. Zoo
als hij het nu zag met ontspannen trekken
vond hy het zoo ontroerend schoon, dat
het hem pyn aan het hart deed. Hy schrok,
toen zy even het hoofd bewoog. Hy wilde
zich terugtrekken, maar het was te laat.
Zij opende de oogen en staarde hem aan.
Riefenberg durfde schier niet ademen. Wat
was dat een vreemd oogenblik! Ada Iljen's
oogen waren wijd geopend en de wimpers
bewogen niet. Zy keek hem aan zonder een
teeken te geven van verwondering of ont
stemming. Er lag haast geen uitdrukking
ln haar blik: of toch wel: een vage. groote
rust, vertrouwen en geluk schenen hem uit
haar ziel tegen te stralen Met ontroering
wachtte Riefenberg. maar er gebeurde
niets. Zy sloot na enkele oogenblikken de
oogen en sliep voort.
i Nadruk verboden). CWordt vervolgd).
