Binnenrukken Duitsche troepen in Oostenrijk - Terreinrit K.N.A.C.
79sfe Jasrgaiy LEiDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
Het Groote Avontuur
w wm.
TERREINRIT VAN DE K.N.A.C.
(Snelheidswedstrijd voor auto's) op het circuit van de legerplaats OldeBroek.
Met een gemiddelde van ruim 70 k.m. over heide-wegen.
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
36)
De derde dag was een rustdag en Riefen-
terg had zoo terloops laten hooren, dat hij
een tocht zou maken. Voor de laatste maal
"ebnilkte hy het avondmaal en waar
schuwde den boy, dat hy den volgenden
morgen niet wenschte te ontbyten. Daarna
Slug hij op bed liggen en wachtte. Even na
middernacht stond hij op. Gedurende een
tijdje bleet hij roerloos by het venster
staan en staarde naar buiten. Alles was
lustig. Riefenberg opende toen de deur en
verliet het huis. Hij had zijn regenjas aan-
sedaan. zyn jachtgeweer hing over zijn
schouder en op den arm droeg hij een
deken. Hij liep tot bij de Itoeri, vond zyn
prauw, stapte vlug in en voer naar zyn
schuilplaats. Spoedig waren al de voorwer
pen overgeladen. Toen roeide hy naar het
midden van den stroom en gleed voort in
de richting van de watervallen onder het
vreemde, zilveren liöht van de maan.
IN DEN GREEP VAN DE WILDERNIS.
Zoo was dan in dezen wazigen maan
nacht voor Rletenbeg het vreemde avon
tuur aangevangen. Het eerste gedeelte va'i
rijn ontvluchting scheen zoo gunstig mo-
gelijk te verloopen, want hy beschikte nu
"ver den verderen loop van den nacht en
over een langen dag, alvorens Lebon eenl-
gen argwaan zou koesteren. Als hij eenmaal
veilig beneden de watervallen geraakte, had
hij alle kans om aan een eventueele ach
tervolging te ontsnappen.
De prauw gleed langzaam met den
stroom mee en de journalist bepaalde er
zich toe haar in het midden van het water
te houden. Ondertusschen luisterde hy
naar de geluiden van de naohteiyke wil
dernis: hy hoorde af en toe het gekraak
van takken aan den oever, een zwaren
plons in het water of het gesnuif van
een dier.
Toen hy na een tijdje het water hoorde
murmelen, wist hy dat de versnellingen
naby waren en naderde den linkeroever.
Veilig geraakte hij voorby de gevaarhjke
punten en weer zocht hij den weg op, dien
hy den vorigen morgen had gevolgd. Hy
hoorde reeds het verre lied van de groote
watervallen. Het was nog volle nacht, toen
Riefenberg aanlegde by den afgrond. Een
licht mistwaas had zich over den stroom
uitgestrekt en het wachten duurde Riefen
berg lang. De punt van zyn prauw had hy
op het droge gedeelte van de rotsen gezet,
daarna was hij in het achtergedeelte gaan
zitten en had zich in de deken gehuld. Hij
vocht tegen den slaap, maar waagde het
niet een oog dicht te doen, want het kwam
hem voor, of hy af en toe schaduwen zag
bewegen tusschen het oevergewas.
Toen de eerste morgenschemering kwam
opdagen, sprong hy op de rotsen, dompelde
ziin hoofd in het water en gebruikte eenig
voedsel. De jonge tropenzon kwam vlug te
voorschijn en meteen was de beklemming
an den dreigenden nacht geweken. Nu be
gon voor Riefenberg een moeilijke arbeid.
Hy ontlaadde de prauw en bracht de lading
tot op den rand van den afgrond. Vervol
gens sleurde hy de boot op het droge. Hij
trok het zware touw door de opening, die hy
een paar dagen te voren in het uiteinde van
de prauw had geboord, legde er een stevi-
gen knoop in en bevestigde daarop het
andere eind aan een boomstam op den
oever. Hy liet een eind vrij, voldoende om
het vaartuig over den afgrond te laten
hangen. Ten einde de boot niet te bescha
digen, hakte hy een paar zware takken af
en legde die er onderEven later ben
gelde zyn boot over den rand van den af
grond en stond het touw strak gespannen.
Het zweet parelde Riefenberg op het voor
hoofd van inspanningen van angst. Als
het touw brakof de boomstam.was
hy immers verloren. Voorzichtig, met één
voet tegen den stam begon hy toe te geven
en langzaam voelde hij hetvaartuig naar
beneden glijden. Riefenberg boog zich over
den afgrond en zag hoe de prauw veilig
beneden op de rotsvlakte lag. Dat was een
groote opluchting en even ging hy zitten
uitblazen. Het was warm geworden en een
vlekkeloos-blauwe hemel stond over het
indrukwekkende landschap gespannen.
Het kwam er nu op aan de kostbare la
ding naar beneden te krijgen. Langs den
woudkant bleek dit onmogelijk: er was niet
de minst begaanbare opening te vinden.
Riefenberg bond het uiteinde van het touw
rond den boomstam en liet zich naar bene
den glijden. Hij maakte het touw los van
de prauw en klauterde met veel moeite
weer naar boven. Gelukkig ontmoette hy
af en toe een vooruitstekende rotspunt,
waarop hij even kon uitusten. Met behulp
van de deken geraakte daarna de lading
eillg beneden. Daarmee was de eerste hin
derpaal uit den weg geruimd.
Riefenberg dacht even na, hoe hy zelf
beneden zou komen. Het eenvoudigste was
een laatste maal zelf van het touw gebruik
te maken, maar dan zou dat daar blyven
hangen als een tastbaar bewijs van zyn
ontvluchting en den weg aanduiden, dien
hij had gevolgd. Bovendien zou het touw
hem nog heel wat diensten kunnen bewy-
zen. Dus aarzelde hy niet langer en slinger
de het in den afgrond.
Even tuurde hy den stroom op. Zoo ver
het oog reikte, tot bij de bocht, viel niets
verdachts te. ontdekken. Hy greep zyn
jachtgeweer en verdween in het woud. Nu
zou hij aan den lyve ondervinden wat het
beteekent zich een weg te banen door deze
versperring van boomen. struiken en plan
ten. Hy had nog geen honderd meter afge
legd of reeds was zyn hemd aan flarden
gescheurd. Hij was verplicht een natuur-
lyke gleuf te volgen en voelde hoe hij zich
verwyderde van den stroom. Hij keerde
tenslotte op zijn schreden terug en liet zich
langs pezige lianen naar beneden glyden.
Toen hy weer vasten grond onder de voe
ten voelde, bleef hy angstig staan. Vlak by
hem weerklonk geknor en geritsel. Een dier
sloeg op de vlucht. Takken en bladeren ver
hinderden hem te zien met wat voor een
wildernisbewoner hy te doen had.
Op een gegeven oogenbllk bereikte hy
aldus den rand van den afgrond. Hy zag
zyn prauw liggen, maar was er nog een
twintigtal meters van verwijderd. Zonder
touw was het onmogelijk haar te bereiken
en zoo kort van het doel was hy verplicht
opnieuw in het woud te dringen. Toen hij
eindelijk aan den voet van de helling stond,
bemerkte hy, dat hy van-de rotsvlakte bij
den afgrond was gescheiden door water
Aarzelen hielp niet. Hy moest zoo spoedig
mogeiyk uit dit gebied verdwynen en hy
maakte al aanstalten in het water te stap
pen. toen hij een groote donkere gedaante
onder water zag naderen. Riefenberg
-prong achteruit op het oogenblik, dat de
staart van een krokodil door de lucht
zwiepte. Toen pas ontdekte hij overal in
dezen rustigen waterarm. donkere bonken,
die even boven het water uitstaken. Het
waren krokodillen. Het leek wel of het
hier krioelde van deze monsters. Tot over
maat van ramp zag hy nog, dat tijdens zijn
daalparty talrijke van deze gevreesde die
ren uit het water waren gekropen en met
opengesperde muilen lagen te soezen op de
heete rotsvlakte, waarop hy prauw en
lading had neergelaten. Hy wist, dat kro
kodillen laf en schuw waren, nam zyn ge
weer en legde aan op een krokodil, die op
een twintigtal meters afstand van hem
lag, met den kop naar den oever gekeerd.
De loop was gericht op de plaats, gelegen
tusschen de twee boven het water uitste
kende oogen. Op het oogenblik. dat het
onraad vermoedende dier wou duiken,
haalde hij den trekker over. Een metalen
klank galmde over den stroom en werd
door de hooge rotsen weerkaatst, Het ge
troffen monster spartelde even boven de
schuimende wateroppervlakte, die zich rood
kleurde van het bloed, en zonk dadelijk.
Oogenblikkelijk verdwenen de overige mon
sters eveneens in de diepte Onder de kro
kodillen, die op de rotsvlakte lagen, ont
stond een ware paniek. De vervaarlijke
muilen klapten dicht, de monsters renden
op hun korte oooten naar hun element en
lieten zich met onsierlijke plonsen in den
sfroom vallen. Riefenberg schoot in hun
richting, eenmaal, tweemaal.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
FEIJENOORD WERD KAMPIOEN VAN HAAR AFDEELING.
De voetbalwedstrijd FeijenoordXerxes werd door Feijenoord met 31
gewonnen. Voor het Xerxes-doel.
AUTO-ONGELUK TE SCHEVENINGEN.
Na acht betonnen palen te hebben vernield, stortte de auto in een duinpan.
De bestuurder werd ernstig gewond.
DUITSCHE TROEPEN', DIE
IN SALZBURG BIN NENRUKTEN, -
werden door de bevolking toegejuicht.
DUITSCHE TROEPEN TREKKEN OOSTENRIJK BINNEN. Het
infanterie-regiment 61 marcheert onder den jubel der bevolking de
Oostenrijksche grensstad Kufstein binnen.
DUITSCHE LEGER-AUTO'S BRENGEN TROEPEN OVER DE
OOSTENRIJKSCHE GRENS.
DRAADLOOS OVERGEBRACHTE FOTO.
DUITSCHE TROEPEN OVERSCHRIJDEN DE OOSTENRIJKSCHE
GRENS. - Infanterie passeert de grens in het Oostenrijksche plaatsje
Kiefersfelden.
