Schuschnigg verklaart:
Oostenrijk blijft onafhankelijk
Nog altijd de tegenstelling
Eden-Chamberlain
LEiDSCH DAGBLAD, Vrijdag 25 Februari 1938
Derde Blad No. 23902
PARLEMENTAIR OVERZICHT
Maak die slijm los
neem AKKER'S verstèrkte ABDIJSIROOP
7Gs(e Jaargang
De vredeshand aan allen toegestoken
's Werelds beste Hoestsiroop
Debat in het Engelsche
Hoogerhuis
Dag Madreclame
vervangen
LUCHTVAART
Oostenrijk's bondskanselier Schuschnigg
heeft gisteravond ln den Bondsdag te
Weenen zijn met spanning verwachte rede
gehouden. De rede werd over den Duitschen
zender Zeesen uitgezonden.
Dr. Schuschnigg.
Het eerste en eenige punt op de
agenda, aldus zcide Schuschnigg, luidt:
Oostenrijk. Daarmede is de geheele
Inhoud der regecringsverklaring in al
haar onderdeelcn omlijnd. De regeering
staat met al haar leden onwrikbaar op
den grondslag van de grondwet van
den eersten Mei 1934. Haar eerste en
vanzelfsprekende plicht is het, de on
aangetaste vrijheid en onafhankelijk
heid van het Oostenrijksche vaderland
(c handhaven. Zij beschouwt het als
haar taak, den vrede naar buiten zoo
wel als naar binnen te waarborgen.
Oostenrijk, zoo vervolgde Schuschnigg,
uil binnen zijn bescheiden, doch eigen
grenzen medewerken aan het lot van het
geheele Duitsohe volk. Voor Oostenrijk
kunnen geen buitenlandsche voorbeelden in
aanmerking komen, eenerzijds omdat uit
bepaalde politieke situaties geboren slag
woorden in beginsel slechts binnen de
grenzen van het land van Oorsprong gel
den moeten, anderzijds echter ook, omdat
Oostenrijk met de grondwet van Mei 1934
nieuwe wegen heeft ingeslagen, zooals zij
beden ten dage slechts in den dapperen
rrijstaat der Portugeezen een parallelle
richting nemen.
Met nadruk verklaarde spreker, dat
de Oostenrijksche grondwet geen par
tijen en geen partijcnstaat kent. Daar
om is er ook geen sprake van coalities,
noch in het politieke leven, noch in de
regeering. De grondbeginselen van het
volksfront zijn, aldus Schuschnigg, voor
Oostenrijk even onaanvaardbaar als
het dictatoriale bewind.
Sprekende over het onderhoud, dat hij
te Berchtesgaden met Hitier heeft gehad,
reide spreker te hopen, dat dit een mijl
paal zal beteekenen in de betrekkingen
tusschen de beide landen, een mijlpaal van
den vrede.
Hitler had, naar Schuschnigg ver
klaarde, tijdens de besprekingen uit
drukkelijk vastgesteld, dat de Duitsche
regeering de volledige souvereiniteit
van den bondstaat Oostenrijk erkent,
en beschouwt de binnenlandsch-poli-
tieko ontwikkeling in Oostenrijk, zoo
wel als de kwestie van het Oostenrijk
sche nationaal-socialisme als een
zuiver Oostenrijksche aangelegenheid,
waarop zij noch direct, noch indirect
invloed wil uitoefenen.
Tevens werd vastgesteld, dat de Oosten
rijksche bondsregeering haar politiek in
het algemeen tegenover Duitschland steeds
in een zuiver principieele richting zal lei
den, die in overeenstemming is met het
hit. dat Oostenrijk zich als een zuiver
Duitsche staat voelt.
Schuschnigg verklaarde voorts, dat door
de overeenkomst van Berchtesgaden het
voortbestaan van de protocollen van Rome
in geen enkel opzicht in het geding is ge
bracht.
Voortgaande wees spreker erop, hoe na de
ontspanning, die als gevolg van de accoor-
den van Februari 1937 was ingetreden, de
•panning tusschen Duitschland en Oosten
rijk tot Februari 1938 weder voortdurend
gegroeid was. Hij was er evenwel van over
tuigd, dat de thans getroffen accoorden
alle voorwaarden in zich sluiten voor een
bevredigende ontwikkeling. Allen Oosten
rijkers werd thans de vredeshand gebod
den, ook den eerlijken strijder, die met het
wapen in de vuist, met een werkelijk geloof
in het hart op de barricade had gestaan.
Na een kort overzicht te hebben gegeven
van de positieve resultaten, die zijn regee
ring heeft bereikt, zeide Schuschnigg: Het
Vaderlandsche Front heeft thans plaats
voor allen. Naast het Vaderlandsche Front
zal er in Oostenrijk geen politieke partij en
geen politieke organisatie bestaan.
Met Duitschland is overeengekomen, dat
van Duitsche zijde geen inmenging in de
binnenlandsch-politieke aangelegenheden
van Oostenrijk zal plaats vinden. Schusch
nigg gaf als zijn overtuiging te kennen, dat
de weg. dien Oostenrijk in de toekomst ge
meenschappelijk met het groote Duitsche
rijk zal gaan, tot welzijn van het Oosten
rijksche vaderland zal strekken
Schuschnigg besprak vervolgens de be
trekkingen, die Oostenrijk met zijn nabu
ren onderhoudt. In de eerste plaats stelde
hij de vriendschappelijke verhouding met
Hongarije.
De protocollen van Rome.
Oostenrijk is, zoo zeide spreker, vastbe
sloten, voort te gaan op den beproefden
weg der protocollen van Rome. Het zou
onjuist zijn. van een wijziging ln de harte
lijke betrekkingen tusschen Oostenrijk en
Italië te spreken, zooals den laatsten tijd
meermalen in de buitenlandsche pers ge
schied is.
Schuschnigg besloot met te verkla
ren: Het gaat thans niet om den
staatsvorm, doch om den staat, om het
vaderland. De tijd van den afweerstrijd
is voorbij, thans begint het tijdperk
der aaneensluiting. tot in den dood:
„rood-wit-rood".
Uit een Havas-telegram over de rede van
Schuschnigg blijkt nog. dat de bondskanse
lier ook gesproken heeft over den economi-
schen toestand van Oostenrijk. Hij gaf cij
fers, die op een werkelijken vooruitgang
duiden.
Ook weidde hij uit over de vorderingen,
gemaakt bij de bestrijding der werkloos
heid. Hij kondigde een program van groote
werken aan en somde de credieten op, die
eraan besteed zullen worden.
Schuschnigg voegde hieraan toe: „De
economische en flliancieele politiek, welke
de Oostenrijksche staat in de laatste jaren
voerde, is juist gebleken. Zij is geëigend,
onzen economischen toestand te verbeteren.
Ik geef u deze cijfers, om ze te laten vol
gen door deze vraag: ,,Is dat het beeld van
een staat, die op sterven ligt?"
Voorts valt uit dit Havas-verslag nog aan
te stippen, dat Schuschnigg hulde bracht
aan Mussolini, die steeds zijn sympathie
toonde iegens het Oostenrijksche volk en
zorgvuldig alles vermeed, wat den schijn
zou kunnen wekken van een inmenging in
de binnenlandsche aangelegenheden van
Oostenrijk.
„Niets zal veranderd worden aan deze
betrekkingen tusschen onze beide landen".
Onder de landen, die door vriendschaps
banden met Oostenrijk zijn verbonden,
noemde Schuschnigg Engeland, Frankrijk
Amerika en Zwitserland.
In zijn peroratie beleed Schuschnigg zijn
geloof in God. Die hen helpt, die besloten
zijn alles te doen voor hun behoud.
Enthousiasme in heel Oostenrijk.
Overal in Oostenrijk werd ter gelegen
heid van de plechtige bijeenkomst van den
bondsdag gevlagd. Vooral de hoofdstad
bood een feestelijken aanblik. Reeds vroeg
begon het publiek zich in de omgeving van
het parlementsgebouw te verzamelen. Van
het gebouw zelf en van de masten die voor
de gevels waren opgesteld, wapperden
enorme rood-witte-roode vlaggen. In dichte
rijen stond de bevolking op de pleinen,
waar de rede van Schuschnigg door middel
van luidsprekers te volgen was.
Na afloop hebben groote menschen-
menigten patriottische betoogingen ten
gunste van Schuschnigg gehouden. Hon
derdduizenden trokken door de straten
onder het zingen van vaderlandsche liede
ren en met den kreet „leve Schuschnigg".
Te Weenen heeft een geweldige volks
menigte Schuschnigg voor het gedenk-
teeken voor Maria Theresia een grootsche
hulde gebracht.
VOLKSVERDEELING
IN MIDDEN EUROPA
J OUITSCH SPREKENDE GEBIEDEN
LANDGRENZEN
DUITSCHERS
OUITSCH -
OOSTENRIJKERS
liHIi) POLEN
3 LITAUER5
TSJECHEN
SLOWAKEN
ïm MORAVIÊRS
1^^ MAGYAREN
I HONGAREN)
fTTTTl SLOWENEft
ffffl KROATEN
Tweede Kamer.
Indische begrooting.
De Tweede Kamer is gisteren voortge
gaan met de algemeene beschouwingen over
de Indische begrooting.
Nu de sprekers de laatste twee dagen
allen voor de microfoon hëbben gesproken,
komt de nieuwe luidsprekerinstallatie vol
ledig tot haar recht en heeft het den
schijn, of de overal doordringende stem van
den spreker het in 's lands vergaderzaal
traditioneel geworden geroezemoes aanmer
kelijk heeft verminderd.
De heer van Poll, die met den heer Ba-
Jetto, de Indische specialiteit der Katho
lieke Kamerfractie is, heeft een rede ge
houden, waarin hij, onder erkenning van
de rechtmatigheid van nationalistische as
piraties in Indië, betoogde, dat dit gebieds
deel eerst dan voor politieke zelftsandigheid
rijp kan worden, wanneer de autonomie
zich van de lagere gemeenschappen uit
ontwikkelt. De toekenning van de domi
nion-status acht spr. ongewenscht. In de
betrekkingen tusschen Indië en het moe
derland moet het koloniale begrip verdwij
nen. In plaats van een politiek, op kapi
taalsrente gericht, moet er een politiek
komen, die de volkswelvaart bevordert.
Daarna sprak de heer Rost van Tonnin
gen (N.S.B.i, die zich richtte tegen een po
litiek, die de losmaking van Indië van Ne
derland bevordert. Het beleid van den
vorigen gouverneur-generaal jhr. de Jonge
werd door dezen spreker geprezen. De be
langen van de groep der Indische Neder
landers worden volgens hem te zeer ver
waarloosd, Met een pleidooi voor blanke
kolonisatie op Nieuw Guinea besloot hij
zijn betoog.
De heer Wagenaar lAJR.i bezag de be
grooting financieel-technisch. Hij vroeg de
regeering een overzicht te willen geven van
den achterstand in den gewonen dienst,
welke in de crisisjaren is ontstaan en een
„normale" begrooting te ontwerpen, welke
een richtsnoer voor de naaste toekomst zou
kunnen zijn. Voor 1939 vroeg hij de indie
ning van een volkomen sluitende be-
grootlng.
De heer Bajetto, dié als tweede Katho
lieke specialist sprak, betoogde, dat het
zwaartepunt der Indische landsverdediging
naar de luchtmacht is verplaatst. In het
tweede deel van zijn rede richtte hij zich
tegen de petitae-Soetardjo en in het alge
meen tegen een politiek, welke aan het In-
heemsche nationalisme verregaande conces
sies doet.
Ook de heer Meyerink (A. R.) richtte zich
tegen de gedachte van de petitie Soetardjo,
doch anderzijds was zijn betoog erop ge
richt de samenwerking tusschen de ver
schillende bevolkingsgroepen in Indië aan
Die vastzittende slijm moet eruit, want die is de oorzaak van Uw
benauwdheid, Uw kortademigheid, Uw onophoudelijk hoesten.
Stel toch vertrouwen in de beproefde Abdijsiroop, dan komt de prik
keling der slijmvliezen tot slaan. De aandrang tot hoesten verdwijnt,
zoodra de verzachtende, genezende werking van Akker's verstèrkte
Abdijsiroop doordringt tot in de verborgensle schuilhoeken van Uw
borst en longen. Akker's Abdijsiroop is daarbij geheel onschadelijk.
Akker's Abdijsiroop is een natuurlijk kruiden-middel, samengesteld uit
oude beproefde „genees-cruyden", waarvan de werkzaamheid reeds in
de grijze oudheid aan ingewijden bekend was. Bovendien is de werking
van Akker's Abdijsiroop nu door Apotheker Dumont krachtig versterkt
door toevoeging van de bij uitstek hoest-bedwingende slof „codeïne".
Terecht noemt men Abdijsiroop dan ook
PRIJS PER FLACON: 90 cent, f 1.50, i 2.40 en f 4.20. OVERAL VERKRIJGBAARI
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
6692 (lngez. Med.)
te moedigen. Deze samenwerking zal niet
het minst op sociaal terrein mioeten liggen.
Als laatste spreker van dezen middag
sprak de Christelijk-Historisohe heer Rut
gers van Rozenburg. Volgens hem zal de
regeering moeten waken tegen een nog
verdere uitzetting der uitgaven. Zooals
ook de heer Meyerink had gedaan, pleitte
hij voor een wekehjkschen rustdag ln Indië.
Vandaag gaat de Kamer met de Indische
begrooting verder.
In het Engelsche Hoogerhuis Ls het af
treden van Eden behandeld. Namens de
labouroppositie sprak Addison.Hij zeide, dat
Chamberlain duidelijk het recht gehad
heeft tot het nemen van zijn besluiten,
maar dat hier een onheilspellend begin
gemaakt wordt. Lord Lothian, liberaal, die
uit eigen naam sprak, lord Londonderry,
conservatief, lord Hurtwood, lid van de
nationale labourpartij. lord Ponsonby, van
de oppositioneele arbeiderspartij en lord
Rankillour, verklaarden achtereenvolgens
de politiek van Chamberlain te onder
schrijven. Lord Ponsonby zeide nog, dat
het hem verheugde, dat de eerste minister
den laatsten nagel gedreven had in de
doodkist van de collectieve veiligheid.
Lord Strabolgi, van de oppositioneele
labourpartij. deed een aanval op Italië,
zeggende, dat de ernst van den toestand
niet gelegen is in het aftreden van Eden,
maar in de wijziging van de Britsohe po
litiek. Lord Cecil zeide, dat het probleem
in werkelijkheid als volgt gesteld moet
worden: „Treedt gij op voor internationale
samenwerking of voor een regeling met
gewapend geweld door elke natie afzon
derlijk, volgens haar opvatting van recht?"
Spr. verdedigde den Volkenbond en voeg
de hieraan toe: „Ik geloof niet, dat gij
vrede zult krijgen door weg te loopen
voor de dictatoren of door aohter hen aan
te loopen".
Lord Halifax.
Lord Halifax antwoordde op de ge
maakte opmerkingen namens de regee
ring. Hij zeide, dat er nooit aan gedacht
was, hl besprekingen tusschen Britsche en
Italiaansche of tusschen de Britsche en
Fransche regeeringen, dat, wanneer een
overeenkomst, tot stand zou komen, dit
een andere dan een Britsch-Italiaansche
zcu zijn. Er is nooit aan gedacht er een
driemogendhedenovereenkomst van te
maken.
Het resultaat van een werkelijke over
eenkomst zou echter Frankrijk zeer wel
kom zijn, met welk land Engeland bij ver
scheidene gelegenheden vrijelijk de poli
tiek in deze aangelegenheid besproken
heeft en waarmede de Britsche regeering
gedurende den heelen loop van alle be
sprekingen het nauwste contact zal hand
haven en in de nauwste samenwerking
zal optreden.
Voortgaande zette lord Halifax uiteen,
dat eerst na het onderhoud tusschen Eden
en Chamberlain en Grandi op Vrijdag jJ.
het scherpe meeningsverschil tusschen
Eden en Chamberlain aan den dag is ge
treden. In Juli waren geen voorwaarden
gesteld voor de opening van Britsch-Ita-
liaansche besprekingen in het schrijven
van Chamberlain.
Bijgevolg wenschte Eden. op volstrekt
redelijke wijze van zijn standpunt bezien,
de genoemde, in de eerste plaats vereischte
voorwaarden in te voeren. Spr. zegt niet
te gelooven, dat vorderingen mogelijk zou
den zijn geweest, wanneer de zaak af
hankelijk gesteld zou zijn van een aanvaar
ding door Italië van een proeftuohtmaat-
regel.
Het groote doel van onze buiten
landsche politiek, zoo vervolgde spr.,
moet voortdurend de vrede zijn en wij
zijn niet bereid toe te staan, dat een
gelegenheid, waaruit de vrede zou
kunnen voortkomen, verloren gaat. Wij
kunnen teleurgesteld worden, doch
het is niet noodzakelijk, dat blijken
zal, dat wij ongelijk hebben.
Er zal blijken, dat eens t* meer de
krachten van wantrouwen en misverstand
te sterk zijn geweest voor onze pogingen.
Zeker, ik twijfel er niet in het minst aan,
dat het juisit is de poging te ondernemen.
Ik kan u verzekeren, dat, wat de vorige
week onze politiek was. onze politiek van
vandaag blijft en dat de vreemde mo
gendheden zich ernstig zouden vergissen,
wanneer zij dachten, dat de recente ge
beurtenissen eenige wijziging beteekenden.
Wat de beschuldiging van een mo
reel in gebreke blijven ten opzichte
van Abessynië betreft, zeide lord Hali
fax, dat wanneer een Britsch-Italiaan
sche regeling tot stand is gekomen, de
zaak de goedkeuring van den Volken
bond zal behoeven. Mits deze goed
keuring verkregen wordt, zouden wij
bereid zijn het feit der Italiaansche
verovering van Abessynië te erkennen
als een deel, maar alleen als een deel
van een algemeene regeling van alle
tusschen ons hangende kwesties. Ik
ben in het minst niet bevreesd voor
Italië of eenige andere mogendheid
ter wereld. Ik ben niet bang vooroor
log in dien zin, dat ik bang ben voor
een nederlaag, want ik ken den aard
tijd goed gebruikt wordt. Juist omdat
Groot-Brittannië thans, dank zij de her
bewapening, sterk is, kan het gemakkelij
ker iets actiefs en dringends ondernemen
ten behoeve van den vrede
De debatten werden besloten, zonder
dat een stemming gehouden was.
Churchill over de nieuwe
ontwikkeling.
Winston Churchill heeft gisteren in de
Constitutional Club te Londen een rede
gehouden over den toestand, zooals deze
is geworden door het vertrek vair Eden.
Hij verklaarde het vertrek van Eden te
betreuren, vooral om de gevolgen voor
binnen- en buitenland. Spreker vroeg zich
af of de genomen maatregelen goed zijn
voor de binnenlandsche eenheid en voor
de reputatie van Engeland. De nieuwe
buitenlandsche politiek is vol gevaren.
Ten aanzien van de besprekingen tus
schen Engeland en Italië zeide Churchill
niet te gelooven, dat Engeland thans vei
liger is dan een week geleden of meer
wordt geëerbiedigd. Hij gelooft integen
deel, dat het prestige van Engeland is ge
schaad. Maar nu de beslissing eenmaal
gevallen was moest ieder lid de leiding
van Chamberlain volgen want het kwam
ten slotte niet op de personen maar op
de politiek, die zij vertegenwoordigden,
aan. De richting van geven en nemen was
nu verlaten voor directe actie en spr. ver
wachtte dat de beide voornaamste pun
ten van de nationale politiek, de verster
king van de vriendschap met Frankrijk
en de voltooiing van het herwapenings-
program thans krachtiger dan ooit ter
hand zouden worden genomen.
Hertzog heeft vertrouwen in
Chamberlain.
Te Kaapstad heeft generaal Hertzog een
interview toegestaan aan den correspon
dent van Reuter, om geruchten te weer
leggen als zou de Zuid-Afrikaansche re
geering in het geschil tusschen den pre
mier en Eden de zijde van dezen laatste
gekozen hebben. Hertzog zeide. dat hij
het heengaan van Eden betreurde, maar
zich verder geheel buiten de zaak zou
houden. Waar het op aan kwam was dat
spr. en het Zuid-Afrikaansche volk abso
luut vertrouwen hadden in de leiding van
Chamberlain als hoofd van de Engelsche
regeering en dat men den premier in zijn
kordate poging om den Europeesohen
vrede te versterken door directe bespre
kingen alle succes toewenschte.
Lof en blaam.
De commissie voor buitenlandsche za
ken van aanhangers van de regeering
heeft gisteren in het Lagerhuis een verga
dering gehouden. Na afloop van de ver
gadering werd medegedeeld, dat de com
missie de politiek van Chamberlain van
harte steunt en succes toewenscht. De
commissie heeft evenwel het aanbod van
haar voorzitter en vice-voorzLtter, dia
zich Dinsdag jl„ in het Huis van stemming
van dit land en ik weet, dat dit 1 hebben onthouden, niet aangenomen
Gistermiddag is een honderdvijftigtal
studenten van de universiteiten van Cam
bridge, Oxford en Londen naar het La
gerhuis getrokken, waar zij in de wandel
gangen bij de leden protesteerden tegen
de nieuwe riohting van de buitenlandsche
politiek. Zij eischten verder het uitschrij
ven van nieuwe verkiezingen.
nooit een oorlog zou ondernemen, ten
zij het van meening was, dat deze
oorlog zoowel rechtvaardig als onver
mijdelijk is. Ik weet ook, dat, wanneer
dit land eenmaal in een oorlog gewik
keld zou zijn, het i)iet af zou laten
voor het, zooals gewoonlijk, gewon
nen had,
Eohter, aldus vervolgde lord Halifax, ik
en ieder ander verafschuwen den oorlog,
gelijk ieder mensch met geheugen, of ver
beelding, of natuurlijke aanhankelijkhwd
of zelfs met gewoon gezond verstand den
oorlog moet verafschuwen wegens de ont
zetting. die hij met zioh meesleept en de
verwoesting van menschenlevens en -
schaving. In den tegenwoordigen toestand
van de wereld zullen de dingen zexer be
ter of slechter worden. Wanneer men niet
wil dat ze slechter worden, moet men
actieve stappen doen om te triirtjüm
beter te maken. Ik geloof, dat de tijd aan
den kant van den vrede staat, mits oe
is niet te
DE POSTVLUCHTEN.
De „Valk" is gistermiddag om 4 uur op
Schiphol geland.
