Sportülucht Bataüia-Schiphol - Het regiment Jagers oefent op de heide
LtiDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
78sie Jcarqang
FEUILLETON
Het Groote Avontuur
DE SPORTVLIEGERS Rous en Souman, die met
hun Horneth-Moth een. vlucht maken van Batavia naar
Amsterdam, bij hun vervrek van Tjililitam. Zij hopen
1 Maart op Schiphol te zijn.
NA HET ONTSLA GNEMEN VAN EDEN wordt zijn wassen beeld in Mme
Tussaud's panopticum in Londen uit de Kabinetsgroep verwijderd. Rechts de
beelden van Mussolini, Kemal Atatui k en Hitler.
DE ONDERZEEëRS K 19 EN R 20 die in aanbouw zijn op de werf
van de N.V. Wilton-Feijenoord te Schiedam, naderen hun voltooiing.
Tijdens de montage van den 7500 k.g. wegende commandotoren.
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
22)
Riefenberg ging zitten en haalde zijn
seiirijfboek te voorschijn. De directeur dic-
Rerde hem de namen van de verschillen-
'je goudvelden en vroeg zich af wat voor
"lang een dergelijke inlichting voor de le-
fcts van een dagblad kon hebben. Ook het
gebezigde personeel scheen Riefenberg be-
hng in te boezemen.
Het is vreemd, zei hijmet hoe weinig
"'anken u dat hier klaarspeelt. Behalve uw
JdMaris heb ik vandaag maar twee blan-
opzichters ontmoet.
Dat is zod, antwoordde Berteau, maar
"'"rgen zult u er meer zien. Bij de berg-
""tginning zijn verscheidene ingenieurs
"«laaam.
Daarna hadden de twee mannen het over
"e globale goudproductie. Het was of Rie-
!,i? g duizelde, toen hij het getal hoorde
""spreken.
Kijk maar eens even, lachte Berteau.
jjj haalde den sleutel van de brandkluis
;'1 "ijn zak. Op de witte schijf in de deur
"mde hij een geheim woord. De sleutel
"""rste in het slot.
Zooveel goud zult u nog wel nooit bij
elkaar hebben gezien, zei hij en duwde de
deur open.
Gevolgd door Riefenberg stapte hij naar
binnen
Mevrouw Berteau had voor een extra-
lekker avondmaal gezorgd. In de ruime,
gezellige eetzaal stond de tafel feestelijk
gedekt. De kristallen glazen glinsterden op
het sneeuw-blanke tafellaken, waarop en
kele kleurige bloemen tvaren gestrooid. De
kok had het den gansehen dag druk gehad
en de twee tafelboys liepen rond met een
wit schort voor. Er heerschte een stemming
van de groote dagen: als er bijvoorbeeld
bezoek was van den directeur-generaal of
van een der heeren van het bestuurs-
camité.
Mevrouw Berteau had, na een laatsten
inspectietocht met dat negerpersoneel
was men ooit gerust een sierlijk avond
toilet aangedaan en zat te wachten. Om
den tijd te dooden, bladerde zij in een tijd
schrift. Het verwonderde haar ten zeerste,
dat de heeren er nog niet waren om half
zeven. Zij hadden wel een afspraak ge
maakt voor zeven uur, maar het sprak toch
vanzelf, dat de mannen zouden beginnen
met een bad te nemen, na een ganschen
dag in het modderland te hebben rond-
geloopen.
Om half zeven waren zij er echter niet.
om zeven uur ook niet en om half acht zat
mevrouw nog altijd in het tijdschriftje te
bladeren.
Om acht uur begon mevrouw zich boos te
maken: om half negen was ze echt boos.
De kok kwam aan de deur van den salon
kijken en zei, dat het zou mdsloopen met
zijn gebraad en dat de soep stond koud te
worden.
Zet ze terug op het vuur, kreeg hij ten
antwoord.
Ze is al tot de helft uitgekookt, weer
legde hij lokaniek.
Aan die negers zou men zich dood
ergeren.
De lclok sloeg negen uuren toen be
gon mevrouw zich ongerust te maken. Al
laten de mannen op het gebied van stipt
heid tegenover hun vrouw veel te wenschen
over, zij was niet gewoon door mijnheer
Berteau zoo over het hoofd te worden ge
zien. Ja, nu was ze er toch zenuwachtig
bij geworden. In de eetzaal was ruimte ge
noeg en daar liep ze heen en weer naast
de feestelijk gedekte tafel.
Tenslotte werd de toestand onhoudbaar
en zij greep de telefoon. Zij haakte af en
maakte eerst een praatje met Pietro. Pietro
was de negerMerk. die te Mongbwaloe het
ambt van telefonist uitoefende.
Hallo, Pietro?
Ja, mevrouw Berteau. antwoordde
Pietro, want hij kende de stem van de
directeursvrouw, zooals trouwens al de
stemmen van de personen, die bij het
Meine netje waren aangesloten.
Luister eens, hebt gij niet gehoord of
de directeur telefonisch een afspraak heeft
gemaakt met iemand?
Dat is stellig niet gebeurd, mevrouw.
Bel dan even het kantoor op.
Het kantoor werd opgebeld, maar er
kwam geen antwoord.
En de secretaris van den directeur?
Die heeft geen telefoon, zei Pietro.
Mevrouw dacht even na en vroeg toen
aansluiting met mijnheer Dubois. Dat was
de hoogst-geplaatste ingenieur na haar
man. Hij kwam persoonlijk aan de tele
foon.
Het spijt me vreeseljjk, zei hij. maar
ik heb Berteau vandaag niet gezien. Ik
weet, dat hij vanmorgen met den journalist
naar de posten van Walesi en Kasema is
vertrokken en dat hij morgen naar mijn
af deeling moest komen.
Samen bespraken zij het geval.
Gek toch, hoorde mijnheer Dubois de
directeursvrouw zeggen met een snik in de
stem.
Hij lachte:
Maar mevrouwtje, blijf alstublieft
kalm. U kimt er van overtuigd zijn, dat die
twee mannen ergens zitten te praten. Mis
schien bij Legrand. 'Legrand was een der
meest bedreven prospecteurs van de mij
nen). Maak u niet ongerust, ik zal dadelijk
overal laten opbellen door Pietro.
Goed mijnheer, riep Pietro, die het
gesprek had afgeluisterd. En Pietro belde
naar mijnheer Legrand en naar al wie een
telefoon bezat, maar Berteau en de jour
nalist bleven onvindbaar.
Het was reeds over half elf, toen me
vrouw met een kreet opsprong en naar de
barza liep, waar zij het gerucht van een
auto had meenen te hooren. Er was inder
daad een auto, maar een auto. waaruit
Dubois, Legrand en de secretaris van haar
man met bezorgde gezichten stapten.
De geschiedenis was onbegrijpelijk ge
worden. De secretaris deed nog eens uit
voerig zijn verhaal: hoe hij namelijk om
streeks halfzes afscheid had genomen van
zijn meester en den journalist.
De drie mannen waren nu samen naar
het kantoor gaan kijken. Er lagen eindjes
sigaretten in een asehbakje op het bureau.
De zonnehelmen van den directeur en den
journalist hingen aan den kapstok. Voor de
barza stond de auto van Berteau, maar die
van den journalist was verdwenen. De
nachtwaker had reeds om zeven uur nie
mand meer in het kantoor gezien.
Ondertusschen waren nog andere auto's
met Mongbwaloobewoners voor de direc
teursvilla aangekomen, want Pietro had
zijn werk goed gedaan. Hij had niet alleen
gevraagd naar mijnheer Berteau. maar de
geheele zaak lang en breed uiteengezet.
Het werd op de breede barza een ver
ward heen en weer gepraat en de arme me
vrouw Berteau was bleek als een lijk ge
worden.
Mijnheer Dubois vroeg eindelijk of ieder
een wou zwijgen. Dat was zijn goed recht,
want hij voerde in den post het gezag na
den titeldragenden directeur.
Mijne heeren. sprak hij, wij moeten
kalm blijven. De zaak lijkt ingewikkeld ie
zijn en mijns inziens is ze heel eenvoudig.
De directeur en de journalist zijn met die
andere auto nog even een luchtje gaan
scheppen. Zij hebben vermoedelijk er<r=ns
een defect gekregen. Zou dit niet het w-.
schijnlijkst zijn,? Ik stel voor, dat al'e" -''5
over een auto beschikken, on zo?'' z"" n
gaan. Bovendien zullen wij inlander? -• t
lantaarns uitzenden naar de goudvelden in
den omtrek.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
I)E 1)KENSCIIli KONING die thans te Cannes vertoeft, heeft den
eersten tocht gemaakt aan boord van het jacht „Elisabeth II", een
geschenk van zijn volk. Links de koning.
DE BEMANNING VAN „DE GROENE MUIZEN" - na haar recordvlucht naar
Zuid-Amerika in Rome terug. Haar werd een geestdriftige ontvangBt bereid. De
vliegers (rechts in de auto staande Bruno Mussolini) bij het verlaten van het
station te Rome.
DEIN ONS LAND GEÏNTERNEERDE SPANJAAR-
DEN worden ondergebracht in hotel Neder-Veluwe
te Bennekom. Daar de telefoonjuffrouw te Benne-
kom geen Spaansch verstaat en de Spanjaarden druk
telefoneeren, heeft oo P 1.7. een speciaal automatisch
toestel doen aanbrengen.
IIET REGIMENT JAGERS UIT DEN HAAG is momenteel voor
het houden van oefeningen in Ede. Tijdens een groote oefening op de
heide tusschen den Hoekelschen en Otterlooschen weg.
In stormpas voorwaarts.
