Bouwkunstig Schoon
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 19 Februari 1938
.Financieel-Economisch.
W eekoverzicht
De vorming van een beleggersfront
Het Huys te Warmond en iets
uit zijn historie
BELEGGINGEN
In Frankrijk blijft de
toestand duister
FAILLISSEMENTEN
VAN DER DRIFT Co.
FINANCIEN
Gaat Amerika naar inflatie?
(Van onzen flnancieelen medewerker).
De Nederlandsche beleggers hebben zich
schrap gezet en hebben eindelijk de han
den ineengeslagen, teneinde te voorkomen,
dat zij door de geldvragers geheel en al
onder den voet worden geloopen. Het werd
ook hoog tijd. dat aan de machteloosheid
der geldgevers een eind werd gemaakt.
Men redeneert nu in sommige kringen wel
als volgt: „wanneer het geld schaarsch is,
dicteeren de geldgevers de leeningsvoor-
waarden. thans nu het geld ruim is. zijn
het omgekeerd de geldnemers, die het heft
in handen hebben; ieder op zijn beurt."
Deze redeneering moge op het eerste ge
zicht juist schijnen, wij kunnen haar ech
ter niet ten volle aanvaarden. Doorgaans
immers gaan tijden van geldschaarschte
gepaard aan hoogconjunctuur, wanneer
het dus den geldnemers-gedicteerden ove
rigens naar den vleeze gaat en een hoo-
gere interest geen onoverkomelijk bezwaar
vormt; aan de andere zijde is de huidige
geidruimte mede een symptoom van ge
brek aan bedrijvigheid, waarbij de hoogte
van den rentestandaard voor de geldge-
vers-gedicteerden wel degelijk van overwe
gend belang is.
Dit belang komt reeds vanzelf naar
voren uit de kracht van het in de nieu
we „Beleggingscontact-eommissie" ver
tegenwoordigde front van groote beleg
gers. Het is waarlijk geen kleinigheid,
dat aan dit „front" alle groote levens
verzekeringsmaatschappijen, de groote
particuliere spaarbanken en pensioen
fondsen en zelfs, naar verluidt, de
Rijkspostspaarbank en de publieke
fondsen, deelnemen. Hiermede is men
eindelijk gekomen tot een organisatie
van groote beleggers, waarvan ook de
kleine beleggers voordeel kunnen trek
ken.
Reeds bij de uitgifte der 3"/» Ned.-Indi
sche leening hadden de verzekeringsmaat
schappijen de handen ineengeslagen en
door dit samengaan het succes dier uit
gifte verhinderd. Dit eerste samengaan
heeft ongetwijfeld een nog verder door
werkend resultaat gehad, en wel in dien
zin. dat de regeering voor de conversie der
Nederlandsche staatsschuld haar toevlucht
moest nemen tot de noviteit van een lee
ning met oploopende rente. Het overwel
digend succes dezer uitgifte heeft echter
wederom de kraan open gezet voor een
stroom van conversies van de zijde der
mindere goden. Terecht komt het „beleg
gersfront" er thans tegen op, dat al die
mindere goden, wier crediet toch ongetwij
feld op een iets lager sport staat dan ons
staatscredlet, van den nog onverminderd
heerschenden geldovervloed gebruik, of
beter gezegd, misbruik, maken, om ongun
stiger voorwaarden dan die welke de Staat
heeft kunnen stellen, af te dwingen. Men
stelt zich op het standpunt, dat men wel
iswaar niet den algemeenen rentestand
kan beïnvloeden, doch wel misbruiken kan
tegengaan Voorloopig heeft men dan ook
als minimum-eisch gesteld een rendement
van voor leeningen op langen ter
mijn en van 3 1/4 voor leeningen met
een looptijd van beneden de tien Jaar.
Indien dit front eendrachtig samen
werkt, is er alle kans, dat het het ge
stelde doel zal kunnen bereiken en er
zijn thans reeds aanwijzingen van den
invloed der nieuwe actie op de resul
taten der 3leening Den Haag. Het
moet naar onze meening zóóver komen,
dat ook de banken, dien er toch op
den duur meer aan gelegen moet lig
gen. den rentevoet niet onnoodig te
laten zakken dan tijdelijke provisies op
conversies te kunnen boeken, zich bij
het front aansluiten en het den geld
nemers onmogelijk maken, geld tegen
Er is nog een merkwaardigheid in dit
opzicht, waarop wij den nadruk wenschen
te leggen. Zooals wij de vorige week reeds
uiteenzetten, zijn Minister de Wilde en
Mr. Trip de meening toegedaan, dat de
gulden op het oogenblik economisch-fi-
nancieel <d.i. dus gezien van het stand
punt van kosten, prijzen en betalingsba
lans! in evenwicht is. De opwaartsche
druk tegen den gulden is volgens hen van
psychologischen aard en geheel toe te
schrijven aan abnormale kapitaalbewegin
gen en speculatie. Het Egalisatiefonds
werkt dus op het oogenblik volgens deze
autoriteiten, met het doel abnormale be
wegingen tegen te gaan. Hieruit volgt ten
duidelijkste, dat deze bevoegde kringen
den aankoop van ponden, de toeneming
van den goudvoorraad en dus de geid
ruimte hier te lande als een noodzakelijk
doch tevens abnormaal verschijnsel be
schouwen.
De vraag is nu gerechtigd: mag de
Staat en mogen andere publieke orga
nen dan deze abnormaliteit consolidee-
ren in de vastlegging van een te lage
lange-termijn-rente, met de mogelijk
heid van een daling der beurswaarde
bij een oploopen van het renteniveau?
Wij mcenen, dat de Minister hiermede
zelf de wapenen heeft gesmeed, waar
mede het beleggersfront thans tracht
den draak der lage rente te bestrijden.
Wij kunnen hier slechts den wensch uit
spreken, dat deze strijd met een overwin
ning der aanvallers beklonken moge wor
den. Aan de voortdurende beknotting van
inkomen en vermogen van ons volk moet
toch eindelijk eens paal en perk worden
gesteld. Aan alle kanten stijgen de lasten.
De levensverzekeringsmaatschappijen heb
ben zich, tot behoud van haar rentabili
teit. gedwongen gezien, alle tarieven be
langrijk te verhoogen, een lastenverzwa
ring. die ernstig drukt op ons volk, dat
aan het instituut der levensverzekering ge
lukkig zoo verknocht is. De spaarbanken
verlagen haar rentetarieven. Er dreigt een
verzwaring der inkomstenbelasting van de
zijde der gemeenten. De beurzen zijn ver
laten en apathisch. Is het dan te verwon-
i deren, dat elke redelijke actie, die ten doel
heeft, de lasten te verlichten, het inko
men te vermeerderen, onzen uitgesproken
en krachtigen steun verdient.?
Het schijnt dat de hooge heeren te
Washington nu eindelijk ook hun all is
well"-gepraat hebben moeten stopzetten.
Zii bunnen immers niet langer aan struis
vogelpolitiek doen, niu in de berichten uit
het. bedrijsleven nog geen spoor van een
werkelijke opleving tot uiting komt, nu de
beurs in een volkomen indolentie is ver
rallen en nu het aantal werkloozen weer
onrustbarend is gestegen tot ca. 13 mil-
lioen of bijna een tiende der bevolking.
Men confereert, men vraagt leidenden eco
nomen om advies, men krabt zich het hoofd
men verklaart den eenen dag. dat de prij
zen te hoog zijn en ten behoeve van een
noodzakelijke toeneming van het verbruik
moeten worden verlaagd, om den anderen
dag met aplomb te beweren: het is noodig,
dat de goederenprijzen omhoog worden
gevijzeld. Meer en meer blijkt inderdaad,
dat de leiding van Amerika's economische
politiek in handen is ran lieden, die met
een ontstellend gebrek aan verantwoorde
lijkheid veel te veel hooi op hun vork heb
ben genomen en thans eigenlijk niet weten,
hoe zij van dien last moeten afkomen: een
waarlijk bedroevend beeld van „geleide
economie". Zoo ziet Roosevelt zich thans
weer verplicht, „de pomp door te steken",
d.w.z. terug te keeren tot de oude ultgaven-
rolitlek, die feitelijk zooveel kwaad heeft
uitgericht. In de eerste plaats zijn 250 mil-
lioen dollar extra aangevraagd voor werk-
loozensteun. Hierdoor wordt het tekort op
de begrooting voor 1937/'38 tot 1.544.000.000
dollar verhoogd en zal Roosevelt alle mooie
woorden ten aanzien van het sluitend
maken van de toekomstige begroot ingen
naarstig moeten inslikken. De toenemende
werkloosheid doet hem bovendien weer
grijpen naar het uitvoeren van groote pu
blieke werken, waarvoor belangrijke staats
uitgaven noodig zullen zijn. Voegt men
hieraan nog toe. dat men ook aan de
monetaire zijde weer aan het experimen
teeren is door een beperkte desterllisatie
van het gesteriliseerde goud te verordenen
(alleen hetgeen boven de 100 millioen dol
lar per kwartaal aan goud de Ver. Staten
zal binnenkomen, zal worden gesteriliseerd i
dan is het te begrijpen, dat Europa al dit
geëxperimenteer met een schuin oog be
kijkt en zich afvraagtgaat Roosevelt thans
noodgedwongen den kant van inflatie uit?
Persoonlijk geloovcn wij niet, dat
bovengenoemde middelen op zich zelf
reeds inflatie beteekenen, doch wij zien
de huidige Administratie er zeer zeker
toe in staat, tot het inflatie-middel te
grijpen, indien zij op andere wijze niet
bij machte is, haar „koopkracht-be
loften" tegenover de bevolking na te
komen. De zware druk, waaraan de
dollar den laatsten tijd bloot staat, is
een thermometer, waarop wij de we
reld-„waardeering" van Roosevelt's
economisch-financieele politiek met
nauwkeurigheid kunnen aflezen.
De gebeurtenissen in de Ver. Staten tn
in Midden-Europa (ten aanzien van de
laatste is nog te weinig bekend, om zich
aan een gefundeerd oordeel betreffende de
financieel-economische gevolgen te wagen)
hebben de aandacht eenigszins van Frank
rijk afgeleid: hetgeen overigens op zich
zelf geen kwaad is. Toch biedt de ontwik
keling van de situatie in Frankrijk nog
weinig bemoedigends. De nieuwe Minister
van Financiën Marchandeau heeft reeds
veel gezegd, doch nog niets gedaan, om het
vertrouwen in den franc te herstellen.
Feitelijk krijgt Frankrijk nu zijn vierden
franc, na den goudfranc van Poincaré. den
gealligneerden franc van Auriol. den zwe-
venden franc van Bonnet, ziet het land
zich thans verblijd met den .shock-proof"
franc van Marchandeau. Hi1 zal de heftige
speculatieve schokken wel opvangen, zoo
zeide hij en te dien einde heeft hij de
Bank van Frankrijk ruim 3 milliard francs
aan goud aan het Egalisatiefonds doen
overdragen Wat helpt dit alles, wanneer
tegenover de groeiende blokvorming in
Midden-Europa een innerlijk verdeeld
Frankrijk staat, dat in staking en uitslui
ting ziin heil zoekt, in plaats van dit te
vinden in een eendrachtig opvoeren der
productiviteit en een overkapping van de
kloof kapitaal-arbeid?
Men zal ons wellicht van zwart
kijken! betichten, doch wij blijven onder
de huidige omstandigheden de econo
misch-financieele positie van Frankrijk
zelfs indien het tot aanvaarding van
het „arbeidschartcr" komt, duister in
zien.
De aanhoudende daiing van den Sperr-
markkoers is een gebeurtenis, waarvan men
zich in Duitschland niets aantrekt, doch
die in de credietlanden ernstige bezorgd
heid verwekt. Terwijl begin September de
koers van Crediet- en Effectensperrmark
nog ca. 1516 bedroeg. Is hij sindsdien
voortdurend inzeschrompeld en bedraagt
thans voor den eerstgenoemde 89. voor
laatstgenoemde 6 3/4—7 3/4, hetgeen dus
Reclame,
die den doorslag geeft.
De heer G. Bannerman, van den ver
koopsstaf der Hudson Mbtors Ltd.,
verklaarde onlangs, welke reclame
den doorslag .geeft op het moment
ran aankoopen.
„Ik zeg U", zoo liet hij zich uit, „dat
dagbladreclame het middel is, dat
het krachtigst zijn invloed doet
gelden op het moment van aan
koopen". 6367
De juistheid ran dit feit wordt ook
hier te lande bevestigd door al die
winkelbedrijven, die hun ontwikke
ling voor een groot deel hebben te
danken aan het kundig gepresen
teerde aanbod hunner artikelen ln
een goed dagblad.
Overzicht onzer belangrijkste
Veemarkten.
Het gaat er in den veehandel de laatste weken
tamelijk eentonig naar toe. Men klaagt van
verkooperszijde over een tragen handel wat
ook inderdaad het geval is terwijl de koopers
klagen over te hooge prijzen. Beide partijen
hebben volkomen gelijk. De prijzen van het ge-
bruiksvee zijn v. d. veehouder-melker te hoog.
De 'melkprijzen zijn in verhouding lang niet
evenredig aan de huidige waarde van het vee
en deze toestand duurt nu al zoo lang. Op iedere
marktdag krijgt men door deze trage handels-
tendenz den indruk, dat de prijzen wat zullen
dalen, maar ten slotte verwisselt alles toch prijs
houdend van eigenaar. Maar intusschen brengt
de veehandel geen winst. De afgeloopen week was
de handel in het algemeen wel bijzonder traag,
maar desondanks geen cent goedkooper. Ook het
magere vee voor den komenden weidetijd bleef
prijzig; vooral de beste soorten. Wij noteerden
voor kalf- en melkkoeien f. 180 tot ruim f. 300,
vaarzen f. 160240, magere weidekoeien f. 150
f235 per stuk en graskalveren met schetsen
f. 90115 per stuk.
De slachtveemarkt had in het bs^in dezer
week een zeer bevredigend verloop A ondanks
de aanvoeren flink waren, werd alles goed en
tot vaste prijzen geplaatst, doch het einde was
algemeen ook gisteren te Leiden wat luier,
met eenigszins flauwere prijzen. Beste kwaliteit
en mindere soorten loopen momenteel flink in
waarde uiteen en wel van 6080 cent per kilo.
terwijl er extra kwaliteit deze week nog tot 85
cent werd verkocht. De vette kalveren waren in
den loop dezer week ook wat flauwer; doch de
noteeringen bleven op 3045 cent per pond le
vend gehandhaafd.
Nuchtere kalveren waren wederom bij een
zeer toenemenden aanvoer, over de geheele linie
afloopend in prijs. De wolveemarkt had bij wat
kortere aanvoeren een bevredigend verloop. Te
Lelden was er voor de Belgische hoofdstad een
groote vraag naar beste kwaliteit eenjarige
schapen, die dan ook een goeden prijs op kon
den brengen, f. 1924 per stuk. De vette var-
kensmarkt sloot deze week met korte aanvoeren
te Leeuwarden, wat vaster; tot 3030Vs cent per
pond levend gewicht.
DTot> 3Cuijé te/ '£lJc(yi/iri <m5
'yLa.anS wns tK-ctviv t 0 730. N. J.S?
Uitgesproken:
Th. J. Valk te Oegstgeest, Rijnzichtweg 1,
handelende te Leiden onder den naam Leidsch
Glas in Loodbedrijf. R.-comm.: mr. A. B. Bom-
mezijn; cur.: mr. F. H. van der Tas te Leiden.
Opgeheven:
C. van der Veer, te Leiden.
J. Schmitz, te Leiden.
W. H. Ruffelse. te Leiden.
fo ÖaH]
Bruidsmeisje: „Welke sleep moest lk nu
dragen?"
BEMIDDELING VOOR HYPOTHEKEN.
Makelaarskantoor
OUDE VEST 29 - TELEF. 513
815 (Ingez. Med.)
neerkomt op ongeveer een tiende van de
waarde van den z.g. „vrijen" rijksmark (die
overigens nog minder vrii is dan zijn kreu
pele sperr ^kindertjes)De oorzaak dezer
ernstige daling is eenerzijds het voorop
gezette streven der Duitsche regeering. de
oude vorderingen van het buitenland zoo
goedkoop mogelijk te llquideeren. ander
zijds de door Duitschland getroffen maat
regelen. het gebruik der Spermarken zoo
veel mogelijk te beperken. Ais markant
voorbeeld van deze beperking kan worden
genoemd de bepaling, dat de buitenlander
die door middel van Spermarken een cre
diet in Duitschland wil verleenen of er een
huis wil bouwen, een gedeelte van de agio-
winst aan de regeering moet afstaan.
Daarnaast zijn er strenge beperkingen ten
aanzien van den aankoop van Duitsche
aandeelen. Het baart derhalve geen ver
wondering, dat de animo tot aankoop van
Spermarken tot het nulpunt is gedaald
De dupe zijn wij, buitenlandfche crediteu
ren en de Duitsche emigranten, die thans
slechts ongeveer 7 pCt. van hun geheele
vermogen over de grens mogen brengen
(Nadruk verboden).
IV.
Ditmaal zullen wij bespreken, hoe het
Huys te Warmond er na 1597 uitzag. Even
als in de Middeleeuwen was het buitenhof
door singels omringd en kon men het be
reiken door de voorpoort in de Hoflaan.
Oude teekeningen leeren alleen, dat er
langs de singels en grachten wat meer
boomaanplant kwam.
Voor de kasteelbrug, die van hout was,
was een eenvoudige poort. Het laatste ge
deelte van de brug bleef ophaalbrug en
kon tevens de poort ln den voormuur af
sluiten. Deze poort was een hecht bouw
werk; Imposten en boog waren van blok
werk in den trant waarin we te Lelden
nog verschillende poorten kennen, b.v. aan
het Stadhuis, dat van de voormalige La-
tijnsche school en een poort op <je stads-
werf. De gevel boven de poort was karak
teristiek voor de Hollandsche Renaissance.
Hij was voorzien van ultzwenkende bogen
van zandsteen, terwijl op de hoeken, pina
kels in den vorm van obelisken waren ge
plaatst. Dwars over den gevel liep een
drietal condonbanden, dienst doende als
waterlijsten. Door de poort kwam men op
het toen nog geheel afgesloten voorplein
begrensd door het hoofdgebouw en twee
vleugels. De beide vleugels werden weer
beëindigd door torens. Uit historisch oog
punt was de toren ter linkerzijde de voor
naamste, daar deze naar alle waarschijn
lijkheid de oude oorspronkelijke Middel-
eeuwsche donjon was. Hier zien we aan
den bovenkant nog het boogfries, waardoor
de uitmetseling werd verkregen. Alleen zijn
bij den herbouw in het laatst der 16de
eeuw de kanteelen niet weer aangebracht.
Ook de plaatsing van de vensters wijst op
een ouderen toestand. In een Middeleeuw-
sche donjon plaatste men om begrijpelijke
reden de vensters altijd zoo hoog moge
lijk en hield ze tevens klein. -In de 16de
eeuw heeft men evenwel plaatsen voor
nieuwe vensters met kruiskozijnen inge
broken, waarbij men evenwel sterk aan
een ouderen toestand herinnerd wordt.
Zonder twijfel is deze toren dan ook de
oudste kern van den geheelen aanleg. Ook
de achterste toren ter linkerzijde wijst op
hoogen ouderdom, zooals men zien kan
aan de smalle lichtopening en de zware
verankering der muren. Ten overvloede
stond hierbij nog een achthoekig trapto-
rentje. De vleugel tusschen deze beide to
rens was waarschijnlijk bestemd voor
dienstgebruik. Op verschillende oude tee
keningen krijgt de linkervoortoren het
hoofdaccent, voorzien als hij was van een
klokkentorentje met uurwerk, terwijl op
het wolfsdak een ooievaarsnest was ge
plaatst, decoratieve verslering die we op
bijna alle prenten van oude kasteelen aan
treffen.
Aan het begin van den rechtervleugel
verrees een achthoekige toren, waarachter
zich een lagere achthoekige toren bevond
met geheel blinde muren. Dit torentje
schijnt heel oud te zijn geweest. Het werd
althans ln 1734 wegens verregaand bouiw-
valligen staat afgebroken, zoodat we het
op latere gravures uit de 18de eeuw dan
ook niet meer vinden. Ik heb een zeer sterk
vermoeden, dat zich hier ter rechterzijde
in den vleugel de huiskapel bevond. De
middenbouw was eveneens voorzien van
een gevel in renaissance vorm. In dien
tijd stond rechts achter geen toren. Het
hoofdgebouw bestond daarentegen uit twee
langbouwen beide aan de Oostzijde afge
sloten door een trapgevel, zooals de oude
teekeningen uit verschillende tijden ons
afdoende laten zien.
Overal werden natuurlijk in 1590'97
vensters met kruiskozijnen aangebracht. In
dezen toestand bleef het gebouw ln hoofd
zaak twee eeuwen bewaard.
In hoofdzaak, want omstreeks 1700 had
den er enkele verbouwingen plaats, die het
grondplan niet aantastten, doch enkel ver
band hielden met het uiterlijk aspect. Zoo
werd de houten brug vervangen door een
gemetselde brug rustend op vier bogen.
Het laatste gedeelte bleef evenwel een hou
ten ophaalbrug, die tevens de poort kon
afsluiten. Het eigenlijke poortgebouw werd
toen afgebroken en vervangen door een
poort geheel ln klasslcistischen stijl. Reeds
vroeger, omstreeks 1660 was de voorgevel
van het hoofdgebouw veranderd. De hoofd
ingang kreeg toen eeen pilasterbouw met
driehoekig fronton, bekroond met sierva-
zen. De vensters met kruiskozijnen verdwe
nen uit dezen gevel om plaats te maken
voor meer moderne vensters, waarboven
beurtelings een gebogen en een driehoekig
fronton werd geplaatst, zooals u nu nog
kunt zien boven het huis Rapenburg 2. In
de torens bleven overigens de oude ven
sters gehandhaafd.
Toch vertoont het kasteel als geheel ge
nomen nog het laat-Middeleeuwsche ka
rakter of wil men, dat der Hollandsche Re
naissance. Het was historisch gegroeid en
miste een strenge symmetrie. De Holland
sche Renaissance, in wezen voortgekomen
uit Middeleeuwsche bouwprincipes, hield
van bevallige groepeeringen. Zij zocht het
schilderachtige, de afwisseling van ver
schillende steensoorten, van verschillende
trapgevels, die met hun jubelenden opgang
nog altijd herinnerden aan den verticalen
drang der Bothiek. Zij trachtten lange
dakvlakken te breken door torenspitsjes
met pijnappel en windvaan en door een
aantal dakkapellen. Het geheel moest zijn
van tintelende bewogenheid en een schil
derachtig effect maken. Onze oude rldder-
kasteelen, zooals die in de 17de eeuw nog
waren, waren historisch gegroeid en dien
den met dien groei bijna altijd den oor
spronkelijk aangeboren Germaanschen
schoonheidszin.
We hebben reeds opgemerkt, dat door J
Jacob van den Woude ln 1413 ln het ka
steel een hulskapel, bediend door een huls-
kapelaan, werd gefundeerd. Ook bij denl
herbouw in het laatst der 16de eeuw werdl
deze kapel weer in eere hersteld.
De eerste heeren van Warmond uit het
geslacht van Duvenvoorde waren staatsge
zind en onverdachte medestanders van
Oranje, doch zij bleven den Katholieken
godsdienst trouw. Zij waren op godsdien
stig gebied verdraagzaam. Zoo oefenden
zij ook steeds het patronaatsreoht uit over
de Hervormde kerk en stonden den Re
monstranten een eigen kerkgebouw toe te
Warmond, zeer ten ongenoege der Leidscbe
magistraat. Nu weet ik niet, of zij reeds
in de eerste helft der 17de eeuw den Ka
tholieken te Warmond gelegenheid geven
hun godsdienstplichten te vervullen in de
huiskapel van het kasteel. Doch in d»
tweede helft der 17de eeuw en het begin
der 18de eeuw gebeurde dat zeer zeker.
Eerst tegen het midden der 18de eeu*
geraakte de kapel ln onbruik, omdat de
laatste bezitters der heerlijkheid uit het
huls Duvenvoorde veelal ln de Zuidelijke
Nederlanden vertoefden en de Roomschen
op een andere plaats hun godsdienstig»
behoeften konden bevredigen.
Op de verschillende heerlijke rechten der
kasteelheeren zullen wij niet nader Ingaan,
met uitzondering van enkele die ten slotte
verband houden met de omgeving van het
kasteel. Zoo noemen wij het recht van
Duivenvlucht en Zwanenjaoht, overoude
rechten, waarop men fier genoeg was om
er gebruik van te maken. Groote menigten
duiven zwermden gewoonlijk om het hulJ
terwijl eenige sierlijke zwanen in de slot-
gi%cht er toe bij droegen de sfeer van een
17de eeuwsch kasteel gratie en voornaam*
heid te geven. De woonplaatsen van d»
gevogelte vindt men dan ook steeds ln eB
om de slotgracht.
(Nadruk verboden).
N. J. S.
(UN/T IN UITim
TERAARDEBESTELLING VAN MEVR
TARTAUD- KLEIN
De teraardebestelling van het
overschot van mevr. Alida Tartaud-Kie
zal plaats hebben a.s. Dinsdag om 12
op de begraafplaats „Crooswijk" tc ko
terdam.
NIEUWE UITGAVEN.
R.K. Bouwblad.
De jongste uitgave van het R.K. B°uwblad.
het nummer van 17 Februari, heeft den volg
den inhoud: nieuw werk van architect St«v
Japansche Prentkunst; Dictionnaire IW»
de l'architecture; Prijsvraag voor een n»
raadhuis te Huizen N.H.; Van de Vereenig
en Allerlei.
LEENING PROVINCIE ZUID-HOLthNP'
Inschrijvingen ten volle toegewezen.
Naar wij vernemen zullen de inschryvingn op
de uitgifte van f. 17.048.000 3 pet. obUgatwi*
gen den koers van 100 pet. ten volle w»
toegewezen.
2-3
