De schroeven van de „Nieuw-Amsterdam" - Auto-ongeluk te Overschie LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad 78sie Jaargang FEUILLETON Het Groote Avontuur r&i NA 4ft JAAR WEER OP SCHOOL. Willy Derby weer in de schoolbanken op een door hem, voor zijn oude mede-leerlingen in de school in de Tullinghstraat in den Haag georganiseerden gezelligen avond. HEDENNACHT reed te Over schie een personen-auto in volle vaart tegen een stilstaande vracht auto. De ravage. DE BEKENDE ENGELSCHE ZANGERES 'GRACIE FIELDS die werd gedecoreerd met de orde „Commander of the British Empire", met haar ouders. GISTEREN IS OOK DE TWEEDE VAN DE MACHTIGE SCHROEVEN DER „NIEUW AMSTERDAM" GEPLAATST. Een foto van het achterschip met de beide schroeven. SHIRLEY TEMPLE, - de kleine filmster, in „Hollandsche klee derdracht", waarin zij in een nieuwe film optreedt. HET DOOR DE STORMEN TEGEN DEN BOULEVARD te Scheveningen opgehoopte zand wordt, nu het voorjaar nadert, door gemeentewerklieden weer over het strand verspreid. Roman uit de Tropen door FRANS DEMERS. 16) Nadat Riefenberg een bad had genomen en 'an kleeren verwisseld, voelde hij zich {e.n heel ander mensch en was de beklem- ™'ng van de vorige dagen geweken. Vóór "et avondmaal slenterde hij even door de !.u®en van het hotel, waar bij electrLsch ucht werd getennist. m de stemmige eetzaal stonden de ta ston gelijk gedekt en de journalist liet J™ het eten goed smaken. Daarna trok aich terug in zijn kamer en zette zich joor de tafel. Zijn blocnote lag Voor hem. tl i, een geurige sigaar opgestoken en cckende willekeurige figuurtjes op het Papier. Morgen, dacht hij. begint pas het Z^n P^an stond vasi. Hij zou zich eerst van zijn journalistieke taak kwijten: reeks artikelen over het goudland, om 2fh dan aan de Ada üjenzaak te wijden. was zeer omzichtig te werk gegaan. L®r&chs, sedert zijn aankomst in Kongo, «U hij verteld, dat hij journalist was. In 1 hotel te Wahenia viel niemand hem 7?1? en geen enkele van de verbruikers fcheen belang in 'cm t" stellen. Dit ver engde hen want hier immers moest hij na alles verwachten. Eerst zou hij zich in verbinding stellen met den gouverneur van de provincie. Die was langs officieelen weg van zijn komst gewaarschuwd en zou vermoedelijk nieuws hebben over de wijze waarop hij zich naar de mijnen moest begeven. Voor zijn ver trek zou hij dan ook trachten kennis te maken met den heer Reading, want daar immers lag het uitgangspunt van zijn on derzoek. Den volgenden morgen telefoneerde Rie fenberg naar het kabinet van den gou verneur. Een secretaris antwoordde, dat Zijne Excellentie op hem wachtte en vijf minuten later stopte een regeeringsauto voor het hotel om hem te halen. De ont vangst was zeer gul, te meer daar de heer De Bafort reeds een en ander van Riefen berg had gelezen in verband met zijn vo rige reizen. Ja, zei de gouverneur, als ik had ge weten, dat u liefst zoo vlug mogelijk ken nis wou maken met de goudmijnen, dan zou ik het noodige hebben gedaan. Nu, dat zal wel te regelen zijn. daar de direc teur-generaal van de mijnen in den afge- loopen nacht naar Wahenia is gekomen. Wij zullen hem straks even opbellen. Er ontwikkelde zich een gesprek tus- schen de twee mannen en de journalist teekende enkele verklaringen op aangaan de den toestand van de Oostelijke provin cie. Tenslotte stelde de gouverneur voor per auto een klein ritje door de stad te maken. Toen zij aanstalten maakten om te ver trekken. rinkelde de telefoon. Een oogenblik. verontschuldigde zich de heer De Bafort. Riefenberg hoorde hem zeggen: Nee, dat kan nu niet, waarde vriend, ik heb bezoekDe heer Riefenberg.... Daarop volgde een stilte. Dan ging de ambtenaar voort: Ja, natuurlijk. Ik had vanavond Aan de andere zijde van den draad werd die zin onderbroken. Wacht even, zei dan de gouverneur, en wendde zich tot den journalist, terwijl hij de hand op de schelp van den spreek hoorn legde. Dat is een gelukkig toeval. Kent u den heer Reading? Jawel, antwoordde de journalist ver baasd, op het ministerie van Koloniën heeft men mij een en ander over hem verteld. Wel, ik heb hem hier juist aan den draad. Hij is in gezelschap van den direc teur-generaal naar de hoofdstad gekomen. Ik noemde uw naam en hij heeft toeval lig vernomen dat, met het oog op uw be zoek aan de goudmijnen, het noodige werd gedaan. Samen met den heer Benoit moet ik vanavond bij hem dineeren en de heer Reading vraagt of u meekomt. Dan kunt u meteen uw zaken regelen. Graag, antwoordde Riefenberg. Dat is erg vriendelijk. In orde, riep de gouverneur in de telefoon. Even later reed de auto met de twee mannen door de lanen van den post. Zij bezochten de centrale gevangenis, het hos pitaal. het liefdadigheidswerk voor de in- landsche kinderen en de vakschool voor negers. Riefenberg werd aan ontelbare personen voorgesteld en zenuwachtig tee kende hij de bijzonderheden op, die hem over alles en nog wat werden medege deeld. Daarna begaven zij zich tot even buiten de stad, liepen door een strook kreupel hout en kwamen bij de bekende Tshopo- watervallen. In de schaduw van hooge boomen was het heerlijk en gedurende een poosje staarden zij in de regenbogen, die de felle zon in het omhoog stuivende water too- verde. Dan liepen ze langs den oever terug in de richting van Wahenia en bereikten een belangrijke nederzetting, waar stoere negervisschers en „gearabiseerden" woon den. In de donderende stroomversnellingen, waar het water vijfhonderd meter breed was, tusschen rotsblokken, waarlangs het schuim omhoog spatte, hadden de vis- schers boomstammen dwars geplant en daaraan waren gevlochten fuiken gebon den. Op verzoek van den gouverneur spron gen dertig naakte negers in een groote prauw en slingerden zich in den vloed. Als een sneltrein zag Riefenberg de prauw tusschen de rotsen doorschieten, wentelen en keeren. Zij kwam terecht in tegenstroo- mingen, waar de roeiers zwoegden om vooruit te komen om dan weer met een ruk te keeren en langs een draaikolk te glijden. Maar dat is levensgevaarlijk spel, merkte de journalist op. Voor iedereen, behalve voor die ke rels, lachte de gouverneur. Ze zijn ver groeid met het gevaar. Tegen den avond trekken zoo dertig tot veertig prauwen uit om de fuiken te lichten. Het is het schoon ste schouwspel, dat ik in Afrika te zien kreeg. Het middaguur was reeds lang voorbij (oen de journalist voor de galerij van het hotel uit de auto stapte. Zijn kleederen kleefden hem aan het lijf. Hij had nauwe lijks tijd om zich te verfrisschen, en zijn aanteekeningen te ordenen, want nog voor zonsondergang kwam de gouverneur hem halen. Toen de auto door het tuinhek van Reading's villa reed, zei de heer De Ba fort, vlug: Met al onze bezoeken, heb ik niet de gelegenheid gehad u een en ander te ver tellen over Reading. Ik weet niet of u op de hoogte is van het tragisch geval met zijn vrouw. Mag ik u vragen in geen geval haar naam te noemen? Diep in een weelderigen tuin verscholen iag de villa van Reading. Een prachtiger woning dan deze be staat er in gansch de kolonie niet, zei de gouverneur nog toen zij uitstapten. Dat kan ik me indenken antwoordde Riefenberg. die met ontzag opkeek naar het massale blanke paleis. Iu de overdekte, marmeren galerij ver scheen hun gastheer. Riefenberg kon moeilijk een zekere aandoening verbergen, toen hij aan Reading werd voorgesteld en diens hand drukte. Verontschuldig mij, mijnheer Riefen berg, zei de Amerikaan, de wijze waarop ik u heb uitgenoodigd, strookt niet heele- maal met de vormen van de wellevendheid maar Onder vrienden neemt men het zoo nauw niet, onderbrak lachend de gouver neur. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). VAN DE VICKERS-ARM STRONG WERF TE HARROW IN FERNESS werden drie nieuwe Engclsche onderzeeërs te water gelaten. De booten meten 540 ton en zijn ge bouwd om zeer snel tc duiken. Op onze foto ziet men de Unity", één der drie Dieuwe schepen van stapel looprn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5