STADSNIEUWS
WOENSDAG 16 FEBRUARI 1938
No. 23894
HET VOORNAAMSTE NIEUWS
VAN HEDEN
De Bilt
78ste Jaargang
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Oostenrijk
onder Duitschen invloed
In Memoriam
Prof. Dr. A. KLUYVER
Dit nummer bestaat uit VIER bladen
EERSTE BLAD
verwacht
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DER ADVERTENTIES:
30 ets. per regel voor advertenties uit Lelden en plaatsen waar
agentschappen van ons Blad gevestigd zijn Voor alle andere
advertenties 35 ets. per regel. Voor zakenadvertentles belangrijk
lager tarief. Kleine advertenties uitsluitend bij vooruitbetaling
■Woensdags en Zaterdags 50 ets bij maximum aantal woorden
van 30. - Incasso volgens postrecht. Voor opzending van brieven
10 ets. porto te betalen. - Verplicht bewijsnummer 5 ets.
Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor
Directie en Administratie 2500 Redactie 1507.
Postcheque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Lelden en gemeenten, waar agentschappen gevestigd zijn;
per 3 maanden f. 2.39
per week f. 0.181
Franco per post f. 2:35 per 3 maanden +- portokosten.'
(voor binnenland f. 0.80 per 3 mnd.>
REISINDRUKKEN UIT ZUID-AFRIKA.
OUDE LEIDSCHE GRENSPALEN.
MAATSCHAPPIJ VOOR TOONKUNST.
Er zijn nog slechts enkele bewaard
gebleven.
Men schrijft ons:
Door de goede zorgen van het bestuur
ran de Vereenlging „Oud-Leiden" is een
dezer dagen een oude Leidsche grens- of
scheidpaal, gestaan hebbende In de ge
meente Zoeterwoude aan den Hooge Rijn
dijk, even voorbij -Huize Rhijnvreugd" en
schuin tegenover café „Het Witte Huis",
overgebracht naar het Sted. Museum „De
Lakenhal". Het betreft hier een eenvou-
digen. 8-kaintigen steenen paal. Op de eene
ajde staat het Leidsche wapen, op de an
dere zijde het getal 500. Blijkens een mede-
deeling van den heer J. B. van Loenen in
het Leidsch Jaarboekje van 1911 kan wor
den aangenomen, dat het getal 500 duldt
vijfhonderd roeden, daar bij octrooi van
keizer Maximiliaan I. van 19 December
1494, was bepaald, dat niemand binnen
een afstand van vijfhonderd roeden, ge
meten van de Leidsche veste af, koren,
brood, wijn, bier of andere voorraad mocht
rerkoópen dan met zulk recht en accijnzen
sis in de stad moest worden betaald. Er
varen in 1911 nog twee soorten van deze
;alen. n.l. ook met het getal 800. Voor zoo-
ter bekend zijn deze thans verdwenen. Het
getal 800 zou verband houden met een oc-
irooi van Koning Philips n, van 13 Januari
1)75, waarbij verboden werd het oprichten
nn getimmerten, tapperijen, ambachten,
Beringen enz. binnen 800 roeden. Een
bouwverbod en tevens een vestigingsverbod
dus. In de Lakenhal bevindt zich een twee-
ui houten schilden, waarop „500/roe" en
JOO/roe". Deze schilden zullen ongetwij-
üd rondom Leiden dienst hebben gedaan,
sordat de steenen grens- of scheidpalen
arden geplaatst.
De paal, die thans in de Lakenhal is, is
zmoedelijk ten gevolge van wegverbree-
□g in een droge bermsloot terechtgeko-
tn. zoodat „Oud-Leiden" den paal van den
Éenaar van de sloot heeft moeten aan
kopen Overwogen is of het mogelijk zou
tu den grenspaal weder in den berm te
plaatsen doch ten gevolge van de binnen
kort plaats hebbende bebouwing zou de
grenspaal een hinderpaal zijn geworden,
rcodat. van dit voornemen moest worden
algezien.
De stad Leiden heeft eertijds heel wat
palen doen plaatsen, teneinde bepaalde
grenzen en maten aan te geven. Wij onder
scheiden voor onze stad een drietal soorten,
al. Trekvaartpalen i langs de trekvaart
naar Haarlemde Vroonpalen en de reeds
genoemde grens- of scheidpalen.
De Vroonpalen herinneren aan het feit,
dat de gemeente Leiden tot voor kort
eigenaresse was van het vischrecht in de
Vroonwateren, gelegen onder de gemeenten
Warmond, Rijnzaterwoude, Alkemade en
Woubrugge. Ter begrenzing dezer rechten
®aren er op verschillende plaatsen in de
Wdsche kleuren beschilderde houten pa
lm, versierd met het Leidsche wapen, ge-
Plaatst. Een viertal is thans nog aanwezig,
ol een tweetal 'tegenover elkander aan het
«inde van de Warmonder Lee begin
Spriet (Kagerplas en een tweetal tegenover
elkander aan het einde van het Paddegat
- begin Braassemer-meer.
Nu de gemeente Leiden op 1 Februari
1937 bedoelde rechten aan het Rijk heeft
verkocht, kan uiteraard de gemeente
niet meer zorgdragen voor het onderhoud
der Vroonpalen. In verband hiermede heeft
net bestuur van de Vereeniging „Oud-
leiden" zich tot de gemeente Leiden ge
jend met het verzoek te willen bevorderen,
nat de nog aanwezige Vroonpalen worden
Eehandhaafd en door het Rijk ongewijzigd
TOrden onderhouden.
Niet alleen Leiden heeft zijn oude grens
palen. Zoo onderscheidde Amsterdam ban
en scheidpalen. De Amsterdamsche scheid
den, ook wel honderdgaardenpalen ge
naamd gaven Amsterdam's rechtsgebied
aw: zij begrensden een rechthoekig ge-
«ed en stonden dus „winkelhaak" in het
«ndschap. Binnen het „afgepaalde" gebied
®>cht Amsterdam, gelijk Leiden, belasting
"effen enz. Voorts stonden buiten de Am-
derdamsche poorten langs de wegen „ban-
JJlpalen" waarop het stadswapen, als
mede „Uyterste Paaien der Ballingen" in
jet Nederlandsch en het Latijn. Deze ban-
Pa.en gaven met gebied aan, waar-
oiaten de Amsterdamsche misdadigers
ronden worden „verbannen". Blijkens het
•riusel van C. v. d. Griend in het Maand-
°rid Heemschut van April 1933 telde men
vjeger meer dan vijftig ban- en scheid-
wen buiten de Amsterdamsche wallen,
i^ris zyn er daar nog enkele overgebleven,
go 's het ook rondom onze stad gegaan.
„;n*8e trekvaartpalen, een tweetal grens-
eeueidpalen i n.l. bij Huize ter Wadding
i PPh het eind van den Maredijk) en het
ertal Vroonpalen zijn er nog. Moge deze
JrPrisPhe voorwerpen nog in lengte van
J™ rondom de stad aanwezig blijven.
SjSjJde te kunnen getuigen van Leiden's
'waardige geschiedenis.
Afscheid van den heer Juta als
commissaris.
De Maatschappij voor Toonkunst hield
gisteravond in het gebouw der Muziekschool
een buitengewone algemeene ledenvergade
ring onder leiding van den voorzitter dr.'C.
de Jong.
Nadat de notulen van de vorige algemeene j
vergadering waren goedgekeurd, stelde de 1
voorzitter aan de orde de verkiezing van een
nieuw bestuurslid in de plaats van den heer
M. H. A. Juta, die als commissaris en pen
ningmeester der Maatschappij is afgetreden.
Na schriftelijke stemming bleek te zijn
gekozen de heer J. C. van Eek, notaris al
hier, die zich bereid verklaarde deze benoe
ming te aanvaarden.
De voorzitter bracht vervolgens in herin
nering, dat de heer Juta gedurende ruim 20
jaren (hij werd voor de eerste maal benoemd
op 31 Mei 1911) een zeer gewaardeerd com
missaris der Maatschappij ls geweest. Zéér
veel heeft hij in die periode voor de Maat
schappij gedaan, verschillende functies op
uitnemende wijze vervuld. Zoo was hij o.a.
eenigen tijd secretaris en gedurende de
laatste vier jaren penningmeester der Maat
schappij, Speciaal in deze laatste hoedanig
heid heeft de heer Juta voortreffelijk werk
verricht en met krachtige hand bezuinigd,
waar zulks maar mogelijk was. Dat de Maat
schappij thans over een eigen gebouw be
schikt is eveneens voor een zeer belangrijk
deel zijn werk. Het bestuur, aldus spr.. is
den scheidenden commissaris dan ook zeer
erkentelijk en dankbaar voor het vele, dat
hij onder moeilijke omstandigheden voor de
Maatschappij heeft gedaan.
Den heer van Eek heette de voorzitter met
enkele woorden welkom in het bestuur. Hier
na volgden rondvraag en sluiting.
Wii vernemen nog, dat in de daarna ge
houden bestuursvergadering.de heer J. C.
van Eek werd benoemd tot penningmeester
der Maatschappij, zoodat laatstgenoemde
den heer Juta ook in deze functie opvolgt.
De Oostenrijksche bondskanse
lier Schuschnigg heeft onder den
druk van Duitschland moeten
wijken. Hii heeft zijn kabinet
hervormd en daarin nationaal,
socialisten opgenomen.
(Men zie het 3e Blad en Bui
tenland le Biad).
JAARVERGADERING „BURGERKRING".
Gisteravond heeft bovengenoemde veree
niging in de bovenzalen van café-restaurant
Royal" haar algemeene jaarvergadering ge
houden, waarvoor vrij groote belangstelling
bestond.
De voorzitter, de heer J. Arnoldus, heette
allen met een kort woord welkom.
De notulen der vorige vergadering werden
onveranderd vastgesteld. Hierna bracht de
eerste secretaris het jaarverslag uit, waar
uit bleek, dat het ledental met 6 was ge
stegen.
De penningmeester, de heer P. Mieloo,
bracht zijn financieel verslag uit. Hieruit
bleek, dat de vereeniging. dank zij het zuinig
beheer van dezen functionaris, in de goede
richting gaat en er financieel goed voor
staat, gezien het batig saldo. De voorzitter
dankte den penningmeester voor zijn uit
stekend beheer en tevens voor de correcte
wijze, waarin de boeken werden bevonden.
3 nieuwe leden werden aangenomen.
In de vacature, ontstaan door het perio
diek aftreden van den heer L. Erades uit de
kascommissie, werd benoemd de heer W.
Vreeswijk.
Hierna bracht de heer J. Koet verslag uit
over zijn bevindingen in het afgeloopen
jaar. Hij deed dit in dichtvorm, waarvoor de
voorzitter hem den dank der vereeniging
overbracht. Bij de bestuursverkiezing werd
de heer Mieloo bij acclamatie gekozen, ter
wijl de samenstelling van het bestuur ver
der onveranderd bleef.
Reeds had het middernachtelijk uur ge
slagen, toen de voorzitter met een kort
woord deze geanimeerde vergadering sloot.
4 Dec. 1858—14 Febr. 1938.
stel» fknhiddag is de 9-jar. E. M. bij het
n. jh de Pasteurstraat gevallen, waar-
pjL.hij, zijn rechterbeen brak. De E.H.D.
naar het Academisch
'J »IJII lecmtru
^nhuisden j0nge"
Prof. J. W. Muller schrijft ons:
Zoo kort, slechts enkele maanden of we
ken. na Beets en De Vreese, is nu ook
Kiuyver heengegaan! In tijdsorde de der
de. maar niet alleen naar anciënniteit de
eerste der oud-redacteuren van het Woor
denboek der Nederlandsche taal; de zeer ge
liefde leerling van den stichter en „hoofd
man" Matthias de Vries, dien hij maar
daarnaast den zoo heel anders geaarden,
hem toch eigenlijk in aanleg en karakter
veel meer gelijken Fruin met zoo groote,
geen woord van twijfel of critiek duldende,
piëteit vereerde. Meer dan 27 jaar, van
1383 tot 1911. heeft hij, welhaast als oud
ste redacteur, het grootste deel zijner
werkkracht gewijd aan dat Woordenboek',
welks belangen hij ook daarna, als hoog-
lceraar in de Nederlandsche Taal- en Let
terkunde te Groningen, nog vele jaren, tot
zijn emeritaat in 1929, als voorzitter der
Commissie van Bijstand behartigd heeft.
Wat hij met zijn groote taal- (en Talen-)
kennis, zijn fijn taalgevoel, zijn scherpzin
nig en oordeelvast onderscheidingsvermo
gen, en zijn puntigen, soberen schrijftrant,
die geen woord te veel gebruikte en altijd
het alleen juiste woord vond, tenslotte met
zijn hoog. streng plichtsbesef, voor het
Woordenboek is geweest kunnen alleen zij
len volle beseffen, die met hem gewerkt
hebben.
Maar hij was niet alleen een voortref
felijk „woordenaar". Leerling en bewon
deraar van Cosijn en Kern Sr., was hij ook
een geschoold germanist, indo-germanist.
linquist; kenner van vele ver van het
Nederlandsch verwijderde talen, als Rus
sisch, Arabisch, in den laatsten tijd zijns
levens vooral ook het Turksch, en ten slotte
de Zigeunertaal, (tot welker betere kennis
hij meer dan één bijdrage heeft geleverd).
Merkwaardig, en bewonderenswaard ook,
hoe deze uitnemende leerling der Zaan-
sche H. B. S., die niet de langere en bree-
dere gymnasiale heirbaan van de studie
der classieke talen doorloopen had. reeds
als student lid van het studentendispuut
„Litteris Sacrum", door voortgezette eigen-
otudie, zoo diep doorgedrongen, zoo goed
thulsgeraakt was in het taaleigen der clas
sieke schrijvers, dat hij, schoon „Neerlan
dicus", evenals zijn leermeester De Vries,
een zeer „keurig" latinist was geworden,
die een enkele maal met juistheid en ge
mak in het Latijn geschreven heeft, en ook
in de Koninklijke Academie (waarin hij
reeds jong was opgenomenvele jaren als
iid der commissie ter beoordeeling der La-
iijnsche prijsverzen voor het Hoeuftiaansch
legaat zijne medeleden, beroeps classici
evenaarde (en verbaasde) door zijne in
tieme kennis van het (Ciceroniaansch)
Latijn!
In de Taalkunde hebben hem wel het
meest aangetrokken het naspeuren der
soms wonderlijke lotgevallen en avonturen,
langs allerlei kronkelgangen, van Neder
landsche woorden van uitheemschen, veel
al Romaanschen, oorsprong: en daarnaast
ook hier in het voetspoor van den door
hem hooggeëerden Schuchardt de alge
meene, principieele vraagstukken der lin
guïstiek, die zijne behoefte aan ruimeren
kring van denkbeelden, aan verre uitzich
ten bevredigden.
Maar ook de letterkunde was een gebied,
waarop hij zich, niet alleen plichtshalve
tijdens zijn professoraat, gaarne bewoog.
Hooft, Huygens, en wat men van iemand
van zijne denkwijze, aanhanger der positi
vistische philosophic, zeker niet verwacht
zou hebben ook Bilderdijk trokken zijne
belangstelling en hebben hem de stof ge
leverd voor menig hooggewaardeerd col
lege en meer dan een opstel, altijd uit
muntende door den scherp logischen be
toogtrant en den bondigen, zeer persoon
lijken stijl, helder, maar toch ook vaak
omzichtig, tusschen de regels door „half
verbergend, half vertoonend".
Voor zijn genoegen las hij naast Russi
sche literatuur, het liefst Fransch. schrij
vers als Mérimée, Taine en andere mo
derne schrijvers van romans en essays.
Groot bewonderaar der vermaarde Fran-
sche helderheid en juistheid van uitdruk
king, had hij door zijne uitgebreide lectuur
zelf een intieme kennis van die taal en
een zekerheid in haar gebruik gekregen,
aie hem in staat stelden zich schriftelijk
daarin correct uit te drukken en critiek op
anderen te oefenen.
Wanneer men bedenkt dat hij daarnaast,
door zijne bijzondere belangstelling gedre
ven, ook van de moderne geschiedenis zoo
veel studie gemaakt had, dat hij een wei-
gedocumenteerd tijdschrift-artikel kon
schrijven over de Luxemburgsche quaestie
of over het eerste begin van den wereld
oorlog, zal het wel duidelijk zijn, dat hij
een zeer veelzijdig man is geweest, die zich
op velerlei gebied bewogen heeft, inder
daad, zooils een zijner vrienden bij zijn
bruiloft met een aanhaling getuigde: „een
man, singulier in alles".
Op 't eerste gezicht zou menigeen in
dezen oogenschijnlijk nuchteren Zaankan-
ter die zijn met allerlei smeuige. maar
niet altijd overkiesche zegswijzen door
spekt dialect evengoed kende als zijn jon
gere taalgenoot Boekenoogen niet den
man vermoed hebben, die door zijn fijnen
smaak, zijn humor en zijn fijnen, soms
sprankelenden geest, zijn groote muzikali
teit hij was indertijd een uitstekend
pianist en door zijn gevoelig gemoed ook
wie hem wel goed meenden te kennen, soms
nog verbaasde. Want hij was ook een lief
hebbend echtgenoot en vader: ook een
trouw vriend wiens heengaan niet alleen in
zijn gezin (waar hij met warme, eerbiedige
liefde als op de handen gedragen werd),
maar ook door zijne leerlingen en vrienden,
op velen van wie hij een grooten invloed
geoefend heeft, als een groot verlies, diep
zal worden betreurd.
Lezing van Mr. P. J. Idenburg.
Op uitnoodiging van de Nederlandsch-
Zuid-Afrikaansche Vereeniging, ten deze
samenwerkende met de afd. Leiden en
Omstreken van het Alg. Ned. Verbond en
met het Ned. Bureau voor Buitenlandsche
Studentenbetrekkingen, heeft gisteravond
in een der zalen van het Instituut voor
Tropische Geneeskunde mr. P. J. Iden-
buig, secretaris van het college van cura
toren der Leidsche Universiteit, die on
langs ter bevordering van de cultureele
betrekkingen tusschen Nederland en Zuid-
Afrika aldaar heeft vertoefd, een lezing
gehouden over zijn reisindrukken, waarbij
tevens eenige films werden vertoond, welke
op last van de Zuid-Afrlkaansche Spoor
wegen zijn opgenomen van Zuid-Afrika in
het. algemeen, van het Wildpark en van
het leven der Naturellen, de gekleurde be
volking.
Er bestond voor deze lezing groote be
langstelling: de zaal was geheel gevuld.
De voorzitter van den Leldschen tak van
eerstgenoemde vereeniging, prof. mr. F. D.
Holleman leidde den spreker in, die er
daarna allereerst op wees. dat het juist
132 jaar geleden is. dat de Kaap definitief
van Nederlandsch in Engelsch bezit over
ging.
Doch ondanks het langdurige tijdsver
loop. voelt Zuid-Afrika zich nu nog altijd
met Nederland verbonden, zooals treffend
tot uiting komt bij hoogtijdagen in ons
nationale leven, zooals bij het huwelijk
van Prinses Juliana en de geboorte van
Prinses Beatrix.
Bij zijn recent bezoek aan Zuid-Afrika
hebben zoowel generaal Hertzog als gene
raal Smuts aan spr. hun grooten eerbied
betuigd iegens Nederland.
De invloed der Oost-Indische Compagnie
leeft in tal van liederen en gebruiken on
der de bevolking voort.
Mede daardoor voelt de Nederlander, die
Zuid-Afrika bezoekt, zich daar niet als een
vreemde, doch vindt hij iets van het eigen
land terug.
Uitvoerig stond spr. stil bij de diverss
pogingen tot versterking van de cultureele
betrekkingen tusschen beide landen. Zijn
reis heeft spr. in de overtuiging versterkt,
dat er voor de verhouding tusschen Ne
derland en Zuid-Afrika een goede toe
komst is, vooral wanneer ons land ten
deze zijn taak verstaat. Die verhouding
moet worden opgebouwd op een basis van
wederkeerigheid.
Zuid-Afrika beleeft thans een belang
rijk moment in zijn geestelijke en sociaal-
economische ontwikkeling, wellicht de be
langrijkste in zijn geschiedenis. Er heerscht
een groote welvaart, de begrooting der
laatste laren vertoont een toenemend over
schot. Evenwel gelooft spr. niet, dat het
economisch leven op een solide basis be
rust. Tal van belangrijke vraagstukken,
zooals dat van de „arme blanken" en dat
der Naturellen, die in aantal de blanke
bevolking viervoudig overtreffen, verkee-
ren in een kritiek stadium.
Er is een streven naar industrialiseering
de nieuwste landbouwmethoden werden er
toegepast.
Evenais dat in Ned. Indië geschiedt,
tracht men de ontwikkeling van de eigen
cultuur der Naturellen te stimuleeren met
behoud van de voordeelen der Europeesche
beschaving.
De in 1926 verworven staatkundige on
afhankelijkheid, krijgt een steeds diepere
beteekenis. Het onderwijs wordt geheel op
Europeesche leest geschoeid: er is een ern
stig streven om te wedijveren met het
beste, wat op onderwijsgebied in Europa
geboden wordt.
Uitvoerig stond spr. vervolgens stil bij
zijn bemoeiingen ter versterking der cul
tureele banden, zoowel op het gebied van
het recht, als op dat der taal- en letter
kunde en de geneeskunde, waarover wij
destijds na een onderhoud met mr. Iden
burg, verscheidene bijzonderheden hebben
medegedeeld. Spr. besloot zijn voordracht
met zijn vreugde uit te spreken over de
toenadering, welke de laatste jaren is tot
stand gekomen.
Nederland heeft op cultureel gebied veel
te geven, doch het dient ook wederkeerig
kennis te nemen van hetgeen in Zuid-
Afrika geschiedt, waarmede ons land zijn
eigen geestelijk leven stellig zal kunnen
verrijken.
Na afloop werd een aantal ongemeen
fraaie films vertoond, welke interessante
beelden gaven van het Zuid-Afrikaansche
natuur- en stedenschoon, het dierenleven
in het Kruger-natuurreservaat en het ce
remonieel der Naturellen.
Prof. Holleman dankte den spreker voor
zijn boeiende voordracht en verbond daar
aan een propagandistisch woord ten gunste
van de Nederlandsch-Zuid-Afrikaansche
Vereeniging.
BINNENLAND.
Het buitenlandsch regeeringsbeleid; memo
rie van antwoord aan de Eerste Kamer
(3e Blad).
Ons parlementair overzicht (4e Blad).
Te Voorburg is, 74 jaar oud, overleden do
heer B. Wilton (Binnenland, 3e Blad).
BUITENLAND.
Nationaal-socialisten opgenomen in de re
geering Scbuschnigg (3e Blad en Bui
tenland le Blad).
Besluiten van het Fransche Vakverbond
(Buitenland, le Blad).
Nieuwe verwarringen in Britsch-Indië (Bui
tenland, le Blad).
ZIE VOORTS LAATSTE BERICHTEN
EERSTE BLAD.
Noord-Oostelijke wind met droog
weer en overdag lichte vorst tot
temperatuur om het vriespunt,
terwijl de vorst des nachts ver
moedelijk tot matig zal toenemen.
Stormsein neerhalen, blijft op uw
hoede.
BRIDGEKRING „DE DOWNSLAG"
Gisteravond omstreeks half negen is
de politie-brandweer uitgerukt voor een
brandalarm ten huize van L. aan den Oude
Singel, waar door een uitschietende vlam
uit den haard een schoorsteenkleed in brand
was geraakt. Op het hulpgeroep der dienst
bode, begaf een onbekend gebleven voorbij
ganger zich naar binnen en bluschte het
vuur met eenige emmers water.
De brandweer behoefde zoodoende geen
dienst te doen.
Bij Kon besluit van 9 Februari is aan
dr. C. de Boer, hoogieeraar aan de rijks
universiteit alhier, vergunning verleend
tot het aannemen van de versierselen van
Officier in de Orde van het Legioen van
Eer van Frankrijk.
De tiende drive.
Gisteravond gaf de Bridgekring „D.D.S."
zijn tiende bridgedrive, thans in de boven
zaal van het café-restaurant „In den Ver
gulden Turk", welke zaal daartoe door den
heer Couwenberg op keurige wijze was in
gericht.
In zijn openingswoord memoreerde de
heer A. Verboog in het kort het éénjarig
bestaan van „D.D.S."
In Februari 1937 werd in „Zomerzorg"
de eerste drive gehouden en nu tellen wij
reeds de tiende. In deze tien drives, zoo
zeide spr., hebben 800 bridgeliefhebbers en
-hebsters hun krachten met elkaar geme
ten, een gemiddelde derhalve van 80 deel
nemers per wedstrijd, een resultaat waarop
spr. zeide trotsch te kunnen zijn en waar
uit hij meende te mogen afleiden, dat het
streven van „D.D.S." om het wedstrijd-
bridge in Leiden te bevorderen, ruime
waardeering vindt. Blijft u uwe belang
stelling toonen, zoo ging spr. voort, wij
zullen het eveneens doen door elke maand
een bridge-drive te brengen.
Vervolgens ving de wedstrijd aan. welke
gespeeld werd aan 21 tafels in 3 series en
die wederom een zeer geanimeerd en ver
loop had.
De uitslagen luidden:
le prijzen: Afd. A., de heer en mevr.
Goekoop en de heeren Reekers en v. Tuyn.
Afd. B: de heer en mevr. Van Asselen en
de heer en mevr. De Wilt. Afd. C: Mevr.
Krol en de heer Muider en de heeren Her
mans en Out.
2e prijzen: Afd. A.. de heer en mevr.
Aukes en de heeren Laken en Roem. Afd.
B: de heeren Freriks en Assendelft en de
heeren v. Luyken en Biesiot. Afd. C: de
heeren Sauerbeer en Hoogwerf Kroon en
mevr. Lem en de heer v. d. Ploeg.
VER. „GELOOF EN WETENSCHAP
In afwijking van de reeks wetenschappe
lijke avonden, welke de vereeniging „Geloof
en Wetenschap" haar leden geregeld biedt,
had het bestuur gisteren een feestavond ge
organiseerd, welke o.a. werd bijgewoond
door deken Homulle.
De avond werd verzorgd door het tooneel-
gezelschap ,,'t Kompas" uit Amsterdam, dat
met enkele tooneelschetsen en blijspelen, een
praatje en een liedje met muzikale illustra
tie van E Wielaert, de aanwezigen aange
naam bezig hield. Een succesnummer bracht
mr. Clief. die in zijn imitaties van diverse
componisten waarlijk uitmuntend was en
daarvoor een hartelijk aoolaus in ontvangst
had te nemen, evenals Miara Rudi, die. be
geleid door mevr. E. Wielaert. meerdere
mooie nummers op zijn eigenaardig instru
ment ten beste gaf.