Receptie Gouverneur-Generaal - Theaterbrand te Milaan 7Jsie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Biad FEUILLETON Het Groote Avontuur TER GELEGENHEID V AN DE GEBOORTE VAN PRINSES BEATRIX werd ten Paleize van den Landvoogd een druk bezochte receptie gehouden op den avond van den 3en Februari. Het moment, waarop-Z.Exc. jhr. rar. Tjarda van Statfkenborgh Stachouwer met zi§n echtgenoote de zaal binnentreedt, waarin de vele gasten zich hébben verzameld. g Roman uit de Tropen door FRANS DEMERS. 11) Niet lang na het vertrek uit Fort Lamy Riefenberg op buitengewone wijze geboeid door wat hij te zien kreeg op den aardbodemover de vlakte rende een groote •<udde olifanten met opgeheven slurven; opgeschrokken door het daverende geronk an de motoren. In de stroomen, op de goudgele zandbanken, ontdekte hij kro kodillen, die naar het water kropen. Daar na gag hij honderden antilopen langs den oojfer huppelen. lebon had even samen met hem naar m i S^ken, maar gaf toen een teeken I tl ^!e hand also£ Wj wou zeggen; „dat I ken ik al sedert lang". Hij verwijderde eh van het raampje. I Journalist had niet meer aan den I vt gedacht, geboeid als hij was door I schouwspel buiten. Op een gegeven I EÏSÏÜ evenwel, keerde hij toevallig het I riU ,.in z'in "chting en zag dat Lebon I aïht aats ioad verlaten. Hij keek naar I lus iDaar stond de planter met zijn rug I Ja j m gcheerd en leunde met den I npo ute?en de deur van de kajuit; I te 1 'lU"'de tegen die deur war'ogen I en een geweldigen druk uitoefende, I Poogde haar klaarblijkelijk te openen. Riefenberg's hart stond een oogenblik stil. Waar een gewoon passagier dergelijke proefneming kon doen zonder argwaan te wekken, stond het bij hem vast, dat Lebon iets in het schild voerde. Hij drukte het bonzende hoofd tegen de ruit, maar der wijze dat hij, schuin kijkend, Lebon nog kon zien. Deze kwam een paar oogenblik- ken later zijn plaats innemen. En dan?, dacht de journalist. Zijn ver beelding begon koortsachtig te werken. Wat hij een paar dagen geleden voor een dwaas heid aanzag, leek hem thans mogelijk. Ge steld dat de planter hem neerschoot? Zou hij daarom in de handen van het gerecht vallen? Hij kon bijvoorbeeld zijn lijk uit het vliegtuig sleuren en er dan met een valscherm uitspringen. Hier niet, maar misschien boven een bepaalde plaats in Kongo? Of wie weet wat voor streken de vent nog in petto had. Wat er ook van zij, van nu af zou Riefenberg dubbel voor zichtig zijn. Hij liep even heen en weer tusschen de zetels en tuimelde bijna, toen plotseling de motoren in vertraagd tempo werkten, het vliegtuig naar links helde en een kring be schreef om te dalen op het vliegveld van Fort Archambault. Even later stapten de piloten uit om de poststukken te overhandigen aan een in- landschen klerk die kwam aangeloopen. Le bon ging even een luchtje scheppen. De aeur van het toestel viel achter hem dicht. De journalist kwam ook overeind en on derzocht. alvorens op zijn beurt uit te stappen, even het deurtje. Nu het toestel stilstond d°n grond, moest men maar even de klink aanraken opdat het vanzelf zou openvallen bij de minste aanraking. Riefenberg stak een sigaret -op en sprong eveneens naar buiten. Hij stond even te babbelen met den eersten piloot. Nog vier uur, zei deze, en we zijn te Bangoeï. Dan zal het wel ongeveer middag zijn. En om hoe iaat zijn we te Evenaars- stad? vroeg Lebon. Tegen den avond. Ziezoo heeren, al les is in orde; wij kunnen verder. De Fransche negerklerk verwijderde zich van het vliegtuig, waarvan de motoren onverpoosd waren blijven draajen, tijdens deze korte landing. De piloten stapten in. gevolgd door Riefenberg en Lebon. Het luikje van de cockpit klapte dicht. Nog een oogenblik en de motoren zouden zwaar ronken. De journalist was bij den Ingang blijven slaan en bekeek het kleine landkaartje, dat tegen het privaatdeurtje was beves tigd. Hij voelde dat Lebon achter hem stond en met belangstelling meekeek. Toen ging de rechtermotor aan het ratelen.... en dan die aan de linkerzijde. En plotseling bliksemde iets door Rie fenberg's brein. Hij wees naar de kaart, naar den nog af te leggen weg. De niets vermoedende planter keek toe, onder Rie fenberg's arm door. De zenuwen van den journalist waren opeens zoo gespannen, dat zijn hand beefde. Dan ging ook de middenmotor aan het daveren. Nog een oogenblik nu en het vliegtuig zou in volle vaart over het veld taxiën. Daar was ie eerste schok. Op datzelfde oogenblik keerde Riefenberg zich om en met gansch de samengebalde kracht van zijn sterke lijf, greep hij Lebon vast en smakte hem Legen het deurtje dat openvloog. Voor de planter goed besefte wat er ge beurde. buitelde hij hals over kop uit het toestel en rolde over den grond. Het vlieg tuig schoot in dolle vaart schuin over het plein en ging sierlijk de lucht in. Rie fenberg was naar een raampje gesprongen. Het zweet stond hem op het voorhoofd. Ver achter zich reeds ontdekte hij iels als een klein, donker poppetje, dat op het eenzame veld scheen te dansen. Oef, zuchtte hij, die heeft het er nog heelhuids afgebracht, en liet zich in een zetel vallen, Het duurde wel een half uur alvorens hij van zijn aandoening was bekomen. Die zal het mij niet meer lastig ma ken, herhaalde hij al maar door in zich zelf. Toen dacht hij aan de naaste toe komst, aan zijn houding tegenover de pi loten onder meer. Hij besloot tenslotte te doen, alsof hij met gansch het geval niets te maken had. Men zou zich natuurlijk in betrekking stellen met den vermisten pas sagier en, in laatste instantie, zou de jour nalist zijn houding bepalen. Ondertusschen ging hij zijn oude plaats opzoeken vlak bij de cockpit, zoodat hij gerust kon beweren niet te weten wat ach- ;er hem was gebeurd. Even later zat hij vlijtig over zijn schrijfboek gebogen en wachtte af. Een uur verstreek, twee uur.en er gebeurde niets. Tenslotte, toen het vliegtuig niet ver ineer verwijderd was van Bangoeï, ging liet luikje van de cockpit open en kwam het verbaasde gelaat van den eerste piloot te voorschijn. Riefenberg deed eerst alsof hij hem niet zag. De piloot gaf een teeken en wees naar de Lebonlooze kajuit. De journalist keek dan achter zich en sloeg van verbazing zijn armen in de lucht. Hij wipte overeind en liep naar het privaatje. Er was niemand. De vlieger vroeg met gebaren of hij niets gehoord noch gezien had? Nee, schudde Riefenberg met het hoofd en wees naar zijn zetel en zijn scririjfboek. Toen overhandigde de piloot hem de draadlooze mededeeling, welke hem zoo pas door Fort Lamy was geseind, en las: „Pas sagier Lebon op vliegveld Archambault uit toestel gevallen stop ongedeerd stop dringt aan. dat hij zal worden gehaald stop zal alle onkosten betalen stop". Riefenberg veinsde nogmaals de groot ste verbazing. In zijn hart jubelde hij. Hij wees naar het laatste gedeelte van het bericht. De eerste piloot schudde kracht dadig „nee" en beduidde met de hand, dat hij verder zou vliegen. Daarop trok hij zich ferug in de cockpit. Riefenbeig haalde verlicht adem. Alles scheen schitterend te zullen verloopen. Lebon had i'et begrijpelijkerwijze voorzich tiger geacht geen verwikkelingen te zoe ken, door gewag te maken van de wijze, waarop hij uit het vliegtuig was getuimeld. Onmiddellijk na de landing te Bangoeï, werd de journalist door de piloten met vragen overstelpt. Maar hij wist niets te vertellenhad niets gezienniets gehoord daar hij dadelijk zijn plaats had opgezocht, zonder zich om Lebon te .(kommeren (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). DU OPENING VAN DE GROOTE WINTERBLOEMENTENTOONSTELLING in het Krelagehuis te Haarlem door minister Steenberghe. De minister tijdens den rondgang over de tentoonstelling. DE 70e VERJAARDAG van den kunstschilder W. A. v. Konijnenburg. Op de receptie in den Haag. De jubilaris (rechts) wordt gefeliciteerd door Willy Sluiter. RE TROMP" is momenteel in het dok van de Ned. Dok- Maatschappij te Amsterdam opgenomen om van de schroeven te worden voorzien. Tijdens het aanbrengen der schroeven. HET Jl'LIANA-BED in het Princess Beatrice Hospital in Earls Court, Londen voor behoeftige Nederlanders, door de Ned. kolonie aan dit ziekenhuis geschonken. Gezant v. Limburg Stirum en zijn vrouw en in 't midden lord Carisbrooke, voorzitter THEATERBRAND IN MILAAN. Het Theatro Lirico in Milaan werd door brand volkomen vernield. Het theater was een der oudste van Milaan. Het geraamte van den neerge storten koepel. OP 10 FEBRUARI A.S. zal het 75 jaar geleden zijn, dat het bekende landgoed Bronbeek" bij Arnhem, in gebruik werd genomen als Koninkl. Koloniaal Militair Invalidenhuis. Een kijkje in een van de wandelgangen, waar de oudjes de komende gebeurtenis druk hespreken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1938 | | pagina 5