Nieuws
uit de Filmwereld
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 11 Februari 1938
Vierde Blad
No. 23890
Lentefeest op de Winterflora
te Haarlem
„Achter gesloten deuren"
78sfe Jaargang
Op weg naar het
volmaakte
i Viktor Tourjanskl heeft de opnames
voor „Mitternachts-walzer" met Brigitte
Homey en Willy Birgel beëindigd,
i Ingrid Bergman, de nieuwe Zweedsche
Ds. Niemöller voor het gerecht
KARSOTE voorkomt
griep en verkoudheid
door ontsmetting van
neus- en keelholten.
"WÊÊm
Vooruitgang op alle gebied.
(Van een bijzonderen medewerker)
De Algemeene Vereeniging voor Bloem-
I tollencultuur te Haarlem opende vandaag
in het Krelagehuis te Haarlem de reeks
van erootere tuinbouwtentoonstellingen,
die dit jaar hier te lande zullen worden
I jahouden. Spoedig na deze zal Boskoop
I haar culturen weder on den voorgrond
krenten en dadelijk worden opgevolgd door
de reeds internationaal bekende Prima-
I vera te Rotterdam.
De Alg. Ver. voor Bloembollencul
tuur heeft door het organiseeren van
deze tentoonstelling getoond, dat niet
tegenstaande de misère, die nog steeds
dezen tak van tuinbouw heerseht,
liaar leden den moed niet laten zak
ken, hetgeen bewezen wordt door de
buitengewoon mooie producten op deze
show, de veie verbeteringen van cxpo-
seeren cn den vooruitgang op 't gebied
van sortiment en kwaliteit. Er wordt
sinds jaar en dag door de bloembollen-
kweekers voortdurend gezocht naar
verbetering van het bestaande sorti
ment. Zooals bij alle streven naar ver
betering, geschiedt dit, zoeken niet om
dat het bestaande niet meer mee kan,
daar het achteruitgegaan is, maar om
dat het bestaande nog niet volledig aan
alle eischen voldoet In de natuur ligt
de mogelijkheid van het bereiken van
het ideaal besloten, maar het benade
ren ervan beteekent niet hetzelfde als
het bereiken.
De ontwerper van het plan dezer ten
toonstelling, de heer A. Voors, Secr. der
Ver. voor Bloembollencultuur is allereerst
van de gedachte uitgegaan, dat de deco
ratieve gedeelte alle overige inzendingen
tolkomen moest dragen, of beter gezegd
dat hierdoor iedere groep op zichzelf op
den voorgrond kwam en alle groepen te
ramen toch weder één goed geheel zouden
vormen. Niettegenstaande deze zeer moei
lijke taak is de ontwerper hier volkomen
ia geslaagd. De wanden in het Krelage-
hvis zijn keurig gemaskeerd door ko-
linklijke palmen en ander decoratief ma
riaal, waardoor de minder fraaie boxen
irrden weggewerkt.
Het spreekt vanzelf dat in dit, als tuin
angelegde gebouw, op borders, vakken en
randen, de tulpen, hyacinthen en narcis-
ün domineeren, hoewel men er ook tal
tan andere voorjaars-lenteboden bij mas
sa in aantreft. Zoo wordt men bij den ta
ring al onmiddellijk getroffen door een
buitengewoon groote inzending tulpen en
narcissen, uit allerhande rassen, soorten
cn variëteiten bestaande, het geheel be-
heerscht door een muurtuin, waarachter
deze lente boden ons verwelkomen, een vij-
ter en een fontein. De hierin voorkomen
de verbeteringen van het Due van Thol-
ras, deden ons denken aan het nederige,
toode tulpje met de Kerstdagen, de Due
ran Thol, die de bijzondere eigenschap
ncelt om vóór allen uit te bloeien, doch
waarvan de bloem nietig en de stengel te
kort is. In het beproeven, nu 30 jaar ge
leden, van de kruising waaruit de Mendel-
fulpen ontstonden, was het streven merk-
oaar om bloemgrootte en stengel der Dar-
wiutulpen over te brengen in het peute-
"K, maar helder gekleurde eeuwenoude
'as der Due van Thol tulpen.
Rondom een pyramide van palmen en
oiverse tropische gewassen, zooals de pa
pierplant, een vijgensoort, volop met
Vluchtjes beladen, diverse ananassoorten
en dergelijke, vindt men keurcollecties hya-
"n™en, tulpen en narcissen. Ook hier ziet
men bij de tulpen een met succes bekroon
de poging. Ook hier is het ideaal zeker
dichterbij gekomen, want waren er tot
voor kort slechts enkele soorten langstelige
tulpen, die zich voor vroege forceering lie
ten bezigen, zoo ziet men ze thans bij do
zijnen. Het schiftingswerk dat nu reeds ja
ren in beslag neemt, vormt een der meest
belangrijke werkzaamheden van een groot
aantal bollenkweekers. want het is alweer
niet voldoende, dat de soorten er zijn, maar
zij moeten ook verbeteringen van het be
staande zijn, in dit opzicht, dat zij uit
blinken in kleur, vorm. stand, enz., maar
ook in geschiktheid voor vermenigvuldi
ging en loonende teelt.
Eveneens onder een pyramide van be
schermende palmen vindt men een der
grootste inzendingen op Narcissengebied,
waarin de meest mogelijke rassen, soorten
en variëteiten zijn verwerkt. Opvallend
mooi is deze groep afgewerkt met decora
tief materiaal, waarbij de goudbrui bloeien
de tooverhazelaar. statige dennenboompjes
de Rosemarijn en dergelijke medewerken.
De ondergrond is hier keurig afgewerkt
met bloeiende Alpen- en rotsplan ten. zoo
ais primula's, anemonen, de purperen
kerstroos, crocussen, sneeuwklokjes, se-
dums, saxlfragas en tal van andere ter
wijl de forsythia met haar gele klokjes
het hare er toe bijdraagt om aller aan
dacht voor dezen groep te trekken. Het is
met de narcissen gegaan als met de tul
pen. Dat narcissen allang niet meer al
leen maar geel zijn is geen nieuws, maar
dat ze zoo beschaafd en edel van vorm,
zoo groot en zoo lang van stengel zijn ge
worden. is alleen te danken aan naarstig
zoeken hoe dicht het ideale kan worden
benaderd Uit de bijna zielig kleine en on
aanzienlijke oervormen zijn in een paar
aecennien, bloemen ontstaan, die in zui
verheid en gratie, in niets meer haar bur
gerlijke afkomst verraden. En als men dan
nog dieper op deze quaestle ingaat en zich
indenkt dat voor kort nog van de narcis
sen gold. dat zij zich slechts met moeite
eenigszins lieten vervroegen, terwijl men
nu hier bloeiende planten ziet, die In niets
onderdoen voor wat er in April buiten kan
bloeen. dan beseft men nog meer den aan
zienlijken stap vooruit die hier gedaan is.
Op deze Narcisseninzending volgen tal
van diverse tulpen inzendingen, keurig ge
arrangeerd met het daarbij passend ma
teriaal, waarbij vooral de onderbeplanting
met bloeiende heideplanten, goud en zil-
verbonte conifeertjes, volop besdragende
pernettya's enz., ieders aandacht zal vra
gen. Buitengewoon schitterend en een
prestatie voor den kweeker is zeer zeker
een uit meer dan 50 verschillende soorten
bestaande inzending Freesia's. De kleu
rencombinatie in dit knollenras heeft een
buitengewone vlucht genomen. Voortge
sproten uit de eenvoudig witte freesia
refracta alba, treft men nu de meest uit
een loopende kleuren aan, zooals de varië
teit mrs. M. Peter, donker rose-rood, Gol
den Wonder, goudgeel. La Phara, rood,
Mary Jose, zalmrose, mrs. Wilfred Ashley,
purperrood goud geaderd en vele andere.
Zoo Is alles vooruitgang, dichter gena
derd tot het volmaakte. Zag men tot voor
kort zulke freesia's? Hollandsche hybrlda-
teurs hebben de gekleurde variëteiten aan
de wereld geschonken, die deze heerlijk
welriekende bloem van onbeschrijfelijke
gratie tot een der meest geliefde voorjaars
kasbloemen hebben gemaakt.
De Amaryllis cultuur die men hier door
een paar groote inzendingen te zien krijgt,
heeft haar toppunt vrijwel bereikt. Het is
iets buitengewoons, planten met 3 krach
tige bloemstelen, te zamen een dozijn groo
te kelken torsend zijn niet zeldzaam, ter
wijl de kleurencombinatie bij dit planten
geslacht zóó overweldigend is. dat het nau
welijks beschreven kan worden; van zuiver
wit tot zeer donker purper rood, waartus-
schen in tal van kleurencombinaties. De
stand der bloemkelken is buitengewoon
mooi, de kwaliteit niet te verbeteren. Op
vallend is hier een der stamouders, een
sierlijk, klein bloempje, edel van vorm en
zuiver diep oranje.
.,HET LEVEN VAN EMILE ZOLA".
GROOTE ACTIVITEIT IN
NEUBABELSBERG.
I brW scene u't de in deze rubriek reeds
cnreven schitterende verfilming va:i
EÏL en van Emile Zola" met den be-
IV;» acteur Pabl Muni in de hoofdroi.
het n,Uac'1"Be tüm strekt de kunst van
I gees, doek, evenals Zola's onsterfelijke
I en V Voor verdediging van de vrijheid
I „Jachtigheid, tot eer. Hierboven Ma-
I ZoV 5!fus (Gale Sondergaard), bezoekt
i (ciito°m k'i hem hulp te vragen voor haar
^no°t Zola's antwoord was zijn be-
bejl,, geworden artikel: „J'accuse" tik
I schrev 'en behoeve van Dreyfus ge-
Er heerseht op het oogenblik een bui
tengewoon groote activiteit In de Ufa-
studio's te Neubabelsberg.
Onder regie van R. A. Stemmle is men
bezig voor de opnames voor „Mlllionnair
op crediet". De belangrijkste rollen zijn in
handen van Viktor de Kowa, Gusti Huber,
Paul Hoffmann, Georg Alexander e.a. Het
draaiboek is van den regisseur in samen
werking met Andreas Zeltner.
De beroemde Spaansche danseres Im-
perio Argentina vervult de hoofdrol in de
Carl Froellchfilm der Ufa „Andalusische
Nachte", waarvan een Duitsche en Spaan
sche versie wordt gemaakt. De Duitsche
versie wordt geregisseerd door Herbert
Maisch. de Spaansche door Florian Rey.
Willy Fritsch, Gusti Huber. Georg Alexan
der. Hilde Hildebrand, Rudolf Platte, Inge
borg von Kusserow e.a. vervullen de
hoofdrollen in „Das Madchen von gestern
Nacht", die onder regie en productieleiding
i van Peter Paul Brauer zal worden ge-
i maakt.
Is het alles fragiliteit ln vorm en kleur
bij de freesia's, bij de amaryllis is het de
combinatie van kracht en schoonheid, die
bewondering wekt. Deze reeds eeuwen be
kende knolplant, die zelfs den meest on
verschilligen toeschouwer zal ontroeren, is
ae laatste Jaren in een geheel nieuw sta
dium getreden, doordat zij evenals hyacin-
then en tulpen, in variëteiten kan wor
den verschaft. En nergens ter wereld heeft
men het zoover daarin gebracht als hier
te lande, waar men in Wageningen den
wetenschaopelij ken grondslag voor deze
nieuwe cultuur heeft gelegd.
De inzendingen hyacintheir treft men bij
tientallen aan. de groote massa van in
zenders geeft hier te zamen een weelde van
deze bqlbloemen, zooals men ze alleen maar
in het Krelagehuis kan vinden. Voor een
achtergrond van blauwe regen, cocospal-
men en boomvarens, komt het bloemwerk
uit dit geslacht samengesteld, bijzonder
mooi uit en toont dat deze bolbloemen zich
niet oordeelkundig overleg uitstekend in de
bloemschikkunst laten gebruiken. Sterk
domineerend zijn hier de rose, witte en
blauwe kleuren, met het daarbij passend
decoratief materiaal, zooals de fijne
adlantum. pteris, roodbladige dracaena's,
crotons, begonia's en dergelijke. Een onder
grond van Perzische tapijten, waardoor de
kleuren der hyacinthen als het ware op
leven. met een achtergrond van donker
fluweel gaf aan deze inzendingen een
waardig cachet.
Zooals bij de tulpen, narcissen, amaryl
lis en freesla's die op deze Winterflora zijn.
valt ook bij de hyacinthen een streven naar
verbetering te registreeren. Het aantal
soorten dat werkelijk in alle opzichten be-
drijfszeker is. is zeer .gering in vergelijking
bijv. met de tulpen en in tegenstelling met
de vorige eeuw. De oorzaken hiervan een
oogenblik buiten beschouwing latend, con-
siateeren wij dat de veel grootere moei
lijkheden om hier het volmaakte te na
deren, de oorzaak zijn van voortdurende
studie en activiteit der kweekers. lAls men
een vroege goede witte variëteit heeft, ziet
men uit naar een even goede of nog be
tere roode en als voor lateren bloei door
de eigenschappen die haar voor „vroeg"
zoo belangrijk maken, dezelfde variëteit
niet deugt, zoekt men er een te verkrijgen,
die baar in kleur en vorm nabijkomt. Voor
b.v. een hemelsblauwe hyacinth, die vat
baar is voor invloeden van klimaat of ziek
te moet een vervanger gevonden worden,
die dergelüke hebbelijkheden niet bezit,
maar dikwijls is dit zoeken naar het be
kende 5-pootige schaap. Beziet men de col
lecties hyacinthen op deze tentoonstelling
van uit dergelijke gezichtspunten, dan ont
gaat het u niet, dat hier als het ware het
zoekend speuren tastbaar is geworden. De
volmaaktheid van tros en de frischheid
van kleur zijn vanzelfsprekende eischen,
maar ook het ideaal van doelmatigheid van
gebruik over een lange periode, is aanzien
lijk dichterbij gekomen.
Voorts treft men nog eenige buitenge
woon goede inzendingen met diverse Kaap-
sche bolgewasjes aan, een groep die nim
mer op rotspartijen of dergelijke mag ont
breken. Hierbij neme men vooral nota van
de prachtvolle winterharde cyclamen en
de zeer vroeg bloeiende iris reticulata, zoo
wel als van de druifies, scilla's, anemonen,
corydalis angustifolia, bidbocodium citri-
num, narcissus minimus, en watereri, scil-
la Tubergeriana, Veltheimia Viridiflora en
vele andere.
We zullen onze beschouwing hierbij laten,
doch aan de hand van deze en zoovele ge
gevens die de gretig vragende bezoekers van
de exposanten kunnen vernemen, heeft
het bezoek aan een* tentoonstelling als
deze. behalve als den meest veredelden
vorm van ontspanning, ook beteekenis als
bijdrage tot de vorming van die soort van
belangstelling, waarop de Nederlandsche
kweeker recht heeft.
De opening
De tentoonstelling werd vanmorgen ge
opend door den minister van Economische
Zaken, mr. M. P. L. Steenberghe. Een wel
komstwoord werd gesproken door dr. A. J.
Verhage. voorzitter van de Alg. Ver. voor
Bloembollencultuur.
Minister Steenberghe herinnerde aan de
jaren van hoogconjunctuur in het bollen-
bedrijf en de daarop volgende inzinking,
die echter niet kon verhinderen, dat de
producten steeds werden verbeterd. Bo
vendien zullen wrij, aldus spr., onze plaats
Onze Berlijnsche correspondent schrijft
ons gisteren.
Alt-Moabit. De naam heeft in Ber
lijn een somberen klanik. De stadswijk
die zoo heet. heeft mooie, breede straten,
goede winkels, voorname woonhuizen. Maar
het „Neue Kriminalgericht". dat in den
volksmond Alt-Moabit genoemd wordt,
drukt als een erfelijke belasting op dit
kwartier aan den zuidelijken over van de
Spree.
„Alt-Moabit". Het Berlijnsche paleis van
Justitie verheft zich als een massief blok
rooden baksteen. Geweldige trappen en
enorme portalen leiden naar een monu
mentaal trappenhuis, dat als de meeste
°roote Berlijnsche bouwwerken geïnspireerd
is op het Florence der renaissance: een
imitatie, die bii hooge uitzondering in dit
geval eenigszins geslaagd mag heeten. On
telbare treden van smalle en breede trap
pen voeren naar eindelooze gangen met om
de vijf meter een bruin gepolijste deur,
Kamer 50. 100. 150. 200 300. 400.zon we
er nog niet? Neen. een „Wachtmeister" in
groene uniform vertelt ons. dat we tien
minuten lang den verkeerden kant zgjn
opgeloopen. Du?, omgekeerd marsch! En ja,
we naderen nu inderdaad het doel van
onzen tocht. Kamer 500 550 6O0, 650....
Kamer 664! We zijn er!
Ook de deur van kamer 664 is bruin ge
polijst Ook naast deze deur is een wit
blaadje oapier met een punaise aan den
muur geprikt. Ook dit papiertje bevat een
paar haast onleesbare krabbels. Wij ont
cijferen: Proces tegen Niemöller. (In Alt-
Moablt verliest degene, die op het punt
staat voor langeren of korteren tijd een
nummer te worden, zijn rang en zijn
titels).
De deur van kamer 664 wordt bewaakt.
Er staat een „Wachtmeister" voor. wien
het schijnbaar begint te vervelen, om heel
den dag nee te zeggen en die dus alleen
maar met een verveeld gebaar zijn hoofd
schudt, wanneer hij hoort, dat wij graag
naar binnen willen. 'sMans mededeeling
bevat voor ons geen greinije nieuws. Maan
dagmorgen hoorden wil den voorzitter van
den rechtbank. Landgeriehtsdlrektor Höpke
met stentorstem verkondigen, dat „die
ÖffenWichkeit ausgeschlossen" is.
Terwijl de „Wachtmeister" toeziet, dat
wij de asch van onze sigaar niet op den
grond, doch in een der vele sigaretten-
blikjes. waarmee in „Alt-Moabit" alle ven
sterbanken en balustrades gedecoreerd
zijn, deponeeren en wij peinzend staren naar
de gesloten deur. waarachter het meest
geruchtmakende proces onzer dagen
wordt gevoerd, komen er onwillekeurig
pathetische gedachten en oratorische vra
gen bü ons op.
Is het mogelijk, dat in Februari 1938. in
de twintigste eeuw. in het hartje van
Europa, een man terecht kan staan terwille
van zijn geloof?
Het lijkt ongelooflijk, het lijkt onmoge
lijk en het is ons op dit oogenblik. of het
geen wij Maandagmorgen met eigen oogen
gezien hebben, een droom is geweest. Maar
neen. het was geen droom, doch de harde
werkelijkheid, die wij met verschillende
collega's Maandagmorgen in Kamer 664
hebben waargenomen: een hooge gebeeld
houwde mahoniehouten balie en daarachter
de strenge rechter in zwarte toga met witte
lief: rechts van de balie drie katheders,
want in dit proces treden drie officieren
5963
(Ingez. Med.)
als bollenkweekend land slechts kunnen be
houden door er voor zorg te dragen dat
onze producten in kwaliteit steeds aan de
spits blijven. Met den wensch, dat de
kweekers op den ingeslagen weg zouden
voortgaan, verklaarde spr. de tentoonstel
ling voor geopend.
van justitie op; links van de balie de hoogé
afsluiting van de beklaagde-bank en daar
achter ds. Martin Niemöller.
Ds. Niemöller stond kaarsrecht, star en
onbeweeglijk, zooals alleen een officier van
de oude keizerlijke armee staan kan. Kort
voor de opening der zitting verklaarde
mevrouw Niemöller: „Mijn man voelt zich
zeer opgewekt, hij verheugt zich over het
Ds. Niemöller.
feit. dat hij eindelijk in staat wordt ge
steld. om zich te verdedigen".
Deze gevoelens zijn begrijpelijk in een
man. die vier jaren lans als commandant
van een onderzeeër dag en nacht klaar
stond, om den vijand aan te vallen en die
in November 1918 het joelende gepeupel op
de kaden van het roode Kiel niet schuwde
en ondanks alle bedreigingen met zijn be
manning het groot eeresaluut bracht aan
het zwart-wit-rood, dat hij met den inzet
van zijn eigen leven in vier zeeën ver
dedigde.
En ook opgewonden was ds. Niemöller. HU
staat weliswaar niet voor een gewone
rechtbank, doch voor het „Sondergericht",
dat elke revolutie noodig schijnt te hebben
om haar tegenstanders, die volgens de al-
gemeene rechtsbeginselen natuurlijk vol
maakt onschuldig zijn. onschadelijk te ma
ken. Ds. Niemöller stond echter reeds eer
der voor het „Sondergericht". Toen was dat
„Sondergericht"bolsjewistisch en. ds.
Niemöller riskeerde zelfs de doodstraf om
dat hij als lid van een vrijschare het
nationale Duitschland had helpen verdedi
gen tegen den rooden vloedgolf, die zijn
vaderland dreigde te verslinden.
In de eindelooze gangen van „Alt-Moabit"
zwerven journalisten uit alle landen der
wereki, behalve uit Duitschland. De Duit
sche pers heeft namelijk niet ontdekt, dat
er zooiets als een proces-Niemöller bestaat
Heelemaal onbegrijpelijk is dat tenslotte
niet. Toen er in September 1937 een soort
gelijk proces gevoerd werd tegen den vroe-
geren Generalsuperintendent der Pruisische
Unie. dr Dibelius, een der meest
directe medewerkers van Niemöller. zij
schreven o.m. samen een der recente publi
caties van het Belijdenisfront, ,,Wir rufen
Deutschland zu Gott!" meende de Duit
sche pers zich bii uitzondering daarmee te
moeten bemoeien De wijze waarop dr.
Dibelius den officier van justitie zijn argu
menten stuk voor stuk uit de handen sloeg
en de manier, waarop hij den minister voor
Kerkelijke aangelegenheden, Kerrl. een
nogal poover figuur deed slaan bevatten
inderdaad een ernstige waarschuwing voor
degenen, die ds. Niemöller koste wat het
kost achter de tralies willen brengen. Want
al is hij lang niet zoo'n groot redenaar als
Dibelius, als debater is hij ongetwijfeld
meer te vreezen dan deze laatste.
(Nadruk verboden).
filmstar, die door de Ufa is geëngageerd,
zal haar eerste rol voor deze maatschappij
spelen in „Moderne Meisjes", die door prof.
Carl Froelich naar het tooneelstuk „Die
vier Gesellen" in scène zal worden gezet.
Haar partner zal Hans Söhnker zijn.
Men is bezig met de opnamen voor „Ca
priccio" de nieuwe Ufa-film met Lilian
Harvey en waaraan verder meewerken
Viktor Staal, Paul Kemp, Aribert Wascher.
Voor „Heimat", de derde Zarah Lean-
derfilm der Ufa, die door prof. Froelich
zal worden gemaakt zijn nog geëngageerd:
Heinrlch George, Paul Hörbiger, Georg
Alexander, Leo Slezak, Hans Nielsen e.a.
JOH .HEESTERS OVER ZIJN
LAATSTE FILM,
Onze zingende en acteerende landgenoot
Joh. Heesters, die op de planken en het
witte doek reeds zoo vele successen ge
oogst heeft, treedt thans, na beëindiging
van de Ufa-film „Gasparone", in een
grootsche operette in Weenen op.
Hij is ook in Weenen zeer populair en
de stroom autogrammen-jaagsters is nau
welijks te stuiten.
Tsjonge, wat doet me dat goed, zoo zegt
hij, na maanden atelierarbeid weer eens
op de planken te staan. Contact met je
menschen te hebben. Voor een volle zaal
te spelen. In plaats van voor een micro
foon, Toch zou ik het filmen ook niet
graag meer willen missen. Ik ben ontzet
tend gelukkig. Maar wat kan een mensch
ook méér wenschen: veel werk en succes!
Het ls onzen landgenoot aan te zien, dat
hij gelukkig is. Met een jongensachtig en
thousiasme, met een blijmoedigheid en
opgewektheid, die juist Heesters zoo ken
merken vertelt hij vlot en prettig.
We behoeven haast niets te vragen.
Hij vertelt ons van zijn laatste Ufa-film:
„Gasparone", een vrije verfilming van Mil-
löcker's operette, wiens muziek door Peter
Kreuder is bewerkt.
Het is ongetwijfeld zijn beste film tot
nu toe.
Vond u het prettig werken voor deze
film?
Buitengewoon. Weet u, het was een
goed boek, de bezetting met o.a. Marika
Rökk, Leo Slezak, Rudolf Platte e.a. was
uitstekend en niet te vergeten de regie
van Jacoby, wiens specialiteit nu eenmaal
de operettefilm ls. Het groote voordeel er
van ls, dat ik niet alleen mijn vocale
capaciteiten noodig had al zijn ze tot
het laatste uitgebuit ik moest ook veel
spelen en zelfs een geduchte vechtpartij
meemaken, die Hans Albers alle eer zou
aandoen. Ik moet eerlijk bekennen, dat lk
er dan ook niet heelemaal zonder kleer
scheuren afgekomen ben. De Ufa had een
heele troep kerels met biceps als heipalen
geëngageerd en die moest ik op zoo rea
listisch mogelijke wijze van m'n lijf zien
te houden. Enfin, dat ls het risico van het
vak.
En wat gaat u nu doen?
Dat kan ik helaas nog niet precies
zeggen. De twee films, die ik voor dit sei
zoen zou maken zijn klaar.
Waarschijnlijk maakt de Ufa er het vol
gend seizoen weer twee. En dat is eigen
lijk ook voldoende. Het beste ligt mij de
operettefilm toch altijd nog. En meer dan
twee kan je ér daar eigenlijk toch niet
van maken.
Het publiek wil ze beslist, maar twee
lijkt mij voldoende.
Maar dat hoort u t.z.t. wel allemaal, zegt
hij lachend.
Inmiddels is de korte pauze verstreken
en Heesters moet weer op het tooneel.
Met een vriendelijken groet neemt hij
afscheid van ons.
Zegt u maar dat ik Holland nog niet
vergeten ben, dat ik het nooit vergeten
zal en dat ik er gauw weer eens hoop te
komen, roept hij terwijl hij wegloopt.
„Als jullie weer nieuwe haring hebben",
voegt hij er nog lachend aan toe....l
„MEN GAF HEM EEN GEWEER".
Hierboven Spencer Tracy en de actrice
Gladys George in de veelbesproken oor
logsfilm „Men gaf hem een geweer', die
hier deze week vertoond wordt. Gladys
George is een nieuwe verschijning op het
witte doek, wier ongewone charme en ele
mentaire speelkracht zich uitstekend aan
passen bij de innerlijke bewogenheid van
Spencer Tracy en de nerveuze geladenheid
van Franchot Tone.
