De stervlucht naar Ypenburg - Bakker Schut gehuldigd
78 iie jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Biati
FEUILLETON
Het Groote Avontuur
DE STERVLUCHT NAAR YPENBURG welke oorspronkelijk op den
National en Feestdag gehouden zou worden, maar wegens de slechte weers
omstandigheden moest worden afgelast, heeft Zaterdag doorgang
gevonden. Vogels van diverse pluimage streken op Ypenburg neer.
DE WINNENDE éQUIPE van
de Rally e van Monte Carlo aan de
grens ontvangen.; Bakker iSchut op
„stormachtige" wijze gehuldigd.
Jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland, dr. H. Colijn en jhr. mr.
C. C. J. van Reenen (v.r.n.l.) bij het teekenen der akte van geboorte-aangifte
Roman uit de Tropen door
FRANS DEMERS.
6)
Nu volgde een lange tocht op 1000 meter
hoogte boven de Middellandsche Zee. Heel
aa8 hij de onbewogen watervlakte dreven
wolkenbanken waar doorheen soms een
setup zichtbaar was. Tegen den avond pas
kwam de kust van Afrika ln het zicht en
"en later landde de machine op het vlieg
veld van de Senla, op enkele kilometers van
ae haven van Oran.
Een auto van het „Grand Htotel" bracht
oe piloten en de passagiers naar de stad.
u,Dr,r .hoerschte een wonderlijke drukte en
5 n kRerlei rassen door elkaar. In
pe straten leek het wel een bestendige ten-
jrwistelling van vervoermiddelen. De hotel-
a°en kruiste ouderwetsche koetsen, be-
Pannenmet muilezels, antieke auto's, ka-
aiic 'hlanders die waren ingespannen,
..I®.'dodelijke soorten van karren en.
d™. .trams. De gevolgde weg liep
vuile hT "ïlandsche stad: een kleurige
nin. met scheefgezakte, leemen wo-
w °en en al de hulsgezinnen op de straat,
ren er neEers, Marokkanen en Arabie-
aehru r o'kaar krioelen in hun schilder-
In Phinje. Vele vrouwen waren gehuld
ln oen soort witte pij.
Ook het gelaat was verborgen, met uit
zondering van één oog.
Het verwonderde Riefenberg, dat het in
een Afrikaansche stad zoo druk kon zijn.
Op bijna alle kruispunten stond een blanke
verkeersagent, die de handen vol had om
ongelukken te voorkomen. Op de voet
paden van het centrum was er zooveel be
weging, dat men zich in een Europeesohe
hoofdstad zou hebben gewaand. Talrijke
inlanders slenterden rustig tusschen de
nreer zenuwachtige Europeanen. De blanke
dames liepen gekleed ln lichte zomertoi-
letten. Het eenige verschil met haar zusters
in Europa was, dat bijna alle blootsvoets
waren in sandalen, de teenen goed zicht
baar. Het was moeilijk dit niet op te mer
ken, want meest alle vrouwen hadden de
nagels van haar teenen opvallend rood ge
kleurd.
Als een filmbeeld ging dit sohouwspel aan
de oogen van den journalist, voorbij, zoodat
hij er niet meer dan een vluchtigen indruk
van kon meedragen. Lebon zat naast hem
en tijdens dezen korten ontdekkingstocht
had hij te kampen met een onbedaarlijke
lachbui, die steeds nieuw voedsel vond bij
de minste eigenaardigheid, die hem in de
straten opviel.
Zij bereikten tenslotte het modern uitge
ruste hotel bij een pleintje met sierlijke
palmboomen en toen Riefenberg zich ein
delijk in zijn kamer bevond, voelde hij lust
dadelijk naar bed te gaan. Iets stond in
leder geval vast: voor geen geld van de
wereld zou men hem overhalen nog dien
avond het hotel te verlaten Zijn kennis
making met Oran moest zich dan maar
bepalen tot die enkele vluchtige indrukken.
Na het avondmaal zou hij in allerhaast
een ln het vliegtuig begonnen artikel af
maken om dan eindelijk, na al die uren
van sloopende spanning, eens te slapen.
Maar toen het nagerecht op tafel ver
scheen kreeg hij het aan den stok met den
kleinen planter. Deze wou hem, het kostte
wat het kostte, op sleeptouw nemen. Hij
had zijn licht opgestoken bij den neger
portier van het hotel en die wist hem te
vertellen, dait er te Oran rijkelijk gelegen
heid bestond om den nacht in aangenaam
gezelschap door te brengen. Daarbij lonkte
Lebon verleidelijk en duwde Riefenberg in
de zij.
O, zei deze, die kwestie laat mij héele-
maal onverschillig.
De planter lachte dubbelzinnig:
Ik weet wel, dat gij een beschermengel
op het hart draagt, maar dat belet toeh
niet.
Wat bedoelt gij met die woorden, on
derbrak de journalist hem op kregeligén
toon.
Heel deemoedig bood de ander hem zijn
verontschuldigingen aan:
Het gebeurde tegen mijn wil. Ik wou
mij vanmorgen in het vliegtuig naar u bui
gen om me voor te stellen en mijn blikken
vielen op de prachtige vrouwenfoto, die
gij zoo aandachtig bekeek. Ja, als ik een
mooie vrouw zie, zelfs op een foto, verlies
ik altijd het hoofd.
Hij aarzelde even en vroeg dan fluiste
rend:
Uw verloofde? Uw vrouw?
Riefenberg moest lachen om het komi
sche gezicht, dat Lebon trok
Noch het een, noch het'ander, ant
woordde hij, en meende er aan toe te moe
ten voegen „op dit oogenblik vermoedelijk
niets anders meer dan een geraamte
maar hij bedwong zich op tijd.
Ik heb tot mijn groot geluk noch
vrouw, noch verloofde, mijnheer Lebon, en
heb er volstrekt geen behoefte' aan.
Hij dronk zijn koffie leeg en drukte de
hand van den planter:
En nu ga ik slapen, zei hij vastbe
raden.
Lebon klampte zich aan hem vast en
trachtte hem over te halen om tenminste
m zijn gezelschap nog een cognac te ge
bruiken.
Morgenavond alles wat ge wilt. Nu ben
ik werkelijk uitgepunt van vermoeienis.
En Riefenberg keerde zich zonder meer
om Terwijl hij naar de lift stapte, hoorde
hij den planter nog zeuren:
Het is niet aardig mij in deze vreemde
stad zoo aan mijn lot over te laten.
Kletsmajoor, gromde Riefenberg en
rukte aan het contactknopje.
Riefenberg zag den spottenden glimlach
niet. waarméde Lebon hem nakeek en
hoorde niet hoe deze, toen de lift zich in
beweging zette, een groom aanklampte en
dadelijk een taxi vroeg.
Riefenberg begaf zich naar zijn kamer
en zette zich dadelijk aan het werk. Een
uurtje later lag een omslag met het adres
van zijn blad klaar op de tafel.
Op het oogenblik. dat hij gereed was om
naar bed te gaan. werd op de deur ge
klopt. Een hotelbediende bracht een brief.
Verwonderd bekeek de journalist het om
slag. Het adres van den afzender was niet
vermeld. Er waren Belgische luchtpostze
gels op geplakt. Terwijl hij naar een fooi
zocht, vroeg hij aan den bediende hoe die
brief op dit oogenblik kon aankomen.
Vermoedelijk met de Fransche nacht
luchtpost. antwoordde deze.
Riefenberg deed de deur dicht, leunde er
tegen aan en scheurde zenuwachtig de en
veloppe open Het was een niet onder
teekend, met de schrijfmachine getikt
briefje, zooals hij er 's morgens een in zijn
appartement had gevonden.
Hij las:
„Riefenberg, gij hebt verstandig gehan
deld. Wees ook verstandig in de toekomst.
Uw leven is en blijft in onze handen."
Gedurende enkele oogenblikken staarde
Riefenberg strak op het briefje. Hij voelde
zich te suf om nog na te denken. Met een
vloek keerde hij zich om en sloot de deur
met het veiligheidsslot Hij keek in de
badkamer, in de kasten, ónder het bed en
zag of het venster goed was gesloten. Dan
liet hij zich op het bed vallen, trok het
licht uit en bromde:
Nu mag voor mijn part de wereld ver
gaanen sliep dadelijk in.
IN HET LAND VAN DE VERSCHRIKKING.
Om vijf uur den volgenden morgen zaten
Riefenberg en de piloten reeds aan de ont
bijttafel in het„Grand Hotel" te Oran. Van
Lebon viel geen spoor te ontdekken. Een
bediende had gedurende een kwartier op
zijn deur getrommeld en dan bemerkt, dat
deze niet eens was gesloten: de planter
was afwezig en zijn bed onaangeroerd.
De piloten meenden hem omstreeks mid
dernacht in een drankgelegenheid te heb
ben gezien
Ja, glimlachte Riefenberg, ik kan me
zoo ongeveer indenken, waar die heeft uit
gehangen.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
ENGELAND ZENDT MEER AMMUNITIE EN KANONNEN NAAR DE
MIDDELLANDSCHE ZEE ter bestrijding van de zeerooverij. ,,Het
laden van de Itinda".
DE MILITAIRE SKI-WEDSTRIJDEN OP DEN MONT REVARD IN FRANKRIJK.
Een afdeeling Fransche militairen in volle vaart bij de
afdaling.
