De brug bij den Niagara-waterval ingestort - De Rallye Van Monte Carlo
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Het Rad der Fortuin
78sie Jaargang
FEUILLETON
DE IJSMASSA. TAN DEN NIAGARA-WATER VAL VERNIELT EEN
STALEN BRUG. De Falls View Bridge is gevallen als slachtoffer van het
kruiende ijs. Draadloos overgebrachte foto der vernielde brug, welke in 1898
gebouwd werd, en vanwaar de watervallen bewonderd konden worden.
OVERZICHT VAN DEN NIAGARA-WATERVAL TIJDENS DE ZEER
HEVIGE KOUDE.
Men ziel de opgestapelde ijsmassa's aan den voet van den waterval.
KLAVERVROUW.
De klaverblad-hoed, getoond op een modeshow in
Londen. Iets voor de bridge-liefhebsters.
TWEE KINDEREN op het Britsche trocpenschip I1ET GRIEKSCHE KROONPRINSELIJKE PAAR OP
„Neuralia", dat van Plymouth naar Britsch-Indië DK HUWELIJKSREIS - in Napels aangekomen Kroon-
prins George en kroonsprmses Frederike bij het
vertrok, die op alles voorbereid zijn. verlaten van hun hotel.
DE DEELNEMERS AAN DE 17e RALLYE TAN MONTE CARLO arriveerden gisteren
aan de controle te Venlo. Een Hollandsch Fordteam. Van voor naar achteren: C. Schade,
Lex Beels en Alex van Strien, gestart te Stavanger.
Uit het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Vertaald door MR. M. A. KWITSER.
47)
Von Kerber alleen stond op. Hij was een
oogenblik versuft, maar hij scheen een vaag
beset te hebben van den kant, van waai'
doodsgevaar dreigde, want hij keerde zich
om met het gezicht naar Alfieri, die de So
mali ponny, die hij bereed, had ingehouden
en nu zorgvuldig richtte op zijn vijand. De
Italiaan droeg een repeteer-geweer. Hij was
het, die zooeven den kameel had neerge
schoten met een goedgemikt schot door de
jjmgen en met dezelfde nauwgezetheid joeg
ni] nu een kogel door von Kerber's borst.
Ue getroffene viel op handen en voeten en
«aarde zijn moordenaar woedend aan.
roen, zichzelf opzweepend tot een uiterste
inspanning, hief hij zijn revolver op en
vuurde driemaal op Alfieri. Tweemaal miste
hij, door de beweeglijkheid van het paard,
maar het derde schot trof den Italiaan
midden in het voorhoofd.
Toen Royson hen vond lagen zij maar
enkele schreden van elkander verwijderd.
Alneri was dood. Von Kerber leefde nog.
maar was ai stervende. Hij was op zijn ge
zicht gevallen en Dick lichtte hem zacht
knie"1 l8gde het slappe hoofd tegen z«n
hiï~ l?ent 11 el= gewond? vroeg hij, hoewel
mj heel goed zag aan de aschgrauwe ge
laatskleur onder het brons der woestijn dat
het stormachtig leven van den Oostenrijker
snel ten einde spoedde. Een afschuwelijk
schuim kwam op von Kerbers lippen en de
woorden klonken gebroken:
Het is met mij gedaan.ik
weet hetGa naar mevrouw Haxton.
Zeg haar.... de schatFenshawe zal
edelmoedig zijn
Dat was alles. Hij overleed niet onmid
dellijk. maar hij verloor het bewustzijn.
Kort daarna stierf hij.
Dick legde de levenlooze gestalte op het
woestijnzand. Hij ging naar mrs. Haxton
zien. Ze lag, schijnbaar levenloos, onder
den schouder van den kameel. Royson
greep het groote dier bij den nek en
sleurde het op zij. Ze scheen niet gewond,
maar was bewusteloos. Hij rolde het dek
kleed van een kameel in elkaar tot een kus
sen, legde het onder haar hoofd en be
steedde daarop de noodige aandacht aan
de gebeurtenissen elders.
De Hadendowa's hadden de vlucht geno
men toen ze den eersten glimp opvingen
van de blanke gezichten. Maar ze ontsnap
ten niet zonder verliezen. Uit het zadel
glijdend, openden vier van de mannen der
Aphrodite het vuur en deden vijf van den
rooverstam hals over kop ter aarde storten,
terwijl de zesde zijn leven redde door zich
met zijn gewonden kameel te laten vallen
en onopgemerkt door de rivierbedding naar
de heuvels te sluipen. Wat de rest betreft,
de vlegels gingen er vandoor vóór Abdur
Kader en Abdullah op schotwijdte waren
gekomen en sinds dat uur kwam geen ver
standige Hadcndowa meer in de buurt van
de Bron van Mores; vele maanden lang.
Royson zag dan ook, dat zijn eigen man
nen al rustig bij elkaar stonden te wach
ten op bevelen en de twee afdeelingen Ara
bieren van de karavaan van de vleugels
kwamen aanrijden volgens zijn oorspron
kelijk plan. Enkelen van het gevluchte ge
leide kwamen terug. Ze keken beschaamd,
toen ze langs von Kerber's lijk kwamen. Eén
hunner, een hadji, die den groenen tulband
en zwarten mantel van een pelgrim van
Mekka droeg, begon een verklaring te
mompelen tegen Royson, maar de reusach
tige Effendi wierp hem zulk een blik van
verachting en toorn toe, dat de man maak
te, dat hij weg kwam.
Royson zocht naar een blijk van verderen
tegenstand der Hadendowa's. Hij vond
niets, maar merkte toevallig de geheimzin
nige manier van doen op van enkelen aan
het Arabisch escorte, die zich haastten naar
de kleine holte ingesloten door de Zeven
Heuvels.
Toen herinnerde hij zich opeens, waar
om deze verlaten plek een Golgotha was
geworden. De rampzalige von Kerber was
bezig geweest den schat te ontgraven, toen
de Hadendowa's den aanval begonnen.
Naar alle waarschijnlijkheid zou het ge
vecht in minder minuten zijn afgeloopen
geweest, dan het nu uren had geduurd,
wanneer de vrijbuiters onmiddellijk een
stormaanval hadden ondernomen.
En deze andere aasgieren hadden, vóór
ze door een hagel van lood waren verdre
ven, ontdekt, welke rijkdommen daar onder
het zand begraven lagen.
Chaytor. zei Royson tot een van de
bemanning, die als kwartiermeester dienst
had gedaan aan boord van het jacht, neem
drie man en bewaak elke loopgraaf of
andere uitgraving, die je in de vallei tus-
schen de hoogten zult vinden. Laat geen
Arabier die plaats naderen. Gebruik zoo
noodig geweld, maar tracht elk schieten te
vermijden. Ik kom voor zonsondergang
bij je.
Ja, sir, zei Chaytor. Hij riep drie man
nen en het viertal betrok zijn post.
Royson droeg den twee anderen matrozen
op hem te helpen. Von Kerber, Alfieri en
de andere dooden moesten begraven wor
den, zoolang het nog licht was. Hij was van
plan een korten inventaris te maken van
de papieren en brieven In de zakken van
de Europeanen. De Arabieren zouden on
diepe graven uithollen, waar het zand het
diepst was, en zware steenen opstapelen op
de graven ter beveiliging tegen jakhalzen.
Dat was de eenvoudige plechtigheid der
woestijn. Maar ze moest snel geschieden
Maa r een dramatisch tooneel wachtte
hem nog. Mrs. Haxton knielde naast von
Kerber en schreide hartroerend. Hij ging
naar haar toe en zei bijna fluisterend:
U kunt niets meer doen door hier te
blijven. Wilt u niet naar de tent in de oase
gaan en wachten, tot ik bij u kom? Ik zal
niet lang wegblijven. U begrijpt het is
noodzakelijk. We kunnen de lijken hier niet
laten liggen. Het zou te afschuwelijk zijn.
Ze liet toe, dat hij haar wegleidde.
Toen hij Alfieri's lijk verlegde om diens
kleeren te onderzoeken, zag hij. dat zijn
jas over de borst was gescheurd, doordat de
stof aan een puntige rots was blijven han
gen, toen de Italiaan uit het zadel viel.
Door die scheur waren een portefeuille en
een paar papieren gevallen. Ze lagen op
een hoopje zand aan den voet van de rots.
De portefeuille lag open.
Er was wat zand in de vakjes gekomen.
En, in een ervan, waren de stukjes papy
rus. gevonden in het graf van Demetriades,
den Griek, wiens sterfelijke oogen het
laatst hadden gerust op den schat van
Sheba!
Om twee uur, toen de sterren en de
nieuwe maan flauw den kring van heuvels
beschenen, berichtte een Arabische schild
wacht de nadering van een groote kafila
uit het Westen.
Weldra kondigde het gerinkel van tuig
en de kreten van kameelen, die de oase ro
ken, de aankomst van de hoofdmacht aan.
Toen Dick de vermoeide Irene uit het
zadel tilde, kustte hij haar hartelijk en
zonder eenige verlegenheid!
Dick's berichten veroorzaakten ernstige
gezichten bij het kleine kringetje om het
kampvuur.
Mrs. Fenshawe. als verantwoordelijk lei
der der expeditie, besefte dat het niet te
ontkennen viel dat hij in een onwettige on
derneming verwikkeld was geworden. .Hij
bevond zich op Italiaansch grondgebied
tegen den wil van de autoriteiten. Ofschoon
hij en degenen, die onder zijn gezag ston
den feitelijk geen kwaad hadden gedaan,
was het toch buitengewoon jammer, dat
Alfieri niet in leven was gebleven om een
verklaring af te leggen. De schatgravers
moesten nu vertrouwen op het getuigenis
van de gewonde Hadendowa's, van wie vier
zich vrijwillig hadden overgegeven in de
overtuiging dat Europeanen gewoonlijk
menschlievendheid toonen jegens een ge
wonden rij and Ook verzekerde Abdullah
den mlllionnair. dat de Italiaansche offi
cier, die Alfieri vanaf Massoea had ver
gezeld, laatstgenoemde had gewaarschuwd
tegen eenige daad van geweld en hem er
van zou hebben weerhouden een schijn
baar doelloozen onderzoekingstocht te on
dernemen. indien de uit Rome ontvangen
bevelen niet hadden geluid dat: „alle hulp
verleend moest worden aan signor Giusep
pe Alfieri".
(Nadruk verboden). (Slot volgt.)
