10io- TRIUMPH
NAAIMACHINES
LEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad
Vrijdag 7 Januari 1978
C. F. MEERPOEL
U moet 'n triumphatorin smaak wordenRook -
PFAFF - LADA - ADLER
HUSQYARNA
Th. J. VAN DER HEIJDEN
VIRGINIA CIGARETTES
men In Cronesteyn's bosschen! zal,
vroegen we, met dit ruime uitzicht verrui
ming van inzicht bij docent en discipel
hand in hand gaan? Mag men hopen, dat
thans eindelijk en metterdaad tengevolge
van de zoo gunstige ligging aan de peri
pheric der stad, dicht bij de Gemeente-
H.B.S.. daarvan gescheiden en daarmee
verbonden door een voor beide inrichtin
gen beschikbaar sportveld van groote af
meting. en het bezit van een ruim en
voortreffelijk geoutilleerd gymnastieklo
kaal de zoo noodige en zoo vitale kant der
lichamelijke opvoeding voldoende tot zijn
recht zal komen?
Het antwoord op deze en tal van andere
vragen zal liggen bij den partner in dit
enkelspel, om een term aan het tennis ont
leend te bezigen. Want de behuizing van
ons Gymnasium .zijn lichaam, gelijk wij
zagen, heeft slechts de return te geven;
het zal de geest zijn, die serveert, die den
bal in het spel brengt, die het initiatief
heeft en houdt. Kortom, wat deze nieuwe
woning van ons Gymnasium zal beteeke-
nen, zal niet van dit huis zelf afhangen,
doch van inzicht, toewijding, enthousias
me. en daaruit geboren initiatief van allen,
die bij de leiding van deze school nader
of verder af betrokken zijn. We willen ons
dus ook op dezen dag nog een korte wijle
rustig rekenschap geven: wat is het eerst
geboorterecht van dit soort school, waar
door zij in de Europeesche geestesgeschie
denis. ondanks perioden van diepe inge
zonkenheid en verarming toch telkens
weer opnieuw een niet vergeefs beroep op
de geesten heeft kunnen doen. en ouder
wordend, steeds zich weer verjongen kon?
Hier mag de classicus een oogenblik als
gids optreden. Ik voer u allen voor een
korte trip naar Griekenland en Rome.
haast had ik gezegd, terug.
Het gaat hier zooals steeds of meestal:
de Oudheid heeft de mogelijke opvoedlngs-
vormen, die beperkt in aantal, voor den
mensch open liggen, reeds volkomen hel
der doorzien, in hun aard bepaald, om hun
resultaat toegepast. Twee richtingen staan
hier ook in tijd vlak naast elkaar en prin
cipieel tegenover elkaar. De eerste is meer
diep. de tweede meer breed: de eerste gaat
uit en keert terug tot den enkelen mensch,
die zij door zelfontleding en zelfontdek
king. door zelfbeproeving zelfbesnoeiing wil
opvoeren tot dien hoogen top. waarop het
..gnothi seauton. ken u zelf" tot bereikt
of bereikbaar ideaal wordt. Van de zuive
ring tot denken verwacht deze richting
haar heil: van dit gezuiverde denken zal
de rype vrucht zijn eenerzijds de „weten
schap" „philosophia"anderzijds de
„deugdelijkheid of deugd" („aretê"). Alles
overheersehend' is hier de rol van het ken
nende verstand; op het kennen en weten
berust de deugd van individu en eerst
daardoor ook van de samenleving.
Het zijn slechts enkele figuren, die
wij op dit pad der deugd ontmoeten; het
uitgangspunt ligt bij den altijd weer fasci-
neerenden Socrates, met zijn onversaagde
dialektiek, zijn niets en niemand ontziend
spel van vraag en antwroord. zijn experi
menteeren in corpore vivo, zijn vivisectie
van den geest, op zichzelf en anderen toe
gepast; de Socratische Plato, volgt gewil
lig, en Aristoteles tendeele. Mén houde hier
mteen: het object, de mensch zelf; de me
thode, het experimenteere'n.
Breeder doch minder diep is het pad. dat
de tweede richting zich gebaand heeft;
hier zijn de Sophisten voorgangers, de
schijnbare tegenstanders van Socrates,
Isocrates treedt in hun spoor. Cicero en
Quintüianus" volgen, de Middeleeuwen ver
laten den goed begaanbareni weg niet. Ons
Gymnasium stoelt nog op hetgeen door de
Sophisten in de IVde eeuw v. Chr. in
Athene als doel werd nagestreefd; t.w. niet
de ontwikkeling van het individu op zich
zelf, maar zijn voorbereiding op de samen
leving. op het „Bürgertum" in de „polis, de
stad", later verruimd tot „Weltbürgertum",
in de ..kosmcpolis' de internationale sa
menleving. Hier geen' onbarmhartig spel
van vlijmscherp vragen en daardoor gaan
deweg zich zuiverend antwoorden, geen
experimenteel vinden van steeds weer
nieuwe problemen en daardoor gewekte op
lossingen. Hier geene dialoog noch dialek
tiek doch als middel van overdracht der
door het college den leeraar zelf weer van
anderen overgenomen kennis der vrije
voordracht; hier is de leuze: oefening, na
volging. overneming, „sich aneignen". Een
„Allerweltsethik", een „Popularphilosophie"
is het object van het onderwijs, dat, naar
mate de stof minder diep ontgraven wordt,
op den vorm grooter nadruk legt, en zoo
steeds meer verslaafd raakt aan den cultus
van den. schoonen vorm, zich slaafs over
geeft aan de heerschappij der rhetoriek.
Hier nu vinden wij veel terug van wat de
kracht, doch ook de zwakheid van het
Gymnasium in Middeleeuwen en later tijd
heeft, uitgemaakt; het overmatig hechten
aan dien schoonen vorm, aan een zuivere
syntaxis van het Latijn, aan een correct
woordgebruik in diezelfde taal, het onder-
matig prijs stellen op den inhoud van het
in het Latijn gegevene, op het zelf ontdek
ken, op de hoogere nieuwsgierigheid van
het experiment; in verband daarmede de
vervreemding van eigen taal en eigen tijd.
Want. niet waar, zoolang men slechts na
bootsing van het voorgedane beoogt, kan
men zich aan de illusie overgeven, dat men
aldus handelende het werkelijke volle leven
kan bereiken en zich toeëigenen. De die
pere peiling van dat zelfde leven evenwel
brengt steeds weer boven de simpele na
volging uit en voert tot het eigen avontuur,
ook op het gebied der wetenschap en der
opvoeding.
Zie ik wel. dan ligt in dezen historisch
geworden vorm der humanistische studie,
zooals het Gymnasium deze belichaamt
de oorzaak verscholen, waardoor deze
schoolvorm, dikwijls met ondergang be
dreigd, desalniettemin eein zoo opmerke
lijke elasticiteit en vitaliteit vertoont: als
erfgenaam van Griekschen geest verbindt
een traditieband van welhaast vier en
twintig eeuwen hem met de bloeiperiode
van Hellas, met Socrates en Isocrates
het geringe verschil in naam mankeert een
strikte polariteit.
Erfde het van Isocrates de vaak over-
groote liefde tot den schoonen vorm, doch
ook zijn poiitische, op burgerschap gerichte,
weldra zijn kosmopolitische, wereldburger
schap beocgende doelstelling en daarmede
zijn sterk ethische inslag, tot Socrates.
Plato cn Aristoteles herleidt het zijn helaas
vaak geatrophieerde zin voor het experi
ment. doch dan dit experiment steeds
waargenomen aan en bestudeerd in de
historische persoonlijkheid: men denke
aan betoogtrant en resultaat in Plato's
Menon
Deze beide kanten van het Gymnasium
vullen elkander aan; samen vormen zij als
principieele tweezijdigheid de steeds ver
jongde kracht van deze school. Want
zuiverste erfenis van Plato en Aristoteles
de beoefening der Natuurwetenschappen
zal aan het Gymnasium haar eigen vorm
kunnen, mogen en moeten vertoonen. af
wijkend van den vorm, die voor de H.B.S.,
de meest vruchtbare zal zijn, n.l, hier die
vorm. waarin de resultaten dezer weten
schappen in historisch perspectief hervon
den en herwonnen worden, telkenmale ge
ïnterneerd en beleefd in de afzonderlijke
historische persoonlijkheden van haar
groote ontdekkers. Aan de andere zijde de
humanistische vakken, eminent, histo
risch. gedragen door de beide oude en
cverrijke getuigen, het Grieksch en het
Latijn; zij toch kunnen en moeten, zal het
Gymnasium zijn levenskracht niet inboe
ten, meer, veel meer dan tot nog toe ge
schiedde putten uit de zuivere bronwel
door Socrates en Plato aangeboord, waar
uit de overtuiging voortvloeit, dat de rijk
dom van één menschenziel tot onvervaarde
zelfanalyse en tot onverflauwd experimen
teeren het recht geeft en de plicht oplegt,
dat niet langs den effen weg van voordoen
e nlaten nadoen de „mimesis" der Grie
ken doch langs het avontuurlijke pad
der eigen belevenis de weg omhoog voert,
excelsior, tot een gebied, waar het strikt
persoonlijke ophoudt te groeien, waar het
aan bepaalde perioden gebondene ophoudt
te bloeien, waar over de eeuwen heen on
middellijk contact van mensch tot mensch.
van ouderen met jongeren wordt ervaren
als lichtschijn uit een rijk van eeuwige
schoonheid en kracht. Zich richtende tot
den rector zeide spr.:
Ons Curatorium geeft er zich rekenschap
van, dat deze dag voor u vervuld is ook
van blijdschap', wij wenschen u toe, dat gij
in later jaren, naar dezén dag omziende,
met greater blijdschap nog aan het thans
besprokene kunt terugdenken. Want dat
zal dan kunnen inhouden, dat in de thans
volgende jaren onder uw leiding iets zich
verwezenlijkt heeft van wat ik boven aan
duidde als een wederzijdsche bevruchting
van de methoden der geesteswetenschappen
en der natuurwetenschappen. Het Gymna
sium is, als ieder onderwijsorgaan, conser
vatief, door zijn lange traditie heeft het de
sterke neiging een laudator temporis acti
te worden: ik houd mij overtuigd, dat het
geroepen kan zijn veeleer een laudator, ja
een sospitator temporis futuri te worden,
wegbereider en leider naar een betere toe
komst. Als rector hiertoe zelfs maar een
luttel stukje v.-eg te hebben helpen banen,
is een schoone taak. de inzet van een
persoonlijkheid overwaard. Moge u hierin
iets te bereiken geschonken worden!
Leerlingen van het Leidsche Gymnasium,
dit alles zal verstuiven als een vlucht van
ijdele klanken, indien niet deze dag voor
u in de allereerste plaats naast een be
moediging ook een verplichting inhield.
Wat ook wij ouderen voor u wenschen tot
stand gebracht te zien, gij zelf moet het in
vervulling doen gaan. Reeds de avond van
dezen zelfden dag zal ons anwoorden op
onze vraag, of ook de leerlingen van het
Leidsche Gytpnasium in staat zijn een zeer
hoog gesteld 'doel zoo al niet te bereiken
dan toch te benaderen door den inzet van
al hun beste krachten. Als een der nobelste
Hellenisten van onzen tijd, voyr wie de
stralende schoonheid van ons leven aller
minst onbekend gebied was, de jonge ge
neratie van zijn vaderland voor een zeer
zware taak geplaatst, roept hij die jonge
ren toe: „Gesegnete Arbeit ist das Kösl-
lichste, was das Erdenleben gewahrt darum
fordert Gott Arbeit von uns. aber er segnet
sie auch. Frei ist der Mensch. darum muss
er das Beste für sich selber leisten".
Met dit zuiver Platonische woord willen
wij den kring sluiten.
M. de Burgemeester, gij wilt mij toe
staan aan u, als hoofd dezer gemeente, die
den bouw van dit Nieuwe Gymnasium tot
stand bracht, een geschenk van het Cura
torium aan te bieden en over te dragen,
als bezegeling van onze welgemeende ge-
lukwenschen een zeer wel geslaagde cople
van de Athena Lemrüa, schepping van
Hellas' grootsten beeldhouwer Phidias of
althans kunstschepping uit dienzelfden
glorierijken tijd. Moge. wie nu en in later
jaren dit beeld aanschouwt in deze omge
ving, daaraan iets beleven, van wat in de
Antieke van geen sterven weet; moge de
aanwezigheid van dit beeld voor hem die
geest en streven van dit Gymnasium be
leeft. nooit zijn een stil verwijt!
Andere sprekers.
Vervolgens was het woord aan dr. E. H.
Ramkema, inspecteur voor de gymnasia en
vertegenwoordiger van den minister van
O.. K. en W., die namens Z. E. diens ge-
lukwenschen overbracht. Spr. wees vervol
gens op het roemrucht verleden en het
bloeiende heden van het Leidsche Gym
nasium. het laatste blijkende uit het feit,
dat het aantal leerlingen in de laatste 15
jaren verdubbelde. Spr. bracht hulde aan
het gemeentebestuur voor hetgeen het
heeft getoond in een moeilijk tijdsgewricht
over te hebben voor een ideëel doel en hij
eindigde met het aanbieden van een per
soonlijken gelukwensch aah college van
curatoren, rector, leeraren en leeraressen
en leerlingen.
Prof. dr. J. A. J. Barge, rector-magnifi-
cus der Leidsche Universiteit, wees erop,
dat de Universiteit zich door hechte en
innige banden gebonden weet en voelt met
de gymnasia. Het is immers vooral het
gymnasium, dat opleidt tot de sfeer der
Academie. Prof. Barge eindigde met h&t
uitspreken van de hoop, dat de nieuwe
stoffelijke verhoudingen, welke in dit ge
bouw geboden worden, aan het onderwijs
en den voortreffelijken naam van het
Gymnasium ten goede zullen komen. In
het bijzonder geldt mijn gelukwensch den
rector, dr. Bosselaar, want. aldus spr., het
gemeentebestuur moge mij dit ten goede
houden het is vandaag toch bovenal
zijn dag. (daverend applaus).
Nadat het Gymnasium strijkkwartet
eenige deelen van Haydn's „Divertimento"
in Es gr. terts ten gehoore had gebracht,
was het woord aan prof. dr. P. C. T. van
der Hoeven, die sprak namens het comité
van oud-leerlingen en ouders. Spr. herin
nerde eraan, dat hij in 1883 de verhuizing
van de Lokhorststraat naar de Douza-
straat meemaakte als leerling der 2de
klasse en hoe het dit jaar 50 jaar gele
den zal zijn, dat hij eindexamen deed.
Spr. wees voorts op de waarde van beoefe
ning der schoone kunsten: muziek en tee-
4266
(Ingez. Med.)
kenen en haalde tal van oude herinnerin
gen uit zijn gymnasiastentljd op. waarbij
hij er tevens de aandacht op vestigde, dat
het Leidsche gymasium nog steeds een van
de grootste en meest bekende van ons land
is. In dit verband bracht spr. hulde aan
de toewijding en het geduld van vroegere
en tegenwoordige docenten.
Namens oud-leerlingen en ouders bood
spr. tenslotte een groot aantal afgietsels
van antieke skulpturen en reliefstukken
ten geschenke aan ter versiering van het
gebouw, zoomede een kopergravure van
Rome en een 12-tal voorstellingen van den
Dierenriem, welke in de hall zijn opgesteld.
Dr. C. de Jong. conrector van het Gym
nasium, bood namens docenten, oud-do
centen en een aantal ouders, een Ibach-
vleugel aan, waarop een <}er leeraren, de
heer Koster, een compositie van Chopin ten
gehoore bracht.
Hierna werd gesproken door een oud-
leeraar, prof. dr. P. Fijn van Draat uit
Utrecht, die oa. den tegenwoordigen Leid-
schen burgemeester als leerling heeft ge
had, en die verder tal van oude herinne
ringen ophaalde, door dr. J. C. Schalkwijk,
namens de directrice en directeuren der
Leidsche H.B.Scholen, door den gemeente
architect den heer Neisingh, waarna
de rector, dr. D. E. Bosselaar, een dank
en slotwoord sprak.
Voordat gij een naaimachine koopt, komt
gij toch eerst bij ons den prijs èn de kwa
liteit van de diverse merken vergelijken
3HT- HET IS UW EIGEN BELANG
BREESTRAAT )71 - LEIDEN
4333
(Ingez Mcd.ï
CONSTANTIJN HUYGENS, INITIATOR
DER KLASSICISTISCHE BAROCK
IN HOLLAND.
Lezing voor de Maatschappij der
Nederlandsche Letterkunde.
In de gisteren alhier gehouden maan-
delljksche vergadering van de Maatschap
pij der Nederlandsche Letterkunde heeft
de heer F. A. J. Vermeulen'een lezing ge
houden over: Constantijn Huygens, initia
tor der klassicistische barock in Holland.
Alvorens tot zijn eigenlijk onderwerp
over te gaan, zette spr. uiteen, wat men
moet verstaan onder den term: klassicis
tische barock.
In de bouwkunst van de barock, zooals
zij zich in de zestiende eeuw in Italië ont-
wikkelt, vallen van meet af aan twee rich
tingen te onderscheiden, een van de felle
contrasten, van de geweldige pathetiek,
gekenmerkt door de namen van Michel
Angelo, Bernini, Borromini, Guarinl en een
andere' van strenger houding en schijnbaar
eenvoudiger vormen, zich nauwer aange
sloten houdende bij de klassieke renais
sancistische opvattingen, die tot karakte
ristieke uitdrukking kwam in de werken
van Palladio, Scamozzi, Sanmichele, Bal-
dassare Donghena. Deze laatste richting
noemt de heer Vermeulen de klassicisti
sche barock. Zij werd door tallooze archi
tectuurboeken uit die dagen meest be
werkingen van Palladio's „Quattre libri
dell' architettura" benoorden de Alpen
en juist, en vooral, in de Protestantsche
landen verbreid.
invloeden aan het hof van den stadhouder
Frederik Hendrik. Niet alleen was deze door
zijn moeder, Louise de Coligny, reeds half
Franschman, maar bovendien was hij ge
heel in Franschen geest opgevoed. Kunst
zinnig van aard en groot bevorderaar van
kunsten en wetenschappen, vond deze
Oranjevorst een helper van gelijke gezind
heid en rijke gaven in Constantijn Huy
gens. den uit Terheyden bij Breda afkom-
stigen Brabander, die sinds 1625 zijn secre
taris en tevens zijn „elegantiae arbiter"
was, in waarheid de volmaakte hoveling
naar den geest van Baldossare Castiglione.
Het is dan na dit alles zeer begrijpelijk,
aldus spreker, dat we in deze periode ver
schillende Fransche kunstenaars naar de
Noordelijke Nederlanden en naar het hof
van Frederik Hendrik zien komen. Niet
alleen teekenaars en schilders als Jacques
Callot, Isaac de Iondarrille en Jacques
des Rousseaux, die leerlingen van Rem
brandt werden, maar ook den architect
Simon de la Vallée, zoon van Marin de la
Vallée, maitre général des oeuvres etc. de
France, die o.a. het Luxembourg te Parijs
voltooide, en verder den tuinarchitect An-
dré Mollet, zoon van Claude Mollet, den
vermaarden tuinarchitect van den koning
van Frankrijk.
In dit alles had, zooals de heer Vermeu
len aantoonde, vooral Constantijn Huygens
de hand. Niet alleen had deze echter een
groote belangstelling voor de bouwkunst,
evenals zijn vorstelijken meester, maar hij
beoefende ze ook zelf, vooral bij den bouw
van zijn huis aan het Plein. Uit correspon
dentie van Huygens bewees spreker, dat
deze zoo veelzijdig begaafde zelf de ont
werper moet zijn geweest, niet Pieter Post
en nog minder Jacob van Campen, dien hij
trouwens eerst in 1633 had leeren kennen.
Evenzeer valt de hand van 's prinsen secre
taris te bespeuren in het ontwerp voor het
Mauritshuis. En nu we op het spoor zijn
van deze bauwende werkzaamheid van
Huygens, aldus spr., wordt ons plotseling
die eigenaardige caesuur in de geschiede
nis van onze zeventiende-eeuwsche bouw
kunst verklaarbaar. Het is de invloed van
den begaafden humanist Huygens, den
man van breede kennis, fijnen smaak en
scherp intellect geweest, die hier den nieu
wen Franschen bouwtrant invoerde, daar
in ongetwijfeld gesteund door Frederik
Hendrik. Het was het werk van een man,
die zijn, in den grond toch Zuid-Neder-
landsche, opvatting der klassieken en van
de Palladiaansche architectuur opeens tot
verwezenlijking kon brengen, waardoor in
de jaren 16301636 de omkeer geschiedde,
die de klassicistische barock van onzen
bloeitijd In het leven riep. En deze man
was niet, zooals tot dusver ten onrechte is
aangenomen, de schilder-architect Jacob
van Campen. of eenig ander bouwmeester,
maar de veelzijdige auteur zoowel van het
„OrgelgeMyck". als van „De vita propria"
en de „Korenbloemen", de levenskunste
naar Constantijn Huygens.
AANBESTEDING.
De uitslag der gisteren door den archi
tect Jan Stigter gehouden aanbesteding
voor het bouwen van vier woonhuizen met
bijbehoorende werken, op een terrein aan
den Zijldijk te Leiderdorp, luidt als volgt:
W. van der Louw, Alphen Rijn f20391
fa. Deernburg en Gebr. v. Wijk, id. f 18500;
J. C. W. Bons. id. f18294; fa. J. v. Iterson
Czn. en J. v. Iterson Jr., Rijnsburg f18249;
W. van Egdom, Alphen Rijn f 17878; A. J.
Langeveld, Leiden f17517; A. J. van Ben-
nekom, Zoeterwoude f 17449; fa. Groen en
Bregman. Benthuizen f17190; Chr. Pet,
Leiden, f17190; G. van der Vijver, Rijns
burg, f 17000; M. Kool, Warmond f16940;
fa. Schroder en Y. Dillen, Wassenaar,
f 16744; N.V. Bouwbedrijf „Rebonie", Den
Haag, f 16370; A. Leenheer, Koudekerk a.
d. Rijn f 16300; W. en L. Guyt, Katwijk
a. Zee f 16267; J. van der Sterre, Koude
kerk a. d. Rijn f16174; J. van der Wal,
Zantvoort. f 15977; A. J. de Later, Oegst-
geest, f 15590; Th. G. Barthen, Leiden,
f15000; W. Hennipman, Leiderdorp f 14874;
Th. L. J. Zitman, Zoeterwoude f 14775; J.
de Wilt, Leiderdorp, f 14400; Jac. v. Duijn,
Katwijk a. Zee f 13751; B. Deegenaars,
Voorburg, f 13200.
De begrooting bedroeg f. 15048.45. De
gunning is aangehouden.
FABRIEK „CORRECTUM"
RAPENBURG 26 LEIDEN TEL. 2257
2954
(Ingez. Med.)
Nu is het opmerkelijke, zegt spr., dat
deze zg. „Palladiaansche" stijl hier te
lande vrij plotseling optreedt. Omstreeks
1630 zien we in de ontwikkelingsgeschiede
nis van onze bouwkunst een vrij scherpe
caesuur. In de Jaren 16301636 verrijst in
en om de stadhouderlijke residentie een
aantal gebouwen, paleizen eh heerenhui
zen, waaruit een karakter spreekt, geheel
verschillend van dat der tot dusver heer-
schende Nederlandsche renaissance uit de
school van Hendrick de Keyser en Lieven
de Key. Het zijn de kasteelen Honselaers-
dijk te Naaldwijk en Ter Nieburch in Rijs
wijk, voor Frederik Hendrik gebouwd;
voorts het Mauritshuis te 's Gravenhage,
in 1633 begonnen voor Johan Maurits van
Nassau, den ,3raziliaan", zijn buurman
aan het Plein, n.l. het in 1634 begonnen
huis van Constantijn Huygens en de Sint
Sebastiaansdoelen aan den Korten Vijver
berg van 1636.
Al deze bouwwerken ontstaan in den
hofkring van Frederik Hendrik en hun
stijl is, zooals de heer Vermeulen met be
hulp van lantaarnplaatjes aantoonde, niet
Italiaansch-Palladiaansch, maar In het
karakter der vroege Fransche barock uit de
school voornamelijk van Salomon Debrosse.
Uitvoerig behandelde spr. de Fransche
BEGRAFENIS VAN WILLEM HANNAART.
In allen eenvoud is hedenmorgen het
stoffelijk overschot van Willem Hannaart,
oud-bediende van het L.S.C. op de begraaf
plaats Rhijnhof ter ruste gelegd.
Onder de aanwezigen merkten wij o.m.
op de heeren W. J. Borgerhoff Mulder en
L. H. N. F. M. Bosch van Rosenthal, ver
tegenwoordigers van het collegium van het
L.S.C., den heer J. Pitlo, directeur van de
Sociëteit Minerva en afgevaardigden van
den Bond van Hotelpersoneel.
Nadat de met een schat van bloemen
overdekte kist in de groeve was neergela
ten trad de heer Borgerhoff Mulder naar
voren om namens het L.S.C. een kort af
scheidswoord te spreken.
De korte tijd, aldus spr., dien ik Han
naart heb gekend is ruimschoots voldoende
geweest om hem te leeren waardeeren.
Moge de hoop, zoo besloot spr., dat het
goede voorbeeld door Hannaart gegeven
door velen zal worden nagevolgd, voor de
nabestaanden een troost zijn.
Nadat bloemen in het graf waren ge
strooid dankte de oudste zoon van den
overledene voor de betoonde belangstelling.
De a.s. blijde gebeurtenis.
Zoodra bekend werd. dat vanwege de
militaire autoriteiten alhier, geen saluut
schoten zouden worden gelost, zijn door
het bestuur der Vereenlglng Koninginne
dag pogingen in het werk gesteld zulks
alsnog gedaan te krijgen.
Op grond van de betreffende bepalingen
en voorschriften, bleek zulks niet mogelijk.
Gezien de vele verzoeken, besloot het be.
stuur van Koninginnedag, zelf voor het
lo-sen van saluutschoten zorg te dragen,
waartoe bereids de noodige maatregelen.
zl!n getroffen.
Na overleg met de autoriteiten en de
commissie welke de overige feestelijkheden
organiseert, is besloten dat direct na het
bekend worden op het Schuttersveld de
schoten zullen worden gelost, echter niet
tusschen 20 uur des avonds en 7 uur de®
morgens. Indien het heugelijke feit op eeni
Zondag plaats heeft 2al het afvuren ge
schieden des Maandagsmorzens te 7 uur.
Het ligt in de bedoeling van den kerke-
raad der Geref. Kerk om wanneer de
tijding van de blijde gebeurtenis voor 12
uur 's middags bekend zal zijn een dank-
ure te beleggen in de Ger. Kerk aan de
Heerengracht. Wordt het bericht na
twaalf uur 's middags bekend, dan vindt
deze ure op den volgenden avond plaats.
Mocht het bericht Zaterdags na 12 uur
in den middag bekend worden, dan wordt
de herdenkingsure op Zondag gehouden.
1941
rechtskundig adviseur,
H. RIJNDIJK 105, Leiden, Tel. 3405
Besprekingen 's avonds.
(Ingez. Med.)'
Chr. Buitengewoon
Onderwijs.
Een vereeniging tot stichting èn
instandhouding van een schoot
voor C. B. O. opgericht.
In een gisteravond in de Chr. Kweek
school gehouden vergadering is beslo
ten tot de oprichting van een vereeni
ging tot stichting en instandhouding
van een Christelijke school voor Bui
tengewoon Onderwijs te dezer stede.
Zooals bekend waren er reeds lang be
sprekingen gaande om te komen tot stich
ting van een school voor Chr. B. O. In de
gisteravond gehouden vergadering waren
vele stemgerechtigde afgevaardigden van
schoolbesturen aanwezig.
Eveneens woonden de heeren drs. H.
Schilp, inspecteur van Chr. Nat. School
onderwijs en D. N. van Malssen, inspec
teur van Chr. Volksonderwijs deze samen
komst bij.
De lieer Den Dikken, voorzitter van het
voorloopig comité, onder wiens leiding
deze vergadering stond, sprak na gebrui
kelijke opening een kort inleidend woord,
waarna gelegenheid tot gedachtenwissellng
werd gegeven.
Algemeen bleek men van gevoelen, dat
tot oprichting van een vereeniging tot
stichting en instandhouding van een
school voor Chr. B. O. moest worden over
gegaan. Men betreurde het, dat momenteel
de Hervormde Schoolvereeniglng, welke een
groot aantal soholen in Leiden exploiteert,
niet ter vergadering aanwezig was. Men
hoopt echter, dat deze schoolvereeniglng
zich op een volgende vergadering nog zal
aansluiten teneinde een prettige samen
werking te bewerkstelligen.
Het resultaat van de gevoerde besprekin
gen was, dat een dertiental schoolbesturen
van de hier na te noemen scholen zich be
reid verklaarde een afgevaardigde in het
bestuur van de nieuwe vereeniging aan te
wijzen: Ger. Schoolver. te Leiden: de Leid
sche Houtschool; Chr. School, D 138 Ha-
zerswoude; Chr. Nat. School. Hoofdstraat,
Leiderdorp; Chr.. School, Nieuwe Zeeweg,
Noordwijk aan Zee; Chr. School, Haven
straat, Noordwij kerhout; Chr. School,
Endegeesterstraatweg, Oegstgeest; Herv.
School. Rijnsburg; Ger. School, Rijnsburg;
Chr. School, Beukenlaan, Sassenheim; Chr.
School, Hoofdstraat, Sassenheim; Chr.
School. Lischbloemstraat, Llsse en de Ver.
voor Chr. Nat. Schoolonderwijs te Wasse
naar.
Vermoedelijk zal het lidmaatschapgeld
f. 10 per schoolbestuur bedragen. Verder
krijgt elke school stemrecht, zoodat een
schoolbestuur, dat b.v. vijf scholen exploi
teert, vijf stemmen mag uitbrengen.
Het ligt in de bedoeling om het dage-
lijksch bestuur uit vier personen (2 Her
vormden en 2 Gereformeerden) te doen
bestaan.
Op een vergadering, welke op 11 Fe
bruari eveneens in de Chr. Kweekschool zal
worden gehouden, hoopt men verdere
plannen te ontwikkelen. Ook zal dan een
dagelijksch bestuur worden gekozen.
Met gebed van den heer Van Malssen
werd deze samenkomst gesloten.
HANDELSREGISTER
KAMER VAN KOOPHANDEL.
Wijzigingen
B. Otto, Nieuwe Wetering C. 64, Alke
made; handel in kruideniers- en grutters
waren.
Overleden eigenaar B. Otto. dd. 26 Nov.
1937. Nieuwe eigenaar C. J. Otto, Alke
made.
Wed. A. van Schie, Louwestraat 11, Kat
wijk aan Zee; schilder en behanger.
Uittredend eigenaar wed. A. van Schie—
van Duyvenbode, dd. 15 Dec. 1937. Wijzi
ging handelsnaam in J. van Schie. Nieuwe
eigenaar J. van Schie, Katwijk aan Zee.
"G. Musegaas. Dorpstraat 6a. Noordwij-
kerhout; handel in brandstoffen.
Bovengenoemde zaak ls omgezet in een
vennootschap onder firma onder den naam
G. Musegaas en Zoon. (B.P.).
Vennooten G. Musegaas en H. J. Muse
gaas, Noordwijkerhout.
2—1
