Prins Bemhard's eerste wandeling - Het Driekoningen-feest
78ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Hel Rad der Forfuin
FEUILLETON
BEN HOME-TRAINER VOOR HONDEN. Een uit
vinding voor hen die met regenachtig -vreer liever biimen
blijven en hun hond toch beweging villen geven.
PRINS BERNHARD heeft gisteren in gezelschap van zijn broer Prins
Asfchwin een wandeling gemaakt in de omgeving vani het Paleis Soestdijk.
Z.K.H. bracht een bezoek aan de garage, die momenteel wordt verbouwd.
KLEIN MAAR DAPPER. Twee jeugdige in
gezetenen van Baarn, Marianne en Kees Ro-
mijn gaan een tuiltje bloemen aanbieden aan
het Prinselijke paar in het Paleis Soestdijk.
DE MOEDERS OVERTUIGEN ZICH VAN DE GOEDE KWALITEIT VAN
HET ETEN voor de jonge recruten te Londen. Een sergeant brengt
drie moeders, die haar jongens naar het centraal recruteerings-depot brach
ten in de keuken, om te proeven, hoe goed het eten voor haar zoons zal zijn.
EEN MELKTRUCK ge
raakte op den weg van Zu
rich naar Witmarsum in een
sloot. Een der reservoirs
veer op den weg
HEI' S.S. „GAROET" van den Rotterdamschen Lloyd, dat tijdens een hevigen storm nabij Brest was lek- HET DRIEKONINGEN-FEEST WORDT IN DEN BOSCH NOG STEEDS IN EERE GEHOUDEN
geslagen, is in Ket droogdok van Wilton-Feyenoord te Schiedam opgenomen om definitief te worden hersteld. cn °P Mekoningenavond trekt de Bossche jeugd er verkleed op uit. Zij zingt Kaar liedjes.en
natuurlijk Hoofdzakelijk voor de winkels in smul-artikel en".
Uit het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Vertaald door MR. M. A. KWTTSER.
28)
Vergeet niet, zei hij zachtjes, dat mrs
Haxton misschien niet eerder heeft ge
hoord van von Kerber's gevangenneming
Ik ben geneigd te gelooven, dat hij erin ge
slaagd is zich op een of andere wijze met
haar in verbinding te stellen. Een vreemde
brief, die ik heden kreeg, zal misschien
licht op het geval werpen. Ik was juist
bezig dien te lezen, toen de man van het
hotel binnenstormde met het bericht van
jouw avontuur, Irene. Om je de waarheid te
zeggen, heb ik er niet verder meer aan
gedacht.
Royson was overtuigd, dat mrs. .Haxton,
toen ze ontdekte, dat het spel verloren was.
was gevlucht. Maar Tagg's lezing van haar
plotseling vertrek steunde deze theorie niet.
Hij verklaarde, dat enkele minuten voor
negen een kustboot langszij was gekomen
en een Arabier, de eenige inzittende, op
stond en duidelijk gezegd had: „Ik Abdul
lah. Mevrouw Haxton spreken."
Dat was blijkbaar al het Engelsch, dat de
man kende. Hij herhaalde den zin, totdat
Tagg miss Fenshawe's kamenier stuurde om
mevrouw Haxton te zeggen, dat een Ara
bier, genaamd Abdullah, naar haar vroeg.
Ze kwam derek, zei Tagg, en ze begon
nen te parlevinken, zoo vlug
Spraken ze Fransch? onderbrak Irene
met een zijdelingschen blik op Dick. Het
zelfde ver-gezochte idee, dat hem onmid
dellijk door den geest flitste, was ook bij
het meisje opgekomen,
Ja. juffrouw. Je ken Fransch altijd
herkennen aan het non-nen en bon-nen
en ton-nen, dat ze doen.
Op een ander oogenblik zou Irene Tagg's
humor zeer gewaardeerd hebben, maar er
was een zoo diepe ernst in de geschiedenis
van de laatste uren, dat zij er nauwelijks
notitie van nam.
Die Arabier zei ze, was dat een
lange, knappe man, met een gestreepte kap
op zijn burnoes, zijn overkleed, weet je?
Dat is 'em, zei Tagg. Meer een vent,
zooals je in Tanger ziet, dan een hier uit
de buurt. U kent het soort kerel, dat ik
bedoel, kaptein?
Zeker, zei Stump, echte tooneel-Ara-
bieren zijn het. Een beetje verfranscht, met
geknipte bakkebaarden.
Maar vertel me alsjeblieft, wat er ge
beurde, riep Irene ademloos.
Wel, juffrouw, d'r is niet veel te ver
tellen. Ze hadden een ernstige conferentie
vijf minuten lang en toen zei zij me, dat ze
aan land ging.
Hoe laat kom u terug, mevrouw, dan
zal ik een boot sturen, zei ik.
Dat weet ik niet, zei ze, het wordt
misschien laat, dus zal ik met een inland-
sche boot terugkomen. Ze vroeg uw kame-
niet, juffrouw, om een mantel uit d'r kajuit
te halen en zonder verder een woord ver
trok ze.
Dat is voldoende, zei mr. Fenshawe
droogjes. Mevrouw Haxton is een dame,
die weet. wat ze wil. Ze is uitstekend in
staat om op zichzelf te passen. Vooruit,
Irene, jij gaat naar bed. Iedere dag heeft
genoeg aan zijn eigen leed. En te oordee-
len naar de verschijnselen van thans, zul
len we morgen een drukken dag hebben.
Goeden nacht, mr. Royson. Ik zal morgen
beter in staat zijn u te bedanken.
Ook Irene stak Dick de hand toe.
Ik ben druk bezig allerlei mooie com
plimenten voor u te verzinnen, zei ze
vroolijk.
Dick begreep den blik, dien ze hem gaf.
Vreemd genoeg drukte die zijn eigen ge
dachten uit. Ze moesten probeeren uit te
vinden, hoe het kwam, dat mevrouw Hax
ton zoo'n goede kennis was van El Jari-
diah. Niet alleen had hij zijn leven ge
waagd, toen hij meende, dat zij in gevaar
verkeerde, maar zij, van haar kant, was
bereid met hem terug te keeren naar Mas-
soea onder bedekking van den nacht
naar Massoea, vanwaar ze vol ontzetting
slechts enkele uren tevoren was gevlucht.
HOOFDSTUK XI.
De tusschcnkomst van een vrouw.
Toen mrs. Haxton de scheepsladder af
daalde en plaats nam in de boot van Ab
dullah, wierp ze den teerling met het nood
lot. Gedurende vele moeilijke uren had ze
haar kansen overwogen en het resultaat
was droevig ongunstig. Zoo zeker als de
zon den volgenden dag zou opgaan, zoo
zeker was het, zooals de zaken nu stonden,
dat ontdekking en vernedering moesten
volgen. Voor deze harde, helderdenkende,
kalme vrouw was er geen ontkomen aan
het resultaat van een officieel onderzoek.
Alfieri was in Massoea-Alfieri de man, dien
zij verongelijkt had. Als hij gevangen ge
nomen werd wegens de ontvoering van
Irene, zou hij eischen met von Kerber ge
confronteerd te worden, en verlangen, dat
zij mèt den Oostenrijker zou worden aan
geklaagd en dit op zulke onbetwistbare
gronden, dat haar Engelsche vrienden zich
met verontwaardiging van haar zouden af
wenden. Misschien zou mi'. Fenshawe met
zijn bekende edelmoedigheid haar de mid
delen verschaffen om naar Europa terug te
keeren. maar ze zou terugkeeren als een ge
schandvlekte avonturierster.
Toen kwam de Arabier met het nieuws
van Irene's terugkeer en zooals een wan
hopige speler, die de laatste resten van zijn
weggesmeten geld op een bijna hopelooze
kans waagt, besloot ze tot het bittere einde
met Alfieri te vechten.
De boot bracht haar snel naar de aan
legplaats en ze verzocht Abdullah -haar een
volledig verslag van de redding te geven.
Je spreekt over een boot. merkte ze
verwonderd op. Heb je de inzittenden ge
zien?
Neen, mevrouw. We hoorden ge
schreeuw in het Italiaansch. Dat is alles.
Een boot, zei ze nadenkend. Dat
schijnt er op te wijzen, dat ik naar de stad
zou worden teruggebracht. Het huurrijtuig
en de lange rit het binnenland in, waren
bedoeld om dengenen, die mochten trachten
mij op te sporen, zand in de oogen te
strooien. Luister nu goed, en doe precies,
zooals ik je zeg. Ergens in Massoea. waar
schijnlijk in een van de kleine restaurants,
zul je een man vinden, die Giuseppe Alfieri
heet. Je moet informeeren in ieder café en
pension in de hoofdstraat er zijn er niet
veel. Je kunt je niet in hem vergissen. Je
hebt hem eens in Assouan ontmoet en her
innert je misschien zijn uiterlijk hij is
lang en mager, met een smal, geelbleek ge
zicht, glad geschoren. Hij heeft lang,
zwart haar en zijn oogen zijn groot en lig
gen diep. Als je hem gevonden hebt, moet
je zeggen, dat ik hem wensch te spreken.
Hij zal verbaasd zijn en groote woorden ge
bruiken, maar hij zal je stellig ondervra
gen. Maak er geen geheim van, dat je In
mijn vertrouwen bent. Vertel hem. dat ik
een wapenstilstand aanbied en dat ik in
een positie ben om voorwaarden te stellen.
Hij zal misschien te keer gaan en zich er
op beroemen, dat ik geslagen ben. Wel, geef
dat toe, en herinner hem eraan, dat, waar
ik faal hij tenminste een kans op succes
heeft. Begrijp je? Het is een kwestie tus-
schen geld en wraak. Alfieri is een beetje
een dwaas. Als het aas verleidelijk genoeg
is, zal hij toehappen en niet voor den eer
sten keer.
Abdullah knikte: hij begreep haar volko
men. De Italiaan was er reeds vroeger in-
geloopen. Het was misschien mogelijk hem
er nogmaals in te laten loopen.
Ik ga naar het fort. Ik heb een troef
uit te spelen tegen Zijne Excellentie. Bid je
Profeet, Abdullah, dat ik succes heb.
De Arabier boog zwijgend.
Zie ik u vanavond weer, mevrouw?
vroeg hij, toen de boot langs de pier gleed.
Dat denk ik niet. Ga met me mede,
totdat ik een alabeeyah heb. Ga dan zoe
ken en breng me morgenvroeg, verslag uit.
i Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
