Adelborstenbal - De roersteven van de „Noorddam" - Motorvoetbal
78sie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
Het Rad der Fortuin
FEUILLETON
LU Cl ENNE BOYER de Fran-
sche ohansonniere, met Pills (links)
en Tabet, bij aankomst in
den Haag.
DE JONGSTE DIRIGENT. - De
6-jarig© Buddy Schwartz bij het
dirigeeren van een orkest in
New York.
HET GEBOORTEHUIS van den president der
Turksche republiek Ataturk, in Saloniki, in
Griekenland, is hem ten geschenke aangeboden
door deze stad.
IN DE ATELIERS DER KON. NED-INDISCHE MOTORCLUB
TE SEMARANG.
Inheemsche werklieden maken wegwijzers in orde.
EEN NIEUW SOORT VOETBAL,
Motoball genoemd, is in Engeland uitgedacht. Alle spelers, inclusief de keepers, rijden op een motor en zij mogen den bal
wegwerken met de voeten, het hoofd of met den motor.
DE 17.000 K.G. WEGENDE ROERSTEVEN van het voor de Holland
Amerika lijn op de werf der N.V. Piet Smit jr., te Rotterdam in aanbouw zijnde
motorvracht- en passagiersschip ,,Noordd am", is gisteren geplaatst.
>1ARINE-A VOND IN DE GROOTE ZAAL VAN DEN DIERENTUIN IN DEN
HAAG. Het jaarlijksche adelborstenbal. Een voorstelling uit de militaire revue:
een moderne landings-divisie.
Uit het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Vertaald door MR. M. A. KWITSER.
21)
HOOFDSTUK Vin.
Massoea doet zich gelden.
Royson verstond geen woord Arabisch en
zijn Itallaansche kennis was ongeveer even
groot als de Fransche van den beleefden
hotelier. Dientengevolge vertelde laatstge
noemde aan Mulal Hamed, onderhulppor-
tler, dat de Effendl In het diepste geheim
naar het paleis van den gouverneur
wenschte gevoerd te worden, zoo Dick's
simpel verzoek, dat de gids de hoofdstra
ten zou vermDden, veranderend in een
geheimzinnige mededeeling, die niet na
liet op de verbeeldingskracht van den Oos
terling te werken.
Dick ging door kwalljkrlekende steegjes,
zoo ingesloten door hooge huizen, dat de
zon er bijna nooit doordrong. Nu en dan
zag hij door zonnige zijstraatjes de hoofd
straat, waarin Itallaansche soldaten en
burgers rondslenterden.
Zijn gids op de hielen volgend, kwam hl]
dcor een nauwe poort op een ruim exerci
tieveld. Een afdeeling bersaglieri verzamel
de zich juist om te gaan oefenen geduren
de den tamelijk koelen tijd voor zons
ondergang; aan de zeezijde van het veld
wezen de kanonnen van een laag fort naar
de stad en de haven. Mulai Hamed haastte
zich naar de poort, trad echter niet bin
nen, maar zijn gebaren gaven te kennen,
dat het verblijf van den gouverneur binnen
de versterkingen stond. Royson ging alleen
verder en werd aangehouden door een
schildwacht, die een korporaal riep; deze
bracht hem naar een luitenant en van
toen af ging alles gemakkelijk, omdat de
officier niet alleen Engelsch sprak, maar
ook neiging vertoonde om zijn kennis er
van te vertoonen, zij het niet bepaald op
de wijze, die zijn ondervrager wenschte.
Toen Royson zei, dat hij de belde heeren
wilde spreken, die den gouverneur twee
uren geleden waren komen bezoeken, glim
lachte de Italiaan duister.
Ze kwamen van het Engelsche Jacht
daarginds? vroeg hij.
Ja.
En u bent een van de officieren van
het schip?
Ja, zei Dick weer.
Wel, ik heb geen orders. Ik raad u aan
om aan boord te gaan en de beslissing van
Zijn Excellentie af te wachten.
Het zal me een groot genoegen zijn
de beslissing van Zijn Excellentie af te
wachten, zei Royson, maar op dit oogenbllk
moet ik weten, waar mr. Fenshawe en ba
ron von Kerber zijn.
De luitenant spreidde met een hul
peloos gebaar de handen uit.
Wat zal ik u zeggen? vroeg hij, schou
derophalend en met opgetrokken wenk
brauwen. Ik herhaal, dat ik geen orders
heb.
Maar hebt u hen gezien?
O ja; ze zijn hier.
Dan zoudt u me zeer verplichten door
me bij baron von Kerber te laten aandie
nen en te zeggen.
Het Is onmogelijk. Ga naar uw schip.
Ik spreek als vriend.
Ik ben ervan overtuigd, dat u me wilt
helpen, hield Dick aan, maar ik breng een
belangrijke boodschap.
Ah, van wie?
Van een dame.
Wie?
Een van de dames van ons gezelschap.
Ahl, crudo Amor! U hebt dus dames
aan boord?
Ja, mr. Fenshawe's kleindochter en
een vriendin van haar.
Iets in het uiterlijk van den Italiaan
waarschuwde Royson, dat hij op gevaarlijk
terrein was. Hij bedacht, dat, als mevrouw
Haxton gegronde reden had voor haar
angst, het raadzaam was niet over haar
aanwezigheid ln Massoea te spreken tegen
een nieuwsgierig ambtenaar. De waarschu
wing, die hem gegeven was ln een van de
brieven, die hij in zijn zak had, kreeg plot
seling een onheilspellende beteekenls. Hij
trachtte geen ongerustheid te toonen en de
luitenant scheen er blijkbaar op gesteld
hem te helpen.
Het spijt mij. zei hij, ik kan niets doen
zonder de bevelen van Zijn Excellentie, en
hij ls uitgereden.
Uitgereden! herhaalde Royson, heele-
maal uit het veld geslagen door deze ver
rassende verklaring. Moet Ik daar uit op-
nraken, dat mijn vrienden hier vastgehou
den worden?
U moet niets veronderstellen dat wat
ik u verteld heb, en u moet er aan den
ken. dat ik me ertoe bepaald heb u aan te
raden naar uw jacht terug te keeren.
Dick nam den wenk ter harte en pro
beerde het langs een anderen weg.
Wilt u zoo vriendelijk zijn mij te ver
tellen, hoe Iaat de gouverneur terugkomt?
vroeg hij.
Zeker! Hij zal over twintig minuten
hier zijn.
Mag ik wachten, tot hij komt?
Niets zou me grooter genoegen doen.
De luitenant klapte in de handen en een
oppasser verscheen.
Wijn, Ijs en sigaretten, beval hij.
Hij begon met Dlck een gesprek over
koetjes en kalfjes, en vermeed angstvallig
over persoonlijke aangelegenheden te spre
ken. Hij was een nette kerel, en een geest
driftige bewonderaar van den Britsehen
militair, van wien hij veel gezien had ge
durende een bezoek aan Aden, dus ver
flauwde het gesprek niet, voordat hoef
getrappel door de gewelfde poort de nade
ring van een rijtuig aankondigde.
Het behaagde den gouverneur, een dik,
ongezond-uitziend man, wiens rimpelig
voorhoofd en dikke oogleden er op wezen,
dat er nog andere genoegens bestonden
dan onderhandelingen met koning Menelik,
uitvoerige mededeelingen te doen, toen Dick
aan hem werd voorgesteld en hij ontdekte,
dat de Engelschman Fransch sprak.
Na den procureur-generaal geraad
pleegd te hebben, zei hij, heb lk besloten
Mr. Fenshawe vrij te laten, wiens aanhou
ding te wijten was aan zijn hardnekkig
verdedigen van de onderneming van baron
Franz von Kerber. Deze laatste moet ln
hechtenis blijven, en lk waarschuw u en
alle personen aan boord van uw jacht, dat
een kanonneerboot langs de kust patrouil
leert, met de meest besliste orders om de
„Aphrodite" tot zinken te brengen indien
er een poging wordt gedaan te landen op
Itallaansch grondgebied anders dan ln een
erkende haven.
Royson ontving de verzekering, dat het
eigen rijtuig van den Gouverneur binnen
enkele minuten mr, Fenshawe in gezel
schap van Royson naar het hotel zou bren
gen. De groote kleine man verdween hierop
en Dick smaakte weldra het genoegen
Irene's vader door een patrouille soldaten
naar het binnenhof te zien geleiden. Of
schoon de eigenaar van het jacht bleek
zag van woede, was hij zichtbaar verheugd
Royson te vinden.
Ah, zei hij, de hand uitstrekkend.
Weet miss Fenshawe van deze beleedlgende
behandeling?
Neen, Sir.
Waarom bent u dan hier?
Miss Haxton stuurde mij met een
boodschap voor baron von Kerber.
Miss Haxton giste waarschijnlijk wat
er gebeuren zou. Een schurk, Alfieri ge
naamd, die meer dan eens gepoogd heeft
het geheim van mijn armen vriend te ste
len, heeft den Italiaanschen minister van
Buitenlandsche Zaken op zijn hand weten
te krijgen. Valsehe beschuldigingen hebben
het telegrafische bevel ten gevolge gehad
om von Kerber in hechtenis te nemen en
deze ellendige orgeldraaiers in uniform
zouden ons allemaal in de gevangenis heb
ben gestopt, als ze durfden. Ongelukkiger
wijze is de baron Oostenrijksch onderdaan,
en het zal een heelen tijd duren voor ik zijn
invrijheidstelling gedaan kan krijgen. We
moeten onmiddellijk naar Aden vertrek
ken. Ik ben mijn geheele leven een voor
stander van den vrede geweest, mijnheer
Royson, maar het is een geluk voor dit die-
venhol, dat ik u geen oorlogsschip tot mijn
beschikking heb. anders zou ik hun fort in
de lucht schieten.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
of* ui
